Een vriend is iemand
Eerlijk en oprecht
Die als het erop aankomt
Voor je bidt en voor je vecht
Pas als je iemand hebt
Die met je lacht en met je grient
Dan pas kun je zeggen...
''Ik heb een vriend''
Het Nederlands Uitvaartmuseum 'Tot Zover' in Amsterdam verspreidt
50.000 'minidoodskistjes' voor bijvoorbeeld een overleden muis, vogel of
vis, zo meldt de Volkskrant. Dit papieren exemplaar is zelf in elkaar
te vouwen en kan worden voorzien van een naam en versieringen, aldus het
museum.
Met het doodskistje wil het museum ouders en kinderen helpen de dood
bespreekbaar te maken. De eerste kennismaking met de dood is voor veel
mensen het overlijden van een huisdier, aldus de instelling.
"Door
samen een kistje te versieren en een uitvaartdienst op te zetten,
ontstaat er ruimte voor een ontspannen gesprek en merkt een kind hoe een
ritueel kan helpen bij het verwerken van het verdriet", stelt het
museum. Voor grotere huisdieren die niet in het kistje passen,
bijvoorbeeld een kat of een hond, kunnen grotere vouwmodellen worden
besteld.
Het museum wil kinderen van alle leeftijden helpen om te
gaan met de dood. Zo worden bijvoorbeeld ook speurtochten georganiseerd
en werkt de instelling samen met scholen. (kve)
Regenwouden worden wel eens de longen van de aarde genoemd omdat de
bossen het schadelijke CO2 uit de lucht halen. Onderzoekers van het
Lenfest Center for Sustainable Energy (Columbia) vonden dat echter niet
genoeg en ontwikkelden kunstmatige bomen die veel meer CO2 uit de lucht
kunnen halen.
Een 'klassieke' boom neemt in zijn leven enkele tientallen tonnen
CO2 op terwijl vergelijkbare 'plastic' bomen 1 ton per dag kan opnemen.
De opgevangen CO2 kan weer gebruikt worden, bijvoorbeeld voor het
produceren van benzine.
Juist daar knelt het schoentje en heeft een echte boom toch een groot
voordeel tegenover zijn kunstmatige collega. Echte bomen houden de CO2
jarenlang uit de lucht, terwijl de opgeslagen CO2 uit de plastic bomen
meteen weer in het milieu vrijkomen. Nog niet meteen een volwaardige
vervanger van de houten boom dus.
Amerikaan rijdt meer dan 2000 kilometer voor lievelingspizza's
Amerikaan rijdt meer dan 2000 kilometer voor lievelingspizza's
Een Amerikaanse man rijdt jaarlijks 2253 kilometer en doorkruist
daarbij 16 staten voor een grote voorraad van zijn lievelingspizza's.
David Schuler groeide op in het Amerikaanse stadje Spa maar in
1973 verhuisde de man naar Jackson, meer dan 2000 kilometer verder.
Omdat hij in Jackson geen lekkere pizza kon vinden, besloot hij om ze te
gaan halen in zijn geboortestad. Ondertussen is dat een jaarlijkse
gewoonte geworden.
De pizzabakker verheugt zich elk jaar op het bezoekje van Schuler.
Zijn bestelling van 150 pizza's wordt speciaal verpakt en ingevroren
voor de lange terugreis.
Rusland gaf gisteren de eerste simulaties vrij van een heus
ruimtehotel dat in 2016 de deuren zal openen. Volgens de ontwikkelaars
zal dit bijzondere verblijf veel meer comfort bieden dan het ISS waar de
astronauten verblijven. Wie geld te veel heeft en van avontuur houdt,
kan binnenkort een overnachting in de ruimte boeken.
Het hotel biedt plaats aan zeven ruimtetoeristen in vier cabines met
grote ramen voor een optimaal zicht op het wonderlijke shouwspel dat
ruimte heet. Hotelgasten kunnen opteren voor een verticaal of
horizontaal bed. Ook speciale douches zijn aanwezig. Op het menu staat
opgewarmde kost, die op voorhand werd klaargemaakt op aarde. De
ruimtetoeristen zullen, dat spreekt eigenijk voor zich, vergezeld worden
door een ervaren crew.
Ter plaatse geraken is wel al een
avontuur op zich. Daarvoor moet je twee dagen reizen met een Sojoez, het
Russische ruimtevaartuig, wat op zich al 570.000 euro kost. Daarbovenop
komt nog eens de kostprijs van het vijfdaagse verblijf in de ruimte:
115.000 euro. Het is dus duidelijk dat zo'n reis niet voor iedere
wereldburger is weggelegd. (kve)
.
.
.
.