|
Donna vastberaden dikste vrouw ter wereld te worden
 .
Donna Simpson is een vrouw met ambitie. De 42-jarige Amerikaanse uit
New Jersey weegt momenteel al 273 kilo, maar wil kost wat kost de dikste
vrouw ter wereld worden en haar gewicht de komende twee jaar
verdubbelen. Simpson stelt zowaar dat ze gezond is, ondanks dat ze een
scooter nodig heeft om zich te verplaatsen.
"Het liefst eet ik sushi", zegt Simpson in de Engelse Daily Mail. "Maar
in tegenstelling tot anderen kan ik in één keer zeventig van die grote
stukken naar binnen werken", aldus Simpson. Ook op cake en snoep ben ik
verlekkerd. Vooral doughnuts."
Dikste moeder ooit
Simpson,
die zich in XXXXXXXL kledij werkt, speelt kilo's junk food naar binnen
en probeert ook zo weinig mogelijk te bewegen. Ze is al in het bezit van
het Guinness World Record als 's werelds dikste moeder, toen ze met
haar 240 kilo in 2007 een baby ter wereld bracht. Jacqueline zag het
leven na een keizersnede, een operatie waarbij een team van dertig
dokters aan te pas kwam.
Ondanks dat Donna amper zeven meter kan
stappen zonder te gaan zitten, wil ze dus nog dikker worden. "Ik hoop
ooit 450 kilo te wegen. Maar dat kan weleens moeilijk worden, want door
achter mijn dochter te lopen verdik ik nog weinig."
'Buikenman'
Merkwaardig
genoeg staat de man van Simpson, de 49-jarige Philippe, helemaal achter
het plan van zijn partner. Philippe bekent immers te houden van vrouwen
met overgewicht. Zo leerde hij Donna kennen op een datingsite voor
dikkerds, ondanks dat hij zelf maar 68 kilo weegt. "Hij is een echte
'buikenman' en steunt me volledig."
Eigen website
Om
haar doel te bereiken, werkt Donna dagelijks tot 12.000 calorieën naar
binnen, meer dan zes keer het gezonde gemiddelde. En om het nog allemaal
wat gekker en perverter te maken: Donna laat mannen op een website
betalen om toe te zien hoe ze al dat fast food naar binnen werkt. Dat
laat haar toe al dat eten te bekostigen.
Donna's
gewichtsprobleem begon al op vroege leeftijd. Toen ze negen was, woog ze
al 87 kilo. "Door ons veel eten te geven, toonde mama hoe graag ze ons
zag. Ze beschermde ons ook. Niemand mocht zeggen dat ik een dik meisje
was en met dokters die stelden dat ik gezondheidsrisico's liep, ging ze
altijd in discussie." (odbs)
|
.
.
.
.