|
Sapperdenondepippel, wat hebben wij toch een ongelooflijk goede engelbewaarder ! :-Dxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Na al die vreselijke, koude, regenachtige dagen deze lente zagen we de dag van ons tuinfeest met lede ogen naderbij komen.
We gaven dit feest voor meerdere redenen.
Ik ben dit jaar met pensioen gegaan, Mr. Silver en ik zijn 45 jaar gehuwd en begin juni was het de verjaardag van de zilveren surfer
dus drie vliegen in ene klap.
Een nieuwe extra steviger, grotere, waterdichte tuintent werd aangekocht.
Eén verwarmingselement werd geleend bij neef en eventueel zouden we er andere huren, want er kwam ongeveer veertig man naar ons tuinfeestje en die konden we nooit allemaal binnen aan tafel zetten.
Wat bleek
uitgerekend die dag was het prachtig weer. Laura scheen in al haar glorie en de tent diende uiteindelijk enkel om voor noodzakelijke schaduw te zorgen.
Het was zelfs warm genoeg om de kleinkinderen in het zwembad te laten plonzen.
Heerlijk!
Heerlijk was het ook om bijna al onze familie en jarenlange vrienden samen te hebben die dag.
Er was wel heel wat voorbereiding aan te pas gekomen, maar op de dag zelf waren het onze zonen en schoondochters èn de kleinkinderen die voor alles zorgden.
Zoon 2 had voor een lekker consommé soepje gezorgd en kleine vol-au-vents en samen met zoon 2 bereidden ze daarna een bijzondere lekkere paella. Zelfs iemand die geen paella lustte vroeg ons nadien om het recept, zo lekker was het. :lol: We mogen onze kinderen toch bestoefen of niet soms?
Voor de kleinsten (maar de groten mochten er natuurlijk ook van eten) was er vervolgens frikadellenkoek met kriekjes en daarna volgde een desserten buffet met hemelse soireekes van de bakkerij van ons nichtje en speciaal voor mij had schoondochter 2 enkele taarten en een biscuit gebakken zonder lactose.
De sfeer was ontspannen en ongedwonen en deed me denken aan een feest zoals bij een Italiaanse mama
de flessen wijn en water op tafel en ieder voor zich.
De allerkleinste kleinkindjes wilden natuurlijk ook helpen en ook zij gingen rond met scheefhangende schotels met aperitiefhapjes en ofwel heb ik het niet gezien, ofwel heeft er niemand iets gezegd, maar ik zag kleinzoon 4 (3 jaar oud) rondlopen en was er van overtuigd dat er meer op de schoot van de gast zou belanden dan in hun mond
Ons Molly en Bobby (de hond van zoon2) dachten dat ze in de hemel beland waren
overal was er eten te vinden
Na de koffie zongen we allemaal uit volle borst en onze allochtone buren zullen nu ook wel het liedje kunnen meezingen! :lol:
s Avonds toen iedereen vertrokken was keken Mr. Silver en ik elkaar in de ogen en we waren content, héél content! Het was goed geweest!
De volgende dag was het iets minder.
Herniaretta had sluimerend èn verdoofd door pijnstillers gewacht tot de dag voorbij was, maar toen sloeg ze toe als een bliksemslag.
Ik kon niet meer bewegen en heb twee dagen plat in mijn bed gelegen. Mr. Silver ocharme heeft alles alleen moeten opruimen
jajajajaja .... ik hoor jullie al lachen en zeggen : "goe gevonden zenne Bo'ke, laat de zilveren maar werken!" .... maar 't was echtig en techtig hoor, ik zweer het op mijn eerste communie zielke.
Allez
nu hop naar de vijftig, maar dit zal toch het laatste feestje zijn dat we thuis geven. Binnen vijf jaar gaat dat niet meer lukken vrees ik.
Toedeloekes! ;-)
|
