Hond van 32.000 jaar oud ontdekt in provincie Namen

De kritiek die wetenschapper Hannes Napierala op de vondst had, wordt weerlegd. Napierala geloofde niet dat het om een hond ging, omdat de tanden van het dier erg op die van een wolf leken. Napierala gebruikte enkel de breedte van de snuit om het dier als hond te bestempelen. Bij de andere vondsten werd echter ook rekening gehouden met de lengte van de snuit en de totale lengte van de schedel. Daardoor zouden de resten onderscheiden kunnen worden van die van een wolf. Oude hondenschedels zijn duidelijk korter dan die van een wolf.

Ook de grootte van de tanden is geen correcte redenering van Napierala volgens archeologe Mietje Germonpré. "De tanden van oude honden waren beduidend groter dan nu. Het is vooral de lengte van de snuit die belangrijk is. De oude vondsten zijn dus wel degelijk van een hond. Het is dus niet correct dat de 14.000 jaar oude resten in Zwitserland de oudste ter wereld zijn."

Eigenlijk werd de vondst in Zwitserland al honderden jaren geleden gedaan. De resten bevonden zich tussen archeologische spullen die in 1873 in de grot van Kesslerloch gevonden werden. Maar wetenschappers van de Duitse universiteit in Tübingen onderzochten de resten pas vorig jaar echt grondig. (ka/adv)