Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
31-12-2008
Mijn kat is te dik!
Mijn kat is te dik!
Met mijn katten zijn we nu bijna op het punt gekomen, waarop ik zeg: ze worden te dik! Ik zeg bijna Want het is niet zo dat die buik er opeens *plop* was, dát valt op, dán weet je wanneer je iets moet doen. Het is eigenlijk heel geleidelijk gegaan. Marcus had al een dikke vacht, dus ik had het niet echt door Mozes moest groot worden, dus dat was allemaal niet zo erg. En eerlijk eigenlijk wil ik het nog niet weten. Want wat gaat er dan gebeuren? Visioenen van mijn engeltjes aan de komkommertjes en sla doemen op. Langzamerhand krijgen ze zelf hazentandjes en gaan ze wat groen zien. Ik vond hun Afrika-buikjes- eigenlijk wel schattig. Maar nu komt toch de vraag: wat gaan we doen?
Tips!:
* Allereerst, onderschat het niet. 50% van alle katten is te dik (!) en dat is niet geheel onschuldig. Dikke katten worden sneller ziek, leven korter en ervaren minder levenskwaliteit, dan dieren met een gezond gewicht. Een richtlijn: je moet je kat zijn ribben kunnen voelen, maar ze moeten niet te zien zijn.
* Zorg dat uw kat meer beweging krijgt. Bijvoorbeeld door hem vaker naar buiten te laten. Als uw kat alleen binnen leeft, probeer dan meer met hem te spelen.
* Zorg dat hij zich niet verveeld en uit verveling meer gaat eten. Zet niet altijd brokjes klaar, dit zal hij gaan eten als hij niks te doen heeft.
* Pas de hoeveelheden aan. Bijvoorbeeld even vaak eten, maar kleinere porties. Waarschijnlijk zal hij eerst klagen en zeuren, maar uiteindelijk zal hij wennen aan minder eten en zich aanpassen.
* Ook is het van belang goed te kijken naar de inhoud van je kat zijn voedsel. Er is speciaal dieetvoer, maar dat is vaak erg duur. Er is ook gewoon voer, dat minder dik-makende stoffen bevat. Let bijvoorbeeld op de hoeveelheid ruw vet. Hoe minder, hoe beter. zout (natrium-chloride) is weer niet goed. Zorg voor voedsel waar dit zo min mogelijk ik zit. Whiskas schijnt niet erg goed te zijn bijvoorbeeld, volgens de dierenarts.
* Blikvoer is beter dan brokjes voor de katten-lijn. In blikvoer zit heel veel water. De hoeveelheid brokjes zou je keer 5 moeten doen, om het kunnen vergelijken met de zelfde hoeveelheid blikvoer.
Bericht uitgegeven op vrijdag 26 december door Vogelbescherming Nederland.
Een sneeuwwit voorhoofd en een prachtig rode borst. De gekraagde roodstaart is bijna een exotische verschijning in de Hollandse bossen. Des te vreemder dat er daarom weinig aandacht is voor zijn achteruitgang. Geleidelijk aan en bijna onopvallend is de gekraagde roodstaart aan het verdwijnen.
Oké, er leven nog zon 23.000 broedparen in Nederland en dat is heel wat. In Nederland is de populatie al een aantal jaar stabiel, maar in de rest van Europa gaat ie hard achteruit. Officiële instanties spreken zelfs al over de meest dramatische achteruitgang onder de Europese broedvogels. In andere Europese gebieden zijn de aantallen nog maar een fractie van die uit de eerste helft van vorige eeuw.
Veel vogelsoorten die in Europa broeden, brengen de helft van het jaar door aan de andere kant van de wereld. Ze overwinteren vaak in Afrika. Zo ook de gekraagde roodstaart, die ten zuiden van de Sahel de wintermaanden doorbrengt. En juist daar gaat het mis door de droogteperiodes en verlies van leefgebied.
Tussen 1969 en 1974 en in de jaren tachtig waren er in de Sahel langdurige periodes van droogte. Niet alleen voor de mensen die daar leven had dat dramatische gevolgen, ook veel vogels overleefden deze droogte niet. Bij veel soorten, zoals de gekraagde roodstaart, is dat tot op de dag van vandaag te merken. De ontbossing die gaande is in Afrika doet er nog een flinke schep bovenop.
Gelukkig doet de gekraagde roodstaart het in Nederland voorlopig nog goed. Want wie het mannetje in het voorjaar hoort zingen is voorgoed verknocht aan dit mooie beestje.
Een Amerikaanse had wat problemen met haar wagen en opende de motorkap. Ze schrok even. Er lagen duizenden noten tussen de motor. "De noten lagen overal", aldus Hope Wideup uit Demotte, Indiana. De vrouw denkt dat een eekhoorntje de weg naar haar wagen gevonden heeft. Ook een verloren handschoen vond ze terug onder de motorkap. "Deze grap kost me een flinke duit. Het is misschien wel grappig maar zo grappig nu ook weer niet", besluit ze. (vsv)
En dan zeggen dat er mensen zijn die geen huisdieren willen....
Kat redt man van dood in wc
Een zwerfkat in een dorp in Taiwan heeft een 68-jarige man van een wisse dood gered in een openbare wc.
Liu Young-hui was in een afgelegen dorp in een openbaar toilet gevallen en bleek niet in staat daar op eigen kracht uit te komen.
Na twee dagen bemerkte de kat de man in zijn onfortuinlijke positie.
Met gemiauw lukte het de kat de aandacht te trekken van de dorpsbewoners.
Ze ontdekten de man die inmiddels buiten bewustzijn was. Omdat de dorpsbewoners dachten dat de man dood was, haalden ze de begrafenisondernemer erbij. Die ontdekte net op tijd dat de man nog leefde. (anp/mvl)
Ontsnapte honden redden Zweed van agressieve eland
Ontsnapte honden redden Zweed van agressieve eland
Een meute ontsnapte honden heeft een man van 75 gered. Een agressieve eland viel de Zweed in zijn tuin in Gällivare aan. Hij lag uitgeteld op de grond toen de blaffende honden de grote viervoeter wegjoegen.
"Ongewoon" De Zweed zag de grote viervoeter in zijn tuin en wilde het beest wegjagen maar de eland viel hem aan. "Hij raakte daarbij gewond aan het hoofd", aldus Rolf Hamstig van de politie in Norrbotten. De man werd overgebracht naar een ziekenhuis maar het had allemaal veel erger kunnen zijn. Gelukkig voor de man was er in de buurt een meute honden ontsnapt en verjoegen de beesten de eland. "Het is toch ongewoon dat elanden mensen aanvallen. Het beest is verdwenen in het bos. We beslissen morgen of we het gaan afknallen of niet", besluit Hamstig. (vsv)
Edde ni gezien,vous n'avez pas vu? Mijn klein hondje is perdu! Tis gaan lopen dans la rue,met een stertje aan zen qu. Edde ni gezien, vous n'avez pas vu? Mijn klein hondje is perdu!!
Waarschijnlijk komt er volgend jaar een nieuw apparaat op de markt waarmee je je paard of pony in de gaten kunt houden. Het apparaat draagt de naam TRAAKit en moet worden vastgemaakt aan een singel of halster. Via het tracksysteem kan je de coördinaten van je omheining instellen. Zodra je paard of pony buiten de omheining stapt, word je gewaarschuwd via de telefoon of computer.
Uitvinder David Clayton bracht afgelopen maand een soortgelijk apparaat op de markt voor andere waardevolle bezittingen, zoals iPods of televisies. Volgens hem zal er veel vraag zijn naar dit apparaat, omdat er tegenwoordig steeds meer paarden worden gestolen of uitbreken en daarbij om het leven komen. ,,We streven ernaar om voor de lente de TRAAKit voor paarden te ontwikkelen. Het apparaat moet sterk genoeg zijn om tegen het ruwe spelen van de dieren te kunnen. Ook rollen in de modder moet geen probleem zijn.
De batterij van de TRAAKit gaat langer dan een maand mee, waardoor de kosten naast de aanschaf uiteindelijk zullen meevallen. Het apparaat gaat ongeveer 250 pond (256 euro) kosten.
De Shire is oorspronkelijk afkomstig uit Engeland en is een directe afstammeling van van het paard dat, toen Julius Caesar er aankwam, zijn aandacht ving door de efficiëntie in de hulp die het bood aan de Engelse voorvaderen in de oorlog. Deze paarden ontwikkelden verder tot ¨the great horse¨ dat rond 120 verder verfijnd werd door de import van Vlaamse en Nederlandse paarden van groot formaat, en het is deze mengeling van een 800 jaar geleden, die het ras de nodige verfijning en betere beweegbaarheid gaven.
Gedurende de regeerperiode van Henry VIII (1509 - 1547), werd er speciale aandacht gevestigd op het kweken van sterke paarden, en er werden verschillende wetten opgesteld met dit in gedachte. In 1535 en 1541 werden wetten gemaakt die het kweken met paarden onder de 15 handen (152,4 cm) verboden, en ook alle uitvoer van deze paarden.
Oorlog was de erfenis en de rol van de Shires. Maar zo bruikbaar als hij was in de oorlog, nog bruikbaarder was hij in vredestijd. Tijden de jaren 1800 verschoof het doel van de Shire naar landbouw en commercie. Deze maakten, in een land dat beide heel serieus nam, de Shire tot niets minder dan een nationale schat. Grote Shire ruinen verplaatsten de meeste handelswaren van deze handelsnatie van de haven en door de steden. Over slecht verharde en moeilijk begaanbare wegen werd gewicht verplaatst door gewicht. Er was tientallen jaren lang een grote vraag naar grote massieve paarden met enorme spierkracht. Beide kwaliteiten waren noodzakelijk om de handelswaar rond te brengen. Het was een situatie voor de kwekers van Engeland waar ze bekend voor staan. Wat voor dier ze nodig hadden, ontwikkelden ze.
De noden van het rijk en de tijd vroeg voor een groot paard, met enorme kracht en gedweeheid. En de kwekers en boeren van Engeland reageerden met een van hun beste levende creaties: Het Shire paard.
Tijdens de eerste en tweede wereldoorlog, werd de Shire terug gebruikt als oorlogspaard, nu om de zware artillerie te trekken in afschuwelijke omstandigheden.
Na de eerste Wereldoorlog begon het aantal Shires te dalen, maar langzaam. Het gebruik van tractors en vrachtwagens startte dit, maar deze mechanisatie was in die tijd niet efficiënt en te duur voor de meeste mensen gedurende de grote Depressie. De Shire kon standhouden tot het begin van de Tweede Wereldoorlog, die het einde van het paardentijdperk bracht. Eten was nodig in grotere hoeveelheden en de mechanisatie in de vorm van tractors en vrachtwagens, die steeds sneller en efficiënter werden. Na de tweede wereldoorlog werd de daling steeds duidelijker, in 2003 werden er nog slechts 150 merries geboren. Deskundigen kondigen aan dat dit wel eens niet genoeg zou kunnen zijn om de merries die sterven van ouderdom te vervangen. Het enige goede nieuws voor de Shire is dat hoewel het aantal in Engeland daalt, er al 20 jaar een goede markt is voor uitvoer naar Europa en Amerika. Dit betekent dat er wereldwijd nog redelijk wat genetisch materiaal is.
Uiterlijk
Het eerste dat opvalt is de enorme grootte van de Shire in combinatie met de karakteristieke lange vetlokken aan zijn benen. Het is een enorm trekpaard. Het hoofd is groot met een breed voorhoofd en een ramsneus. De ogen zijn eveneens groot en hebben een goedmoedige uitdrukking. Verder hebben Shires alle uiterlijke eigenschappen van een koudbloedpaard, maar dan sterk vergroot; de hals is behoorlijk lang en gaat over in steil aflopende schouders die tamelijk breed zijn voor een gareel (halsjuk van het trekdier). De gemiddelde kofferomvang varieert van 1,80 tot 2,40 m. De borstkas is breed en krachtig. Dit alles getuigt van een optimale conditie. Kenmerkend is verder een korte, sterke rug met gespierde lendenen en een breed, gespierd kruis. De enorme achterhand is bepalend voor de krachtige bouw en het grote gewicht. Dit zijn belangrijke eigenschappen van dit trekpaard.
De benen zijn hard en goedgevormd. De botomvang ligt tussen de 28 en 30 cm. Het behang op de onderbenen is weelderig en moet steil en zijdeachtig zijn. Heel voornaam bij een trekpaard zijn de spronggewrichten en de hoeven. Deze laatste moeten open, stevig en heel goed gevormd zijn met voldoende lange koten. De spronggewrichten dienen groot en vlak te zijn en moeten van achteren gezien dicht bij elkaar in een juiste hoek staan, voor een zo groot mogelijk hefvermogen. De Shire is met zijn stokhoogte van gemiddeld 1,80 m het grootste trekpaard ter wereld. De stokmaat van de Shire moet tenminste 1,72 m zijn. Het gewicht van deze enorme kolos ligt rond de 1.200 kilogram.
Van kleur is het ideaal voor een Shire zwart met 4 witte sokken, maar ook bruin en schimmel komen vaak voor.
Een volwassen Shire is in staat om 5 ton te trekken.
Karakter
De Shire is over het algemeen een erg rustig paard. Ze zijn erg vriendelijk en ook zeer leergierig. In het rijden zijn de Shire's vaak actief en levendig. Ook hebben deze paarden een groot uithoudingsvermogen. Door hun karakter worden ze ook wel ¨gentle giants¨ genoemd, en ze zijn zo zachtaardig dat zelfs een klein kind met dit paard kan omgaan.
Gebruik
Tegenwoordig worden Shires meestal gebruikt voor shows, maar ook voor dressuur en endurance. Ze zijn ideale familiepaarden, met name vanwege hun uitmuntende karakter. Ze zijn bij uitstek geschikt voor de koets en tevens wordt er veel op deze vriendelijke paarden gereden. Voor springen is het paard echter te zwaar gebouwd, een klein sprongetje kan wel.
Ook maakt de Shire opmars als brouwerijpaard en in de bosbouw worden ze steeds meer gebruikt als milieuvriendelijke vervanging van machines.
Onderhoud
De Shire is heel gemakkelijk om te onderhouden. Ondanks ze zo groot zijn, zijn ze tevreden met heel karig voedsel. Zoals veel koudbloeden zijn Shires gevoelig voor eiwitten. Een volwassen Shire heeft daarom voldoende aan 1 kg voer. In de winter worden ze het best bijgevoerd met hooi en niet met voordroog, aangezien dit meer eiwitten bevatten.
Ook een van de meest opvallende eigenschappen van de Shire vraagt regelmatig onderhoud: de sokken. Deze dienen netjes gehouden te worden zodat zaken als mok geen kans krijgen.
In de Amerikaanse staat Pennsylvania hebben de autoriteiten drie jonge katten met piercings in de oren, nek en staart weggehaald bij een gezin. Er werd ook een hond met gepiercete oren aangetroffen.
Volgens Carol Morrison van een lokale vereniging tegen dierenleed werden de gepiercete kittens op het internet verkocht als "gothic katten". Het was een internetgebruiker die melding maakte van de praktijken, waarna de verantwoordelijken konden opgespoord worden.
"Dit is een primeur", aldus Morrison. Het is niet te geloven dat iemand dit jonge katjes zou aandoen. Je mag trouwens geen dieren verkopen op eBay. De vrouw die de katjes wilde verkopen, vond het zelf een geweldig idee om de dieren te piercen."
Mogelijk wordt er klacht ingediend tegen de vrouw. De katten zullen door een dierenarts onderzocht worden alvorens beslist wordt of ze geadopteerd kunnen worden.
De paling dreigt te verdwijnen, omdat de vissen minder vet worden dan vroeger. Dat blijkt uit onderzoek van Vlaamse en Nederlandse wetenschappers.
De terugval van het aantal palingen in de Lage Landen is spectaculair, zeggen de wetenschappers in het nieuwe nummer van Eos-magazine. Terwijl er in de jaren 1970 in het voorjaar nog meer dan vijfhonderd kilo glasaaltjes (jonge palingen) de IJzer in zwommen, is dat vandaag gereduceerd tot minder dan een kilo. Soortgelijke dalende trends doen zich in heel Europa voor.
Minder vet
De palingen hebben minder vet dan vroeger volgens de onderzoekers. Uit de analyse blijkt dat palingen in de jaren 1980-1990 beduidend vetter waren dan vandaag. "In Vlaanderen daalde het vetgehalte van 20 naar 12 procent. In Nederland van 21 naar 13 procent", zegt onderzoeker Claude Belpaire. "Dat zijn echter gemiddeldes. Palingen uit de Maas, gevangen in Eijsden bevatten nog maar 6 procent vet."
Voortplanting
En dat is een ramp voor de paling, want uit onderzoek aan de Universiteit van Leiden blijkt dat een gemiddelde paling van een halve kilo ruim 13 procent vet nodig heeft voor zijn reis naar de Sargassozee. In deze zee, op 6.000 kilometer van de Europese kust, paait de paling. Daarna sterft hij en zetten de larven koers naar Europa waar ze de rivieren opzwemmen om daar tot volwassen palingen uit te groeien en op hun beurt naar de Sargassozee te trekken.
"Vandaag hebben alleen grote palingen met een hoog vetgehalte nog reductiepotentieel", zegt Belpaire. En ook bij deze dieren is dat zelfs beperkt. "Als er geen gerichte maatregelen komen, is de paling ten dode opgeschreven.
Visverbod
Het dalende vetgehalte heeft verschillende oorzaken. Giftige stoffen blijken een invloed uit te oefenen op het vetmetabolisme van sommige vissen. Vooral hooggechloreerde pcb's en DDT zorgen ervoor dat ze meer energie verbruiken. Ook palingziektes, de slechte waterkwaliteit, migratiebelemmeringen zoals stuwen, de klimaatverandering en uiteraard ook de visserij vormen een bedreiging voor de paling.
Doortastende beperking in de visserij is volgens de onderzoeker de snelste en efficiëntste manier om de paling te redden. Nederland plant alvast een palingvisverbod in september en oktober 2009.
De onderzoekers raden bovendien af om geregeld wilde paling te eten. Uit hun onderzoek blijkt dat de Vlaamse en Nederlandse palingen vol zware metalen, pesticiden, pcb's, dioxines en andere giftige stoffen zitten. In veel gevallen worden de consumptienormen ver overschreden.
Een paar waar of niet waartjes volgens een dierenarts.
Een paar waar of niet waartjes volgens een dierenarts.
Een hondenjas is onzin. Waar of niet waar? WAAR Dierenarts Reinier Logcher: "Honden hebben geen last van de kou, zulke jasjes zijn echt onzin. Een gewoon behaarde, gezonde hond die buiten in beweging is, heeft echt geen kleding nodig. En bij beweging hoef je nog niet eens aan rennen te denken, gewoon lopen is genoeg. Als een hond bibbert, wil dat niet zeggen dat hij koud is. Veel honden trillen gewoon van de opwinding. Als je een hond toch een jas aantrekt, vormt hij geen wintervacht, waardoor zijn natuurlijke bescherming tegen de kou wegvalt."
Een hond mag sneeuw eten. Waar of niet waar? WAAR Logcher: "Honden vinden sneeuw vaak heerlijk. Ik gooi zelf altijd sneeuwballen naar mijn hond, die hapt hij uit de lucht en eet hij op. Pas wel op dat een hond niet heel veel sneeuw eet. Daarvan kan hij diarree krijgen."
Een paardendeken moet wel. Waar of niet waar? NIET WAAR Logcher: "Een paard voelt zich bij temperaturen tussen min tien graden en tien graden Celsius net zo als een mens zonder kleren bij dertig graden Celsius. Een paardendeken is dus echt niet nodig! Zo'n deken is alleen functioneel voor de paarden die voor de sport worden gebruikt. Een deken remt de haargroei, waardoor paarden in wedstrijden minder zweten. Wat ook niet nodig is, is om een zwetend paard direct een deken over te gooien. Laat het paard gewoon rustig uitstappen tot hij niet meer zweet. Een droog paard kan áltijd naar buiten."
Een konijn hoort 's winters binnen. Waar of niet waar? NIET WAAR Logcher: "Konijnen hebben er zelfs nog geen probleem mee als het dertig graden vriest. Zolang ze binnenhok hebben waar ze uit de tocht zitten en voldoende water, is er niets aan de hand."
Pekel is link spul. Waar of niet waar? WAAR Logcher: "Honden kunnen eczeem op hun voetzolen krijgen door pekel. Dat brandt en doet echt zeer. Spoel de hondenpootjes direct bij thuiskomst af en maak de poten met een handdoek schoon. Voor honden die echte ontstekingen hebben, zijn er speciale hondenschoentjes. Vaak vindt een hond dat nog wel prettig ook. Langharige honden hebben nog wel eens last van plakkende sneeuw tussen hun tenen. Knip het haar tussen de tenen kort af, dan blijft de sneeuw niet plakken."
Poes mag mee-eten met kerst. Waar of niet waar? NIET WAAR Logcher: "Je moet dieren nooit menseneten geven. Geef een poes gewoon kattenvoer en een hond gewoon hondenvoer. Ook één keer mee laten eten met kerst is slecht. Het eten is te gekruid, te vet, en gewoon verkeerd van samenstelling. Waar je helemaal mee moet oppassen zijn botjes van kip en kalkoen. Die kunnen splinteren en het dier van binnen verwonden. Elk jaar krijgen we wel een paar van die gevallen binnen in onze praktijk. Let ook op dat de hond geen kerstkransjes uit de boom hapt. Honden kunnen heel ziek worden van chocola en dood gaan."
'Belangrijkste is elke dag water'
Het verhaal van dierenarts Reinier Logcher is duidelijk: huisdieren in Nederland redden zich prima in de winter. Jassen, dassen, mutsen en dekens zijn fratsen waar geen dier op zit te wachten. Mits de dierenliefhebber zorgt voor een aantal essentiële dingen.
- Het belangrijkste is water. "Alle dieren moeten iedere dag water hebben", benadrukt Logcher. "In de wei is in de winter vaak geen water voorradig, drinkflesjes voor paarden vriezen dicht. Water geven hoort gewoon bij de dagelijkse verzorging van dieren. Tegenwoordig zijn er wel steeds meer hulpmiddelen in de handel. Er zijn verwarmde leidingen in paarden stallen en een soort elektrische dekentjes die voorkomen dat het water in drinkapparaten bevriest."
- Even schaars als water is voedsel. "Vaak is er geen gras in de wei. Voer de dieren dus altijd bij", adviseert Logcher eenvoudig.
- Het derde punt van aandacht - of het nou om konijnen of geiten gaat - is dat het dier een schuilplek heeft. "Dat hoeft echt geen volledig vorstvrije plek te zijn, want van vorst hebben de dieren niet zo veel last. Maar ze moeten wel een plek hebben waar ze beschutting vinden voor wind en regen, want daarmee hebben ze vaak meer moeite dan met kou."
- Het laatste advies betreft vuurwerk. "Er wordt al volop vuurwerk afgestoken. Houd honden in deze tijd van het jaar altijd aangelijnd, ook als ze goed tegen vuurwerk kunnen. Als er vlak naast hen vuurwerk ontploft, kunnen ze toch in paniek raken en zo de weg op rennen en onder een auto komen."
Wij gaan allemaal lekker feesten en smikkelen, maar zeker onze diertjes niet vergeten, en ook niet wat met deze dagen niet zo goed is voor hen.
Kerstversiering gevaarlijk voor huisdieren
Kerstbomen, kerstplanten en de risico's voor onze huisdieren
Typische kerstsierplanten zijn maretak en hulst. Maar opgelet, de bessen van beide plantensoorten zijn giftig. De symptomen van vergiftiging zijn speekselvloed, diarree, braken en zenuwstoornissen. Bovendien leidt maretak ook tot hartstoornissen. Als het dier een hoge dosis heeft ingenomen en niet snel behandeld wordt, kan dit de dood tot gevolg hebben.
Kerstster (poinsettia) is een giftige plant en irriteert het spijsverteringskanaal van het dier en bij langdurig contact ook huid en slijmvliezen. Neem geen risico en houd deze plant goed buiten bereik van uw . Heeft hij er toch van gegeten, geef hem dan onmiddellijk veel water en norit en ga daarna meteen naar de dierenarts.
Met kerstbomen moeten we voorzichtig zijn. De naalden bevatten veel giftige stoffen. Zet daarom de etensbak niet te dicht bij de kerstboom en laat knaagdieren niet aan de stam knagen.
In engelenhaar zit glasvezel, dus hang dat niet of heel hoog in de boom.
Kerstballen en andere versierselen zijn vaak een uitdaging voor de hond of kat. Wees voorzichtig, een verwonding is zo gebeurd!
Hang kerstboomversierselen van chocolade ook hoog in de boom. Chocolade is puur vergif voor de hond.
Gebrekkige communicatie met huisdier kan dramatisch aflopen
Gebrekkige communicatie met huisdier kan dramatisch aflopen
'Mensen proberen vaak over de telefoon een diagnose te krijgen van het gezondheidsprobleem van hun huisdier', zegt dierenarts Rob Lückerath. 'Let daar echter mee op. Onlangs werd ik op een dramatische manier geconfronteerd met de gevolgen van een gebrek aan informatie en communicatie.'
Vorig weekend kreeg Rob Lückerath een hond binnen in een vergevorderd stadium van ondervoeding. 'De eigenaar had zijn dierenarts gebeld met de melding dat zijn dier zich wat slapjes voelde. Of er geen middeltjes waren tegen de buikkrampen? Op basis van die informatie had de dierenarts wat advies gegeven. 's Anderendaags bleek de toestand niet verbeterd en belde de hondenbezitter opnieuw de dierenarts met de vraag of er niet ook een pil mocht worden gegeven. Uiteindelijk ging het zo bergaf met het dier dat de eigenaar naar de spoeddienst is gekomen met de hond. Bleek dat die een groot bot had ingeslikt dat klem zat in de darm. Het beestje heeft het niet gehaald.'
'Je als dierenliefhebber informeren, is natuurlijk prima', verzekert dokter Rob. 'Ook het internet is een heel goede bron. Maar je moet er wel voorzichtig mee omgaan. Zo kreeg ik ooit een vrouw in de praktijk bij wier kat aids was vastgesteld. De ziekte is, zoals bij de mens, ongeneeslijk. De dame kwam mij echter vertellen dat ze op het internet de oplossing had gevonden. Oplichterij natuurlijk. Gelukkig hebben we de vrouw daarvan kunnen overtuigen. We hebben samen een behandelplan opgesteld en het dier heeft nog een aantal jaren kunnen leven.'
'Beide verhalen maken duidelijk dat je niet alles via de telefoon of het internet kan oplossen. Bij de minste twijfel moet je naar je dierenarts, zoveel is zeker.' (rbm)
Paarden herkennen het gehinnik van een soortgenoot.
Gepubliceerd: dinsdag 16 december 2008 09:20
Paarden herkennen het gehinnik van een soortgenoot. Ze zijn in staat het geluid in verband te brengen met het uiterlijk van een ander paard.
Dit stellen Britse onderzoekers die 24 paarden hebben bestudeerd in een manege in Sussex. Het dagblad The Times meldde dit dinsdag. ,,We hebben duidelijk wetenschappelijk aangetoond dat paarden de gave hebben een ander individu te identificeren met behulp van verschillende signalen'', aldus onderzoekleidster Leanne Proops van de Universiteit van Sussex.
De onderzoekers registreerden het hinniken van paarden uit een groep op banden en speelden die in bepaalde situaties af. Een paard zag bijvoorbeeld een groepsgenoot achter een afscheiding verdwijnen. Daar speelden de onderzoekers een bandopname van een ander paard af. Dan keek het proefpaard opvallend langer in de richting van de afscheiding dan wanneer daar het gehinnik klonk van het paard dat hij net had gezien.
Niet iedereen is verrast door de resultaten van de proef. Een medewerker van The Times die vier paarden bezit, wist dit naar eigen zeggen al lang. Hij schreef dat hij meer onder de indruk zou zijn geweest van een onderzoek dat stelt dat de zon 's ochtends opgaat.
BERLIJN - Een 60-jarige man heeft in een piepkleine tweekamerwoning in Berlijn 1700 parkieten gehouden.
FOTO CEES KUIPER
Dit bleek woensdag toen de autoriteiten al zo'n 1300 vogels uit de woning hadden gehaald en er nog zo'n vierhonderd over waren. De autoriteiten grepen in nadat buren hadden geplaagd over lawaai en stank.
Volgens een dierenbeschermer is er sprake van een geval van Bird Hoarding - een zeldzaam syndroom waarbij de patiënt op een ziekelijke en obsessieve manier vogels kweekt en verzamelt.
Vandaag (18/12) zal vanaf 12 uur in het kader van de lopende foie gras campagne van Stichting Vier Voeters een kleine ludieke actie worden gehouden op de Nieuwmarkt in Amsterdam. Hierbij wordt voorlichting aan het publiek gegeven over de wrede productie methode van foie gras. En men kan een grote zachte gans knuffelen om hem te troosten, hij heeft veel verdriet omdat zijn soortgenoten zo slecht behandelt worden.
Veel mensen weten weinig of niets van de productie van foie gras, vette lever van eenden of ganzen. Eenden en ganzenlever staat nog op veel menukaarten in Nederland maar de productie ervan is hier verboden. Vooral rond de kerst staat ganzen en eendenlever vaak op het menu in restaurants. Vier Voeters richt zich niet alleen op de levers van deze dieren maar ook op het vlees dat uit de foie gras industrie komt. Ook door dit vlees te eten steunt men deze gruwelijke industrie.
Vier Voeters heeft een zwarte lijst van foie gras producenten zodat consumenten kunnen controleren waar hun producten vandaan komen. Bedrijven worden pas van deze lijst afgehaald als ze kunnen bewijzen dat ze gestopt zijn met alle foie gras productie, het verwerken of het financieren van deze sector en als ze aangeven niet opnieuw te beginnen hiermee. De zwarte lijst is bedoeld om consumenten, groothandels en de detailhandel te informeren.
De belangrijkste productielanden zijn Frankrijk, Hongarije en Bulgarije. Geschat wordt dat wereldwijd jaarlijks 50 miljoen eenden en ganzen gedwangvoederd en geslacht worden onder gruwelijke omstandigheden. In landen zoals Oostenrijk, Duitsland, Groot-Brittannië en Nederland is de productie van foie gras verboden. Toch bloeit de handel omdat alleen de productie, maar niet de import is verboden.
De laatste twee weken van hun leven worden de dieren vetgemest en geslacht. Twee tot drie keer per dag wordt een 50 cm lange buis door de slokdarm naar de maag gebracht. De dieren lopen daarbij verwondingen op aan de keel en krijgen ademhalings- en bewegingsproblemen doordat hun lever enorm groot wordt. Ze worden gehouden in draadgazen kooien, hierdoor krijgen de vogels verwondingen of ontstekingen aan hun poten. Voor deze dieren is het leven een hel. En dat alleen om de smaakpapillen van sommige consumenten een plezier te doen. Vier Voeters zou graag zien dat iedereen tijdens de feestdagen wat compassie toont voor dieren.
Wij roepen consumenten op alle producten uit de foie gras industrie te boycotten, zodat er een duidelijk signaal uitgaat naar de gehele foie gras industrie. Daarnaast onderhandelt Vier Voeters met bedrijven over de verkoop van foie gras om ze zover te krijgen te stoppen emt de verkoop van deze producten.
DEN HAAG - Hoe mensen ook kunnen genieten van kerstboom en vuurwerk, voor dieren zijn deze feestelijke gelegenheden minder leuk. Zet de etensbak van hond of kat dan ook niet onder de kerstboom, want de dennennaalden die de boom laat vallen, zijn giftig.
Foto: ANP
En pas tevens op met kerststerren en rozen, want ook die zijn giftig. Net als het decoratieve engelenhaar waar glasvezel inzit. Die waarschuwingen zijn te lezen op de voor deze gelegenheid aangepaste internetpagina van de Dierenbescherming.
Uiteraard ontbreken de tips voor de jaarwisseling niet. Dieren zijn nu eenmaal bang voor het geknal en duiken het liefst weg in een donker hoekje. Het kattenluikje kan dan ook het beste dicht, terwijl honden volgens de Dierenbescherming met een speciale vuurwerk-cd voorzichtig kunnen wennen aan de knallen. De cd bevat instructies en oefeningen voor dier een baasje. Beiden kunnen overigens ook op curus op de angst voor vuurwerk zo kwijt te raken.
Veel kinderen hopen met kerst een huisdier te krijgen. De aanschaf van een huisdier moet echter zorgvuldig worden overwogen. VIER VOETERS waarschuwt: koop met de feestdagen niet in een opwelling een huisdier. Een huisdier verschaft veel plezier en geluk maar brengt ook veel verantwoordelijkheden en kosten met zich mee.
VIER VOETERS adviseert degene die de aanschaf van een huisdier overweegt dan ook zo veel mogelijk informatie over de behoeften en het gedrag van het beoogde dier te verzamelen, om te ontdekken of het wel bij de levensstijl van de eigenaar past. 'Is de aanschaf van het huisdier door ieder gezinslid gewenst? Is er voldoende tijd voor een goede verzorging? Wie zorgt er voor het dier tijdens de vakanties? Zijn vlekken, vieze geurtjes, bekrast of aangeknaagd meubilair acceptabel? Dit zijn slechts enkele van de vragen die eerlijk moeten worden beantwoord voordat het huisdier wordt aangeschaft,' legt huisdierdeskundige Martina Schnell van VIER VOETERS uit.
Dieren hebben rust, geduld en begrip nodig om aan hun nieuwe omgeving te kunnen wennen. De hectische kerstperiode is geen goede tijd om een relatie met een nieuw dier op te bouwen. Dieren zijn dan vaak gestrest, waardoor ze gedrag kunnen gaan vertonen dat de nieuwe eigenaren niet verwachten en waar ze niet mee kunnen omgaan. Vaak komen dieren die als kerstcadeau zijn gegeven in januari in de overvolle asiels terecht.
'Wie met de feestdagen een dierliefhebber wil verrassen, kan hem het beste een boek over het gewenste dier cadeau geven. De ontvanger van het cadeau krijgt dan genoeg tijd om antwoorden op eventuele vragen te vinden en te overwegen of hij de verantwoordelijkheden die het dier met zich meebrengt, aankan. Als het dier dan uiteindelijk bij de goedgeïnformeerde en -voorbereide eigenaar in huis komt, profiteren beide zijden daarvan,' zegt Martina Schnell.
BERLARE - Twee honden vielen gisteren in Berlare een bejaarde vrouw aan. Het slachtoffer liep daarbij zware verwondingen op. De honden beten onder meer het oor van de bejaarde af. De honden zijn intussen in beslag genomen.
Wat zich dinsdagmiddag precies afspeelde aan de Leopolddreef in Berlare is nog niet helemaal duidelijk. Het parket van Dendermonde is een onderzoek gestart. Vast staat dat twee, mogelijk drie Stafford Terriers van een buur van Fransien Buerens (74) de vrouw op straat aanvielen. Ze beten de bejaarde vrouw eerst in het lichaam. De bejaarde weduwe zou dan gevallen zijn, waarna de honden haar in het gezicht beten en zwaar toetakelden. Ze beten een oor af van het slachtoffer. Een voorbijganger zou er dan in geslaagd zijn de honden weg te jagen en waarschuwde de hulpdiensten.
'De honden zijn blijkbaar losgebroken, maar we konden het slachtoffer nog niet verhoren en daarop moet worden gewacht om de juiste omstandigheden te kennen', zegt parketwoordvoerder Antoon Schotsaert.
'Ik was even niet thuis toen het gebeurde', vertelt haar bejaarde buurvrouw Ernest De Bruyn. 'Toen ik terugkwam, lag Fransien al op straat en was haar hoofd omwonden. Ik vroeg aan de politie wat er gebeurd was, omdat ik mij al een tijdje ontferm over Fransien, maar ik mocht niet dichterbij komen en werd weggestuurd.'
Weduwe Francisca Beurens werd in kritieke toestand overgebracht naar het ziekenhuis. Intussen is haar toestand stabiel, maar de vrouw ligt nog steeds op de afdeling Intensieve Zorg.
De drie honden, van de buurman Jozef Vanhauwe werden meteen in beslag genomen. Ze zitten nu in een ren op het terrein, waaruit ze niet kunnen ontsnappen.
'Ik hoorde ze vanmiddag nog blaffen', reageert Ernest De Bruyn. 'Ik heb werkelijk schrik van die dieren. Als ik in mijn tuin lopen, beginnen ze meteen te grommen en laten hun tanden zien. Het zijn in feite mijn buur zijn honden niet, maar die van zijn kleinzoon.'
Dat zegt ook Jozef Vanhauwe zelf, die als opa op de drie Stafford Terriers van zijn kleinzoon past. Ze kwamen bij hem terecht omdat zijn kleinzoon intussen met een vriendin samenwoont op een appartement in Schoonaarde. Vanhauwe betreurt wat er gebeurd is met zijn bejaarde buurvrouw. Volgens Vanhauwe zijn de honden niet agressief tegenover hem of zijn familie. De man vermoedt dat de honden in de tuin liepen, die met een omheining is afgezet, maar toch wisten uit te breken. Zelf heeft hij van het incident niets gemerkt.
Vermoedelijk zullen de agressieve dieren met een spuitje worden gedood. Daarover kan de eigenaar beslissen, maar ook het gerecht kan dat verplichten.
Stafford Terriers beten de voorbije jaren wel meer mensen, zowel kinderen en volwassenen. In Stekene werd in juli de eigenaar van een Stafford Terrier de arm afgebeten. In Gent vielen deze honden een meisje van 13 jaar aan. In Herentals beten ze een jogger in het hand en in Aalst raakten twee volwassen mannen zwaargewond toen een Stafford Terrier op hen werd losgelaten. (dbs, rst)
Een Deense Dog uit Nieuw-Zeeland zal binnenkort onder het mes van een plastisch chirurg gaan. De éénjarige Muzza moet van zijn baasjes gecastreerd worden, maar ze vonden het toch te wreed om de hond zomaar zijn mannelijkheid te ontnemen. Daarom zal Muzza na de ingreep valse teelballen krijgen.
Een castratie is bij een hond niet zo eenvoudig. De dierenarts moet de hele teelbal verwijderen. De valse teelballen zijn een rage in de Verenigde Staten en zullen nu misschien ook de rest van de wereld veroveren. "Castratie is heel belangrijk bij huisdieren", zegt dierenarts David McCormack. "Maar veel baasjes zien het niet zitten omdat de dieren na de ingreep op die bepaalde plaats lelijk zijn. Dit is een manier om die hindernis weg te nemen." (gb)
De boerenzwaluw werd verkozen tot "Vogel van het Jaar 2009". Vogelbescherming Vlaanderen organiseerde voor het derde jaar op rij de verkiezing van de Vogel van het Jaar. Precies 2.442 Vlamingen brachten hun stem uit. De boerenzwaluw kaapte 21 procent van de stemmen weg, nipt gevolgd door de kerkuil (19 procent). De boomklever eindigde op de derde plaats. (belga/tdb)
Als de temperatuur beneden de 8 tot 10° C daalt, kan de goudhamster in winterslaap gaan. Ook bij tamme goudhamsters is dat het geval. Meestal zijn deze dieren steeds maar in de weer om voorraden aan te leggen omdat ze rekening houden met het feit dat ze in winterslaap kunnen gaan. Tijdens de winterslaap wordt de goudhamster af en toe wakker om van de aangelegde voorraad te eten. In het lichaam van dit knaagdier verandert er nogal wat tijdens de winterslaap. Zo wordt de frequentie waarmee het hart slaat veel lager. Deze gaat van 250 tot 500 keer per minuut naar slechts 4 keer per minuut! De ademhaling gaat terug naar 2 keer per minuut en de lichaamstemperatuur daalt ook sterk, soms tot 0° C. Alles wijst erop dat de hamster dood is. Daarom wordt nogal eens de fout gemaakt een goudhamster in winterslaap te begraven! Dat mag natuurlijk nooit gebeuren. Daarom moeten we een goudhamster in een koude periode, altijd eerst enkele uren in een kamer leggen waarin de temperatuur minstens 20° C is. Verkeert de hamster in een winterslaap, dan zal het dier trillend ontwaken. Laat haar gedurende die periode zoveel mogelijk met rust. Daarna is het beter het dier in een ruimte te zetten waar het niet zo koud wordt. Bron : Hart voor dieren
Als de huid langdurig blootstaat aan heftige kou, zal deze bevriezen. Het gevolg is dat er geen bloed meer in de opperhuid (en soms ook lederhuid) kan komen waardoor de huidcellen in deze laag afsterven. Het zijn vooral de plaatsen waar weinig haar zit die het eerst bevriezen. Dat zijn dus de oorpunten, de poten, de tenen en de staartpunt. De mate waarin de huid aangetast wordt, zal afhangen van de intensiteit van de kou en de tijd dat de kou op de huid heeft kunnen inwerken. Bevroren huiddelen zijn wit en bloedeloos. Als ze verwarmd worden, krijgen ze een intens rode kleur, zwellen op, voelen warm aan en zijn meestal erg pijnlijk. De afgestorven huid wordt daarna langzaam begrensd ten opzichte van de gezonde huid. Er is dus eigenlijk sprake van een wond. Als de kou in het hele lichaam is doorgedrongen, zal de lichaamstemperatuur gedaald zijn. De kat is dan suf en een behandeling van de huid alleen is in zo'n geval niet voldoende. Het zijn vooral jonge dieren die erg gevoelig zijn voor kou en er snel een koudeshock aan overhouden. Het is van belang de dieren zo snel mogelijk warm te maken. Dat kan door ze in een bad met warm water (maximaal 40° C!) te zetten. Hou de kop goed vast en voorkom dat het dier drinkt. Hij kan namelijk nog niet zo goed slikken. Droog de kat goed af en leg het dier in een warme ruimte. Na een half uur mag hij wat drinken. Doet hij dat niet. Geef dan kleine beetjes vocht door een theelepel met water leeg te gieten in het bekje.
Vanaf vandaag schreeuwen we het van de daken. Letterlijk, want we tonen reuzengrote projecties (600 m²) van de echo van mama-olifant Pjo Pjo op verschillende gevels in Brussel, Antwerpen, Gent en Namen.
Bovendien lanceren we vandaag de website www.baby-olifant.be en www.bebe-elephant.be . Hierop bloggen onze olifantenverzorgers (Marcel, Tony, Cedric, Jonas, Bart en Bruno) en vertellen meer over hun dagelijkse olifantenklussen, het vertroetelen van klein en groot en de extra aandacht voor de zwangere dame. Wil je de mannen aan het werk zien? Het kan, er staan verschillende filmpjes in actie op onze site. Beleef het mee op www.baby-olifant.be . Wie bovendien deelneemt aan de naamwedstrijd, maakt kans op een VIP-kraambezoek. Allen op zoek naar een klinkende Aziatische naam beginnend met een K en een mooi verhaaltje eraan.
Vrijdag 19 december krijg je bij de Gazet van Antwerpen en Het Belang Van Limburg een poster met dezelfde olifantenechografie. We lanceren een lezerswedstrijd en vragen ook om een naamsuggestie te doen maar vooral om onze zwangerschap mee bekend te maken door de poster aan je raam te hangen. De verzorgers nemen de uiteindelijke beslissing over de naam. De winnaar krijgt gratis tickets voor een bezoek aan de ZOO. Overtuig vrienden en familie en verspreid het beeld.
Cameras worden in de stal geplaatst van de olifanten om de bevalling live te kunnen uitzenden. Een gedurfd en origineel initiatief dat we kunnen realiseren dankzij het vertrouwen en de ondersteuning van verzorgers en medewerkers. We tellen in spanning af naar de bevalling. Zal het februari worden of eerder mei? De weddenschappen lopen al. Het is het derde jong voor Pjo Pjo en dan mogen we toch spreken van een ervaren moeder. Het zal de eerste keer zijn dat er in de Zoo een levende baby olifant geboren wordt!
Koninklijke Maatschappij voor Dierkunde vzw Koningin Astridplein 26 | 2018 Antwerpen RPR Antwerpen BTW BE 0407 186 105 Alle rechten voorbehouden aan KMDA - copyright 2007
Huisdieren die bij een gemotiveerde en gezellige familie wonen zijn gelukkige huisdieren: verzorging en aandacht, wat moet een dier meer hebben ? En toch bestaan er huisdieren met psychische problemen, dieren die ogenschijnlijk niets te kort komen en toch psychisch ongelukkig zijn.
Huisdierenpsychiatrie is een tak in de dierengeneeskunde die in volle ontwikkeling is: er worden volop studies gedaan over honden- en kattenpsychologie, gedragsleer, etc... Nu kan men ook psychotische gedragingen herkennen en diagnostiseren: de eerste stap naar de behandeling toe.
En nu even onze kat en hond op de psychiater-bank:
Deze eerste psychiatrische aandoening, herkent men bij dieren als een abnormale uiting van overigens normale gedragingen van het dier.
Een paar voorbeelden zullen duidelijk maken wat een O.C.D. is. Bij de kat is de vachtverzorging een normaal gedrag. Een kat met een OCD zal aan overdreven vachtonderhoud doen, zodat er kaalheid ontstaat, eerst op de buik, dan op de flank, dan op de voorpoten en de voeten. Een ander voorbeeld bij de katten: veel katten "kneden" met de voorpootjes wanneer ze zich gelukkig voelen, dit gaat gepaard met spinnen en vaak met zuig- en smakbewegingen van de mond. Dit is een normaal gedrag vanuit het kitten-stadium wanneer het kitten bij het moederdier melk gaat zuigen. Men zal spreken van O.C.D. wannneer de kat excessief op wol gaat zuigen of op andere materialen. Dit voorbeeld van OCD ziet men vaak optreden bij Siamezen en aanverwante rassen.
Sommige katten zullen in plaats van de vacht te likken, gewoonweg in de lucht likken: ook dit is een O.C.D.
Normale katten kennen zoiets als een "oversprong gedrag", dat wil zeggen: ze zijn met iets of niets bezig (vb: wanneer ze van de kattenbak komen) en plots rennen ze als een gek op en neer en/of staan plotseling stil als een standbeeld: dit is een normaal gedrag voor de kat wanneer ze zich in een innerlijke conflictsituatie bevindt. Wanneer dit gedrag frequent gaat optreden, zonder klaarblijkelijke oorzaak, spreekt men weerom van een O.C.D.
Ook honden ontsnappen niet aan O.C.D.
De meest gekende voorbeelden zijn de O.C.D.s in verband met overdreven vachtverzorging. Elke gezonde hond kent een minimum aan vachtverzorging, zij het minder dan bij de kat, maar de hond likt de vacht, knabbelt er licht op, likt de nagels en de poten, etc....Maar sommige honden gaan werkelijk nagels bijten (afknagen !) , bijten op de voorpoten zodat er (slecht helende ) wonden ontstaan (dit noemt men likgranulomen), gaan zuigen op de flankhuid (zeer gekend bij de Dobermann) al dan niet met letsels op de huid...dit zijn dan echte OCD-gevallen.
Andere voorbeelden van OCD bij de hond zijn fervent bijten in de staart (vaak Duitse Herders), als een gek in een rondje draaien (gekend bij de Bull terriër), ingebeelde vliegen of schaduwen najagen (zeer gekend bij de miniatuur Schnauzer), om de haverklap 1 blaf uiten zonder aanwijsbare reden, plots langdurig staren etc...etc..
Typisch voor een OCD is het feit dat het geregeld opduikt en geen nut heeft voor het dier (meestal integendeel gezien de verwondingen die er kunnen door ontstaan)
En wat zijn nu de oorzaken die tot OCD kunnen leiden:
a) OCD kan ontstaan door een lichamelijk probleem Bijv.: een dier dat slecht hoort, kan hierdoor angstig zijn en daardoor OCD ontwikkelen Bijv.: een dier dat door een ongeluk (auto-ongeluk, van hoog gevallen...)letsels aan het centraal zenuwstelsel (hersenen) heeft overgehouden, kan ook OCD ontwikkelen Bijv.: dieren die aan epilepsie lijden (vallende ziekte) kunnen ook ten prooi vallen van OCD ontwikkeling
b) bepaalde rassen en bloedlijnen hebben meer neiging tot ontwikkeling van OCD - er is dus een duidelijke erfelijke aanleg (zie boven bij de voorbeelden)
c) OCD kan een gevolg van medicatie zijn Bijv.: amfetaminens (oppeppers) kunnen bij de kat een OCD veroorzaken van continu kijken van links naar rechts en omgekeerd. Bij de mens: continu de handen wassen. Een hond gaat voortdurend heen en weer lopen.
d) maar de meeste OCD zijn het gevolg van bepaalde ervaringen in het verleden of in de huidige periode.
slechte begeleiding van het dier tijdens de socialisatie periode (op een leeftijd van 4 tot 14 weken):
Heeft het jonge dier een akelige ervaring meegemaakt tijdens deze periode ?
Is het dier onvoldoende gestimuleerd geweest, heeft ie daar altijd in een hokje gezeten met moeder en nestgenoten, heeft ie voldoende mensen gezien, geen normale geluiden en activiteiten meegemaakt ? Heeft ie juist te veel meegemaakt, te veel lawaai, te veel ruwe spelletjes, te veel stress ?
het dier bevindt zich momenteel in een innerlijke conflictsituatie. Deze conflicten kunnen ontstaan door:
geen uitweg hebben voor normaal gedrag bijv: een binnenhuislevende kat met goed gevulde etensbak die geen prooien kan vangen (waarom denkt u dat men in goede dierentuinen het eten bij de apen gaat verstoppen zodat de aap moeite moet doen om aan zn eten te geraken ?)
het dier ervaart 2 niet verenigbare gevoelens op 1 moment bijv: een bange hond voelt zich bedreigd en wil zich agressief opstellen maar is er te bang voor: dit gevoel lost zich op door een 3de gedrag (een OCD , dus) te uiten, namelijk plots in zijn staart bijten bijv: poes fixeert u met de ogen en is vreselijk boos, aanvals-klaar, poes wordt bang, is tegelijkertijd boos, en deze 2 tegenstrijdige gevoelens lossen zich op : poes gaat zich plots overmatig proper likken (een OCD)
het dier ervaart veranderingen in zn behuizing of/en levensritme bijv: de baas die plots afwezig is (vakantie, ziekenhuisopname) bijv: een verhuis of een verbouwing (dit kan iets heel kleins zijn, zoals een ander interieur!!)
het dier leeft in een niet stabiele sociale rangorde, en dit is een zeer belangrijke oorzaak, en zeker bij de hond. bijv: een baas die niet consequent is: de éne keer mag een bepaald gedrag wel, een andere keer niet. De hond heeft behoefte aan een sterke roedelleider: is de baas dat niet, kan dat erge verwarring scheppen voor het dier met allerhande gedragsafwijkingen tot gevolg bijv: een baas die niet dominant overkomt bij het dier. Een hond volgt enkel zn leider. Is die leider niet sterk genoeg, dan zal de hond zijn plaats trachten in te nemen: dit gedrag wordt meestal zonder succes bestraft: dit brengt de hond volledig in de war en OCD en andere gedragsproblemen kunnen zich ontwikkelen.
En wanneer bovenstaande conflictsituaties te lang blijven bestaan, zal het dier een uitweg zoeken door het ontwikkelen van OCD (stereotiep gedrag) en andere gedragsproblemen.
Het vervelende van zoiets is : eens het zo ver is gekomen, zelfs al wordt het "conflict" (de oorzaak) geëlimineerd, blijft het gedrag vaak bestaan en steekt het zn kop op, wanneer er ook maar iets is wat het dier opwindt !
Vaak worden OCDs erger gemaakt door de eigenaar zelf, doordat de eigenaar er aandacht aan gaat besteden, door bijv: het dier te bestraffen (negatieve aandacht) of door bijv. het dier ongerust te onderzoeken om te zien wat er aan de hand is (positieve aandacht) of door bijv. het dier te gaan sussen en troosten (positieve aandacht).
En hoe kunnen OCDs nu behandeld worden ?
a) bestraffen is zinloos : integendeel het zal de OCD nog doen toenemen. Immers u schenkt er aandacht aan. Ten tweede: het dier bevindt zich al in een stress-situatie waar ie zelf niet uit komt: u verergert de stress nog door de straf. En ten derde: u neemt de oorzaak niet weg !
b) enkel het diergeneeskundig behandelen van de gevolgen van OCD is ook zinloos bijv - staartamputatie bij de staartbijtende hond - likgranuloom of kale vacht behandelen de oorzaak wordt immers niet weggenomen.
c) de eerste stap in de behandeling is de oorzaak van de stress vinden en elimineren . Dit is vaak zeer moeilijk en zeer tijdrovend. Laat u steeds assisteren door uw dierenarts, eventueel in samenwerking met een gedragsdeskundige. Het is zeer belangrijk nauw samen te werken en correct op te volgen wat de specialisten zeggen. Verlies niet te gauw uw geduld en uw vertrouwen.
d) een tweede stap : de eigenaar moet gehoorzaamheidstraining doen met zijn hond. Voor de hond is het zeer belangrijk dat hij in zijn baas een sterke rechtvaardige leider kan zien, zodat ie daar steeds kan op terugvallen. De hiërarchie moet vast en onwrikbaar zijn: dan kan een hond goed functioneren.
e) een derde stap is het gebruik van medicatie Deze medicatie varieert volgens het type OCD en in welke mate het dier eraan lijdt. De medicatie moet steeds strikt onder de beleiding van de dierenarts gebeuren, omdat er- net zoals bij de psychiatrische mens - bijwerkingen en gewenning (verslaving) kunnen ontstaan. De dierenarts moet ten allen tijde de dosis kunnen aanpassen of van type medicatie kunnen veranderen. Helaas denken veel eigenaars dat met medicatie alleen (zeer makkelijk: even een pilletje geven) gauw alle problemen achter de rug zijn en ze terug een vrolijk en braaf huisdier hebben. Neen : medicatie is een hulp middel in het ingewikkelde behandelingsschema.
2) agressie van het huisdier tov mens en/of dier.
Dit is het grootste gedragsprobleem bij de hond en het 2de grootste bij de kat.
a) de hond:
Agressiviteit een psychiatrisch probleem? Zeer zeker. Van nature is de huishond niet agressief, maar kan het wel worden, doordat bepaalde karaktertrekken bij de hond niet tijdig opgemerkt of herkend worden, zodat de (her)opvoeding van zon dier niet tijdig kan beginnen of doordat de eigenaar van het pupstadium af geen consquente opvoeder geweest is voor zijn hond.
Er zijn verschillende types van agressie, en vooraleer men nog maar kan denken aan het behandelen van deze gedragsafwijking, moet nauwkeurig de diagnose gesteld worden over welk type agressiviteit het gaat. Elke vorm van agressiviteit kan verklaard worden vanuit het oeroude roedelleven waarin onze moderne hond nog steeds leeft.
De wilde honden leven in een groep (roedel) waar strakke regels gelden om te kunnen overleven. Onze huishond leeft nog steeds in zijn roedel (het gezin) en zal diezelfde oeroude regels aanvaarden en nodig hebben om een gezond psychisch leven te kunnen leiden.
dominantie-agressie:
de hond en zn eigenaar strijden om de macht, zodat de hond zich agressief kan opstellen tov zijn eigenaar, wanneer deze iets doet met de hond wat het dier niet zint.
Oorzaak: de eigenaar is niet overheersend genoeg om een gerespecteerde roedelleider te zijn.
Verklaring voor het gedrag van de hond: een roedelleider wordt geregeld getest door andere karakterieel sterke leden van de roedel om te zien of ie inderdaad sterk genoeg is, immers hiervan hangt de veiligheid van de ganse roedel af.
beschermingsagressie :
de hond bewaakt de auto van zijn eigenaar tot gevaarlijk toe, of zijn huis, of gewoon de eigenaar zelf (bijv: komt er iemand op straat ongewild te dicht naar de eigenaar toe, dan zal de hond aanvallen)
oorzaak: de eigenaar heeft de hond te ver laten gaan zonder bestraffen, zodat de hond niet weet wat een vijandelijk iets is of wat niet vijandelijk is.
Verklaring voor het gedrag van de hond: de roedelleider en de roedelplaats zal verdedigd en beschermd worden door de andere roedelleden, omdat de roedel zonder leider in de natuur niet kan overleven.
moederlijke agressie:
de hond gaat zijn ligplaats waar hij zn botjes, speeltjes, etc....verzamelt, met hand en tand beschermen en zal niet tolereren dat iemand van het gezin iets wegneemt.
Oorzaak: de eigenaar heeft niet snel genoeg opgetreden om dit agressief gedrag in de kiem te smoren.
Verklaring van dit gedrag: een moederdier zal in de roedel haar pups goed moeten beschermen, niet alleen tov vijanden, maar ook tov roedelleden: pups worden vaak aangevallen door roedelleden omdat deze mogelijke concurrenten kunnen worden.
agressie bij het naderen van de voederbak (voedsel-bescherming) :
de hond gromt/bijt wanneer de gezinsleden zn etensbak naderen of willen oppakken; de hond die op een bot of speeltje zit te kauwen en zich agressief opstelt als iemand het wil nemen
Oorzaak: deze vorm van agressie moet vanaf het pupstadium afgeleerd worden
Verklaring voor dit gedrag: in de roedel zal elk dier zn voedsel moeten verdedigen tov de hogeren in rang.
agressie naar andere honden toe:
sommige honden vallen zonder pardon andere honden aan, soms met onderscheid van geslacht (bij een reu die enkel reuen aanvalt en geen teven), soms zonder onderscheid.
Oorzaak: deze hond is te laat (of niet) gesocialiseerd door de fokker en de eigenaar;
Verklaring voor dit gedrag: de roedelleden zullen buitenstaanders waarmee ze niet vertrouwd zijn aanvallen, omdat deze als een gevaar voor de roedel beschouwd worden.
angst-agressie (de angstbijter) :
deze hond zal agressief zijn, puur uit angst, bijv. wanneer een persoon het dier te dicht nadert, wil aaien, of onderzoeken, de leiband wil aandoen, etc....
Oorzaak: deze honden worden wanneer ze angstig zijn gesust en op hun gemak gesteld: deze handelingen zijn echter beloningen in de hondenpsychologie, zodat die angstige reacties echt bestendigd worden en zo evolueert dit gedrag van kwaad naar erger. Eens de agressiviteit zn kop op steekt zal de eigenaar (meestal) streng straffen, zodat het toch al labiele dier ineens een compleet tegengestelde reactie te verwerken krijgt, wat het dier uiteindelijk doet doorslaan.
Deze vorm van agressie is de moeilijkste vorm om te behandelen, daarom: laat het nooit zo ver komen. Angstige dieren herkent men al vanuit het nest. Er zijn een paar eenvoudige "puppie-testen" die u kan toepassen wanneer u naar een nest pupjes gaat kijken. U neemt de pups één voor één naar een andere plek (zodat ze mekaar niet kunnen zien of horen) om ze te observeren.
Punt 1: een pup moet u zonder aarzelen volgen wanneer u verder wandelt met lokkende geluidjes, indien niet: dan is de pup gewoonweg te bang.
Punt 2: gooi iets naast de pup: het pupje moet meteen geïnteresseerd gaan snuffelen. Een pupje dat eerst even verschrikt wegloopt
Uit het tijdschrift voorde Dierenarts van de Vlaamse Dierenartsenvereniging haalde ik voor jullie het volgende:
.zoals bij alle gedragsgevallen beperken we ons echter beter niet tot het meegeven van medicatie. Leer de eigenaar ook andere maatregelen te nemen en maak hem duidelijk dat een goede voorbereiding heel belangrijk is als hij zijn dier met zo weinig mogelijk angst en stress door het vuurwerk of onweer wil loodsen.
Om te beginnen moet ervoor gezorgd worden dat het dier een speciale ruimte heeft waar het heen kan gaan omdat het daar minder last heeft van de geluiden waarvoor het bang is. Het geluid dempen is dus heel belangrijk.
Soms heeft een hond al een favoriete ruimte in huis, die misschien enkel wat aangepast moet worden. Een kat kan zich veiliger voelen door bijv. ergens in een kast te kruipen. Men kan een hok voorzien met dekens erover, de vensters en gordijnen dichthouden en indien mogelijk de rolluiken neerlaten.
De vluchtruimte moet in ieder geval altijd toegankelijk zijn voor het dier wanneer het angstig is, ook als het baasje niet thuis is.
Enkele tips voor de eigenaar om een vluchtruimte voor een hond te creëren:
Installeer een DAP verdamper in huis zo dicht mogelijk bij of in de vluchtruimte. Deze moet 24 op 24 uur gebruikt worden. Doe dit liefst al enkele weken op voorhand.
Leg zoveel mogelijk dekens in de hoek waar de hond zelf al wegkruipt of die je zelf kiest. Hierin kan hij dan graven of zichzelf verbergen. Bij deze dekens leg je ook een oud ongewassen kledingstuk van jezelf zodat de hond je geur heeft en zich comfortabel voelt door je indirecte aanwezigheid. Je kan ook dekens over een tafel(tje) hangen waaronder je hond kan kruipen.
Probeer het geluid vanuit de andere ruimten en zeker van buitenaf zoveel mogelijk te beperken. Sluit de ramen en maak de kamer donker. Als de hond zich hier comfortabel bij voelt, kan je eventueel ook rustige muziek laten spelen. Hou ook rekening met het feit dat sommige materialen op de plaats waar het dier zich bevindt geluid kunnen verder zetten of verergeren, zoals staal, pvc dak of ramen.
De schuilplaats moet altijd toegankelijk zijn. Zorg er dus voor dat de deuren niet per ongeluk toe gaan zodat de hond niet meer in of uit de ruimte kan.
Leer je hond lang genoeg op voorhand om naar de schuilruimte te gaan door 2 tot 3 maal per dag te oefenen met wat lekkers. Zo zal hij de schuilplaats aangenaam vinden om naartoe te gaan.
Als je op een bepaald moment vuurwerk of onweer verwacht, geef je hond dan een grote maaltijd met veel koolhydraten, op voorwaarde natuurlijk dat hij geen gevoelige maag of bepaalde spijsverteringsstoornissen heeft. Pasta, aardappelen of goed doorgekookte rijst zijn ideaal en zorgen ervoor dat het dier zich slaperig zal voelen.
Voorzie voedsel en voldoende water. Laat de hond op voorhand uit.
Zorg ervoor dat je hond zich in een veilige en afgesloten ruimte bevindt zodra het vuurwerk of onweer begint, zodat hij niet kan ontsnappen. Hou je hond aan de leiband tijdens een wandeling!
Wanneer het geluid begint ..
Ga je niet anders gedragen wanneer hij bang is. Maak je vooral niet kwaad. Dit veroorzaakt nog meer angst en stress.
Probeer hem vooral niet te troosten of gerust te stellen. Zo bevestig je immers dat hij reden heeft om bang te zijn en beloon je hem voor zijn angst. Negeer je hond wanneer hij angstig kijkt en geef hem aandacht en affectie als hij zich begint te ontspannen. Geef hem iets lekkers of probeer een spelletje te spelen.
Negeer zelf het geluid en probeer je gewoon en rustig te gedragen. Als hij niet te angstig is, probeer je hond dan te overhalen om een spelletje te doen. Je met een andere hond zien spelen kan de angstige hond motiveren om mee te doen. Als het kan probeer dan de hond nog vóór het geluid begint, te laten spelen en leid hem af met snoepjes. Blijf gewoon verder doen als het geluid begint, maar verwacht hier in het begin niet te veel van.
Als je hond zeer angstig is en je hem met niks kan afleiden, breng je hem onmiddellijk naar zijn schuilplaats en moedig je hem aan om daar te blijven.
Voor katten
De klachten zijn hier meestal minder spectaculair en worden dus ook vaker over het hoofd gezien. Een angstige kat zal zich eerder verstoppen dan te huilen of te vernielen.
Je kan enkele weken op voorhand een Fellway verdamper installeren. Zorg ook hier voor een voor geluid geïsoleerde schuilplaats en hou de kat zeker binnen zodat ze niet kan vluchten en verloren geraken.
Er bestaan ook geluidsCDs om je hond te desensibiliseren, bv van Soundscray ( www.soundtherapy4pets.com )
Een angstige hond forceren en blootstellen aan vuurwerk
is helemaal geen goed idee. Desensibiliseren moet heel geleidelijk aan gebeuren. Met behulp van de CD wordt het geluid dat de angst opwekt in sterk afgezwakte vorm aangeboden. Ondertussen wordt het dier afgeleid met speelgoed of snoepjes.
Bij elke sessie wordt het volume iets hoger gezet, terwijl de hond absoluut geen teken van angst mag vertonen. Dat klinkt eenvoudiger dan het is. Want niet elke eigenaar zal het klaarspelen om het gedrag van zijn hond op de juiste manier te interpreteren of om stressignalen te herkennen of om tijdens de therapie het nodige geduld te oefenen.
Daar komt nog bij dat, naast een geluidfobie, het dier ook met andere angsten of gedragsproblemen kan kampen. Een goede begeleiding en opvolging is dus noodzakelijk.
Besluit
Als angst voor vuurwerk het enige probleem is dat de hond heeft en als vuurwerk iets is dat niet regelmatig voorkomt, dan is medicatie nemen en een aantal maatregelen nemen zeker een goede optie.
Is het probleem eerder een onderdeel van een groter aantal fobieën, dan zal een veel grondigere aanpak van het gedragsprobleem nodig zijn.
De Zoo van Antwerpen gaat de geboorte van een olifant live uitzenden. Er worden camera's in de olifantenstal geplaatst en via de website www.baby-olifant.be kunnen bezoekers kijken hoe de olifantenmoeder Pjo Pjo zich gedraagt tijdens haar zwangerschap. De geboorte is gepland voor 2009, maar wanneer precies staat nog niet vast.
Het zou de eerste keer zijn dat in België een levende baby-olifant geboren wordt.
Voor Pjo Pjo is het de derde bevalling. Door die ervaring is de kans groter dat de zwangerschap eindigt met een succes. Via de website, waar ook filmpjes van de verzorgers te zien zijn, kunnen mensen zich inschrijven om het moment van de geboorte zeker niet te missen.
Kies een naam
Vanaf het moment dat de zwangerschapshormoonspiegel van Pjo Pjo zakt naar 0 (de nulmeting), weet de Zoo dat de olifantenbaby binnen de 2 dagen geboren zal worden. De echografie van de kleine dikhuid zal inmiddels op verschillende gevels in Brussel, Antwerpen, Gent en Namen geprojecteerd worden op een formaat van 600 vierkante meter.
Tenslotte kunnen websitebezoekers suggesties geven voor de naam van de nieuwe boreling. Die moet Aziatisch zijn en beginnen met een "K". Het winnende voorstel wordt beloond met een exclusief kraambezoek.
De komst van een baby is fantastisch! De zwangerschap van een olifant wonderlijk! De geboorte van een Belgische olifantenbaby is buiten het gewone en nooit gezien! En jij kan dit live beleven! Waag je in de olifantenstal en gluur mee over de schouder van een olifantenverzorger!
Schrijf je in en ontvang een sms wanneer de bevalling van olifant Pjo Pjo effectief begint. In afwachting kan je mee aftellen en je verdiepen in het verhaal van de verzorgers en de hoofdrolspelers in het babyverhaal, de olifanten zelf.
Aziatische olifant Khaing Phyo Phyo (Pjo Pjo voor de vrienden) krijgt een klein buikje. Ons olifantenvrouwtje is nu +- 17 of 20 maanden ver. Een olifantenzwangerschap duurt 22 maanden, een echte olifantsdracht dus. We verwachten het ukje rond februari of mei. Waarom die speling, die grote marge? Wel, olifanten paren maar een paar dagen per jaar. Een mannetjesolifant ruikt het precieze moment van ovulatie bij het vrouwtje. Olifanten hebben slechts om de drie maanden een ovulatie, wat de kans op een succesvolle bevruchting erg klein maakt. De olifantenverzorgers hebben verschillende paringen gezien, maar na de eerste pogingen bleken er in de hormoonspiegel in haar bloed weinig sporen van zwangerschap. Omdat er weinig bloedstalen genomen zijn in deze periode, kunnen we niet vergelijken. Daarom vermoeden we dat de tweede paring de juiste was en dat Pjo Pjo hierbij zwanger is geworden. De meningen lopen echter uiteen. De geboorte van het babytje zal het uitwijzen! Tot nu toe blijft het vol spanning uitkijken naar dit fantastisch moment. Schrijf je in en wij verwittigen je wanneer de geboorte eraan komt.
We schrijven augustus 2007. Dierenartsen Francis Vercammen (Zoo en Planckendael) en Willem Schaftenaar (Blijdorp, Rotterdam) doen een echografisch onderzoek op olifant Pjo Pjo om zekerheid te krijgen over haar zwangerschap. Dokter Schaftenaar is internationaal expert in olifantenechos. En onze olifanten zijn getraind om het rectale onderzoek zonder problemen te laten verlopen en met de minst mogelijke stress voor de dieren. De verzorgers daarentegen .
Een hééééél lange plastieken handschoen met glijmiddel en een opstapje voor de dokter zorgen voor de benodigde hulpmiddelen. Het beeld dat de artsen van de baarmoeder konden maken, toont een duidelijk vruchtblaasje. We zijn nog in de beginfase van de zwangerschap. Een olifantenzwangerschap duurt 22 maanden, pffffffffff zo lang wachten.
December 2008. Het blijft bij deze ene echo omdat een extra echo geen bijkomende medische informatie zou opleveren. En extra risicos zijn natuurlijk te vermijden. We kijken hoopvol uit naar de geboorte van een gezond jong en tellen de dagen af. De dierenartsen zijn stand-by.
U bent niet de enige die onderweg is voor de kerstdagen. Zadelrobben zijn begonnen aan hun jaarlijkse migratie naar het oosten van Canada's ijsschotsen, waar ze in het voorjaar zullen bevallen. Dit spektakel is van een ongelooflijke, natuurlijke schoonheid.
Dan, slechts enkele dagen nadat de pups hun sneeuwwitte vacht beginnen te verliezen, komen de jagers en zal 's werelds grootste slachting van zeezoogdieren beginnen.
Geef deze kerstdagen uw familie en vrienden eens een ander geschenk; een geschenk dat kan meehelpen een einde te maken aan deze wreedheden!
Veel cadeaus worden weggelegd of na een tijdje vergeten. Uw geschenk voor zeehondenbaby's zal voortleven in de zeehonden die u helpt beschermen. Het zorgt voor apparatuur die nodig is om de wreedheden vast te leggen en het versterkt onze campagne om de Europese markt te sluiten voor zeehondenproducten. Uw geschenk kan echt een verschil maken.
Met vier extra campagnes om uit te kiezen, kunt u een ander dier redden; red weesberen uit de bittere Russische winter, geef noodhulp aan een hond of kat in nood en nog veel meer.
Uw cadeau bevat ook een geschenkkaart met een mooie brochure die het verhaal vertelt achter de dieren die u geholpen heeft met uw gift. Als dank voor uw gift ontvangt u een T-shirt uit onze Letterbeesten collectie.
De Australische hondenfokker Wally Cochran was in de jaren '70 degene die een poedel met een labrador kruiste. Deze Labradoodle had nog niet de antiallergische vacht die de huidige Labradoodle heeft. Pas toen Tegan Park verder ging met het werk van Cochran en soorten zoals Engelse en Amerikaanse Cocker Spaniels toevoegde ontstond de Australische Labradoodle die we nu kennen.
De Labradoodle is in eerste instantie gefokt als hulphond voor allergische hulpbehoevenden. De labrador wordt vaak gebruikt als hulphond en de poedel, die daar minder geschikt voor schijnt te zijn, heeft een vacht die geen allergische reactie opwekt. Door deze twee te kruisen wilde men een hulphond creëren voor deze groep hulpbehoevenden.
Doordat de Australische Labradoodle (na veel kruisen) niet verhaart en geen lichaams- of vachtgeur afgeeft, is de hond voor 98% van de allergische of astmatische hulpbehoevenden geschikt. Een Labradoodle heeft alleen zijn antiallergische vacht als het een nakomeling is van twee andere Labradoodles.
Mensen met een allergie voor honden kunnen daarnaast kiezen voor bijvoorbeeld een Poedel, een Maltezer of een Portugese waterhond. Dit zijn erkende rassen die eenzelfde soort vacht hebben. Het karakter verschilt uiteraard wel tussen deze rassen.
Karakter
Doordat de Australische Labradoodle in eerste instantie als hulphond is gefokt, is het een hond met een grote ¨will to please¨. De willen graag het baasje tevreden stellen. De eigenschappen die verschillende eigenaren noemen zijn: opgewekt, energiek, vriendelijk, intelligent, sociaal, aanhankelijk, dol op kinderen en eenvoudig te trainen.
De Labradoodle kan vervelend en verveeld worden als hij niet getraind wordt. Het is een intelligente hond die geschikt is voor verschillende hondensporten.
Uiterlijk
De Labradoodle is een compacte, atletische hond. Hij heeft hangende oren en een sabelvormige staart. Er zijn drie verschillende groottes van Labradoodles.
De miniatuur is 35 - 43 cm. en weegt 7 - 13 kilo
De medium is 43 - 53 cm en weegt 13 - 23 kilo
De standaard is 53 - 63 cm en weegt 23 - 30 kilo
Er komen drie soorten vacht voor, waarvan twee gewenst zijn (de derde is niet antiallergisch). Dat zijn de wolvacht en de fleecevacht. De wolvacht lijkt op de vacht van een poedel terwijl de fleecevacht opener is en daardoor minder onderhoud nodig heeft. Beide soorten moeten regelmatig geborsteld worden (minstens 2x per maand).
De vacht komt in veel verschillende kleuren voor en hoort effen te zijn. Kleuren die voorkomen zijn: wit, crème, abrikoos, café, rood, zilver, goud. blue, bruin, zwart.
De Labradoodle wordt niet erkend door het FCI.
Labradoodle hype
Door de hype op Labradoodles zijn er veel (brood)fokkers die de kruising van een poedel en een labrador onterecht verkopen als een Labradoodle. Voor mensen die deze hond aanschaffen omdat ze allergisch zijn is dit heel vervelend.
Als je een Labradoodle aan wilt schaffen, wees er dan zeker van dat je bij een eerlijke fokker koopt. De Australische Multi Generatie Labradoodles website geeft een overzicht van fokkers die fokken met lijnen van de authentieke Australische Labradoodle.
Door de opkomende populariteit en de weinige fokkers die Nederland kent, moet je rekenen op een wachttijd van ongeveer 1,5 jaar.
(klik maar op de woorden in het blauw voor nog meer informatie)
Thermogram van een vliegende hond in winterslaap; de vleugels lijken een soort isolatiedeken, ook valt op dat de neus koeler is dan de rest van het lichaam.
De winterslaap is een staat van voortdurende hypothermie (te lage lichaamstemperatuur). Dit kan meerdere dagen en zelfs enkele weken duren. Het evolutionaire voordeel van het houden van een winterslaap is dat een dier tijdens de winter kan overleven, zonder energie te hoeven besteden aan het zoeken van voedsel, dat dan moeilijk te vinden is. Door in winterslaap te gaan houden sommige dieren hun energie juist vast.
Tijdens deze winterslaap vertraagt het dier zijn stofwisseling tot een zeer laag niveau. Dit is te bereiken door een verlaging van de lichaamstemperatuur en het ademhalingsritme . Door gebruik te maken van vetreserves die tijdens de actieve warmere maanden werden opgeslagen, kan het dier het zo langere tijd uithouden.
Sommige dieren die een winterslaap houden, bewegen enkele keren in hun slaap, andere dieren slapen het gehele seizoen aan een stuk door.
Van de Nuttalls nachtzwaluw is bekend dat deze (als een van de weinige vogels ) een winterslaap houdt. Ook sommige regenwormen houden een soort winterslaap.
Dieren die in het water leven kunnen onder of boven water een winterslaap houden. Zo doet de roodwangschildpad dit onder water. De schildpad graaft zich in de modder in, op de bodem van een vijver .
De beer staat bekend als een winterslaper, maar is dat niet. We spreken van winterrust. Zijn hartslag vertraagt weliswaar, maar zijn lichaamstemperatuur blijft vrij constant. Hij kan dan ook gemakkelijk wakker worden gemaakt. Andere niet-winterslapers die ten onrechte als zodanig worden aangezien zijn de das , de wasbeer en de opossum .
Alvorens een winterslaap te houden, eten de meeste soorten wonderbaarlijke hoeveelheden voedsel en slaan zo energie op in grote vetreserves. Sommige zoogdieren houden een winterslaap terwijl het vrouwtje drachtig is. De jongen worden geboren nadat het vrouwtje uit de winterslaap is ontwaakt.
Wanneer een dier in de zomer in een staat verkeert die op de winterslaap lijkt, wordt dit estivatie of zomerslaap genoemd.
Torpor lijkt ook op winterslaap (inclusief de hypothermie ), maar dan voor een kortere periode (enkele uren).
In oktober2006 beweerde de Japanner Mitsutaka Uchikoshi dat hij 24 dagen in een winterslaap had doorgebracht nadat hij in slaap was gevallen toen het begon te sneeuwen. Dokters die hem onderzochten beweerden dat zijn lichaamstemperatuur zou zijn gezakt tot 22°C. [1]
Twee ogen staren mij aan En breken mijn verdriet Komt voor mij staan en kwispelt even niet Een kopje op mijn schoot Een likje,zo lief en zacht De liefde is zo groot Ik streel de vacht De dieren in mijn leven ik hou van ze,zo veel De liefde die ze geven Zonder vooroordeel De honden leven mee Ze voelen alles aan Nooit zeggen ze nee En altijd naast me staan Trouw aan mijn zij al voel ik me alleen Ze maakt mij zo blij Dan weet ik weer waarheen En door die lieve hondengroet Voel ik me weer mens
Een van de aantrekkelijkste eigenschappen van vogels is hun grote bereidheid menselijk gezelschap te aanvaarden en hun vermogen geluiden na te doen en kunstjes uit te voeren. Vooral de enkel gehouden vogels zullen in huis snel tam worden, zeker als men er jong mee begint.
Veelal worden de mannetjes als de meest geschikte huisdieren beschouwd, omdat ze gemakkelijker iets aanleren en minder pikkerig zijn dan de poppen.
Handtam maken
Zorg bij het kopen van een vogel, dat er een geschikte kooi thuis klaar staat om de vogel te verwelkomen. Men moet echter niet al te verbaasd zijn als het dier een paar dagen nodig heeft om op zijn gemak te raken en eerst nog wat nerveus doet. Laat hem in een rustig hoekje van de kamer even aan zijn omgeving wennen en aan de dagelijkse gang van zaken in huis. Al gauw zullen ze zich daaraan hebben aangepast. Ze zullen al gauw de gezinsleden uit elkaar kunnen houden en weten ook de gezichten te herkennen. Ze zullen u spontaan begroeten als u in de buurt van de kooi komt.
Heeft men een naam voor de vogel bedacht, probeer die dan door de vogel zelf te laten zeggen. Gebruik een korte naam en roep de vogel zo vaak mogelijk bij die naam, daarmee tegelijk de eerste spraaklessen inleidend. De eerste africhting moet er op zijn gericht de vogel te leren dat hij in de hand word genomen en dan een vinger als zitstok kan gebruiken.
Oefen dat langzaam maar vastberaden, er voor zorgend geen onverhoedse bewegingen te maken die het dier kunnen verschrikken. Open de behoedzaam het kooideurtje en houd de uitgestrekte wijsvinger voor de vogel, net iets boven de hoogte van het zitstokje. Algauw zal de vogel daaraan wennen en na een paar keer zal hij blijmoedig op de vinger overwippen als hij de kans krijgt. Vogels in een grote volière krijgen voldoende beweging en kunnen vrij rondvliegen.In een huiskamerkooi gehouden vogels hebben behoefte af en toe de vleugels uit te kunnen slaan en wat rond te vliegen.Ze moeten dat dagelijks kunnen doen of ten minste driemaal in de week. Ze zullen er dankbaar gebruik van maken en vertonen doorgaans voldoende verstand om na enige tijd uit eigen vrije wil weer in de kooi terug te gaan. Het spreekt vanzelf, dat men er voor moet zorgen dat de ramen en de deuren gesloten zijn en blijven, terwijl de vogel zijn vliegoefening houd. Denk ook aan de schoorsteen en natuurlijk mag er geen open vuur in de kamer zijn.Ze moeten dus voor mogelijke ongelukken worden gevrijwaard, ook tegen eventuele andere huisdieren, want vooral katten zijn nooit te vertrouwen. Totdat de vogel helemaal op de hoogte is van alle mogelijkheden in de kamer, is het verstandig om de vitrage voor de ramen te sluiten, zodat ze niet tegen de ruiten vliegen, die ze niet kunnen zien.Met wat overleg zal de parkiet al gauw veilig vrij rond kunnen vliegen en de omgeving verkennen.
Hoewel het juist is, dat elke parkiet een aanleg heeft om te leren spreken, zal het succes afhangen van de tijd die men wil besteden aan het aanleren.Het is inderdaad een tijdrovende zaak en verlangt veel geduld, zowel van de vogel als van de bezitter. Belangrijk is wel dat het dier volkomen tam is voordat men aan de 'spraaklessen' begint. Begin dan het dier te leren zijn eigen (eenvoudige) naam uit te spreken. Door steeds de kooi te naderen met het uitspreken van bijvoorbeeld: Hallo Pietje en dan dezelfde intonatie te gebruiken, zal men plotseling worden verast als de vogel zijn eigen naam zegt. Blijf zijn naam eindeloos herhalen, totdat hij die kan zeggen, voordat u overgaat zijn vocabulaire uit te breiden. Heeft de vogel eenmaal geleerd woordjes te zeggen, dan zal zijn 'taalgebruik' snel toenemen en kan het dier tenslotte hele zinnetjes zeggen. Het is met een papegaaiachtige in huis zelf geboden zelf gekuiste taal te gebruiken, want de vogels weten natuurlijk niet wat ze uitkramen.
Speelgoed
vogels zijn bijzonder actieve en vernuftige vogels die er veel plezier in scheppen te spelen met eenvoudige, goedkope speelgoeddingen, zoals een spiegeltje, een schommeltje, balletjes, ladders en namaak vogels. Daarmee kan uw vogel zich eindeloos vermaken en zich bezighouden. Krijgt de vogel spraaklessen, geef hem dan niet te veel afleidend speelgoed.
Speelgoed moet steeds van hard plastic zijn.Om de knaaglust te kunnen botvieren kan men dagelijks verse wilgentakken verschaffen. Om hun "honger" naar acrobatiek te kunnen stillen is het verstandig grasparkieten die in kooien zijn gehuisvest dagelijks de beschikking te geven over schommelende zitstokken, enkele laddertjes, schommeltjes, ringen e.d .
Zo dat werkdagje zit er ook weer op, nu nog even een glimlachje op jullie gezichten krijgen met Garfield, en dan kan ik jullie een fijne avond en een deugdoende nachtrust toewensen!
Winterzorg konijn: Hoe moet ik mijn konijn verzorgen tijdens de winter?
Winterzorg konijn: Hoe moet ik mijn konijn verzorgen tijdens de winter?
Langzaam maar zeker merk je dat de dagen korter worden. De kachel gaat weer aan en de gordijnen gaan eerder dicht. De T-shirts maken plaats voor warme truien en dikke jassen.
Behaaglijk zit je bij de open haard. Maar hoe zit dat met je konijn dat buiten woont? Moeten er voor hem ook aanpassingen komen? Volgens Ineke van der Pol is het antwoord hierop betrekkelijk eenvoudig.
Aanpassen Wij hebben nogal eens de neiging om een konijn té goed te verzorgen. Zeker als wij het bijvoorbeeld zelf koud hebben. Dit is niet nodig. Je konijn is een sterk dier dat zich goed kan aanpassen aan weersveranderingen zoals extreme koude. In de herfst heeft hij een dikke vacht ontwikkeld met een hoog isolatiegehalte en vachtkussentjes onder zijn pootjes om de kou niet door te laten dringen. Dit alles zorgt ervoor dat het totaal aan verlies van warmte wordt geminimaliseerd. Je konijn kan zelfs temperaturen tot -20 weerstaan! Houd er alleen rekening mee dat een ziek konijn zijn lichaamstemperatuur vaak niet goed op peil kan houden. Een ziek dier moet je daarom altijd meteen naar binnen halen!
Weersverandering In de zomer is er ongeveer 18 uur daglicht, terwijl er in de winter maar 8 tot 9 uur licht is. Maar niet alleen de lichturen veranderen en worden zwakker, ook de temperatuur daalt behoorlijk. En verder verandert het weer. De wind waait harder, het is koeler en de neerslag is kouder. Zodra deze veranderingen plaatsvinden, merk je dat het konijn meer in zijn hol zit - de regen en kou mijdend - terwijl de vacht losser wordt. De rui is begonnen. Je konijn laat zijn oude zomervacht los, zodat deze vervangen kan worden door een nieuwe, dikke vacht voor de winter.
Rui Een konijn kan op verschillende manieren ruien, maar meestal spreken we van twee manieren. Het konijn ruit diverse malen het gehele jaar door of hij heeft twee kortere ruiperiodes, meestal aan het einde van het jaar. Regelmatig je konijn kammen en/of borstelen helpt en voorkomt ook dat hij tijdens de vachtverzorging teveel haren binnenkrijgt.
Voeding Een goede voeding is in de winter ook heel belangrijk, soms wel belangrijker dan in de zomer. Ten eerste is dit belangrijk voor een volle vacht en ten tweede kan er een goede vetlaag worden gemaakt, die kan helpen om de warmte te isoleren.
Hardvoer en hooi Naast droogvoer zal je konijn in de ren ook eten van het gras en diverse planten. Helaas zijn dit vaak geen winterharde planten en sterven deze af. Goed hardvoer en veel hooi is dan ook van groot belang. Gras sterft meestal niet af, maar is vaak ver te zoeken. Het geven van extra groenvoer kan dan ook zeker geen kwaad.
Water Niet alleen hardvoer en hooi moeten aanwezig zijn, maar ook vers water. Zorg ervoor dat je konijn, ook in de winter, te allen tijde water kan drinken. Houd goed in de gaten of het water niet bevriest. Suiker of zout toevoegen in het water zorgt dat het water minder snel bevriest, maar dit is af te raden omdat het absoluut niet gezond is voor je konijn! Beter is het om de flesjes regelmatig te ontdooien. Om bevriezing te voorkomen kun je er een (thermo)sok overheen doen. Zorg dat je minimaal 2 flesjes of bakjes hebt. Terwijl het ene staat te ontdooien, kun je al het tweede flesje of bakje neerzetten.
Behuizing Je konijn heeft geen verwarmde behuizing nodig. Hij kan prima leven in een goed onderhouden en goed geventileerde ren, wanneer deze op een beschutte plaats in de tuin staat. Je moet er wel voor zorgen dat er bescherming is tegen tocht, wind en regen. Voordat de winter zijn intrede doet, is het nodig het hok nog eenmaal te controleren op eventuele gebreken. Wees er zeker van dat de ren winterklaar is, zodat je konijn een goed verblijf heeft. Breng zonodig extra beschutting aan tegen weer en wind. Extra stro is zeker nodig, zodat je konijn zich hier lekker in kan nestelen.
Buiten Sommige konijnen vinden het leuk om tijdens hevige wind of sneeuwval gewoon buiten te blijven zitten. Hier hoef je je geen zorgen over te maken. Zijn vacht is hiertegen goed bestand. Wanneer je konijn het koud krijgt, zal hij écht wel naar zijn behaaglijke hok gaan. Vaak heeft men de neiging om tijdens de wintermaanden het konijn binnen te halen, omdat men bang is dat hij het te koud heeft. Maar veel mensen realiseren zich niet dat het binnenshuis te warm is voor een konijn met een dikke wintervacht. Je kunt je konijn wel een plaats geven in de schuur of een andere koele ruimte, mits er geen uitlaatgassen zijn. Ook is het erg belangrijk dat er een raam open kan voor ventilatie en dat het er niet donker is. Ook konijnen hebben behoefte aan daglicht!
Gezelschap Als het mooi weer is, is het lekker om in de tuin te zitten en bezig te zijn met je konijn. Maar in de wintermaanden zit iedereen toch liever binnen en krijgt je konijn minder aandacht. Meestal krijgt hij één of twee maal per dag gezelschap, wanneer het etenstijd is en daarmee houdt het op. Je konijn raakt hierdoor gefrustreerd en zal deze frustratie uiten tegen zijn verzorger door te gaan bijten en grommen. Om dit gedrag te voorkomen is het beter om niet één maar twee konijnen te nemen. Konijnen zijn immers zeer sociale dieren die liever samen zijn dan alleen in een hok zitten. Zet echter niet zomaar twee konijnen bij elkaar; dit kan uitlopen op gevechten op leven en dood.
Beweging Ondanks het feit dat je misschien twee of meer konijnen hebt, is de aandacht van jou ook heel belangrijk. Het is eenvoudig om aan de behoefte van een goede behuizing en goed voedsel te voldoen, maar ook geestelijke zorg is van groot belang. Weer of geen weer, maak tijd voor je konijn(en): zet je muts op, doe je sjaal om en ga naar buiten. Laat je konijn(en) in de ren en ga samen lekker spelen. Beweging is niet alleen goed voor de mens Verwen jezelf daarna met een kop warme choco om weer op temperatuur te komen.
Tijdens de donkere wintermaanden hebben de vogels minder tijd om op zoek te gaan achter voedsel. Nu het stukken kouder is hebben ze het nochtans echt broodnodig. Daarom is het aan te raden om een handje te helpen, zodat ze gezond en wel de strenge vrieskou kunnen trotseren. We kunnen de dieren helpen om hun vetreserve op peil te houden door energierijk voedsel aan te bieden. De vogels zullen dit ten zeerste waarderen en zelf kunnen we een hele winter lang genieten van de vele vogels die aan en af komen gevlogen.
De voederplaats: Het voederen kan starten vanaf het moment dat het begint te vriezen. Strooi het eten op de grond op open plaatsen dan lopen de vogels geen gevaar zelf te worden opgegeten door katten die op de loer zitten tussen de struiken. Een andere mogelijkheid is het plaatsen van een voederplank of een voederhuis / -buis die met een touw aan een tak vast hangt. Daar kunnen de katten enkel maar met veel smaak naar opkijken. Plaats de voederplank op een zonnige en windarme plaats, liefst daar waar U ze vanachter het vensterraam in het oog kan houden. Zorg ervoor dat er een afdakje boven de voederplank is, zodat het voeder niet nat wordt of verdwijnt onder een sneeuwbui. Verder is het ook niet interessant de voederplank dicht bij grote bomen, tuinhuisjes, pergola's,... te plaatsen waar katten kunnen afspringen.
Het meest geschikte voedsel: Tijdens deze koude periode hebben de vogels vooral nood aan energierijk voedsel dat veel koolhydraten bevat. Deze vinden we in grote percentages terug in zaden, vruchten en groenvoer. Vogels hebben trouwens het vermogen om het teveel aan koolhydraten om te zetten in lichaamsvetten. Vet is eveneens een belangrijke energiebron voor vogels. Vele keukenrestjes bevatten een hoog gehalte aan vet en zijn dan ook ideaal als vogelvoeder: kaas zonder plastiek randjes, ongezouten spek, cake, gebak,...
Vetbollen of mezenbollen : vooral voor roodborstje, mezen, spreeuw, mussen,... Zelf vetbollen maken gaat gemakkelijk door een zadenmengeling uit de winkel te mixen met gesmolten frietvet. Het mengsel wordt in stenen bloempotten, duiventesten of lege melkkartons gegoten waarin het kan opstijven. Het hard geworden vetmengsel kan gemakkelijk uit de potten,... door deze even in een bak met warm water te houden.
Fruit : overrijp fruit valt vooral in de smaak bij spreeuwen, merels, roodborstjes en lijsters.
Granenmengeling : liefst een mengsel voor vogels met veel zonnebloempitten en oliehoudende zaden.
Ongebrande pinda's : in netjes of op draad rijgen
Waarop letten: Voeder meerdere keren per dag. Bij voorkeur 's morgens na de lange, koude nacht en tegen de late namiddag.
Zeker niet doen: Te veel voedsel geven kan ertoe leiden dat het eten met uitwerpselen wordt bevuild. Dat werkt ziektes in de hand en trekt s nachts muizen en ratten aan. Een teveel aan boter zal werken als laxeermiddel. Probeer zout in het voedsel of water steeds te voorkomen. Ongekookte rijst zal in de vogelmaag gaan opzwellen.
Water geven: Als er sneeuw ligt zullen de vogels dat als waterbron gebruiken. Wanneer er geen sneeuw ligt en alle water is bevroren dan kunnen we de vogels helpen. Geef gewoon zuiver water en zet dat op een windvrije, beschutte plaats. Door de drinkbak af te dekken met gaas kunnen ze geen koude douche nemen. Het verenkleed zou anders kunnen bevriezen met alle gevolgen vandien. Op zeer koude dagen mag men het ijs met een hamer in kleine ijsbrokjes slaan. De vogels pikken de stukjes op en laten het in hun bek smelten.
Tips en weetjes : Het voederen kan starten vanaf dat het begint te vriezen en vanaf dat de lente zich aankondigt kan men ermee stoppen. Te lang doorvoederen in het voorjaar kan gevaren met zich mee brengen. Mezen die verzot zijn op traag verterende pinda's kunnen die dan voederen aan hun jongen. Deze zullen door de trage vertering van pinda's gedurende enkele uren geen hongergevoel hebben waardoor ze niet meer bedelen, afkoelen en sterven.
Er wordt door sommige mensen beweerd dat het niet goed is om vogels te voederen omdat ze daar dan afhankelijk zouden worden. Wees gerust, vogels leven niet enkel en alleen van het voedsel van de voederplanken. Ze leven van verschillende voorraden en voedselbronnen die ze tijdens hun constante zoektocht in de regio vinden.
Nog veel plezier met het voederen en begluren van de verschillende soorten vogels die uw voederplaats bezoeken.
In bijna elke tuin zijn ze in deze tijd wel te vinden: vetbollen, pindanetjes en zelfgemaakte snoeren met apenootjes.
Met deze lekkernijen helpen we de vogels de koude wintermaanden door. Maar wat veel mensen niet weten, is dat er eigenlijk best het hele jaar door bijgevoerd mag worden.
"In de winter is het echt noodzakelijk om vogels bij te voeren, maar ook de rest van het jaar is het zeker wenselijk. Dat is het advies van de Vogelbescherming", weet Remco Reinten van dierenspeciaalzaak Pet's Place in Gennep. "De natuurlijke voedselbronnen worden namelijk steeds minder doordat er steeds meer bebouwing komt."
Om vogels naar de eigen achtertuin te trekken, wordt het aanbod aan voer in de dierenwinkels steeds gevarieerder. "Vroeger beperkte dit zich tot zadenmengsels maar tegenwoordig hebben we bijvoorbeeld ook mengsels met insecten", licht Reinten toe.
Zelfs voor de zomermaanden is een apart assortiment te verkrijgen. Dan hebben de vogels geen extra vet nodig en kunnen er vetbollen met een speciale samenstelling, met minder vet, in de tuin gehangen worden.
Dat de vogels afhankelijk worden van bijvoer wanneer ze dit het hele jaar door krijgen, blijkt onjuist. Ze vertrouwen namelijk nooit op één voedselbron. Uit onderzoek is gebleken dat vogels maximaal 20 procent bijvoer op het menu hebben staan. De rest scharrelen ze zelf bij elkaar in de natuur.
Wie zorgt voor bijvoer in de tuin, mag rekenen op een breed scala aan vogelsoorten zoals vinken, mussen, roodborstjes, lijsters, merels en mezen.
Reinten: "Voorwaarde is wel dat je het voer op een droge plaats aanbiedt, zoals in een vogelhuisje, en dat er voldoende beschutting in de tuin is."
Met de keuze voor bepaalde voersoorten kun je deels zelf bepalen welke vogels in je tuin neerstrijken. "Zo zijn roodborstjes dol op insecten en kun je de mees vooral blij maken met zonnebloempitten en pinda's."
Ook de manier van voeren heeft invloed op het vogelaanbod. "Vinken vind je niet snel op een voederplank. Die halen hun voedsel het liefst van de grond."
Waterbakjes kunnen tijdens vorstperiodes beter achterwege worden gelaten. Vogels wassen zich hier in en daardoor kunnen de vleugels bevriezen.
"Een prima alternatief is het voeren van appels, want hier zit veel vocht in", stelt Reinten.
Wie in het voorjaar graag broedende vogelparen in de tuin wil hebben, moet de nestkastjes volgens Reinten nu al ophangen.
"De nesten worden pas in het voorjaar gebouwd, maar vogels zijn nu al de omgeving aan het verkennen, op zoek naar een geschikte plek om te broeden (de Gelderlander)
Onderzoekers van de universiteit van Kopenhagen hebben ontdekt dat het gentiaanblauwtje, een vlindersoort die ook in Nederland voorkomt, andere dieren voor de gek houdt zodat deze voor haar kroost zorgen.
De vlinder weet namelijk larven te produceren met een chemisch laagje dat precies overeenkomt met dat van larven van de gewone steekmier. Dat meldden de onderzoekers donderdag in het tijdschrift Science.
De vlinders laten hun larven achter op de klokjesgentiaan, waar ze gevonden worden door de mieren. Deze herkennen de larven als hun soortgenoten en brengen ze instinctief terug naar hun kolonie.
Daar worden ze door de mieren gevoed tot ze volgroeid zijn en er vandoor gaan. Elders in Europa vermomt het gentiaanblauwtje haar larven ook als die van andere mierensoorten, aldus de Deense onderzoekers. (anp/mvl) (De Morgen)
Het vingerdier of aye-aye (Daubentonia madagascariensis ) is een halfaap die voorkomt op Madagaskar . Het is de enige nog levende soort uit de familie vingerdieren (Daubentoniidae). De verwantschappen van de soort zijn onduidelijk.
De vacht van het vingerdier is donkerbruin tot zwart, met blekere plekken op zijn snuit en hals. Hij heeft een lange, dikke pluim staart van ongeveer 50 cm lang. Dat is langer dan de kop-romplengte van 45 cm. Hij heeft een ronde kop met een stompe snuit. De ogen zijn oranje gekleurd. Net als bij knaagdieren groeien de snijtanden van een vingerdier continu; een unicum onder de primaten. Aan de poten heeft hij lange en smalle vingers met scherpe klauwen . Alleen de grote teen mist een klauw.
De middelvingers van dit diertje zijn zeer merkwaardig. Deze zijn veel langer dan de andere vingers. De lange, dunne, knokkelige vinger gebruikt hij als een soort echoapparaat . Dat is een ander uniek kenmerk binnen de primaten. Ze tikken met de vinger op de schors van een boom en horen of daarachter een insecten larve zit. Hij kan daarmee zelf larven vinden die tot 2 cm diep onder de schors zitten. De vinger wordt daarna gebruikt om de larven uit de boomschors te peuteren.
Het vingerdier leeft op Madagaskar , verspreid over twee gescheiden gebieden: een klein gebied in het noordwesten en een groot gebied in het oosten. Deze gebieden zijn dicht bebost.
Het vingerdier is een nachtdier. 's Nachts zoekt hij naar eten en overdag slaapt hij in zelfgemaakte nesten . Ze eten graag larven van insecten, maar ook fruit . De lange vinger kan bijvoorbeeld ook gebruikt worden om het vruchtvlees van een kokosnoot uit te peuteren. Af en toe plundert het dier een nest en eet eieren . Vingerdieren leven alleen of in paren. Per keer bevalt het vrouwtje van één jong. De dieren leven betrekkelijk lang voor een klein zoogdier. In Artis is een vingerdier wel 23 jaar oud geworden.
Door de ontbossing is hij een zeer bedreigde diersoort geworden. Het huidige leefgebied is gefragmenteerd. De houtkap rukt steeds verder op; als het in dit tempo doorgaat zal het niet lang duren voordat ze uitgestorven zullen zijn. Vroeger zag de plaatselijke bevolking in het diertje de reïncarnatie van overleden familieleden. Die angst mag hem dan vroeger hebben beschermd, tegenwoordig wordt er gewoon jacht op ze gemaakt. In dierentuinen zijn ze haast niet te vinden, maar in Noord-Madagaskar is een eiland vlak voor de kust waar gevangen dieren worden vrijgelaten.
Uiteraard komt de naam vingerdier van de uitzonderlijke lange vingers. De naam 'aye-aye' is afgeleid van het Madagaskische 'aiay', de inheemse naam voor het diertje. De wetenschappelijke naam voor dit diertje is Daubentonia madagascarensis . De soortnaam madagascarensis spreekt voor zich, maar de naam van het geslacht Daubentonia werd gegeven ter ere van zijn ontdekker, de Franse zoöloogLouis Daubenton .
Huisdieren zijn zich niet bewust van de gevaren van producten die in en om het huis gebruikt worden. De kans op vergiftiging is dan ook reëel.
Voorbeschikt voor vergiftiging
Honden en katten zijn van nature speels en nieuwsgierig. Het is dan ook normaal dat ze het hele huis doorsnuffelen op zoek naar leuke objecten. Helaas zit zo'n huis vol valstrikken zoals bijtende en/of toxische , producten, voedsel dat er aantrekkelijk uitziet, maar helemaal niet geschikt is voor dieren of sierplanten die voor vergiftiging kunnen zorgen. Maar katten, en vooral honden, zijn niet altijd in staat om een onderscheid te maken tussen wat goed en wat niet goed voor hen is. Zo zal een hond niet aarzelen om met een plastic fles te spelen en ze stuk te bijten waardoor hij in contact komt met toxische stoffen. Honden en katten worden ook aangetrokken door de geur of de smaak van bepaalde substanties die niet geschikt zijn voor consumptie en die de gezondheid in gevaar kunnen brengen.
Onderhoudsproducten en geneesmiddelen
De meeste schoonmaakproducten en onkruidremmers kunnen brandwonden veroorzaken aan de tong, de mond, de slokdarm, de ingewanden en de huid. Producten die in heel wat garages staan zijn bijvoorbeeld antivriesmiddelen die op een paar uur tijd de dood van uw huisdier kunnen veroorzaken door nierinsufficiëntie. De zoete smaak van de producten valt helaas in de smaak van heel wat honden. Ook strooizout is bijzonder toxisch. De consumptie ervan leidt tot uitdroging, spijsverterings- en zenuwstoornissen. Producten die bedoeld zijn om knaagdieren te weren, zijn vaak anti-coagulantia. Als uw hond of kat ervan snoept dan levert dat na één a drie dagen coagulatiestoornissen op. De stoornissen gaan gepaard met neusbloedingen en huidbloedingen, bloed in de stoelgang en bloed in het braaksel. Uw lievelingshuisdier kan ook aan de verpakkingen van geneesmiddelen knabbelen die hij op zijn pad tegenkomt. Hij kan de geneesmiddelen ook inslikken
Voedingsmiddelen
Chocolade wordt door de meeste mensen goed verdragen, maar voor een hond kan de lekkernij toxisch zijn omdat chocolade theobromine bevat dat bij honden maagzweren kan veroorzaken, het hartritme kan doen versnellen en voor onvrijwillige spiercontracties kan zorgen. De intensiteit van de symptomen (van onbestaand tot dodelijk) wordt bepaald door de hoeveelheid en het soort chocolade (pure chocolade is veel rijker aan theobromine). Andere voedingsmiddelen die niet geschikt zijn voor uw huisdier zijn uien, rauw vlees en rozijnen die in grote hoeveelheden voor nierinsufficiëntie kunnen zorgen en mogelijk ook tot de dood.
er liep eens een varkentje door de wei en dacht bij zichzelf "ik voel mij vrij" geen mens om mij heen,' alleen mevrouw koe" maar ach, wat doet het er toe ik voel mij vrij en blij en huppelend door het gras liep hij naar de koe die vroeg hen wie hij was het varkentje zei" mijn naam is Bas'en hoe heet jij"? "mijn naam is mamma koe ik ben hier de baas over het veld het is maar dat je het weet en het wel even aan iedereen doorverteld" "o sprak Bas vol van verbazing ik dacht dat dit veld was voor ieder levend ding" "wij zin geen dingen, ja voor de mensen maar die hebben altijd van die domme wensen ik geef ze melk en boter en kaas maar jij geeft zelf een karbonade helaas". Bas keek vol verbazing naar mamma koe en zei"wat doet dat er nou toe" voorlopig ben ik vrij en blij en hoop nog lang te genieten hier samen met jou in de wei zo liepen mamma koe en leine Bas gezamelijk en naast elkaar door het gras en een goeie boer die nu moest verzinnen om Basje voor zich te winnen want mamma koe had heel slim Basje meegenomen naar de rest van de kudde en sprak op moederlijke toon hier is Bas en hij blijft hier gewoon we dopen hem koe alleen zonder melk maar als wij iets meer gras kauwen zal de boer niets van de inhoud merken en kan basje lekker hier blijven werken zo lekker tussen de vlaaien en het gras dat was de toekomst voor kleine Bas maar altijd nog beter dan een kilo vlees zonder gras
Een konijn en een cavia? Een konijn kan ook samen met een cavia gehouden worden, maar het is beter om twee konijnen bij elkaar te zetten. Denk er ook aan dat een konijn ander voer nodig heeft dan een cavia.
Kan een konijn iets leren? Konijnen kunnen leren wat ze wel en niet mogen. Doe dit via belonen met iets lekkers en niet via slaan. Herrie maken of een klopsignaal geven op de grond kan helpen om uw konijn iets af te leren.
Verzorging van de vacht Konijnen verzorgen hun eigen vacht door zich dagelijks te wassen. Er kunnen dan veel haren in de maag en darmen terecht komen waardoor problemen kunnen ontstaan. Voorkom dit door het konijn dagelijks te kammen, vooral de langharige konijnen.
Er zijn 2 veel voorkomende virusinfecties bij het konijn: Myxomatose en VHS (=RHD). Deze virusziektes hebben helaas bijna altijd een dodelijke afloop. Er is geen goed werkende therapie, daarom is voorkomen door een vaccinatie zo belangrijk!
Er zijn veel wilde konijnen in Nederland gestorven door VHS in het voorjaar van 2004.
En eind 2004 was er een uitbraak van Myxomatose in Utrecht en omgeving. Een konijn dat myxomatose had is behandeld en heeft het door de goede verzorging van de eigenaar overleefd!
De juiste hoeveelheid konijnenvoer is van levensbelang voor je konijn!
Een diëet voor het konijn moet aan de volgende voorwaarden voldoen.
onbeperkt hooi
20 gram konijnenvoer (biks) per kilogram lichaamsgewicht
groenvoer
Uitleg van het juiste voer voor een konijn:
Onbeperkt hooi van goede kwaliteit .
Konijnen hebben een grote blinde darm waarin ze veel voedsel kunnen opslaan. Hierdoor kan een konijn veel ruwvoer verwerken (= bijvoorbeeld hooi en gras). Geef je konijn onbeperkt hooi oftewel ad lib => het konijn mag zoveel hooi krijgen als dat het wil of kan eten.
Eet het konijn veel biks dan zal het te weinig hooi eten en daardoor kan het snel last krijgen van zijn darmen. Ruwvoer bevat vezels en deze zijn van belang voor een goede darmwerking. Krijgt een konijn onvoldoende ruwvoer dan zal het problemen krijgen met zijn darmstelsel. De darm kan stil gaan liggen en er ontstaat een paralytische ileus
Geef bikskorrels in plaats van gemengde granen. Geef liever geen gemengde granen omdat het konijn dan selectief gaat eten. Het eet alleen de lekkere dingen op en niet de biks die het nodig heeft en krijgt daardoor niet alle voedingsstoffen binnen. Vooral calcium is hierbij van belang. Een tekort aan calcium geeft tand en kiesproblemen. Het bot wordt zachter en de gebitselementen raken los te zitten.
De aanbevolen hoeveelheid biksvoer per dag is: 20 gram per kilogram lichaamsgewicht per dag.
Geef niet teveel konijnenvoer , want dan wordt er niet genoeg hooi gegeten!
Geef niet teveel konijnenvoer , want dan worden de blindedarmkeutels niet opgegeten!. Blindedarmkeutels , zijn klein, zacht en donker van kleur. Als het goed is zie je deze keutels niet. Ze worden gelijk opgegeten. Indien het konijn teveel konijnenvoer (biks, korrels) krijgt, krijgt het dermate veel energie binnen dat het zijn eigen poep niet meer zal opeten! De caecumkeutels zitten dan aan de kont geplakt en er wordt ten onrechte gedacht aan een probleem met de ontlasting terwijl het een voedingsprobleem is. Lees bij het hoofdstuk voeding over de juiste hoeveelheid en het goede soort voer.
Als het konijn niet zijn blindedarmkeutels opeet kleven deze vast aan de kont. Dit geeft een vieze kont. Vaak wordt er gedacht dat er diarree aanwezig is, maar er is gewoon een voedingsprobleem doordat de eigenaar teveel konijnenvoer aan het konijn geeft. Daarbij is er het gevaar dat er vliegen kunnen komen die hun eitjes in deze poep leggen. Uit deze eitjes ontstaan maden en deze maden kunnen de huid aantasten. Lees verder over madenziekte of myasis .... .
Dit probleem is eenvoudig te voorkomen door de juiste hoeveelheid konijnenvoer te geven . Hiermee dwing je je konijn als het ware om de blindedarmkeutels op te eten.
Geef niet teveel konijnenvoer , want dan wordt het veel te dik! Als een konijn teveel of zelfs onbeperkt konijnenvoer kan (of mag) eten wordt het veel te dik . Je konijn is te dik als de ribben niet meer te voelen zijn als je de borstwand navoelt. Ook heeft er zich dan een grote wam gevormd. De wam is een vetplooi tussen de kin en de borstingang.
Het te dikke konijn op de foto hieronder woog 3,95 kg. Dit kwam omdat zij veel biks mocht eten. Het andere konijn is even groot en weegt 1,9 kg hetgeen een normaal gewicht is voor een konijn van een dergelijk formaat. NB: de konijnen zijn onder verdoving.
Geef niet teveel konijnenvoer , want dan kan er blaaszand ontstaan! Een extra reden om niet teveel biks te voeren is dat hierdoor teveel calcium binnenkrijgt en dit kan blaasstenen of blaaszand veroorzaken. Het dikke konijn, op de foto hierboven en hiernaast, had ook blaaszand door teveel konijnenvoer. Door de calciumoxalaten is een blaasontsteking ontstaan en heeft er zich urinebrand ontwikkeld. Lees verder over oxalaten in de blaas tgv teveel biks ....
Wij raden Science Selective voer aan, een volledig voer waar extra vezels inzitten. Vooral voor konijnen met darmproblemen raden wij dit voer aan. U kunt in onze Dierenkliniek een gratis proefzakje op komen halen.
3 soorten groenvoer per dag . Let op dat u niet teveel groenvoer in 1 keer aanbiedt. (houdt 50-100 gram per kg lichaamsgewicht aan per dag). Ook zijn sommige soorten niet goed voor het konijn. Hieronder staat een lijst met geschikte groenten en een lijst met groenten die u niet mag geven (zie onderstaande links):
Een konijn mag geplukt gras hebben maar geef niet teveel als het konijn het nog niet gewend is. Let op: Pluk geen gras op plaatsen waar wilde konijnen komen omdat dit gras besmet kan zijn met VHS!!! Geef geen gemaaid gras , dit gaat namelijk erg snel achteruit in kwaliteit.
Fruit mag het konijn eten echter niet teveel omdat de suikers het konijn dik maken. Teveel fruit kan ook diarree geven.
Voldoende vers drinkwater.
Geef liever geen snoepjes of knabbelstaafjes die in de dierenwinkel verkocht worden. Ze maken het konijn vaak dik. Geef ze liever wat groente of fruit om ze te verwennen.
Bij sommige konijnen slijten de kiezen niet goed op elkaar af. Als de kiezen niet recht afslijten kunnen er scherpe punten, de zogenaamde haken, op de kiezen ontstaan. Deze kunnen op den duur in de tong of de wang gaan steken. Dit is erg pijnlijk voor het konijn en een konijn kan daardoor minder gaan eten of zelfs stoppen met eten. Ook kunnen ze een natte kin krijgen omdat ze door de iritatie van de haak op het slijmvlies van tong of wang meer gaan speekselen. Door het overmatig speekselen ontstaan er zelfs kale plekken bij de huid van het konijn.
Foto rode rondje: haak op de kies, blauwe rondje beschadigde tong. Klik op de foto voor een grotere foto.
Zie foto hieronder voor de natte kin die het konijn krijgt door het overmatig speekselen. Doordat het konijn zich veelvuldig gaat wassen ontstaan er kale plekken onder de kin. Klik op de foto voor uitleg.
Oorzaak... Vaak heeft het verkeerd afslijten van de kiezen een achterliggende oorzaak. Naast het behandelen van de haken is het daarom van belang om te proberen die achterliggende oorzaak op te sporen en te verhelpen. Omdat voedingsfouten hierbij vaak een rol spelen betekent dit dat in de meeste gevallen een aangepast dieet, waarin calcium in optimale hoeveelheden in de voeding aanwezig is, gegeven moet worden. Zie voor meer informatie onder het kopje voedingsfouten .
Diagnose... Als gedacht wordt aan haken op de kiezen kunnen die al vaak door middel van een bek-inspectie aangetoond worden. Deze inspectie kan het best gedaan worden door met behulp van een oorkijker (otoscoop) met een speciaal opzetstuk in de bek te kijken. Meestal zijn zo de haken al goed te zien. Soms moet een konijn verdoofd worden om een goed beeld te krijgen van de kiezen.
Voorbereiding... Voor de haken kunnen worden verwijderd dient het konijn eerst onder sedatie te worden gebracht. We hebben een speciale dosering voor de konijnenverdoving ontwikkeld en het verdovingsrisico bij ons voor een konijn is niet groter dan voor een hond of kat. We geven een pijnstiller en een antibioticum voordat we aan de behandeling beginnen.
De behandeling ... Vooraleerst de haken verwijderd kunnen worden is het van belang om een goed zicht op de kiezen te krijgen. Een beksperder (voor op de snijtanden), een wangsperder en goede verlichting zijn hiervoor onmisbaar. Met behulp van speciale kniptang kunnen de haken weggehaald worden. Hierna wordt de kies tot op het slijmvlies weggeslepen.
De speciale kniptang
De kiezen worden zo kort mogelijk afgeslepen ....
De kiezen worden zo kort mogelijk afgeslepen, we noemen dit radicaal wegnemen van de kiezen. Dit om te zorgen dat de kiezen daarna zo uitgroeien dat ze de grootste kans maken om weer goed op elkaar af te slijpen. Indien de kiezen dusdanig scheef zijn dat ze so wie so niet meer goed op elkaar afslijten en dat er altijd weer haken terugkomen, dan zal deze behandeling het konijn een langere periode tussen de behandeling geven dan indien er alleen haken weggenomen worden.
We gebruiken een speciale boor met een afschermkap ....
We gebruiken een speciale boor die we bestellen bij een tandheelkundige firma waar tandartsen hun materiaal bestellen. Ook zorgen we ervoor dat het slijnvlies en de tong beschermd worden. Hiervoor wordt dan ook gebruik gemaakt van een boor in een beschermkapje om te voorkomen dat het slijmvlies van de wang of de tong beschadigd wordt. (zie de foto hieronder).
Een speciale boor met beschermkap.
Het is belangrijk om te weten dat de haken kunnen terugkomen, soms al na enkele weken. Als je goed slijpt duurt het vaak enkele maanden voordat er weer haken zijn ontstaan. Dit betekent dat bij sommige konijnen de behandeling regelmatig herhaald dient te worden.
Nazorg... Na de operatie moet het konijn onder een warmtelamp gelegd worden. We geven een pijnstiller en Antisedan. Antisedan zorgt dat de evrdoving snel opgeheven wordt. Om ervoor te zorgen dat het konijn ook weer goed gaat eten geven we pijnstiller mee naar huis. De ervaring leert dat na een behandeling van de kiezen een konijn vaak een paar dagen slechter eet. Wij laten de eigenaar het konijn na de behandeling dwangvoeren totdat het konijn weer uitzichzelf eet. Indien een stille darm aanwezig was zullen we deze ook behandelen met Cisaral en Laxatract, naast de pijnstiller en het dwangvoeren.
Een tweede, meer diervriendelijke manier om afwijkende en te lange snijtanden bij het konijn te behandelen is door middel van slijpen. Bij het slijpen van de tanden is de druk die op de tand uitgeoefend wordt minimaal waardoor de problemen die je bij knippen ziet hier niet optreden. tevens is het mogelijk om door middel van slijpen de stand van de snijtanden zodanig te corrigeren dat ze weer op natuurlijke wijze op elkaar af kunnen slijten.
Voorbereiding... Om de stress bij het konijn tot een minimum te beperken is het wel noodzakelijk dat het konijn onder verdoving wordt gebracht. We hebben een speciale dosering voor de verdoving van het konijn ontwikkeld . Het verdovingsrisico voor een konijn is daardoor niet groter dan die bij een hond of kat.
Op de foto's hieronder ziet u afgebroken ondersnijtanden en de behandeling bij het konijn.
Beter alternatief... Soms is de afwijkende stand door het slijpen niet te corrigeren. Het kan dan noodzakelijk zijn om de snijtanden elke paar weken te slijpen. Omdat dit een te grote belasting voor het konijn vormt heeft het dan de voorkeur om de snijtanden te trekken.
Extractie van de snijtanden:
Bij sommige konijnen is de stand van de snijtanden zo afwijkend dat ook door middel van slijpen geen normale stand meer gerealiseerd kan worden. Dat zou dan betekenen dat de tanden om de paar weken ingekort moeten worden. Het is in zo'n geval beter om de snijtanden onder sedatie te trekken.
Voorbereiding... Voor de extractie dient het konijn eerst onder sedatie (=verdoving) te worden gebracht. We hebben een speciale dosering voor de verdoving van het konijn ontwikkeld . Het verdovingsrisico voor een konijn is daardoor niet groter dan die bij een hond of kat. We geven een injectie met pijnstiller (Metacam 0,1 mg/kg LG SC) en antibioticum (Duplocilline 0,2 ml/kg LG SC) voordat we aan de behandeling beginnen. Tijdens de operatie wordt voor goede verlichting gezorgd en wordt het konijn warm gehouden door een warmtematje onder het konijn te plaatsen.
De operatie...
Eerst worden de te lange snijtanden ingekort zodat de operatie gemakkelijker uit te voeren is. De onder en boventanden worden met een speciale boor doorgeboord.
Vervolgens moet de wortel van de snijtand losgemaakt worden van het slijmvlies van de tandkas. Met behulp van een gebogen elevator volgens Fahrenkrug of nog beter een rechte scherpe elevator van Luxator , worden de lamellen waarmee de wortels van snijtanden in de tandkas zitten gebroken.
Het is van belang om vanaf alle kanten druk te zetten op de snijtand, zodat deze volledig los komt te zitten. Pas als de tand helemaal is losgemaakt kan deze getrokken worden. Bij iedere snijtand herhaal je deze behandeling en ook de stifttanden worden op deze manier getrokken. De snijtanden hebben een hele lange wortel en het is de kunst om ze te trekken zonder dat er een stuk van de wortel afbreekt. Als de wortel breekt groeit de snijtand namelijk weer aan.
Nu de boventanden
Nazorg... Na de operatie moet het konijn onder een warmtelamp gelegd worden en door middel van een injectie Antisedan ook zo snel mogelijk weer wakker gemaakt. Dit is om de recovery zo kort mogelijk te laten duren. Om ervoor te zorgen dat het konijn bij thuiskomst geen pijn krijgt wordt er een pijnstiller (Metacam 2x daags 0,1 mg/kg LG oraal) voor 5-7 dagen meegegeven. Ook wordt er voor een paar dagen een dwangvoermiddel meegegeven.
Ook zonder snijtanden kunnen konijnen prima eten. Het eten, zoals het hooi en groentes, moet alleen wel in wat kleinere stukjes worden aangeboden.
Hieronder een overzicht van hoe deze tanden eruit zien:
Gezondheid huisdieren: hoe moet je de hond uitlaten?
Gezondheid huisdieren: hoe moet je de hond uitlaten?
Wandelingen zijn noodzakelijk voor het welzijn van uw hond en het is ook een vorm van ontspanning voor u en de viervoeter. Op voorwaarde dat uw huisdier een goede opvoeding genoot
Waarom is het belangrijk?
Minstens drie keer per dag gaan wandelen (vooral als men geen grote tuin heeft) is noodzakelijk voor het fysiek evenwicht van een hond . Het geeft hem de kans om zich uit te sloven en om te voldoen aan zijn behoefte aan spel en ruimte. Het is ook dé manier om soortgenoten te ontmoeten wat zijn sociaal leven ten goede komt. Wandelingen zijn ook nodig voor het ontdekken van duizenden geuren. De reukzin van een hond is namelijk veel meer ontwikkeld dan die van de mens. Er zijn heel wat verschillen tussen beide reukorganen. Een voorbeeld. Men schat het aantal reukcellen in de neus van een labrador op 200 miljoen, terwijl een mens er niet meer dan 5 miljoen heeft. De duur en de frequentie van de wandelingen hangen vooral af van de leeftijd van de hond en zijn gezondheidstoestand. Een jonge hond die in goede gezondheid verkeert, heeft een grotere behoefte om zich uit te leven dan een oudere of zieke hond (artrose, hartaandoening, enz.)
De anderen en de wet respecteren
Als men een hond zou kunnen vragen waar hij het liefst gaat wandelen dan is de kans groot dat hij eerder voor velden en bossen kiest dan voor de stad. Maar waar u ook op stap gaat, als u met een hond op een openbare plek komt dan moet u de wetgeving respecteren en moet uw huisdier zich kunnen gedragen. De wet verplicht u om uw viervoeter aan een leiband te houden op de meeste plaatsen en op slechts een paar plekken is het toegelaten om uw hond los te laten, op voorwaarde dat u uw hond perfect onder controle hebt zonder riem. Het is belangrijk voor de veiligheid van iedereen, ook die van de hond . Om een hond goed onder controle te kunnen houden, moet men een hond nemen waarvan het postuur overeenstemt met de fysieke kracht van het baasje zodat die het dier in toom kan houden.
Gehoorzaamheid is een noodzaak
Om samen met uw hond van momenten van de ogenblikken van vrijheid te kunnen genieten is het noodzakelijk dat het huisdier goed opgevoed, dat het gehoorzaamt en dat de hond ook de notie van teruggeroepen worden beheerst. Hij moet terug naar u komen als u hem dat vraagt. Dat kan men makkelijker aanleren wanneer de hond van jongsaf aan omgangsvormen geleerd heeft. Hij zal serener zijn, ook bij het kruisen van andere honden en mensen. Om uw hond te leren om terug naar u te hollen wanneer u hem roept, moet u een precieze formule gebruiken en altijd dezelfde en op dezelfde toon. Als hij niet meteen naar u toekomt dan moet u hem een paar keer aanmoedigen. Als hij uiteindelijk doet wat hij moet doen dan moet u hem hartelijk prijzen. Zich opwinden of brullen is zinloos, de hond zal van u weglopen. Als u niet slaagt in uw opzet, dan moet u een beroep doen op een opvoeder. Het is noodzakelijk om uw hond uit te laten zoals het hoort.
Het konijn behoort tot de orde der Lagomorpha (= haasachtigen) en niet, zoals veel mensen denken, tot de knaagdieren. Het verschil zit hem in de stifttandjes die achter de boven snijtanden van het konijn staan (zie plaatje links). Knaagdieren hebben deze stifttanden niet.
Konijnen zijn meestal altijd vriendelijke dieren, ook voor kinderen, maar sommige konijnen kunnen bijterig of krabberig zijn. Meestal begint dit als het konijn geslachtsrijp wordt (rond de 3-4 maanden), het konijntje dat daarvoor schattig en lief was is dan dominant geworden en niet meer zo lief! Verder is een konijn territoriaal: het zal zijn hok zal verdedigen als je hem daaruit probeert op te pakken.
Waarom eet een konijn zijn eigen keutels op?
Dit is nodig omdat niet alle voedingsstoffen en energie bij de eerste darmpassage uit het voer gehaald kunnen worden. Grote onverteerbare delen worden gelijk uitgepoept. Dit zijn de gewone droge harde keutels. De overige kleinere deeltjes worden eerst achtergehouden en bewerkt in de blinde darm: het caecum. Deze keutels worden in groepjes uitgescheiden en rechtstreeks uit de anus opgegeten door het konijn. Bij de tweede passage door de darmen worden alle stoffen die nodig zijn uit deze keutel gehaald.
Konijnen hebben twee soorten keutels.
Gewone keutels , deze zijn groot, stevig van vorm en licht van kleur. Het is normaal als je die in grote hoeveelheden ziet liggen.
Blindedarmkeutels , zijn klein, zacht en donker van kleur. Als het goed is zie je deze keutels niet. Ze worden gelijk opgegeten. Indien het konijn teveel konijnenvoer (biks, korrels) krijgt, krijgt het dermate veel energie binnen dat het zijn eigen poep niet meer zal opeten! De caecumkeutels zitten dan aan de kont geplakt en er wordt ten onrechte gedacht aan een probleem met de ontlasting terwijl het een voedingsprobleem is. Lees bij het hoofdstuk voeding over de juiste hoeveelheid en het goede soort voer.
Omdat een konijn veel beweging nodig heeft is het verstandig om een ruime kooi of een ruim hok te nemen. Of bij een kleiner hok de mogelijkheid te geven om ook het hok uit te kunnen door middel van een buitenren of dat ze de kamer in kunnen lopen (dit is belangrijk om vechten te voorkomen).
Binnen of buiten? Konijnen kunnen zowel binnen als buiten gehuisvest worden mits het buitenhok bescherming biedt tegen regen, zon en wind. Als u het konijn buiten houdt dan is een buitenhok met een ren het leukste voor het konijn zodat het 'vrij' kan rondlopen. Let er hierbij op dat katten en honden niet in de ren kunnen komen en dat het konijn zich niet uitgraaft.
Loslopen door de kamer Een konijn dat binnen gehuisvest wordt vindt het leuk om af en toe door de kamer te lopen. Let er wel op dat konijnen knagen ook leuk vinden, dus denk aan meubels en elektriciteitsdraden.
Zindelijk te maken? Konijnen zijn van nature zindelijke dieren waarbij ze in de kooi meestal een hoekje uitkiezen om hun behoefte te doen. Hierdoor kan een konijn geleerd worden om op de kattenbak te plassen als het vrij in huis rondloopt. Vaak belonen met iets lekkers helpt hierbij.
2 of 1? Een konijn is een gezelschapsdier en is gewend om in groepen te leven. Dit betekent dat het niet graag alleen is. Als u niet veel thuis bent is het dus gezelliger voor het konijn om 2 konijnen bij elkaar te houden.
Wat zet je dan bij elkaar? Een mannetje en vrouwtje samen is de beste keus! Konijnen kunnen goed samen gehuisvest worden maar door seksueel gedrag van konijnen onderling kan onrust ontstaan. Ook is er het gevaar dat je ongewenste nakomelingen kunt krijgen!
Twee konijnen samen en/of het koppelen van konijnen
Een konijn alleen of twee konijnen samen? Een konijn is een gezelschapsdier en is gewend om in groepen te leven. Dit betekent dat het niet graag alleen is. Als u niet veel thuis bent is het dus beter om 2 konijnen te nemen. Een konijn alleen is maar alleen en dit kan leiden tot het ontstaan van gedragsafwijkingen.
In het begin van dit stukje beschrijven we over jonge konijntjes die samen uit het nest of van een dierenwinkel komen, daarna bespreken we het koppelen van oudere konijnen uit bijvoorbeeld een opvang of asiel.
Jong en/of volwassen? Het beste is om konijnen bij elkaar te zetten die allebei jong zijn of allebei volwassen. Vaak gaat het plaatsen van een jong konijn bij een volwassen konijn niet goed. Er zijn ook veel oudere konijnen in opvangcentra die een nieuw tehuis zoeken.
Twee jonge konijnen samen
Twee konijnen samen: wat zet je dan bij elkaar? Een mannetje en vrouwtje samen is de beste keus!
We adviseren om een mannetje en een vrouwtje te nemen. Konijnen kunnen goed samen gehuisvest worden maar door seksueel gedrag van konijnen onderling kan onrust ontstaan. Ook is er het gevaar dat je ongewenste nakomelingen kunt krijgen!
Let op: een konijn kan al vanaf 3-4 maanden leeftijd geslachtsrijp worden (= hormonale puberteit), op die leeftijd moet je ze apart zetten om te voorkomen dat ze nakomelingen krijgen. Een mannetje castreren kan vanaf 4-5 maanden leeftijd, een vrouwtje steriliserenpas vanaf 6 maanden leeftijd. Het advies is dus om eerst het mannetje te castreren en 2-3 weken later mag hij dan weer bij het vrouwtje. Later kun je dan het vrouwtje laten steriliseren.
Waarom moet je een konijn laten helpen? Als dierenarts adviseren we dat je je konijn laat helpen (= steriliseren of castreren), omdat je voorkomt dat ze ongewenst gedrag gaan vertonen zoals, hormonaal bepaald, dominant gedrag, sproeien, agressie en vechten of nog erger ongewenste nakomelingen krijgen. Ook is steriliseren van een vrouwtje erg belangrijk omdat ze op latere leeftijd een baarmoedertumor kunnen krijgen.
Twee van hetzelfde geslacht We adviseren om een mannetje en vrouwtje te nemen. Soms gaat dit niet en wil je twee mannetjes of twee vrouwtjes uit hetzelfde nestje bij elkaar houden. Ze kunnen samen opgroeien, maar zodra de puberteit begint kunnen ze gaan vechten. Zodra je dit ziet moet je ze uit elkaar halen en laten castreren/steriliseren. Eenmaal vechtende konijnen kunnen slecht weer samen, ze blijven dan namelijk vaak vechten. Niet vechtende konijntjes die geholpen zijn kunnen goed samen harmonieus oud worden. Onze ervaring is dat 2 gecastreerde mannetjes samen beter gaat dan 2 gesteriliseerde vrouwtjes. De beste combinatie blijft een mannetje en een vrouwtje!
Hoe voorkom ik vechten: geef ze ruimte! Als je onderling vechten wilt voorkomen denk dan aan het volgende: een uitloop of ren waar de dieren bij elkaar weg kunnen is heel erg belangrijk. Ze kunnen als het ware een time out nemen. Als de konijnen achter elkaar aanrennen en niet weg kunnen zal de voorste zich omdraaien en gaan vechten. Voorkom een te kleine ruimte!
Help mijn konijntje is agressief geworden! We zien vaak dat zodra een konijntje in de hormonale puberteit komt het niet meer het lieve kleine konijntje is. Het konijntje kan gaan grommen, stampen met de achterpoten, aanvallen als je voer geeft en zelfs bijten. We zien vaak dat een konijntje dan weg moet, omdat de kinderen het konijn niet meer leuk vinden. Het gedrag verbetert gelukkig enorm als ze gesteriliseerd of gecastreerd worden!
Twee volwassen konijnen samen
Als 1 konijn overblijft, wat dan? Het komt helaas voor dat 1 van de konijnen van een koppeltje dood gaat. Je wilt dan een nieuw konijn als maatje voor het overgebleven konijn. Wij adviseren dan om niet op zoek te gaan naar een jong konijntje maar om een ouder konijn uit een opvang of asiel erbij te plaatsen.
Kun je zomaar een nieuw konijn erbij zetten? Je kunt niet zomaar een konijn ophalen en deze bij je andere konijn in het hok zetten! konijnen die elkaar niet liggen kunnen elkaar bevechten tot de dood erop volgt. Vechten zie je vooral bij konijnen die nog sexueel actief zijn en die dus niet gesteriliseerd of gecastreerd zijn.
Een nieuw konijn koppelen Je kunt naar een opvangadres gaan om een nieuw konijn uit te zoeken of beter neem je konijn mee en laat je konijn een nieuwe partner uitzoeken. De combinatie mannetje-vrouwtje is de beste keuze, maar er zijn ook konijnen die een sexe-genoot uitzoeken als partner. Laat je adviseren in je keus door de opvang, zij hebben vaak veel ervaring met het koppelen van konijnen.
Vaak komt een eigenaar met de klacht dat het konijn rode of oranje urine heeft. Gelukkig is er dan vaak geen blaasontsteking, maar is de urine rood verkleurd door kleurstoffen in de voeding. Zie voor meer informatie hieronder.
Blaasproblemen bij het konijn
Lees verder over de verschillende oorzaken van blaasproblemen bij het konijn. Waaronder rode urine, "zand in de blaas", blaasstenen en nog enkele andere oorzaken.
Konijnen zijn vruchtbaar vanaf 3-5 maanden leeftijd. Een vrouwtje kan gedekt worden zodra ze vruchtbaar is. Wij raden dan ook aan vanaf die leeftijd de mannetjes en vrouwtjes van elkaar te scheiden. Als een konijn gedekt is duurt de dracht tussen de 29 en 33 dagen.
Wat gebeurt er als een konijntje is geboren?
Lees verder over de belevenissen van jonge konijntjes als ze zijn geboren.
Het is aan te raden om vrouwelijke konijnen te laten steriliseren. U verkleint hiermee de kans dat uw konijn op latere leeftijd een baarmoedertumor krijgt. U kunt uw konijn vanaf de leeftijd van 6 maanden laten steriliseren.
Ook is het aan te raden om mannetjes te castreren: niet gecastreerde mannetjes kunnen namelijk agressief worden naar soortgenoten en/of naar de eigenaar. Ook kunnen zij gaan sproeien in huis.
Hoe gaat een sterilisatie in zijn werk?
Lees verder over hoe een sterilisatie bij het konijn in zijn werk gaat. Op de foto ligt een speelgoedkonijn op de operatietafel tijdens onze open dag.
We hebben een nieuwe hechttechniek in onze dierenkliniek, we lijmen de huid in plaats van deze te hechten. Deze techniek is vooral geschikt om de huid te hechten bij de sterilisatiewond van het konijn.
Niet gecastreerde mannetjes kunnen agressief worden naar soortgenoten en/of naar de eigenaar. Ook kunnen zij gaan sproeien in huis. Castratie kan hiertegen helpen en kan vanaf de leeftijd van 6 maanden.
Een abces aan de kaak tgv van tand of kiesproblemen
Een abces aan de kaak tgv van tand of kiesproblemen
Een abces kan zich ontwikkelen door een tand of een kiesprobleem. Dit kan een veroorzaakt worden door bijvoorbeeld een breuk of door losse tanden of kiezen. Het los komen te staan komt door een verkeerde voeding ( zie onze pagina over verkeerde voeding .... ) Door voedingsfouten kan er een tekort aan calcium (osteoporose) ontstaan, zodat het bot van de kaken zachter wordt. De tanden en kiezen kunnen los komen te zitten in de tandkas en er kan een ontsteking aan de wortel ontstaan.
symptomen... Bij konijnen kan er door kiesproblemen een abces aan de onderkaak ontstaan. Het konijn heeft dan een bult bij de onderkaak die steeds groter wordt. Ook zie je vaak dat het konijn minder goed eet en minder actief is.
We zullen op deze pagina de onderkaak problemen bij een konijn bespreken. Bij problemen aan de bovenkaak zie je vaak dat er overmatige ooguitvloeiing of dacryocystitis ontstaat. Lees verder over problemen van kiezen aan de bovenkaak...
Diagnose van een onderkaakabces bij het konijn... De diagnose wordt gesteld door de bult aan te prikken en te ontdekken dat er pus in de bult zit. Een abces is een met pus gevulde holte. Bij konijnen is het abces vaak gevuld met dikke kaasachtige pus, pasteurella bacteriën zijn meestal de oorzaak.
Behandeling onder sedatie... De behandeling zal bestaan uit een grondige inspectie van de bek onder sedatie. Gezocht wordt naar afgebroken tanden of kiezen.
Klik op de foto voor de uitleg. Op de linkerfoto is een afwijkende kies van de onderkaak te zien.
Röntgenfoto... Als het probleem niet gelijk duidelijk is maken we een röntgenfoto van de schedel. De stand van de kiezen en tanden en een eventuele breuk is goed te zien. Ook kan de ontsteking zo uitgebreid zijn dat er nieuw gevormd bot te zien is. Er worden meerdere opnames gemaakt, het is belangrijk om de schedel in diverse standen te draaien om een goed beeld te krijgen.
Trekken van tanden of kiezen... De tand of kies die het probleem geeft wordt getrokken. De kies wordt alleen getrokken als deze los zit. Er moet geen kies getrokken worden die vast zit, het probleem is dat deze namelijk kan afbreken of er kan een groot stuk kaakbot loskomen. Met behulp van een gebogen elevator volgens Fahrenkrug kan de kies of kiezen getrokken worden. De mond is vrij smal en je hebt weinig ruimte om te werken.
Wij trekken alleen kiezen die loszitten en laten de kiezen die er tegen over zit zitten.
De tegenoverliggende kies of kiezen van de bovenkaak hoeven niet getrokken te worden. Onze ervaring is dat deze kies maar heel langzaam zal groeien, of zelfs niet eens zal groeien, ondanks dat er geen kies is waarop hij zal moeten slijten. Het lijkt erop dat er druk op de kies moet staan om uit te groeien.Voor de zekerheid laten we konijnen na een paar weken en maanden terugkomen om de kiezen te controleren.
Bacteriële kweek en antibiogram... Voordat we de oorzaak behandelen, bijvoorbeeld een slechte kies of tand, wordt het abces steriel geopend. Pus uit het abces wordt met een swab (een soort wattenstaaf) in een speciale medium gebracht om na te gaan welke bacterie het abces veroorzaakt. In een laboratorium bij de faculteit Diergeneeskunde wordt deze kweek uitgevoerd en ze testen gelijk welk antibioticum geschikt is om deze bacteriën te bestrijden.
Abces openen en schoonmaken... Het is van groot belang dat het abces grondig schoongemaakt wordt. Het abces wordt zo ruim mogelijk opengelegd en alle pus wordt weggehaald, daarna wordt de abcesholte grondig uitgespoeld. Voor het uitspoelen gebruiken we fysiologisch zoutoplossing of een verdunde waterstofperoxide oplossing.
Afhankelijk van hoe groot het abces is en op welke plaats het zit wordt één van de volgende behandelingen ingezet:
Behandeling met zalf.... De huidwond wordt ruim opengelegd en de wond wordt zolang mogelijk open gehouden. Twee keer per dag wordt er zalf in de wond ingebracht en de korst die gevormd wordt wordt iedere dag weggehaald.
Behandeling met calciumhydroxide... Calciumhydroxide (CaOH) wordt in de tandheelkunde gebruikt om nieuw tandweefsel te laten vormen. Het wordt vaak gebruikt bij wortelkanaalbehandelingen. Wij gebruiken het omdat door de CaOH een hoge PH gevormd wordt, hierdoor gaan bacterien dood. Als CaOH ingehecht wordt moet dit na een week of 2 weer verwijderd worden. Vaak kan dit zonder verdoving gebeuren.
Behandeling met een doxycyclinegel... We heben een tandheelkundig materiaal waarin doxycycline (een antibioticum) opgelost is en waaruit de doxycycline langzaam vrij komt. Dit materiaal is ideaal om in te hechten in een schoongemaakte holte van een abces.
Bovenstaande foto: er is een tand en een kiesprobleem.Klik op de foto voor uitleg.
Nabehandeling... De nabehandeling zal bestaan uit een antibioticum, eventueel een antibioticumzalf en een pijnstiller. Er wordt een antibioticum gegeven in afwachting van de uitslag van de bacteriële kweek en het antibiogram. Indien het gegeven antibioticum niet goed is wordt deze aan de hand van de uitslag aangepast. Ook zal het konijn indien het niet uit zichzelf eet gedwangvoederd moeten worden.
Welk antibioticum is geschikt voor een abces bij het konijn... We gebruiken een onderhuids gegeven Penicilline injectie (wordt om de dag gegeven soms wel 8 weken of zelfs nog langer) en lokaal een Doxycylinezalf voor in de wond. We hebben goede ervaringen met deze onderhuidse penicilline injecties en zien geen spuitplekken of dysbacteriose ontstaan. Oraal (via de mond) mag er nooit penicilline aan het konijn gegeven worden, als het in de darmen terecht komt ontstaat er namelijk dysbacteriose. De normaal gangbare antibiotica die bij het konijn gebruikt worden zijn niet geschikt om te gebruiken voor de behandeling van abcessen! Trimethoprimsulfa (Bactrimel, Sulfatrim Drops, etc.) dringt niet in abcessen door en wordt zelfs afgebroken door pus, dit moet dus niet gebruikt worden! Enrofloxacine (Baytril, Enrofloxaral Drops, etc.) werken niet tegen anaerobe bacteriën. Deze anaerobe bacteriën komen vaak voor bij konijnenabcessen.
Het is dus belangrijk om door middel van een bacteriële kweek na te gaan welke bacterie(n) er in het abces voorkomen en met een antibiogram welk antibioticum er tegen die bacterie(n) werkt. We hebben bijgehouden welke bacterien er vaak voorkomen. De meest voorkomende bacterien zijn: Anaerobe bacteriën en Pasteurella Multocida. Maar ook Staphylococcus Intermedius, Clostridium en Actinomyces.
ROTTERDAM - De hond is al 30.000 jaar metgezel van de mens. Dat leert een fossiel uit de Ardennen.
BIOLOGIE
Een 'wolvenschedel' uit de prehistorische Goyet-grot bij Namen, die vol lag met gebruiksvoorwerpen uit de Late Oude Steentijd, is in werkelijkheid van een grote hond. En voor een hondenschedel is hij verrassend oud: 31.000 jaar oud, midden uit de Laatste IJstijd.
Met deze vondst is het oudste fossiele bewijs voor de domesticatie van de wolf tot hond in één klap twee keer zo oud geworden. Dat schrijft een team van onderzoekers onder leiding van paleontologe Mietje Germonpré (Instituut voor Natuurwetenschappen) in een artikel dat gepubliceerd wordt in het Journal of Archaeological Science.
Cruciaal voor de identificatie als hond vormde de relatief korte en brede bek van de Goyet-schedel. Uit isotopenonderzoek van het botmateriaal blijkt dat de hond waarschijnlijk leefde van paarden- en bizonvlees.
Samen met de Ardense schedel zijn ook tien andere prehistorische 'wolven'-schedels onderzocht. Die zijn vergeleken met vijf zekere prehistorische hondenschedels en achttien schedels van de twee moderne hondenrassen die genetisch en in uiterlijk de oudste eigenschappen lijken te hebben (de Siberische husky en de chowchow), met 35 andere moderne hondenschedels en met 48 moderne wolvenschedels. In totaal zijn 117 schedels nauwkeurig opgemeten.
Twee andere, Oekraïense prehistorische schedels die altijd als wolven waren getypeerd, bleken ook afkomstig van honden, beide ongeveer 15.000 jaar oud. Onder de wolvenschedels in de musea en archeologische depots zitten dus veel hondenschedels verborgen.
In de eerste reacties op de vondst, op serieuze blogs als anthropology.net, wordt vooral benadrukt dat er nog maar één hondenschedel is ontdekt die veel ouder is dan gedacht. Als de domesticatie inderdaad 30.000 jaar geleden begon, zou je er toch meer verwachten. Die kunnen nog komen, maar bij de kleine Europese mensenpopulaties in de IJstijd (niet heel veel meer dan enkele duizenden) is een enorme hondenpopulatie (en dus veel fossielen) niet te verwachten. Buiten Europa is niet veel opgegraven.
De nieuwe schedel is wel een héél stuk ouder. De oudst bekende betrouwbare hondenfossielen waren tot nu toe een 14.000 jaar oude kaak uit Duitsland en een ongeveer15.000 jaar oude schedel uit het Russische Eliseevichi (even oud dus als twee van de drie nu als hond ontmaskerde schedels).
Op grond van die fossielen (en DNA-analyses) werd de laatste jaren dan ook verondersteld dat de domesticatie van de hond zo'n 15.000 jaar geleden geschiedde: waarschijnlijk getemd door wolvenpups bij mensen op te laten groeien en met de tamste verder te fokken.
Uit een uniek fokexperiment met vossen in Rusland bleek een paar jaar geleden hoe snel selectie op tamheid ook bij vossen typische hondeneigenschappen kan laten ontstaan. Vijfenveertig jaar lang mochten op een fokstation in Siberië alleen die vossen zich voortplanten die het minst bang voor mensen waren en niet naar hen beten. En nu kwispelen ze (doen wolven of vossen nooit), ze blaffen (idem) en ze begrijpen zelfs wat een mens bedoelt als die ergens naar wijst (daarmee hebben zelfs chimpansees moeite). Ook hebben ze rondere en kortere gezichten met slappe oren - allemaal typische hondenkenmerken.
Daarmee zijn de vosjes nog geen bruikbare jacht- of waakhonden geworden maar de transformatie is wel verbluffend snel, en dat dankzij selectie op maar één kenmerk: tamheid.
Met de oude datum van 15.000 jaar geleden was de hond nog altijd het oudst bekende gedomesticeerde dier, maar de komst van de beste vriend van de mensheid zit dan nog altijd chronologisch dicht op de domesticatie van andere dieren. Volgens de laatste inzichten zijn de geit en het schaap al vanaf 12.000 jaar geleden gedomesticeerd. Dat is dus ongeveer gelijktijdig met de landbouwgewassen die het menselijk leven helemaal voorgoed hebben veranderd. De domesticatie van de hond was dan wel iets vroeger en nog duidelijk onderdeel van een jachtcultuur, maar lijkt toch in dezelfde trend te passen.
Met de nieuwe datering van de hondendomesticatie rond 30.000 jaar geleden is dat verband met andere domesticaties verbroken. En daarmee lijkt een oudere gedachte te herleven. Want nog niet zo lang geleden werd een veel eerdere domesticatie verondersteld, verwijderd van de klimaatturbulenties van het einde van de Laatste IJstijd en van het begin van het landbouwtijdperk 12.000 jaar geleden.
In 1997 verscheen een mitochondriaal (mt) genetische analyse van 162 wolven en 140 honden in Science waarin een domesticatie vanaf 100.000 jaar geleden werd geconcludeerd (berekend op basis van mutatiesnelheid). Dat is ver voor de tijd dat de moderne mens (Homo sapiens, ontstaan circa 200.000 jaar geleden) echt modern gedrag ging vertonen, met geavanceerde werktuigen en kunstvoorwerpen. Die laatpaleolitische culturele revolutie gebeurde ongeveer 45.000 jaar geleden.
De datering op 100.000 jaar geleden werd weer verlaten toen een mtDNA-studie uit 2002 onder veel meer honden (654) leidde tot de conclusie dat de huishond Canis familiaris zo rond 15.000 jaar geleden was ontstaan. En waarschijnlijk in Oost-Azië.
Op zijn minst is dus nu in Goyet een heel vroeg getemde wolf gevonden, maar waarschijnlijk moet het begin van de domesticatie van honden gewoon verder terug dan die 15.000 jaar geleden, aldus het onderzoeksteam in Journal of Archaeological Science. Tenslotte zijn in de Chauvet-grot, met de beroemde rotstekeningen van 30.000 jaar oud, óók hondachtige pootafdrukken gevonden, samen met kindervoetsporen.
DNA-onderzoek aan de Goyet-schedel leverde niet veel op: een tot nu onbekende mtDNA-variant. Maar dat is ook te verwachten bij zulke oude vondsten. Lang niet alle varianten blijven bestaan, misschien stammen alle huidige honden (tenminste voor hun mitochondriaal DNA) wel inderdaad af van een hond die circa 15.000 jaar geleden in Oost-Azië leefde.
Maar dat hoeft helemaal niet de eerste hond te zijn. Zo is het bij mensen ook niet. De oudste Homo sapiens -fossielen zijn 200.000 jaar oud, maar de oudste mitochondriale voorouder (mitochondriale Eva ) wordt meestal op 150.000 jaar geleden gedateerd. Veel mtDNA-lijnen verdwijnen.
Een verwarrende factor in het genetisch onderzoek is ook nog dat er altijd vermenging is geweest tussen honden en wolven (aan de rand van het bos). Maar van de oude variatie in wolfsgenen is weinig meer over na de ineenstorting van de wolvenpopulatie in de laatste eeuwen.
Fossielen van de veertig centimeter grote schildpad Odontochelys semitestacea tonen dat het schild ontstaan is uit ruggenwervels en ribben. rr
BRUSSEL - Een 220 miljoen jaar oude fossiele schildpad toont eindelijk hoe het reptiel aan zijn enorme harnas komt.
PALEONTOLOGIE
Het enorme harnas dat schildpadden meetorsen, stelt paleontologen al jaren voor een mysterie. Hoe is dat schild ontstaan? De oudste fossielen die tot voor kort bekend waren, tonen dat voorouders ruim 200 miljoen jaar geleden ook al een geheel gesloten rugschild hadden. Nergens in het fossiele archief van schildpadden waren tussenstadia te vinden; dieren met een gedeeltelijk gesloten schild die aantonen hoe de bescherming was ontstaan.
Een van de 'missing links' is onlangs ontdekt in het zuidwesten van China. Odontochelys semitestacea (of 'half bepantserde schildpad met tanden') zoals de 220 miljoen jaar oude Chinese schildpad is gedoopt, zou het bewijs leveren dat het schild is ontstaan uit vergroeiingen van de ruggengraat en de ribben. Een artikel hierover van Chinese, Canadese en Amerikaanse paleontologen staat deze week in Nature .
In embryo's van huidige schildpadden is ook te zien dat het schild zich vormt doordat de ruggenwervels en ribben naar buiten toe expanderen. Paleontologen wogen deze kennis mee. Maar het was onvoldoende om uitsluitsel te geven over de ontstaansgeschiedenis van het schild. Maar nu is er dus fossiel bewijs.
Nature schrijft in een redactioneel commentaar dat de hele ontstaansgeschiedenis van de schildpad moet worden herzien.
De ontdekking maakt volgens de onderzoekers korte metten met een concurrerende theorie die stelt dat het schild is ontstaan uit de vergroeiing van harde plaatjes van been, zogenaamde osteodermen, die in veel fossiele dinosauriërs gevonden zijn en die krokodillen nu ook nog gebruiken als bepantsering.
Odontochelys semitestacea had helemaal geen osteodermen. Vanuit zijn ruggengraat vormde zich een schild dat zijn rug gedeeltelijk afschermde. Het buikschild, of plastron, was wel al helemaal ontwikkeld. De onderzoekers denken dat het dier, dat zo'n veertig centimeter lang was, in het water leefde en dat hij daarom vooral zijn onderkant moest beschermen tegen roofdieren. (tvd)
Spaanse wetenschappers zijn erin geslaagd 'supermuizen' te creëren, die bestand zijn tegen kanker en veertig procent langer kunnen leven, meldden diverse media vrijdag.
De muizen werden genetisch gemanipuleerd door onderzoekers van het centrum van kankeronderzoek CNIO en de universiteit van Valencia, meldt onder meer het magazine 'Cell'.
De sleutel van het experiment was een enzyme met de naam telomerase. Dankzij telomerase worden de uiteinden van de chromosomen, bekend als telomeren, verlengd. De cellen kunnen immers blijven delen en dat zou ervoor zorgen dat de levensduur wordt verlengd. Het risico op kanker wordt daardoor echter wel groter.
De muizen werden genetisch gemanipuleerd om bestand te zijn tegen kanker, terwijl de hoeveelheid telomerase in hun lichaam werd verhoogd.
Daardoor hadden de muizen een beter neuro-musculaire coördinatie, een kleinere kans om diabetes te ontwikkelen en ook hun weefsel was gezonder op latere leeftijd dan bij gewone muizen. Ze leefden ook tot veertig procent langer.
'De relatie tussen telomeren en het ouder worden is bekend sinds 1990, maar het is de eerste keer dat de levensverwachting van een heel organisme verlengd is', zei Maria Blasco, voorzitter van de studie in de krant El Mundo .
'Gelijkaardige technieken zouden ervoor kunnen zorgen dat mensen 120 jaar oud worden', zei Blasco. Het was echter niet mogelijk om dezelfde methode voor genetische manipulatie toe te passen op mensen, legde ze uit.
mailgroep huisdieren
Oké, er leven nog zon 23.000 broedparen in Nederland en dat is heel wat. In Nederland is de populatie al een aantal jaar stabiel, maar in de rest van Europa gaat ie hard achteruit. Officiële instanties spreken zelfs al over de meest dramatische achteruitgang onder de Europese broedvogels. In andere Europese gebieden zijn de aantallen nog maar een fractie van die uit de eerste helft van vorige eeuw. 
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00592/kat424_jpg_592300d.jpg"," ","ANP ",200,133); "javascript:fotovenster(\"http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00592/kat424_jpg_592300d.jpg\",\" \",\"ANP \",200,133);")
www.hetkonijn.nl
. 
Waarop letten:
Er zijn 2 veel voorkomende virusinfecties bij het konijn: Myxomatose en VHS (=RHD). Deze virusziektes hebben helaas bijna altijd een dodelijke afloop. Er is geen goed werkende therapie, daarom is voorkomen door een vaccinatie zo belangrijk! 
Geef bikskorrels in plaats van gemengde granen.
Als het konijn niet zijn blindedarmkeutels opeet kleven deze vast aan de kont. Dit geeft een vieze kont. Vaak wordt er gedacht dat er diarree aanwezig is, maar er is gewoon een voedingsprobleem doordat de eigenaar teveel konijnenvoer aan het konijn geeft. Daarbij is er het gevaar dat er vliegen kunnen komen die hun eitjes in deze poep leggen. Uit deze eitjes ontstaan maden en deze maden kunnen de huid aantasten. 
Het konijn behoort tot de orde der Lagomorpha (= haasachtigen) en niet, zoals veel mensen denken, tot de knaagdieren. Het verschil zit hem in de stifttandjes die achter de boven snijtanden van het konijn staan (zie plaatje links). Knaagdieren hebben deze stifttanden niet.
