Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
06-02-2008
Aankoop van een papegaai
Aankoop van een papegaai
VOOR DE KOOP: Er zijn een aantal dingen waar u op moet letten wanneer u een papegaai gaat uitzoeken!
De ontlasting van de papegaai moet een groene vaste vorm hebben. Wanneer de ontlasting een waterig randje heeft, kan het een teken zijn dat de papegaai niet in orde is. De papegaai moet levendig zijn, dat wil zeggen dat hij kwiek uit zijn ogen moet kijken, en er moet opgelet worden of hij bijvoorbeeld door zijn kooi klimt. Ook is het belangrijk dat hij glad in de veren zit, en dat de veren niet "opstaan". Bij hele jonge papegaaien is dit laatste moeilijk te zien, aangezien deze er meestal erg lelijk uitzien, de veren zitten als ze jong zijn nog door elkaar. Verder moet u er op letten dat de papegaai goed eet. Dit kunt u controleren door te kijken of er in het voerbakje nog veel voer aanwezig is. Als al deze dingen in orde zijn, moet u deze papegaai pas kopen. Na aankoop, kunt u altijd eerst de vogel laten onderzoeken bij de dierenarts.
WIST U DAT:
-Wist u dat er meer papegaaien in gevangenschap leven dan in de vrije natuur? -Wist u dat de meeste papegaaien gemiddeld meer dan 5 eigenaren in zijn leven heeft gehad? -Wist u dat de meeste papegaaien hun eigenaar ver kunnen overleven? -Wist u dat papegaaien de gevoelens van haat, liefde, jaloezie enz. kennen en óók toepassen? -Wist u dat papegaaien eigenlijk een natuurlijke partner nodig hebben? -Wist u dat mensen spontaan allergisch kunnen worden voor papegaaien? -Wist u dat er voor uw papegaai er hoogstwaarschijnlijk twéé gestorven zijn, b.v. door een slecht internationaal transport? -Wist u dat papegaaien minimaal 8 uur per dag aandacht nodig hebben? -Wist u dat papegaaien van alle vogelsoorten, de groep is die het meest met uitsterven bedreigd wordt? -Wist u dat als u een grote Ara of Kakatoe neemt en op een flat woont, u vroeg of laat door het krijsen van de papegaai door de medebewoners uit uw flat gegooid kan worden? -Wist u dat papegaaien in het voorjaar schreeuwen om een (natuurlijke) partner? (die dus nooit komt!) -Wist u dat ± 3 tot 4 jaar na aanschaf van de papegaai, door het broedrijp worden, de meeste problemen beginnen? -Wist u dat papegaaien onder bepaalde omstandigheden beter buiten in een volière kunnen leven dan in uw huiskamer, ook 's winters? -Wist u dat ca. 70% van de papegaaien ademhalingsproblemen krijgen van het zitten in een te droog klimaat, zoals o.a. de woonkamer? -Wist u dat het bij ons bijna twee jaar kost, als het ons lukt, om een geplukte papegaai weer in de veren te krijgen? -Wist u dat papegaaien bewust een partner kiezen die bij hun karakter passen en dat zij deze nooit ontrouw worden? -Wist u dat van elke 100 papegaaien er hooguit slechts een 10-tal ooit gaat praten? -Wist u dat 't praten bij veel papegaaisoorten alleen nabootsen van geluiden is en meestal beperkt blijft tot hooguit een 10-tal woorden? -Wist u dat veel papegaaien overlijden aan dezelfde welvaartsziekten als wij mensen, zoals te veel vet, te weinig beweging, stress, etc.? -Wist u dat veel papegaaien heel hun leven in ¾ m² moeten leven en dit voor een mens te vergelijken is met de ruimte ter grootte van een toilet, en dat 30-40 jaar? WAANZIN! -Wist u dat zelfverminking van papegaaien een uiting is van ongenoegen met de gevangenschap, de eenzaamheid? -Wist u dat de prijzen van papegaaien variëren van 250,- tot 100.000,- en (ook voor criminelen) een lucratieve handel kan zijn? -Wist u dat de Belgische Dierenbescherming, het Ministerie van Landbouw en Visserij, de Vogelbescherming en nog vele organisaties zich sterk maken voor een import-stop van papegaaiachtigen en dat wij dit toejuichen?
NA DE KOOP: De papegaai heeft op zijn minst een kooi nodig met twee stokken. Zorg altijd dat 1 stok recht voor de voer- en waterbak hangt. De kooi moet minstens twee keer per week schoongemaakt worden. Het is niet verstandig om hem in het begin fruit te geven. Hij kan alleen al door het vervoeren en door de verandering van omgeving, een dunne ontlasting krijgen, hetgeen u door hem fruit te voeren nog kan versterken. Wanneer de vogel zich meer op zijn gemak gaat voelen, zal de ontlasting weer normaal worden (hard). Verder moet de kooi op een tochtvrije plaats staan, dus niet bij het raam en zeker niet voor de kachel, want door grote temperatuurverschillen vallen zij onnodig in de rui.
De Ara's De Ara's behoren tot de grootste soort papegaaien die er bestaan. Het is een vogel die zich kenmerkt door zijn lange puntige staart. Hierdoor wil hij wel eens meer lijken op een grote parkiet, dan op een papegaai. Bij de Ara's vindt u een grote verscheidenheid in soorten en kleuren. De Hyacint-Ara bijvoorbeeld, die zeker 'n meter groot kan worden is helemaal blauw met gele wangen en een grote boven- en ondersnavel, waar een hoekje uit is. Dit hoekje uit de snavel is om harde walnoten door midden te bijten. Deze dure notenkrakers kosten rond de 40.000 gulden per koppel. Deze Ara die nu tot de beschermde soort hoort, komt dan ook sporadisch voor in Nederland. De iets kleinere Blauwgele-Ara (80 cm.) is de meest gehouden Ara. U komt deze vogel ook veel tegen in dierentuinen, in Artis vliegen deze vogels zelfs los. De Blauwgele-Ara met zijn gele buik, blauwe vleugels en een blauwe kop, is een soort die heel gemakkelijk tam te maken is, en derhalve bijzonder geschikt is voor in huis. Om deze vogel tam te maken moet u hem wel zijn 'vrijheid' laten, door middel van een klimboom. De Blauw/geel Ara's behoren tot de zeer goede en duidelijke sprekers. Mocht u eens op Tenerife komen, dan kunt u op Tenerife het Lorepark bezoeken, waar zo'n 200 Ara's worden gehouden. Deze Ara's vertonen allerlei kunstjes, zoals fietsen, spelen met een bal of het zich verplaatsen per autoped. Ook u kunt een Blauwgele-Ara allerlei kunstjes Ieren. Dat het kopen van deze vogels een kwestie van vertrouwen is, blijkt wel uit het feit dat er nog wel eens een grote parkietsoort verkocht wordt voor een jonge Ara. De grote Alexanderparkieten, die uit India komen lijken bijzonder veel op deze jonge Ara's. Wanneer u bij het zien van deze machtige grote vogel nog angst voelt, moet u beslist eens naar onze winkel komen, waar we regelmatig jonge Ara's in de couveuse hebben zitten. Net als bij de kaketoes zijn wij ook driftig bezig met het kweken van Ara's.
Wij waren in Equator midden in het oerwoud bij de Wararie indianen. Daar zagen we tot ons grote verdriet dat de indianen Ara's en Aapjes aten. Dat was erg om te zien. Ze lieten zien hoe zij de papegaaien en de aapjes uit de bomen schoten met blaaspijpjes met gif. De Wararie Indianen leven langs een rivier vol met vis, maar vis eten deden ze niet. Wij besloten verder te gaan stroomafwaarts langs de rivier. Het viel ons tegen wat er rond het indianen dorp voor dieren zaten. Wij dachten is dit alles? Maar na ongeveer 3 km lopen van het dorp zagen wij de eerste papegaaien en apen alsof ze wisten dat zij door de indianen gevangen werden genomen.
De Dwergara's Toch wil ik u nog wat vertellen over de Dwergara's, want daar wordt veel mee geknoeid. Het is jammer om dit te moeten zeggen, maar ik moet u er voor waarschuwen. Het is allemaal begonnen op de vogelmarkt in Antwerpen. Op zondag gaan er vele Nederlanders naar de vogeltjesmarkt in Antwerpen. Ze zien daar een grote vogel met een kromme snavel in een kleine kooi zitten, met een bord erop; "tam en praat, met garantie 150,-". Maar dat zijn Halsband-parkieten. Die hebben een lange staart, en als ze hem als Dwergara verkopen laten ze de staart zitten. Maar als ze deze als papegaai verkopen, knippen ze de staart op dezelfde lengte af als die van een papegaai. In Amsterdam duikt iedere keer een advertentie in de krant op met: "Te koop Dwergara's, 150,-", maar ook dat zijn parkiet soorten, zoals; Peru of Halsbandparkieten, dus u bent gewaarschuwd. Verder heeft een Dwergara geen veren bij zijn ogen, daar is hij geheel kaal. Je hebt de Goudnek-Dwergara, die is groen met een zachtbruine bovenkop, grote slagpennen, blauwe vleugeldekveren, staartveren die roodbruin zijn met blauwe punten, nekband goudgeel en vleesachtige onbevederde wangen. Dan heb je de Ara Servera, die is overwegend groen, de kop is blauwachtig, de voorhoofdband, wangen en kinrand zijn donkerbruin. Kleine onderste vleugeldekveren zijn roodbruin met blauwe punten, roodbruin zijn ook de slag en staart pennen aan de onderkant. De onbevederden wangen zijn vleeskleurig met prachtige, als gepenseelde rijtjes, kleine zwarte veertjes. De snavel en poten zijn zwart. Dit waren enkele van de vele Ara soorten. Ze eten hetzelfde als de papegaaien, maar ze hebben wel meer vliegruimte nodig dan de papegaaien.
De amazones De Amazonepapegaaien De Panama-amazone, een vogel die uit Panama en Mexico komt is een zeer lieve vogel. Hij is groen van kleur met een kleine gele vlek op zijn kop en aan de vleugeltoppen hebben ze een rode punt. Ze hebben een witte snavel met af en toe een zwarte punt. Net als de Geelvoorhoofd-Amazone die ook uit Mexico komt, vinden wij bij ons in Nederland ook de bekende Dubbelgeelvoorhoofd-Amazone. De Dubbelgeelvoorhoofd-Amazone is een zeer grote vogel van 40-50 cm. De kop van deze vogel is geel tot aan zijn nek. De jonge vogels hebben nog geen gele kop, echter na twee jaar behoort de kop helemaal geel te zijn. Onder de Dubbelgeelvoorhoofd-Amazone's zijn vele schreeuwers. Het lijkt of ze steeds "mevrouw mevrouw" roepen, hetgeen alleen maar een schreeuw klank is. Ook de Roodvoorhoofd-Amazone komt uit Mexico. Deze vogel heeft een rode kop, een witte snavel en is groen/grijs bij zijn oren en boven op zijn kop. Deze vogel wordt ook wel de Groenwang-Amazone genoemd. De Lilac-Amazone, die uit hetzelfde gebied komt, heeft een rode met blauwe streep aan de bovenzijde van zijn snavel. De Venezuela-Amazone, die uit Suriname en Venezuela komt is een vogel van ongeveer 35 cm. Wanneer u deze vogel jong koopt kan hij behoorlijk leren spreken. De Venezuela-Amazone heeft een blauw/gele kop, waarbij de tekening door elkaar heen loopt. De Geelvleugelblauwvoorhoofd-Amazone, een mond vol, is inderdaad een vogel om vol van te zijn. Hij heeft geheel gele vleugels en een gele vacht tot aan zijn ogen. Zijn kop is blauw van kleur. Ook dit is een vogel die zeer tam te maken is en goed kan praten. Het grootste voordeel van een Amazone-Papegaai is, dat hij helemaal handtam wordt. U kunt zo'n vogel ook gerust de hele dag uit de kooi laten. De Geelnek en de Panama-Amazone's behoren tot de duurdere vogels. Het verschil tussen bijvoorbeeld de Roodvoorhoofd-Amazone en de Panama-Amazone is dat het voor de Roodvoorhoofd wat meer geduld vraagt om hem tam te krijgen en te Ieren spreken. Dit tam maken kan wel zo'n zes maanden duren. Als u een Geelwang in de winkel koopt, is hij al tam. Koopt u echter een wilde Geelwang, dan is het wel wat moeilijker om deze vogel tam en sprekend te krijgen. De Roodvoorhoofd-Amazone daarentegen kunt u ook handtam en sprekend kopen. Wij verkopen uitsluitend Nederlandse kweek papegaaien en die zijn niet met virussen uit de tropen besmet. Jammer genoeg is er nog steeds "import" uit Zuid-Amerika en Afrika in de handel. Kaketoes zijn verboden te importeren en te exporteren, uit alle landen waar ze voorkomen.
De Grijze Roodstaart De Grijze Roodstaart papegaai is de beste spreker onder de papegaaien. Er zijn verschillende soorten, waarvan de bekendste de Kongo Grijze Roodstaart en de Timneh Grijze Roodstaart zijn. Het verschil tussen deze twee is vrij groot, al zien de meeste het niet. De Kongo Grijze Roodstaart kent iedereen (zwarte snavel en een lichtgrijze kleur met een felle rode staart). De Timneh Grijze Roodstaart heeft een witte bovensnavel en is donkergrijs met een donkerrode staart. In het algemeen is de Timneh kleiner dan de Kongo. Ook het karakter van deze twee vogels verschillen. De Timneh is meestal schuwer dan de Kongo. Maar met veel geduld zal ook de Timneh gaan spreken en steeds tammer worden. Men kende de vogel niet goed genoeg, en ze werden verkocht als jonge Kongo's en dat ze geen rode staart hadden omdat ze nog zo jong waren. Gelukkig gebeurt dit steeds minder, onder andere door de advertenties die ik geplaatst heb in de dagbladen, zodat men niet langer op het verschijnen van een rode staart en een lichtgrijze kleur hoeft te wachten, alhoewel het hele leuke vogels kunnen zijn. Over de Kongo kan ik alleen maar zeggen dat het een vogel is die ieder zich zal wensen. Deze vogel wordt volop door Dennis gekweekt en wanneer u deze vogel jong koopt, kunt u hem zelf met de hand grootbrengen.
De Kaketoes Er zijn verschillende soorten Kaketoes, waarvan de Geelkuif-Kaketoe, de meest gevraagde soort is. Deze vogel is weer onderverdeeld in de grote Geelkuif, de middel- en de kleine Geelkuif. Verder zijn er nog ondersoorten van de Geelkuifkaketoe, waaronder de Oranjekuifkaketoe, welke helemaal spierwit is met een kleine oranje kuif. Deze vogels zijn zeer aan te bevelen voor in huis. De Goffinikaketoe, een kleine kaketoe van ongeveer 40 cm met een klein wit kuifje, heeft een wit/grijze snavel en een paar rode puntjes op zijn veren, vlakbij zijn neus. Voor de rest is deze vogel spierwit. De Palmkaketoe daarentegen is geheel zwart, met een waaierachtige sprietvormige kuif van ongeveer 70 cm. hoog. Palmkaketoes zijn echter niet meer leverbaar, aangezien deze vogel tot de beschermde soort behoort. De laatste vier Palmkaketoes die wij verkocht hebben zijn naar mensen gegaan die deze vogel gebruikten voor de kweek. De Molukkenkaketoe is een vogel met een zalm kuif en een zalm gloed. Het is in het algemeen een hele tamme vogel, die echter meestal moeilijk praat. Voor de ongeveer 70 cm. Voor de grote Molukkenkaketoe heeft u trouwens wel een grote kooi nodig. Wij kweken inmiddels al jaren met alle soorten kaketoes en hebben regelmatig jonge kaketoes van ongeveer zes weken oud. Het is dan ook zeer aan te raden om deze vogels zo jong mogelijk aan te schaffen zodat zij van jongs af aan kunnen wennen aan uw levenswijzen. Ze zijn geheel tam en kunnen heel redelijk tot spreken overgaan. Een ondersoort van de Molukkenkaketoe is de Witkuifkaketoe. Deze vogel is een hoofdstuk apart. Hij is lief, intelligent en hij zou ook nog een paar woordjes kunnen nabootsen. Wij kweken deze vogel zelf, en hebben klanten, die er wel twee tot vier stuks bij elkaar hebben.
De zebravink (Taeniopygia guttata ) is een kleine vogel van 10-13 cm groot. De zebravink komt van oorsprong uit Australië en komt daar nog in grote aantallen in het wild voor. In Nederland is de zebravink na de grasparkiet en de kanarie de meest populaire vogel om thuis te houden. Het geluid is een "trompetachtig snorren" waarbij de man er kleine melodieën van maakt. De man is te herkennen aan de oranje wangen. De vrouw heeft als kenmerk geen wangen. Er zijn enorm veel kweekrichtingen waardoor ook deze standaard kenmerken bij sommige soorten verloren zijn gegaan. Bij de witte mutatie kan men het namelijk alleen zien aan de kleur van de snavel. Dan is de herkenningskleur van de snavel licht oranje bij de pop en bij de man dieper oranje tot rood. Ook is er een zwartwang zebravink gekweekt, de oranje wang bij het mannetje heeft hier erfelijk een andere kleur gekregen.
De zebravink is een goed te houden vogel die niet veel aandacht nodig heeft. De zebravink plant zich snel voort en is een vogel die met een klein hok tevreden is. De vogel eet tropisch zaad en broed op de meest bizarre plekken. Goed nestmateriaal is kokosvezel of hooi . De zebravink is gemakkelijk te houden als paartje of met drie of meer paartjes in een volière. Twee paartjes geeft blijvend ruzie. In de winter kunnen de meeste soorten zebravinken ook gewoon buiten blijven, een beschutte plek tegen de wind bied een goede vogelhouder natuurlijk wel aan.
Het ringen van een zebravink is niet verplicht. Ringen kunnen gekocht worden nadat men wordt geregistreerd als kweker en men een kwekersnummer krijgt. Dit kan d.m.v. het lid worden van een vereniging of club.
Bij de zebravink zijn ziektes niet veelvoorkomend. Bloedluis is een veel voorkomend probleem bij veel vogelsoorten. Zebravinken kunnen enkel last van bloedluis hebben wanneer ze samen met andere vogels worden gehuisvest of dichtbij andere vogelsoorten gehuisvest zijn. Deze luis , die eigenlijk beter mijt kan worden genoemd, kan goed worden bestreden door een varen in de volière te planten en tabak onderin de nesten te leggen. In de dierenwinkel zijn speciale spuitflessen met birdspray te koop die, wanneer de luis in de volière is gekomen, op de vogel kan worden gespoten.
Mocht uw zebravink toch ziek zijn, dan is deze te herkennen aan:
Het woord vis roept verschillende beelden op bij mensen. De sportieve visser denkt aan het binnenhalen van een grote vangst, de diepzeeduiker zwemt gefascineerd tussen de waterplanten en prachtige koraalriffen door, en de kweker van exotische vissen verbaast zich telkens weer over de vele verschillende kleuren en vormen van de vissen in zijn aquarium. Veel mensen worden aangetrokken door het stille koninkrijk onder water, dat voor levende wezens die op het land leven bijna onbereikbaar is. Vis is een belangrijk onderdeel van het dagelijkse eten van de mens. In veel gebieden, en dan vooral in de kuststreken, leeft de mens uitsluitend van vis. Zelfs in landen die niet aan de zee liggen, vormen zoetwatervissen die in de meren en rivieren leven een belangrijke bron van inkomsten. Gedurende de laatste duizend jaar zijn veel kweekvijvers aangelegd als voedselbron of voor sportieve doeleinden. Er zijn landen met een rijke historie wat het houden van vissen vanwege hun uiterlijke schoonheid betreft. China kent bijvoorbeeld een lange traditie op het gebied van het kweken van goudvissen. De moderne aquariumkunde ontstond in wetenschappelijke laboratoria halverwege de 19de eeuw en werd al snel nagevolgd door amateurkwekers. Nu is het in de hele wereld een populaire hobby die vaak meer inhoudt dan een eenvoudig tijdverdrijf. Veel aquariumhouders worden ichtyoloog en taxonoom. Ze doen interessante en belangrijke ethologische observaties, voeren genetische experimenten uit met het kruisen van vissoorten en verzamelen in het wild levende vissen. Sommigen beoefenen hun hobby alleen, terwijl anderen samenwerken met zoölogische of ichtyologische instellingen. De geschiktste vissoorten die in een aquarium kunnen gehouden worden, komen uit tropische of subtropische gebieden. De vissen blijven het hele jaar door actief, hebben geen rustperiode in de winter en zijn niet afhankelijk van klimatologische of seizoenwisselingen. Terwijl in de koude wateren in de poolgebieden en gematigde streken relatief weinig soorten voorkomen, vormden de tropische en subtropische gebieden een geschikte leefomgeving voor vele kleine, kleurige en grillig gevormde soorten.
Deze groenogige lipvis komt voor aan de kust en in de buurt van de planten Cystoseira en Zostera. Hij leeft in de kustwateren van de Middellandse en de Adriatische Zee en van de Atlantische Oceaan op een diepte vanaf zo'n halve meter. Het mannetje wordt twaalf cm. lang en het vrouwtje slechts zes cm. In de paaitijd, die duurt van mei tot augustus, bouwt het mannetje een aantal nesten van de draden van algen, en dan vooral die van het geslacht Cladophora. Maar als dat niet voorhanden is, bouwt hij zijn nest ook met elke andere soort rood, groen of bruin zeewier. Het schotelvormige nest heeft de omvang van een bord en wordt op de bodem gebouwd. Vrouwtjes met rijpe eieren zwemmen in scholen rond in de kustwateren en paaien in de nesten met zowel oude als jonge mannetjes. Wanneer twee rivaliserende mannetjes elkaar tegenkomen, zwemmen ze recht tegenover mekaar en zetten hun kieuwdeksels uit, die prachtig gekleurd zijn en eruitzien als een pauwenoog. ----------------------------------------------------------------------------------------------------- -
Amphiprion frenatus
Deze soort komt voor in de Stille en de Atlantische Oceaan en wordt veertien cm. lang. Aquariumhouders beweren dat het één van de meest robuuste anemoonvissoorten is en dat hij het minst afhankelijk is van zeeanemonen. Hij wordt met succes gekweekt in gevangenschap. Op de foto zien we het vrouwtje. --------------------------------------------------------------
Epalzeorhynchus kallopterus
Deze prachtvinbarbeel is een zeldzame soort, die oorspronkelijk komt uit Sumatra en het zuidoosten van Borneo. In het wild wordt hij 14 cm. lang; in gevangenschap nooit langer dan tien cm. Deze soort behoort tot een onderfamilie die gekenmerkt wordt door een zuigmond, de Garrinae. De meeste soorten in deze onderfamilie hebben torpedovormige lichamen. De uiteinden van de kaken zijn scherp en geschikt voor het eten van algen en andere planten. Veel soorten zijn bij temperaturen tussen 22 en 26 graden C. gemakkelijk te houden in het aquarium. De prachtvinbarbeel heeft een groot aquarium nodig; de samenstelling van het water en de beplanting hoeven niet aan speciale eisen te voldoen. De vis verwijdert de algen van de wanden van het aquarium, maakt stenen en planten schoon en pakt alles wat eetbaar is van de bodem. Ook eet de vis allerlei soorten dierlijk voedsel. Wanneer hij uitrust, ligt hij op de bodem, op stenen, op wortels of op de brede bladen van de planten. -----------------------------------------------------------------------------------------------------
Dascyllus aruanus
Deze vis komt voor in de Indische en de Stille Oceaan en in de Rode Zee. Opvallend grote scholen van deze soort leven voor de kust van Zuid-Afrika, India, Australië, China en Melanesië. Deze vis wordt ongeveer acht cm. lang. Dit witstaartjuffertje wordt vaak verward met het zwartstaartjuffertje, die een brede, zwarte vlek op de staartvin heeft. Deze vis is een populaire soort in het aquarium en wordt in grote getallen ingevoerd, voornamelijk vanuit de Filippijnen en Sri Lanka. Hij is thuis gemakkelijk te houden in het aquarium, hoewel hij wel af en toe kan agressief zijn. Deze soort en andere soorten van dit geslacht zijn vooral geschikt voor beginners met een zeeaquarium. ------------------------------------------------------- -
Labeo bicolor
Deze roodstaart leeft in beken in Thailand en wordt ongeveer 12 cm. lang. Zijn mond is voorzien van twee paar voelsprieten. De lippen komen samen en vormen een zuigorgaan dat van binnen voorzien is van scherpe randen en hoornen knobbels. Het mannetje is slanker dan het vrouwtje. De vis voelt zich het prettigst in zacht water dat gefilterd is door een fijnmazig net met turfmengsel. Het is verstandig het water regelmatig te verversen. De temperatuur van het water moet tussen de 24 en de 27 graden C. liggen. Het aquarium dient schaduwrijk te zijn en er moeten veel planten in aangebracht worden, zodat de vissen zich kunnen verschuilen onder wortels, stenen, enz. Hoewel deze vis omnivoor is, houdt hij ervan algen te eten; ook eet hij sla. Jammer genoeg hebben de vissen onderling vaak ruzie, daarom is het beter ze in grote aquaria te houden.
Kameleonkleur evolueert niet door camouflage (Tante Lotte)
Kameleonkleur evolueert niet door camouflage
Gepubliceerd: 2 februari 2008 Door Sander Voormolen
Camouflage van kameleons is niet langer de drijvende kracht achter de evolutie van hun vermogen van kleur te veranderen.
Kameleons kunnen een bijna volmaakte schutkleur aannemen. Maar hun vermogen om verschillende kleuren te produceren wordt nu vooral gestuurd door onderlinge competitie.
De drijvende kracht is nu onderlinge competitie en het verleiden van partners, zeggen de biologen Devi Stuart-Fox en Adnan Moussalli, verbonden aan de universiteiten van Witwatersrand (Zuid-Afrika) en Melbourne (Australië) ( PLoS Biology, januari).
De biologen onderzochten eenentwintig verschillende soorten dwergkameleons van het geslacht Bradypodion. Deze dieren zijn nauw verwant zijn, maar ze leven in heel verschillende milieus, variërend van tropisch regenwoud tot droge berggebieden. Ze verschillen bovendien in hun vermogen te verkleuren. Daarmee waren ze een ideale studiegroep.
Dwergkameleonmannetjes gebruiken de kleur van hun huid als waarschuwingssignaal in conflicten. Degene met de felste kleuren of de grootste vlekken verjaagt de ander. Ook gebruiken mannetjes hun kleur om vrouwtjes te verleiden tot een paring. Als de mannetjes een gevecht verliezen of krachtig worden afgewezen door een vrouwtje is dat ook zichtbaar: ze verfletsen, een teken van onderdanigheid.
Daarnaast nemen ze een schutkleur aan als er een roofdier in de buurt is. Kameleons zijn immers langzaam (Bradypodion betekent langzame poot) en kunnen niet snel vluchten. Stilzitten en niet opvallen is dan de beste strategie.
Stuart-Fox en Moussalli tonen aan dat de felheid en variatie van de kleur van de dwergkameleonsoorten geen verband houdt met de kleurschakeringen van de natuurlijke achtergrond waarin zij leven. Ze hielden daarbij rekening met de kleurgevoeligheid van de ogen van de kameleons en van de vogels die op hen jagen. Kameleonsoorten met het grootste kleurrepertoire, bleken ook de opvallendste dominantiesignalen te hebben. Volgens de onderzoekers staat de evolutie van felle kleuren nauwelijks onder druk door een grotere kans door een roofdier te worden gepakt, omdat bij het geven van sociale signalen de kleuren slechts heel even in beeld zijn. Daarom wordt de evolutie van kleurveranderingen nu vooral bepaald door de sociale context. bron NRC.nl
*een lieve groet doet elk van ons goed Toshi & tante Lotte*
Servische stier vliegt samen met eigenaar in de gevangenis (Martina1)
da's nog eens een goede oplossing !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Servische stier vliegt samen met eigenaar in de gevangenis
De vierjarige stier Micko is de meest opmerkelijke, en waarschijnlijk ook de meest onschuldige, inwoner in de gevangenis van de Noord-Servische stad Novi Sad.
De eigenaar van de stier werd tot twee jaar cel veroordeeld wegens poging tot doodslag, zo meldt het Servische persbureau Beta dinsdag. Omdat er zich niemand anders om Micko kan bekommeren, moet de stier nu in de boerderij van de gevangenis zijn vrijlating afwachten. Het stadsbestuur van Novi Sad zal nu instaan voor de verzorging van het dier. (TIP) (www.zita.be)
Verkouden muis is zegen voor de wetenschap (Martina1)
Verkouden muis is zegen voor de wetenschap
(Belga)
ma 04/02/08 - In Londen is voor het eerst in de geschiedenis een muis verkouden geworden. En dat is goed nieuws voor wetenschappers die een middel zoeken tegen deze veel voorkomende kwaal.
De meeste verkoudheden worden veroorzaakt door het rhinovirus en tot nu toe waren allen mensen en onze naaste verwanten, de chimpansees, daar vatbaar voor.
Nu zijn wetenschappers van het Imperial College of London er echter in geslaagd een muis zo te manipuleren dat ze ook door het virus aangestoken kan worden.
Dat zal het veel makkelijker maken om nieuwe geneesmiddelen te testen, niet alleen tegen verkoudheden maar ook tegen asthma en bronchitis.
De rhinovirussen zijn een zestigtal jaar geleden ontdekt maar het bestuderen ervan verliep moeizaam omdat er geen experimenten met muizen konden uitgevoerd worden.
In Groot-Brittannië werd in 1946 een "Onderzoekseenheid tegen verkoudheden" opgericht dat werkte met menselijke vrijwilligers. Die sloot echter in 1989 de deuren omdat er geen succes geboekt werd.
En nu????????????? gaan ze nu weer onderzoeken doon met muisjes?????????????????
- Herdershonden en Veedrijvers - Pinchers, Schnauzers, Molossers en Zwiterse Sennenhonden - Terriërs - Dashonden - Spitsen en Oertypes - Lopende hond, zweethonden en verwante rassen - Staande honden - Retrievers en waterhonden - Gezelschapshonden - Windhonden
Herdershonden en Veedrijvers
Iedereen kent herdershonden. Deze honden zijn al sinds mensenheugenis een geweldige hulp voor herders en eigenlijk iedereen die met vee werkt. Het zijn namelijk harde werkers en doen, net als werkhonden, niets liever dan hun baasje helpen. Maar omdat ze gefokt zijn om over de velden te dwalen, zullen ze geen zin hebben om de hele dag aan je voeten te liggen. Dus neem deze hond alleen als je bereid bent hem genoeg beweging en mentale stimulans te geven, en veel, heel veel aandacht is belanrijk bij deze honden.
Pinchers, Schnauzers, Molossers en Zwiterse Sennenhonden
Pinschers en Schnauzers komen al sinds mensenheugenis voor in Duitsland. Ze werden speciaal gebruikt voor het verdelgen van ratten en muizen, maar waren ook heel geschikt als waakhond. Nu zijn het gemakkelijke vriendelijk huisdieren. Mollossers zijn vaak indrukwekkende honden die afstammen van de honden die met de Romeinen meevochten in de vele veldslagen, de Tibetaanse Dog en andere Aziatische oerrassen. Buldoggen, Boxers, Duitse doggen, Mastiff's zijn bekende mollossers. Zwitserse Sennenhonden stammen ook af van de Tibetaanse dog. Deze mooie dieren zijn eeuwenlang alleen in van de buitenwereld afgesloten dalen in Zwitserland als veedrijvers gebruikt en ondanks hun enorme populariteit pas kort bekend. Vooral om hun voorbeeldige rol in het gezin is de Sennenhond erg geliefd.
Terriërs
Honden die tot de terriërrassen behoren zijn echt geweldige gravers! Ze danken hun naam namelijk aan het Latijnse woord 'Terre', dat aarde betekent. Dat komt omdat terriërs oorspronkelijk gefokt werden om in de grond te wroeten en otters, wezels, dassen, vossen en ratten te vangen. Maar ze zijn ook ongelooflijk vasthoudend en zullen er zelden voor terugschrikken om de confrontatie aan te gaan, ook al zijn ze meestal vrij klein. Dus als je denkt dat deze 'stoere kerel' wel iets voor jou is en je bent niet bezorgd om je nette bloemperkjes, ga dan voor een echte terriër.
Dashonden
Deze kortpotige jachthondjes werden vroeger vooral gebruikt om in dassen- en vossenholen te kruipen. Ze zijn moedig, slim en energiek. Ondanks zijn korte pootjes is een teckel een stevige wandelaar. Als eigenaar van een teckel zul je stevig in je schoenen moeten staan want dit vrolijke, schrandere dier heeft een consequente opvoeding nodig.
Spitsen en Oertypes
Spitsen en oertypes zijn honden die nog dicht bij de wolf staan. Vooral de honden die uit het noorden komen, hebben een grote gelijkenis met hun vroege voorvader. Deze honden werden op allerlei manieren ingezet, ze werden gebruikt voor de jacht, als waakhond, als lastdier of soms zelfs als vleesreserve. Zonder oerhonden als de husky zou de mens waarschijnlijk nooit tot de polen zijn doorgedrongen. Noordse honden, huskies, keeshonden maar ook sommige rassen als de Mexicaanse naakthonden behoren tot de familie van de spitsen en oerhonden.
Lopende hond, zweethonden en verwante rassen
Lopende honden zijn er in alle soorten en maten. Maar liefst 70 rassen horen tot deze groep die meestal 'Brakken' worden genoemd. Je hebt ze in alle soorten en maten, kleuren en variaties. Van Beagles tot Bloedhonden en van Bassets tot Dalmatiers. Deze honden hebben een bijzonder goed ontwikkelde neus en werden tot voor kort vooral gefokt voor de jacht. Lopende honden hebben nog heel sterk hun jachtinstinct in zich en daarom blaffen ze snel en hebben ze veel ruimte en beweging nodig.
Staande honden
De Staande hond speurt het wild op en wijst het de jager aan door er roerloos voor te blijven staan. In feite is het een heel onnatuurlijke handelingen want de meeste honden zouden het wild opjagen en willen vangen. Het laat zien hoe gehoorzaam staande honden kunnen zijn. Daarom zijn ze tegenwoordig ook erg geliefd als begeleidingshond en zie je ze veel bij zoek- en apporteerwedstrijden. Met genoeg beweging tonen ze zich ideale gezinshonden.
Retrievers en waterhonden
Retrievers en waterhonden als spaniels zijn, zoals de naam al verraad, gek op water. Zien ze een plas of vijver, dan zullen ze zich maar moeilijk kunnen inhouden. Apporteren zit deze honden in het bloed en met een beetje training zul je zien dat ze hier echt meesters in kunnen worden. Daarnaast worden grotere rassen als de labrador- en golden retriever veel ingezet als hulp- of begeleidingshond. Wat verder bijzonder is aan deze kindvriendelijke rassen is dat ze een zogenaamde 'zachte bek' hebben. Dat betekent dat ze het wild of gevogelte dat ze hebben gevangen niet doorbijten.
Gezelschapshonden
Als je denkt dat gezelschapshonden lief, shattig en verlegen zijn, dan zit je er dus goed naast! Hun afmeting kan misleidend zijn en een verkeerde indruk van hun karakter geven. Deze stuiterende energiebundeltjes zijn gewoonlijk namelijk verre van verlegen en hebben er helemaal geen moeite mee om te laten weten wat ze willen en op hun strepen te gaan staan. Dat komt waarschijnlijk omdat veel van deze honden van terriërs afstammen. Bovendien worden ze als schoothondjes en koninklijke kameraadjes soms zo verwend dat ze de uitdrukking 'wat een hondenleven' eigenhandig een totaal nieuwe betekenis hebben gegeven! Maar aan de andere kant zijn gezelschapshonden ook enorm trouwe en lieve huisdieren. En zijn ze perfect voor mensen die in een kleine flat wonen of hun huisdieren niet veel beweging kunnen geven.
Windhonden
Van deze gracieuze honden wordt gezegd dat ze tot de oudste rassen van de wereld behoren. Ze zijn rank maar taai en razendsnel. Aan hun bouw kun je al zien dat ze veel beweging nodig hebben. In tegenstelling tot andere jachthonden, jagen windhonden op het zicht en niet op de 'neus'. En als ze eenmaal een 'prooi' op hun netvlies hebben houdt niets ze meer tegen. Het is in Nederland dan ook verboden om windhonden los te laten lopen. Deze topsporters moeten dagelijks minstens een flinke wandeling naast de fiets kunnen maken, anders doe je ze beslist geen plezier.
Onze bezoekers zijn niet de enige kattenvrienden! Beroemde kattenvrienden zijn onder andere Winston Churchill (7 stuks), Ernest Hemingway (niet minder dan 30 exemplaren in de loop van zijn leven!), Mark Twain (ook 8), Yoko Ono (3) en Martha Stewart (3). Klik hier voor meer beroemde kattenvrienden .
Wit en Doof
Witte katten zijn vaak doof. Dit is genetisch bepaald. Witte katten met blauwe ogen zijn vaker doof dan witte katten met normale oogkleur.
Niet alle witte katten met blauwe ogen zijn echter doof.
Een dove kat kan perfect functioneren als huisdier, maar het is aan te raden om ze niet buiten te laten.
Waarom valt 'werelddierendag' op 4 oktober?
Op die dag in 1226 stierf Franciscus van Assisi, de patroonheilige van alle dieren. Tijdens een internationaal dierenbeschermingscongres in Wenen in 1929 werd de sterfdatum van de heilige man officieel uitgeroepen tot dierenhoogdag.
Welk geslacht heeft een lapjeskat?
De lapjeskat is een kat met de kleuren wit, ros en zwart die de vacht er doen uitzien als een lappendeken. Het gen voor de kleur zwart of ros zit op het X-geslachtschromosoom. Het gen voor de kleur wit zit op een ander chromosoom. Schildpadkatten zijn daarom bijna altijd vrouwelijk: ze hebben immers twee X-chromosomen nodig. Toch komen er af en toe lapjeskat-katers voor; een onderzoek wees uit dat één op de 3000 geboorten een schildpadkater oplevert. Dit wordt veroorzaakt door een afwijking in het aantal chromosomen. Deze katers hebben niet 2 maar 3 geslachtschromosomen - X, X en Y - en zijn steriel (onvruchtbaar).
Hoe oud is de oudste kat ter wereld?
Een huiskat wordt gemiddeld 14 jaar. De oudste huiskat volgens het Guinness Book of Records heette 'Creme Puff' en is geboren in Texas in 1967. Creme Puff overleed op 6 augustus 2005 op de gezegende leeftijd van 38 jaar en 3 dagen.
De grootste kat ter wereld?
De Siberische tijger is de grootste levende kat ter wereld en kan tot wel 3 meter lang worden. Het is een dier met een zeldzame gratie en schoonheid. Jammer genoeg is hij in het wild zo zeldzaam geworden, dat het merendeel van deze tijgers in dierentuinen leeft. Ook een lijger - een kruising tussen een leeuw en een tijger, kan tot 3 meter lang worden.
Het grootste kattenras is de Maine Coon . Leo was een Maine Coon die van neus tot staartpunt 121.9 cm lang was!
Siberische tijger met welp in Dierenpark Amersfoort
De kleinste huiskat?
Mr Peebles, uit Illinois in de Verenigde Staten, is volgens het Guinness Book of Records de kleinste kortharige huiskat. De kater meet amper 15,5 centimeter en is daarmee even groot als een gemiddeld kitten van 6 maand. Mr Peebles is twee jaar oud, weegt ongeveer 1 kg en past perfect in een 20 cl Glas.
De kleinste katachtige is de zwartvoetkat uit zuidelijk Afrika en wordt tussen 25 en 50cm lang.
De grootste huiskat?
Het Guinness Book of Records houdt dit niet meer omdat de organisatie achter het boek met records wil personen niet aanmoedigen hun huisdieren vet te mesten. Toen men de score nog bijhield, was de kat in het filmpje de onfortuinlijke winnaar van deze wedstrijd. Himmy uit Australië woog maar liefst 21,3kg!
Ons insziens komt de kat in het volgende filmpje zeker in ook aanmerking!
Katten en Andere Katachtigen
Er werden al fossielen van katten gevonden die ongeveer 40 miljoen jaar oud waren. De hedendaagse katten evolueerden uit een gemeenschappelijke voorouder met de civetkat en de mangoest.
De huiskat behoort samen met ongeveer 70 andere diersoorten tot de dierenfamilie der katachtigen. Deze kunnen onderverdeeld worden in 3 subfamilies:
Kleine Katten (Felinae): kleinere en spinnende katten. Tot deze groep behoren oa. de huiskat, de lynx en de poema.
Grote Katten (Pantherinae): grotere en brullende katten, zoals de leeuw, de tijger, de panther (of luipaard) en de jaguar.
Jachtluipaarden (Acinonychinae): de cheetah, het snelste landdier ter wereld en de enige kat die zijn klauwen niet kan terugtrekken.
Katten wereldwijd
Katten hebben de wereld veroverd! Van de zeven continenten (Azië, Afrika, Noord-Amerika, Latijns-Amerika, Antarctica, Europa en Oceanië) is enkel Antarctica kattenloos.
Gezondheidsweetjes
Aspirine en chocolade zijn erg giftig voor katten!
Katten hebben 4 paar snorharen. De 2 bovenste paren kunnen afzonderlijk van de 2 onderste paren bewegen.
Katten hebben 60 tot 80 miljoen reukcellen. Mensen hebben er slechts 5 tot 20 miljoen.
Gecastreerde katers leven gemiddeld 2 tot 3 jaar langer dan niet-gecastreerde katers. Dit komt voornamelijk omdat ze minder vechten (en dus minder kans hebben op besmettelijke ziektes zoals leucose en kattenaids) en minder zwerven (minder zwerven betekent ook minder ongelukken).
Vers ananassap lost haar op en vermindert het aantal haarballen bij katten. Regelmatig borstelen helpt natuurlijk ook!
Het is een mythe dat katten een nestje moeten krijgen om gezond te zijn. Vroeg steriliseren beschermd juist tegen ziektes zoals melkkliertumoren en baarmoederontsteking.
Katten hebben in rust een hartslag tussen 120 en 200 slagen per minuut en ademen tussen 20 en 40 keer per minuut.
In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht zijn katten niet kleurenblind: ze kunnen minstens groen, blauw en rood onderscheiden.
Katten kunnen tot 7 maal hun eigen hoogte springen. Indien mensen dit ook zouden kunnen zouden we 12 meter hoog springen.
Poezen spinnen niet alleen als ze zich goed voelen. Ook bij erge pijn, zoals tijdens een bevalling, spinnen katten.
Men geeft best geen koemelk aan katten. Veel poezen krijgen er diarree van. Poezen kunnen het lactose in koemelk niet verteren. Kattenmelk is melk zonder lactose.
Ook katten hebben melktanden. Ze verliezen deze tussen de leeftijd van 3 en 7 maanden. Bij jonge katten kan men aan de hand van het gebit de leeftijd schatten. Bij oudere katten wordt dit moeilijker.
Katten slapen ongeveer 65% van de tijd. Er is geen enkel dier dat beter doet!
Katten hebben normaal 5 tenen aan elke voorpoot en 4 aan elke achterpoot. Eén kat had echter 28 tenen! De aandoening waarbij katten (of andere dieren) meer tenen of vingers hebben dan normaal heet polydactylie. Het kattenras de Blauwe Rus lijkt meer last te hebben van polydactylie dan andere kattenrassen.
Kattenogen lijken licht te geven in het donker omdat ze een extra reflecterende laag in het netvlies hebben. Dit laat ze toe om beter te kunnen zien in het donker. Vergeleken met mensen hebben katten maar een zesde van de hoeveelheid licht nodig om te kunnen zien.
Katten kunnen hun oren over 180° bewegen. Dit wordt toegelaten door de 32 spieren die ze in elk oor hebben. Mensen moeten het doen met slechts 6 spieren per oor.
Katten hebben weerhaakjes op hun tong. Dit kan men voelen wanneer de kat likt: de tong is erg ruw.
Voortplantingsweetjes
Poezen zijn ongeveer 63 dagen zwanger.
Meestal werpt een poes tussen 1 en 8 kittens (meestal 3 tot 6). In Zuid-Afrika was er een Pers die 14 levende kittens ter wereld bracht in één worp.
Poezen kunnen 2 of 3 nestjes per jaar werpen.
Katten zijn geslachtsrijp rond de leeftijd van 6 maanden.
De meest vruchtbare poes was Dusty uit Texas, USA in de jaren 40 en 50. Ze kreeg op 18 jarige leeftijd haar laatste nestje en had in totaal 420 kittens ter wereld gebracht.
Een mannelijke en vrouwelijke kat kunnen in 7 jaar tijd in totaal 420.000 nakomelingen hebben!
Katten kosten geld!
De gemiddelde Amerikaanse katteneigenaar spendeert per jaar bijna 1.000 dollar aan zijn huisdier. Voor mensen met honden ligt dit cijfer rond de 1.500 dollar. De grootste kosten zijn te wijten aan voeding en diergeneeskundige zorgen. De gemiddelde Belgische huisdieren bezitter geeft 186 euro uit aan zijn dier.
1 op 7 katteneigenaars kopen een verjaardagsgeschenk voor hun lieveling.
Alle Amerikanen samen spenderen per jaar meer dan 40 miljard dollar aan huisdieren.
Katten in België en Nederland
1 op 4 Belgische huishoudens heeft minstens 1 kat. In Nederland ligt dit cijfer op 47%.
Er zijn ongeveer 3,6 miljoen katten in Nederland en 2 miljoen katten in België. Dit cijfer houdt geen rekening met zwerfdieren en katten in asielen.
In 2004 gaven alle Belgen samen voor meer dan 183 miljoen euro uit aan kattenvoeding.
En wist je dit?
Het oud Egyptische woord voor kat was mau, wat 'zien' betekent. De Egyptische Mau is nu ook een erkend ras.
Huiskatten zijn de enige kattensoort die hun staart verticaal houden bij het lopen. Alle andere kattensoorten houden de staart horizontaal of tussen de benen.
Jachtluipaarden zijn de snelste landdieren en halen tot wel 120km/u. Huiskatten halen maximaal 50 km/u.
In het oude Egypte scheerden alle gezinsleden de wenkbrauwen af als teken van rouw wanneer de huiskat stierf.
Ailurofobie is een panische angst voor katten. Bekende patiënten waren Napoleon en Julius Caesar.
Er zijn ongeveer 100 kattenrassen.
Er zijn ongeveer 500 miljoen huiskatten in de wereld.
Bijna 2 op 3 eigenaars laten hun kat in hun bed slapen.
Als katten drinken scheppen ze het water op door met de tong naar beneden te rollen.
Tijgers en Leeuwen kunnen onderling voortplanten. Het resultaat is een lijger: een reusachtige kat tot wel 3 meter lang, waarvan de mannetjes steriel (onvruchtbaar) zijn. Vrouwelijke lijgers kunnen meestal wel kweken met een tijger of met een leeuw.
Haan en kip Een haan en een kip staan voor een winkel. Ze bekijken de eierdopjes in de etalage. "Hier gaan we even naar binnen", zegt de kip, "ze verkopen hier mooie wiegjes."
Vlaamse biologen ontdekken een nieuw gedragssysteem bij de hond: troosten.
Het is al enige tijd bekend dat chimpansees en andere apen zich na een conflict met elkaar kunnen verzoenen. Het gedrag is vooral van bonobo's bekend, omdat die graag overgaan tot collectieve seksspelletjes om spanningen weg te draineren.
Een efficiënt systeem, want in bonobogroepen komt veel minder agressiviteit voor dan bij chimpansees. Ook dolfijnen, hyena's en zelfs geiten zijn tot verzoening in staat, katten - het zal niemand verbazen - daarentegen niet.
Verzoening is een sterk mechanisme om agressie in een groep binnen de perken te houden. De meeste katachtigen leven niet in een hechte sociale context.
Vreemd genoeg was het concept nog nooit onderzocht in honden, hoewel dat in principe toch ook sociale dieren zijn, en zeker de wolven waar onze huishonden van afstammen. Daarom ging gedragsbioloog Mark Nelissen van de Universiteit Antwerpen ervan uit dat ook honden tot verzoening in staat moeten zijn. Hij zette zijn studenten aan het werk om die hypothese te testen.
Annemieke Cools en haar collega's konden dat inderdaad bevestigen. Honden groeten en likken elkaar intens na een conflict. Maar zoals blijkt uit hun verslag in het vakblad Ethology was het zelfs nog interessanter: er werden waarnemingen opgetekend van honden die het slachtoffer van een agressie gaan troosten, zonder dat ze zelf actief bij het conflict betrokken waren.
Honden blijken dus veel hoger te staan op de ladder van sociale organisatie dan men vaak aanneemt.
De Antwerpse biologen ontdekten ook dat honden zich gemakkelijker verzoenen met dieren die ze kennen dan met vreemde individuen. Wat normaal is, want wilde honden of wolven kennen de dieren uit hun roedel goed.
Het is evident dat deze waarnemingen ook voor wolven zullen gelden. Wolven leven samen in complexe roedels, en voor hen zal dit gedrag cruciaal zijn. Onze honden hebben het alleen maar aan hun wilde natuur overgehouden. Domesticatie van de hond heeft niet, zoals bij de kip wel is gebeurd, tot meer sociaal contact tussen dieren geleid, wel integendeel. Maar de basismechanismen zijn intact gebleven.
Reptielen vallen onder de efficiëntste jagers van het dierenrijk. Ze hebben meer dan tijd genoeg gehad om hun jachtmethodes te ontwikkelen en aan te scherpen, omdat ze langer op aarde zijn dan welke andere gewervelde groep dieren ook. Hun arsenaal aan trucjes en technieken bevat slimheid, snelheid, vergiftiging, warmteopsporing, bijten, afsnijden, verstikking, wurging en brute kracht. Voor veel reptielen is opportunisme gekoppeld aan overweldigende kracht een belangrijk wapen. Wanneer een krokodil een dier waarneemt aan de waterkant, komt hij langzaam dichterbij, om daarna de prooi onverwacht tussen zijn kaken te grijpen en hem het water in te trekken om hem te doden. Sommige schildpadden en moerasschildpadden gebruiken deze techniek ook. De Afrikaanse moerasschildpad grijpt vaak een dorstige vogel die komt drinken bij een waterpoel. Er kunnen dan andere moerasschildpadden bij komen en op elkaar gaan liggen om de vogel uit elkaar te scheuren. Sommige reptielen gaan actief op zoek naar prooi. De zeer roofzuchtige komodovaraan beschouwt bijna ieder dier als een lekker hapje. De Bengaalse varaan graaft zijn slachtoffer uit de grond met zijn sterke voorpoten en klauwen, en maakt hem dan af met een verbrijzelende beet. De zwarte hardloper zoekt onophoudelijk naar eten, bijvoorbeeld een muis. Als hij er één vindt, zit hij hem achterna, vangt het knaagdier tussen zijn kaken en slaat hem tegen stenen en houtblokken om hem te doden, voordat hij hem helemaal inslikt. Python's en boa's wurgen hun prooi eenvoudigweg dood. In één snelle uitval grijpen ze een slachtoffer en gebruiken hun naar achter staande tanden om te voorkomen dat hij ontsnapt. Daarna kronkelen ze zichzelf rond het dier en spannen hun spieren tot het stikt. Daarna verslappen ze hun greep en slikken het dier in, de kop eerst. Zuid-Amerika's groene hondskopboa (zie foto) lanceert zichzelf vanuit takken op een nietsvermoedende prooi, en pakt zelfs vogels. De Amerikaanse koningsslang gebruikt wurgtechnieken om andere slangen te doden. Door stil te blijven liggen en op te gaan in de achtergrond kunnen reptielen energie sparen terwijl ze wachten tot de prooi binnen handbereik komt. Het patroon van de Afrikaanse gabonpofadder stelt hem in staat ongezien te wachten in het gespikkelde licht van de regenwoudbodem. De cantil uit Zuid-Amerika beweegt het uiteinde van zijn groene staart om vogels en kikkers aan te trekken. Denkend dat ze een smakelijk insect hebben gezien, nadere de nietsvermoedende slachtoffers en worden gebeten door de slang. Een kameleon verandert niet alleen van kleur, maar beweegt ook schokkerig, als een blad in een briesje. Hierdoor kan hij prooi besluipen voordat hij ze vangt met zijn lange, gespierde tong. Slangen, zoals adders, gebruiken gif om hun prooi te doden.
Slapen in instinctief dierengedrag, samen met paren en eten. Net als eten, is goede rust belangrijk om te overleven, en alle levende dieren, van fruitvliegen tot dolfijnen, nemen op één of andere manier rust. Voor sommige dieren schept slaap de mogelijkheid om te ontsnappen aan de kou en het risico aangevallen te worden en voor andere is sluimeren een noodzakelijke, maar gevaarlijke zaak. Vogels, zoogdieren en veel andere dieren hebben waak- en slaapperiodes die de 24 uur-cyclus volgen, ook wel bekend als een circadiaans ritme. Het aantal slaapperiodes en de duur ervan varieert. Verschillende energiebehoeften zijn deels de reden voor deze verscheidenheid. Een spitsmuis, wiens kleine lijf snel energie verbrandt om het verlies aan hitte te compenseren, kanlang soezen en is zowel overdag als 's nachts actief. Hij doet korte dutjes tussen de jachtpartijen door. Grazende zoogdieren zoals vee en antilopen eten energiearm voedsel en zijn urenlang bezig met eten, ondanks het risico aangevallen te worden. Ze maken dit goed door te rusten op een verborgen plek, waar ze voedsel kunnen herkauwen. Lichte slapers worden wakker op het moment dat er gevaar dreigt. Maar een roofdier zoals een kat kan een paar uur achter elkaar slapen. Hij brengt minder tijd door met het zoeken naar eten en met zijn energierijk voedsel kan hij het langere periodes volhouden. De dagelijkse cyclus van duisternis en zonlicht geeft veel dieren de visuele aanwijzingen om wakker te worden of te gaan slapen. Andere aanwijzingen zijn temperatuur- en vochtigheids -veranderingen. De Europese groene krab bijvoorbeeld, is actief bij hoogtij. Wanneer het koudere water van de vloed over zijn oogsteeltjes spoelt, schudt hij zichzelf wakker. Tijdens de trek gooien veel vogels hun dagelijkse slaapritme om door tijdens de nacht te vliegen wanneer het kouder is, en overdag te eten en te slapen. Dieren worden geboren met een biologische klok, een mechanisme dat de tijd bijhoudt en dat wordt doorgegeven via de genen. Zelfs groene krabben die in gevangenschap worden gehouden, volgen de cyclus van het getij. In het wild werken de externe aanwijzingen, waaronder zonlicht en temperatuur, samen met de biologische klok. Slaap brengt veel risico's met zich mee voor dieren. Daarom zijn de slaappatronen zo verschillend. Opgekruld in zijn hol, geniet een grondeekhoorn van veertien uur slaap per dag. Omdat een dolfijn lucht moet inademen aan de oppervlakte, ligt hij elke keer op één kant, en slaapt daarom nooit vast. Vissen stoppen daarentegen met zwemmen en slapen rustig. Slaap zorgt ervoor dat de lichaamsspieren rusten, maar de hersenen blijven actief. De meeste vogels en zoogdieren ondergaan twee soorten slaap. Tijdens de actieve of de remslaap dromen de hersenen : het zet herinneringen op een rijtje. De andere vorm van slaap is de diepe slaap. Tijdens de slaapperiode werken de hersenen tussen deze twee soorten slaap in.
er warens eens twee lieve katertjes... graag dronken zij een biertje... de enen was een Vlaamse kater, de andere een Waalse... terwijl zij bezig waren met een praatje...zien zij plots een muis uit haar holleke lopen...en er ook onmiddellijk terug in bij het zien van die twee katers... wie zal er nu die muis pakken...tegen elkaar : wedden voor een bakje bier dat ik ze zeker zal pakken... allé zo gedaan, zo gewed, kop of munt...de Waalse kater mag eerst beginnen... de Waalse kater verstopt zich achter de vuilnisbak, niet zo ver van het hol..en wacht stillekes af... na een tijdje komt de muis buiten gelopen en de Waalse kater springt er naar toe...maar de muis kan met haar staart tussen de klauwen van de kater toch wegkomen en het muizenhol terug in... uiteraard is onze Vlaamse kater kontent, 't is nu zijn beurt.. tegen de Waalse kater : steek je maar weg achter de vuilbak, en stil zijn. hijzelf (onze Vlaamse kater) gaat vlak voor het muizenhol staan en begint luidop te blaffen.. de muis in haar hol denkt bij zichzelf : kat en hond gaan niet samen...en komt het hol uitgelopen... uiteraard sprint de Vlaamse kater er onmiddellijk op... na een paar minuten laat hij bij het ledigen van een goeie Leffe een gezond boerke de wereld in...
de moraal van het verhaal :
nu weet je wat het voordeel is van tweetalig te zijn... !
ROTTERDAM - Er is niet één giraffensoort. Er zijn er zes.
BIOLOGIE
Er bestaan zes verschillende soorten giraffen (nu nog gezamenlijk bekend als Giraffa camelopardalis ). Dat concluderen biologen uit een analyse van het erfelijk materiaal van 266 dieren dat zij verzamelden door in het wild pijltjes op ze af te schieten.
Uit een analyse van dit DNA van over Afrika verspreid levende groepen, maken David Brown en zijn collega's op dat deze dieren al honderdduizenden jaren niet of nauwelijks onderling paren. In een dierentuin doen ze dat wel. Tot nu toe gingen wetenschappers er vanuit dat van de giraffe alleen ondersoorten bestaan zoals de Netgiraffe, de Nubische giraffe en de Rothschildgiraffe.
Brown onderscheidt elf genetische varianten waarvan er zes aparte soorten zijn. Als de giraffe uiteenvalt in zes verschillende soorten, dan heeft dat implicaties voor de bescherming van deze diergroep waarvan er in geheel Afrika nog circa 110.000 leven. De meest bedreigde giraffen zijn de West-Afrikaanse giraffe (Giraffa camelopardalis peralta) en de Rothschildgiraffe (Giraffa camelopardalis rothschildi) , waarvan respectievelijk nog 160 en enkele honderden exemplaren bestaan.
Brown merkt op dat de verschillen in de tekening van girafpopulaties abrupt zijn en lang niet altijd begrensd door geografische barrières. In Kenia leven de Netgiraffe en de Masaigiraffe betrekkelijk dicht bij elkaar in een doorlopend gebied dat wordt gekenmerkt door bos en acaciastruiken. Ondanks hun nabuurschap zijn de Netgiraffe en de Masaigiraffe onder de giraffen het minst verwant.
Volgens de DNA-analyse van Brown delen de Netgiraffe en de Masaigiraffe een gemeenschappelijke voorouder die 0,5 tot 1,6 miljoen jaar geleden geleefd moet hebben, in het midden van het Pleistoceen. Die conclusie baseren zij op het grote aantal verschillen in de lettervolgorde van meerdere DNA-fragmenten van beide (onder)soorten.
Het uitwaaieren van de giraffe in verschillende soorten in het Pleistoceen valt samen met een periode van grote klimaatsveranderingen in zuidelijk Afrika. Volgens de onderzoekers zijn verschillende populaties van giraffen in dat tijdvak voor langere tijd van elkaar geïsoleerd geraakt. Mogelijk kwam dat door woestijnvorming.
Giraffen bewegen zich over leefgebieden van honderden vierkante kilometers. Bij andere grote zoogdieren met een ruim leefgebied (Afrikaanse olifant en buffel) lijken populaties die dicht bij elkaar leven genetisch wel sterk op elkaar.
De onderzoekers speculeren dat seksuele selectie een rol speelt. Dat zou betekenen dat giraffenvrouwen giraffenmannen met een afwijkend vlekkenpatroon niet aantrekkelijk vinden.
Giraffengeboorten zijn ook sterk seizoensgebonden. Omdat de seizoenen ten noorden en ten zuiden van de evenaar van elkaar verschillen zou gemengd nageslacht van soorten aan weerszijden van de evenaar minder overlevingskansen hebben.
De studie is gepubliceerd in het vakblad BMC Biology.
De 'High Five' is het symbool bij uitstek dat staat voor: vertrouwen, vriendschap en een fijne band tussen mens en hond. Voor mij is dit de mooist denkbare naam voor mijn honden-bezigheden.
ZOETERMEER - De kleine grasveldjes langs het Schipluidenpad in Oosterheem liggen vol hondenpoep. Dit tot grote ergernis van buurtbewoners zoals Frederike Ensing. Ze besloot daarom tot actie over te gaan om de veldjes, waarover regelmatig kinderen rennen, vrij van hondenpoep te krijgen.
FOTO PETER VARKEVISSER
De vele drollen werden door haar voorzien van een vlaggetje. Het ligt hier stampvol met hondenpoep. Laatst hebben we vijftig vlaggetjes gemaakt en die konden we allemaal kwijt op een stuk gras van 15 bij 2 meter. En dan nog waren er drollen zonder vlaggetje. We hopen dat hondenbezitters door de vlaggetjes met dit probleem worden geconfronteerd. Al kan ik met deze actie maar twee mensen bewust maken van het probleem, dan is de actie al geslaagd.
Ze hoopt dat de buurtbewoners die net als zij een hond hebben, in het vervolg de veldjes langs het pad zullen overslaan of zelf de poep opruimen. Maar het probleem speelt in de hele wijk. Dat komt omdat er hier geen mogelijkheid is om met de hond te wandelen. Er is alleen een klein veldje waar de honden los mogen lopen.
Naast het planten van vlaggetjes spreekt Ensing ook regelmatig hondenbezitters aan die hun hond op de veldjes uitlaten. Soms zeggen ze dan dat ik een grote mond heb. Andere mensen lopen gewoon door en kijken je niet eens aan.
Verderop langs het Schipluidenpad hebben buren kartonnen bordjes geplaatst met vies en asociaal erop. Mensen moeten zelf het fatsoen krijgen de hondenpoep op te ruimen. Zelf heb ik altijd zakjes bij me wanneer ik mijn hond uitlaat.
Inmiddels heeft ze ook bij de gemeente geklaagd. Regelmatig dien ik klachten in bij de wijkpost. De gemeente zegt dat mensen zelf de hondenpoep moeten opruimen, maar daarvoor plaatsen ze geen afvalbakken. Als je hier rondloopt, kom je ze niet tegen. Toch staat er één afvalbak aan het pad. Die heb ik zelf aangevraagd, wat betekent dat ik hem ook zelf moet legen. Veel mensen zien op tegen zon vies klusje.
*een lieve groet doet elk van ons goed Toshi & tante Lotte*
Zoon: "papa, bent u bang voor leeuwen?" Vader: "nee jongen." Zoon: "en voor tijgers?" Vader: "ook niet." Zoon: "en voor wurgslangen?" Zoon: "helemaal niet!" Zoon: "dan bent u dus alleen bang voor mama!" --------------------------------
Een giraf komt terug in de dierentuin. 'wat kijk je chagrijnig?' vraagt de bewaker. 'Vind je 't gek?" zegt de giraf: 'ik kom net bij de kapper vandaan. Alleen m'n nek uitscheren: 1.500 euro!" -------------------------------- Twee ijsberen zijn samen in de woestijn, zegt de ene tegen de andere: "het heeft hier erg gesneeuwd; want ze hebben veel zand moeten strooien". ---------------------------------
mailgroep huisdieren
Het woord vis roept verschillende beelden op bij mensen. De sportieve visser denkt aan het binnenhalen van een grote vangst, de diepzeeduiker zwemt gefascineerd tussen de waterplanten en prachtige koraalriffen door, en de kweker van exotische vissen verbaast zich telkens weer over de vele verschillende kleuren en vormen van de vissen in zijn aquarium. Veel mensen worden aangetrokken door het stille koninkrijk onder water, dat voor levende wezens die op het land leven bijna onbereikbaar is.
*een lieve groet doet elk van ons goed Toshi & tante Lotte* 
Wit en Doof
Welk geslacht heeft een lapjeskat?
Reptielen vallen onder de efficiëntste jagers van het dierenrijk. Ze hebben meer dan tijd genoeg gehad om hun jachtmethodes te ontwikkelen en aan te scherpen, omdat ze langer op aarde zijn dan welke andere gewervelde groep dieren ook. Hun arsenaal aan trucjes en technieken bevat slimheid, snelheid, vergiftiging, warmteopsporing, bijten, afsnijden, verstikking, wurging en brute kracht.
Slapen in instinctief dierengedrag, samen met paren en eten. Net als eten, is goede rust belangrijk om te overleven, en alle levende dieren, van fruitvliegen tot dolfijnen, nemen op één of andere manier rust. Voor sommige dieren schept slaap de mogelijkheid om te ontsnappen aan de kou en het risico aangevallen te worden en voor andere is sluimeren een noodzakelijke, maar gevaarlijke zaak.
