Een vriend is iemand
Eerlijk en oprecht
Die als het erop aankomt
Voor je bidt en voor je vecht
Pas als je iemand hebt
Die met je lacht en met je grient
Dan pas kun je zeggen...
''Ik heb een vriend''
In de Verenigde Staten is er een echte bibliotheek van kleitabletten.
Hoogleraar Karel Van Lerberghe van het Centrum voor Archeologische
Wetenschappen aan de Katholieke Universiteit Leuven brengt een deel van
zijn tijd door aan de Cornell University in de Verenigde Staten, waar
hij meewerkt aan de publicatie van een bibliotheek van 18.000
spijkerschrifttabletten die ongeveer de volledige geschiedenis van onze
geschreven taal omspant.
Hij concentreert zich op de periode waarin hij gespecialiseerd is: die
tussen 2000 en 1600 jaar voor Christus. Zijn vrouw analyseert de zegels
uit de collectie.
Vorig jaar publiceerde hij zijn eerste boek, gebaseerd op de analyse van
(amper) 80 tabletten. In het tweede boek moeten er 240 staan, omdat
technologische ontwikkelingen de analyse vergemakkelijkt hebben. Finaal
zouden 6000 tabletten gelezen moeten worden.
'Het is een hels werk,' geeft Van Lerberghe toe, 'maar het levert
boeiende inzichten op over het leven in die tijd. Rond 1800 voor
Christus moet het zuiden van Irak in grote problemen gekomen zijn, want
de mensen verlieten toen massaal de streek. De tabletten met Babylonisch
spijkerschrift die ik nu aan het lezen ben, behandelen de heropbouw van
het religieuze centrum Nippur - een stad met volgens de Sumerische
literatuur 1001 tempels - in het centrum van Irak, in de buurt van
Babylon. De oorspronkelijke stad in het zuiden moest waarschijnlijk
verlaten worden als gevolg van verzilting van het water en verzanding
van de irrigatiekanalen.'
De mensen waren zich toen al erg bewust van het belang van water, want
de teksten vermelden dat in de nieuwe site huurlingen waren aangetrokken
om dammen en waterkanalen te beschermen. De nieuwe tempels en
godenbeelden werden opgesmukt met dure blauwe steen, die met
ezelkaravanen werden ingevoerd uit Afghanistan, samen met het tin dat
nodig was voor het maken van bronzen beelden. 'Het lezen is soms
zenuwslopend,' zegt Van Lerberghe, 'maar het loont de moeite. Het
verandert onze kennis van de geschiedenis.'
Ook de onlangs verdreven Iraakse dictator Saddam Hoessein liet zich door
de geschiedenis inspireren. De historische koning Nebukadnezar van
Babylon had een paleis van bakstenen laten bouwen, en had per 50 stenen
een steen laten steken met zijn eigen signatuur als inscriptie, een
vroege variant van het visitekaartje. Saddam vond dat een fantastisch
idee en liet op de archeologische site ongegeneerd een eigen paleis
bouwen met ook per 50 bakstenen een steen met persoonlijke insignes.
Ook Saddams rijk werd vernield door vreemde invallers.
Het Fallologisch Museum in IJsland, zeg maar penismuseum, kan
eindelijk een exemplaar van een mannelijk menselijk lid tentoonstellen.
Het pronkstuk van het merkwaardige museum in Husavik is een gepekelde
penis die toebehoorde aan de 95-jarige Pall Arason.
Museumdirecteur Sigurdur Hjartarson is dolblij dat hij na vijftien jaar
een menselijke penis kan showen naast de geslachtsorganen van onder meer
walvissen, zeerobben, beren en andere zoogdieren.
Vele beloften
Door
de jaren heen kreeg Hjartarson tal van aanbiedingen van mannen die hun
lid zouden schenken aan het museum. Het bleef echter bij beloften. De
schenking van de in januari overleden Pall Arason bleek echter
realiteit. Zijn lid werd na zijn dood op 95-jarige leeftijd deskundig
geamputeerd door een arts en nadien gepekeld. Eerder deze week werd het
kleinood tijdens een kleine plechtigheid aan het museum in het kleine
vissersdorpje overhandigd.
Lampenkappen van stierenballen
Pall
Arason was bij leven een excentrieke figuur die bedrijvig was in de
toeristische sector. Zijn lid zal nu in het Fallologisch Museum pronken
tussen bijvoorbeeld een 170 centimeter lange walvisfallus, lampenkappen
van stierentestikels of de als ongelooflijk groot omschreven penis van
een Canadese walrus. In het totaal herbrgt het museum, dat elke jaar
duizenden bezoekers lokt, niet minder dan 276 'stukken'.
Komt dat zien
Over
zijn nieuwste aanwinst blijft directeur Hjartarson vaag. "Neen, ik zeg
niet hoe lang de penis van Pall Arason is. De mensen moeten maar komen
kijken", zegt hij aan het persagentschap Associated Press. Het museum
opent dit jaar op 20 mei de deuren. (eb)
Museumdirecteur Sigurdur Hjartarson. Voor een goed begrip: dit is niét de gepekelde penis van Pall Arason.
In het Engelse graafschap Norfolk is een merkwaardig kunstobject
ontdekt. Amateurarcheoloog Kevin Hiller vond er een gouden hanger in de
vorm van een fallus. Het voorwerp dateert uit de Romeinse oudheid.
Hiller deed zijn ontdekking toen hij met zijn metaaldetector een akker
van landbouwer Neil Riseborough afschuimde.
Vruchtbaarheid
Fallussymbolen
waren erg in trek bij de antieke Romeinen. Ze werden een magische
kracht toegedicht. Ze zouden boze geesten weren en wie ze droeg kon
rekenen op een hogere vruchtbaarheid en mannelijkheid. (eb)
Vergeet de vleesjurk van Lady Gaga, vanaf nu zijn alle ogen gericht
op de kaas-schoen van Lisa Dillon. De Britse modestudente knutselde voor
een schoolopdracht een eigenaardig paar muiltjes in elkaar, gemaakt
van... een broodje kaas.
Het beestje heeft ondertussen ook een gepaste naam gekregen. Dillon liet
zich door schoenengod Jimmy Choo inspireren en noemde haar eigenzinnige
ontwerp 'Jimmy Cheese'.
Om het geheel de juiste vorm te geven,
smolt Dillon een blok kaas en boetseerde er onder andere een hak mee.
Stukjes brood proberen het boeltje dan weer bij elkaar te houden.
De
kunstige stinkers hebben alvast een plaatsje veroverd op de Royal Bath
& West Show in het Engelse Somerset. Of de trend ook effectief een
regelrecht succes zal worden, laten we in het midden. Oordeel alvast
zelf via deze link. (kgm)