Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
Eendje overleeft hachelijk moment onder poot van moeder
Eendje overleeft hachelijk moment onder poot van moeder
08:52 "Maak je onder m'n voeten uit!" moet deze moedereend gezegd hebben tegen haar kleintje.
De opmerkelijke foto werd in het Britse Dorset genomen. De eend was met haar kroost op pad, toen één van de eendjes onder de poot van zijn moeder sukkelde. Naar verluidt probeerde de moedereend haar kroost op dat moment te beschermen tegen een naderende zwaan.
Het verhaal kende echter een gelukkig einde; het in de drukte vertrappelde eendje stond weer snel op z'n pootjes.
BRUSSEL- Een kippenboutje op de barbecue met het mooie weer? Heerlijk! Maar niet voor je likkebaardende hond. 'Een verwennerijtje mag altijd, maar geef in géén geval kippenbotjes', zegt dierendokter Rob Lückerath.
Een hond doet niet liever dan de laatste restjes vlees afkluiven van een bot. Als het even kan, kraakt hij graag het bot in twee en slikt het in. 'En dan kan het lelijk mis lopen', zegt Rob Lückerath. 'De botten van kippen, en konijnen overigens ook, zijn hol vanbinnen. Wanneer de hond die doorbijt zijn de randen ontzettend scherp. Het is alsof hij een scheermes zou inslikken. De gevolgen kunnen heel erg zijn. De slokdarm of maagwand kan erdoor beschadigd geraken, met een operatie tot gevolg.'
Jonge moeders laten hun baby niet graag alleen, zelfs niet voor even, en zorgen dan ook voor oppas. Voor potvissen ligt dat moeilijker, want die duiken soms een uur lang op grote diepte om voedsel voor hun kleine te zoeken en moeten die dan wel alleen laten. Of toch niet, zo schrijft de Sunday Telegraph, want ze hebben een oplossing gevonden: een netwerk van 'babysitters'.
Tot die ontdekking kwamen biologen van de Engelse St Andrews universiteit en de Dalhousie universiteit in het Canadese Nova Scotia, die in het noorden van de Atlantische Oceaan potvissen bestudeerden.
Dat die vissen vaak tot 700 meter diepte moesten duiken op zoek naar voedsel was al bekend en is voor de volwassen vissen geen probleem, want zij hebben daarvoor de nodige eigenschappen ontwikkeld. Maar de jonge kalfjes zijn daar nog niet toe in staat. Dat betekent, aldus onderzoeker dr. Luke Rendell van de St. Andrews universiteit, 'dat de kalfjes, terwijl ze boven water op moeder wachten, heel kwetsbaar zijn voor aanvallen van andere vissen zoals haaien. En aangezien potvissen zich erg langzaam voortplanten - een kalfje om de vijf jaar is normaal - betekent dit dat elk jong een belangrijke investering is'. Zeker als je weet dat de moeder ook nog zo'n tien jaar voor haar jong zorgt.
Geen wonder dat die 'investering' goed beschermd moet worden. En daartoe, zo blijkt, organiseren de moeders onderling een soort 'babysitdienst' waarbij andere potvismoeders op een kleine passen terwijl de moeder zich honderden meters diep in het water bevindt.
BRUSSEL- Katten en honden hebben met dit mooie weer weleens last van ongenode gasten. Vlooien banen zich een weg tussen de pels en zorgen voor een vreselijke jeuk. Bovendien is het erg oppassen geblazen met middeltjes die het ongedierte weghouden. 'Geef nooit een vlooienmiddel voor de hond aan je kat. Voor poezen zijn bepaalde producten dodelijk.'
Met de regelmaat van de klok krijgt Rob Lückerath een doodzieke poes in de praktijk die per ongeluk het verkeerde vlooienmiddel heeft gekregen. In sommige van die producten zitten, net als in spuitbussen tegen insecten, pyrethrinoïden, een reeks bestrijdingsmiddelen die in de diergeneeskunde, de land- en tuinbouw worden gebruikt. 'Voor je het vlooienmiddel toedient, moet je heel goed op de verpakking kijken', zegt de dierendokter. 'Zit er dichloorfos, trichloorvos of permetrine in, dan mag je het absoluut niet gebruiken voor de kat. De producten zitten in sommige antivlooienproducten voor honden. Die verdragen het goedje beter. Dat komt omdat het spul niet doordringt in de huid. In tegenstelling tot een hond, gaat een kat zich wassen en likt het gif op die manier op.'
De ziekteverschijnselen zijn niet fraai. Poes begint te trillen, te kwijlen en laat de ontlasting lopen. 'Je moet het als volgt zien,' zegt Rob Lückerath, 'ons lichaam, en dat van dieren, zit vol met neurotransmitters. Die kan je vergelijken met stekkers die je in een stopcontact moet stoppen als je lichaam iets moet doen. Wil je bijvoorbeeld je rechterarm opheffen, dan moet de stekker - de neurotransmitter dus - in het desbetreffende stopcontact worden gestopt om die taak te kunnen uitvoeren. Bij een vergiftiging raken de stopcontacten verstopt. De stekker past niet meer en je wordt ziek.'
'Het enige wat je als dierenarts kan doen is de toestand van het dier zo goed mogelijk stabiliseren', zegt Rob Lückerath. 'Heel langzaam proberen we de stopcontacten weer vrij te maken maar dat kan zeer lang duren.'
Laat je met andere woorden goed voorlichten als je een antivlooienmiddel gebruikt. Koop niet zomaar het eerste het beste, of goedkoopste. En let ook heel erg op als je een spuitbus of een ander middel in huis gebruikt om de vliegen en muggen te lijf te gaan. Ontlucht sowieso nadien de kamer grondig, dat is niet alleen goed voor poes maar ook voor jezelf.