Ik heb eventjes gevloekt vanmorgen: een natte krant!! En ik gebruik dan Gods' naam 'ijdel' zoals ze dat noemen en dat op de dag dat Zijn vertegenwoordiger op aarde, ons land een bezoek brengt. Alvast heeft hij geen eieren naar de 'arme claren' gebracht om zonnig en droog weer te hebben tijdens zijn visite. Men kan wel stellen dat het een historisch beladen bezoek zal zijn, want hij wil spreken met de slachtoffers van sexueel getinte misdrijven door de vertegenwoordigers van de Kerk in ons land. Een 15-tal mannen en vrouwen, krijgen elk de kans gedurende een 4-tal minuten, zijn of haar verhaal te vertellen en de psychische impact van die daden in hun verdere leven, aan de 'Kerkvorst' mee te delen. Ik denk wel dat het een uniek gebeuren is, dat de 'paus' wil luisteren naar het verhaal van gewone gelovigen wiens leven, een dramatisch verloop kende door het onbesuisde gedrag van de bedienaars van de erediensten. Maar dit bezoek brengt me terug naar mei 1985, toen Paus Johannes Paulus II, zijn 65e verjaardag vierde in Mechelen. De bakkers van dit aartsbisdom hadden een speciale taart gebakken voor de Paus en ik zat in Sint Romboutskathedraal tijdens de misviering met de Paus als voorganger. Ik had bij het passeren van de Paus een eigenaardig gevoel. Is dàt de baas van de Kerk en zijn leden? Ik zag geen groot imposant figuur voorbij gaan. Ik zag een man in wit habijt voorbij stappen, die minzaam knikte naar elkeen die hij passeerde. Mijn hart sprong niet op van vreugde, of ik viel niet op mijn knieën om deze man te aanbidden. Ik was eerder verbouwereerd dat hij zo gewoontjes oogde.
Ik heb WhatsApp geïnstalleerd op mijn PC, en dat marcheert goed. Het is handig als ik aan het 'werken' ben op mijn computer en een bericht binnengestuurd krijg. Ik kan ook bellen met deze functie en niet alleen berichten ontvangen en verzenden. Als dergelijke dingen van 'installeren' lukken ben ik wel een vrolijke vogel, en voel me 'up to date' en geen antiek geval, waar we al eens dikwijls voor verweten worden.
Vandaag is het Vlaamse woord van de dag : Pallieter. Zoals de titel van de streekroman van Felix Timmermans (1886-1947). Iemand, wordt ervan gezegd, die de gemakkelijke kant van het neemt, een onbezorgde en levenslustigr kerel, een levensgenieter, een vrolijke frans. Zelfs is er een werkwoord van gemaakt: pallieteren. Dat staat dan voor 'eens goed profiteren'. Zoals in de zin: het is weer kermesse en we gaan ne keer weerom pallieteren van den achternoene!!. Hoe moeten we een vrouw noemen die wil profiteren, genieten, onbezorgd door het leven gaan, levenslustig is? Pallieteres? Al die woorden en manier van leven zijn geen exclusiviteit voor de heren!! Tot morgen
|