Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
10-02-2008
Gedichtje Zwarte Panter (Martina1)
Zwarte PanterZijn neefje is van oudsher onheilsbode als hij je pad kruist. Maar dit grote kwaad is zwartfluwelen pech in het kwadraat: waar hij passeert, valt altijd wel een dode.
Lui ligt hij op een tak, een jachtmethode waarbij hij zich alleen maar vallen laat. De dolken in hun schedes, maar paraat te doden om den vleesbeladen brode.
Hij heeft zijn koplampen nu uitgedaan en slaapt net als een grote poes, geduldig, terwijl de oortjes nog in waakstand staan.
Het kwaad is altijd zwart, de goedheid wit. En toch, en toch. Hier is het zwart onschuldig. Maar hoed je voor het lelieblank gebit.
Sinds vier weken hebben wij een parkiet. Maar het vogeltje plukt voortdurend aan zijn staart en heeft bijna geen veren meer. Hoe komt dat? In de dierenwinkel zat hij met een ander parkietje in de kooi. Mist hij soms zijn vriendje? Bovendien krijgen we hem maar niet handtam.
Het gebeurt vaak dat dieren zichzelf kaalplukken. Meestal gaat het om een psychisch probleem. Door een verandering van omgeving hebben ze last van stress of zijn depressief. Sommige vervelen zich. Het best vermaak je het vogeltje door veel met hem om te gaan. Een soortgenootje in de kooi zetten, kan ook wonderen doen. Maar in tegenstelling tot papegaaien, die al snel last hebben van een dipje, komen sombere buien bij parkieten weinig voor. Daarom is het mogelijk dat het beestje een parasitair probleem heeft. In dat geval moet je met hem naar de dierenarts. Het is trouwens niet meer dan normaal dat de parkiet nog niet handtam is. Vaak duurt het maanden vooraleer een vogel zich laat vastpakken. Rustig blijven is de beste methode. (jvg) (Het Nieuwsblad)
Een labrador met de naam Jet kan echt vliegen! Het dier viel van een zes verdiepingen hoge parkeergarage naar beneden en overleefde de duikvlucht..
Jet kan vliegen
Foto: Fox
De ruim dertig kilo zware Jet stond op het randje van een garage bij de luchthaven van Tampa. Volgens eigenaar Clayton Tieman die zijn schoonouders kwam afhalen dook de 2-jarige Jet per ongeluk over de betonrand.
Iedereen dacht dat zijn laatste seconden waren geslagen. Clayton dacht dat de hond echt een sprong naar buiten maakte. 'Ik dacht nog o nee, God, laat dit niet gebeuren'. Hij zag de kleine oortjes van de hond in de wind fladderen. 'Dat is me het meest bijgebleven'.
Maar toen ze uiteindelijk angstig naar beneden keken, zagen de ze labrador even met z'n kop schudden, en leek er niks aan de hand. Iemand op de grond zei dat het dier zo opstond en wegwandelde. Een dierenarts constateerde een ingeklapte long en wat blauwe plekken. Maar niks gebroken!
De politie bekeek de zaak, maar concludeerde dat het een ongeluk betrof.
Nieuws IJsbeer bedreigde diersoort in Canada (Knudde1)
IJsbeer bedreigde diersoort in Canada
De Canadese provincie Manitoba heeft de ijsbeer tot bedreigde diersoort uitgeroepen. Manitoba is al de derde provincie (na Newfoundland en Ontario) die dat doet.
Klimaatverandering "We moeten ons blijven inzetten om een van de meest unieke diersoorten van onze provincie te blijven beschermen. De ijsbeer heeft duidelijk te lijden van de klimaatverandering", aldus de provinciale minister van Milieu Stan Struthers. Twee jaar geleden heeft de provincie het rendier al op de lijst met bedreigde diersoorten gezet.
-22% Canada herbergt ruim de helft van alle ijsberen ter wereld, wier aantal op 20.000 tot 25.000 wordt geschat. In Manitoba is de ijsberenpopulatie de afgelopen 15 jaar met 22 procent gedaald. In 2004 telde de provincie naar schatting 925 dieren. (afp/bf)
Dierenweetjes 25 bizarre weetjes uit de dierenwereld (Knudde1)
25 bizarre weetjes uit de dierenwereld
Muggen houden van blauw
Muizen zijn seksueel heel actief
Giraffen vallen diep bij hun geboorte
Konijnen houden van snoep, muizen hebben grote teelballen en muggen houden van blauw. The Daily Mail schuimde het internet af en ontdekte heel wat bizarre feiten over de wereld van de dieren. Wij selecteerden 25 opvallende en bizarre weetjes.
1. Konijnen lusten wel eens een snoepje. De dieren zijn namelijk gek op zoethout. Dat bevat een zoetstof die dertig tot vijftig keer sterker is dan suiker. Het wordt dan ook gebruikt om snoepjes te maken. Maar helaas moeten konijnen ervan afblijven, omdat ze de suikers niet kunnen verteren.
2. Dalmatiërs zijn het enige hondenras dat last kan krijgen van jicht.
3. De linkerbil van een kip is zachter dan de rechterbil. Kippen gebruiken hun rechterpoot vaker en daardoor zijn de spieren sterker ontwikkeld.
4. Het sperma van muizen is langer dan dat van olifanten. Muizen zijn seksueel heel actief en hebben grote teelballen nodig om voldoende te produceren.
5. Er zijn al meer mensen gestorven door vlooien dan door alle oorlogen samen. Ze verspreiden namelijk ziekten zoals de pest en hebben zo eenderde van de Europese bevolking uitgeroeid in de veertiende eeuw.
6. Goudvissen verliezen hun kleur als ze in een donkere of matig verlichte ruimte verblijven. Net zoals mensen hebben de goudvissen licht nodig om een mooi kleurtje te krijgen.
7. Een albatros moet slechts één keer op enkele jaren landen om te broeden. Het dier kan liefst honderdduizenden kilometers afleggen per vlucht.
8. Sommige Chinese en Amerikaanse alligators overleven de winter door hun hoofd in ijs te bevriezen. Enkel hun neus steekt eruit om te blijven ademen.
9. Dolfijnen slapen altijd maar half. Zo slaapt slechts één hersenhelft en is maar één oog gesloten.
10. Sommige leeuwen kunnen meer dan vijftig keer per dag eten.
11. Per mens vliegen en kruipen er ongeveer 200 miljoen insecten op de aardbol.
12. Olifanten zijn de enige zoogdieren die niet kunnen springen.
13. Kamelen hebben drie oogleden om hun ogen te beschermen tegen het opvliegende zand.
14. Een flamingo moet zijn kop ondersteboven houden om te eten.
15. Dolfijnen hebben zo'n scherp gehoor dat ze geluid onder water over een afstand tot bijna 25 kilometer kunnen horen.
16. Een slak kan in bepaalde omstandigheden (zoals een droge periode) tot drie jaar slapen.
17. IJsberen zijn de enige zoogdieren met haar op de zool van hun voeten. Dat hebben ze nodig om meer grip te krijgen op het ijs waarop ze lopen.
18. De meeste olifanten wegen minder dan de tong van een blauwe vinvis.
19. Een pinguin kan bijna twee meter hoog in de lucht springen.
20. Witte haaien kunnen bijna drie maanden overleven zonder voedsel.
21. Een vrouwelijke oester kan gedurende haar leven tot 100 miljoen jongen voortbrengen.
22. Muggen worden twee keer meer aangetrokken door een blauwe kleur dan door om het even welke andere kleur.
23. Kogelvissen zijn hun jagers te slim af door water in te slikken. Daardoor zwellen ze zodanig op dat andere vissen hen niet kunnen doorslikken.
24. Een volgroeide beer kan even snel rennen als een paard.
25. Bij de geboorte vallen giraffen vanaf een hoogte tot twee meter, maar toch zijn ze meestal ongedeerd. (gb)
Honden likken om verschillende redenen. Likken is in de eerste plaats een onderdanig sociaal gedrag om eerbied te tonen aan de dominantere "roedelgenoot". Pups likken om vast voedsel aan hun moeder te vragen als ze geen melk meer drinken. Dus een jonge hond kan likken om zijn eten te vragen. Likken kan een teken van genegenheid zijn, uw hond's manier om u te laten weten dat hij uw aandacht prettig vindt. Of hij likt u omdat hij u lekker vindt ruiken. Ofschoon likken meestal erg onschuldig is kan het lastig zijn als het extreme vormen aanneemt. Soms kan een hond voortdurend likken als uiting van stress of verveling. Dit kan zo obsessief zijn dat ze hun vacht kaal likken en soms zelfs hun huid beschadigen. Dit is een gedragsprobleem en het kan verstandig zijn uw dierenarts te raadplegen als u zich zorgen maakt over het likgedrag van uw hond.
Hoewel het misschien niet de meest aantrekkelijke eigenschap van uw hond is, is een beetje kwijlen volstrekt gezond en er is geen reden om te proberen dit te stoppen. Honden kwijlen om verschillende redenen, bijvoorbeeld door nervositeit, opwinding, en als ze denken dat ze eten krijgen. Sommige rassen kwijlen beduidend meer, zoals St. Bernards en Newfoundlanders. Om uw tapijt en meubels te sparen, kunt u af en toe zijn bek droogvegen met een handdoekje. Kauwspeeltjes kunnen uw hond stimuleren om meer met zijn bek te werken en meer te slikken. In ieder geval concentreren ze zo hun speeksel op een paar objecten in plaats van het door het hele huis te verspreiden.. Als u zich zorgen maakt dat uw hond extreem veel kwijlt, kunt u hem het best door de dierenarts laten onderzoeken. Sommige gezondheidsproblemen kunnen meer kwijlen veroorzaken, zoals misselijkheid en tandproblemen. Uw dierenarts kan dit controleren.
Gras eten kan normaal zijn. Veel honden doen het af en toe. Als ze echter vaak gras eten en dit ook weer uitbraken kan het een uiting van misselijkheid of buikpijn zijn en is het verstandig uw hond bij de dierenarts na te laten kijken.
Ze is inderdaad schijnzwanger. Door de manier waarop de reproductie cyclus van de hond is opgebouwd, kan het inderdaad gebeuren dat de hond, bij sterilisatie tijdens de loopsheid, schijnzwanger wordt. Het goede nieuws is dat het snel verdwijnt zonder behandeling, meestal binnen een week. Ben wel voorzichtig, want sommige honden kunnen erg beschermend zijn over hun denkbeeldige puppies.
U kunt aan dit bijt-probleem werken door een aantal dingen tegelijkertijd te doen. Ten eerste moet u de speelactiviteiten van uw lichaam af houden. Dit kunt u doen door apport spelletjes aan te moedingen en stoei spelletjes te ontmoedigen. Ten tweede kunt u positieve beloning weghalen als hij u bijt. Dit kan door weg te lopen en de pup 5 minuten te negeren elke keer als hij iets doet wat u niet fijn vindt. U mag dan ook niet tegen hem praten gedurende die tijd. Ten derde kunt u een negatieve ervaring veroorzaken bij het ongewenste gedrag. U kunt dat doen door bijvoorbeeld uw hand in te smeren met azijn als de pup daar steeds in bijt. U kunt ook een blik vullen met een aantal muntjes en er heel hard mee schudden als de hond bijt, zoadat hij erg schrikt. U kunt ook ferm en luid "NEE" zeggen. Als laatste kunt u de hond stimuleren om voorzichtig te spelen door hem te belonen als hij dat doet. Het allerbelangrijkst is dat echt de hele familie dezelfde regels hanteert en even consequent is.
Er is veel literatuur over verlatingsangst, maar zelfs de experts zijn het niet eens over de oorzaak en de behandeling. Dit komt waarschijnlijk omdat er vele oorzaken kunnen zijn voor dit probleem. Medicijnen tegen verlatingsangst kunnen zeker helpen. Echter alleen daarmee krijgt u meestal het probleem niet helemaal opgelost. Ze worden meestal gebruikt in combinatie met gedragstherapie. Informatie hierover kunt u bij uw dierenarts krijgen.
De meest voorkomende reden voor krabben is het hebben van vlooien. Verder komen er ook regelmatig allergieen voor voor huisstofmijt, pollen, enz. Het kan voorkomen dat de jeuk seizoensgebonden is. Verder kan uw hond ook last hebben van mijten of luizen of bacteriele huidinfectie. Als uw hond blijft krabben is het raadzaam om uw dierenarts te raadplegen. Er zijn vele behandelingen mogelijk om de jeuk van uw huisdier te verminderen of zelfs te laten verdwijnen.
Hond kunnen om verschillende redenen achter hun staart aanrennen. Als de dierenarts bij uw hond geen vlooien heeft gevonden en als hij geen last heeft van zijn anaalklieren, is het waarschijnlijk een gedragsprobleem. Het kan uit verveling ontstaan zijn en een gewoonte zijn geworden. Uw dierenarts kan u mogelijk een gedragstherapeut adviseren die u kan helpen het gedrag te veranderen. Probeer in de tussentijd niet te reageren op de hond als hij achter zijn staart aanrent. Lachen of straffen zijn vormen van aandacht en dat kan de hond stimuleren het gedrag te blijven uitoefenen. Probeer wel om het gedrag te voorkomen als dat gaat. Deze suggesties kunnen helpen maar soms heeft de hond, als hij zichzelf beschadigt ook medicijnen nodig. Dit kan de gedragstherapie ondersteunen.
De meest voorkomende reden voor een hond om zijn staart tussen de benen te houden, is pijn of ongemak. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren bij pijn in heupen of rug. Het hoog houden van de staart zorgt dan voor druk in dat gebied, dus de hond houdt zijn staart liever omlaag. Honden kunnen ook de staart tussen de benen houden bij emotionele stress. Bijvoorbeeld als ze depressief, gefrustreerd, gestressed of angstig zijn. Praat met uw dierenarts over de gedragsverandering. Misschien zit er een lichamelijk probleem achter. Zoniet, dan kan er gewerkt worden aan de emotionele veranderingen.
Je kunt een hond prima leren om op een bepaalde plek zijn behoefte te doen. Hij doet minder moeilijk over de soort kattenbakvulling dan de meeste katten, dus u kunt gerust oude kranten, papiersnippers of zand gebruiken. Als u een keuze hebt gemaakt, blijf die dan wel gebruiken, zodat de hond daaraan went. In het begin is het handig de bak niet te snel te verschonen omdat honden de neiging hebben om terug te gaan naar de plek waar ze eerder hun behoefte hebben gedaan. Om dezelfde reden is het wel belangrijk om bijvoorbeeld het tapijt goed schoon te maken als hij per ongeluk daar geplast heeft, om te voorkomen dat hij het nogmaals doet op die plek. Het belangrijkste is dat u geduldig bent en consistent. Houdt een vast schema aan van voeren, spelen, wandelen en slapen. Hierdoor zal uw hond ook op vaste tijden gaan poepen en plassen. Onthoudt de tijden waarop hij normaal gesproken moet plassen of poepen: na het eten, na het slapen en bij puppies ongeveer elke 20-30 minuten als ze wakker zijn en spelen. Let op signalen waarmee uw hond aangeeft dat hij moet plassen, zoals snuffelen en rondjes lopen en zet hem dan op de bak. Prijs hem als hij daar plast of poept. Het duurt soms een tijdje, maar met veel geduld lukt het meestal wel om de hond te leren op de bak te gaan. Denk er wel aan dat het geen vervanging is van de wandeling, maar een aanvulling daarop. Hij heeft nog steeds elke dag beweging en frisse lucht nodig.
Bijten is altijd een moeilijk probleem bij puppies, en het moet opgelost worden om te zorgen dat uw huisdier een deel van uw gezin kan worden. Gelukkig houdt bij de meeste honden dit gedrag vanzelf op als ze wat ouder worden. Helaas kunnen ze voor die tijd al heel wat schade aanrichten. Er is een aantal dingen die u kunt doen maar ze kosten wat geduld en volharding. In de eerste plaats kunt u zorgen dat hij zo min mogelijk gelegenheid krijgt om ergens op te kauwen door hem in een bench te zetten, of in een aparte kamer waar hij niets kapot kan maken. Als u uw hond wil leren om in een bench te zitten moet u zorgen dat hij zich daar prettig voelt. Zorg voor veilige, geschikte kauwspeeltjes en voor een comfortabele ondergrond. Als uw pup bovendien veel tijd besteedt aan bijten op z'n eigen speeltjes, zal hij leren wat van hem is en waar hij vanaf moet blijven. Als u in de buurt bent houdt hem dan heel goed in de gaten. Zo gauw u ziet dat hij in iets wil bijten wat niet van hem is, leidt hem dan af met een ander leuk speeltje van hemzelf. Als hij dat pakt dan prijs hem, zodat hij leert welke speeltjes hem een beloning opleveren. U zult af en toe van speelgoed moeten wisselen om hem geinteresseerd te houden. Als hij op iets wil bijten wat u niet kunt wegnemen kunt u overwegen om er azijn op te smeren om het object minder aantrekkelijk te maken. Tot besluit, geef niet op! Het is soms moeilijk om dit instinctieve gedrag af te leren, maar het is de moeite waard om daarna een goed aangepaste hond in huis te hebben. Als het u ondanks alle pogingen niet lukt om het gedrag bij te sturen, raadpleeg dan uw dierenarts. Die kan u dan verwijzen naar een gedragstherapeut, of aanvullend medicatie voorschijven. (depostwagen.nl)
Op deze pagina kunt u een lijst met spreekwoorden vinden die over dieren gaan. Op de bovenste regel leest u het spreekwoord en op de regel eronder de betekenis.
Aap wat heb je een mooie jongen. Dat is overdadige vleierij.
Nu komt de aap uit de mouw. Nu blijkt wat werkelijk de bedoeling was.
Men moet de huid niet verkopen voor de beer geschoten is. Men moet zich niet beroemen op zijn succes voor men het behaald heeft.
Een vreemde eend in de bijt Een vreemd exemplaar in de groep. (Een bijt is een opening in het ijs).
Een ezel stoot zich in 't gemeen geen tweemaal aan dezelfde steen. Het is erg dom om twee keer dezelfde fout te maken
Het hazenpad kiezen. Wegvluchten
Het haasje zijn Het slachtoffer zijn
Blaffende honden bijten niet. Iemand die zich dreigend voordoet, zal zijn dreiging niet waarmaken.
Geen slapende honden wakker maken. Zwijgen over iets, om te voorkomen dat een autoriteit op het idee komt om er werk van te maken.
Wanneer twee honden vechten om een been, loopt de derde ermee heen. Als twee strijdende personen of partijen zich richten op elkaar, kan een ander daarvan profiteren door zich datgene toe te eigenen waar om gestreden wordt.
Als het kalf verdronken is, dempt men de put. Pas als er al een ernstig ongeluk gebeurd is, neemt men preventieve maatregelen.
In het donker zijn alle katten grijs. Als de situatie niet optimaal is, kun je iets niet goed beoordelen.
Geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. Als je daarmee om wil gaan, neem dan voorzorgsmaatregelen!
De kat op het spek binden. Iemand in verleiding brengen
De kat de bel aanbinden. Een onplezierig klusje
Een kat in het nauw maakt rare sprongen. Een zwakke tegenstander kan nog gevaarlijk worden als hij geen uitweg meer ziet.
Als de kat van huis is, dansen de muizen (op tafel). Als de toezichthouder ontbreekt, wordt er een dolle boel van gemaakt.
De kat uit de boom kijken. Afwachten
De kip met de gouden eieren slachten Ten behoeve van een gering korte-termijn voordeel een eind maken aan een groot voordeel voor de lange termijn.
Er was geen kip Er was niemand Kip, ik heb je. Ziezo, dat is gelukt
Geen kip meer kunnen zeggen. Zoveel hebben gegeten dat je niets meer kan eten. Volkomen verzadigd.
Er als de kippen bij zijn. Meteen met de neus er bovenop!
Men noemt geen koe bont, of er zit wel een vlekje aan. Als iemand van misstappen beschuldigd wordt, zal er wel iets van waar zijn.
Oude koeien uit de sloot halen Reeds afgedane kwesties uit het verleden opnieuw ter sprake brengen
Krokodillentranen huilen. Schijn verdriet.
Als er één schaap over de dam is, volgen er meer Als één persoon iets nieuws geprobeerd heeft, durven anderen ook wel.
Er gaan vele makke schapen in een hok Als men zich rustig houdt, kunnen veel mensen in een kleine ruimte verblijven.
Een spiering is vis als er anders niet is. Als je honger hebt, ben je niet kieskeurig
Een spierinkje uitgooien om een kabeljauw te vangen. Een klein verlies accepteren om daarmee kans te maken op een grote winst
De vis wordt duur betaalt. De visserij vergt veel opoffering (ook: kost mensenlevens)
Elk vogeltje zingt zoals het gebekt is Ieder laat zich uit op een wijze die door zijn eigen aard en opvattingen bepaald worden.
Beter één vogel in de hand dan tien in de lucht Men moet datgene wat men heeft niet op het spel zetten voor een kleine kans om nog meer te krijgen.
Een kip heeft een hartslag van 280 tot 315 slagen per minuut
Kippen leggen een ei elke 24 26 uur
De latijnse naam voor kip is Gallus Domesticus
Een kip met rode oren legt bruine eieren
Kippen werden een 8000 jaar geleden gedomesticeerd
De meeste aantal dooiers in 1 ei ooit waren er 9
Er zijn meer kippen dan mensen in de wereld
Met de uitwerpselen die een kip in haar leven produceert kan je een 100 watt lamp 5 uur laten branden
Het gemiddelde gewicht van de eieren dat een groothoen legt in haar leven zijn 61 gram
Een kip met witte oren legt witte eieren
Het ei was er voor de kip
Hoenders zweten niet maar sturen meer of minder bloed door de kam om af te koelen
Kippen leggen eieren in verschillende kleuren zoals bruin , wit , roze , blauw en groen
De punten aan de binnenkant van de hanen poten noemt men sporen
Een kip is een vogelsoort
Een haan ademt 18-20 maal per minuut een hen 30-35 maal
Een gecastreerde haan noemt men een kapoen
Een hen kan wel 20 jaar oud worden
Angst voor kippen noemt men alektorofobie
Niet elke hen hoeft perse een eigen legnest hebben. 3 tot 4 kippen kunnen een legnest delen.
Kuikens kunnen al communiceren met de kloek terwijl ze nog in het ei zitten.
Eén enkele bevruchting van een haan volstaat om 14 dagen bevruchte eieren te leggen. De hen slaat de zaadcellen op in zogenaamde "spermanesten"
Kuikens het best aangekocht worden wanneer ze "vuurvrij" zijn. (ongeveer na 8 weken)
Legkippen leggen hun eerste eitje rond 20 weken
Hou nieuw aangekochte kippen enkele dagen binnen om aan hun hok te wennen.
Kippenmest is een zeer rijke mestsoort.
Ontsmet drink- en voederbakken MINSTENS één keer per maandag
Bij nat reinigen van bevuilde eieren moet het water warmer zijn dan het ei zelf, anders worden kiemen, aanwezig op de eierschaal in het ei gezogen.
Consumptie-eieren bewaren in een koelkast met de stompe kant naar boven.
NOOIT informatie met een stift op een ei schrijven. Stiften bevatten schadelijke stoffen. Gewoon een potlood gebruiken.
Bij zware rassen kan een gezonde haan 8 hennen aan, bij lichtere rassen 15.
Broedeieren van een middelzwaar ras moeten minstens 50 tot 60 gram wegen.
Als je de kippen ren af en toe eens goed schoffeld lijkt de ren veel natuurlijker.
Kippen lusten graag: - Bessen: brammen, framboze, ... - Groenten: sla, brocolie, wortelen, ... - Kruiden: weegbree, jonge brandnetel, gras, ... - Fruit: appel, peren, bananen, ... - Wormen en andere insecten zijn een calorieën bom voor kippen, maar pas op voor buxus deze plant is gevaarlijk voor kippen.
Bij ziektes gaan de kippen bol zitten, hebben ze diaree, jeuk, kale plekken, ze vermageren, ...
Een theelepeltje knoflookpoeder in de drinkemmer voorkomt ongedierte op je kippen.
Kippen eten alles behalve zout.
Kippen heel graag in het zand (metselzand) spelen en daaruit kiezeltjes uit oppikken.
Om de paar weken kan je kapotte schelpen in de ren moet strooien om te voorkomen dat de kippen windeieren gaan leggen. In schelpen zit namelijk veel kalk.
Er bestaan langkraaiers (kippenrassen), sommige kraaien 7 à 9 seconden, andere 10 of 15 seconden en nog andere 20 à 30 seconden aan één stuk (bergse kraaier)
Sommige kippen zijn met één of meerdere tenen zonder nagels geboren of halve tenen zonder nagels.
Sommige hennen hebben minisporen aan hun poten.
Kippen lusten graag heel oud brood.
Kippen kunnen kwaad reageren op hoge tonen.
Kippen herkennen hun verzorgers.
De meeste kippen hebben 4 tenen sommige rassen 5 b v faverolles ,zijdehoenders en de houdan.
Een kip heeft minstens 13uur licht nodig om op een normale manier een ei te leggen.
Zwart met een wit vlekkie vielen we op je eigenwijze bekkie Je had, ook heel erg knap meteen vier pootjes in de pap! Met 7 weken ben je gekomen om bij ons te wonen Keetje werd je naam om mee door het leven te gaan Inmiddels heb je je ontpopt tot een echte kattenkop Vaak ga je buiten spelen om je geen moment te vervelen Speeltuin en parkje zijn van jou het grasveld daar bemest je trouw Als we bij je komen kijken laat je rollend je genoegen blijken Je kan vechten en heel goed jagen komt precies op tijd om eten vragen Niet teveel geknuffel aan je lijfje want dàn krabt het wijfje Eén keer in de zoveel tijd dat je je op een schootje vlijt Je melkt en spint, rolt op tot moppie en ja hoor, daar rolt je koppie Met een diepe zucht gaan je pootjes in de lucht Wij als bazen zitten dan zo stil als het maar kan Te genieten van ons Keetje die van zichzelf is, weet je!
Pootjes achtergelaten op de papieren. Dan de leuning van de stoel bevreeën Uitgebreide wasbeurt in de vensterbank Je poot tegen het raam gedrukt.
Daarbuiten het overmoedige roodborstje De opschepper met de rode borstvlek Driftig beweegt het puntje van je staart Strak onbeweeglijk de rest van je lijf.
Op het zachte naaldenbed aan de voet van de conifeer komt een einde aan de sluiptocht Het zoeken naar de goede plek.
Opgevouwen lig je, de ogen dicht glanzend in de zon van tevredenheid zelfvergeten in de luwte van het eeuwige legergroen.
Dat katten zichzelf heel wat rechten toe-eigenen weet iedereen. Het recht om gestreeld te worden wanneer zij dat willen, te eten wanneer zij dat zelf willen, het recht om te slapen waar en wanneer zij dat willen en laten we dit vooral niet vergeten, ieders aandacht op te eisen op het moment dat zij uitkiezen.
Kattenliefhebbers vinden het echte schatjes en kunnen deze echte katteneigenschappen waarschijnlijk het meest appreciëren. Kattenhaters daarentegen hebben alleen al om de hierboven opgesomde redenen een grondige hekel aan de schattige viervoeters. Maar hoe zit het eigenlijk met de rechten die wij katten toekennen?
Naast het feit dat de liefhebbers katten alles gunnen wat hun hartje begeert, zijn er toch wel enkele fundamentele kattenrechten die wij barbaars en ongehoord vinden. Ik heb het inderdaad over het vermoorden van achteloze vogeltjes en het martelen van muizen die tevergeefs aan de klauwen van katlief proberen te ontsnappen. Toegegeven, het schouwspel ís daadwerkelijk barbaars en ook ik probeer het muisje te redden van een pijnlijke dood. Maar als vegetariër vind ik ook dat ik ieder dier dat in een penibele situatie verkeert moet proberen te redden.
In tegenstelling tot een hoop vleeseters ben ik gelukkig niet hypocriet. Veel vleesetende baasjes helpen immers achteloos mee aan de financiering van de bio-industrie, dé nummer 1 der schenders van dierenrechten, maar zij willen wel dat hun lieve poes haar jagersinstinct voor goed verdringt en steevast tevreden zal zijn met blikvoer dat minimaal drie keer per dag haar tongetje streelt. Beste kattenliefhebber, wees niet naïef en aanvaard voor altijd dat katten nu eenmaal doen wat ze graag doen. Geef katten datgene waar ze recht op hebben, namelijk het recht om een keer in de zoveel tijd thuis te komen met een lekker vogeltje of muisje dat ze nota bene speciaal voor jou gevangen hebben. Anders dan wat jij denkt, doen katten dit niet uit zelfzucht maar om voor jóú te zorgen.
Respecteer daarom alle rechten van de kat, ook het recht om te jagen! Geef ze de vrijheid om af en toe een vogeltje te vangen of een muisje te martelen. Pas dan zal je als kattenliefhebber een volwaardig kattenliefhebber zijn omdat je jouw katten álle rechten toekent die zij zichzelf toe-eigenen.
Amerikaanse zeeonderzoekers hebben een vrouwelijke lederschildpad, een met uitsterven bedreigde diersoort, gevolgd op haar tocht over de Grote Oceaan. Het dier, dat met een satellietzendertje was uitgerust, begon haar reis in 2003 op het strand van Jamursbamedi, in de Indonesische provincie Papoea, waar ze eieren had gelegd. Na 647 dagen en twintigduizend kilometer raakten de batterijen van de zender op bij Hawaii. Op haar tocht was de schildpad tot aan de noordelijke Amerikaanse staat Oregon gekomen.
Uitsterving Lederschildpadden, die tot 2,75 meter lang kunnen worden, zwemmen al honderd miljoen jaar in de oceanen rond. Maar omdat er op zee steeds meer industriële visvangst wordt bedreven, komen veel lederschildpadden als bijvangst in de netten terecht. Er loeren nog tal van andere gevaren. Zo komen veel lederschildpadden om doordat ze in zee drijvend plastic inslikken. De lederschildpad is de meeste bedreigde schildpadsoort en biologen verwachten dat zei over dertig jaar uitsterven als er niets gebeurt.
Meesters van de oceaan De wonderbaarlijke tocht van de vrouwtjesschildpad werd vorige maand in het blad Chelonian (Zeeschildpad-) Conservation and Biology beschreven door Scott Benson en Peter Dutton, onderzoekers van de National Marine Fisheries Service, de Amerikaanse dienst die toeziet op het behoud van de zeefauna. Hun onderzoek laat zie dat het leefgebied van de lederschildpad zich uitstrekt van de Zuid-Chinese Zee tot de Japanse Zee en het noorden van de Grote Oceaan.
Schildpadexpert Peter Pritchard van het Chelonian Research Institute in Florida is niet verbaasd te horen welke enorme afstanden de lederschildpad aflegt. "Ze worden alleen beperkt door de geografie van de wereld", zegt hij. "Het zijn meesters van de oceaan."
Beschermen Benson zei dat er in de Grote Oceaan nog maar zo'n vijfduizend vrouwtjesexemplaren van de lederschildpad over zijn. De mannetjes zijn moeilijk te tellen omdat ze nooit aan land komen. Om de soort te kunnen beschermen moet men meer te weten komen over hun routes en bestemmingen, zei hij. "Je kunt de stranden beschermen waar ze eieren leggen, maar daar heb je niets aan als je ze niet in het water kunt beschermen." (novum/gb) (De Morgen)
Canadese provincie roept ijsbeer uit tot bedreigde diersoort (Martina1)
09/02Canadese provincie roept ijsbeer uit tot bedreigde diersoort
De Canadese provincie Manitoba heeft de ijsbeer tot bedreigde diersoort uitgeroepen.
Manitoba is al de derde provincie (na Newfoundland en Ontario) die dat doet.
"We moeten ons blijven inzetten om een van de meest unieke diersoorten van onze provincie te blijven beschermen. (De ijsbeer) heeft duidelijk te lijden van de klimaatverandering", aldus de provinciale minister van Milieu Stan Struthers. Twee jaar geleden heeft de provincie het rendier al op de lijst met bedreigde diersoorten gezet.
Canada herbergt ruim de helft van alle ijsberen ter wereld, wier aantal op 20.000 tot 25.000 wordt geschat. In Manitoba is de ijsberenpopulatie de afgelopen 15 jaar met 22 procent gedaald. In 2004 telde de provincie naar schatting 925 dieren.
Ezel doet de boodschappen in Brits dorp (Martina1)
Ezel doet de boodschappen in Brits dorp
Jaarlijks rollen een hoop deelnemers van de heuvel achter een bol kaas.
Wat doe je als je zo afgelegen woont dat alle transportmiddelen falen? Anna Usborne woont op een honderd meter hoge heuvel in het Britse dorpje Chalford. Als zij en haar buren boodschappen doen, moeten ze langs een lange en lastige weg terug naar huis klimmen. Usborne heeft misschien een oplossing gevonden. Ze zamelt geld in om ezels voor het dorp aan te kopen die ze op haar landgoed kan laten rondlopen. Vrijwilligers moeten de ezels dan op de heuvel begeleiden als bewoners met hun boodschappen terugkeren.
Usborne wil meteen twee ezels aankopen, omdat één ezel zich misschien eenzaam zou voelen. De heuvels in de buurt van Chalford zijn heel lastig voor de inwoners, maar één keer per jaar staan ze in het middelpunt van de belangstelling. Ze zijn beter gekend onder de naam 'Cotswolds' en jaarlijks wordt hier een wedstrijd 'kaas-rollen' gehouden. Daarbij moeten deelnemers tegen een hoge snelheid achter een bol kaas naar beneden rollen. Die dag zullen de ezels ongetwijfeld een dagje vrij krijgen. (gb)
Een Duits echtpaar dat met hun boot langs de Zuid-Afrikaanse kust vaarde, schrok zich een hoedje toen ze plots een witte haai op hun boot zagen liggen.
Wanneer je denkt een rustig boottochtje te maken, kijk dan goed uit voor haaien die uit het niets op het dek komen gesprongen. Het lijkt wel een passage uit de Jaws-films, maar het overkwam Thomas en Cornelia Clemens echt.
Het Duitse echtpaar maakt samen met zestien toeristen een boottochtje aan de kust van Zuid-Afrika, toen plots een witte haai van drie meter lang op hun boot lag. De tweehonderd kilo zware haai probeerde wanhopig om op eigen kracht van de boot terug in het water te geraken en slaagde er nog in ook. Het koppel houdt er buiten een nare herinnering geen schade aan over.
LAND VAN HERKOMST : Hongarije Varianten : Korthaar en Draadhaar
GESCHIEDENIS De Vizsla of Hongaarse Staande Hond ( Magyar Vizsla, stamt af van oude jachthonden, die meer dan 1000 jaar geleden met de Magyaren, een nomadisch herdersvolk, naar het tegenwoordige Hongarije kwamen. Invloeden worden ook toegekend aan de Panonische Brak en de Tartaarse Gele Hond en mogelijk nog andere honden. Andere bronnen wijzen op vergelijkbare honden uit Centraal Europa, die bij de valkeniers en jagers uit de Middeleeuwen hoorden. Na de Eerste Wereldoorlog was het ras bijna verdwenen. Met de paar honden die er nog van restten, waren toegewijde fokkers in staat om het ras in ere te herstellen. De Vizsla werd in geheel Europa verspreid en belandde na de Tweede Wereldoorlog ook in Amerika. Het is een uitstekende jacht- en gezelschapshond. Hij is bijzonder bruikbaar bij het jagen op hoogland-wild en het apporteren van waterwild. Het ras houdt zeer goed spoor. We onderscheiden de Vizsla Korthaar en de Vizsla Draadhaar .
IDEALE RASKENMERKEN De Hongaarse Staande Hond Korthaar : schofthoogte: reuen 56 tot 61 cm, teven 52 tot 57 cm. Een afwijking van 4 cm naar boven of beneden zijn toegestaan, mits de hond er evenwichtig blijft uitzien. Gewicht : 22 tot 28 kg. Uiterlijk: gespierd, stoer lichaam; elegant, stuwend gangwerk. Vacht : glad, dik, kort. Kleur : effen donker tarwegeel of donker goudgeel, kleine witte vlekken op borst of voeten toegestaan. Hoofd: brede schedel met een lange, vierkante snuit; middelgrote, ovale ogen; kleur harmonieert met de vacht, maar liefst donker; middellange hangoren. Staart: meestal tot op 3/4 ingekort; bij juiste dracht (horizontaal) ongecoupeerd. VACHT : kort stokhaar; m.a.w. 3 à 6 cm lange, stevige haren met of zonder ondervacht. VERHARING : blokverharing. DAGELIJKSE BEHANDELING : met een grove kam en borstel de losse haren verwijderen. GROTE BEHANDELING : wanneer de vacht verhaart, ziet men tegen de tijd dat de hond gaat verharen kleine pluisjes wol uitsteken. Dat is het teken dat de hond echt aan het verharen is. De loszittende ondervacht kan men met een herdersharkje verwijderen. Kijken of er vuil in de ogen zit en reinigen. Oren reinigen. Nagels knippen indien nodig. Enkel wassen indien echt nodig. VOOR- EN NADELEN VAN DE VACHT : die vergt weinig onderhoud, maar laat wel veel losse haren achter in huis. De Hongaarse Staande Hond Draadhaar. Die heeft een iets grotere schofthoogte, namelijk 58 tot 62 cm voor reuen en 54 tot 58 cm voor teven. Afwijkingen van 3 cm naar boven of beneden zijn toegestaan, mits de hond er evenwichtig blijft uitzien. Het type is hetzelfde, alleen de structuur van de vacht verschilt. Deze is kort en stug, met een dichte, zachtere ondervacht die beschermt bij guur weer. De kleur van de Hongaarse Staande Hond, Draadhaar is zandgeel in verschillende nuances. Kleine witte vlekken op de borst of de tenen zijn toegestaan. Ook de draadhaar is een getalenteerde jachthond. VACHT : ruwhaar; m.a.w. de dekharen zijn vrij hard van structuur, voelen stevig aan en hebben een heldere kleur. De wolharen zijn zachter, korter en liggen tegen de huid aan. Ze zijn ook veel lichter van kleur. Wanneer de vacht rijp is, staan de haren in alle richtingen in bosjes bij elkaar. Dan kan de vacht worden geplukt. VERHARING : blokverharing. DAGELIJKSE BEHANDELING : borstelen met een grove borstel of met een speciaal in de hand liggende terriërborstel. Garnituur en poten : met een grove kam. GROTE BEHANDELING : gebeurt in de ruiperiode ! Deze periode is goed te bepalen. Als u merkt dat de hond wat haar gaat kwijtraken, kunt u een paar haren tussen duim en wijsvinger nemen en ze met een lichte draaiing van de pols uit de huid proberen los te trekken. Laat het haar gemakkelijk los, dan is de vacht rijp. Moet u echt trekken, dan is de hond nog niet aan trimmen toe en kunt u beter nog even wachten met plukken. Gaat men namelijk te vroeg plukken, dan moet men het haar lostrekken uit het haarzakje en irriteert men daarmee de huid. Een pasgeplukte hond is meestal geen echte schoonheid. Het mooie komt pas bij het natrimmen, een vier tot acht weken na de grote beurt. Doordat de vacht eruit gehaald werd, reageert de huid en begint met het aanmaken van wol. De nieuwe vacht zit dan na enkele weken onder de wollaag. Bij het natrimmen wordt die wollaag weggetrimd, zodat de nieuwe vacht eronder te voorschijn komt als korte, diepglanzende haartjes. In principe gebruiken we nooit een schaar of tondeuze bij ruwharige honden. Uitzonderlijk bij de geslachtsdelen, rond de anus en tussen de voetkussentjes. Voetjes worden rondgeknipt. VOOR- EN NADELEN VAN DE VACHT : door het trimmen is de hond in één keer zijn dode haar kwijt. AARD : de Vizsla is een indrukwekkend intelligente en zachtaardige hond. Hij is van nature een jager die gemakkelijk te trainen is. Zijn beschermende aard maakt van hem een betrouwbare bewaker van huis en gezin. Hij is gesteld op gezelschap, goedgehumeurd, levendig, gehoorzaam en lief voor kinderen. ACTIVITEIT : deze hond heeft zeer veel lichaamsbeweging nodig. OPVOEDING : over het algemeen zijn Vizslas niet zo moeilijk op te voeden, omdat ze graag iets voor hun baas doen. Belangrijk is dat u ten alle tijde consequent blijft.
We stellen tegenwoordig zo'n groot vertrouwen in onze honden, dat zij niet alleen in ons privé-leven een grote rol spelen, maar ook op professioneel gebied van groot belang zijn. Het zijn niet alleen onze vrienden, maar ook harde werkers, teamgenoten en in sommige gevallen echte helden.
ENTERTAINERS
Wanneer we het over hondenjobs hebben, denken we meestal aan geleidehonden of politiehonden , maar honden werken ook in de showbizz en in de entertainment sector.
Zo zijn er honden die acteren. Zowel in films, als in series en in reclame komen deze honden aan bod en zijn meestal ook een groot succes. Ook honden die professioneel meedoen aan shows hebben een echte job. En dan zijn er nog de echte sporthonden; de racehonden en de sledehonden, maar ook alledaagse hondensporten kunnen professioneel uitgeoefend worden zoals flyball en agility.
HULPHONDEN
Blindegeleidehonden Deze honden zijn speciaal getraind om mobiliteit en onafhankelijk te geven aan de visueel gehandicapten. Niet alleen zorgen deze honden ervoor dat de blinden of slechtzienden zelfstandig door het leven kunnen gaan, ze zijn ook een liefdevolle compagnon. De meest gebruikte hondenrassen hiervoor zijn de golden retriever, de labrador retriever en de duitse herdershond. Hun intelligentie, grootte en temperament maken van hen ideale blindegeleidehonden.
Doven geleidehonden Mensen die slechthorend of doof zijn kunnen overweldigd worden door een gevoel van kwetsbaarheid of isolatie. Een doven geleidehond is voor hen een toegewijde assistent; hij zal zijn baasje alert maken op belangrijke geluiden zoals de telefoon, de deurbel, een alarm, ... .Zo creëert deze hond een gevoel van veiligheid en zelfstandigheid voor zijn baas en hij is natuurlijk ook een liefdevolle compagnon.
Therapie honden
Deze honden worden gebruikt voor het algemene welzijn van mensen in ziekenhuizen, rusthuizen, psychiatrische instellingen en vele andere plaatsen waar huisdieren niet zijn toegelaten. Het is bewezen dat het aaien en knuffelen van dieren een kalmerend effect heeft; het verlaagt de bloeddruk en neemt spanningen weg.
Service honden
Deze hulphonden zijn getraind om mensen met een motorische handicap, chronische pijn, epilepsie of andere medische problemen te assisteren. Deze honden geven hun baasjes een grotere onafhankelijkheid door een behulpzame vriend te zijn en door alarm te slaan bij een eventuele crisis.
POLITIEHONDEN op training.
Deze honden zijn specifiek getraind om agenten te assisteren bij hun werk. Aangezien er verschillende afdelingen bestaan in het politiesysteem zijn er ook verschillende jobs mogelijk voor deze honden.
Zo kunnen ze getraind worden om drugs of explosieven op te sporen. Sommige honden hebben dan eerder een beschermende functie voor hun baasje. Ook het opsporen en eventueel vasthouden van verdachten kan worden aangeleerd.
De mogelijkheden zijn zeer uitgebreid want je kan een hond wel behoorlijk wat aanleren.
REDDINGSHONDEN
Reddingshonden zijn speurhonden, gespecialiseerd in het opsporen van mensen. Zij worden ingezet om te assisteren bij rampen, verdwijningen en reddingswerken.
Deze honden wordt aangeleerd om in alle omstandigheden mensen op te sporen en dan een signaal te geven. Zowel op land als in het water, overdag of 's nachts, bij regen of zonneschijn zullen deze honden de geur kunnen opvangen van mensen en deze zo opsporen. Door dan te blaffen of een ander aangeleerd alarmsignaal te geven, weten de reddingswerkers waar ze moeten zijn.
*een lieve groet doet elk van ons goed Toshi & tante Lotte*
We houden allen zielsveel van onze pups. Maar wat met al die haren? Een aantal ZapDog Hondenwei bezoekers delen hierbij graag hun tips. Hondenbaasjes met humor!
Draag nooit zwart. Draag kleding met een kleur gelijkaardig aan de vacht van de hond. Fleece en honden gaan niet samen.
Borstel de vacht van de hond 3 maal per week. Je kan je hond ook stofzuigen (gebruik de hulpstukken )
Heb je twee autos, gebruik er maar eentje voor het vervoer van de hond. Geen vasttapijt als vloerbekleding. Of kies tapijt in de kleur van je hond.
Kies voor tapijten die je makkelijk buiten kan uitkloppen. Een druk patroon laat de hondenharen minder opvallen. Een aangepaste stofzuiger werkt erg goed.
Bewaar een lint(kleef) rolborstel in je auto, boekentas en handtas.
Kies voor een lederen salon.
Nodig geen bezoekers uit die gek worden van een paar haartjes op hun kleding
Net zoals het gebit bij de mens dient het gebit van de hond gezond en schoon te zijn. Iedereen kent wel de stinkende hondenbek. Dat kan wijzen op een ontstoken gebit en dat is pijnlijk voor de hond.
Hoe houd je het hondengebit schoon? Honden die veel kluiven hebben over het algemeen een schoon gebit. Dus geef je hond regelmatig een runderbot of buffelhuid om op te knagen.
Beugel Bij jonge honden kunnen de tanden of kiezen in een verkeerde stand groeien. Wanneer ze daar last van hebben of wanneer er in de toekomst problemen van verwacht kunnen worden, dan is het belangrijk dat daar iets aan gedaan wordt. Vaak is zo'n jonge hond heel goed te helpen met een tijdelijke beugel. Vaak hoeft een hond niet langer dan een paar weken de beugel te dragen.
Hondentandenborstel
Poetsen met een speciale hondentandenborstel en hondentandpasta kan ook. Deze tandpasta heeft een aangename vleessmaak. Het valt echter niet mee om een hondengebit te poetsen en dit moet dan 2 tot 3 keer per week gebeuren. Het beste kun je je hond dan ook op jonge leeftijd aanleren dat zijn tanden af en toe gepoetst worden.
Tandsteen
De hond kan ook last hebben van tandsteen. Dit heeft een grijs/gele of grijs/blauwe kleur. Tandsteen is een combinatie van kalk, slijm en voedselresten. Tandsteen kan men door de dierenarts laten verwijderen. Let op: Tandsteen veroorzaakt ontstoken tandvlees. De eerste tandsteen ontstaat vaak bij de hoektanden en kiezen. Zodra je dit ziet ga langs bij de dierenarts om het te verwijderen.
Poetsen met een speciale hondentandenborstel en hondentandpasta kan ook. Deze tandpasta heeft een aangename vleessmaak. Het valt echter niet mee om een hondengebit te poetsen en dit moet dan 2 tot 3 keer per week gebeuren. Het beste kun je je hond dan ook op jonge leeftijd aanleren dat zijn tanden af en toe gepoetst worden.
Tandsteen
De hond kan ook last hebben van tandsteen. Dit heeft een grijs/gele of grijs/blauwe kleur. Tandsteen is een combinatie van kalk, slijm en voedselresten. Tandsteen kan men door de dierenarts laten verwijderen. Let op: Tandsteen veroorzaakt ontstoken tandvlees. De eerste tandsteen ontstaat vaak bij de hoektanden en kiezen. Zodra je dit ziet ga langs bij de dierenarts om het te verwijderen.
Resten voorvader krokodil ontdekt in Brazilië (Martina1)
Resten voorvader krokodil ontdekt in Brazilië
Een simulatie van hoe de voorvader van de krokodil er zou uitgezien hebben.
In Brazilië zijn de versteende resten van de voorvader van de krokodil gevonden. Volgens plaatselijke wetenschappers gaat het om de ontbrekende schakel tussen de dinosauriërs en de krokodil zoals we die nu kennen.
80 miljoen jaar geleden Het prehistorische roofdier leefde zo'n 80 miljoen jaar geleden en - hoewel het sterk op een krokodil lijkt - leefde het niet in het water, maar op het land.
Eerste beelden Paleontologen van de universiteit in Rio de Janeiro toonden vandaag de eerste beelden van het dier, dat 1,70 meter lang is en 30 tot 40 kilogram weegt. Het fossiel werd al in 2004 gevonden in de omgeving van Monte Alto, maar wordt pas nu aan het grote publiek getoond.
Vleeseter "De schedel is, zoals bij primitieve krokodillen, korter en staat hoger dan de romp. De onderkaak, de poten en de wervels verschillen minder van de krokodil zoals we die nu kennen." De wetenschappers vermoeden dat de Montealtosuchus Arrudacamposi, zoals het dier werd gedoopt, lange poten had en daardoor zeer wendbaar was. Het zou een vleeseter geweest zijn.
Land Omdat de ogen van de krokodil aan de zijkant van de kop zaten - zoals bij een koe of een paard - denken de wetenschappers dat ze op het land leefde. (dpa/ka)
Zeldzame libelle laat zich in Bekendelle zien (Knudde1)
Zeldzame libelle laat zich in Bekendelle zien
door Jan Bengevoord
De Bekendelle in de buurtschap Woold bij Winterswijk is maar een klein gebied. Toch behoort het tot de mooiste beekbossen die in Nederland nog zijn te vinden.
Het bosgebied, eigendom van Natuurmonumenten en enkele particuliere eigenaren, wordt doorsneden door de Boven-Slinge. Deze beek ontspringt in Duitsland achter het grensplaatsje Oeding om vervolgens aan een kronkeltocht te beginnen door de Winterswijkse buurtschappen Kotten, Brinkheurne, Woold en Miste om vervolgens via Aalten bij Doetinchem in de Oude IJssel uit te monden. De beek doorsnijdt al voor de Bekendelle enkele bijzondere beekbossen, zoals het Aalbrinkbos bij Kotten, het Stemerdinkbos en Buskersbos in de Brinkheurne om vervolgens bij voormalige textielbleekvelden van De Plekenpol bij watermolen Den Helder het Woold binnen te stromen. Al deze bossen zijn van zeer grote schoonheid, vooral het Buskersbos geniet bekendheid door de prachtige voorjaarsflora met onder meer dalkruid. In de Bekendelle krijgen beek en bos oerbosachtige allure, voornamelijk veroorzaakt door de lage oevers aan de zuidzijde van het gebied dat bestaat uit een moeras-bos dat ontstaan is in voormalige beekmeanders. De Winterswijkse plantenonderzoeker Steven van den Brand bracht de rijke flora in beeld. Uniek noemt hij daarbij het feit dat de beek een hoge oever kent met een essen- en iepenbos en dat de zuidzijde laag ligt en regelmatig overstroomt. In dit lage deel heeft zich een flora ontwikkelt die Van den Brand als zeer bijzonder in Nederland omschrijft met soorten als bosgeelster, muskuskruid, look-zonder-look, klimopereprijs, robertskruid, maar ook met speenkruid en geel nagelkruid. Het beekbosgedeelte met de oude meanders van de Boven-Slinge is aangekocht door de Vereniging Natuurmonumenten. Langs deze oevers loopt een enkel wandelpad van de stenen naar de houten brug, die een uniek beeld geeft van een oorspronkelijk beekbos. Vooral het voorjaarsaspect is van een adembenemende schoonheid. Helaas is een deel van het hoger gelegen loofbos in de loop van de tijd omgezet in naaldbos. Dit geldt onder meer voor het aangrenzende bosgebied t Lintum. Dit gebied behoorde ooit tot de rijkste en meest gevarieerde loofbossen van Winterswijk. Toch heeft de Bekendelle dankzij de grillige beekmeanders haar karakter weten te behouden. Daarbij is door de rechter in de jaren tachtig een einde gemaakt aan illegale puinstort om oevers te versterken. Ook is de waterkwaliteit van de Boven-Slinge in de afgelopen jaren sterk verbeterd. Dit heeft te maken met de aanleg van drukriolering in het Winterswijkse buitengebied, een verbeterde waterzuivering in het Duitse achterland en justitieel optreden tegen mestdumpingen, vooral van kalvermesterijen in Duitsland. Door de verbeterde waterkwaliteit is een voor Nederland zeer zeldzame libellensoort in de Bekendelle aanzienlijk toegenomen: de bosbeekjuffer. Deze beekjuffer komt alleen nog langs dit deel van de Boven-Slinge voor en kon ondanks speurwerk vorig jaar van libellenonderzoeker Jan Rademaker langs de beken in Twente niet worden vastgesteld. In het aanwijzingsbesluit van minister Gerda Verburg voor de Bekendelle als onderdeel van Natura 2000 worden een aantal maatregelen opgesomd om de kwaliteit van dit beekbosgebied verder te verbeteren. Zo wordt gepleit voor het verder zuiveren van het beekwater. Dit kan gebeuren door voor de Bekendelle een overstromingsgebied aan te leggen waar meststoffen kunnen neerslaan en afgevangen. Bovendien kunnen door een inundatiegebied de extreme piekafvoeren bij veel neerslag worden afgevlakt. Hierdoor blijven overstromingen in de Bekendelle mogelijk, maar niet in de huidige extreme stroomsnelheden die het gebied schade berokkenen. Maar ook de kwaliteit van het hoger gelegen bos kan worden verbeterd door de naaldhoutbossen weer langzaam te vervangen door loofbos. (de gelderlander)
Indien je een hondenbaasje bent, dan weet je hoe ergerend het kan zijn wanneer een hond op jou en anderen springt. Vermits honden sociale dieren zijn, kunnen we het hen niet kwalijk nemen hun enthousiasme te willen tonen. Toch kan springen irriteren én zelfs gevaarlijk werken. Onze tips om het gedrag te minimaliseren:
Honden leren springen als pups. Het is altijd leuk wanneer een klein wezentje blij springt om je te verwelkomen na een dag op het werk. Ontmoedig springen van wanneer de pup bij je intrekt.
Zorg ervoor dat iedereen in het gezin én vrienden en familie dezelfde opvatting delen. Ben jij overtuigd dat een hond niet op iemand mag springen, dan moet iedereen in je omgeving jou navolgen.
Wanneer de hond toch springt, neem je beide poten vast, en zet ze op de grond terwijl je duidelijk en streng 'af' (of enig ander woord dat je met het commando wil associëren) zegt.
Honden leren met positieve beloning. Wanneer de hond niet springt - waar hij het voorheen wel zou gedaan hebben - beloon je hem met streeltjes en/of een koekje. Zet je op 1 knie op zijn niveau om de beloning uit te reiken.
Wees consistent. Je zal het commando misschien honderden keren moeten herhalen, maar geduld loont en de aanhouder wint.
Zal niet komen als je hem roept, maar zet wat te eten op tafel .
Wanneer je iets naar je Labrador gooit om het te apporteren, en je Labrador daar met zo'n blik alsof hij wil zeggen jij gaat die bal niet pakken, dus waarom denk je dat ik dat ga doen
Zal enthousiast proberen gaten te graven in je tapijt.
Schat, waar heb je dat eten neergezet??
Als je net gezogen hebt vliegt in je woonkamer het haar alle kanten op.
Om 05:30 uur gaat de wekker, zeven dagen per week. Wie wil er nou uitslapen slapen op een zaterdag of zondag?
Wanneer je thuis komt van een lange dag werken en op de bank neerploft, en je Lab naar je kijkt met zon blik van: waarom ben je zo moe, ik heb de hele dag geslapen
De waanzinnige verdwijntruc wanneer je de stofzuiger aanzet.
Je ontdekt dat de wasmachine is niet schuldig aan het verdwijnen van al die sokken. Ze zijn ten prooi gevallen aan de labrador.
De gemiddelde levensduur van een stofzuiger is tien jaar. De gemiddelde levensduur van een stofzuiger in een huis waar labradors wonen is 1 jaar.
Mensen denken dat ze de baas zijn over labradors. Labradors WETEN dat ZIJ de baas zijn.
Je neemt je mal overal mee naar toe en laat de auto lopen met de airco aan (maakt niet uit dat benzine 1,25 per liter kost)
Onze buren weten wanneer wij onze labrador corrigeren ze horen hem daarna ons corrigeren.
Je brengt 10 minuten door op de koekafdeling in de supermarkt om te beslissen welke koekje je labrador lekkerder zal vinden, die met noten of die met vanille.
Je geeft al je vrienden een haar/pluis verwijder apparaat als verjaardagscadeau.
Je kan niet begrijpen waarom de buurvrouw niet enthousiast is wanneer ze ziet dat jouw 40 kg zware labrador met een straaljagersnelheid naar haar toe rent klaar om zich zelf de lucht in te lanceren om haar te begroeten.
Als je aan het eten koken bent, en je man vraagt of je er zeker van bent dat je genoeg eten hebt voor jullie alle 3 (de tafel is voor 2 gedekt).
Houdt ervan om onder je bed te slapen, helemaal onder het bed waar het donker en stil is!
Jullie zitten op de grond, en je labrador ligt languit op de bank met blik in zijn ogen van: WAT SCHEELT ERAAN ??
Je ziet je labrador op de bank liggen, terwijl hij duidelijk weet dat het tegen de regels is, alleen op zondagen natuurlijk, en hij ligt daar heel erg stil omdat hij denkt dat je z'n 40 kg zware lichaam niet gezien heb...GA AF!
Feit: Labradors hebben hun eigen agenda Altijd .
Vijf minuten nadat je labrador zijn eten op heeft, wil hij weer als jij aan het eten bent.
Je wordt er iedere keer aan herinnerd dat jouw labrador jou bezit, wanneer je over hem heenstapt of om hem heenloopt (omdat hij er zo schattig en snoezig uitziet, uitgespreid op de grond / bed / bank als een levend labjes kleed)!
Wanneer iemand je aanraakt of naar je schreeuwt komt je labrador tussenbeide en "woeeeeft" ze weg.
Je geeft wat van je eigen eten aan je bedelende labrador, en hij eet het niet op omdat hij het niet lekker vindt, maar blijft zitten en bedelt om meer.
Je weet dat als iemand in je huis probeert in te breken je labrador hem gewoon doodlikt.
Je middelbare hond ziet er nog steeds uit als een puppy en gedraagt zich er ook nog steeds naar.
Als je naar de all-service autowasstraat rijdt, en de medewerkers beginnen te kreunen, de stofzuiger op de grond gooien en je jezelf verontschuldigt en zegt dat je geen wonderen verwacht.
Na een lange wandeling is je labrador eerder bij het bed en gaat er breeduit op liggen zodat jij er niet bij kan.
Je opent een raam of doet de ventilator aan en het lijkt alsof je BINNENIN een glazen sneeuw bol woont. (hondenlachertjes)
Geen enkel dier in de geschiedenis spreekt zo tot de verbeelding van de mensen als de kat. Dit blijkt alleen al uit de tal van mythes doorheen alle beschavingen en de massas verhalen en bijgeloven rond deze mysterieuze viervoeter.
Hierna lichten wij een een klein stukje van de sluier op omtrent de verhalen over de kat doorheen de geschiedenis.
Germaanse mythologie
In de Germaanse mythologie speelt de kat een zeer belangrijke rol. Freya, de godin van de vruchtbaarheid, de liefde en de schoonheid, liet zich door de wolken rijden op een wagen die werd getrokken door wilde katten.
Het oude Egypte
Historisch staat vast dat de kattenverering in Egypte terugloopt tot de 35 ste eeuw voor Christus. De stad Bubastis, gelegen aan de Nijl, werd als "kattenheiligdom" druk bezocht door de oude Egyptenaren, waar zij op feestelijke wijze de kattengodin, Bastet vereerden. Op honderden boten voerden de Egyptenaren over de Nijlwateren, Bubastis tegemoet. Dit wordt uitgebeeld door een groep van Egyptische slaven, krijgers, muziek, enz ...
Katten genoten speciale privileges en de Godin Bast of Bastet werd vaak hetzij als een kat, hetzij met een kattenkop afgebeeld.
Ook bij de Kelten stond de kat hoog in aanzien. In een grot te Connacht (Ierland) bevond zich een slanke zwarte kat gezeten op een zilveren troon. Deze kat was een gevreesde orakel-kat, die onheilspellende en akelige antwoorden gaf op de vragen die haar werden gesteld.
De Middeleeuwen
In de ogen van de middeleeuwse mensen was de kat de bondgenote van de heks. Volgens dit middeleeuws bijgeloof kon de heks negenmaal de gedaante van een kat aannemen. Na de negende maal kwam de duivel haar halen. Als de heksen sabbat vierden, dansten ze met de katten rond de duivelsrots en gierden op berkenbezems door de lucht.
De Ieperse kattenstoet (België) dankt haar herkomst aan een dergelijke kattenlegende:
In 962 zouden in Ieper voor de eerste maal, op bevel van de graaf Boudewijn, katten uit de Halletoren geworpen zijn. Kat en heks zijn het voorwerp van allerlei discussies onder de Ieperse middeleeuwse volksmensen, poorters en magistraten. Zij bespreken met luid misbaar het voor en tegen. Heeft de kat veel goed gedaan, ze is toch schuldig: ze had omgang met de heks. Daarom wordt ze veroordeeld om uit de hoge Halletoren geworpen te worden, terwijl men de heksen op hun beurt naar de brandstapel voert. Tussen 1561 en 1595 werden in Ieper meer dan 300 heksen veroordeeld of verbrand.
Ook in het middeleeuwse episch dierdicht Van den Vos Reynaerde (13e eeuw) (of tegenwoordig: Reinaart de vos of soms: Reinaert de vos of Over de vos Reinaert) komt er een kat voor, Tybaert de kater. Door Koning Nobel (Leeuw) wordt Tybaert als afgezant naar Reynaert gestuurd, om hem voor zijn rechterstoel de dagen. Als Tybaert nu geen muizen lustte, zou hij zijn opdracht wel tot een goed einde gebracht hebben, maar een vos blijft een vos.
De voorzijde van de wagen is de schuur van de "paepe", waar Tybaert zich in een strop laat vangen omdat Reynaert hem wijsmaakt dat er lekkere muisjes in de schuur zitten. Wanneer Tybaert zijn kop door de opening steekt, zit hij de strop.
De "paepe", zijn "wijf", de hele parochie komt aangelopen met alles wat kan dienen om te slaan.
Vandaag in de wereld
In tal van streken van Europa en Amerika is men er ook nu nog heilig van overtuigd dat het ongeluk over je afroept, wanneer een zwarte kat je pad kruist en van je wegloopt. Daarnaast zijn er nog andere vormen van bijgeloof die minder bekend zijn. Een kat die te dicht bij onze mond komt, zou de adem uit ons lichaam kunnen wegslorpen. Een kat die sterft in je huis of meeverhuist, zou ongeluk brengen.
In Engeland brengt een zwarte kat juist geluk, en een witte kat ongeluk. Een kat die zich over de neus aait is een voorbode van aangenaam bezoek. In China is een zwarte kat ook een teken van ongeluk. Daar wordt de zwarte kat echter beschouwd als een waarschuwing, zodat men daarna extra goed op zijn hoede kan zijn.
Tegenwoordig komt de kat als symbool van het kwaad nog steeds voor in allerlei kinderverhalen, zij het niet meer letterlijk bedoeld. Zo heeft de boze tovenaar van de smurfen een kwaadaardige kat tot metgezel. In tekenfilms speelt de kat altijd de rol van de gemene schurk tegenover een sympathieke muis waarmee we ons als kijker dienen te identificeren.
Walgelijke dierenmishandeling in Amerikaans slachthuis (Knudde1)
Walgelijke dierenmishandeling in Amerikaans slachthuis
07-02-2008: Foxnews kwam op 30 januari met het volgende bericht. Voor uw gemak hebben we het bericht in het Nederlands vertaald;
Westland, een firma in vleesverpakking in Californië, werd onlangs verboden om schoolmaaltijden te leveren, hangende een onderzoek in dierenmishandeling.
Een undercover opgenomen video in het toeleverende slachthuis toonde schokkende beelden van medewerkers die zwakke melkkoeien fors mishandelden. Er is toegezegd dat adequate acties zullen worden genomen indien blijkt dat de wetten op voedselveiligheid en dierenmishandeling zijn geschonden.
De video toont dat koeien die gewond waren of te zwak om te lopen door de medewerkers werden geschopt, geslagen en op andere vreselijke manieren werden mishandeld om ze het slachthuis in te loodsen.
Deze praktijken zijn niet alleen onmenselijk, maar kunnen er ook de oorzaak van zijn dat geïnfecteerd vlees aan de voedselketen wordt toegevoegd. Zwakke koeien hebben namelijk 58% meer kans om ziektes als E.coli en salmonella onder de leden te hebben. Ziektes waar honderden Amerikanen per jaar aan overlijden.
Er werd gesteld dat er geen direct gevaar bestaat voor de volksgezondheid, maar tot het onderzoek is afgerond mag het bedrijf geen vlees leveren.
Het betrokken bedrijf, Westland, is een belangrijke leverancier van het USDA programma, dat vlees levert aan behoeftige families, ouderen en schoolkinderen. In de jaren 2004/2005 werd Westland genomineerd als leverancier van het jaar en heeft vlees geleverd aan scholen in 36 staten.
De video die op 30 januari jl. is afgegeven bij The Humane Society of the United States is het resultaat van een 6 weken durende undercover operatie.
Het toont het schoppen van de koeien door de werknemers van het slachthuis. Ook werden de koeien geramd met een vorkheftruck terwijl ze het uitschreeuwden van de pijn. Of dat nog niet genoeg was werden de koeien in de ogen gestoken en met elektrische schokken bewerkt. In één scene spuit een medewerker met hoge druk water in de neus van een koe, wat door de Human Society werd omschreven als een vorm van dieren waterboarding", een vorm van marteling dat verdrinking simuleert.
De wettelijke verordening van Californië staat over het algemeen niet toe dat zwakke dieren worden mishandeld, zoals het wegslepen van koeien aan kettingen of het gebruik van een vorklifttruck. De wet adviseert om zwakke en zieke dieren buiten de voedselketen te houden omdat ze een hoger risico geven op E-coli en salmonella besmetting of BSE omdat zij zichzelf onderschijten en hun immuunsysteem vaak zwak is.
Westland heeft naar aanleiding van de video twee medewerkers ontslagen en de toezichthouder op non-actief gezet. Het bedrijf verklaart: We zijn geschokt, bedroefd en ziek van de beelden die we vandaag hebben gezien. De zaken zijn stilgelegd totdat we alle medewerkers hierop hebben aangesproken en er zeker van kunnen zijn dat dit soort activiteiten nooit meer zullen plaatsvinden in ons bedrijf.
De mishandeling van zwakke koeien is alarmerend voor de Amerikaanse consumenten, omdat 95% van de mensen vlees eet. Er moet duidelijkheid komen hoe het voedsel behandeld wordt. Ook al geven zwakke koeien een gezonde indruk, ze kunnen gevaarlijke pathogenen bevatten.
Tot zover het krantenartikel.
Wat in het voorgaande artikel opvalt is dat men zich meer zorgen maakt over de veiligheid van het biefstukje op het bord dan over de humane behandeling van de leverancier van dit biefstukje. Zijn we als mens al zo ver gezonken dat we geen respect meer kunnen opbrengen voor dieren? In de huidige maatschappij worden luxeartikelen, zoals autos en computers beter behandeld dan levende wezens.
Ghandi heeft ooit eens gezegd De beschaving van een maatschappij kan men aflezen aan de manier waarop deze haar dieren behandeld.
Noorse jagers mogen 1.052 walvissen schieten in 2008 (Knudde1)
Noorse jagers mogen 1.052 walvissen schieten in 2008
Noorwegen heeft zijn walvisjagers vandaag toestemming verleend om 1.052 dwergvinvissen te harpoeneren. Het aantal blijft al twee jaar ongewijzigd, hoewel vorig jaar slechts de helft van de quota werd ingevuld.
"Volgens de onderzoekers verschaft het voorzien aantal voldoende zekerheid voor de bescherming van de dwergvinvis, " meldde het Noorse ministerie voor Visgrond.
Commerciële jacht Noorwegen is samen IJsland het enige land dat de commerciële jacht toelaat op de walvisachtige, die in theorie beschermd wordt door een internationaal verdrag sinds 1986.
In de laatste twee seizoenen, van begin april tot eind augustus, zijn de jagers op baleinwalvissen er enkel in geslaagd om de helft van de quota in te vullen.
Geografische herverdeling Volgens hen zijn de moeilijkheden te verklaren door een foute geografische herverdeling van de quota, de verhoogde prijs van brandstof, slechte weersomstandigheden en de knelpunten in de behandelingsketen en distributie.
Om hun taak te vergemakkelijken, verleende de Noorse regering 900 gevangennemingen langs de Noorse kusten en in de wateren van de Svalbard archipel (Spitzberg) en de Barentsz-Zee.
Geen interesse Volgens de verdedigers van de walvisachtigen zijn de moeilijkheden om de quota in te vullen te wijten aan de groeiende desinteresse bij de consumenten voor walvisvlees, wat vroeger in de Scandinavische landen voedsel was voor de armen.
Greenpeace Vandaag "betreurde" Greenpeace de beslissing van de regering om de quota te behouden. "Ondanks de marketingcampagnes bestaat er geen aanwijzing dat de consumptie van walvisvlees niet langer zou afnemen", reageerde de organisatie.
"De constante ondersteuning van de walvisjacht door de regering dient enkel als politiek symbool om de illusie te behouden dat ze zich bekommeren om de moeilijkheden van de kustgemeenschappen", aldus Greenpeace. (afp/ka) (hln)
Baasjes kunnen gewoon met hun hond naar een bioscoop in Wenen. De Admiral wil zo iets doen aan de teruglopende bezoekersaantallen. De bioscoop ondervindt zware concurrentie van een nieuw bioscoopcomplex in de buurt en daarom zijn de uitbaters gestart met een maandelijkse 'hondendag'. Voor het bedrag van vijf euro krijgen de baasjes een toegangskaartje en een dekentje, water en popcorn.
"Volume lager" "Het enige verschil met de andere vertoningen is dat we voor de hondensessies we op aanraden van de veearts het volume lager zetten om de oren van de beestjes te sparen", zegt een woordvoerder van de bioscoop.
Voorbeeldige honden Thomas Feldinger (24) nam zijn labrador Hanjo al mee. "Het is een fantastisch initiatief en ook Hanjo genoot ervan, net als alle andere honden. Ik had verwacht dat ze zouden blaffen tijdens de vertoning maar niets was minder waar. Toen de film startte, gingen ze braaf op het dekentje liggen en keken ze mee", besluit Feldinger. (vsv)
2.
Zeldzame libelle laat zich in Bekendelle zien
door Jan Bengevoord
De Bekendelle in de buurtschap Woold bij Winterswijk is maar een klein gebied. Toch behoort het tot de mooiste beekbossen die in Nederland nog zijn te vinden.
Het bosgebied, eigendom van Natuurmonumenten en enkele particuliere eigenaren, wordt doorsneden door de Boven-Slinge. Deze beek ontspringt in Duitsland achter het grensplaatsje Oeding om vervolgens aan een kronkeltocht te beginnen door de Winterswijkse buurtschappen Kotten, Brinkheurne, Woold en Miste om vervolgens via Aalten bij Doetinchem in de Oude IJssel uit te monden. De beek doorsnijdt al voor de Bekendelle enkele bijzondere beekbossen, zoals het Aalbrinkbos bij Kotten, het Stemerdinkbos en Buskersbos in de Brinkheurne om vervolgens bij voormalige textielbleekvelden van De Plekenpol bij watermolen Den Helder het Woold binnen te stromen. Al deze bossen zijn van zeer grote schoonheid, vooral het Buskersbos geniet bekendheid door de prachtige voorjaarsflora met onder meer dalkruid. In de Bekendelle krijgen beek en bos oerbosachtige allure, voornamelijk veroorzaakt door de lage oevers aan de zuidzijde van het gebied dat bestaat uit een moeras-bos dat ontstaan is in voormalige beekmeanders. De Winterswijkse plantenonderzoeker Steven van den Brand bracht de rijke flora in beeld. Uniek noemt hij daarbij het feit dat de beek een hoge oever kent met een essen- en iepenbos en dat de zuidzijde laag ligt en regelmatig overstroomt. In dit lage deel heeft zich een flora ontwikkelt die Van den Brand als zeer bijzonder in Nederland omschrijft met soorten als bosgeelster, muskuskruid, look-zonder-look, klimopereprijs, robertskruid, maar ook met speenkruid en geel nagelkruid. Het beekbosgedeelte met de oude meanders van de Boven-Slinge is aangekocht door de Vereniging Natuurmonumenten. Langs deze oevers loopt een enkel wandelpad van de stenen naar de houten brug, die een uniek beeld geeft van een oorspronkelijk beekbos. Vooral het voorjaarsaspect is van een adembenemende schoonheid. Helaas is een deel van het hoger gelegen loofbos in de loop van de tijd omgezet in naaldbos. Dit geldt onder meer voor het aangrenzende bosgebied t Lintum. Dit gebied behoorde ooit tot de rijkste en meest gevarieerde loofbossen van Winterswijk. Toch heeft de Bekendelle dankzij de grillige beekmeanders haar karakter weten te behouden. Daarbij is door de rechter in de jaren tachtig een einde gemaakt aan illegale puinstort om oevers te versterken. Ook is de waterkwaliteit van de Boven-Slinge in de afgelopen jaren sterk verbeterd. Dit heeft te maken met de aanleg van drukriolering in het Winterswijkse buitengebied, een verbeterde waterzuivering in het Duitse achterland en justitieel optreden tegen mestdumpingen, vooral van kalvermesterijen in Duitsland. Door de verbeterde waterkwaliteit is een voor Nederland zeer zeldzame libellensoort in de Bekendelle aanzienlijk toegenomen: de bosbeekjuffer. Deze beekjuffer komt alleen nog langs dit deel van de Boven-Slinge voor en kon ondanks speurwerk vorig jaar van libellenonderzoeker Jan Rademaker langs de beken in Twente niet worden vastgesteld. In het aanwijzingsbesluit van minister Gerda Verburg voor de Bekendelle als onderdeel van Natura 2000 worden een aantal maatregelen opgesomd om de kwaliteit van dit beekbosgebied verder te verbeteren. Zo wordt gepleit voor het verder zuiveren van het beekwater. Dit kan gebeuren door voor de Bekendelle een overstromingsgebied aan te leggen waar meststoffen kunnen neerslaan en afgevangen. Bovendien kunnen door een inundatiegebied de extreme piekafvoeren bij veel neerslag worden afgevlakt. Hierdoor blijven overstromingen in de Bekendelle mogelijk, maar niet in de huidige extreme stroomsnelheden die het gebied schade berokkenen. Maar ook de kwaliteit van het hoger gelegen bos kan worden verbeterd door de naaldhoutbossen weer langzaam te vervangen door loofbos. bron Gelderlander.nl
3.
Jakobskruiskruid is niet te bestrijden
Jakobskruiskruid (Jacobaea vulgaris) haalt sinds enkele jaren regelmatig het nieuws vanwege zijn giftigheid voor met name paarden.
De provincie Noord-Brabant organiseert half februari een symposium over de mogelijke bestrijding van Jakobskruiskruid. Verschillende verhalen doen de ronde over de inmiddels beruchte goudgele bloem, maar daar blijken ook veel fabels bij te zitten. Zo zou een paard al van een enkel hapje van het kruid kunnen sterven. Maar dat is absoluut niet waar, zo weet Fons Reijerse van IVN De Maasvallei. "Het Jakobskruiskruid zorgt voor schade aan de lever. Maar van een hapje wordt een paard echt niet ziek. Pas wanneer het gedurende langere tijd het gif in grote hoeveelheden binnen krijgt kan dit fataal zijn."
Bovendien vormt het kruiskruid in verse vorm nauwelijks gevaar voor het dier. Reijerse: "Paarden herkennen de plant als giftig en blijven daar dus vanaf. Pas wanneer er verder geen voedsel te krijgen is, zullen ze zich er aan wagen."
Wanneer de bloem in gedroogde vorm in het hooi terecht komt, kan dit tot problemen leiden. "Maar hier ligt wat mij betreft een stukje verantwoordelijkheid bij de eigenaar van het paard. Die moet zorgen dat hij weet waar zijn hooi vandaan komt", vindt de Boxmeerse plantenliefhebber.
Het Jakobskruiskruid komt veelvuldig voor. "Je ziet het overal en vooral in wegbermen", weet Reijerse, die al twintig jaar de flora in zijn omgeving inventariseert. " Daarnaast vind je het veel in vooral natuurlijke weides." Het giftige kruid is een inheemse plant die al honderden jaren voorkomt. Dat er de laatste jaren meer aandacht voor is, komt omdat het houden van paarden populairder is geworden.
Het Jakobskruiskruid is te herkennen aan zijn felgele kleine bloemetjes die volop bloeien van juni tot oktober. De vorm van de bloem is vergelijkbaar met een madelief en de plant wordt gemiddeld een halve tot driekwart meter hoog.
Het bestrijden van de plant is volgens Reijerse onbegonnen werk. "De plant verspreidt zich heel snel via de zaden, dat kun je niet stoppen." De IVN-man is zelfs een tegenstander van bestrijding: "Wil je het goed aanpakken, dan betekent dat een behoorlijke ingreep in de natuur. En er zijn nog veel meer giftige soorten die je dan zou moeten bestrijden."
Het Jakobskruiskruid is bovendien voor vele insecten een zeer nuttige plant, omdat die veel nectar bevat. "De rups van de Jakobsvlinder eet deze plant volledig kaal en zou uitsterven als deze er niet meer is." bron gelderlander.nl
4.
Waarom spreeuwen niet botsen
Vogelzwermen
Goed letten op alle andere spreeuwen in je nabije omgeving zo bewaren spreeuwen de orde in hun zwerm, die vaak bestaat uit duizenden vogels.
Tenminste, dat dachten wetenschappers tot nu toe. Uit onderzoek blijkt nu dat ze zich oriënteren op hooguit zeven naaste vogels in de zwerm. Die conclusie wordt getrokken door onderzoekers die zich in het kader van het EU-onderzoeksproject Starflag bezighoudt met de onderlinge coördinatie in dergelijke formaties.
Al lang vragen wetenschappers zich af hoe vogels in dergelijke grote zwermen zo razendsnel weten te wenden en zich hergroeperen, zonder dat er ook maar twee dieren tegen elkaar opvliegen. De onderzoekers observeerden twee zwermen spreeuwen, één gevestigd op het Termini-station in Rome en één op een locatie net buiten Rome. De zwermen werden vanuit verschillende hoeken gefotografeerd, waarna een driedimensionaal beeld van de groep kon worden opgebouwd. Daarna werden de bewegingen in de zwermen geanalyseerd, en werden de regels die aan die bewegingen ten grondslag zouden kunnen liggen in computermodellen getoetst. bron
5.
Hagedis zoekt olifant
Omvang kudde bepaalt biodiversiteit gebied
Waar de olifant gaat in de Afrikaanse savanne, daar mag ook de hagedis graag komen. Dat meldt Robert Pringle van de Stanford Universiteit in het blad Ecology.
Pringle deed een paar jaar onderzoek in Kenia en merkte daar dat de Keniaanse dwerggekko een uitgesproken voorkeur heeft voor terrein waar een kudde olifanten langs is geweest. Als olifanten hebben gefoerageerd, ziet het terrein dat ze achterlaten eruit alsof er een tornado is voorbijgekomen: struiken en bomen zijn ontworteld en versplinterd, overal liggen takken en bladeren. En daar komt de gekko op af. Hoe groter de ravage, hoe meer gekko's er zitten; in het omliggende onaangeraakte terrein tref je er niet één. Pringle neemt aan dat de gekko's afkomen op de vele schuilplaatsen die door het geravot van de olifanten ontstaan.
Deze bevinding is een van de aspecten die meetellen bij de vraag wat het ideale aantal olifanten is voor een gebied. Zijn er te weinig, dan worden te weinig niches gemaakt voor andere soorten; zijn er te veel, dan laten ze te weinig voedsel over voor de kleinere soorten. Bij een middelgrote olifantenpopulatie blijkt de biodiversiteit het grootst.
en tot slot
Vlinders
De indeling van de vlinders Er bestaan wel 140.000 soorten vlinders op de hele wereld. Al deze soorten zijn onderverdeeld in vele families. In de praktijk is echter een andere indeling gangbaar. Deze is misschien wetenschappelijk wat minder juist, maar wel erg praktisch: Dedagvlinders. Hiertoe behoren de bekendste vlinders. Alle dagvlinders vliegen overdag. Aan het einde van de antenne zit een knopje. In de tuin zijn een tiental soorten te verwachten. In Nederland en België komen circa 100 soorten voor. Denachtvlinders, macrolepidoptera of macro's. De vleugels worden in rust als een dakje boven het lichaam samengevouwen, uitgespreid of boven het lichaam gehouden. De antennen eindigen nooit in een knopje, maar zijn recht of hebben vele dwarsharen. De meeste soorten vliegen 's nachts, maar enkele soorten ook overdag. Bekende nachtvlinders zijn bijvoorbeeld de pijlstaarten. Met lokmiddelen voor nachtvlinders kunnen wel 300 soorten in de tuin worden gevonden. Hier zijn slechts een tiental soorten behandeld. In Nederland en België komen ongeveer 950 soorten voor. De motten, microlepidoptera of micro's.Hiervan komen zo'n 1500 soorten in Nederland en België voor. Dit zijn meestal kleine vlindertjes die lastig te onderscheiden zijn. Veel micro's hebben larven die in bladeren mineren. Maar ook de gevreesde klerenmotten zijn micro's.
De levenscyclus van een vlinder Vlinders hebben een volledige gedaantewisseling. Dit wil zeggen dat er niet alleen een ei, rups en volwassen dier is. Tussen de levensfase van de rups en de vlinder, is het dier ook nog een periode pop. Bij insecten met een onvolledige gedaantewisseling gaat de larve steeds meer op het volwassen dier lijken. Bij vlinders is dit niet nodig. In de pop worden bijna alle organen van de rups afgebroken en opnieuw in elkaar gezet tot vlinder (zie tekening). Daarom kunnen rupsen andere organen hebben en andere dingen doen dan vlinders. Rupsen eten en groeien. Ze eten plantaardig materiaal, zoals bladeren, bloemknoppen, vruchten en sommige soorten zelfs hout. Tijdens de groei moeten ze enkele malen vervellen. Is de rups volgroeid dan zal ze verpoppen. Hiervoor zoekt ze een geschikte plaats op. Ze barst uit de (laatste) rupsenhuid en de pophuid wordt zichtbaar. De pop kan niet eten en zich niet verplaatsen. Uit de pop komt de vlinder te voorschijn. Deze hoeven niet veel te eten en kunnen meestal alleen nectar drinken. Vlinders zorgen voor de voortplanting en leggen de eitjes.
Hoe overwinteren de vlinders? Voor de dieren van Nederland en België is de winter de moeilijkste periode om te overleven. Om die reden trekken veel vogels weg. Ook een aantal vlinders vliegt in het najaar naar het zuiden, zoals de Distelvlinder. Maar de meeste soorten vlinders blijven hier en overwinteren. Ze kunnen overwinteren als ei, rups, pop en als volwassen vlinder. Alle vier mogelijkheden komen voor bij tuinvlinders. Ei-overwinteraars moeten in het voorjaar nog rups worden, groeien en verpoppen. De vlinders vliegen dus laat in de zomer. Een voorbeeld is het Zwartsprietdikkopje. Sommige soorten overwinteren als rups. Enkele daarvan kunnen op zachte, winterse dagen gewoon dooreten. Zo is op zulke dagen de rups van het Bruin zandoogje actief in droge graslanden. Een aantal soorten overwintert als pop. Meestal kunnen de vrouwtjes, nadat ze uit de pop te voorschijn zijn gekomen, snel eitjes afzetten. Tot deze groep horen veel tuinsoorten, zoals het Klein koolwitje, het Klein geaderd witje, het Groot koolwitje, het Oranjetipje en het Boomblauwtje. De Dagpauwoog, Gehakkelde aurelia, Kleine vos en Citroenvlinder overwinteren als volwassen vlinder. Deze worden nogal eens gevonden in schuren, kruipruimtes of tussen dorre bladeren. Ze zijn dan niet dood, maar verstard. De lichaamsvloeistof is veranderd in een soort anti-vries, zodat de vlinders tegen vorst kunnen. Deze verstarring heetdiapauze. Indien U een vlinder in deze verstarring vindt, moet u hem rustig laten zitten. Als hij in een warme ruimte terecht komt, zal de vlinder ontwaken. Hij verbruikt dan kostbare energie die hij eigenlijk voor het overwinteren nodig heeft. Als een ontwaakte vlinder in de winter wordt gevonden, moet ze in een onverwarmde schuur worden weggezet.
Lokmiddelen voor nachtvlinders Er komen circa 950 nachtvlinders in Nederland en België voor. Enkele soorten vliegen overdag, maar de meeste 's nachts. Soms zijn ze te zien op lampen of verlichte ramen. Het is ook mogelijk om ze te lokken. Bijvoorbeeld door TL-buizen voor een wit laken te hangen. Zo zijn in goede nachten wel 75 soorten en circa 750 individuen te lokken. De beste tijd zijn ietwat drukkende nachten, van mei tot begin augustus (maar op iedere zwoele avond kunnen veel nachtvlinders worden gelokt). Een andere mogelijkheid om nachtvlinders te lokken is met het zogenaamdesmeer. Dit is een mengsel van alcohol en suiker, bijvoorbeeld een fles wijn met een kilo suiker of bier met stroop. De suiker is om vlinders te lokken, de alcohol om de geur te verspreiden en de vlinders te kalmeren zodat ze niet meteen wegvliegen maar bekeken kunnen worden. Smeer het smeer ("smeer" komt van smeren, niet van smerig) op bijvoorbeeld boomstammen. Bekijk regelmatig de plek. Vaak zitten er dan vlinders op, maar soms ook kevers en andere dieren. bron Trends & Vision. com
Nog een fijne dag
*een lieve groet doet elk van ons goed Toshi & tante Lotte*
Kanaries : preventie, ziekten en behandeling - deel 6
Ziekten bij kanaries:
Zoals dikwijls gezegd, is VOORKOMEN BETER DAN GENEZEN. Dit geldt zeker ook voor onze vogelhobby. Wij verwijzen hiervoor naar de juiste voeding en van de juiste correcte verzorging. Over de verzorging is en wordt voldoende geschreven informatie gegeven. Iedere vogelliefhebber zou moeten weten hoe hij hiermee te werk moet gaan. En vragen staat nog altijd vrij. De eerste problemen ter verkomen van ziekten zijn hiermee al overwonnen. De voornaamste vogelziekten behoren tot de groep der infectie-ziekten. Dit zijn besmettingen door microscopisch kleine organismen o.a. bacteriën, virussen en schimmels. Een bepaalde hoeveelheid microben, (dit is de verzamelnaam van al deze microscopisch kleine ziekteverwekkers) parasiterend in een dierlijk lichaam, kan geen kwaad. iHet s zelfs door de natuur speciaal voorzien in de darmen! Dit is de goedaardige zogenaamde darmflora die zorgt voor vitamine B productie, waar het lichaam van de gastheer ook van kan profiteren. Het is pas wanneer bepaalde microben zich door de verzwakking afweermechanisme van het lichaam in overtollige mate gaan vermenigvuldigen, dat zij het orgaan in kwestie gaan aantasten en gaan remmen in zijn normale werking. Waardoor verschillende ziekten ontstaan (keel- pijn., zweren, leverziekten , longziekten, snot, diarree enz.). Op dat moment is het de hoogste tijd om in te grijpen, om de infectie tegen te gaan. Antibiotica, zoals de (Griekse) naam het zegt anti="tegen" en bios="leven" , zijn tegen het leven gerichte stoffen. Zij doden in principe dus al het leven. Zij zijn dus vergif ook voor het leven van de gastheer, van de vogel zelf. Alleen zijn zij in de normaal toegediende dosering niet sterk genoeg voor de gastheer, enkel voor zijn kleine gastjes, de microben. Laten wij dus in elk geval zeer nauwkeurig de opgelegde dosis in acht nemen. Het beste na raadpleging van een dierenarts. Laten wij ook, telkens als wij een behandeling met antibiotica moeten uitvoeren, tegelijkertijd poly-vitamine mengsels toedienen, omdat ook de goedaardige darmflora mede zal sneuvelen en de zieke vogel alzo een tekort aan vitaminen zal ondervinden. Polivitaminen waarin dus alle bekende vitaminen zitten, zorgen ook voor de noodzakelijke herstelling van de normale afweerkrachten van de vogels. Naast de antibiotica worden voor hetzelfde doel ook gebruikt de zogenaamde chemotherapeutica. Dit zijn kunstmatig gemaakte scheikundige producten die even werkzaam zijn als antibiotica, maar ook even giftig bij overdaad. Dus blijf waakzaam.
Preventie
Let op bij aankoop nieuwe vogels en plaats uw nieuw aangekochte vogels altijd enkele weken in de zogenaamde quarantaine. Hou in deze periode de vogels goed in de gaten, en let dat ze eten en drinken. Let ook op de stand van de ogen en de beweging van de staart. Als alles goed gaat, kan na ongeveer 2 weken de vogel bij de andere geplaatst worden. Let op dat vogels welke van de tentoonstellingen komen (ze zijn daar onderhevig geweest aan drukte, temperatuur, andere voeding),niet teveel aan stress onderhevig zijn. Stress is een Engels woord dat letterlijk vertaald, spanning, druk en overbelasting betekend. Het is in feite een toestand waarbij fysisch en fysiologisch uiterst veel gevraagd wordt van deze vogels en waardoor het natuurlijk afweermechanisme verminderd kan worden,en dus snel een infectie opgelopen kan worden. Het is dus ook van groot belang dat de tentoonstellingsvogels ook goed onder je aandacht blijven, en voorzien worden van de nodige goede zaden en eivoer, en de nodige vitaminen. Dan zal ook hier alles tot een minimum beperkt blijven. Ook een gevaarlijke periode is de kweekperiode, zowel de broedtijd als de periode als er jongen zijn. Net zoals een mens kan ook een vogel immuun worden
Een te lage of te hoge relatieve luchtvochtigheid (normaal 60 á 70%) in onze broedruimten resulteert in een slechte uitkomst percentage en bacteriële verontreinigen van de eieren en sterfte in het ei of zieke ouder vogels. Bij de kanarie en veel andere soorten worden de eieren geraapt, om ze pas terug te leggen als het legsel volledig is. Het voordeel hiervan is dat alle eieren tegelijk uitkomen, en er minder zwakke jongen zijn.Er kan ook en nadeel zijn als men de eieren niet goed weglegt en regelmatig keert dat er dan uitzakkingen van de hagelsnoeren zich voor doet of bacteriën door de eischaal heen dringt (b.v. een vochtige ondergrond enz.)Tijdens het broeden geeft men de vogels alleen zaadmengsel. Op de dag van het uitkomen geeft men eivoer ter beschikking. Ook hier zijn de meningen over verdeeld. Er zijn ook kwekers die daags voor het kippen al eivoer geven, maar weer anderen spreken dit tegen en zeggen dat de eerste 24 uur de jonge vogel moet teren op de dooierzak resten. Zou men eerder eivoer geven kan dit leiden tot sterft op de 6e Dag. Iedere kweker zal zo wel zijn mening hebben, ikzelf geef daags voor het kippen eivoer ter beschikking en het gaat goed. Ik heb wel eens jongen dood rond de 6 dagen maar of het daaraan ligt? ik weet het nog zo zeker niet. De temperatuur in de kweekruimte mag nooit te hoog liggen 18 á 19 graden is voldoende en zal de bacteriën minder kans geven zich te ontwikkelen.Let er ook op dat de pop niet alleen zaad geeft aan de jongen, want dit brengt sterfte te weeg onder de jongen, is dit zo dan controleer je eivoer. Is dit goed dan pak het zaad enige tijd weg en geef heel klein beetjes zaad de eerste dagen. Als de pop veel drinkt, kan dit zijn, een te kort aan kropsappen, wat extra groenvoer of beter nog wat kiemzaad of vogelmuur geven (met mate)
Nestmateriaal
Hier is veel en weinig over te vertellen. Er zijn voldoende goede materialen te koop en gebruik deze dan ook. Zorg wel voor een niet te fijn materiaal zodat er de pootjes in verwikkeld kunnen worden. Een waarschuwing wil ik geven voor misschien jonge liefhebbers: gebruik nooit touw dat gebruikt wordt voor het binden van strobalen. Deze zijn namelijk behandeld met een soort gif voor het knagen van muizen tegen te gaan, namelijk pentachloorfenol. Als je dit gebruikt dan komt door het broeden van de pop deze chloorfenol vrij en dringt door de poriën het ei binnen met als resultaat onmiddellijk afsterven van het embryo. Het zal zeker niet de eerste en de laatste keer zijn dat dit gebeurt. Dus koop je nestmateriaal, en zorg dat het nest aan de binnen zijde altijd glad is afgewerkt.Controleer na enkele dagen broeden of de nestbodem voldoende glad blijft en hou ook de man in de gaten, dat deze door vervelling en of drift niet aan het nest gaat plukken. Gebeurt dit, dan is het beste de man tijdelijk te verwijderen en de pop alleen verder te laten broeden.
Ontsmetten van het vogelverblijf
Hierover zijn ook al bladzijden vol geschreven. Ik wil hier ook nog in het kort iets over zeggen. Een ding staat bij mij als een paal boven water, dat heden niemand nog geplaagd hoeft te worden met luizen, ik vind dat als iemand hier mee zit, dit zijn eigen schuld is. Wat belangrijk is, is het volgende: voor aanvang van het kweekseizoen moet het vogelverblijf ontsmet worden, met andere woorden, goed zuiver gemaakt worden en alles goed afgewassen. Daarna moet men het vogelverblijf gaan BESTRIJDEN met een product voor langere perioden. Met welke producten dit dient te gebeuren wil ik niet op ingaan in dit artikel een ieder heeft wel zijn voorkeur hierin. Een zaak staat vast je zult moeten ONTSMETTEN EN BESTRIJDEN. Met welk product en op welke manier je het doet is meestal niet zo belangrijk, als het product maar sterk genoeg is. En dat je het ook doet!!!! Namelijk. ONTSMETTEN EN BESTRIJDEN.!!!!!!Als men luizen heeft dan is het meestal te laat. De pop zal tijdens het broeden erg onrustig zijn door de aanwezigheid van deze luizen. 's Nachts zuigen ze bloed uit de al zwakke jongen, de jongen worden hierdoor zwak en zullen na enkele dagen de macht niet meer hebben om te sperren. De slijmvliezen van de jongen die normaal mooi rood zijn, zijn bleek geworden en na enkele dagen zullen de jongen één voor één sterven en ook de pop zal op den duur het nest gaan verlaten.Ook het overbrengen van infecties zal met grote sprongen verergeren als men luizen of ongedierte heeft.
Zweetziekte
Het is niet mijn bedoeling om aansluitend op dit artikel te gaan schrijven over al de ziekten die er bij onze vogels kunnen ontstaan, dit zou het artikel ontzettend lang en misschien ook wel saai gaan maken, daarbij is de variatie van ziekte ook zo groot dat ik er ook het fijne niet van weet.Als afsluitend verhaal op mijn artikel wil ik toch een ongemak in ons kweekhok behandelen, om de eenvoudige reden dat dit verhaal erg aansluit op al wat hierboven beschreven staat, als men hier ergens faalt dan is de kans groot dat men hier mee geconfronteerd wordt namelijk DE ZWEETZIEKTE. Dit is een aandoening van jonge vogels, zeker kanaries, die in het nest en sterke, bacteriële (huisvesting) zijn blootgesteld. Hierdoor treed er een sterke vermeerdering op van het aantal bacteriën in de darmen.Ook door slecht kiemzaad, eivoer, zaadmengeling, vocht en of trek kunnen aanleiding zijn voor verzwakte jongen met als gevolg een te sterke kolonisatie (vermeerdering) van bacteriën in de darmen. De jonge vogels krijgen hierdoor diaree, waardoor hun ontlasting niet vast meer is en dus niet meer door de pop verwijderd kan worden. Het nest wordt hierdoor nat en de jonge vogels hierdoor ook. Hierdoor lijkt het dat de jongen zweten.Vandaar ook de naam zweetziekte. Maar eigenlijk is dit een volledig verkeerde naam, en is gewoonweg gebaseerd op het nat liggen van de jongen in het nest. De zweetziekte is een foutieve naam, om de eenvoudige reden dat de vogels geen zweetklieren hebben.Als men de dunne ontlasting waarneemt is het eigenlijk al wat laat om in te grijpen maar als men het tijdig ziet is hulp nog mogelijk. Men dient direct te beginnen met de hokken volledig te zuiveren. Ook dient men grote aandacht te schenken aan het opfokvoer en tijdelijk het kiemzaad te stoppen. Men maakt het eivoer iets rul door hier wat mager melk door te mengen. Verder zijn hiervoor ook wel medicamenten in de handel te verkrijgen, als men dit geeft dan niet langer dan 3 dagen. Maak ook regelmatig, om de dag, het nest zuiver en doe er droog nestmateriaal in. Zorg ook voor dagelijks vers drinkwater en meng wat wildzaad door uw gewone zaadmengeling heen.Ik hoop dat u de komende kweek gespaard blijft van deze ziekte dan denk ik dat dit toch wel lang artikel zijn dienst heeft bewezen, ik weet dan zeker dat uw huisvesting en uw verzorging van de vogels goed is geweest.
Voor de meeste zaadeters, zoals wij die kennen, bestaat het voer uit een zaadmengsel, eivoer en eventuele versnaperingen. Kanaries nemen met hun zaadmengsel ook ongeveer 18% eiwit op. De zogenaamde eivoeders door iedereen bekend, geven we extra tijdens de kweek en in iets mindere maten in de rustperiode. We moeten het blijven geven voor een gezond vogelbestand. Men mag het nooit zien als de vervangers van de eiwitten uit de ZADEN .Vele onder ons maken ook zelf hun eivoer. Iedereen kent wel de 3 beschuiten met het hard gekookt ei er tussen door. Dit mengsel bevat ongeveer 21% eiwitten, waarvan het grootste deel uit dierlijke eiwitten bestaat. Daarbij gevoegd de nodige mineralen en vitaminen, dan ook heeft men een perfect eivoer.Meestal geven wij vogelkwekers te veel voer, de vogels worden kieskeurig en ze halen er het lekkerste er uit, daardoor krijgen ze een te eenzijdige voeding met minder goede kweekresultaten. Tegenwoordig geven de meeste kwekers een gerantsoeneerde voeding, deze bestaat uit:
Vier gram zaad (goede kwaliteit) Een gram eivoer (+/- 21 % eiwitten) Bakje met vogelgrit en mineralen (altijd stand-by)
Let wel dit is voldoende voor EEN volwassen vogel. Het toevoegen van eiwithoudende producten kan, maar is altijd gevaarlijk bij een te hoge dosis. Diaree is het resultaat van een teveel aan eiwitten.
Over het geven van gekiemde zaden lopen ook menigeen nog sterk uiteen. Slecht is het niet, maar geef dan altijd mondjes maat, en let op dat dit niet het hoofdvoedsel wordt van de vogels zeker in de kweek, het hoge vochtgehalte kan weer tot allerlei nare gevolg lijden. Let ook op dat je kiemzaad niet verzuurd of schimmel optreed. Het beste is het, wat te mengen onder je eivoer als je dit geeft, maar weer met mondjes maat .Bij het zelfstandig worden van jonge vogels, als deze van de ouders worden gezet, wordt er met de zaadmengeling ook wel eens fouten gemaakt, de bek van de jonge vogel is nog wat te zacht om de zaden te pellen en als je ze dan onvoldoende eivoer geeft kunnen de jongen het loodje leggen door een gebrek aan voer.Breek dus de eerst weken je zaad mengeling wat voor deze jonge vogels en geef eivoer met wat gekiemde zaden er tussen door. De verhouding per jonge vogel is 3 gram zaad en 2 gram eivoer. En let op dat de jonge vogels ook de eerste dagen het drinkwater kunnen vinden.
Water Dat een vogel niet lang zonder water kan ,zal wel bekend zijn ,maar water heeft nog veel meer belangrijke eigenschappen voor onze vogels.We moeten dit dagelijks vers geven,regelmatig onze flesjes zuiveren ,en ook onze vitamine ,en of medicatie moet meestal in het water worden toegediend. Normaal gesproken gebruikt een vogel 7,0 tot 9,0 ML per vogel per dag .Toch wordt dit ook beïnvloed door het voerderopname ,en ook door de vochtigheid van bv het eivoer laat staan als je nog overmatig groenvoer geeft ,maar dan ziet men het ook duidelijk aan de dunne ontlasting ,dus je ziet hoe gevoelig en belangrijk het water is.
Water :
Water Is niet door een andere stof te vervangen. Van water kan in het lichaam geen voorraad worden aangelegd. Voor elk levend mechanisme is water noodzakelijk. Zonder water is leven niet mogelijk. Als men de hokken zo droog mogelijk houdt dan kan ongedierte daarin niet gedijen. Water is nodig voor:
Bouwstof van het lichaam; +/- 2/3 deel van het lichaam bestaat uit water (vooral in de cellen en lichaamsvloeistoffen) Voor het oplossen van de voedingsstoffen.. Voor het transport in het lichaam van de voedingsstoffen. Voor uit scheiding producten Voor de regulatie van de lichaamstemperatuur. Behoefte van water afhankelijk van: Diersoort Tropische rassen kunnen zuiniger met water omgaan dan Oosterse rassen. Dus deze hebben ook Minder water nodig. Het lichaamsoppervlak, in de praktijk het gewicht. Hoe groter het gewicht" hoe meer water nodig. De leeftijd van het dier. Oudere dieren hebben in verhouding minder water nodig. De productie van het dier. Het hokklimaat, de temperatuur. en de luchtvochtigheid. De rantsoen samenstelling. Bij droog voer meer water nodig dan bij nat voer. De gezondheidstoestand Behoefte dekken door :
Drinkwater Water in voedermiddelen Oxidatiewater Bij de verbranding van het voedsel komt in het lichaam water vrij.
Te veel water.
Nemen de vogels te veel water op door b.v. te nat voer dan is de krop wel vol doch in verhouding krijgen de dieren te weinig voedingsstoffen. Dus bij opname van te weinig droge stoffen en dus te weinig voedingsstoffen verkrijgt men slappe dieren met weinig weerstand tegen infecties e.d. Te grote vochtopname geeft aanleiding tot darmstoornissen met als gevolg diarree.Groenvoer geeft men het beste in de namiddag, als er al voldoende hardvoer ge eten is Al ben ik niet direct een voorstander van groenvoer. Dikke bladeren van planten bevatten veel vocht. Het is om deze reden dat het niet verstandig is de eerste levens dagen van de jongen groenvoer te verstrekken. Gekiemde zaden hebben per gewichtseenheid een vrij geringe voedings waarde. Ze worden graag opgenomen, omdat door de "voorvertering" weinig nodig is ze op te nemen.Zijn de eitjes tijdens het broeden te vochtig dan geeft dat problemen, doordat de jongen in het ei te hard groeien.
Te weinig water.
Bij te weinig water vindt uitdroging plaats met stofwisseling stoornissen.
Is het hokklimaat erg droog en heeft men geen badwater in het hok of besproeit men de eitjes niet ( vooral de laatste drie dagen voor het uitkomen) dan sterven de jongen in het ei.
De temperatuur van het water.
De temperatuur van het naar behoefte beschikbaar stellen van het drinkwater kan het beste in overeenstemming zijn met het hokklimaat. Water moet de slijmvliezen prikkelen en vooral. niet te warm zijn, doch de kou moet er vanaf zijn.
Stilstaand water.
Water dat stilstaat is gunstig voor de ontwikkeling van bacteriën. Het is derhalve nodig het water voor het drinken en baden vaak te verversen. In de Zomer kan dat het beste dagelijks gebeuren.De waterfonteintjes moeten vooral zuiver en dagelijks ververst en uitgewassen worden. In deze poriën kunnen zich snel bacteriën ontwikkelen. Waar water door de vogels ge morst wordt, zal vaak schoonmaken nodig zijn ter voorkoming van bacteriën ontwikkeling.
Water als oplosmiddel.
Bij ziekte van de vogels wordt vaak geen zaad opgenomen. doch veel water. Medicijnen kunnen derhalve het beste via het water toegediend worden. Preventief doet men af en toe enkele druppels jodiumtinctuur of wat chloor door het drinkwater (ter voorkoming van infecties). Ter bestrijding van infecties via de luchtwegen doet men af en toe een tabletje superol ( 1 mg op 1 liter water) door het drinkwater) Zaad moet droog bewaard worden; boven een percentage van 14% vocht kan broei en schimmelvorming plaats vinden .Niet goed gedroogd brood kan ook gauw gaan schimmelen !!!!!!.
Observeren Deze kreet hoort men het meest bij ornithologen en in ziekenhuizen enz. Als u deze woorden opzoekt in een woordenboek zal men zien dat hier de term WAARNEMEN steeds naar voren komt. Ornithologen spreken van iets observeren of b.v. een observatie verslag maken. Wij als kanarie kwekers zouden dit ook veel meer moeten doen. Onze vogels steeds goed blijven opserveren, dan zal men veel zaken eerder zien, eerder kunnen ingrijpen en ook je vogels beter leren kennen.Dit observeren begint al bij aankoop van de vogels, in de winterperiode, in de ruiperiode, voorbereidingsperiode, kweektijd, in de TT periode. Kortom dagelijks kun en zou je de vogels moeten observeren over een bepaalde periode. Zodoende kan men teleurstellingen tijdig waarnemen (observeren). Want men zal in een vroeger (begin) stadium iets waarnemen b.v. een ziekte, vastzittende ring, enz. enz. opmerken, behandelen en zeer zeker tijdig verhelpen, voordat zich b.v. de ziekte verder zal kunnen uitbreiden, of bij een te weinig vocht / zuurstofgehalte de jonge afsterven in het ei.Ik weet wel, en het komt ook bij mij voor, als je met veel vogels kweekt is er snel iets over het hoofd gezien, waar we later van zeggen, ja dit is mijn eigen schuld. Ik denk dat wij kanarie kwekers in onze hokken / volières enz. veel en veel meer aan observatie van onze vogels moeten gaan doen. Het resultaat zal zijn, veel minder teleurstellingen in onze vogelsport. Het is toch onze hobby, we zien onze vogels toch graag, dus doe dit dan dagelijks meerdere malen even. Doe dagelijks wat meer moeite aan observeren van onze vogels bij het goed zuiver houden van onze hokken en dagelijks vers drinkwater en zaad geven.Ik wil verder in dit artikel jullie een aantal punten geven waarop te letten bij het observeren van kanarievogels en dit per periode. De aangedragen punten zijn bijlange na niet volledig, maar wel een richtlijn, waar we steeds op moeten blijven letten. Dan zullen de nodige problemen in grote maten afnemen door alleen maar goed en tijdig te OPSERVEREN.
1. Bij aankoop van vogels
Zorg voor flinke vogels, gezonde glanzende gesloten bereddering zonder vuile aars en poten. Let op de stuiteren, deze moeten droog en zuiver zijn. Een goed gevulde vliesachtige borst. Geen waterige genepen ogen, en of ontlasting. Let op de ademhaling rustig en gesloten bek. Piepende en krakende geluiden (vogels uitsluiten). Zie naar de lever, mag niet donkerblauw en gezwollen zijn. Scherp borst been en of misvormd (uitsluiten). De witte vogels blauwe schijn hoorndelen (uitsluiten). Vraag naar het kweekboek en controleur, noteer afkomst. Al deze punten kan men observeren vaststellen en al deze verschijnselen wijzen naar een gezonde of niet gezonde vogel.
2. Vogels thuis in de volières.
Aangekochte vogels +/- 14 dagen in een overgangsvolière (hok) plaatsen. Vogels moeten wennen aan voer, omgeving. Vogels die veel aan de zaadbak zitten er uit halen en apart zetten (vogels zijn meestal wat ziek). Mannen en poppen tijdig scheiden. Vogels die bloeden aan pennen apart zetten. Vogels die veren pikken verwijderen en apart zetten. Vogels die symptomen vertonen uit AD.1 wegnemen, vogels behandelen, als het blijft vogels van de hand doen. Let op: water - voer - eivoer - licht - vocht enz. enz. Vogels die geen 100% gezond worden uitsluiten voor kweek en opbouw van je stam. Als men groenvoer geeft, dit met mondjesmaat, is je hok vochtig dan geen of weinig groenvoer. Controleer ook altijd de aankoopdatum van al je voer en producten. Let op de ontlasting van de vogels. Goede ontlasting is groen met een witte stip. Let op je bodembedekking, hou het droog en schimmel vrij. Badwater na een uur altijd weghalen. Drinkwater dagelijks verversen, loopt het flesje goed door enz. enz. De witte vogels krijgen deze vitamine A voldoende bij. Al deze punten kan men observeren, vaststellen en al deze verschijnselen Wijzen naar een gezonde of niet gezonde vogel.
3. Vogels in de kweekkooi
Hou de man in de gaten, dat hij de pop niet overdreven lastig valt. Dit moet na enkele dagen klikken anders is er nog iets niet in orde b.v. nog niet broedrijp, of de pop is op de lokroep van een andere man gekoppeld en wil deze man niet! Als er punten voorkomen van AD.1 deze uitschakelen. Kijken de vogels helder uit de ogen. Toont de pop al een broedvlek (mooie vlezige onderbuik). Heeft de man al vergrote tap en testikels, met een licht ingevallen buik. Voeren de koppels elkaar al of blijven ze vechten. Blijft de pop dagen, weken rondvliegen met nestmateriaal, kan ze wel de juiste nestplaats vinden (hang eens een bakje bij) of is de pop wel in broed conditie. Geef zuiver en voldoende nestmateriaal (geen gedrenkte koord). Hebben de vogels geen materiaal om de pootjes. Voldoende grit en sepia in de kweekkooi. Zitten de zitstokken niet los en of te hoog. Al deze punten kan men observeren vaststellen en al deze verschijnselen wijzen naar een gezonde of niet gezonde vogel.
Let vooral nog op het volgende:
Hou steeds in de gaten als de man de pop voert en niet te veel lastig valt dit geld ook andersom, elkaar voederen moet na een dag of drie normaal en goed zijn. Zorg en controleer dat de pop een goed verzorgd vast gesloten nest maakt. Pop moet broeden met gesloten bevedering en met een gesloten bek. Let goed op de ogen van de vogels (helder blijven). Controleer regelmatig het broedsel of er geen eitjes wegzakken en of vast komen te liggen, zorg in het nest voor een gladde, vast boden (draai er eens een paarkeer door met een lamp). Is de temperatuur - vochtgehalte - zuurstof - licht uren - bodem bedekking goed. Blijf op de ontlasting letten (groen met witte stip). Blijf badwater geven (niet vergeten). Let op dat de man de laatste dagen van de broed niet te driftig wordt en aan het nest gaat trekken en of achter de pop gaat jagen. Zo ja, dan man wegnemen en later terug zetten als de jongen enkele dagen zijn of helemaal weglaten. Verzet nooit de klok tijdens je kweek, hou hier rekening mee bij de aanvang van de kweek (instellen van de klok). Geef eivoer met beetjes 2 dagen voor het uitkippen. Jongen in het nest en in de rui-periode.
Controleer uitgekomen jongen op de levervlek (blauw). Is deze erg groot, noteren in je kweekboek, vogels later wegdoen indien je er voldoende hebt. Controleer of de pop het nest goed zuiver houdt en wat voert de pop eivoer of eivoer en zaad of alleen zaad. Voert de man en pop samen, hoe groeien de jongen. Wordt alles gegeten van het eivoer en je zaadmengeling. Als je jonge vogels ringt, dit tijdig doen en controleer regelmatig als er geen jongen uit het nest zijn gegooid. Kale plekken op de jongen, op de rug duidt op veren pikken van een van de ouders. Piepen de jongen erg veel, dan voeren de ouders te weinig of er is iets anders loos. Blijf je eivoer controleren dat het niet verzuurt. Blijf maagkiezel en sepia geven. Let op verenpikken geef tijdig een babykooi. Let op water - voer - kiemzaad (verzuurd, te oud, te veel, te weinig enz. enz.) Ja beste vogelliefhebbers/kwekers zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan, diverse zaken kunnen er nog aan toegevoegd worden. Maar mijn bedoeling is geweest dat verzorgen en houden van vogels niet alleen is, gauw even water en voer geven. Dat dit dan kan lijden naar een goed resultaat. Een tijdige en goede regelmatige observatie zal zeer zeker teleurstellingen uitsluiten, omdat men dan in een vroeg stadium de oorzaak ziet en kan herstellen.Ik kan me goed voorstellen dat, en het gebeurt hoor, een pop iets dik op het nest zit, men ziet dit en men denkt, dit zal morgen wel over zijn, het is maar tijdelijk, anderdaags wat nou!! De pop is van het nest en zit onder op de bodem. Ja nu maar eens goed kijken wat hier de oorzaak van is. Wat blijkt, verdomme het drinkflesje liep niet door. Ja de pop heb je nog kunnen redden, maar het legsel verloren. Begrijp je wat ik nu bedoel.Onbevruchte eieren, hoe kan dat? Wat bleek: twee poppen samen zitten. Ja zeg niet dat dit niet gebeurt. Begrijp je wat ik nu bedoel met observeren/controleren. Enkele jongen dood in het ei, gecontroleerd. Ja toen het te laat was zag je dat deze eitjes vast zijn komen te liggen en dat ze zo de laatste dagen niet meer gedraaid zijn. Begrijp je wat ik bedoel.
"Kortom" als je vogels koopt, kweekt, bij een goede en regelmatige controle kan men veel problemen voorkomen. Men ziet het tijdig, men kan tijdig handelen zodat men teleurstellingen zeker voorkomt.
DUS GOED OBSERVEREN EN DAARDOOR TIJDIG INGRIJPEN! EN DAN NOG KAN JE TEGENSLAG KRIJGEN MAAR WEES GERUST HET ZAL EEN HEEL STUK MINDER ZIJN.
De rui periode Inleiding :
Dit kent elke vogelliefhebber ,en hij weet ook dat dit een jaarlijks terugkerende periode is in het leven van onze kanarievogels .Een beginnende liefhebber geeft er in het begin nog niet zoveel aandacht aan ,maar al vrij snel merkt hij of zij dat er is aan de hand is met het verenpakje van hun vogels .De rui heeft zijn intrede gedaan en dit is een heel belangrijke periode in het vogelleven ,maar ook voor ons liefhebbers .Een vogel die niet goed door de rui komt mist iets in zijn stofwisseling en zal nooit echt 100 % meer fit worden ,zal zeker verder leven maar men moet er geen grote dingen meer van verwachten .Bij de rui komen alle zwakke kanten naar voren die in een vogellichaam verborgen zitten ,maar ook zeker de goede denk maar eens aan het verwisselen van het verenpakje ,en hoe mooi daarna de kleur en tekening is geworden ,of ja dit kan ook het is niet goed geworden wat betreft de gezondheid ,komt niet goed door de rui ,of de bevedering of tekening is na de rui toch niet geworden wat we er van verwacht hadden. Kortom voor de vogel zelf en voor de liefhebber een spannende periode.
De rui periode :
Een normale rui periode begint omstreeks begin tot einde juli dit is afhankelijk wanner men aangevangen heeft met de kweek ,vroeg kwekers hebben hun vogels eerder in de rui ,dan die kwekers die pas beginnen in einde maart begin april .Maar de natuur helpt ook hier mee meestal en je moet daarom ook tijdig stoppen met de kweek om de rui tijdig te kunnen laten aanvangen ,en dit ook in een periode met redelijk goed weer.De rui kan en mag men nooit forceren de vogel heeft zijn energie nodig om dit tot een goed einde te brengen ,en het is voor de vogel goed als dit ook valt in een periode met redelijk weer .zijn aan deze voorwaarden voldaan ,dan is de rui periode tussen een week of 6 a 8 volledig achter de rug. Jonge vogels ruien in het algemeen alleen hun donsveertjes ,en geen vleugel of slagpennen .Oudere vogels hebben een nog zwaardere taak bij het ruien zijn vervangen niet alleen hun donsveertjes maar ook de vleugel staartpennen ,ja soms heb je er medelijden mee hoe sommige vogels er uit zien tijdens deze volledige rui ,maar bij een goede verzorging sta je ook versteld hoe snel de vogel zich hier van hersteld. In tegenstelling wat wel eens gezegd wordt is een vogel die in de rui is niet ziek, maar weet el dat ze erg gevoelig zijn voor ziekte,s ,zeker als er een tekort is aan voeding ,mineralen ,en voldoende rust.Als een van deze zaken ontbreken ,zullen sommige vogels dit laten zien in het uiterlijk van de veerschachten dus het is van groot belang deze vogels in deze periode goed te voederen en te blijven opserveren.
Verzorging tijdens de rui .
Zoals al hierboven beschreven is om de rui goed te laten verlopen een vrij constante temperatuur gewenst weinig vocht frisse lucht en een goede uitgebalanceerde voeding en een drie tal keren per week eivoer. Erg belangrijk is ook dat er niet te veel vogels in een ruimte zitten ,de vogel moet ruimte en rust hebben ,en dit zal ook verenpikken voorkomen ,ook is het belangrijk dat de zitsokjes afzonderlijk zijn zodat de vogel rustig kan zitten zonder gestoord te worden door andere vogels. De vogel ook wat afleiding geven door trosjes sisal touw in de ruimte te hangen of nog beter regelmatig trosjes trosgirst ter beschikking stellen. Regelmatig vitamine toevoegen aan het drinkwater ,en denk bij de rec witte vogels aan het toevoegen van vitamine A. Aan te raden is ook wekelijks een halve ajuin ter beschikking te stellen ,het is even wennen ,maar als ze eenmaal kennen eten ze het graag en is erg goed voor en tijdens de rui. Verder kan men regelmatig twee a drie maal per week een stukje fruit ter beschikking stellen ,maar steeds zoveel geven wat op is na ongeveer 2.1/2 uur,al wat je meer geeft is eigenlijk te veel en kan gaan schimmelen met alle gevolgen van dien .Uiteraard mag een goede zaadmengeling nooit ontbreken en moet altijd in voldoende mate aanwezig zijn.De laatste jaren zijn er ook van diverse firma,s producten te koop die als rui hulp bekend staan in deze periode kan het zeker geen kwaad hier gebruik van te maken .Bij een goede verzorging en tijdige aanvang van de rui zul je zie dat deze bij goed verzorgde vogels erg snel gaat en na ruim 6 weken zien de vogels er weer bijna schitterend uit .Het is ook aan ons liefhebber de vogels alles te geven ,en beschikbaar te stellen om deze rui goed door te komen.
Badwater en de rui.
Ik heb dit bewust hierboven nog niet vermeld om toch in een apart hoofdstuk te vermelden hoe belangrijk badwater eigenlijk altijd is ,maar zeker in de rui periode moet dit regelmatig zeker 3 maal per week beschikbaar staan voor de vogels ,en een maal per week is het aan te bevelen hier iets badzout in te doen.Wat ook aan te bevelen is ook regelmatig gebruik te maken van een goede bloemenspuit en benevel daar de vogels ook een s goed mee enkele malen per week buiten het badwater wat je al beschikbaar stelt .De vogels zijn er dol op ,en niet alleen is het goed voor de vogels en de bevedering ,maar ook de vogels worden er rustiger door en dat is voor bv de latere tentoonstellings vogels mooi meegenomen. Dus tijdens de rui nooit te zuinig met badwater de vogels zijn je er dankbaar voor. En de bloemenspuit doet wonderen !!!!!
De stokrui :
Deze rui komt bij ons kanarie kwekers niet zoveel voor ,dit komt meer voor bij mensen in huis die daar een of enkele vogels houden voor bv de zang. En het komt ook voor bij personen die slecht met het licht omgaan Daarom hieronder ook iets over deze zogenaamde stokrui.In het begin schreef ik een aantal zaken op waar men rekening mee moet houden als men een kanarie heeft, een van deze zaken is dat de licht uren omstreeks de 11 uren te houden. Doet men dit niet en de ene keer heeft de vogel Bv 11 uren de andere keer 16 uren licht, en dan weer meer of minder dan zal men geen jaren plezier hebben van je vogel. Wat gebeurt er nu. De hypofyse van de vogel reageert op het aantal licht uren ,met andere woorden de vogels in de natuur gaan broedrijp worden naar gelang de licht uren verlengen de temperatuur doet daar maar weinig aan ,zo ook als de dagen weer korter worden stopt de vogel in de natuur met broeden ,en begint aan het vervangen van zijn verenkleed.Nu wat gebeurt er nu bij de vogel thuis als je niet telkens om een bepaalde tijd je vogel donker zet ? Nu de vogel zijn Hypofyse slaat langzaam op tilt hij of zij weet niet meer vast te stellen of het nu lente ,zomer herfst of winter is. Kortom gezegd de vogel raakt totaal van slag ,gaat aan het ruien (vervangen verenkleed) en omdat de vogel van slag is komt hij niet meer uit de rui zal niet meer fluiten ,bevruchten ,enz en de veren en pluimpjes blijven in de kamer rondvliegen .De vogel is in de zogenaamde stokrui gevallen en hij komt hier erg moeilijk,en dikwijls niet meer uit. Na een lange weg zal zelfs de vogel deze energie niet meer kunnen opbrengen vermageren en sterven. Dus je ziet hoe belangrijk het is om met het aantal licht uren goed om te gaan !
Enkele Tips :
Zoals hier boven beschreven is badwater onmisbaar ,maar daarbij moet je zorgen voor een goede bodembedekking ,constant grit ter beschikking ,afleiding door sisal touw plukjes of wel bosjes trosgirst .Haal ook regelmatig de losse pennen weg ,zodat de vogels er niet aan gaan pikken kan een gewoonte gaan worden .Een gouden tip hierbij is om achter in de vogelruimte een klein plankje te plaatsen schuin tegen de muur door de lucht circulatie (verplaatsing ) zullen de pluimpjes gaan zweven en achter het plankje te recht komen ,je kunt hier om de paar dagen heel makkelijk handen vol pluimen en veren weghalen ,en er zullen er bijna geen meer rond vliegen door heel je vogelruimte .Erg makkelijk en handig
Besluit :
Ik hoop met dit artikel de verzorging tijdens de rui nogmaals onder uw aandacht gebracht te hebben ,het kan niet genoeg gezegd en geschreven worden om veel aandacht te schenken aan deze periode veel goede vogels worden hier gemaakt ,maar ook wel eens door minder aandacht en verzorging mismaakt en dat is toch de bedoeling niet Het is altijd een spannende tijd die rui ,maar de meeste kwekers weten dit ,en handelen er ook naar.
Als men vogels gaat houden kan dat op verschillende manieren, in een gezelschap volière en een binnen verblijf in een kleine kamervolière, in kweekkooien op diverse plaatsen zijn vogels te houden en te verzorgen. Ook de doelstellingen zijn per onderkomen anders. Dit geld in mindere maten voor de verzorging, voer, bodem bedekkers, vitaminen en medicamenten. Maar verschillen zijn er altijd. Ik wil in dit artikel een aantal systemen in het kort onder uw aandacht brengen, om zo het verschil aan te geven. U zult dan zelf tot de ontdekking komen waar de verschillen groot of wel klein zo niet gelijk zijn.
1. Gezelschapsvolière
Meestal worden hierbij een aantal koppels van verschillende soorten in een volière (vlucht) gehouden. Dit kan zowel met een binnenhok, wel of niet verwarmd, of voorzien van een buitenhok. Vele vogelsoorten zullen hier nooit of zelden tot broeden overgaan. Om de eenvoudige reden, dat indien men meerdere koppels in een ruimte samenbrengt er een gevecht komt om het territorium. Weer andere soorten moeten met grote aantallen samen gebracht worden voordat ze aan voortplanting gaan denken. Deze vogelsoorten gedragen zich in een groep altijd monogaam.Maar meestal treft men in zon volière van allerlei soorten vogels aan. Meestal is dit een liefhebber die niet aan tentoonstellingen mee doet maar alles meer ziet als gezelschap volière. In de meeste gevallen is zon volière voor de kweek nooit goed, want er zal wel gepaard, genesteld en gelegd worden. Maar door de grote variëteit onder de diverse soorten wordt er onderling gevochten, nesten afgebroken, eieren stuk gepikt, kortom er heerst in deze periode grote onrust in de volières.Ook komen er in dit soort volières erg veel ziekten voor, dit komt door het grote verschil van voeders, soorten bodem bedekking en ontlasting van eigen vogels of van vogels uit de natuur. Verder is de muggenbeten ook schering en inslag.Door de grote ruimte worden de vogels minder individueel gecontroleerd en het gaat pas opvallen als de vogel ergens verroken in een hoekje zit. En meestal is het te laat, de vogel is al ernstig ziek en zo goed als verloren. Maar indien u in dit soort volières toch nog goed in overleg te werk gaat en de soorten redelijk goed op elkaar afstemt is een gezelschapvolière mooi.
2. Kleine vluchten (1 m2)
Dit systeem wordt ook regelmatig toegepast. Zeker in de kanariekweek wordt dit wel eens toegepast. Vele vogelsoorten zijn voor zon ruimte niet geschikt, om de eenvoudige reden dat de meeste vogels erg sterk monogaam zijn.Tropische vogels die worden geïmporteerd worden vaak met meerdere in kleine ruimtes geplaatst, vooral als men het verschil tussen mannen en popjes wil vast stellen. Vooral de mannen zullen zich op een bepaalde periode veel agressiever gaan gedragen als normaal. En zo komt men dikwijls eerder achter hun geslacht.De kleine vluchten worden meestal gebruikt voor het tijdelijk los laten vliegen van TT vogels in het TT seizoen.
Het meest worden deze vluchten gebruikt bij vogels die polygaam zijn. In zon geval plaatst men een man met drie poppen in deze ruimte (vlucht). Men zorgt verder voor goede bodem bedekking en alles wat de vogels nodig hebben. Het enigste wat je hier niet moet vergeten is, dat men altijd het dubbele van de nestbakken er in hangt, anders komen er zeker problemen van. Meestal zal de man toch een popje kiezen waarmee hij samen het nest bouwt, broedt en de jongen verzorgt. Met de andere poppen zal hij na de paring een vluchtig contact hebben. Deze poppen moeten meestal zelf voor hun jongen zorgen, soms zal de man nog wat mee voeren maar reken er niet te veel op. Bij dit soort kweeksystemen komen regelmatig gevechten en onregelmatigheden voor. Vaak willen twee poppen hetzelfde nest gebruiken en breken elkaars nest af. Doordat ook niet altijd de poppen gelijktijdig hun eieren leggen, kunnen in zon vlucht oudere jongen aanwezig zijn die op hun oorspronkelijk nest gaan slapen, dat met hun ontlasting vervuilen of andere eieren beschadigen enz.Maar de kweek op deze manier is met wat aandacht goed uit te voeren.
3. Wisselbroed
Dit systeem wordt erg veel toegepast bij kwekers die zich richten op maar enkele soorten vogels, meestal zijn dat gedomesticeerde vogelsoorten.Bij de kanariekweek wordt een man gepaard aan een 3 tal poppen die elk een aparte kweekkooi hebben. De man verhuist regelmatig van de ene pop naar de andere en wordt, als de pop het tweede eitje heeft gelegd, bij de pop weggelaten. Dit heeft het voordeel dat men minder vogels (mannen) nodig heeft zodat men eenvoudiger een stam kan opbouwen en registeren.Het nadeel is als je moet gaan werken zoals de meeste mensen, het moeilijk wordt om op de gepaste tijden de mannen over te zetten. Je moet blijven opletten. Maar het kweeksysteem kan perfect werken met minder vogels, veel vogels kweken zeker ook als men aan specialisme wil doen.
4. Paarsgewijs broeden
Dit is wel de meest voorkomende en hygiënische methode bij onze kanarie kwekers en ook bij vele andere soorten.De broedkooien uitgevoerd in hokjes 45x45x45 cm of naar gelang de vogelsoort, dit voorzien voor een voorfront met een uitneembare zandlade en zitstokjes. Men kan deze hokjes goed dicht maken en opstellen, goed ontsmetten en bestrijden tegen ongedierte. Kortom alles is in zon kweekhok goed mogelijk.Deze kweek is zoals ik al eerder schreef het meest voorkomend systeem. Vooral voor vogels waarvan men een bewuste keuze heeft gemaakt van de ouders, dit omdat men met name de gewenste erfelijke factoren in het nageslacht zeer goed kent en wil vastleggen en gaan gebruiken in zijn gehele stamkweek Het enige kleine nadeel is dat men over meer vogels moet beschikken, maar dat men minder tijd heeft. Is dit een goede en prachtige, mooie, overzichtelijke methode.Men ziet ze overal. Bij de parkieten kwekers, Europese vogels enz. enz. Alleen worden de kweekhokjes vervangen door grotere ruimten, aangepast aan de vogelsoorten.
5. De hygiëne bij onze vogels.
Hierover is heel veel te schrijven, maar dat was ik in dit artikel niet van plan. Wel wil ik aanhalen dat dit een groot onderdeel is van het vogelverblijf en van de vogels dat nooit of te nimmer over het hoofd gezien mag worden.Tot de hygiëne dragen alle onderdelen bij waarvan een vogelverblijf in welke vorm en materialen ook is gemaakt. zeker de manier hoe het vogelverblijf kan worden schoongemaakt en onderhouden. Ook hoe een vogelverblijf verontreinigd kan worden, van buitenaf, is erg belangrijk en er zal bij de bouw ook altijd rekening mee gehouden moeten worden.
6. Wanden en onderkomen van een vogelverblijf
Houten wanden, schotjes, slaaphokjes en kweekbakken die gemaakt zijn van minder duurzame houtsoorten zijn over het algemeen moeilijk zuiver te houden. Deze zitten dikwijls vol scheurtjes en of barsten. Zeker als ze meerdere keren nat en droog geweest zijn. Vooral hardboord en spaanplaat is uit den boze. Kortom: gebruik, als je budget het toelaat, altijd duurzame materialen om je vogelverblijf en of kweekhokken te maken. Hoe minder kieren en barsten en hoe harder het materiaal, des te minder kans is er dat er luizen en ander ongedierte hier een verblijfplaats van gaat maken. Ook moet men zorgen dat het materiaal goed afwasbaar is en goed te verven met b.v. latex. Men moet ook opletten dat er voldoende ventilatie in de kweekruimte kan komen. Ook rekening houden met de licht en zon inval.De geplastificeerde kooien of bouwpakketten zijn zeker niet hygiënischer dan een goede houtsoort, maar zijn over het algemeen iets makkelijker te onderhouden. Ook hier is de hygiëne van de liefhebber belangrijk.De kweker waarbij de bestaande volières en kweekbakken gemaakt zijn van een goede houtsoort zou ik aan willen raden hun hokken te behandelen met een twee componenten verf die tegenwoordig in de handel is. Deze is bijzonder resident tegen lichtinval, chemicaliën, ontlasting, invloeden van buitenaf enz. Het is een iets dure verf maar op termijn is dit even duur. Alvorens te verven de naden eerst nog eens goed af te kitten. Daardoor verminder je de kans dat ongedierte zich daar zal gaan ophouden.
7. De zitstokken in het vogelverblijf
Ook deze kunnen, mits niet goed gemaakt of gemonteerd, een bron van verontreinigingen en besmettingen zijn en zodoende aanleiding geven tot vele problemen. Het zijn meestal de zitstokken die de overdragers zijn van ziektes in het vogelverblijf. De vogels vrijven immers erg veel met hun snavel langs deze stokjes en zodoende is het overdragen van ziekte groter, zeker als men de stokjes moeilijk of niet kan zuiver houden.Zitstokjes dienen van hardhout gemaakt te zijn en de vogel moet de stok net niet kunnen omklemmen. dit heeft ook het voordeel dat de vogels hun teennagels redelijk op een normale manier kunnen afslijten. Zijn de zitstokken te dik of te dun geeft de vogel aanleiding een slechte houding aan te leren en ook de kans op onbevruchte eieren is ook erg groot.
8. Drinkwater bij ons vogelverblijf
Drinkwater dient ter alle tijden beschikbaar te zijn. Het moet bovendien altijd schoon en fris zijn. Vooral bij onze kanaries en zeker ook de tropen is het fataal als deze langer dan 12 á 16 uur zonder drinkwater komen te zitten. Kanaries drinken erg veel en regelmatig ongeveer 5 ml per vogel van 20 gram. Drinkwater geven in een open bak is echter nooit aan te raden, dit water is meestal door het baden en ontlastingen binnen enkele uren bedorven en wordt een voedingsbodem voor alle soorten bacteriën. Zeker als men die ook nog eens plaatst onder een zitstok. De meest gebruikte drinkfonteintjes zijn over het algemeen erg zuiver. Echter je hebt vogels die toch nog van alles in het tuitje dragen, met als resultaat, toch weer verontreinigd drinkwater.De laatste jaren wordt er steeds meer over gegaan op de drinkflesjes die men al reeds bij het kleinvee gebruikt, namelijk het flesje met het kogeltje. dit is wel de zuiverste manier van water geven. Maar voor iedereen moet duidelijk zijn dat hier grote aandacht aan besteed moet worden.
9. Badwater
Evenals drinkwater is badwater erg belangrijk voor onze vogels, zowel voor de hygiëne als ook voor de vochtregeling bij b.v. het broeden. Belangrijk is, als men badwater geeft, zeker 2 á 3 maal per week (met vorst natuurlijk niet) dit weer weghaalt na 1 á 2 uren.Let wel: geef laat in de avond of in de winter ook geen badwater.Geef de vogels ruim de tijd om op te drogen na het baden.Als men medicatie geeft in het drinkwater, dient men nog meer aandacht te schenken aan het zuiver maken van de flesjes, maar ik denk dat jullie dit wel weten zoals al de rest in dit artikel of niet soms.
10. De voederbakjes (zaadbakjes)
De grootte en de vorm van de voerbakjes zal uiteraard afhangen van het soort vogelverblijf of kweekhok methode.Grote bakken of schalen staan meestal in grote volières. Deze bakken zullen meestal erg vervuild raken door de omgeving. Het zal pas ernstige vormen gaan aannemen als de liefhebber de bakken niet regelmatig zuiver maakt, maar nog erger als hij, en je ziet het regelmatig, de liefhebber de restzaad verzameld en de lege pelletjes wegblaast en de rest van het oude voer terug gaat voeren. Hier kun je wachten op problemen niet alleen als je dit doet in een buitenvolière, ook als je dit doet in je kweek hokjes of ander hokken.Het beste is de vogels voer te geven, zoveel dat ze in een dag opnemen. Zodoende krijgen ze alle voedingsstoffen die ze nodig hebben, en je voorkomt dat de vogels alleen het lekkerste uit de voeding halen, voor de vogel te eenzijdig wordt en zodoende zwak en ziek wordt. Maak de bakjes regelmatig leeg en zuiver en voorkom schimmelvorming die eerder ontstaat als dat je voor mogelijk houd.De beste plaats voor onze voederbak is aan de buitenzijde van de volières of kweekhokjes. Worden de voerbakjes toch in de ruimte gezet, zorg dan voor een afdak er boven zodat er zeker geen ontlasting of regen het voer kan vervuilen.
11. Kiemzaadbakjes.
Dit komt me nu net te boven en daarom schrijf ik hier ook maar een stukje over. Hiervoor geld een nog sterkere mate dat een goede hygiëne in acht genomen moet worden.Goede gezonde kiemzaden zijn eiwitrijk (18-21%). Zij worden meestal met vocht (water) gemengd, het geen optimale mogelijkheden biedt voor bacteriën en schimmels, om zich te ontwikkel.Het dagelijks goed uitwassen en spoelen van deze bakjes is zeer aan te bevelen en dit met kokend water goed naspoelen en laten drogen alvorens u opnieuw kiemzaad gaat aanmaken.
12. De bodembedekking
Dit is ook een niet te onderschatten, belangrijk iets, in de vogelkweek, hier zal zich alles gaan verzamelen en een begin ontstaan van allerlei ziekten en symptomen in onze vogelsport.Kwekers die hier zeer steng op zijn, zullen gespaard blijven van ziekten en andere zaken. Jammer genoeg beseft dit niet iedereen. Uit onderzoeken is gebleken dat er in kweekhokjes, waar dagelijks de bodem bedekking werd gezuiverd en vernieuwd, het aantal bacteriën in de vers geproduceerde ontlasting heel sterk afneemt, totdat er een toestand is bereikt waarbij de aërobekiemen vrijwel uit de ontlasting zijn verdwenen. Zoals ik heb kunnen lezen uit een onderzoek.Bij gezonde passeriformen en psittaciformen zullen bij een goede bodemhygiëne, schoon drinkwater en voer geen aërobe kiemen uit de faces geïsoleerd kunnen worden. De aanwezigheid van Entoro bacteriacea (coccidiose) duidt altijd op een zeer slechte hygiëne in ons vogelverblijf. Misschien klinkt het moeilijk maar een gewaarschuwd kweker telt voor twee.Indien er sprake is van een bacterieel infectie COCCIDIOSE is het raadzaam te beginnen met je aandacht te vestigen op de bodem bedekking, vooral eer je de vogel of voer de schuld gaat geven. Dit kan door dagelijks de bodembedekking te vervangen, en de vogels op kranten of draadbodem te zetten.Fijn zilverzand en rivierzand is niet slecht maar dit kan relatief weinig VOCHT opnemen wat dat weer het kiemen van bacteriën kan bevorderen.Men kan dit goed oplossen om hier 50% kattebakvulling tussen te mengen. Ofwel men gaat volledig over op deze vulling, maar let dan wel op dat je altijd een bakje met schelpengrit en maagkiezel ter beschikking hebt staan. Als men dan een goed, droog hok heft is het vervangen na ongeveer 14 dagen voldoende, u zult dit zelf het beste kunnen waarnemen.Buitenvolières zijn veel moeilijker te onderhouden, en hier is grote aandacht vereist, zeker als men een zandbodem heeft. Hier moet men zorgen dat het oude zaad regelmatig wordt opgeruimd, vers drinkwater houdt en als het kan voer alleen in je binnen hok. Of maak een betonnen bodem die iets schuin afloopt zodat je het goed kan schoon maken (spuiten). Houdt men in de volière de zwarte aarde aan, spit dan nooit met alle zaad en nog wat, maar haal dit weg en spit jaarlijks de bodem om tot op en diepte van ongeveer 45 cm.Haal voor het omspitten de bodem verontreiniging altijd weg, dit zal in een buitenvolière ook de problemen van coccidiose wegnemen. Als het kan, overdek ook de buiten ruimte met b.v. lichtdoorlatende golfplaten.
Een volière bouwen Een aantal regels in acht houden is toch wel belangrijk
Vraag na of je een vergunning nodig hebt van gemeente of woning stichting Zet de volière nooit in de volle zon.. Plaats de ruimte op een wat rustige niet te drukke plaats in je tuin. Maak een plan ,en overweeg wat voor soort vogels je er in wilt zetten. Pak de locatie dat je er ook van kan genieten als je in de tuin zit . Neem goede duurzame materialen ,goedkoop is ook hier op langere termijn duurkoop. Overleg met ervaren liefhebbers over welke vogels je erin wil plaatsen ,en als dit wel samen kan. Zorg dat de vogels uit de regen wind en tocht kunnen gaan zitten ,en dat het voer droog blijft. Opmerking : In een volière kun je diverse vogels houden niet alle vogels accepteren elkaar het is goed van te voren hierover navraag te doen .Ook is het erg belangrijk te weten dat het kweken in deze ruimte ooit wel eens lukt ,maar meestal is het met de mannen onder elkaar vechten om een territorium plaats ,ofwel ze breken elkaars nesten af of roven eieren en jongen dat geeft nog wel eens teleurstellingen bij veel liefhebbers ,maar eigenlijk is het normaal ,zeker als men diverse soorten bij elkaar houd .Eigenlijk moet je een volière zien als een gezelschaps ruimte van vogels , ooit lukt het wel eens vogels in te kweken ,maar nogmaals veel verschillende soorten vogels onder elkaar zal de kweek niet bevorderen in de volière. Als men er alleen kanarie,s in plaatst dan zal het zeker beter gaan maar zet dan wel altijd een oneven paar mannen er in Bv 3 mannen en 9 poppen of 1 man en 3 poppen. De kans dat je dan kweekt is iets groter. Maar nogmaals zie een volière met meerdere vogels alleen als een gezelschap ruimte en niet direct om mee te gaan kweken zal wel een lukken maar meestal niet om de bovenbeschreven reden.
Beplanting : Beplanting in een volière kan ,maar meestal zullen de vogels deze op den duur stuk pikken ,en als er eens jongen zullen liggen in een of ander nestje dan is de kans groot dat de jongen dood gaan als ze te veel groenvoer binnen krijgen wat de ouders van de struiken pikken .Maar in een gezelschaps volière kunnen de volgende planten staan . Vlier,Liguster,Sering ,Bruidsluier,Haagbeuk ,Vlinderstruik ,Spar ,Brem ,Klimop.
Ik hoop met deze uiteenzetting wat informatie te hebben gegeven over een gezelschap volière ,en een uitleg waarom het moeilijk is om er in te kweken ,maar niet te min een mooie vorm van hobby kan zijn ,die dikwijls ja zelf meestal uitgroeit naar specialisatie. En dit kan dan weer wel in bv kweken in kweekbakken ,kweekkooien ,en ja zelfs volières ,maar deze zijn dan weer zo gemaakt dat er maar een koppel in huisvest ,en dan is het gevecht ,en vernieling onder elkaar niet ter sprake .
Gisteren waren de papegaaien aan de beurt, maar vandaag gaat het volledig over een vogelsoort die veel dierenvrienden ook in huis of buiten hebben: kanaries. Ik wens jullie een fijne dag en veel leesplezier ! Ciska
De Aankoop:
Er zijn verschillende manieren voor het houden van kanarievogels :
- Een vogel voor in de huiskamer . - Enkele vogels om mee te kweken . - Enkele vogels om in de volière te plaatsen. - Als je tentoonstellingsvogels wil houden,en wil tentoonstellingen gaan spelen. Maar welke manier je ook kiest de vogel die je aankoopt moet gezond zijn ,en je wil er nog jaren plezier van hebben en het liefst zonder problemen. Hier onder geef ik een aantal punten waar je op moet letten bij aankoop van een vogel.
Koop je vogel na de rui periode omstreeks augustus. Koop altijd een jonge vogel ( kun je zien op de ring ). De vogel moet helder uit zijn ogen kijken. Geen tranende ogen. De vogel moet rustig ademen ,geen krakend en piepend geluid maken . De vogel mag niet ademen en terwijl op en neer wippen met de staart. Er mogen geen uitwerpselen zitten aan het uiteinde van de stuitbevedering. Als je de vogel op de buik blaast mag dit niet rood of blauw of mager zijn. Als je blaast moet deze een babyhuidkleur laten zien. De vogel moet een gladde glanzende bevedering hebben. Let op als er geen vedermijt en/of luizen aanwezig zijn.
De aankoop van een vogel is zoals eerder vermeld het beste in de maanden augustus -eptember ,koop altijd een jonge vogel,en koop deze bij een kweker bij u in de omgeving, dat is de beste methode .Uiteraard zijn er ook dierenzaken die deze vogels aanbieden. Het is aan u de keuze maar controleer wel de boven vermelde punten ,of neem een wat ervaren kweker mee om met u de keuze te maken. Weet wel als je een rode kanarie koopt dat deze na een tijd weer zijn kleur zal verliezen. Geef je vogel een goede zaadmengeling ,en af en toe wat eivoer 2 à 3 maal per week. Dit kan je zelf ook maken: doe een gekookt ei (8 min koken) fijn onder 3 beschuiten en dit kan je dan geven aan je vogels (bewaren in de koelkast).Ik wil je waarschuwen voor een teveel aan groenvoer, dit werkt darmstoornissen in de hand. Het is beter is dit niet te geven. Wel kan je af en toe een stukje appel en of appelsien geven.
Herkennen geslacht Voor vele kanariekwekers is dit vrij goed te herkenen . Meestal geeft de kleur en of de vererving al het resultaat aan ,of het nu een man of pop is . Maar ook deze kanariekwekers zitten er wel eens naast ,ik zelf moet ook bekennen dat het wel eens mis loopt bij het vaststellen van het geslacht. Meestal is het de periode na de rui dat de vogels moeilijk te herkennen zijn. Geleidelijk aan komt het geslacht toch naar voren. Een van de makkelijkste manieren is nog altijd het fluiten van de mannetjes ,maar ook hier is een kleine kans dat het ook hier mis gaat ,want ook een pop kan wel eens wat zitten pruttelen.
Vogels houden na de kweek : Zoals er meerdere malen geschreven is, is het altijd beter als je de ruimte er voor hebt om de jonge en de oudere vogels te scheiden van elkaar. De voornaamste reden is vechtpartijen maar ook het verenpikken komt dan zeker minder voor. De oude(re) mannetjes worden bij de meeste kwekers voorzien van een extra knijpringetje zodat dit nooit een probleem hoeft te zijn om in het voorjaar je oudere man weer te herkennen. De overjarige popjes worden uiteraard niet voorzien van een knijpring .en worden ook het beste gescheiden van de oudere mannen gehouden in de volière. De jonge vogels worden in een aparte volière en/of ruimte gehouden, zodat men hier een goed overzicht op houdt .
Herkennen van man of pop door de kleur : Bij een vrij groot aantal soorten kanarievogels ,(en uiteraard ook in het wild ) kan men het geslacht vast stellen aan de kleur-uiting. Bij vele vogels zal het geen probleem zijn, bij andere zal toch de nodige kennis aanwezig moeten zijn om het geslacht vast te kunnen stellen . De standaard eisen kunnen dikwijls al een goede indicatie geven als je twijfelt. Ik wil er een aantal opnoemen ,maar allemaal dat is wel wat te veel gevraagd ,maar een goede indicatie kan ik zeker geven deze zijn :
Herkenbaar aan de kleur of tekening. Alle Mozaïeken zijn goed te kennen Type 1 POP Type 11 Man. Bij de Pheao kanaries duidelijk verschil in tekening Man en of POP. Bij de Bruine kanaries verschil in kleur . Bij de Agaten licht verschil in kleur op het rugdek ,pop iets meer bruin op de rug. Bij de Passtellen ook een verschil van kleur waarneembaar. Bij de Vogels in de zwart-reeks hebben meestal de popjes iets meer bruin op rugdek. Bij de Opalen zal meestal ook het popje iets meer bruin op het rugdek laten zien. Bij de Geel -vetstof zal het popje meestal een lichte nekschimmel laten zien. Bij de Rood-intensief zal ook het popje een lichte nekschimmel laten zien. Bij de Roodschimmel zal de pop een te veel aan nekschimmel laten zien. Een ervaren kweker ,en of keurmeester kan deze lijst nog een heel stuk aanvullen ,kennis en ervaring spelen hier een grote rol in. Maar je ook verdiepen in de standaard eisen van een kanarie kan je hier een heel stuk in helpen .
Enkele anderen herkennings punten voor het geslacht zijn : Deze zijn er nog wel maar een heel stuk minder, zoals al eerder vermeld is het fluiten een goede herkenning . Maar ook een opvallende vaststelling is ook de houding van de man . Deze is over het algemeen meer fier gericht ,hoog staand op de pootjes, zich flink oprichten , ook is het geheel dan iets slanker in uitzicht als de pop. En ook zal hij zijn plaats goed blijven verdedigen. De pop is meestal iets meer gedrongen ,en zal minder fier op haar pootjes staan, tevens zal de pop tsjilpen ,en of een lokroep (antwoorden) geven op het fluiten van een man. En zoals hierboven al vermeld kan de kleur dikwijls al een goede indicatie zijn. Bij vele kwekers die aan selectieve kweek doen met een goed kweekboek, kan men bij veel vogelsoorten al in het nest zeggen als het mannen of popjes zullen worden .Maar dit vraagt al wat meer kennis in de erfelijkheid.
De geslachtsherkenning van de man. Deze is goed op te merken tegen de tijd dat deze in geslachtsconditie komt ,ofwel is gebracht door kunstmatige verlichting en temperatuur. Uiteraard moet de leeftijd van de vogel omstreeks negen maanden zijn. Een man sext men door te blazen op de buik tegen de stuitbevedering aan. Dus de vogel in je hand met het kopje van je af, als je nu blaast tegen de stuit bevedering in dan zie je ongeveer een opstaand tapje van ongeveer 5 mm lang staan, iets schuin naar achteren toe met daar op en om wat stuitveertjes. Tevens is het onderlichaam achter de tap van de vogel licht ingevallen, dit zijn duidelijk de kenmerken van een man die goed in geslachtsconditie is. Het zal verder duidelijk zijn dat zo'n vogel erg fier is, agressief, en ook erg fel zal fluiten.
De geslachtsherkenning van de pop . Deze herkenning is, zeker als de vogel niet in broedconditie is, moeilijker vast te stellen. Buiten de herkenningspunten van de kleur en/of schimmel sporen. De vogel moet ook minstens de leeftijd hebben van ongeveer negen maanden. Een pop die nog niet in broedconditie is, blaas je weer op de stuit zoals hierboven beschreven. Hier zie je dan ook een lichte verdikking (geen tap) maar een iets bredere opstaande verdikking van het onderlichaam (cloaca), het geheel met lichte dons overdekt. Een pop die nu in broedconditie is of komt laat het volgende zien: de lichte verdikking vloeit volledig weg, en het uitende van de stuit (cloaca) neemt de vorm aan van het stompe gedeelte van een ei. Tevens is het onderlichaam zo goed als kaal, dit noemt men de broedvlek zodat de pop zijn lichaamswarmte nog beter kan overdragen aan de eieren.
Zieke vijvervissen zijn een regelmatig voorkomend voorjaarsprobleem
Zieke vijvervissen zijn een regelmatig voorkomend voorjaarsprobleem.
De watertemperatuur stijgt waardoor de activiteit van alle leven in het water toeneemt. Dus ook het aantal parasieten op en in de vissen. De uit zijn winterrust komende vis is niet in optimale conditie en meer vatbaar voor de zich snel vermeerderende parasieten, met als gevolg ziekte en sterfte. Op dit moment moet men ingrijpen. Dit gebeurt eerst en vooral door een doeltreffende analyse van de waterkwaliteit. Hierbij worden o.a. zuurtegraad, waterhardheid, nitraat, nitriet, enz gemeten. Ook de vijverhuishouding wordt met de eigenaar besproken (waterverversing, beplanting, filtersysteem, voeding,...).
Daarna wordt overgegaan tot een klinisch onderzoek van de levende vis. Dode vissen zijn meestal lang verlaten door parasieten. Om grote vissen niet te kwetsen is een algemene verdoving vereist:
Het verdoven van de vis gebeurt best individueel.
Het ontwaken gaat vrij snel.
De verdoofde vis kan men dan voorzichtig uit het water nemen om afkrabsels voor microscopisch onderzoek te bekomen. Hierbij dragen we latex handschoenen om de gevoelige slijmhuid die de vis beschermt niet te kwetsen.
Ook het onderzoek van uitwerpselen kan bijdragen tot het vinden van de juiste diagnose. Soms echter is het noodzakelijk van een vis op te offeren voor lijkschouwing, waarbij we elk inwendig orgaan in detail kunnen onderzoeken.
Aan de hand van deze onderzoeken komen we tot een diagnose waarop we dan onze behandeling kunnen afstellen, ook rekening houdend met de gegevens verkregen uit de watertesten en het gesprek met de eigenaar.
Een behandeling gebeurt meestal algemeen. D.w.z. dat het ganse aquarium of de vijver worden behandeld en dit via het water of in quarantaine. Een behandeling via het voeder is soms mogelijk maar dan moeten de vissen uiteraard nog eten en dit is bij ernstig zieke vissen niet het geval.
Katten die alleen maar binnenshuis leven of lui zijn, hebben meer kans op suikerziekte. Dat concludeert de Nederlandse dierenarts Lars Slingerland in zijn proefschrift waarop hij op 7 februari promoveert aan de Universiteit van Utrecht.
Het eten van koolhydraatrijk voedsel blijkt geen invloed te hebben op de ontwikkeling van suikerziekte. Het droogvoer dat tegenwoordig aan katten gegeven wordt, bevat veel meer koolhydraten dan blikvoer of hun natuurlijke dieet van vogels en muizen. Toch vond de dierenarts geen verschil tussen het voeren van brokjes of blikvoer. Slingerland adviseert er vooral voor te zorgen dat katten veel spelen en bewegen zodat ze niet dik worden. (TIP)
Bavianenmannen staan bekend om hun agressie, niet om hun zorgzaamheid. Toch vergaat het kinderen beter als hun vader in de buurt is. Waarschijnlijk komt dat juist door de gewelddadige neigingen van de kerels.
De gele bavianen in het Amboseli National Park in Kenia worden al dertig jaar in de gaten gehouden door onderzoekers. Wie doet het met wie, hoe is de rangorde in de groep, hoe zit de familiestamboom in elkaar, wanneer wordt elke aap volwassen: het is allemaal nauwkeurig opgeschreven. Amerikaanse biologen zijn er dankzij de gegevens van 118 jonge bavianen achtergekomen dat de dieren sneller volwassen worden als hun vader in de buurt is.
Eigenlijk is dat raar, want bavianenvrouwen houden het niet bij één sekspartner, waardoor het voor een mannetje niet zo makkelijk is om te weten wie zn kinderen zijn. Toch weten ze dat meestal, werd vijf jaar geleden aangetoond. En blijkbaar helpen ze die kinderen een handje, zodat ze voorspoediger opgroeien dan leeftijdgenoten waarvan de vader naar een andere groep is vertrokken, zoals vaak gebeurt in de bavianenwereld.
Vooral bij dochters maakte het veel uit. Die kregen hun eerste kind gemiddeld op drieënhalfjarige leeftijd als pa in de buurt was, en pas tegen hun vijfde verjaardag als ze vaderloos opgroeiden. Bij mannetjes viel het moment dat hun testikels sterk begonnen te groeien iets eerder in de aanwezigheid van hun vader, maar alleen als die hooggeplaatst was.
Hoe helpen de vaders hun kroost? Waarschijnlijk op meerdere manieren, schrijven Susan Alberts en haar collegas in het wetenschappelijke tijdschrift Proceedings of the National Academy of Sciences. Ze beschermen de jonkies als er gevochten wordt en lijken ook te helpen met voedsel zoeken.
Waarom profiteren zonen alleen wanneer hun vader veel macht heeft in de groep? Bavianenmannen zijn twee keer zo groot als vrouwen. Een jong mannetje heeft daardoor al snel geen hulp meer nodig bij ruzie met een vrouwtje, vermoeden de onderzoekers. Maar natuurlijk wel bij gevechten met volwassen mannen, en een laaggeplaatste vader durft dan niet in te grijpen.
Is het echt de aanwezigheid van de vader die telt? Je zou ook kunnen denken dat er een genetisch effect in het spel is: mannetjes met goede genen krijgen gezondere kinderen én worden minder snel uit een groep weggejaagd. Toch kan dat niet de verklaring zijn voor het verband tussen vaders aanwezigheid en de snelheid waarmee zijn kroost volwassen wordt, stellen de onderzoekers. Ze hebben daar twee argumenten voor.
Eén: de sociale rang van de vader (en dus de vermoedelijke kwaliteit van zijn genenpakket) had geen invloed op de volwassenwording van dochters en was bij zonen alleen van belang als hun verwekker in de groep bleef. Twee: opeenvolgende kinderen van dezelfde vader lieten een verschil in ontwikkelingssnelheid zien als hij tussentijds de groep had verlaten. Hoe langer pa erbij bleef, hoe sneller het kind volwassen werd.
Wat zegt dit nu over mensen? Niets. Nou ja, in ieder geval laten deze biologen zich niet verleiden tot uitspraken in die richting. Uit onderzoek bij mensen is wel bekend dat een gezellig gezin met twee ouders tot succesvollere kinderen leidt.
Maar zwangerschappen op jonge leeftijd komen onder mensen juist meer voor bij dochters van alleenstaande moeders. Deels omdat die dochters zich anders gedragen, maar er is ook een biologisch effect. De aanwezigheid van een vader zorgt bij mensen juist dat de volwassenwording een beetje wordt uitgesteld, vermoedelijk om de kans op incest te verkleinen.
Op de luchthaven van het Australische Brisbane heeft een wespenplaag ervoor gezorgd dat drie vluchten tijdens het opstijgen moesten gestopt worden, zo blijkt uit een veiligheidsrapport.
De insecten hadden nesten gemaakt in delen van de Airbus A330-vloot van Qantas, waardoor ze de meetinstrumenten stoorden. In een van de gevallen zorgde de procedure waarmee het vliegtuig werd gestopt ervoor dat de remmen overhit raakten, waarna de banden lekten en het vliegtuig op de tarmac strandde.
De piloot was beginnen remmen toen het vliegtuig aan de grond een snelheid van 226 km per uur had. De remmen bereikten toen een temperatuur van 685 graden, waardoor zes van de acht banden lek raakten.
Sinds de incidenten controleert Qantas zijn vloot wekelijks op mogelijke wespennesten. (lb)HLN
ROTTERDAM - Er klinkt weer hoefgetrappel en gehinnik in de slaapkamer en keuken van Eveline Ketterings. Opnieuw heeft de Rotterdamse de paarden Ursa en Soro in haar woning aan de Mathenesserdijk in Rotterdam gestald. Binnenkort moet het pand waarin ze nu met zijn drieën wonen worden gerenoveerd. Een renovatie waartegen Eveline zich altijd heeft verzet. Het in huis halen van de paarden is een laatste protest.(spits)
Vogels kunnen ziekten heel goed verbergen. Een zieke vogel zal niet zo vlug laten merken dat hij zich niet goed voelt. Pas als de vogel echt doodziek is zal hij het niet meer kunnen verbergen en zul jij als eigenaar merken dat de vogel anders is dan normaal. In de natuur is een zieke vogel natuurlijk eerder prooi voor een roofdier als een gezonde. Daarom laten vogels niet zo vlug merken dat ze zich niet prettig voelen. Als u dus merkt dat u vogel niet de oude is, doordat hij bv: -niet meer eet of drinkt -bol zit -niet meer zingt of praat -donkere en of waterige ontlasting heeft ipv groen en stevig -uit evenwicht lijkt te zijn of andere eigenschappen die u opvallen waarvan u het niet vertrouwt, dan dient u zo snel mogelijk naar een dierenarts te gaan . BELANGRIJK !!! Wacht hiermee niet en ga het niet eerst aankijken of zelf proberen informatie te vinden. Tijd is heel belangrijk bij zieke vogels en u dient er snel diergeneeskundige hulp bij te halen.
Een belangrijke bijdrage aan ziekte van papegaaien is verkeerde voeding. Het dieet moet altijd onderzocht worden bij de eerste tekenen van slechte gezondheid zoals b.v. het verlies van eetlust of lusteloosheid. Kwalen die kunnen ontstaan door arme voeding houden in: veren-, snavel-, en huidproblemen, broze botten, zwaarlijvigheid, diarree, epilepsie, ademhalingsproblemen en algemene slechte conditie.
Zo genoemd omdat hij het eerst bij papegaaien geconstateerd werd, is een ziekte die van vogels op mensen overgebracht kan worden en kan, in het uiterste geval, fataal zijn. Let wel het betreft hiet GEEN VOGELGRIEP!Het wordt veroorzaakt door een bacterie, genoemd Chlamydia en wordt overgebracht door stof van uitwerpselen of veren. In België wordt een dergelijke ziekte vaak aangetroffen bij duiven, en kan ook voorkomen bij andere dieren, zowel in het wilde levend als huisdieren. Papegaaien in het wild die de ziekte bij zich dragen kunnen ziektebeelden gaan vertonen zoals afscheiding uit ogen en neus vooral als ze blootgesteld worden aan stress. Papegaaien die in gevangenschap gekweekt zijn en die in contact komen met geïnfecteerde wilde vogels, kunnen geïnfecteerd worden.
Papegaaienziekte is een ziekte waar iedere vogelliefhebber, en met name mensen die papegaaien houden, bang voor zijn. Niet alleen omdat de ziekte snel dodelijk kan zijn voor met name papegaaiachtige, maar ook omdat papegaaienziekte besmettelijk is voor mensen! Papegaaienziekte wordt veroorzaakt door de bacterie: Chlamydia psittaci. Van deze bacterie zijn verschillende stammen bekend. De meeste stammen veroorzaken een ontsteking van de luchtwegen.
Bij papegaaien uit zich dat in eerste instantie in een ontsteking van het oogslijmvlies (vaak maar van een oog). Dit irriteert het dier en hij zal dat oog dichtknijpen: het dier zit permanent te knipogen. Enkele uren tot dagen later, zal het dier ineens zeer ziek worden, stoppen met eten, bol gaan zitten en gele tot neongroene ontlasting produceren. Als er niet snel ingegrepen wordt, zal het dier binnen enkele dagen (soms zelfs binnen 1 dag) overlijden. Enkele andere stammen van de papegaaienziektebacterie tasten met name de lever aan. Deze vorm van papegaaienziekte is moeilijk te herkennen. De dieren zijn ziek en willen niet goed eten. Pas in een (te) laat stadium van de ziekte gaan de dieren geelzucht vertonen: het urinedeel van de mest, dat normaal krijtwit is, wordt geel. Papegaaien zijn het beste te behandelen met injecties met een antibioticum. Deze injecties hebben zeer snel effect: binnen 24 uur knappen zij in het algemeen snel weer op. Deze injecties moeten herhaald worden (2-3 maal) totdat alle ziekteverschijnselen verdwenen zijn. Ongeveer 24 uur na de eerste injectie zijn de dieren niet meer besmettelijk voor andere dieren en mensen, maar tot die tijd moeten zij in quarantaine gehouden worden.
Bij mensen openbaart papegaaienziekte zich als een soort griep: hoofdpijn, koorts en/of spierpijn zijn allemaal symptomen die kunnen duiden op papegaaienziekte. Bij een gewone griep verminderen de ziekteverschijnselen na ongeveer 3 dagen. Bij papegaaienziekte blijft met name de koorts hoog. Papegaaienziekte is zeer goed te behandelen, als er maar op tijd ingegrepen wordt. Dit geldt met name voor mensen: vaak wordt de juiste behandeling bij mensen laat gestart omdat artsen de ziekte niet goed herkennen.
Bek- en verenrot
De laatste jaren zijn steeds meer papegaaien besmet geraakt met PBFD (PSITTACINE BEAK & FEATHER DISEASE) beter bekend als BEK- EN VEDERROT. Deze ziekte komt in twee varianten voor: of het virus zit in de veren of het zit in het bloed. Wanneer de papegaai het in zijn veren heeft is hij nog niet ziek maar kan op dat moment wel aan andere papegaaien de ziekte overbrengen. Als na 3 maanden er weer getest wordt zijn er twee mogelijkheden: of hij is het virus kwijt uit zijn veren (dan is de papegaai dus gewoon weer gezond) of het is in zijn bloed gegaan. Wanneer dit het geval is, is de papegaai ten dode opgeschreven. Op dit moment is er nog geen medicatie voorhanden. De bek- en verenrot wordt veroorzaakt door een relatief simpel virus die de cellen van de veren de snavel besmet en dood, tevens tast het de cellen aan van het afweersysteem, hierdoor kunnen andere volgelziektes, bacterien en andere infecties optreden. Voor zo ver bekend zijn alleen parkiet en papegaaiachtige vogels gevoelig voor het virus. Een variant op het virus is wel waargenomen bij duiven.
DIAGNOSE Een juiste diagnose is echter alleen door een dierenarts te stellen. Hij zal een stukje veer en een paar druppeltjes bloed afnemen en opsturen naar Het Laboratorium van Dhr van Haeringen te Wageningen.
Kenmerken van besmette vogels kunnen zijn: -Veren die op onverklaarbare manier uitvallen -Veren die abnormaal dikke veerschachten hebben -Bij jonge vogels een lichte groeiachterstand -Gestold bloed op de uitgevallen veren
De uitgevallen veren veroorzaken open pleken die rood zijn. De nog aanwezige veren zijn dof. De snavel is extra glimmend. De vogel verliest gewicht. Het eetpatroon verandert. De vogel heeft verminderde activiteit. Dunne groene ontlasting. Letwel, de genoemde kenmerken kunnen een indicatie zijn van PBFD maar natuurlijk ook van andere al dan niet onschuldige ziekten. Daarom raden wij altijd een bezoek bij de dierenarts aan voor de meest betrouwbare diagnose. Ook bij vogels met een goed afweersysteem, is het aan de buitenkant zeer moeilijk te constateren dat ze besmet zijn met het virus.
INCUBATIETIJD Na besmetting kunnen 3 weken later de eerste ziektebeelden al aan het licht komen, echter dit hangt af van de leeftijd, de ontwikkeling van het verenpatroon, de intensiviteit van het virus en het immuumsysteem van de vogel. Hoewel jonge papegaaien het meest gevoelig zijn voor het virus, zijn ouderen ook vatbaar.
PREVENTIE Zeer belangrijk om de ziekte te bestrijden is dat alle papegaaienkwekers openheid van zaken geven en hun blik minder naar de portemonne maar naar de toekomst van de papegaaien moeten richten. Want hoewel veel kwekers weten dat hun kweekkoppels zijn besmet, worden op grote schaal jonge papegaaien op de markt 'gedumpd', met alle vreselijke gevolgen vandien. Ook worden besmette vogels aan andere kwekers doorverkocht zodat al zeer veel kwekers met de besmetting in aanraking zijn gekomen. Wilt u geen besmette vogel kopen is het dus raadzaam een goede eerlijke kweker of handelaar te zoeken, dit is natuurlijk makkelijk gezegd maar hoe kan een 'leek' het kaf van het koren scheiden. Zoals we hier boven al vermeld hebben kunt u aan de buitenkant van de vogel niet altijd zien of de vogel besmet is. Wilt u er 100 % van overtuigd zijn dat de papegaai die u koopt gewoon gezond, is het noodzakelijk dat er bij de papegaai een keuringsrapport wordt geleverd met daarin de uitslagen van o.a. de P.B.F.D.-test. Weigert de verkoper zo'n test ziet u dan af van de koop. Aangezien dit dure testen zijn, worden ze niet vaak al door de handelaren en kwekers gedaan. Dus de manier om de ziekte niet te verspreiden en uit te bannen is ieder geval geen (baby)papegaai te kopen zonder certificaat. Dit zijn over het algemeen iets duurdere vogels, echter 100% gezond.
Veren plukken en knagen aan de tenen
Gedragsproblemen zoals het veren plukken, knagen aan de tenen en stereotiep gedrag zijn algemene problemen bij papegaaien die alleen in een kooi zitten en die niet genoeg aandacht krijgen. Zij komen meestal voort uit verveling. Het uittrekken van veren is niet echt een ziekte maar vaak meer een vorm van geestelijk gestoord gedrag (stereotiep gedrag). Ooit in het leven van de papegaai is hij het ergens niet mee eens geweest, omdat hij het niet op iets of iemand anders heeft kunnen afreageren is hij van frustratie zijn veren eruit gaan trekken. Naast de veel voorkomende geestelijke afwijking kunnen er natuurlijk ook klinische oorzaken zijn. Er zijn verschillende oorzaken te noemen zoals verveling, frustratie, eenzaamheid, geïrriteerde huid en/of verwondingen.
Om een verenkleed goed in conditie te houden is een volledige voeding van groot belang. Ook moet de vogel de mogelijkheid hebben om een bad te nemen. Is er geen ruimte voor een bad dan is het een grote aanrader om de vogel 1 tot 2 keer per dag met de plantenspuit te besproeien. Als de vogel erg aan het ruien is kan er in het water een kleine hoeveelheid badzout gedaan worden om de veren en huid wat zachter te maken.
Als een papegaai eenmaal aan zichzelf is begonnen kun je hem maar beter een kraag omdoen. Dit is hetzelfde idee als een kraag voor een hond of een kat. De kraag moet om blijven tot de vogel weer in een goede conditie is en al zijn veren mooi zijn terug gegroeid. Het teruggroeien van de veren duurt maar een week of zes maar de vogel moet vergeten dat hij ooit heeft geplukt dus moet hij soms de kraag wat langer om houden. Ongeveer 50 % van de vogels vergeet dat hij ooit zijn veren heeft uitgetrokken en heeft na het afdoen nergens geen problemen meer mee. De andere 50 % gaat na het afdoen van de kap weer even hard verder met de zelfkastijding. Verenplukkers blijven dus altijd risicovogels.
Verveling / frustratie / eenzaamheid De eenzaamheid-factor wordt nog altijd het meeste aangewezen als schuldige voor het gestoorde gedrag. Ieder vogel is verschillend en heeft een andere behoefte aan aandacht, dit kan ook per soort erg uiteenlopen. Veel vogels die zichzelf kaalplukken doen dit om de aandacht van de eigenaar te vragen. Een Grijze roodstaart bijvoorbeeld is een op zichzelf staande vogel met een hoog intelligentie niveau. Deze vogel kan zichzelf redelijk goed vermaken en hoeft niet iedere minuut van de dag alle aandacht te hebben. Dit wil ook niet zeggen dat als je iedere dag alleen zijn etensbak vult hij genoeg aandacht krijgt. Een Molukken kaketoe daar en tegen wil het liefste de hele dag allen maar geknuffeld worden.
De eenzaamheid doorbreken door er een partner bij te kopen is erg gezond voor de vogel, maar het is geen garantie dat de vogel zal ophouden met het verenpikken. Ook moet de ruimte waar de vogel in gehouden wordt groot genoeg zijn voor twee exemplaren. In veel gevallen is de eerste aangeschafte papegaai al zo ingeprent op mensen dat hij een soortgenoot niet meer zal accepteren omdat hij hem niet als zodanig herkent, en het gevaar bestaat bij kaketoes dat er onderlinge agressie optreed. In dit geval bijt de man meestal de pop dood.
Geïrriteerde huid Door allerlei factoren als: droge lucht, verkeerde voeding, allergie, ruistoornis, infectie aan de veerfollikels of huid kan een geïrriteerde huid ontstaan. Als de huid gaat jeuken wil de papegaai dit tegengaan door met zijn poot of snavel te krabben. Hij trekt er dan wat veertjes uit en de huid zal zo steeds verder geïrriteerd raken. Dit komt voornamelijk omdat op deze plaats alle veerfollikels tegelijk actief worden en de veertjes tegelijk door de huid willen. De huid van de papegaai is het gevoeligst op de plaats waar de veer door de huid heen komt. De papegaai zal dus zijn veren eruit blijven trekken zolang de oorzaak niet weg wordt genomen. Veel mensen hebben niet in de gaten dat hun dier iets mankeert en gaan pas naar de dierenarts tegen de tijd dat hun vogel kaal in zijn kooi zit. Op zo'n moment is het afwijkend gedrag zo'n gewoonte geworden dat de kans dat dit patroon doorbroken kan worden erg klein is.
Verwonding Wanneer een vogel zich verwond is dit niet altijd even goed te zien. Een verwonding kan bij een vogel zonder hulp erg mooi genezen maar die tijd gunt de vogel zichzelf vaak niet. Zodra het pijn doet of jeukt gaat de vogel er aan krabben of bijten en wordt het van kwaad tot erger. Sommige vogels gaan echt gaten in zichzelf vreten en maken het alleen maar nog erger. Kaketoes eten "graag" een stuk uit hun borst en agapornissen hebben een voorliefde voor hun oksels. Wat begint met een kromme veer kan eindigen tot een bloederige massa.
Om deze zelfkastijding te voorkomen moet je er allereerst goed over nadenken of je je nieuwe huisgenoot wel een leuk leven te bieden hebt. Hij moet zo ruim mogelijk gehuisvest worden zodat hij de ruimte heeft om te vliegen als hij dat wil. Het mooist is in een buitenvolière en nog mooier is met een soortgenoot als gezelschap. Als je hem echt als huiskamervogel wilt houden moet je wel eerst bedenken of je hem de aandacht kan geven die het dier nodig heeft en goed beseffen dat hij ruim 50 jaar oud kan worden.
Wat bij vergiftiging? Waarschijnlijk heeft u meer giftige stoffen in huis dan u denkt. Dat thinner en zwavelzuur giftig zijn zal u heus bekend zijn. Deze stoffen staan vast en zeker goed opgeborgen op een veilige plek. Maar wist u dat rookwaar, plantenmest en vlooienbanden ook giftig zijn? Vergiftigingen ontstaan doordat dieren iets giftigs hebben gegeten of giftig materiaal hebben opgelikt dat aan hun vacht is blijven hangen (bijvoorbeeld carbolineum). Vergiftigingen van knaagdieren en vogels zijn vrijwel altijd fataal. Als honden of katten iets giftigs hebben gegeten zijn ze vaak nog te redden, al is dit afhankelijk van de aard van de vergiftiging, de hoeveelheid giftige stof en......de juiste reactie van de eigenaar van het dier. Vergiftigingen met geneesmiddelen, schoonmaakmiddelen en tabak komen het meest voor. Neem altijd contact op met uw dierenarts als u denkt dat er gif in het spel is. Dierenartsen kunnen bij het vergiftigingeninformatiecentrum de meest recente informatie over giftige stoffen krijgen. Houd zo mogelijk de verpakking van het gif bij de hand. (Het is daarom verstandig giftige stoffen in hun oorspronkelijke verpakking te bewaren.) Is de dierenarts niet direct bereikbaar kijk dat in het volgende lijstje wat u zelf zou kunnen doen. Afhankelijk van het giftige product dat het dier binnen heeft gekregen zijn er verschillende manieren waarop u zou kunnen reageren. Soms is het verstandig het dier water te laten drinken waardoor het gif zich verdunt. Soms is het verstandig het dier te laten braken en soms kan braken juist heel onverstandig zijn. Dat is het geval als het om agressieve en/of bijtende stoffen gaat, die dan voor een tweede keer langs de slokdarm komen en deze ernstig kunnen beschadigen. Ook kan het toedienen van Norit, een laxeermiddel, koffieroom of boter verstandig zijn. Dieren die bewusteloos zijn kunt u beter geen water via de bek toedienen. Ook het laten braken is dan niet verstandig.
Waarschuwing voor Teflon vergiftiging
Sinds het gourmetten populair is geworden, weten we wat teflon vergiftiging is. Plotseling werden dierenartsen geconfronteerd met vogels die overleden zonder ooit ziek geweest te zijn. Als de omstandigheden waaronder de vogel overleden was werden nagegaan, bleek het steeds te gaan om vogels die waren overleden na een avondje gourmetten. Als de gestorven dieren werden nagekeken bleken zij altijd massale longbloedingen te hebben. Toch kon er geen bacterie, gist of virus aangetoond worden. Daardoor kwam men al snel op het idee dat het om een vergiftiging zou gaan. Dat bleek inderdaad zo te zijn.
Teflon is het laagje dat aan de binnenkant van zogenaamde anti-aanbakpannen wordt aangebracht en wat ook op de meeste gourmetpannetjes zit. Als teflon sterk verhit wordt komt er damp uit vrij. Vogels (niet alleen papegaaien maar ook bv kanaries en de meeste andere vogelsoorten) zijn extreem gevoelig voor deze damp. Als zij dit inademen ontstaan er uitgebreide bloedingen in de longen waar de vogels in het algemeen zeer snel aan overlijden.
In principe is het af te raden om anti-aanbakpannen te gebruiken in dezelfde ruimte waar vogels verblijven. Toch is het niet zo dat bij ieder gebruik van een anti-aanbakpan een vogel vergiftigd zal worden. De schadelijke damp komt slechts vrij als de temperatuur van de pan zeer hoog wordt. Dit komt het meeste voor als een anti-aanbakpan leeg op het vuur staat. Omdat bij gourmetten ieder zijn eigen pannetje heeft, komt het bij gourmetten vaak voor dat er een tijdje een pannetje leeg op de verhittingsplaat staat. Daarom is gourmetten in een ruimte waar ook de vogels verblijven ten strengste af te raden. Ook als er gebruik wordt gemaakt van anti-aanbakpannen of tostie apparaat in een keuken waar vogels verblijven, kunnen zij beter even verplaatst worden totdat het gevaar geweken is.
Salmonellose
Inleiding Salmonellose wordt veroorzaakt door de bacterie Salmonella. Er zijn ongeveer 2.000 soorten Salmonella bekend die ingedeeld zijn in 5 groepen. Groep 3 (Salmonella arizonae) komt voor bij (tropische)gezelschapsvogels, vooral als zij in contact komen met reptielen. Vrijwel alle gewervelde dieren zijn gevoelig voor enkele Salmonella bacteriën. De Salmonella bacteriën van groep 3 zijn niet ziekteverwekkend voor gezonde volwassen mensen. Oudere mensen en baby's of mensen met een verminderde afweer kunnen wel besmet raken. Papegaaien, en waarschijnlijk ook andere vogels, kunnen wel besmet raken en ziek worden van Salmonella bacteriën die van mensen afkomstig zijn. Bij kippen, meeuwen en andere in het wild levende vogels kunnen, naast Salmonella's uit groep 3, ook Salmonella bacteriën voorkomen die wel ziekteverwekkend zijn voor mensen. Deze bacteriën zijn niet afkomstig uit groep 3. Zij worden hier verder niet besproken.
Besmetting De Salmonella bacterie verspreidt zich via stof van veren of ontlasting. Bij een aantal vogelsoorten is aangetoond dat de bacteriën over kunnen gaan van de vrouwelijke vogel op het ongeboren ei.
Ziekteverschijnselen Salmonellose kan bij vogels zich op verschillende manieren uiten. Er komen drager dieren voor: dieren die de bacterie wel bij zich dragen en verspreiden, maar zelf niet ziek zijn. Ziekteverschijnselen die op kunnen treden bij Salmonellose bestaan uit: sloomheid, stoppen met eten, veel drinken en plassen, en diarree. Bestaat de infectie langere tijd dan kunnen verschijnselen van het zenuwstelsel (draainek, verlamming van poot of vleugel), gewrichtsontstekingen (vooral bij de duif) en benauwdheid optreden. Bij ernstige infecties kunnen de lever, het hart of de nieren aangetast zijn. Vaak zijn dan ook de ogen of de binnenkant van de oogleden aangetast.
Lori's en pinguïns zijn zeer gevoelig voor Salmonella en gaan snel dood. Grijze roodstaart papegaaien zijn ook zeer gevoelig en laten huidontstekingen, gewricht- en peesontstekingen zien. Tangara's, quetzals, sterns, spreeuwen en baardvogels vertonen vaak benauwdheid en hartklachten. Ganzen en eenden laten vaak zenuwverschijnselen zien. Vinken vertonen meestal een krop infectie. Kalkoenen, eenden, papegaaien, en kanaries krijgen vaak oogziekten ten gevolge van Salmonella.
Ziekteverschijnselen bij mens en dier Zoals genoemd bij de inleiding worden gezonde volwassen mensen niet ziek van Salmonella's uit groep 3. Mensen met een verminderde afweer kunnen allerlei verschijnselen vertonen.
Diagnose De diagnose Salmonellose kan gesteld worden met behulp van laboratoriumonderzoek op bloed of ontlasting. Dragerdieren kunnen herkend worden via bloedonderzoek. Omdat besmette vogels niet continu Salmonella uitscheiden via de ontlasting, is het raadzaam om gedurende 5 dagen alle mest van de vogels te verzamelen en dit op te sturen naar het laboratorium. Het laboratoriumonderzoek kan bepalen welke soort Salmonella er in het spel is, en of deze besmettelijk is voor mensen.
Behandeling De ziekte is in het algemeen goed te behandelen met antibiotica. Resistentie tegen een bepaalde antibiotica komt regelmatig voor. Het is daarom raadzaam om in een laboratorium te laten testen welk antibioticum gebruikt kan worden. Natuurlijk moeten ook dragerdieren behandeld worden. Bestrijding van vliegen, muizen en ander ongedierte is zeker van belang omdat deze dieren een besmetting met Salmonella kunnen overbrengen.
Denkt u dat uw papegaai ook ziek is? Ga dan niet zelf experimenteren met allerlei middeltjes die vrij in de handel verkrijgbaar zijn! Neem contact op met een dierenarts.
Het is belangrijk bij de aankoop je terdege bewuste te zijn van het feit dat een papegaai geen solitair dier is. Het is een dier die van nature uit in grote groepen leeft, en dus gezelschap op prijs stelt. Je zal bij aankoop van één papegaai veel tijd moeten vrij maken om je dier bezig te houden en gezelschap te geven om verveling te vermijden. Is dat niet mogelijk dan is het erg belangrijk om een zo groot mogelijke kooi te kopen zodat er zo veel mogelijk speeltjes kunnen aangebracht worden om je papegaai afleiding te geven om de dag alleen door te komen. Doe je dat niet en slaat verveling toe, dan uit zich dat meestal in verderplukken. Dit is een kwaal die je later maar zeer moeizaam of zelfs nooit zal afgeleerd krijgen. Voorzie ook wilgentakken om aan de schors te prutsen: daar zijn ze ook een tijdje zoet meer. Ook een spiegeltje en zo zijn waardevol.
Ook is het aangewezen, als je de plaats hebt, en een grote kooi kan kopen, om twee papegaaien aan te schaffen. Dit is handig omdat ze mekaars gezelschap houden. Het best koop je dan een koppel. Dit kan je pas met zekerheid weten mits sexen door indoscopie en certificaat van een dierenarts. Geloof beweringen van de verkoper niet zolang je geen papier gezien hebt met duidelijke ringnummervermelding! Of laat een DNA test doen via wat pluimpjes. Dit kan uiteraard via je dierenarts.
Heb je nog meer plaats, overweeg je meerdere papegaaien te gaan houden, dan kan je een volière plaatsen voor je papegaaien. Hier zijn ze natuurlijk optimaal in hun nopjes, en de koude wintertemperaturen buiten bij ons zal hen niet deren, mits ze een licht verwarmd hok hebben waar het vorstvrij is. Voorzie ook het drinkwater vorstvrij te plaatsen.
De Voeding
Voor de meeste zaadeters, zoals wij die kennen, bestaat het voer uit een zaadmengsel, eivoer en eventuele versnaperingen. Kanaries nemen met hun zaadmengsel ook ongeveer 18% eiwit op. De zogenaamde eivoeders door iedereen bekend, geven we extra tijdens de kweek en in iets mindere maten in de rustperiode. We moeten het blijven geven voor een gezond vogelbestand. Men mag het nooit zien als de vervangers van de eiwitten uit de ZADEN .Vele onder ons maken ook zelf hun eivoer. Iedereen kent wel de 3 beschuiten met het hard gekookt ei er tussen door. Dit mengsel bevat ongeveer 21% eiwitten, waarvan het grootste deel uit dierlijke eiwitten bestaat. Daarbij gevoegd de nodige mineralen en vitaminen, dan ook heeft men een perfect eivoer.Meestal geven wij vogelkwekers te veel voer, de vogels worden kieskeurig en ze halen er het lekkerste er uit, daardoor krijgen ze een te eenzijdige voeding met minder goede kweekresultaten. Tegenwoordig geven de meeste kwekers een gerantsoeneerde voeding, deze bestaat uit:
Vier gram zaad (goede kwaliteit) Een gram eivoer (+/- 21 % eiwitten) Bakje met vogelgrit en mineralen (altijd stand-by)
Let wel dit is voldoende voor EEN volwassen vogel. Het toevoegen van eiwithoudende producten kan, maar is altijd gevaarlijk bij een te hoge dosis. Diaree is het resultaat van een teveel aan eiwitten.
Over het geven van gekiemde zaden lopen ook menigeen nog sterk uiteen. Slecht is het niet, maar geef dan altijd mondjes maat, en let op dat dit niet het hoofdvoedsel wordt van de vogels zeker in de kweek, het hoge vochtgehalte kan weer tot allerlei nare gevolg lijden. Let ook op dat je kiemzaad niet verzuurd of schimmel optreed. Het beste is het, wat te mengen onder je eivoer als je dit geeft, maar weer met mondjes maat .Bij het zelfstandig worden van jonge vogels, als deze van de ouders worden gezet, wordt er met de zaadmengeling ook wel eens fouten gemaakt, de bek van de jonge vogel is nog wat te zacht om de zaden te pellen en als je ze dan onvoldoende eivoer geeft kunnen de jongen het loodje leggen door een gebrek aan voer.Breek dus de eerst weken je zaad mengeling wat voor deze jonge vogels en geef eivoer met wat gekiemde zaden er tussen door. De verhouding per jonge vogel is 3 gram zaad en 2 gram eivoer. En let op dat de jonge vogels ook de eerste dagen het drinkwater kunnen vinden.
Water Dat een vogel niet lang zonder water kan ,zal wel bekend zijn ,maar water heeft nog veel meer belangrijke eigenschappen voor onze vogels.We moeten dit dagelijks vers geven,regelmatig onze flesjes zuiveren ,en ook onze vitamine ,en of medicatie moet meestal in het water worden toegediend. Normaal gesproken gebruikt een vogel 7,0 tot 9,0 ML per vogel per dag .Toch wordt dit ook beïnvloed door het voerderopname ,en ook door de vochtigheid van bv het eivoer laat staan als je nog overmatig groenvoer geeft ,maar dan ziet men het ook duidelijk aan de dunne ontlasting ,dus je ziet hoe gevoelig en belangrijk het water is.
Water :
Water Is niet door een andere stof te vervangen. Van water kan in het lichaam geen voorraad worden aangelegd. Voor elk levend mechanisme is water noodzakelijk. Zonder water is leven niet mogelijk. Als men de hokken zo droog mogelijk houdt dan kan ongedierte daarin niet gedijen. Water is nodig voor:
Bouwstof van het lichaam; +/- 2/3 deel van het lichaam bestaat uit water (vooral in de cellen en lichaamsvloeistoffen) Voor het oplossen van de voedingsstoffen.. Voor het transport in het lichaam van de voedingsstoffen. Voor uit scheiding producten Voor de regulatie van de lichaamstemperatuur. Behoefte van water afhankelijk van: Diersoort Tropische rassen kunnen zuiniger met water omgaan dan Oosterse rassen. Dus deze hebben ook Minder water nodig. Het lichaamsoppervlak, in de praktijk het gewicht. Hoe groter het gewicht" hoe meer water nodig. De leeftijd van het dier. Oudere dieren hebben in verhouding minder water nodig. De productie van het dier. Het hokklimaat, de temperatuur. en de luchtvochtigheid. De rantsoen samenstelling. Bij droog voer meer water nodig dan bij nat voer. De gezondheidstoestand Behoefte dekken door :
Drinkwater Water in voedermiddelen Oxidatiewater Bij de verbranding van het voedsel komt in het lichaam water vrij.
Te veel water.
Nemen de vogels te veel water op door b.v. te nat voer dan is de krop wel vol doch in verhouding krijgen de dieren te weinig voedingsstoffen. Dus bij opname van te weinig droge stoffen en dus te weinig voedingsstoffen verkrijgt men slappe dieren met weinig weerstand tegen infecties e.d. Te grote vochtopname geeft aanleiding tot darmstoornissen met als gevolg diarree.Groenvoer geeft men het beste in de namiddag, als er al voldoende hardvoer ge eten is Al ben ik niet direct een voorstander van groenvoer. Dikke bladeren van planten bevatten veel vocht. Het is om deze reden dat het niet verstandig is de eerste levens dagen van de jongen groenvoer te verstrekken. Gekiemde zaden hebben per gewichtseenheid een vrij geringe voedings waarde. Ze worden graag opgenomen, omdat door de "voorvertering" weinig nodig is ze op te nemen.Zijn de eitjes tijdens het broeden te vochtig dan geeft dat problemen, doordat de jongen in het ei te hard groeien.
Te weinig water.
Bij te weinig water vindt uitdroging plaats met stofwisseling stoornissen.
Is het hokklimaat erg droog en heeft men geen badwater in het hok of besproeit men de eitjes niet ( vooral de laatste drie dagen voor het uitkomen) dan sterven de jongen in het ei.
De temperatuur van het water.
De temperatuur van het naar behoefte beschikbaar stellen van het drinkwater kan het beste in overeenstemming zijn met het hokklimaat. Water moet de slijmvliezen prikkelen en vooral. niet te warm zijn, doch de kou moet er vanaf zijn.
Stilstaand water.
Water dat stilstaat is gunstig voor de ontwikkeling van bacteriën. Het is derhalve nodig het water voor het drinken en baden vaak te verversen. In de Zomer kan dat het beste dagelijks gebeuren.De waterfonteintjes moeten vooral zuiver en dagelijks ververst en uitgewassen worden. In deze poriën kunnen zich snel bacteriën ontwikkelen. Waar water door de vogels ge morst wordt, zal vaak schoonmaken nodig zijn ter voorkoming van bacteriën ontwikkeling.
Water als oplosmiddel.
Bij ziekte van de vogels wordt vaak geen zaad opgenomen. doch veel water. Medicijnen kunnen derhalve het beste via het water toegediend worden. Preventief doet men af en toe enkele druppels jodiumtinctuur of wat chloor door het drinkwater (ter voorkoming van infecties). Ter bestrijding van infecties via de luchtwegen doet men af en toe een tabletje superol ( 1 mg op 1 liter water) door het drinkwater) Zaad moet droog bewaard worden; boven een percentage van 14% vocht kan broei en schimmelvorming plaats vinden .Niet goed gedroogd brood kan ook gauw gaan schimmelen !!!!!!.
VOOR DE KOOP: Er zijn een aantal dingen waar u op moet letten wanneer u een papegaai gaat uitzoeken!
De ontlasting van de papegaai moet een groene vaste vorm hebben. Wanneer de ontlasting een waterig randje heeft, kan het een teken zijn dat de papegaai niet in orde is. De papegaai moet levendig zijn, dat wil zeggen dat hij kwiek uit zijn ogen moet kijken, en er moet opgelet worden of hij bijvoorbeeld door zijn kooi klimt. Ook is het belangrijk dat hij glad in de veren zit, en dat de veren niet "opstaan". Bij hele jonge papegaaien is dit laatste moeilijk te zien, aangezien deze er meestal erg lelijk uitzien, de veren zitten als ze jong zijn nog door elkaar. Verder moet u er op letten dat de papegaai goed eet. Dit kunt u controleren door te kijken of er in het voerbakje nog veel voer aanwezig is. Als al deze dingen in orde zijn, moet u deze papegaai pas kopen. Na aankoop, kunt u altijd eerst de vogel laten onderzoeken bij de dierenarts.
WIST U DAT:
-Wist u dat er meer papegaaien in gevangenschap leven dan in de vrije natuur? -Wist u dat de meeste papegaaien gemiddeld meer dan 5 eigenaren in zijn leven heeft gehad? -Wist u dat de meeste papegaaien hun eigenaar ver kunnen overleven? -Wist u dat papegaaien de gevoelens van haat, liefde, jaloezie enz. kennen en óók toepassen? -Wist u dat papegaaien eigenlijk een natuurlijke partner nodig hebben? -Wist u dat mensen spontaan allergisch kunnen worden voor papegaaien? -Wist u dat er voor uw papegaai er hoogstwaarschijnlijk twéé gestorven zijn, b.v. door een slecht internationaal transport? -Wist u dat papegaaien minimaal 8 uur per dag aandacht nodig hebben? -Wist u dat papegaaien van alle vogelsoorten, de groep is die het meest met uitsterven bedreigd wordt? -Wist u dat als u een grote Ara of Kakatoe neemt en op een flat woont, u vroeg of laat door het krijsen van de papegaai door de medebewoners uit uw flat gegooid kan worden? -Wist u dat papegaaien in het voorjaar schreeuwen om een (natuurlijke) partner? (die dus nooit komt!) -Wist u dat ± 3 tot 4 jaar na aanschaf van de papegaai, door het broedrijp worden, de meeste problemen beginnen? -Wist u dat papegaaien onder bepaalde omstandigheden beter buiten in een volière kunnen leven dan in uw huiskamer, ook 's winters? -Wist u dat ca. 70% van de papegaaien ademhalingsproblemen krijgen van het zitten in een te droog klimaat, zoals o.a. de woonkamer? -Wist u dat het bij ons bijna twee jaar kost, als het ons lukt, om een geplukte papegaai weer in de veren te krijgen? -Wist u dat papegaaien bewust een partner kiezen die bij hun karakter passen en dat zij deze nooit ontrouw worden? -Wist u dat van elke 100 papegaaien er hooguit slechts een 10-tal ooit gaat praten? -Wist u dat 't praten bij veel papegaaisoorten alleen nabootsen van geluiden is en meestal beperkt blijft tot hooguit een 10-tal woorden? -Wist u dat veel papegaaien overlijden aan dezelfde welvaartsziekten als wij mensen, zoals te veel vet, te weinig beweging, stress, etc.? -Wist u dat veel papegaaien heel hun leven in ¾ m² moeten leven en dit voor een mens te vergelijken is met de ruimte ter grootte van een toilet, en dat 30-40 jaar? WAANZIN! -Wist u dat zelfverminking van papegaaien een uiting is van ongenoegen met de gevangenschap, de eenzaamheid? -Wist u dat de prijzen van papegaaien variëren van 250,- tot 100.000,- en (ook voor criminelen) een lucratieve handel kan zijn? -Wist u dat de Belgische Dierenbescherming, het Ministerie van Landbouw en Visserij, de Vogelbescherming en nog vele organisaties zich sterk maken voor een import-stop van papegaaiachtigen en dat wij dit toejuichen?
NA DE KOOP: De papegaai heeft op zijn minst een kooi nodig met twee stokken. Zorg altijd dat 1 stok recht voor de voer- en waterbak hangt. De kooi moet minstens twee keer per week schoongemaakt worden. Het is niet verstandig om hem in het begin fruit te geven. Hij kan alleen al door het vervoeren en door de verandering van omgeving, een dunne ontlasting krijgen, hetgeen u door hem fruit te voeren nog kan versterken. Wanneer de vogel zich meer op zijn gemak gaat voelen, zal de ontlasting weer normaal worden (hard). Verder moet de kooi op een tochtvrije plaats staan, dus niet bij het raam en zeker niet voor de kachel, want door grote temperatuurverschillen vallen zij onnodig in de rui.
De Ara's De Ara's behoren tot de grootste soort papegaaien die er bestaan. Het is een vogel die zich kenmerkt door zijn lange puntige staart. Hierdoor wil hij wel eens meer lijken op een grote parkiet, dan op een papegaai. Bij de Ara's vindt u een grote verscheidenheid in soorten en kleuren. De Hyacint-Ara bijvoorbeeld, die zeker 'n meter groot kan worden is helemaal blauw met gele wangen en een grote boven- en ondersnavel, waar een hoekje uit is. Dit hoekje uit de snavel is om harde walnoten door midden te bijten. Deze dure notenkrakers kosten rond de 40.000 gulden per koppel. Deze Ara die nu tot de beschermde soort hoort, komt dan ook sporadisch voor in Nederland. De iets kleinere Blauwgele-Ara (80 cm.) is de meest gehouden Ara. U komt deze vogel ook veel tegen in dierentuinen, in Artis vliegen deze vogels zelfs los. De Blauwgele-Ara met zijn gele buik, blauwe vleugels en een blauwe kop, is een soort die heel gemakkelijk tam te maken is, en derhalve bijzonder geschikt is voor in huis. Om deze vogel tam te maken moet u hem wel zijn 'vrijheid' laten, door middel van een klimboom. De Blauw/geel Ara's behoren tot de zeer goede en duidelijke sprekers. Mocht u eens op Tenerife komen, dan kunt u op Tenerife het Lorepark bezoeken, waar zo'n 200 Ara's worden gehouden. Deze Ara's vertonen allerlei kunstjes, zoals fietsen, spelen met een bal of het zich verplaatsen per autoped. Ook u kunt een Blauwgele-Ara allerlei kunstjes Ieren. Dat het kopen van deze vogels een kwestie van vertrouwen is, blijkt wel uit het feit dat er nog wel eens een grote parkietsoort verkocht wordt voor een jonge Ara. De grote Alexanderparkieten, die uit India komen lijken bijzonder veel op deze jonge Ara's. Wanneer u bij het zien van deze machtige grote vogel nog angst voelt, moet u beslist eens naar onze winkel komen, waar we regelmatig jonge Ara's in de couveuse hebben zitten. Net als bij de kaketoes zijn wij ook driftig bezig met het kweken van Ara's.
Wij waren in Equator midden in het oerwoud bij de Wararie indianen. Daar zagen we tot ons grote verdriet dat de indianen Ara's en Aapjes aten. Dat was erg om te zien. Ze lieten zien hoe zij de papegaaien en de aapjes uit de bomen schoten met blaaspijpjes met gif. De Wararie Indianen leven langs een rivier vol met vis, maar vis eten deden ze niet. Wij besloten verder te gaan stroomafwaarts langs de rivier. Het viel ons tegen wat er rond het indianen dorp voor dieren zaten. Wij dachten is dit alles? Maar na ongeveer 3 km lopen van het dorp zagen wij de eerste papegaaien en apen alsof ze wisten dat zij door de indianen gevangen werden genomen.
De Dwergara's Toch wil ik u nog wat vertellen over de Dwergara's, want daar wordt veel mee geknoeid. Het is jammer om dit te moeten zeggen, maar ik moet u er voor waarschuwen. Het is allemaal begonnen op de vogelmarkt in Antwerpen. Op zondag gaan er vele Nederlanders naar de vogeltjesmarkt in Antwerpen. Ze zien daar een grote vogel met een kromme snavel in een kleine kooi zitten, met een bord erop; "tam en praat, met garantie 150,-". Maar dat zijn Halsband-parkieten. Die hebben een lange staart, en als ze hem als Dwergara verkopen laten ze de staart zitten. Maar als ze deze als papegaai verkopen, knippen ze de staart op dezelfde lengte af als die van een papegaai. In Amsterdam duikt iedere keer een advertentie in de krant op met: "Te koop Dwergara's, 150,-", maar ook dat zijn parkiet soorten, zoals; Peru of Halsbandparkieten, dus u bent gewaarschuwd. Verder heeft een Dwergara geen veren bij zijn ogen, daar is hij geheel kaal. Je hebt de Goudnek-Dwergara, die is groen met een zachtbruine bovenkop, grote slagpennen, blauwe vleugeldekveren, staartveren die roodbruin zijn met blauwe punten, nekband goudgeel en vleesachtige onbevederde wangen. Dan heb je de Ara Servera, die is overwegend groen, de kop is blauwachtig, de voorhoofdband, wangen en kinrand zijn donkerbruin. Kleine onderste vleugeldekveren zijn roodbruin met blauwe punten, roodbruin zijn ook de slag en staart pennen aan de onderkant. De onbevederden wangen zijn vleeskleurig met prachtige, als gepenseelde rijtjes, kleine zwarte veertjes. De snavel en poten zijn zwart. Dit waren enkele van de vele Ara soorten. Ze eten hetzelfde als de papegaaien, maar ze hebben wel meer vliegruimte nodig dan de papegaaien.
De amazones De Amazonepapegaaien De Panama-amazone, een vogel die uit Panama en Mexico komt is een zeer lieve vogel. Hij is groen van kleur met een kleine gele vlek op zijn kop en aan de vleugeltoppen hebben ze een rode punt. Ze hebben een witte snavel met af en toe een zwarte punt. Net als de Geelvoorhoofd-Amazone die ook uit Mexico komt, vinden wij bij ons in Nederland ook de bekende Dubbelgeelvoorhoofd-Amazone. De Dubbelgeelvoorhoofd-Amazone is een zeer grote vogel van 40-50 cm. De kop van deze vogel is geel tot aan zijn nek. De jonge vogels hebben nog geen gele kop, echter na twee jaar behoort de kop helemaal geel te zijn. Onder de Dubbelgeelvoorhoofd-Amazone's zijn vele schreeuwers. Het lijkt of ze steeds "mevrouw mevrouw" roepen, hetgeen alleen maar een schreeuw klank is. Ook de Roodvoorhoofd-Amazone komt uit Mexico. Deze vogel heeft een rode kop, een witte snavel en is groen/grijs bij zijn oren en boven op zijn kop. Deze vogel wordt ook wel de Groenwang-Amazone genoemd. De Lilac-Amazone, die uit hetzelfde gebied komt, heeft een rode met blauwe streep aan de bovenzijde van zijn snavel. De Venezuela-Amazone, die uit Suriname en Venezuela komt is een vogel van ongeveer 35 cm. Wanneer u deze vogel jong koopt kan hij behoorlijk leren spreken. De Venezuela-Amazone heeft een blauw/gele kop, waarbij de tekening door elkaar heen loopt. De Geelvleugelblauwvoorhoofd-Amazone, een mond vol, is inderdaad een vogel om vol van te zijn. Hij heeft geheel gele vleugels en een gele vacht tot aan zijn ogen. Zijn kop is blauw van kleur. Ook dit is een vogel die zeer tam te maken is en goed kan praten. Het grootste voordeel van een Amazone-Papegaai is, dat hij helemaal handtam wordt. U kunt zo'n vogel ook gerust de hele dag uit de kooi laten. De Geelnek en de Panama-Amazone's behoren tot de duurdere vogels. Het verschil tussen bijvoorbeeld de Roodvoorhoofd-Amazone en de Panama-Amazone is dat het voor de Roodvoorhoofd wat meer geduld vraagt om hem tam te krijgen en te Ieren spreken. Dit tam maken kan wel zo'n zes maanden duren. Als u een Geelwang in de winkel koopt, is hij al tam. Koopt u echter een wilde Geelwang, dan is het wel wat moeilijker om deze vogel tam en sprekend te krijgen. De Roodvoorhoofd-Amazone daarentegen kunt u ook handtam en sprekend kopen. Wij verkopen uitsluitend Nederlandse kweek papegaaien en die zijn niet met virussen uit de tropen besmet. Jammer genoeg is er nog steeds "import" uit Zuid-Amerika en Afrika in de handel. Kaketoes zijn verboden te importeren en te exporteren, uit alle landen waar ze voorkomen.
De Grijze Roodstaart De Grijze Roodstaart papegaai is de beste spreker onder de papegaaien. Er zijn verschillende soorten, waarvan de bekendste de Kongo Grijze Roodstaart en de Timneh Grijze Roodstaart zijn. Het verschil tussen deze twee is vrij groot, al zien de meeste het niet. De Kongo Grijze Roodstaart kent iedereen (zwarte snavel en een lichtgrijze kleur met een felle rode staart). De Timneh Grijze Roodstaart heeft een witte bovensnavel en is donkergrijs met een donkerrode staart. In het algemeen is de Timneh kleiner dan de Kongo. Ook het karakter van deze twee vogels verschillen. De Timneh is meestal schuwer dan de Kongo. Maar met veel geduld zal ook de Timneh gaan spreken en steeds tammer worden. Men kende de vogel niet goed genoeg, en ze werden verkocht als jonge Kongo's en dat ze geen rode staart hadden omdat ze nog zo jong waren. Gelukkig gebeurt dit steeds minder, onder andere door de advertenties die ik geplaatst heb in de dagbladen, zodat men niet langer op het verschijnen van een rode staart en een lichtgrijze kleur hoeft te wachten, alhoewel het hele leuke vogels kunnen zijn. Over de Kongo kan ik alleen maar zeggen dat het een vogel is die ieder zich zal wensen. Deze vogel wordt volop door Dennis gekweekt en wanneer u deze vogel jong koopt, kunt u hem zelf met de hand grootbrengen.
De Kaketoes Er zijn verschillende soorten Kaketoes, waarvan de Geelkuif-Kaketoe, de meest gevraagde soort is. Deze vogel is weer onderverdeeld in de grote Geelkuif, de middel- en de kleine Geelkuif. Verder zijn er nog ondersoorten van de Geelkuifkaketoe, waaronder de Oranjekuifkaketoe, welke helemaal spierwit is met een kleine oranje kuif. Deze vogels zijn zeer aan te bevelen voor in huis. De Goffinikaketoe, een kleine kaketoe van ongeveer 40 cm met een klein wit kuifje, heeft een wit/grijze snavel en een paar rode puntjes op zijn veren, vlakbij zijn neus. Voor de rest is deze vogel spierwit. De Palmkaketoe daarentegen is geheel zwart, met een waaierachtige sprietvormige kuif van ongeveer 70 cm. hoog. Palmkaketoes zijn echter niet meer leverbaar, aangezien deze vogel tot de beschermde soort behoort. De laatste vier Palmkaketoes die wij verkocht hebben zijn naar mensen gegaan die deze vogel gebruikten voor de kweek. De Molukkenkaketoe is een vogel met een zalm kuif en een zalm gloed. Het is in het algemeen een hele tamme vogel, die echter meestal moeilijk praat. Voor de ongeveer 70 cm. Voor de grote Molukkenkaketoe heeft u trouwens wel een grote kooi nodig. Wij kweken inmiddels al jaren met alle soorten kaketoes en hebben regelmatig jonge kaketoes van ongeveer zes weken oud. Het is dan ook zeer aan te raden om deze vogels zo jong mogelijk aan te schaffen zodat zij van jongs af aan kunnen wennen aan uw levenswijzen. Ze zijn geheel tam en kunnen heel redelijk tot spreken overgaan. Een ondersoort van de Molukkenkaketoe is de Witkuifkaketoe. Deze vogel is een hoofdstuk apart. Hij is lief, intelligent en hij zou ook nog een paar woordjes kunnen nabootsen. Wij kweken deze vogel zelf, en hebben klanten, die er wel twee tot vier stuks bij elkaar hebben.
De zebravink (Taeniopygia guttata ) is een kleine vogel van 10-13 cm groot. De zebravink komt van oorsprong uit Australië en komt daar nog in grote aantallen in het wild voor. In Nederland is de zebravink na de grasparkiet en de kanarie de meest populaire vogel om thuis te houden. Het geluid is een "trompetachtig snorren" waarbij de man er kleine melodieën van maakt. De man is te herkennen aan de oranje wangen. De vrouw heeft als kenmerk geen wangen. Er zijn enorm veel kweekrichtingen waardoor ook deze standaard kenmerken bij sommige soorten verloren zijn gegaan. Bij de witte mutatie kan men het namelijk alleen zien aan de kleur van de snavel. Dan is de herkenningskleur van de snavel licht oranje bij de pop en bij de man dieper oranje tot rood. Ook is er een zwartwang zebravink gekweekt, de oranje wang bij het mannetje heeft hier erfelijk een andere kleur gekregen.
De zebravink is een goed te houden vogel die niet veel aandacht nodig heeft. De zebravink plant zich snel voort en is een vogel die met een klein hok tevreden is. De vogel eet tropisch zaad en broed op de meest bizarre plekken. Goed nestmateriaal is kokosvezel of hooi . De zebravink is gemakkelijk te houden als paartje of met drie of meer paartjes in een volière. Twee paartjes geeft blijvend ruzie. In de winter kunnen de meeste soorten zebravinken ook gewoon buiten blijven, een beschutte plek tegen de wind bied een goede vogelhouder natuurlijk wel aan.
Het ringen van een zebravink is niet verplicht. Ringen kunnen gekocht worden nadat men wordt geregistreerd als kweker en men een kwekersnummer krijgt. Dit kan d.m.v. het lid worden van een vereniging of club.
Bij de zebravink zijn ziektes niet veelvoorkomend. Bloedluis is een veel voorkomend probleem bij veel vogelsoorten. Zebravinken kunnen enkel last van bloedluis hebben wanneer ze samen met andere vogels worden gehuisvest of dichtbij andere vogelsoorten gehuisvest zijn. Deze luis , die eigenlijk beter mijt kan worden genoemd, kan goed worden bestreden door een varen in de volière te planten en tabak onderin de nesten te leggen. In de dierenwinkel zijn speciale spuitflessen met birdspray te koop die, wanneer de luis in de volière is gekomen, op de vogel kan worden gespoten.
Mocht uw zebravink toch ziek zijn, dan is deze te herkennen aan:
Het woord vis roept verschillende beelden op bij mensen. De sportieve visser denkt aan het binnenhalen van een grote vangst, de diepzeeduiker zwemt gefascineerd tussen de waterplanten en prachtige koraalriffen door, en de kweker van exotische vissen verbaast zich telkens weer over de vele verschillende kleuren en vormen van de vissen in zijn aquarium. Veel mensen worden aangetrokken door het stille koninkrijk onder water, dat voor levende wezens die op het land leven bijna onbereikbaar is. Vis is een belangrijk onderdeel van het dagelijkse eten van de mens. In veel gebieden, en dan vooral in de kuststreken, leeft de mens uitsluitend van vis. Zelfs in landen die niet aan de zee liggen, vormen zoetwatervissen die in de meren en rivieren leven een belangrijke bron van inkomsten. Gedurende de laatste duizend jaar zijn veel kweekvijvers aangelegd als voedselbron of voor sportieve doeleinden. Er zijn landen met een rijke historie wat het houden van vissen vanwege hun uiterlijke schoonheid betreft. China kent bijvoorbeeld een lange traditie op het gebied van het kweken van goudvissen. De moderne aquariumkunde ontstond in wetenschappelijke laboratoria halverwege de 19de eeuw en werd al snel nagevolgd door amateurkwekers. Nu is het in de hele wereld een populaire hobby die vaak meer inhoudt dan een eenvoudig tijdverdrijf. Veel aquariumhouders worden ichtyoloog en taxonoom. Ze doen interessante en belangrijke ethologische observaties, voeren genetische experimenten uit met het kruisen van vissoorten en verzamelen in het wild levende vissen. Sommigen beoefenen hun hobby alleen, terwijl anderen samenwerken met zoölogische of ichtyologische instellingen. De geschiktste vissoorten die in een aquarium kunnen gehouden worden, komen uit tropische of subtropische gebieden. De vissen blijven het hele jaar door actief, hebben geen rustperiode in de winter en zijn niet afhankelijk van klimatologische of seizoenwisselingen. Terwijl in de koude wateren in de poolgebieden en gematigde streken relatief weinig soorten voorkomen, vormden de tropische en subtropische gebieden een geschikte leefomgeving voor vele kleine, kleurige en grillig gevormde soorten.
Deze groenogige lipvis komt voor aan de kust en in de buurt van de planten Cystoseira en Zostera. Hij leeft in de kustwateren van de Middellandse en de Adriatische Zee en van de Atlantische Oceaan op een diepte vanaf zo'n halve meter. Het mannetje wordt twaalf cm. lang en het vrouwtje slechts zes cm. In de paaitijd, die duurt van mei tot augustus, bouwt het mannetje een aantal nesten van de draden van algen, en dan vooral die van het geslacht Cladophora. Maar als dat niet voorhanden is, bouwt hij zijn nest ook met elke andere soort rood, groen of bruin zeewier. Het schotelvormige nest heeft de omvang van een bord en wordt op de bodem gebouwd. Vrouwtjes met rijpe eieren zwemmen in scholen rond in de kustwateren en paaien in de nesten met zowel oude als jonge mannetjes. Wanneer twee rivaliserende mannetjes elkaar tegenkomen, zwemmen ze recht tegenover mekaar en zetten hun kieuwdeksels uit, die prachtig gekleurd zijn en eruitzien als een pauwenoog. ----------------------------------------------------------------------------------------------------- -
Amphiprion frenatus
Deze soort komt voor in de Stille en de Atlantische Oceaan en wordt veertien cm. lang. Aquariumhouders beweren dat het één van de meest robuuste anemoonvissoorten is en dat hij het minst afhankelijk is van zeeanemonen. Hij wordt met succes gekweekt in gevangenschap. Op de foto zien we het vrouwtje. --------------------------------------------------------------
Epalzeorhynchus kallopterus
Deze prachtvinbarbeel is een zeldzame soort, die oorspronkelijk komt uit Sumatra en het zuidoosten van Borneo. In het wild wordt hij 14 cm. lang; in gevangenschap nooit langer dan tien cm. Deze soort behoort tot een onderfamilie die gekenmerkt wordt door een zuigmond, de Garrinae. De meeste soorten in deze onderfamilie hebben torpedovormige lichamen. De uiteinden van de kaken zijn scherp en geschikt voor het eten van algen en andere planten. Veel soorten zijn bij temperaturen tussen 22 en 26 graden C. gemakkelijk te houden in het aquarium. De prachtvinbarbeel heeft een groot aquarium nodig; de samenstelling van het water en de beplanting hoeven niet aan speciale eisen te voldoen. De vis verwijdert de algen van de wanden van het aquarium, maakt stenen en planten schoon en pakt alles wat eetbaar is van de bodem. Ook eet de vis allerlei soorten dierlijk voedsel. Wanneer hij uitrust, ligt hij op de bodem, op stenen, op wortels of op de brede bladen van de planten. -----------------------------------------------------------------------------------------------------
Dascyllus aruanus
Deze vis komt voor in de Indische en de Stille Oceaan en in de Rode Zee. Opvallend grote scholen van deze soort leven voor de kust van Zuid-Afrika, India, Australië, China en Melanesië. Deze vis wordt ongeveer acht cm. lang. Dit witstaartjuffertje wordt vaak verward met het zwartstaartjuffertje, die een brede, zwarte vlek op de staartvin heeft. Deze vis is een populaire soort in het aquarium en wordt in grote getallen ingevoerd, voornamelijk vanuit de Filippijnen en Sri Lanka. Hij is thuis gemakkelijk te houden in het aquarium, hoewel hij wel af en toe kan agressief zijn. Deze soort en andere soorten van dit geslacht zijn vooral geschikt voor beginners met een zeeaquarium. ------------------------------------------------------- -
Labeo bicolor
Deze roodstaart leeft in beken in Thailand en wordt ongeveer 12 cm. lang. Zijn mond is voorzien van twee paar voelsprieten. De lippen komen samen en vormen een zuigorgaan dat van binnen voorzien is van scherpe randen en hoornen knobbels. Het mannetje is slanker dan het vrouwtje. De vis voelt zich het prettigst in zacht water dat gefilterd is door een fijnmazig net met turfmengsel. Het is verstandig het water regelmatig te verversen. De temperatuur van het water moet tussen de 24 en de 27 graden C. liggen. Het aquarium dient schaduwrijk te zijn en er moeten veel planten in aangebracht worden, zodat de vissen zich kunnen verschuilen onder wortels, stenen, enz. Hoewel deze vis omnivoor is, houdt hij ervan algen te eten; ook eet hij sla. Jammer genoeg hebben de vissen onderling vaak ruzie, daarom is het beter ze in grote aquaria te houden.
Kameleonkleur evolueert niet door camouflage (Tante Lotte)
Kameleonkleur evolueert niet door camouflage
Gepubliceerd: 2 februari 2008 Door Sander Voormolen
Camouflage van kameleons is niet langer de drijvende kracht achter de evolutie van hun vermogen van kleur te veranderen.
Kameleons kunnen een bijna volmaakte schutkleur aannemen. Maar hun vermogen om verschillende kleuren te produceren wordt nu vooral gestuurd door onderlinge competitie.
De drijvende kracht is nu onderlinge competitie en het verleiden van partners, zeggen de biologen Devi Stuart-Fox en Adnan Moussalli, verbonden aan de universiteiten van Witwatersrand (Zuid-Afrika) en Melbourne (Australië) ( PLoS Biology, januari).
De biologen onderzochten eenentwintig verschillende soorten dwergkameleons van het geslacht Bradypodion. Deze dieren zijn nauw verwant zijn, maar ze leven in heel verschillende milieus, variërend van tropisch regenwoud tot droge berggebieden. Ze verschillen bovendien in hun vermogen te verkleuren. Daarmee waren ze een ideale studiegroep.
Dwergkameleonmannetjes gebruiken de kleur van hun huid als waarschuwingssignaal in conflicten. Degene met de felste kleuren of de grootste vlekken verjaagt de ander. Ook gebruiken mannetjes hun kleur om vrouwtjes te verleiden tot een paring. Als de mannetjes een gevecht verliezen of krachtig worden afgewezen door een vrouwtje is dat ook zichtbaar: ze verfletsen, een teken van onderdanigheid.
Daarnaast nemen ze een schutkleur aan als er een roofdier in de buurt is. Kameleons zijn immers langzaam (Bradypodion betekent langzame poot) en kunnen niet snel vluchten. Stilzitten en niet opvallen is dan de beste strategie.
Stuart-Fox en Moussalli tonen aan dat de felheid en variatie van de kleur van de dwergkameleonsoorten geen verband houdt met de kleurschakeringen van de natuurlijke achtergrond waarin zij leven. Ze hielden daarbij rekening met de kleurgevoeligheid van de ogen van de kameleons en van de vogels die op hen jagen. Kameleonsoorten met het grootste kleurrepertoire, bleken ook de opvallendste dominantiesignalen te hebben. Volgens de onderzoekers staat de evolutie van felle kleuren nauwelijks onder druk door een grotere kans door een roofdier te worden gepakt, omdat bij het geven van sociale signalen de kleuren slechts heel even in beeld zijn. Daarom wordt de evolutie van kleurveranderingen nu vooral bepaald door de sociale context. bron NRC.nl
*een lieve groet doet elk van ons goed Toshi & tante Lotte*
Servische stier vliegt samen met eigenaar in de gevangenis (Martina1)
da's nog eens een goede oplossing !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Servische stier vliegt samen met eigenaar in de gevangenis
De vierjarige stier Micko is de meest opmerkelijke, en waarschijnlijk ook de meest onschuldige, inwoner in de gevangenis van de Noord-Servische stad Novi Sad.
De eigenaar van de stier werd tot twee jaar cel veroordeeld wegens poging tot doodslag, zo meldt het Servische persbureau Beta dinsdag. Omdat er zich niemand anders om Micko kan bekommeren, moet de stier nu in de boerderij van de gevangenis zijn vrijlating afwachten. Het stadsbestuur van Novi Sad zal nu instaan voor de verzorging van het dier. (TIP) (www.zita.be)
Verkouden muis is zegen voor de wetenschap (Martina1)
Verkouden muis is zegen voor de wetenschap
(Belga)
ma 04/02/08 - In Londen is voor het eerst in de geschiedenis een muis verkouden geworden. En dat is goed nieuws voor wetenschappers die een middel zoeken tegen deze veel voorkomende kwaal.
De meeste verkoudheden worden veroorzaakt door het rhinovirus en tot nu toe waren allen mensen en onze naaste verwanten, de chimpansees, daar vatbaar voor.
Nu zijn wetenschappers van het Imperial College of London er echter in geslaagd een muis zo te manipuleren dat ze ook door het virus aangestoken kan worden.
Dat zal het veel makkelijker maken om nieuwe geneesmiddelen te testen, niet alleen tegen verkoudheden maar ook tegen asthma en bronchitis.
De rhinovirussen zijn een zestigtal jaar geleden ontdekt maar het bestuderen ervan verliep moeizaam omdat er geen experimenten met muizen konden uitgevoerd worden.
In Groot-Brittannië werd in 1946 een "Onderzoekseenheid tegen verkoudheden" opgericht dat werkte met menselijke vrijwilligers. Die sloot echter in 1989 de deuren omdat er geen succes geboekt werd.
En nu????????????? gaan ze nu weer onderzoeken doon met muisjes?????????????????
- Herdershonden en Veedrijvers - Pinchers, Schnauzers, Molossers en Zwiterse Sennenhonden - Terriërs - Dashonden - Spitsen en Oertypes - Lopende hond, zweethonden en verwante rassen - Staande honden - Retrievers en waterhonden - Gezelschapshonden - Windhonden
Herdershonden en Veedrijvers
Iedereen kent herdershonden. Deze honden zijn al sinds mensenheugenis een geweldige hulp voor herders en eigenlijk iedereen die met vee werkt. Het zijn namelijk harde werkers en doen, net als werkhonden, niets liever dan hun baasje helpen. Maar omdat ze gefokt zijn om over de velden te dwalen, zullen ze geen zin hebben om de hele dag aan je voeten te liggen. Dus neem deze hond alleen als je bereid bent hem genoeg beweging en mentale stimulans te geven, en veel, heel veel aandacht is belanrijk bij deze honden.
Pinchers, Schnauzers, Molossers en Zwiterse Sennenhonden
Pinschers en Schnauzers komen al sinds mensenheugenis voor in Duitsland. Ze werden speciaal gebruikt voor het verdelgen van ratten en muizen, maar waren ook heel geschikt als waakhond. Nu zijn het gemakkelijke vriendelijk huisdieren. Mollossers zijn vaak indrukwekkende honden die afstammen van de honden die met de Romeinen meevochten in de vele veldslagen, de Tibetaanse Dog en andere Aziatische oerrassen. Buldoggen, Boxers, Duitse doggen, Mastiff's zijn bekende mollossers. Zwitserse Sennenhonden stammen ook af van de Tibetaanse dog. Deze mooie dieren zijn eeuwenlang alleen in van de buitenwereld afgesloten dalen in Zwitserland als veedrijvers gebruikt en ondanks hun enorme populariteit pas kort bekend. Vooral om hun voorbeeldige rol in het gezin is de Sennenhond erg geliefd.
Terriërs
Honden die tot de terriërrassen behoren zijn echt geweldige gravers! Ze danken hun naam namelijk aan het Latijnse woord 'Terre', dat aarde betekent. Dat komt omdat terriërs oorspronkelijk gefokt werden om in de grond te wroeten en otters, wezels, dassen, vossen en ratten te vangen. Maar ze zijn ook ongelooflijk vasthoudend en zullen er zelden voor terugschrikken om de confrontatie aan te gaan, ook al zijn ze meestal vrij klein. Dus als je denkt dat deze 'stoere kerel' wel iets voor jou is en je bent niet bezorgd om je nette bloemperkjes, ga dan voor een echte terriër.
Dashonden
Deze kortpotige jachthondjes werden vroeger vooral gebruikt om in dassen- en vossenholen te kruipen. Ze zijn moedig, slim en energiek. Ondanks zijn korte pootjes is een teckel een stevige wandelaar. Als eigenaar van een teckel zul je stevig in je schoenen moeten staan want dit vrolijke, schrandere dier heeft een consequente opvoeding nodig.
Spitsen en Oertypes
Spitsen en oertypes zijn honden die nog dicht bij de wolf staan. Vooral de honden die uit het noorden komen, hebben een grote gelijkenis met hun vroege voorvader. Deze honden werden op allerlei manieren ingezet, ze werden gebruikt voor de jacht, als waakhond, als lastdier of soms zelfs als vleesreserve. Zonder oerhonden als de husky zou de mens waarschijnlijk nooit tot de polen zijn doorgedrongen. Noordse honden, huskies, keeshonden maar ook sommige rassen als de Mexicaanse naakthonden behoren tot de familie van de spitsen en oerhonden.
Lopende hond, zweethonden en verwante rassen
Lopende honden zijn er in alle soorten en maten. Maar liefst 70 rassen horen tot deze groep die meestal 'Brakken' worden genoemd. Je hebt ze in alle soorten en maten, kleuren en variaties. Van Beagles tot Bloedhonden en van Bassets tot Dalmatiers. Deze honden hebben een bijzonder goed ontwikkelde neus en werden tot voor kort vooral gefokt voor de jacht. Lopende honden hebben nog heel sterk hun jachtinstinct in zich en daarom blaffen ze snel en hebben ze veel ruimte en beweging nodig.
Staande honden
De Staande hond speurt het wild op en wijst het de jager aan door er roerloos voor te blijven staan. In feite is het een heel onnatuurlijke handelingen want de meeste honden zouden het wild opjagen en willen vangen. Het laat zien hoe gehoorzaam staande honden kunnen zijn. Daarom zijn ze tegenwoordig ook erg geliefd als begeleidingshond en zie je ze veel bij zoek- en apporteerwedstrijden. Met genoeg beweging tonen ze zich ideale gezinshonden.
Retrievers en waterhonden
Retrievers en waterhonden als spaniels zijn, zoals de naam al verraad, gek op water. Zien ze een plas of vijver, dan zullen ze zich maar moeilijk kunnen inhouden. Apporteren zit deze honden in het bloed en met een beetje training zul je zien dat ze hier echt meesters in kunnen worden. Daarnaast worden grotere rassen als de labrador- en golden retriever veel ingezet als hulp- of begeleidingshond. Wat verder bijzonder is aan deze kindvriendelijke rassen is dat ze een zogenaamde 'zachte bek' hebben. Dat betekent dat ze het wild of gevogelte dat ze hebben gevangen niet doorbijten.
Gezelschapshonden
Als je denkt dat gezelschapshonden lief, shattig en verlegen zijn, dan zit je er dus goed naast! Hun afmeting kan misleidend zijn en een verkeerde indruk van hun karakter geven. Deze stuiterende energiebundeltjes zijn gewoonlijk namelijk verre van verlegen en hebben er helemaal geen moeite mee om te laten weten wat ze willen en op hun strepen te gaan staan. Dat komt waarschijnlijk omdat veel van deze honden van terriërs afstammen. Bovendien worden ze als schoothondjes en koninklijke kameraadjes soms zo verwend dat ze de uitdrukking 'wat een hondenleven' eigenhandig een totaal nieuwe betekenis hebben gegeven! Maar aan de andere kant zijn gezelschapshonden ook enorm trouwe en lieve huisdieren. En zijn ze perfect voor mensen die in een kleine flat wonen of hun huisdieren niet veel beweging kunnen geven.
Windhonden
Van deze gracieuze honden wordt gezegd dat ze tot de oudste rassen van de wereld behoren. Ze zijn rank maar taai en razendsnel. Aan hun bouw kun je al zien dat ze veel beweging nodig hebben. In tegenstelling tot andere jachthonden, jagen windhonden op het zicht en niet op de 'neus'. En als ze eenmaal een 'prooi' op hun netvlies hebben houdt niets ze meer tegen. Het is in Nederland dan ook verboden om windhonden los te laten lopen. Deze topsporters moeten dagelijks minstens een flinke wandeling naast de fiets kunnen maken, anders doe je ze beslist geen plezier.
Onze bezoekers zijn niet de enige kattenvrienden! Beroemde kattenvrienden zijn onder andere Winston Churchill (7 stuks), Ernest Hemingway (niet minder dan 30 exemplaren in de loop van zijn leven!), Mark Twain (ook 8), Yoko Ono (3) en Martha Stewart (3). Klik hier voor meer beroemde kattenvrienden .
Wit en Doof
Witte katten zijn vaak doof. Dit is genetisch bepaald. Witte katten met blauwe ogen zijn vaker doof dan witte katten met normale oogkleur.
Niet alle witte katten met blauwe ogen zijn echter doof.
Een dove kat kan perfect functioneren als huisdier, maar het is aan te raden om ze niet buiten te laten.
Waarom valt 'werelddierendag' op 4 oktober?
Op die dag in 1226 stierf Franciscus van Assisi, de patroonheilige van alle dieren. Tijdens een internationaal dierenbeschermingscongres in Wenen in 1929 werd de sterfdatum van de heilige man officieel uitgeroepen tot dierenhoogdag.
Welk geslacht heeft een lapjeskat?
De lapjeskat is een kat met de kleuren wit, ros en zwart die de vacht er doen uitzien als een lappendeken. Het gen voor de kleur zwart of ros zit op het X-geslachtschromosoom. Het gen voor de kleur wit zit op een ander chromosoom. Schildpadkatten zijn daarom bijna altijd vrouwelijk: ze hebben immers twee X-chromosomen nodig. Toch komen er af en toe lapjeskat-katers voor; een onderzoek wees uit dat één op de 3000 geboorten een schildpadkater oplevert. Dit wordt veroorzaakt door een afwijking in het aantal chromosomen. Deze katers hebben niet 2 maar 3 geslachtschromosomen - X, X en Y - en zijn steriel (onvruchtbaar).
Hoe oud is de oudste kat ter wereld?
Een huiskat wordt gemiddeld 14 jaar. De oudste huiskat volgens het Guinness Book of Records heette 'Creme Puff' en is geboren in Texas in 1967. Creme Puff overleed op 6 augustus 2005 op de gezegende leeftijd van 38 jaar en 3 dagen.
De grootste kat ter wereld?
De Siberische tijger is de grootste levende kat ter wereld en kan tot wel 3 meter lang worden. Het is een dier met een zeldzame gratie en schoonheid. Jammer genoeg is hij in het wild zo zeldzaam geworden, dat het merendeel van deze tijgers in dierentuinen leeft. Ook een lijger - een kruising tussen een leeuw en een tijger, kan tot 3 meter lang worden.
Het grootste kattenras is de Maine Coon . Leo was een Maine Coon die van neus tot staartpunt 121.9 cm lang was!
Siberische tijger met welp in Dierenpark Amersfoort
De kleinste huiskat?
Mr Peebles, uit Illinois in de Verenigde Staten, is volgens het Guinness Book of Records de kleinste kortharige huiskat. De kater meet amper 15,5 centimeter en is daarmee even groot als een gemiddeld kitten van 6 maand. Mr Peebles is twee jaar oud, weegt ongeveer 1 kg en past perfect in een 20 cl Glas.
De kleinste katachtige is de zwartvoetkat uit zuidelijk Afrika en wordt tussen 25 en 50cm lang.
De grootste huiskat?
Het Guinness Book of Records houdt dit niet meer omdat de organisatie achter het boek met records wil personen niet aanmoedigen hun huisdieren vet te mesten. Toen men de score nog bijhield, was de kat in het filmpje de onfortuinlijke winnaar van deze wedstrijd. Himmy uit Australië woog maar liefst 21,3kg!
Ons insziens komt de kat in het volgende filmpje zeker in ook aanmerking!
Katten en Andere Katachtigen
Er werden al fossielen van katten gevonden die ongeveer 40 miljoen jaar oud waren. De hedendaagse katten evolueerden uit een gemeenschappelijke voorouder met de civetkat en de mangoest.
De huiskat behoort samen met ongeveer 70 andere diersoorten tot de dierenfamilie der katachtigen. Deze kunnen onderverdeeld worden in 3 subfamilies:
Kleine Katten (Felinae): kleinere en spinnende katten. Tot deze groep behoren oa. de huiskat, de lynx en de poema.
Grote Katten (Pantherinae): grotere en brullende katten, zoals de leeuw, de tijger, de panther (of luipaard) en de jaguar.
Jachtluipaarden (Acinonychinae): de cheetah, het snelste landdier ter wereld en de enige kat die zijn klauwen niet kan terugtrekken.
Katten wereldwijd
Katten hebben de wereld veroverd! Van de zeven continenten (Azië, Afrika, Noord-Amerika, Latijns-Amerika, Antarctica, Europa en Oceanië) is enkel Antarctica kattenloos.
Gezondheidsweetjes
Aspirine en chocolade zijn erg giftig voor katten!
Katten hebben 4 paar snorharen. De 2 bovenste paren kunnen afzonderlijk van de 2 onderste paren bewegen.
Katten hebben 60 tot 80 miljoen reukcellen. Mensen hebben er slechts 5 tot 20 miljoen.
Gecastreerde katers leven gemiddeld 2 tot 3 jaar langer dan niet-gecastreerde katers. Dit komt voornamelijk omdat ze minder vechten (en dus minder kans hebben op besmettelijke ziektes zoals leucose en kattenaids) en minder zwerven (minder zwerven betekent ook minder ongelukken).
Vers ananassap lost haar op en vermindert het aantal haarballen bij katten. Regelmatig borstelen helpt natuurlijk ook!
Het is een mythe dat katten een nestje moeten krijgen om gezond te zijn. Vroeg steriliseren beschermd juist tegen ziektes zoals melkkliertumoren en baarmoederontsteking.
Katten hebben in rust een hartslag tussen 120 en 200 slagen per minuut en ademen tussen 20 en 40 keer per minuut.
In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht zijn katten niet kleurenblind: ze kunnen minstens groen, blauw en rood onderscheiden.
Katten kunnen tot 7 maal hun eigen hoogte springen. Indien mensen dit ook zouden kunnen zouden we 12 meter hoog springen.
Poezen spinnen niet alleen als ze zich goed voelen. Ook bij erge pijn, zoals tijdens een bevalling, spinnen katten.
Men geeft best geen koemelk aan katten. Veel poezen krijgen er diarree van. Poezen kunnen het lactose in koemelk niet verteren. Kattenmelk is melk zonder lactose.
Ook katten hebben melktanden. Ze verliezen deze tussen de leeftijd van 3 en 7 maanden. Bij jonge katten kan men aan de hand van het gebit de leeftijd schatten. Bij oudere katten wordt dit moeilijker.
Katten slapen ongeveer 65% van de tijd. Er is geen enkel dier dat beter doet!
Katten hebben normaal 5 tenen aan elke voorpoot en 4 aan elke achterpoot. Eén kat had echter 28 tenen! De aandoening waarbij katten (of andere dieren) meer tenen of vingers hebben dan normaal heet polydactylie. Het kattenras de Blauwe Rus lijkt meer last te hebben van polydactylie dan andere kattenrassen.
Kattenogen lijken licht te geven in het donker omdat ze een extra reflecterende laag in het netvlies hebben. Dit laat ze toe om beter te kunnen zien in het donker. Vergeleken met mensen hebben katten maar een zesde van de hoeveelheid licht nodig om te kunnen zien.
Katten kunnen hun oren over 180° bewegen. Dit wordt toegelaten door de 32 spieren die ze in elk oor hebben. Mensen moeten het doen met slechts 6 spieren per oor.
Katten hebben weerhaakjes op hun tong. Dit kan men voelen wanneer de kat likt: de tong is erg ruw.
Voortplantingsweetjes
Poezen zijn ongeveer 63 dagen zwanger.
Meestal werpt een poes tussen 1 en 8 kittens (meestal 3 tot 6). In Zuid-Afrika was er een Pers die 14 levende kittens ter wereld bracht in één worp.
Poezen kunnen 2 of 3 nestjes per jaar werpen.
Katten zijn geslachtsrijp rond de leeftijd van 6 maanden.
De meest vruchtbare poes was Dusty uit Texas, USA in de jaren 40 en 50. Ze kreeg op 18 jarige leeftijd haar laatste nestje en had in totaal 420 kittens ter wereld gebracht.
Een mannelijke en vrouwelijke kat kunnen in 7 jaar tijd in totaal 420.000 nakomelingen hebben!
Katten kosten geld!
De gemiddelde Amerikaanse katteneigenaar spendeert per jaar bijna 1.000 dollar aan zijn huisdier. Voor mensen met honden ligt dit cijfer rond de 1.500 dollar. De grootste kosten zijn te wijten aan voeding en diergeneeskundige zorgen. De gemiddelde Belgische huisdieren bezitter geeft 186 euro uit aan zijn dier.
1 op 7 katteneigenaars kopen een verjaardagsgeschenk voor hun lieveling.
Alle Amerikanen samen spenderen per jaar meer dan 40 miljard dollar aan huisdieren.
Katten in België en Nederland
1 op 4 Belgische huishoudens heeft minstens 1 kat. In Nederland ligt dit cijfer op 47%.
Er zijn ongeveer 3,6 miljoen katten in Nederland en 2 miljoen katten in België. Dit cijfer houdt geen rekening met zwerfdieren en katten in asielen.
In 2004 gaven alle Belgen samen voor meer dan 183 miljoen euro uit aan kattenvoeding.
En wist je dit?
Het oud Egyptische woord voor kat was mau, wat 'zien' betekent. De Egyptische Mau is nu ook een erkend ras.
Huiskatten zijn de enige kattensoort die hun staart verticaal houden bij het lopen. Alle andere kattensoorten houden de staart horizontaal of tussen de benen.
Jachtluipaarden zijn de snelste landdieren en halen tot wel 120km/u. Huiskatten halen maximaal 50 km/u.
In het oude Egypte scheerden alle gezinsleden de wenkbrauwen af als teken van rouw wanneer de huiskat stierf.
Ailurofobie is een panische angst voor katten. Bekende patiënten waren Napoleon en Julius Caesar.
Er zijn ongeveer 100 kattenrassen.
Er zijn ongeveer 500 miljoen huiskatten in de wereld.
Bijna 2 op 3 eigenaars laten hun kat in hun bed slapen.
Als katten drinken scheppen ze het water op door met de tong naar beneden te rollen.
Tijgers en Leeuwen kunnen onderling voortplanten. Het resultaat is een lijger: een reusachtige kat tot wel 3 meter lang, waarvan de mannetjes steriel (onvruchtbaar) zijn. Vrouwelijke lijgers kunnen meestal wel kweken met een tijger of met een leeuw.
mailgroep huisdieren
Sinds vier weken hebben wij een parkiet. Maar het vogeltje plukt voortdurend aan zijn staart en heeft bijna geen veren meer. Hoe komt dat? In de dierenwinkel zat hij met een ander parkietje in de kooi. Mist hij soms zijn vriendje? Bovendien krijgen we hem maar niet handtam. ![](javascript:fotovenster("http://www.telegraaf.nl/multimedia/archive/00156/labrador_156443d.jpg","Jet%20kan%20vliegen ","Fox ",200,126); "javascript:fotovenster(\"http://www.telegraaf.nl/multimedia/archive/00156/labrador_156443d.jpg\",\"Jet kan vliegen \",\"Fox \",200,126);")
De Canadese provincie Manitoba heeft de ijsbeer tot bedreigde diersoort uitgeroepen. Manitoba is al de derde provincie (na Newfoundland en Ontario) die dat doet.
. 
Dat katten zichzelf heel wat rechten toe-eigenen weet iedereen. Het recht om gestreeld te worden wanneer zij dat willen, te eten wanneer zij dat zelf willen, het recht om te slapen waar en wanneer zij dat willen en laten we dit vooral niet vergeten, ieders aandacht op te eisen op het moment dat zij uitkiezen.
Naast het feit dat de liefhebbers katten alles gunnen wat hun hartje begeert, zijn er toch wel enkele fundamentele kattenrechten die wij barbaars en ongehoord vinden. Ik heb het inderdaad over het vermoorden van achteloze vogeltjes en het martelen van muizen die tevergeefs aan de klauwen van katlief proberen te ontsnappen. Toegegeven, het schouwspel ís daadwerkelijk barbaars en ook ik probeer het muisje te redden van een pijnlijke dood. Maar als vegetariër vind ik ook dat ik ieder dier dat in een penibele situatie verkeert moet proberen te redden.
dan wat jij denkt, doen katten dit niet uit zelfzucht maar om voor jóú te zorgen.
De Vizsla of Hongaarse Staande Hond ( Magyar Vizsla, stamt af van oude jachthonden, die meer dan 1000 jaar geleden met de Magyaren, een nomadisch herdersvolk, naar het tegenwoordige Hongarije kwamen. Invloeden worden ook toegekend aan de Panonische Brak en de Tartaarse Gele Hond en mogelijk nog andere honden. Andere bronnen wijzen op vergelijkbare honden uit Centraal Europa, die bij de valkeniers en jagers uit de Middeleeuwen hoorden. Na de Eerste Wereldoorlog was het ras bijna verdwenen. Met de paar honden die er nog van restten, waren toegewijde fokkers in staat om het ras in ere te herstellen. De Vizsla werd in geheel Europa verspreid en belandde na de Tweede Wereldoorlog ook in Amerika. Het is een uitstekende jacht- en gezelschapshond. Hij is bijzonder bruikbaar bij het jagen op hoogland-wild en het apporteren van waterwild. Het ras houdt zeer goed spoor. We onderscheiden de Vizsla Korthaar en de Vizsla Draadhaar .
op training.
*een lieve groet doet elk van ons goed Toshi & tante Lotte* 
Bekijk de aflevering
Historisch staat vast dat de kattenverering in Egypte terugloopt tot de 35 ste eeuw voor Christus. De stad Bubastis, gelegen aan de Nijl, werd als "kattenheiligdom" druk bezocht door de oude Egyptenaren, waar zij op feestelijke wijze de kattengodin, Bastet vereerden. Op honderden boten voerden de Egyptenaren over de Nijlwateren, Bubastis tegemoet. Dit wordt uitgebeeld door een groep van Egyptische slaven, krijgers, muziek, enz ...
In de ogen van de middeleeuwse mensen was de kat de bondgenote van de heks. Volgens dit middeleeuws bijgeloof kon de heks negenmaal de gedaante van een kat aannemen. Na de negende maal kwam de duivel haar halen. Als de heksen sabbat vierden, dansten ze met de katten rond de duivelsrots en gierden op berkenbezems door de lucht.
Ook in het middeleeuwse episch dierdicht Van den Vos Reynaerde (13e eeuw) (of tegenwoordig: Reinaart de vos of soms: Reinaert de vos of Over de vos Reinaert) komt er een kat voor, Tybaert de kater. Door Koning Nobel (Leeuw) wordt Tybaert als afgezant naar Reynaert gestuurd, om hem voor zijn rechterstoel de dagen. Als Tybaert nu geen muizen lustte, zou hij zijn opdracht wel tot een goed einde gebracht hebben, maar
een vos blijft een vos.
Noorwegen heeft zijn walvisjagers vandaag toestemming verleend om 1.052 dwergvinvissen te harpoeneren. Het aantal blijft al twee jaar ongewijzigd, hoewel vorig jaar slechts de helft van de quota werd ingevuld.
)
)
)
)
Het woord vis roept verschillende beelden op bij mensen. De sportieve visser denkt aan het binnenhalen van een grote vangst, de diepzeeduiker zwemt gefascineerd tussen de waterplanten en prachtige koraalriffen door, en de kweker van exotische vissen verbaast zich telkens weer over de vele verschillende kleuren en vormen van de vissen in zijn aquarium. Veel mensen worden aangetrokken door het stille koninkrijk onder water, dat voor levende wezens die op het land leven bijna onbereikbaar is.
Wit en Doof
Welk geslacht heeft een lapjeskat?
