Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
Maak kennis met Chase, de kater zonder gezicht. Het diertje werd aangereden door een auto toen het vier weken was en raakte zwaar verminkt. Alsof dat nog niet volstond, heeft Chase maar drie poten meer.
Plastische chirurgie Plastische chirurgen hebben tevergeefs geprobeerd het gezicht van het poesje te reconstrueren. Chase gaat nu door het leven zonder snoet en oogleden. Ook de pels wil op sommige plaatsen niet meer groeien. Elke dag krijgt hij druppeltjes om te voorkomen dat zijn ogen zouden uitdrogen.
Opfleuren Chase heeft van de nood een deugd gemaakt. Hij toert nu met zijn baasje langs Britse ziekenhuizen. Hun doel: mensen opfleuren die af te rekenen hebben met gelaatsmisvormingen. Niet dat Chase nu zo'n prettige aanblik biedt wanneer je uit een coma ontwaakt, maar het blijkt te helpen. (eb)
'Sterke Zhu' overleefde 36 dagen onder het puin na de aardbeving in China.
Een varken dat gedurende 36 dagen overleefde onder het puin na de aardbeving in China, wordt voorgedragen voor het Guinness Recordboek. 'Sterke Zhu', zoals het dier wordt genoemd, is sterk op weg om een heuse ster te worden. Er zijn zelfs plannen om een film over het beest te maken.
Regenwater en houtskool Het varken verloor twee derden van z'n lichaamsgewicht. Het overleefde op regenwater en houtskool. De knorrende held werd inmiddels geadopteerd door de directeur van het Jianchuan Museum. Daar wordt hij de rest van z'n leven in de watten gelegd. De man zegt dat 'Sterke Zhu' symbool staat voor het Chinese doorzettingsvermogen. Een plaatsje in het Guinness Book of Records zou een teken zijn van erkenning.
Tranen De beer werd gered nadat zijn eigenaar het leger had gevraagd om waardevolle spullen uit z'n varkensboerderij te halen. "Toen mijn vrouw het varken zag, rolden er tranen uit haar ogen", zegt de boer. (eb)
De uitgestorven dodo houdt wetenschappers nog steeds bezig. Recent onderzoek heeft bijvoorbeeld uitgewezen dat de vogel eigenlijk familie is van onze huidige duiven. En op postzegels heeft de dodo altijd goed gescoord.
De dodo is een dier dat we niet meer levend zullen terugzien. In tegenstelling tot de uitgestorven gewaande oervis, de coelacanth, die in 1938 terug opdook. De dodo is nog niet zo lang geleden uitgestorven. De eerste melding van de dodo in de geschiedenis kwam in 1507 van Portugese zeelieden die onder leiding van kapitein Pedro de Mascarenhas. Zij gebruikten een eiland in de Indische Oceaan, het latere Mauritius, als tussenstop.
Het eiland werd pas gekoloniseerd in 1598 door de Verenigde Oost-Indische Compagnie, die het zijn huidige naam gaf naar prins Maurits, de zoon van Willem van Oranje. De dodo's werden in grote aantallen door de matrozen als etenswaar van het eiland gehaald. In een reisverslag uit 1602 van de Gelderland, een schip van de compagnie, staat dat de dodo's gemakkelijk te vangen zijn omdat ze niet kunnen vliegen. Nederlandse kolonisten lusten de dodo niet zo graag als de Portugese zeelieden. Ze noemden hem 'walgvogel', omdat het vlees niet gaar te krijgen was.
De laatste waarnemingen van de dodo dateren van tussen 1598 en 1662. Feit is dat toen de Franse Hugenoot François Leguat in 1693 op Mauritius kwam, er geen dodo meer te bespeuren viel. Opmerkelijk is dat er van de dodo geen opgezet exemplaar bestaat, wat van vele andere uitgestorven dieren wel het geval is. Er resten enkel nog een kop en poot van een ooit opgezette dodo die in 1755 werd verbrand. Er is ook nog een schedel in Kopenhagen en in Leiden bezit het museum Naturalis dijbenen, scheenbenen en middenvoetsbeentje. Het enige originele dodo-ei bevindt zich in het East-London Museum in Afrika.
In 2005 en vorig jaar werden expedities gevoerd om te zoeken naar meer overblijfselen van de dodo. En met succes! Er werden dodobotten gevonden van meer dan 2000 jaar oud. De loopvogel was ongeveer een meter hoog en ongeveer 20 kilo zwaar. Met zijn grote snavel kon hij venijnig bijten.
Als je naar de postzegels van Mauritius kijkt, lijkt de dodo wel het nationale symbool. Toch is dat niet zo. Voor Mauritius in 1968 onafhankelijk werd, was het een kroonkolonie van de Britten, die het op hun beurt in 1810 hadden veroverd op de Fransen. Zo staat de Britse Koningin Elisabeth op een zegel die ook een dodo toont. Op een andere zegel zien we een onderzoeker die opgravingen doet met naast hem een volledig skelet van de dodo. Maar niet alleen Mauritius heeft zegels met dodo's, ook Cuba en Laos wilden deze uitgestorven vogel eren met een postzegel.
Met een themaverzameling rond uitgestorven dieren, kan je jammer genoeg al meerdere boeken vullen. En dat zal niet snel veranderen, integendeel. Wellicht tonen veel postzegels nu planten en dieren die straks uitgestorven zullen zijn.
Nieuwe savenne in Planckendael; oog in oog met de giraffen!
Nieuwe savanne in Planckendael: oog in oog met de giraffen!
Beleving staat centraal!
We nemen avonturiers mee op een reis waarin mens en dier elkaar tegen het lijf lopen, een echte Planckendael-beleving waarin realiteit en fictie niet altijd te onderscheiden zijn. Op tocht doorheen struik- en boomsavanne ben je best op je hoede. Levende (en dode?) fauna en flora staan borg voor onvoorziene omstandigheden.
Na een eerste etappe kan iedereen op adem komen aan het einde van het oplopend pad. Daar bereiken we de lodge, het nieuwe onderdak van de giraffen. Voor deze steltlopers is dit ook een pleisterplaats aangezien het er aangenaam vertoeven is in de zon of uit de wind. Het terras van de lodge brengt ons oog in oog met hen of doet ons over hun schouders heen kijken naar de savanne. We zien er hoe de bewoners met elkaar omgaan, hoe ze op hun strepen staan tegenover elkaar of hoe ze lief en leed delen met hun groepsgenoten.
Op het terras kan je ook kennismaken met de wilde giraffen, . hun soortgenoten in het verre Afrika. De lodge is eveneens een uniek moment waarop je een stukje achter de schermen kan meekijken. Wie klaar is voor een volgende avontuurlijke etappe, vat de zacht hellende afdaling aan. Hier kom je wellicht jezelf tegen! Je wordt er geconfronteerd met je eigen waarnemingsvermogen: heeft de savanne een indruk op je nagelaten of heb je nog wat training nodig? Tot slot voorzien we nog een verrassend rustpunt aan het einde van het traject.
Het nieuwe complex: veel ruimte voor groepsdieren
De giraffen zijn absolute nieuwkomers in Planckendael! Ze zullen samen met Kaapse elandantilopen, impalas en een schare grappige helmparelhoenen een typische gemeenschap van de Afrikaanse savanne uitmaken. Het nieuwe complex is ingekleed als een Afrikaanse lodge, met het typerende rieten dak en een mooi balkon dat onze bezoekers uitzicht biedt over de savanne. De lodge is binnenin zodanig georganiseerd dat ze een giraffenkweekgroep comfortabel kan huisvesten. De groepsstal laat ons toe de dieren zoveel mogelijk samen te laten. Dit is een belangrijk kenmerk van een goed verblijf voor kuddedieren. Drie kleinere stallen laten de optie open individuele dieren of een moeder met jong privacy te geven, mocht dit nodig zijn. De hal waarlangs de dieren naar buiten stappen in de kraal functioneert tevens als squeeze. Dit is een nauwe doorgang die moet toelaten dieren rechtstaand te immobiliseren bij het bezoek van de dierenarts bijvoorbeeld.
Je kan als bezoeker elke fase volgen. Een avontuurlijke wandeling brengt je tot op het balkon, waar je via een groot zijraam zicht hebt in de groepsstal. Deze inkijk zal vooral van belang zijn wanneer de dieren later in het jaar bij lagere temperaturen wel eens zouden verkiezen om binnen te blijven. Op het balkon van het stallencomplex heb je van op 3m hoogte niet alleen uitzicht over de savanne, maar sta je oog in oog met de giraffen, Kaapse elandantilopen en impalas. De savanne is verder voorzien van verschillende schaduw- en voederbomen maar ook van een zandbak zodat we de dieren aanzetten tot verschillende natuurlijke activiteiten en hen motiveren te bewegen over het hele terrein.
Wat doet Planckendael voor de giraf in de natuur (in situ)?
De Koninklijke Maatschappij voor Dierkunde van Antwerpen (KMDA) wil met elke grote nieuwe realisatie ook opnieuw vorm geven aan de wens een bijdrage te leveren voor de bescherming van de diersoort in zijn natuurlijke biotoop. Voor de giraffen ligt ons hart in Noord-Afrika, meer bepaald in het zuidwesten van Niger. Daar leeft een giraffenondersoort (G.c.peralta) die zeer sterk gelijkend is aan de onze (G.c.antiquorum) en waarvoor hulp wordt ingeroepen.
Het project ASGNiger (Association nigérienne pour la Sauvegarde des Girafes du Niger) is een initiatief van twee collega EAZA-dierentuinen en heeft als hoofddoel de laatste 150 Niger giraffen in noordelijk Afrika voor uitsterven te behoeden.
Deze ondersoort kwam een 100 tal jaar geleden nog voor in verschillende Noord-Afrikaanse landen. In 1996 werden er nog slechts een 50 tal dieren geteld, samengetroept in een klein gebied in het zuidwesten van Niger. De oorzaken van deze achteruitgang zijn velerlei: stroperij, aangroei van de menselijke bevolking, vernieling van de vegetatie, uitdroging en overvloedige aanplanting van cultuurgewassen. De huidige giraffenpopulatie leeft in dit onbeschermde gebied in nauw contact met de plaatselijke bevolking en hun lot is dus sterk verbonden aan dat van de mensen daar.
De inspanningen van ASGN voor het behoud van de giraf in deze streek gaan dan ook hand in hand met duurzame acties ter verbetering van de economische en sociale toestand van de lokale bevolking, ondermeer door de aanleg van waterputten en visvijvers en het beheer van een voedselbank met zaden. De mensen ter plaatse zijn actief betrokken in projecten voor het herbebossen van de biotoop en krijgen in ruil o.a. micro kredieten voor de aanschaf van vee en zaden. Deze principes zijn ons ook bekend van de eigen in-situ projecten in Cameroon en Brazilië waar onze wetenschappelijke medewerkers op gelijkaardige basis aan de slag zijn. De KMDA heeft een eigen wetenschappelijk departement CRC, voluit Centre for Research and Conservation.
Planckendael sponsort het bouwen van een waterput. Hiervoor verzamelen we 12.000. Elke bezoeker kan helpen om dit project te steunen. Een leuke moneyspinner (geldglijbaan) laat de munten rollen. Wij zorgen dat ze terecht komen.
Giraffen winnen lotto!
De giraffen (of eerder de bezoekers?) zijn in de prijzen gevallen. Niemand minder dan de Nationale Loterij is bereid gevonden de avontuurlijke inkleding van de savanneroute te financieren. Voor de structurele financiering van het giraffenproject konden we rekenen op een subsidie van de Vlaamse regering en Toerisme Vlaanderen. Ook de stad Mechelen danken we oprecht. BASE neemt het peterschap van de giraffen op zich. Onze welgemeende dank!
Naast de honingbij telt Europa nog vele honderden andere ongevaarlijke bijensoorten. Het zijn nuttige insecten die helpen met het bestuiven van bloemen en vruchten in de tuin. Door de manier van bouwen zijn er in ons land niet op alle plaatsen goede nestplaatsen voor deze nuttige insecten. Dit hangende bijenhuis zorgt voor een veilig onderkomen tijdens de winter en is in het voorjaar eveneens een geschikte nestplaats voor onder andere de metselbijen. De vrouwtjesbij maakt in de holtes cellen met daarin een eitje en wat pollen + nectar voor de larve als het ei uit komt. De cel wordt daarna vakkundig afgedicht door de insecten en als het larfje volgroeid is, eet het zich een weg naar buiten.
Hang dit bijenhuis op een zonnige op het zuiden gerichte plek. Het kan aan een tak of iets dergelijks omhoog hangen zodat beide kanten dienst kunnen doen. Het kan eveneens tegen een zonnige muur gehangen worden waardoor nog 1 kant dienst kan doen als insectenhotel.
Materiaalsoort van dit mooie insectenhotel: vurenhout en metalen ophangketting. De buitenkant van het hout is behandeld met product zodat het de weersomstandigheden enkele jaren kan doorstaan.
Netto gewicht van het insectenhotel: 660 gram Afmeting van de bijenblok: 17 x 15 x 8 cm
droge hoeven hoeven 2x per week insmeren met een mensel van 1/3 natuurazijn + 2/3 zonnebloemolie, en de kroonranden met laurierzalf. verder kan je biotine bijvoeren. handje brokken, beetje natmaken, biotinepoeder erbij en dat voeren. ilona
Kale plekjes zwavelzalf erop binnen twee weken komen de haren
Mager paard... Is je paard mager probeer,en je wil hem weer dikker krijgen geef dan gekookte aardappelen. Geef hem da een handje mais erbij, het lukt dan vast wel. Of geef hem bij zijn krachtvoer ook een scheutje keukenolie dagelijks
Mok Het heet Sudocreme en je kunt het kopen bij de drogist, het is eigenlijk crème tegen luieruitslag, en het helpt heel goed tegen mok. Elke dag dun opsmeren. Estelle
Vorig jaar had mijn paardje ook een hardnekkige mok dat niet overging met de gangbare middelen (Hydrocortiderm, wassen met betadineshampoo, zelfs met een gezichtsbruiner proberen uit te drogen, wat trouwens wel mee hielp). Ik kreeg toen de tip van een dierenartsassistente om het middel Erykana te proberen. Officieel is het een middel voor koeien tegen uierontsteking. Het is niet al te gek duur, en mijn paardje was na een week van zijn mok af. Valt te proberen. Je zou er ook aan kunnen denken om de algemene weerstand van je paard proberen te verhogen. Dit kan door bijvoorbeeld Echinaforce druppels bij te geven. Judith
zinkzalf op mok smeren werkt ook heel goed sione
Ontstoken ogen
Wij lieten gewoon een tijdje de thee staan tot die lauw was met het zakje erin. En dan met een doekje voorzichtig de ogen schoonmaken. Het hielp wel.
Paard iets tussen de tanden? plastic of ijzerdraadje? rustig met twee handen de lippen van elkaar trekken, niet een beetje maar flink vooral bovenlip en daarin zacht knijpen...rustig toespreken en iemand anders het draadje laten verwijderen...nooit met pincet werken!!!
Verkouden paarden heel simpel, echinaforce voor mensen! 1x per dag 10 druppels in wat water over het voer en klaar! mijn paard was namelijk snot en snot verkouden en na drie dagen dit gedaan te hebben was het over! ok, het kan natuurlijk altijd toeval geweest zijn maar toch.......
Wonden Vulketan gel Ik heb ook al wat ervaring met grote wonden bij paarden. Mijn jongste paard is vier weken geleden van de vrachtwagen gevallen en had zo'n grote wonde dat ik dacht dat het nooit meer goed zou komen. De veearts heeft het zelfs moeten hechten maar aangezien de huid maar met een klein stukje meer vasthong is die huid afgestorven. Nu strijk ik tot drie maal per dag "Vulketan-gel" aan haar been. Ik kan je verzekeren dat het een grote wonde is en aangezien het aan de onderkant van haar been was is het risico op wildvleesgroei groot. Tot hier toe heeft ze nog geen wildvlees dus..... goed product. Ik heb het gekocht bij een apotheker (in België) maar ik ben er zeker van dat ze dat in Nederland ook moeten hebben. Het is speciaal voor paarden. Groetjes Katlijn
ik heb veel ervaring met grote wonden .Om wild vlees groei te voorkomen moet je een pot honing kopen en bij de drogist mieriksworteldruppels (van Vogel ) halen. Meng de druppels goed door de honing en smeer dit 2 keer op een dag op de schoongemaakte wond. Als je dit blijft volhouden ben je er van verzekerd dat je geen of weinig wildvlees groei hebt. P.S. doe voldoende mieriksworteldruppels door de honing want die doen het meeste werk. groetjes Inger.
Vorige week heb ik een goede ervaring opgedaan wat het betreft wond verzorging. Mijn 1 jarige fjorden hengst had een schram aan zijn lip die is gaan ontsteken. Lekkere etter zooi. En zo'n rotplek om schoon te houden. Ik heb het volgende gedaan. Een emmer met warm/koud water, Betadine shampoo er in, een schone theedoek. Die theedoek heb ik in het water gedaan en boven de wond uitgeknepen zdat het water er langs stroomde. dat gewoon een paar keer gedaan en voorzichtig de wond schoon maken. Daarna even laten drogen en met Yellow cream ingesmeerd(dikke laag). Met 3 dagen was de infectie weg en nu zit er een mooie korst op. Die ik nog een beetje insmeer om het soepel te houden. Je moet het gewoon even in de gaten houden en schoonhouden. Het zit natuurlijk wel op een rotplek. Als er een korstje opzit zal het wel spoedig genezen en hoef je je verder geen zorgen te kmaken. Buitenlucht is heel goed voor wondjes. Sandra
Waarschijnlijk weet je het al maar: als je paard een wondje had en daar zit een kostje op. Moet je er niet met je borstel overheen poetsen want dan heb je grote kans dat het weer gaat bloeden. Verona
ontstekingen? weken in biotex sionne
zomerjeuk zeewater er op smeren
Een homeopathisch middel: Allergitum van VSM. Iedere dag ± 15 druppels (exacte hoeveelheid staat op de verpakking) over het voer en je hebt nergens last van. Ik spreek uit ervaring: Een 20 jarige pony die al zijn hele leven zich elke zomer helemaal kapot schuurt en waarop alle middeltjes al zijn uitgetest heeft met dit spul nergens last van. Verkrijgbaar via je dierenarts.
je kunt voordat je paarden naar buiten doet, b.v. op het land, de staart insmeren met klitwortel.Dit kun je halen bij het Kruidvat, het is hun eigen merk. Dit heeft bij mij altijd wel goed geholpen.
Zwellingen Spuit er eens superol op.(kan je krijgen bij de 'gewone' drogist, het zijn tabletjes voor gorgelen bij beginnende keelontsteking, maar kan ook gebruikt worden bij (brand)wondjes). Eén keer per dag even inmasseren en na twee dagen was de zwelling geheel verdwenen! Mirjam
Vlooien zijn vervelende beesten, maar een eiwit in hun poten zou wel eens van pas kunnen komen bij het herstellen van bloedvaten, ontdekten Australische geleerden. De resiline zorgt er bij vlooien voor dat ze een enorme springkracht in hun poten hebben, bij kleine vliegjes geven ze de vleugels de mogelijkheid om supersnel te bewegen. Door manipulatie van het gen dat ertoe aanzet om resiline te produceren zijn wetenschappers erin geslaagd om een kunstmatige variant te maken die dezelfde eigenschappen heeft als de oorspronkelijke, uitrekking mogelijk tot driemaal zijn lengte zonder te breken en dat in de toekomst mogelijk kan worden gebruikt om de elasticiteit van aders te herstellen. Dat zou dan hartaderbreuken kunnen voorkomen.
Wetenschappers hebben een schedel en schouderbeen onderzocht van een vis met vier poten, de Ventastega curonica, die 370 miljoen jaar geleden zou hebben geleefd. Het onderzoek zou wetenschappers helpen om de evolutie van vissen naar hogere gewervelden te begrijpen. Het onderzoek staat te lezen in het blad Nature.
Het dier had een groot kaakbeen met tanden, zijn kop leek op die van een krokodil en het was even groot als een krokodil. Zijn primitieve vinnen doen vermoeden dat de vis zijn prooien in ondiep water ging zoeken, zo stellen de wetenschappers, een team van internationale paleontologen onder leiding van de Zweed Per Ahlberg (Universiteit van Uppsala).
Het fossiel toont ook aan dat de eerste amfibieën in het Devonium (tussen 410 en 360 miljoen jaar geleden) niet noodzakelijk lineair zijn geëvolueerd, zoals werd gedacht, maar zich hebben gediversifieerd in verschillende evolutionaire takken, zo menen de wetenschappers.
"Het is verleidelijk de Ventastega te zien als een duidelijke tussenstap in de evolutie", klinkt het. Toch manen de onderzoekers aan tot voorzichtigheid.
Het fossiel werd ontdekt in het westen van Letland, waar destijds een semi-tropisch klimaat heerste. Eerder werden al fossielen van deze soort gevonden, maar geen enkele was zo volledig als deze. De ontdekking van de Ventastega komt twee jaar na de ontdekking van de Tiktaalik roseae, een soort die ook al werd omschreven als de "missing link" tussen vissen en viervoeters.
Voor de wetenschappers van dit nieuwe onderzoek vult de Ventastega curonica de morfologische leemte tussen de Tiktaalik en de eerste viervoeter, de Acanthostega.
In de namiddag kom ik bij de schaapkooi aan. Alle ooien lopen buiten met hun kroost. 107 lammetjes dartelen door de vallei. Een prachtig gezicht. Dit wordt de laatste week van het aflammeren. 18 ooien staan apart. Zij moeten nog.
Ik waan me vanaf het eerste moment in een compleet andere wereld. Afgezien van de bezoekers, alleen maar bomen, wei, schapen en lammetjes, in de middle of nowhere. Het kleine herdershuisje is sober en oergezellig. Ik krijg het kleine slaapkamertje. Martien zal op een matras in de kamer gaan liggen. Om 5 uur roept M. de honden bij mekaar en worden de dieren de kooi ingedreven.
Ik geef de leblammeren hun fles en maak kennis met Eddy, een heel brutaal rammetje van een week oud. Wat een leuk, pienter diertje. Hij springt meteen op me af. M. vertelt dat hij een van een drieling is. Zijn moeder heeft maar melk voor twee. Maar Eddy is slim en steelt melk bij de andere ooien, door onder hun staart door te duiken. Ik ga midden tussen alle lammetjes en hun 94 moeders in het stro liggen. Puur geluk, een ander woord is er niet.
Na het avondeten lezen we wat en om 23.00 uur doe ik de laatste flessenronde. M. legt uit wat ik moet doen als een ooi weeën krijgt. Kijken of alles goed gaat. Eerst de waterblaas, dan de pootjesblaas. Als het te lang duurt, hand en arm desinfecteren, glijmiddel erop en in het schaap voelen. Lam goedleggen en meehelpen. Als het lam er is, navelstreng ontsmetten met jodium, bij ooi de eerste melk trekken, kraamhokje plaatsen, ooi te drinken geven en blijven tot het lam opstaat en gaat drinken. Zo heb ik dat ook allemaal op de cursus Verloskunde Schapen geleerd. Nu de praktijk nog.
Een beetje zenuwachtig ga ik slapen. Om 2.00 uur gaat de wekker en is het mijn beurt. Snel aankleden en in het aardedonker naar de kooi lopen. Alle ooien liggen vredig te herkauwen, van een wee of waterblaas is niets te bekennen. Om 5.00 uur gaat M. eruit. Ik heb gezegd dat ik geroepen wil worden als er wat is. Maar ik slaap tot 8.00 uur als een roos.
Maandag 25 februari
De Dag Van De Stoere Hoefjes
Om 9.00 uur arriveert de schooltelevisie. Zijn ongeveer 3 uur bezig met allerlei opnamen. Pim, de elfjarige zoon van M. treedt op als woordvoerder en doet het uitstekend. De kinderen zijn verrukt van de lammetjes. Ondertussen werken M. en ik de ochtendrituelen af. Eerst de flesjes geven, 5 in totaal. Dan de troggen, die buiten staan met biks vullen. De aanstaande moeders eten eerst. Als zij klaar zijn, worden ze in hun wei gebracht door de honden. Dan de rest met al de die lammetjes. Die blaten ondertussen de oren van je kop, een oorverdovend geblér.
Als zij hun biks ophebben, gaan ze ook de wei in. De lammetjes racen met z'n allen in grote kolonnes heen en weer, net een grote witte vloedgolf, een prachtig gezicht. Dan met de steekwagen kuilgras opladen en daarmee de ruiven in de kooi vullen. Daarna hooibalen van de zolder gooien en de kooi opstrooien.
Als dat allemaal klaar is, het verharde erf aanvegen met een heksenbezem, die M. zelf maakt van berkentwijgjes. Tussendoor de schapen-adminstratie. Ik ga regelmatig bij de aanstaande moeders kijken, maar er gebeurt niks. De poezen, in de hooiberg, komen regelmatig bedelen om melk. Ik heb ze gister het restant uit de flesjes gegeven en ze weten me nu te vinden. s' Middags komt radio Gelderland voor een interview.
Heb het gevoel dat ik al een half jaar van huis ben. M. ging vanavond naar paardrijles, toen ze om 22.30 uur terugkwam nam ze de Volkskrant mee. Daarmee nam ze de wereld weer mee naar binnen. Hier leef ik voor mijn gevoel in een sprookjeswereld. Om 23.00 uur lopen we samen de laatste ronde. We blijven nog wat in de kooi hangen. Als M. op het punt staat naar bed te gaan zien we ineens een ooi, die ligt te hijgen. En ja hoor, daar is de waterblaas. Na een poosje zien we een paar stoere hoefjes. ¨Dat zal wel een rammetje zijn¨, zeg ik. Maar het lukt niet. De ooi is een jaarling en dan gaat het altijd moeizaam. Hoe ze ook perst, het kopje komt niet mee. Dan maar helpen.
Ik voel voor de eerste keer in een levend schaap. Op school oefenden we met een vuilsnizak, waar een dood geitenlam in zat. Maar dit is warm en zacht en glibberig. Ik voel het kopje. Gelukkig ligt het lam goed. We trekken uit alle macht, maar vanwege de glibberige hoefjes krijg je geen grip. Op een gegeven moment lukt het toch. En dan is het lam daar.
Alles gaat vervolgens zoals het moet, alleen laat de ooi hem niet drinken. Ik melk het schaap in een pannetje, giet dat over in een flesje en het lam drinkt. Het is een extreem groot beestje. 's Nachts melk ik de ooi nog een keer. Ik voel me een hele Piet, dat ik dit toch maar allemaal zo maar doe. Inmiddels raak ik erg gehecht aan die brutale Eddy. We spreken af dat hij met mij mee naar huis gaat.
Dinsdag 26 februari
De Dag Van De Spontane Geboorte
Vanochtend een school, die een lammetje komt adopteren. De kinderen zijn zelf bijna lammetjes. Het is heel moeilijk voor ze om niet te gaan rennen in de wei. Maar dat mag niet, want dan worden de schapen opgejaagd.
Dennis, de autistische jongen, die elke dinsdag komt meehelpen arriveert. Hij wil alles weten, welke dieren ik heb, hoe ze heten. Als een mitrailleur vuurt hij de vragen op me af. Onthoud alles, want begint ineens weer over Booswicht, een van mijn poezen, en met halve antwoorden neemt hij geen genoegen.
's Ochtends belt Hans van der Vlist, webmaster van DierenNieuws.nl of het hier ook zo stormt. Nee dus, maar we zitten hier ook tamelijk beschut in deze vallei. Als ik D. naar de trein rij, haal ik gelijk de journaliste van Avanta van het perron op. Vorige week is ze al bij mij op de boerderij geweest en vanmiddag maakt ze het portet rond.
Als we op de kooi aankomen, is er net een lammetje spontaan geboren in de wei. Ze valt met haar neus in de boter. Is zwaar onder de indruk van alles. We gaan in de kooi zitten om rustig te kunnen praten. Als even later de kudde arriveert, is daar geen sprake meer van. We worden belaagd door alle lammetjes die aan haar blocnote knabbelen.
Woensdag 27 februari
De Dag Van Caesar
De nacht is weer rustig verlopen zonder geboortes. Vanochtend stond er een ooi wat apart van de kudde tijdens het eten. Ze at niet mee en zag er niet erg lekker uit. We hebben haar weer in de kooi gebracht. Vanmiddag kwam de fotograaf om foto's te nemen voor Avanta. Zal je net zien, een stralende ochtend met zon, en toen hij er was, koud, grauw, harde wind en regen. Ben wel eens onder aangenamere omstandigheden gefotografeerd. Benieuwd wat dat wordt. Met de ooi ging het niet goed. Tijdens het voelen komen we niet verder dan één hand naar binnen.
Dan gaat mijn telefoon. De secretarese van Brinkhorst. Vertelt dat ik door hoofd voorlichting gebeld ga worden voor een afspraak over de oormerken. Dat is sneller dan ik had verwacht. Brinkhorst houdt zich aan z'n woord.
Om 5 uur komt de dierenarts. Het wordt een keizerssnee. Een gecompliceerde. Toen hij de snee maakte puilden de darmen er uit. Het bleek dat de baarmoeder helemaal gedraaid was. Vandaar dat ik er niet in kon komen. Het ramlammetje dat er uit komt is meer dood dan levend. We wrijven het schoon en droog met stro en handddoeken. Ondertussen werkt de veearts hard door. Ik neem alles op met de digitale videocamera. Als het schaap klaar is leggen we het slappe lammetje erbij. Hij probeert wat te drinken maar dat lukt niet erg.
De ooi staat al weer gauw op haar poten en stoot het diertje van zich af. We hebben een grote fout gemaakt door haar niet aan het lam te laten ruiken en likken toen ze nog op 'de operatietafel' lag. Dat had makkelijk gekund, ze was alleen plaatselijk verdoofd. Stom! Ze heeft wel melk. Die vangen we op in het pannetje, zodat het lam toch de broodnodige biest krijgt.
Na het avondeten de tarotkaarten gelegd. We zijn met een hele ploeg, dus er valt veel te lachen en bespreken. Er komen verrassende dingen uit. Zoon Pim is de Kluizenaar, daar moet ik hem veel over uitleggen. Als ik 's nachts de biest in de magnetron wil opwarmen hoor ik iedere keer een plof en dan valt het flesje om.
Ik zie alleen maar grote klonten liggen. Lijkt op boter. Ook dat was stom. Biest kan helemaal niet opgewarmd worden, dan gaat het stollen vanwege al die eiwitten die er in zitten. Weer wat geleerd. Dan maar kunstmelk aan de kleine Caesar. Moeder wil nog steeds niets van hem weten.
Donderdag 28 februari
De Dag Van De Chinees Zonder Vlees
Tijdens ontbijt met M. besproken dat ik Caesar ook meeneem. Ik wil er geen oor- of volgnummers in. Op de radio horen we dat er mogelijk MKZ is in Engeland. Ik denk aan vorig jaar toen daar al die schapen werden verbrand. Het lijkt of ik al weken van huis weg ben.
Onwerkelijk ver weg is het. Vanavond komt het bestuur van de schaapskudde eten. Daarmee wordt het einde van de aflammerperiode gevierd. De plaatselijke Chinees brengt om 19.00 uur een aantal grote schalen en rechauds. Ik schep er voorzichtig in om het vlees te omzeilen, het smaakt heerlijk. Het bestuur is erg geïnteresseerd in mijn acitiviteiten, zowel voor mens als dier en hoopt dat ik de schaapskudde in Amsterdam zal promoten.
Vrijdag 1 maart
De Dag Van De Thuisreis
Vanochtend belde Theodor of ik nog meega naar tangoles vanavond. Zat ik op tangoles dan? Het staat lichtjaren van me af. Heb alles in orde gemaakt voor de reis naar huis met de twee baby's. Zeiltje achterin, daar stro op, de opening naar de achterbank dichtgemaakt met een plank. Het valt me zwaar om weg te gaan merk ik. Drie lammetjes zijn er sinds mijn komst geboren, niet veel. Met M. afgesproken dat ik volgend jaar in de 3e week kom i.p.v. de 4e, dan schijnen de meeste geboren te worden. Ik beschouw deze week als een try-out.
Plotseling, waarom weet ik ook niet, krijg ik haast. Ik smijt mijn spullen in de tas, haal Eddy op uit de wei, terwijl ik hem de fles geef en zet Caesar achterin de Volvo. Daar beginnen ze te blaten dat het een aard heeft. Ze zijn bang. Ik voel me naar dat ik ze uit hun wereldje wegruk. Maar het alternatief is de Islamitische slager voor ze over een paar maanden. Bij mij mogen ze leven tot ze omvallen van ouderdom.
Met die gedachte rij ik naar huis, mijn hoofd staat op ploffen van alle indrukken. De baby's laten van zich horen, tot het plotseling rustig is. Ze slapen. Vlak voor ik mijn eigen erf oprij, zijn ze klaarwakker. Ik til ze uit de Volvo, zet ze in hun nieuwe nachthok en maak snel een fles klaar. Als ik even later de enorme kracht en vitaliteit in die lijfjes voel heb ik er het volste vertrouwen in dat het allemaal goed gaat komen.
Maandag 4 maart
De heertjes hebben het naar hun zin. Ze dansen tussen de zwijntjes door, lopen mij bij iedere stap die ik verzet als hondjes achterna, drinken heel goed en groeien als kool. Aanhankelijk en lief zijn ze. Dafne Westerhof (Bron : Dierennieuws 2001)
Een vrouw uit Florida die op zoek was naar haar verloren kat, deed een onthutsende vaststelling. Ze vond wel degelijk haar kat, zij het in de buik van een drie meter lange slang.
Huisdieren De slang werd opgepikt door de mensen van de dierenbescherming in Orlando. Zij staan al lang niet meer te kijken van dergelijke voorvallen. "Het is de zesde keer in twee maanden dat we een slang moeten ophalen", zegt Corey Hicks. "De mensen kopen ze als huisdier, maar kunnen ze na enige tijd niet meer de baas. Ze laten de dieren vrij en dan kom je dit soort onverantwoorde toestanden tegen", zegt de man. (eb)
China evacueert reuzenpanda's na aardbeving (Martina)
China evacueert reuzenpanda's na aardbeving
Reuzenpanda's uit het Chinese natuurreservaat Wolong zijn vanwege het aanhoudende risico op aardverschuivingen na de verwoestende aardbeving in mei tijdelijk elders ondergebracht. Zes panda's werden naar een reservaat 120 km verderop gebracht, nadat vorige week ook al dertien dieren naar die locatie waren overgeplaatst. Negentien panda's werden eerder al in een accommodatie in de hoofdstad van Sichuan, Chengdu, ondergebracht. Tevens zijn er exemplaren naar het zuiden en oosten van China vervoerd. Als het gevaar is geweken, zullen de dieren naar Wolong terugkeren.
Wolong raakte bij de aardbeving zwaar beschadigd, net als 48 andere pandareservaten in Sichuan. Hoeveel panda's door de aardbeving om het leven zijn gekomen, is niet bekend. Er leven slechts 1.600 reuzenpanda's in natuurgebieden in Sichuan en het naburige Shaanxi. China is het enige land waar deze diersoort in het wild voorkomt. (novum/lpb)
Een dachshund in China duwt de rolstoel van een man. Voorbijgangers merken het beestje nauwelijks op.
Pootje voor pootje Guai Guai loopt onder de rolstoel en duwt met de voorpoten de rolstoel. Het hondje is zo klein dat voorbijgangers gewoon denken dat het om een gemotoriseerde rolstoel gaat. Het hondje leerde de rolstoel duwen toen het nog een pup was en onder de rolstoel ging spelen. "Toen ik met mijn vader ging wandelen, kroop Guai Guai onder de rolstoel met de voorpoten op de voetsteunen. Zo is het allemaal begonnen", zegt Wang uit Zhengzhou. "In het begin was het niet makkelijk maar pootje voor pootje ging het beter. Toch is het niet zo simpel want mijn vader weegt vijftig kilo. De hond is het nu zo gewoon dat hij helemaal gek wordt als hij een dagje niet de rolstoel kan duwen." (vsv)
Experten uit Italië en Frankrijk willen met een nieuw systeem de walvissen in de Middellandse Zee redden. Met de hulp van hoogtechnologische instrumenten, waaronder een met zonne-energie aangedreven vliegtuig en met sensoren uitgeruste boeien, zullen dodelijke botsingen van zeezoogdieren met schepen voorkomen worden.
Een wetenschappelijk team van de universiteiten van Genua, Turijn en Montpellier zal met deze methode voortaan exact kunnen bepalen waar walvissen en dolfijnen zich bevinden en welke trajecten ze volgen. Die informatie zal dan zowel aan de kustwacht als aan de rederijen worden doorgespeeld, om aanvaringen te vermijden, berichtte de krant La Stampa vrijdag.
Het futuristische vliegtuig met datatransmissie, dat op 18 kilometer hoogte toezicht zal houden op de beschermde zone voor walvissen voor de Ligurische kust, zal vermoedelijk 1,5 miljoen euro kosten, luidde het. De experten hopen dat de Europese Unie het project financieel wil steunen.
De eerste beschermde zone voor walvisachtigen in de Middellandse Zee bevindt zich tussen Ligurië, Corsica en de Provence. Daar leven onder andere potvissen en spitssnuitdolfijnen, gestreepte dolfijnen en het met een lengte van 24 meter tweede grootste levend wezen op aarde, de vinvis.
Het gebied, dat jaarlijks door 2.000 veerboten en 1.500 vrachtschepen alsook 300 tankschepen wordt bevaren, is 87.000 vierkante kilometer groot.
Steeds weer komen bij onvoorziene aanvaringen vele beschermde zeezoogdieren om het leven. Andere verliezen door de akoestische vervuiling van de zee hun oriëntatievermogen en stranden op de kusten.
Lelijkste hond ter wereld heeft drie poten en één oog (Martina1)
Lelijkste hond ter wereld heeft drie poten en één oog
Dit is hem dan: de lelijkste hond ter wereld. De Chinese naakthond Gus.
In Californië hebben ze gisteren een wel heel aparte verkiezing gehouden. De verkiezing van lelijkste hond ter wereld. De eer is weggelegd voor de Chinese naakthond Gus. De arme drommel heeft maar drie poten, één oog en een plukje wit haar op zijn kop.
Gus woont in Florida, maar met zijn baasje reisde hij de duizenden kilometers naar de westkust om aan de wedstrijd mee te kunnen doen.
De prijs bestaat uit vijfhonderd dollar en een optreden op nationale ochtendtelevisie. Gus vierde zijn overwinning met een schoonheidsslaapje. Vorig jaar ging de dubieuze eer ook al naar een Chinese naakthond. (novum/ap/ka)
Dierenmummies zijn, zoals de naam al zegt, mummies van dieren. In het oude Egypte werden niet alleen mensen, maar ook dieren soms gemummificeerd. Er waren verschillende redenen om dieren te mummificeren: als voedsel voor de doden, als huisdier voor het hiernamaals, als offer aan de goden, of omdat het een heilig dier was.
Meer dan 50 dierenmummies zijn van 24 april 2008 tot en met 1 maart 2009 te zien in de tentoonstelling Dierenmummies in het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden. Daarvoor zijn diverse mummies met een CT-scanner onderzocht.
Redenen om dieren te mummificeren
Dierenmummies werden, zoals gezegd, om andere redenen gemaakt dan menselijke mummies. Aan de buitenkant van een dierenmummie kan je meestal niet zien waarom het dier gemummificeerd is. De reden wordt pas duidelijk wanneer je ook de vindplaats kent of de mummie inwendig hebt onderzocht. In het oude Egypte had men vier verschillende redenen om een dier te mummificeren.
Mummie van een kat
Ten eerste werden dieren (of delen van een dier) gemummificeerd om als voedsel te dienen voor de overledene. De dierenmummie werd dan met ander voedsel en andere grafgiften in het graf gezet. Soms werd er een mummie van een huisdier gemaakt, om het voor de eeuwigheid te bewaren. Dit is een tweede soort dierenmummie. De huisdieren werden niet gedood om met hun baasje begraven te worden. Zij werden gemummificeerd wanneer ze stierven, bewaard, en later bijgezet in het graf van hun eigenaar. Zo waren zij weer samen in het hiernamaals. Een derde soort dierenmummie was die van de heilige dieren. Dit waren diersoorten die verbonden waren aan een bepaalde god of godin. Deze ziel van een god of godin kon bij een bezoek aan de mensenwereld plaats nemen in het lichaam van het dier. De heilige dieren werden bij een tempel verzorgd en dan na hun dood gemummificeerd en in speciale graven geplaatst. Per tempel was er maar een heilig dier. De vierde soort mummies was die van de offergaven. Wanneer iemand een tempel bezocht, kon die persoon een dierenmummie kopen om te offeren aan de god van de tempel. De Egyptenaren hoopten zo dat hun gebeden verhoord zouden worden of wilden de goden bedanken voor iets dat zij hadden gedaan.
Manier van mummificeren
Waar de dieren gemummificeerd werden, is helaas niet bekend. Wellicht was dit net als bij menselijke mummies in een werkplaats of tent. Wel is bekend dat de manier waarop de dieren gemummificeerd werden per periode en per diersoort verschilden. Een groot dier is natuurlijk moeilijker te mummificeren dan een klein dier. Een Apis-stier, de heilige stier die vereerd werd in de stad Memphis, kreeg bijvoorbeeld een uitgebreide mummificatie waarbij zijn inwendige organen apart werden gemummificeerd. Vogels werden eenvoudig ondergedompeld in pek of hars en daarna in linnen gewikkeld. Dieren als slangen en vissen werden misschien eerst gedroogd voordat zij in linnen werden gewikkeld.
Kom met hars. Hars diende om de mummies te balsemen. Vogels werden eenvoudig in een vat met gesmolten hars of pek ondergedompeld.
Dierenmummies in het museum
De collectie Egyptische mummies van het Rijksmuseum van Oudheden is internationaal een van de belangrijkste verzamelingen op dit gebied. Naast 31 mensenmummies heeft het museum 73 dierenmummies. De mummies zijn ongeveer 2000 jaar oud. In de 18e en 19e eeuw werden mummies vaak kapot gesneden om de inhoud te bekijken. Het Rijksmuseum van Oudheden, dat sinds 1818 bestaat, heeft dat vrijwel nooit gedaan. De eerste directeur van het museum was hier namelijk al geen voorstander van. De collectie mummies van het museum is daarom heel groot.
Van de dierenmummies zijn in het Academisch Medisch Centrum in Amsterdam röntgenfotos gemaakt. Ook zijn enkele mummies onderzocht met een CT-scanner. Zo werd veel over de inhoud van de dierenmummies bekend zonder ze te hoeven beschadigen. Met de fotos en scans konden de diersoort, doodsoorzaak, leeftijd bij overlijden en toegepaste mummificatietechniek vastgesteld worden.
Een aantal dierenmummies ligt tentoongesteld in speciale stofvrije vitrines in een ruimte waarin ook temperatuur, luchtvochtigheid en lichtsterkte ideaal zijn. Vandaar dat het op de afdeling Egyptenaren wat donkerder is dan in de rest van het museum.
Krokodillenmummies in de tentoonstelling 'Dierenmummies'
De mummies die niet in het museum zijn opgesteld, en al het andere organische materiaal uit de collectie, worden bewaard in een speciaal depot. In deze ruimte kunnen temperatuur en luchtvochtigheid worden geregeld.
Soms moeten kwetsbare mummies gerestaureerd worden. Losse windsels worden bijvoorbeeld vastgezet. Om verlies van fragmenten in de toekomst te voorkomen en de mummies verder te beschermen, hebben sommige een 'hoes' van zijdecrepeline gekregen. Zijdecrepeline is een dunne, doorzichtige stof die nauwelijks te zien is. Deze bescherming kan zo nodig eenvoudig weer worden verwijderd.
Meer weten?
Meer dan 50 dierenmummies zijn van 24 april 2008 tot en met 1 maart 2009 te zien in de tentoonstelling Dierenmummies in het Rijksmuseum van Oudheden.
Bij de tentoonstelling is een boekje verschenen: Esther Holwerda, Dierenmummies, uitgave Rijksmuseum van Oudheden, Leiden 2008 - ISBN 978-90-71201-18-9
De Egyptenaren mummificeerden mensen, zodat hun ziel na de dood nog terug kon keren naar hun lichaam op aarde. Naast mensenmummies maakten de Egyptenaren ook dierenmummies. Dit deden zij echter om hele andere redenen dan bij mensen. Aan de buitenkant van een dierenmummie kan je meestal niet zien waarom het dier gemummificeerd is. Dat wordt pas duidelijk wanneer je ook de vindplaats kent of de inhoud van de mummie hebt onderzocht. In het oude Egypte had men vier verschillende redenen om een dier te mummificeren.
Voedselmummies
Sommige dieren of delen van dieren werden gemummificeerd om als voedsel te dienen voor een dode. Deze moest namelijk iets kunnen eten in het leven na de dood. De voedselpakketjes werden met andere voedingsmiddelen, zoals brood en bier, in het graf geplaatst.
Offertafel met voedsel voor overledenen. Detail van een muurschildering in het graf van Menna; Thebe, 18e dynastie
Voedselmummies
Mummies van huisdieren
Soms werden er ook huisdieren gemummificeerd. De dieren werden niet gedood om met hun baasje begraven te worden. Zij werden gemummificeerd wanneer ze waren gestorven, bewaard, en later bijgezet in het graf van hun eigenaar. Zo waren zij weer samen in het hiernamaals. Behalve katten en honden zijn er ook enkele apen en gazellen gevonden in graven van mensen.
Detail van het reliëf uit het graf van Merymery. Kalksteen, 18de dynastie (1550-1307 v.Chr.) Katten werden veel gehouden als huisdier.
Mummies van heilige dieren
Er zijn ook mummies van heilige dieren die verbonden waren aan een bepaalde god of godin. De Egyptenaren geloofden dat de goden onzichtbaar waren en ergens buiten onze wereld woonden. Als een god zich op aarde wilden laten zien, dan kon de ziel van de god in het heilige dier plaats nemen. De god koos dan het lichaam van een dier waarmee hij eigenschappen gemeen had. De oorlogsgod koos bijvoorbeeld een sterke leeuw, de god van de wijsheid een slimme baviaan. Eigenlijk werd dus niet het dier, maar de god erin vereerd. Er was per tempel maar één heilig dier, dat allerlei speciale kenmerken moest hebben. Het dier werd bij de tempel door priesters verzorgd. Heilige dieren werden na hun dood gemummificeerd en per diersoort in speciale graven neergelegd.
Mummie van een baviaan, 30ste dynastie (380-343 v.Chr.) of Ptolemaeische Periode (332-30 v.Chr.) Een heilige baviaan werd gehouden en gekoesterd in een heiligdom, en na zijn dood bijgezet in een speciale begraafplaats.
Offergaven
De vierde soort mummies waren offergaven. Wanneer iemand een tempel bezocht, kon die persoon een dierenmummie kopen. De bezoeker offerde de mummie aan de god of godin van de tempel om die tevreden te stellen. De Egyptenaren hoopten zo dat hun gebeden verhoord zouden worden of wilden de goden bedanken voor iets dat zij hadden gedaan.
Vanaf ongeveer 500 v.Chr. begonnen de tempelpriesters naast het heilige dier ook groepen van zijn soortgenoten te verzorgen op het tempelterrein. Deze dieren waren niet zo speciaal als het heilige dier.
In de Griekse en Romeinse tijd werden de dieren op grote schaal gefokt om uiteindelijk gemummificeerd te worden. De priesters wachtten meestal niet tot de dieren op natuurlijke wijze stierven. Ze draaiden nog piepjonge dieren de nek om of sloegen hun schedel in, wanneer de vraag naar mummies groot was. Er zijn ook offermummies gevonden waarvan het lijkt alsof ze een dier bevatten, maar die in werkelijkheid gevuld zijn met zand. Misschien zijn die gemaakt op momenten dat de vraag naar offermummies te groot was.
De mummies werden soms in mooie kistjes, kruiken of houders geplaatst. Nadat zij geofferd waren, werden de mummies in uitgebreide grafcomplexen bijgezet.
Mummie van een ibis in een sarcofaag, waarschijnlijk uit de 27e dynastie Op deze sarcofaag staat een tekst met de naam van de persoon die de mummie heeft geofferd. Helaas is de naam onleesbaar.
Ibisbegraafplaats in Tuna el-Gebel. Hier werden de ibismummies bijgezet die in de tempel geofferd waren of die van elders waren meegebracht om met eerbied begraven te worden.
Van de eerste drie soorten mummies zijn er maar weinig exemplaren bekend, maar van de offergaven zijn er miljoenen bewaard gebleven.
Meer dan 50 dierenmummies zijn van 24 april 2008 tot en met 1 maart 2009 te zien in de tentoonstelling Dierenmummies in het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden. Zie de website www.dierenmummies.nl
Heel wat honden- en kattenziekten kunnen verlies, massale vernietiging of verminderde productie van rode bloedcellen veroorzaken. Die kunnen dan geen hemoglobine meer vervoeren zoals het hoort. Gevolg: bloedarmoede (anemie), een aandoening die zo snel mogelijk moet worden behandeld, want ze brengt het leven van uw huisdier in gevaar.
Bloedarmoede herkennen
Bij bloedarmoede zit er te weinig hemoglobine in het bloed, wat het zuurstoftransport in het lichaam ernstig in het gedrang brengt. Een typisch teken van bloedarmoede bij dieren zijn de bleke of zelfs witte slijmvliezen van mond, ogen en genitaliën. Die moeten normaal gezien mooi roze zijn, dankzij de rode kleur die hemoglobine krijgt als ze gebonden wordt aan zuurstof. De diagnose kan bevestigd worden met laboratoriumtests waarbij de hemoglobineconcentratie en het aantal rode bloedcellen worden gemeten.
Regeneratieve en niet-regeneratieve anemie
Rode bloedcellen hebben een beperkte levensduur en worden voortdurend aangemaakt door het beenmerg. Maar als het aantal rode bloedcellen abnormaal daalt, reageert het beenmerg door de productie te verhogen. In de microscoop zijn dan heel wat jonge rode bloedcellen zichtbaar die groter zijn dan hun oudere leeftijdsgenoten. In dat geval spreken we van regeneratieve anemie. Bij sommige ziekten wordt anemie echter veroorzaakt door een stoornis van het beenmerg zelf of van een orgaan dat het stimuleert bij de productie van rode bloedcellen (de nieren bijvoorbeeld). We spreken dan van niet-regeneratieve anemie.
Bloedarmoede kan zeer veel oorzaken hebben
Mogelijke oorzaken van regeneratieve anemie zijn: bloedingen, bloedparasieten (piroplasmose, leptospirose en de hemobartonella-bacterie), darmparasieten (ankylostomen of mijnwormen) en huidparasieten (luizen, vlooien en teken, die zich voeden met het bloed van het dier). Verder ook darmzweren, urinewegontstekingen en tumoren van diverse organen, die kunnen beginnen te bloeden. De rode bloedcellen kunnen ook aangetast worden door een immuunstoornis of opname van toxische producten.
Niet-regeneratieve anemie daarentegen is een gevolg van ijzer-, koper- of vitamine B12-tekort in de voeding en van de verminderde productie van rode bloedcellen door het beenmerg. Soms wordt dat immers niet langer gestimuleerd om rode bloedcellen aan te maken, onder meer bij nierinsufficiëntie. Het zijn namelijk de nieren die erytropoëtine produceren, het hormoon dat de productie van rode bloedcellen stimuleert. Sommige geneesmiddelen, een langdurige overdosis oestrogenen in het bloed, virussen (parvovirose) en bacteriën (erlichiose) hebben eveneens tot gevolg dat het beenmerg geen rode bloedcellen meer kan produceren. Ten slotte veroorzaakt ook het feliene leukemievirus (FeIV) bloedarmoede bij katten.
Bloedarmoede bij honden en katten (deel 2)
Bloedarmoede kan pas behandeld worden als eerst de oorzaak opgespoord wordt. Toch is in zware gevallen soms een bloedtransfusie nodig. In dat geval moeten de bloedgroepen van het donordier en het ontvangende dier uiteraard wel compatibel zijn!
Behandeling van bloedarmoede
De behandeling moet aangepast worden aan de oorzaak : antiparasitica voor bloed-, darm- en huidparasieten, antibiotica tegen bacteriën, ondersteunende behandeling bij nierziekten en correctie van een eventueel ijzer- of vitaminetekort. Bovendien kan ook een groeidieet uw viervoeter helpen om weer op krachten te komen. Heeft het dier echter op korte tijd veel bloed verloren (het bloedvolume van honden en katten vormt slechts respectievelijk 7 en 4 % van hun lichaamsgewicht), dan is in sommige gevallen een bloedtransfusie noodzakelijk.
Welk bloed moet het dier krijgen ?
De bloedgroep van een dier wordt bepaald door de aanwezigheid van moleculen aan het oppervlak van zijn rode bloedcellen. Deze erfelijke moleculen worden « antigenen » genoemd.
Er bestaan twee soorten antigenen die zich vasthechten aan de rode bloedcellen van de kat. Katten kunnen dan ook drie bloedgroepen hebben: groep A voor katten die rode bloedcellen hebben met het antigen A en groep B voor diegenen met het antigen B. Een derde groep bestaat uit katten die beide antigenen hebben (A en B). Bovendien bevat het bloed van katten uit groep A antilichamen die de rode bloedcellen met het antigen B kunnen herkennen en vernietigen. Bij katten uit de B-groep geldt het omgekeerde. De anti-A-antilichamen van katten uit de B-groep zijn bijzonder agressief tegenover de rode bloedcellen A. Vandaar dat een bloedtransfusie tussen beide groepen katten een massaal aantal rode bloedcellen vernietigt.
De meeste katten behoren tot de A-groep. Toch zijn er enkele rassen waarin 5 tot 50 % van de katten in de B-groep thuishoren. Het gaat onder meer om de Abessijnse kat, de Somalische kat, de Perzische kat en de Devon Rex.
Bij honden is de situatie complexer, want er bestaan verschillende bloedgroepsystemen. Wel hebben de meeste honden geen antirodebloedcel-antilichamen zolang ze geen transfusie hebben gekregen. Vandaar dat een hond een eerste transfusie mag krijgen met bloed van om het even welke andere hond. Nadien kan hij antilichamen ontwikkelen en mag hij geen tweede transfusie krijgen zonder voorafgaande analyses.
Gevaren van een transfusie
Bij een bloedtransfusie moet het dier onder toezicht van een dierenarts geplaatst worden. Bij elke transfusie kunnen immers een massaal aantal rode bloedcellen vernietigd worden, waardoor de bloedarmoede nog verergert. Bovendien kunnen bij een transfusie ook bacteriële, virale of parasitaire infecties overgedragen worden (piroplasmose, feliene leukemie, hemobartonellose ).
Vroeger was er maar één manier om de inhoud van een mummie te achterhalen: opensnijden. Maar daarmee was zo'n mummie natuurlijk wel meteen vernield. Dankzij de medische wetenschap kunnen we tegenwoordig in een mummie kijken zonder hem te beschadigen: door middel van röntgenfoto's en CT-scans.
Van alle dierenmummies uit de collectie van het Rijksmuseum van Oudheden zijn in de jaren 1999 tot en met 2003 röntgenfotos gemaakt. Een paar van die fotos riepen vragen op. In 2008 zijn daarom van zeven mummies CT-scans gemaakt in het Academisch Medisch Centrum (Amsterdam).
Mummie van (twee) krokodil(len), datering onbekend. Deze meer dan drie meter lange mummie lijkt van een volwassen krokodil te zijn. Op röntgenfotos is echter te zien dat de mummie niet één grote, maar twee kleine krokodillen bevat, waarvan de voorste zijn staart en de achterpoten mist.
Een CT-scan (CT=computertomografie) is een onderzoek waarbij met röntgenstraling doorsnedenfotos van het lichaam worden gemaakt. Hierna bouwt een computer van die doorsneden een driedimensionale weergave van het onderzochte lichaamsdeel op. Behalve botten zijn ook (resten van) organen te zien. Eventuele voorwerpen op of in mummies zijn ook goed te zien op de scans. Omdat CT-scanbeelden driedimensionaal zijn, geven ze meer informatie dan de tweedimensionale röntgenfotos.
Mummie van een kat, datering onbekend. Deze kattenmummie was bestemd om verkocht te worden aan een bezoeker van een tempel, en vervolgens geofferd te worden aan de godheid van dat heiligdom. Om de mummie een levendige aanblik te geven is hij opgevuld en zijn op de kop namaakoortjes genaaid. Röntgenfoto's en CT-scans laten zien dat de botten van de kat op vele plaatsen zijn gebroken.
kattenmummie in CT-scanner
Aan de hand van de fotos en de scans kan de binnenkant van de mummies onderzocht worden, zonder de mummies te beschadigen. Onder andere diersoort en leeftijd kunnen zo vastgesteld worden. Ook is op de scans vaak te zien hoe het dier gestorven en gemummificeerd is. Bij het onderzoek komen soms verrassingen aan het licht. Zo bevatten enkele mummies alleen een onderdeel van een dier en zijn anderen slechts gevuld met zand. En de mummie die er uit ziet als een van een ibis, blijkt een hondenkop te bevatten.
Mummie van een baviaan, 30ste dynastie (380-343 v.Chr.) of Ptolemaeische Periode (332-30 v.Chr.) Een heilige baviaan werd gehouden en gekoesterd in een heiligdom, en na zijn dood bijgezet in een speciale begraafplaats. Op de CT-scans is duidelijk te zien dat deze baviaan zorgvuldig gemummificeerd is: zijn schedel en zijn buikholte zijn leeg.
De resultaten van het jarenlange onderzoek naar de dierenmummies uit de museumcollectie worden voor het eerst aan het brede publiek getoond in de tentoonstelling Dierenmummies. Deze is van 24 april 2008 tot en met 1 maart 2009 te zien in het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden. Zie de website www.dierenmummies.nl
Vrouwelijke chimpansees "berekenen" hun seks (Martina1)
Vrouwelijke chimpansees "berekenen" hun seks
Vrouwelijke chimpansees vertonen de hebbelijkheid om tijdens het vrijen (soms) luidruchtig voor de groep duidelijk te maken waarmee ze bezig zijn.
Onderzoek naar dat gezucht en gekreun - vaker gekrijs - toont aan dat er heel wat sociale berekening aan de pas komt. Zo blijkt dat het wijfje in twee derden van de paarbeurten helemaal niet krijst. Dit ondermijnt de stelling - die tot dusver werd aangenomen - dat de wijfjes met hun gekrijs ook andere mannetjes willen aanzetten tot copuleren.
Bij chimpansees is het immers zo dat een wijfje met zoveel mogelijk mannetjes paart, om zoveel mogelijk vermeende vaders te hebben voor haar jong. Mannetjes malen er niet om een jong waarvan ze zeker weten dat het niet van hen is te doden.
Gang bang
De onderzoekers Simon Townsend, Tobias Deschner en Klaus Zuberbühler stelden vast dat een wijfje wel luidruchtig vrijt als ze met een hooggeplaatst mannetje bezig is. Vermoedelijk om andere hoge pieten te lokken en zoveel mogelijk bescherming voor haar jong te krijgen.
Ze doet ook zaad op bij lager geplaatste mannetjes - hoe meer concurrentie, hoe gezonder de nakomeling - maar dan is er geen gekrijs. Dat zou haar geen extra bescherming opleveren maar wel het risico dat andere wijfjes negatief reageren.
De zaak ligt nog complexer als ook de - bij vrouwelijke chimpansees uiterlijk zichtbare - vruchtbaarheid in acht wordt genomen. Je zou denken dat een wijfje krijst en zo veel mogelijk mannetjes wil, op de dag dat ze het meest vruchtbaar is. Maar dat is niet zo. Ze krijst altijd en verbergt dus de meest vruchtbare dag. Dit laat haar zelf toe om bijvoorbeeld bescherming en status te halen uit een één vrijpartij, en gegeerd genetisch materiaal uit een andere
Tijgers en olifanten keren terug naar Cambodja (Martina1)
Tijgers en olifanten keren terug naar Cambodja
Indochinese tijger met jongen.
Indochinese tijger.
Jarenlang stroopte Lean Kha de door de oorlog al zo erg geteisterde wildernis van de Mondulkiri-provincie van Cambodja leeg. De voormalige kindsoldaat van de Rode Khmer denkt dat hij zeker duizend dieren doodde, waaronder tien tijgers, en dat allemaal na de val van het brutale Pol Pot-regime in zijn land.
Oorlogen en stroperij vernietigden bijna al het wild in de wildernisgebieden van de Mondulkiri-provincie, ooit de ''Serengeti van Azië genoemd.
Terugkeer Maar nu Cambodja de vrede heeft teruggewonnen beginnen kleine, maar groeiende groepen van Indochinese tijgers, Aziatische olifanten en bijna geheel uitgeroeide soorten als de reuzenibis langzaam maar zeker terug te keren naar één van Zuid-Oost-Aziës laatste overgebleven oerwouden. En voormalig stroper Len Kha, intussen 45, helpt de WWF nu als hoofdopzichter om de dieren in stand te houden.
Onwetend ''In de tijd was ik een onwetende en ik dacht niet dat er een probleem was toen ik tijgers neerschoot'', zegt Kha. ,,Maar nu weet ik dat ik deze dieren moet beschermen opdat onze kinderen en kleinkinderen ze ook nog te zien zouden krijgen''. (hhm)
'Mensen met een hond of een poes hebben een lagere hartslag en hun bloeddruk daalt sneller na een stressvolle gebeurtenis. Ook voor de geest zijn dieren gezond. Ze geven zin aan het leven. Je huisdier heeft je nodig en dat geeft een goed gevoel.' We hebben het met dierendokter Rob Lückerath over de relatie mens-dier. En wat mens en dier voor elkaar kunnen betekenen.
R ob Lückerath: 'Dieren dragen bij aan de psychische en fysieke gezondheid van de mens. Het aaien en aanraken van een dier zorgt voor een gevoel van zekerheid, kameraadschap, intimiteit en continuïteit. Dieren zorgen ook voor afleiding en ontspanning. Daar komt bij dat dieren mensen helpen bij het leggen van contact.'
'De hond zoekt contact en communiceert door zijn lichaamstaal met de mens. Hij laat merken dat hij geniet van gemeenschappelijke activiteiten. Huisdieren brengen ons aan het lachen en zetten ons aan om met hen te spelen. De hond begrijpt zijn baas. Wie kent niet het beeld van de hond die zijn huilende baasje komt troosten door zijn tranen af te likken, of die opspringt als we een been gebroken hebben en op krukken lopen. Veel honden lijken te beseffen wanneer hun eigenaar verdrietig en ziek is of pijn heeft. Wij gaan met ons verdriet ook vaak naar onze hond toe, laten onze gevoelens zien en dat lucht op. Ook al begrijpen ze onze woorden niet allemaal, ze voelen onze emoties.'
Geldt dat ook voor kinderen?
'Ja, ook bij kinderen werkt de aanwezigheid van een dier rustgevend. Een dier kan de ideale vriend zijn voor een kind. De hond heeft aandacht voor de gevoelens van een kind, zijn vreugde, zijn verdriet. Een huisdier wekt ook de interesse op voor de natuur en stimuleert de motoriek van een kind.'
Wat vind jij ervan dat er rusthuizen zijn waar dieren worden toegelaten?
'Ik vind dat zeer goed. Volgens mij heeft dat een boel voordelen: een hond aaien kalmeert immers niet alleen de hond, ook de mens wordt er rustiger van. Veel bejaarden delen hun diepste gevoelens liever met kat of hond. Het dier kan een belangrijke morele steun zijn. Het dier zet hen ook aan tot bewegen.'
Vinden kat en hond het ook leuk om bij de mens te leven?
'Hoe leuk honden en katten het vinden, heeft te maken met het socialisatieproces tijdens de eerste levensweken van een huisdier. Een kitten dat de eerste 12 weken nooit een mens heeft gezien, wordt later een schuwe kat die schrikt van aaien en strelen. Van angst gaat ze bijten en klauwen. Maar een kat die mensen gewoon is, komt regelmatig rond onze benen draaien om aandacht te vragen. Honden beschouwen mensen als hun mederoedeldieren en hebben veel over voor hun baasje.'
Weegt voor kinderen het gevaar dat een hond bijt niet zwaarder door dan de voordelen ervan?
'Het is belangrijk om kinderen, zeker kleine kinderen, nooit alleen te laten met een hond of kat. Begeleid de kinderen in hun omgang met het dier. Niet elke hond vindt het aangenaam om bij kinderen te zitten. Angstige of zeer dominante honden zou ik persoonlijk niet laten omgaan met kinderen.'
Onze kleinkinderen hebben in hun tuin een klein eekhoorntje gevonden, schrijft Magda Noppe. Het had duidelijk dorst en honger. Ze gaven het water en nootjes en nu loopt het hen overal achterna. Het is heel tam. Maar wat als het dier groter is? Kunnen ze er zonder gevaar mee blijven spelen?
Dokter Rob Lückerath: De eekhoorn is een prachtig knaagdiertje met een mooie staart, maar let op: dat ding zit vol vlooien! Laat het behandelen door uw dierenarts. Doe het niet zelf, want het diertje kan niet tegen om het even welk anti-vlooienmiddel.
Probeer het diertje niet te veel gewoon te laten worden aan de mens, want het is beter het weer in het wild uit te zetten. Eekhoorntjes in gevangenschap kunnen wel eens lusteloos worden. Tot u het vrijlaat, zet u het dier knaagdierenvoer voor uit de dierenwinkel. Ook groente en fruit vinden eekhoorns zalig.
In de vrije natuur gaan eekhoorns denk maar aan Knabbel en Babbel in de Donald Duckfilmpjes in winterslaap. Het is evenwel geen volledige winterslaap, omdat ze niet genoeg kunnen eten om een vetlaag te creëren. Ze nemen dus een voorraad voedsel mee in hun hol, worden om de paar dagen wakker, eten wat en gaan weer slapen. Vandaar dat de eekhoorn tijdens de winterperiode chagrijniger is en met rust wil worden gelaten. Raadpleeg voor meer informatie www.eekhoorn.nl .
A.V.D.B. heeft een maltezer leeuwtje van 7 jaar oud. Onze hond is drie jaar geleden gebeten door een grote hond, terwijl hij aangelijnd was. Vanaf dat moment gedroeg hij zich vijandig tegenover grote honden, maar alleen als hij aangelijnd was. Onlangs is hij door een kleine hond gebeten, die absoluut niet wilde loslaten. Nu is hij voor elke hond bang, vertoont hij agressief gedrag en blaft hij alles bij elkaar als er een hond in de buurt komt. Wat moet ik doen?
Rob Luckerath: De angst moet langzaam worden weggenomen en wel met een vaste hand. Deze vaste hand betekent dat de hond de eigenaar ziet als baas, een leider die barst van het zelfvertrouwen. Het leven heeft voor de leider geen geheimen en dat vertrouwen geeft hij door aan de hond.
Nu heeft de ene hond van nature wat meer zelfvertrouwen dan de andere. Als er een andere hond aan komt, mag u uw hond nooit oppakken of troosten. Op dat ogenblik doet u het tegenovergestelde van wat een echte leider zou doen. U denkt dan als een mens: mijn schatje is bang, ik pak hem op en troost hem. Maar dat is absoluut fout. In de hondendenkwereld geeft u het signaal dat de hond gelijk heeft om bang te zijn.
Dit gedrag moet worden ingedamd. Een eerste stap is contact zonder dwang met een betrouwbare, niet-agressieve hond, en dan geleidelijk opbouwen. Het beste doet u dit onder begeleiding van een hondenschool. Hoe jonger de hond is, hoe makkelijker dit lukt.
Daar we niet goed weten hoe een amerikaanse bulldog eruitziet hieronder eventjes een rasbeschrijving.
Rasbeschrijving
(niet door de FCI erkende rassen)
Alias:
Bulldog
Beschrijving:
De Amerikaanse Bulldog komt voort uit de Bulldoggen die oorspronkelijk in Engeland leefden en werkten. Deze honden waren oorspronkelijk werk honden die vee bijeen dreven en de eigendommen van de baas beschermden. De kracht van dit ras, samen met de moed en houding jegens levend vee vergrootte de populariteit bij mensen die aan "bull baiting" deden. Toen deze sport in Engeland verboden werd verdween het originele type Bulldog en werd vervangen voor de kortere, minder atletische hond die we nu als Engelse Bulldog kennen. De originele Bulldog werd behouden door werkende immigranten die hun honden meebrachten nar het Zuiden van America. Kleine boeren en ranchers gebruikten deze allround werkhond voor veel taken. Na de Tweede Wereldoorlog stierf het ras bijna uit. Mr Johnson ging zich echter bezig houden met de wederopbouw van het ras. Samen met Mr Scott die overigens een heel ander type fokte. De huidige Amerikaanse Bulldoggen zijn niet meer goed uit elkaar te houden qua type omdat beide lijnen werden gekruist. De huidige hond is een werk hond die voor veel taken is in te zetten. Het is tevens een fijne en loyale hond binnen het gezin. Op 1 januari 1999 werd dit ras erkend door de Kennel Club in Engeland.
Gebruik:
Werkhond
Activiteit:
De Amerikaanse Bulldog heeft veel beweging nodig
Verschijning:
Algemeen: De Amerikaanse Bulldog is een krachtige, atletisch gebouwde hond. De Amerikaanse Bulldog is sterk bespierd en heeft goed bone. Het lichaam is iets langer dan hoog. De borst is diep en matig breed met voldoende ruimte voor hart en longen. De ribben zijn goed gewelfd. De toplijn loopt iets op, vanaf de schouders naar de brede rug. De voorbenen zijn zwaar van bot en gespierd. De schouders zijn sterk en het schouderblad ligt goed schuin. De achterbenen zijn breed en bespierd. De hals is lang genoeg om te kunnen werken, maar kort genoeg om krachtig te zijn. De nek is goed bespierd en op het breedste punt bijna zo breed als het hoofd. De nek mag niet te kort en te dik zijn.
Kleur: Iedere kleur, kleur patroon of combinatie van kleuren is toegestaan. Niet toegestaan zijn: eenkleurig zwart, eenkleurig blauw en driekleur.
Hoofd en schedel: Het hoofd is groot en breed en straalt kracht uit. Van opzij gezien lopen schedel en snuit parallel aan elkaar en laat een duidelijke stop zien. De stop is erg diep en abrupt, en maakt bijna een rechte hoek met de snuit. Het voorhoofd, is ondanks de diepe stop eerder breed dan hoog. De schedel is groot, diep en breed tussen de oren. Vanaf de bovenkant toont de schedel vierkant. Er is een middelmatig diepe voorhoofdsgroef aanwezig. De spieren van de wangen zijn goed ontwikkeld. De snuit is breed en loopt ietsje toe naar de neus. De lengte van de snuit is gelijk aan 35 tot 45% van de lengte van het hoofd. De lippen zijn middelmatig dik en hangen net. De neus us groot met goed geopende neusgaten. Een donkere neus heeft de voorkeur. De ogen zijn middelmatig groot en staan goed uit elkaar. Alle oogkleuren zijn acceptabel maar bruin heeft de voorkeur. De oren zijn klein tot middelmatig groot, zijn hoog aangezet. De oren hangen, staan rechtop of zijn half rechtopstaand. De tanden mogen niet zichtbaar zijn wanneer de mond gesloten is. Bovenvoorbeet is niet toegestaan.
Staart: De staart is dik aan de basis en loopt toe naar de punt. De staart wordt laag aangezet. Een staart die gedragen wordt in de vorm van een "pomp zwengel" wordt geprefereerd. De staart mag nooit over de rug gedragen worden, noch mag de staart hoog gedragen worden als de hond in rust is.
Voeten: Voeten zijn rond, middelmatig groot met aaneengesloten tenen.
Beharing: Kort, dicht aaneenliggend en hard aanvoelend.
Nieuwe technologie moet walvissen in Middellandse Zee redden (Martina1)
Nieuwe technologie moet walvissen in Middellandse Zee redden
Experten uit Italië en Frankrijk willen met een nieuw systeem de walvissen in de Middellandse Zee redden. Met de hulp van hoogtechnologische instrumenten, waaronder een met zonne-energie aangedreven vliegtuig en met sensoren uitgeruste boeien, zullen dodelijke botsingen van zeezoogdieren met schepen voorkomen worden.
Futuristisch vliegtuig Een wetenschappelijk team van de universiteiten van Genua, Turijn en Montpellier zal met de methode voortaan exact kunnen bepalen waar walvissen en dolfijnen zich bevinden en welke trajecten ze volgen. Die informatie zal dan zowel aan de kustwacht als aan de rederijen worden doorgespeeld, om aanvaringen te vermijden.
Het futuristische vliegtuig met datatransmissie, dat op 18 kilometer hoogte toezicht zal houden op de beschermde zone voor walvissen voor de Ligurische kust, zal vermoedelijk 1,5 miljoen euro kosten, luidde het. De experten hopen dat de Europese Unie het project financieel wil steunen.
Aanvaringen De eerste beschermde zone voor walvisachtigen in de Middellandse Zee bevindt zich tussen Ligurië, Corsica en de Provence. Daar leven onder andere potvissen en spitssnuitdolfijnen, gestreepte dolfijnen en het met een lengte van 24 meter tweede grootste levend wezen op aarde, de vinvis.
Het gebied, dat jaarlijks door 2.000 veerboten en 1.500 vrachtschepen alsook 300 tankschepen wordt bevaren, is 87.000 vierkante kilometer groot. Steeds weer komen bij onvoorziene aanvaringen vele beschermde zeezoogdieren om het leven. Andere verliezen door de akoestische vervuiling van de zee hun oriëntatievermogen en stranden op de kusten. (dpa/gb)
408 soorten wespen en 61 soorten mieren (Martina1)
408 soorten wespen en 61 soorten mieren
Wespen en mieren roepen bij de mensen, niet meteen positieve reacties op.
Een wesp proberen ze te verjagen of plat te slaan en de kennismaking met een mierenhoop of de overlast van mieren in de keuken staat menigeen in het geheugen gegrift, zeggen de samenstellers van De wespen en mieren van Nederland, het zesde deel in een reeks over de Nederlandse Fauna.
Een werkster van de behaarde bosmier Formica Rufa in verdedigingspose.
Ze willen niet allereerst een lans breken voor deze impopulair beestjes, maar veeleer de kennis over hen bundelen. De belangstelling, daar zijn ze van overtuigd, neemt toe als de lezer de veelheid van soorten en de verschillen in leefwijze onder ogen krijgt. De prachtige kleuren van goudwespen, de moordlust van keverdoders, het harken van de harkwesp, de superkolonies van bosmieren, het slavendrijven van de amazonemier.
Zelfs in een klein land als Nederland zijn er al 408 soorten wespen en 61 soorten mieren. Sommige klein en zwart, andere groot, bizar of prachtig gekleurd. In twaalf hoofdstukken komen aspecten aan bod als nestbouw, jachtgedrag, voortplanting, parasitisme, de evolutie van sociaal gedrag, natuurbeheer en een determinatiesleutel voor alle Nederlandse soorten. Het dikste hoofdstuk geeft informatie per soort.
Egelvis bijt in testikels van Cambodjaanse jongen (Martina1)
Egelvis bijt in testikels van Cambodjaanse jongen
Een mens blijft best uit de buurt van de vervaarlijk uitziende egelvis.
Een Cambodjaanse tiener herstelt in het ziekenhuis nadat hij in de teelballen werd gebeten door een egelvis. De 13-jarige knaap kreunt nog na met een stevig verband rond de teelballen. De jongen mag blij zijn dat hij het merkwaardige incident overleefd heeft. Dat meldt de Sydney Morning Herald.
Bedreigd Volgens de vader van de jongen werd de egelvis razend omdat hij per toeval in het visnet van de tiener belandde. De vis voelde zich bedreigd. Wanner het dier uit het net werd bevrijd, koelde het zijn woede op het scrotum van de jonge visser.
Gevaarlijk Volgens een Cambodjaane legende is de beet van de egelvis nog gevaarlijk dan z'n giftige stekels. Het wordt ten stelligste afgeraden om te zwemmen in wateren waar de vis vaak voorkomt.
Welke schade de egelvis bij de jonge Cambodjaan precies heeft aangericht, moeten de dokters nog uitmaken. Zijn toestand wordt op de voet gevolgd in een ziekenhuis in Phnom Penh. (eb)
Vlucht 915 van Miami naar Bogota is gisterochtend met twee uur vertraging vertrokken. Oorzaak van het oponthoud: een stinkdier in de bagageruimte van het toestel van American Airlines.
Evacuatie Het diertje werd aangetroffen door het handlingpersoneel. Toen ze het wilden weghalen, verspreidde het zijn onwelriekende visitekaartje. De stank drong door tot in het hele vliegtuig. Alle passagiers werden geëvacueerd en het toestel moest grondig verlucht worden.
Gevangen Aan het einde van de rit werd het stinkdier gevangen. Het is niet duidelijk hoe het in de bagageruimte is geraakt en wat er achteraf mee gebeurd is. (eb)
Deze maand zijn er regelmatig mooie, zonnige dagen waarbij het heel gezellig is om aan de vijver of bij een water te vertoeven. Heb je geen vijver dan kan een borrelsteen ook heel wat kabbelende watersfeer aan het terras brengen.
Veel zon en lekker warm water kan de vijver ook snel doen dicht groeien met algen terwijl we toch veel liever helder vijverwater hebben waardoor we de vissen tot op de bodem kunnen zien zwemmen. Bij het opmerken van algen of wieren kun je deze best uit de vijver proberen weg te vissen met behulp van een riek of hark waarrond je de algen kunt draaien. Een andere waterplant die je ten alle tijde moet aanpakken is eendekroos. Dit waterplantje vermeerdert zich zo snel dat het al heel snel een plaag wordt. Goede zuurstofplanten zijn sterrenkruid, waterpest, fonteinkruid, hoornblad, vederkruid en waterranonkel.
Al zien we de vissen graag zwemmen, toch moeten die dieren ook een schaduwhoekje hebben om zich uit de fel brandende zonnestralen te kunnen terug trekken. Zoniet kunnen ze zich verbranden. Schaduw kunnen ze opzoeken door onder bladeren van bv waterlelies te blijven of indien er geen planten in de vijver staan kun je zelf voor schaduw zorgen door een parasol of een partytent over de vijver te plaatsen of een stuk drijfhout in de vijver te leggen.
Bij aanhoudend warm weer hou je best de waterstand in de gaten. Indien er teveel water is verdampt vul je het aan.
Een fonteinpomp geeft extra warmte af aan het vijverwater. Tijdens hete dagen zet je de pomp best af om een te felle opwarming te voorkomen. 's Nachts kan de pomp eventueel terug aan. Hetzelfde principe is van toepassing voor onderwaterspots die veel warmte afgeven. Hoe hier vooral bij kleine vijvertjes rekening mee.
Controleer de vissen regelmatig op ziekten of aantastingen.
Nu het water voldoende is opgewarmd kunnen nieuwe vissen de vijver in.
In juni worden de vissen ook volop gevoerd, maar hier moet je wel voorzichtig zijn dat je niet teveel voer toedient. Alle voeder die de vissen niet op kunnen eten zal liggen gisten of de filters vervuilen. Geef de vissen nooit meer voeder dan ze op enkele minuten kunnen opeten. Volg het goed op en reinig de filters op regelmatige basis.
Waterlelies die uitgebloeid zijn of gele bladeren mogen worden weggesneden. De gele lis is uitgebloeid en de zaaddozen worden nu gevormd. Om te vermijden dat de gele lis over de hele vijver uit zou zaaien, kun je de zaaddozen best verwijderen.
Man en hond overleven crash en val van 60 meter (Martina1)
Man en hond overleven crash en val van 60 meter
Een Engelsman en zijn hond zijn zondag aan de dood ontsnapt. In een bergachtig gebied raakte de auto van de man van de weg en donderde van een klif zestig meter naar beneden.
De man reed over de rand van een rots bij de kustplaats Swanage. De man werd uit het voertuig geslingerd en hield aan de val slechts twee gebroken benen over.
Hond
De hond liep geen verwondingen op. Sterker nog: hij liep terug naar huis en werd daarbevend onder de keukentafel aangetroffen.
Verwaarloosd huisdier als hond onherkenbaar (Martina1)
Verwaarloosd huisdier als hond onherkenbaar
Wegens het verwaarlozen van zijn poedel Spud, is de 67-jarige Robert Neville Braithwaite uit het Australische Camden Park veroordeeld tot het doneren van 4.400 euro aan de dierenbescherming. Het hondje, door Braithwaite nog nooit naar een hondentrimmer gebracht om het te laten bijknippen, was bedekt met een kilo vervuilde hondenvacht.
De hond zag er zo verwaarloosd uit dat niet je niet eens meer kon zien wat zijn voor- of achterkant was. Daarnaast werd het Braithwaite verboden nog langer huisdieren te houden. Zijn collectie exotische vogels moet hij dus verkopen. (odbs)
Harvey is een Staffordshire bull terrier, net zoals deze hond.
Een familie uit York heeft maar een verklaring voor het verdwijnen van hun geliefde viervoeter. De hond is via de trampoline in de tuin verdwenen. Harvey moet zo wel over de omheining gesprongen zijn, beweert haar baasje Laura Kidson.
Groot verdriet "De omheining is niet zo hoog maar hij kon er niet zomaar overspringen. Hij moet wel via de trampoline over de draad geraakt zijn en zo langs de tuin van de buren ontsnapt zijn. Het is niet de eerste keer dat het gebeurt maar hij bleef nooit lang weg." Haar dochtertje Chloe Beattie weet met haar verdriet geen blijf. "Ze stopt niet met huilen. Ik ben bang dat iemand hem nu zou mishandelen. Ik kreeg hem net na de geboorte van Chloe en ze is dol op hem", besluit Kidson
'Pak ze!', riep de Amerikaan Victor Rodriguez tegen zijn 2,7 meter lange python toen de politie langskwam bij zijn huis. De slang bewoog gelukkig niet, en niemand raakte gewond.
De agenten kwamen in actie na een aangifte tegen de 21-jarige Rodriguez, die zijn vriendin zou bedreigen met het huisdier.
Zowel Rodriguez als de python werd meegenomen: Rodriguez naar de cel, de albino wurgslang naar het gemeenteasiel. (novum/adv)
Vrouwelijke chimpansees hebben in het geheim seks met veel verschillende partners. Tijdens en na de daad gedragen ze zich meestal erg rustig met de bedoeling hun overspelige activiteiten voor de andere wijfjes verborgen te houden. Dat zeggen Tobias Deschner van het Max-Planck-Instituut voor evolutionaire antropologie in Leipzig en twee Schotse onderzoekers in de online krant "PLoS ONE" .
De drie onderzoekers bestudeerden zestien maanden lang het gedrag van de chimpansees in het Budongo-regenwoud in Oeganda. Ze concentreerden zich vooral op de paringsroep van de vrouwtjes.
De luide kreten waarmee vrouwelijke chimpansees hun mannelijke soortgenoten lokken, is niet bedoeld om de rivaliteit onder de mannetjes aan te wakkeren, zoals tot hiertoe werd aangenomen, maar om de aandacht te trekken van zoveel mogelijk leidersmannetjes.
Die strategie om zoveel mogelijk sekspartners in korte tijd te hebben, is mogelijk een manier om de nakomelingen te beschermen, vermoeden de onderzoekers. Omdat de mannetjes niet zeker zijn wie de vader is van de apenjongen, zouden ze minder geneigd zijn het jong - misschien een latere rivaal - te doden.
Ook andere agressieve leden van de chimpanseegroep - het gaat dan vooral om de andere vrouwtjes - zouden op die manier op een afstand worden gehouden.
De paringskreten van de vrouwelijke chimpansees klinken evenwel niet altijd even luid. Zijn er "hooggeplaatste" vrouwelijke rivalen in de buurt, dan zetten de wijfjes hun zoektocht naar een paringspartner in stilte verder, kwestie van hun concurrenten niet op het juiste spoor te zetten, denken de onderzoekers.
Dat zou willen zeggen dat de intensiteit van de paringskreten niet afhankelijk is van de vruchtbaarheid van de wijfjes.
Met de juiste speeltjes zijn dieren in de dierentuin gelukkig.
Dieren in dierentuinen kunnen een heel gelukkig leven leiden als ze speeltjes en oefenmaterialen krijgen waarmee ze natuurlijk gedrag kunnen nadoen. Sommige dieren hebben dan zelfs minder stress dan hun soortgenoten in het wild. Dat stellen deskundigen van dierentuinen en universiteiten die elkaar dit weekend ontmoetten in de Brookfield Zoo in Chicago.
Onderzoekers krijgen steeds meer inzicht in het gedrag van dieren in dierentuinen en wat voor speeltjes of oefeningen zij nodig hebben voor een gelukkig leven tussen de tralies. Grote katachtigen willen bijvoorbeeld een platform in hun kooi waar vandaan ze op het publiek kunnen uitkijken. IJsberen willen krabben en zoeken naar verborgen voedsel.
Speeltjes, attributen of oefenmogelijkheden zouden in sommige gevallen een einde kunnen maken aan het ijsberen van een luipaard of het rondjes zwemmen van ijsberen. Dit soort continu herhaalde bewegingen worden vaak gezien als stresssymptomen veroorzaakt door de opsluiting. Maar het kan ook dat de dieren hiermee hun overtollige energie kwijt willen raken of zichzelf willen kalmeren.
Mensen zwemmen rondjes en lopen graag in rondjes als we gespannen zijn. Zolang het de dieren niet verwondt of hen pijn doet, hoeft het geen slecht teken te zijn, zegt Nadja Wielebnowski van de Chicago Zoological Society die onderzoek doet naar stresshormonen bij dieren. Zij vindt dat dierentuinen een soort van sportfaciliteiten moeten aanleggen voor de dieren zodat ze wat van hun energie kwijt kunnen.
Sommige diersoorten doen het geweldig in dierentuinen. Ze krijgen goed voedsel, ze krijgen elke dag te eten en ze krijgen goede medische verzorging. Voor sommige diersoort is de dierentuin daardoor zelfs beter dan het wild, zegt David Shepherdson van de Oregon Zoo in Portland. Maar sommige soorten, zoals olifanten, grote katachtigen en beren, gedijen minder goed.
Shepherdson ontdekte dat bij ongeveer de helft van de dieren hun herhalingsgedrag afnam als zij enige oefening of speeltjes kregen waarmee ze hun natuurlijk gedrag konden nabootsen. IJsberen kregen bijvoorbeeld een plastic vat dat zij kapot konden slaan op een manier dat zij anders zeehonden zouden vangen.
We moeten van het idee af dat alle dierentuindieren gezelschap nodig hebben en de grootst mogelijke verblijfsruimte, zegt Vicki Melfi van de Britse Paignton Zoo.Dieren die gevoelig zijn voor geuren moeten bijvoorbeeld niet in een hok worden gestopt dat elke dag wordt gedesinfecteerd en zo hun geurmarkeringen verliezen. Dieren die gevoelig zijn voor geluiden zouden een donkere rustige leefhoek moeten krijgen.
Een jasje voor je hond, in Amerika is het al heel normaal. Hele winkels zijn volgestouwd met kleding en accesoires voor de 'rich dog', jakjes, broekjes, jurkjes, kettinkjes en strikjes, niks is te gek. In Nederland valt het allemaal nog mee. Af en toe paradeert een hondje door de Amsterdamse PC Hooftstraat, maar veel verder dan dat gaat het eigenlijk niet.
Welnu, het is tijd voor actie. Dat moet de Winterswijkse veearts Ron Jansen hebben gedacht. Dus ontwierp hij 'gewoon' de koeienslipper. Niet voor op het strand (al kan 'een kameel hem ook in de woestijn gebruiken'), maar voor in de stal of de wei. 'Sommige koeien zijn gevoeliger dan anderen en krijgen vaker klauwontsteking of ontsteking aan de bal', vertelt de veearts. 'In dat geval zijn ze preventief te gebruiken.'
Antibiotica Maar de dierenarts heeft de slippertjes geïmpregneerd met antibiotica en als een koe loopt wordt het geneesmiddel in de voet gedrukt. 'Aan de ene kant komt de voet niet in aanraking met mest en aan de andere kant worden ontstoken klauwen genezen. Heel handig.'
Jansen verkoopt de slippers voor 9 euro per stuk aan veehouders, ook voor geiten, schapen en zelfs kamelen zijn ze dus te gebruiken. 'Eigenlijk zijn ze voor eenmalig gebruik, na vijf dagen is de ontsteking altijd wel weg, maar ik heb gehoord dat sommige mensen ze gewoon in de wasmachine stoppen.'
Vooralsnog wordt de arts er niet rijk van. Vooral boeren in de omgeving schaffen de slippertjes aan. Landen met veel koeien, als Argentinië heeft hij nog niet benaderd. 'Eerst Winterswijk maar eens veroveren met mijn uitvinding.'
Kwallenplaag Middellandse Zee door overbevissing (Martina1)
Kwallenplaag Middellandse Zee door overbevissing
Het aantal kwallen in de wereldzeeën neemt hand over hand toe. Inmiddels overheersen de doorzichtige maar sierlijke ongewervelden de wateren zo dat onderzoekers spreken van een ware plaag. Het is het achtste jaar op rij dat de populatie kwallen, vooral in de Middellandse Zee, is gegroeid.
Prima voor kwallen Onderzoekers van het Franse instituut Oceana wijten de toename aan overbevissing. Tonijn, zwaardvis en schildpadden belanden in de visnetten, waardoor de natuurlijke vijanden van de kwal verdwijnen. Ook de toegenomen watertemperatuur en de vervuiling creëren een prima omgeving voor kwallen, die door hun eenvoudige bouw niet zo veeleisend zijn als bijvoorbeeld vissen.
Geen afname De onderzoekers hadden na zes jaar een afname van het aantal kwallen verwacht, maar die bleef uit. "Als kwallen zich echt in de zee vestigen, is het voor vissen moeilijk het gebied terug te winnen. Dat kan dus een groot probleem zijn voor de ecostructuur", aldus een onderzoeker. (anp/mvl)
Snuppy rechts van een Afghaanse hond waarvan huidcellen zijn gebruikt om Snuppy te klonen en links van een Labrador die zijn surrogaatmoeder is.
Hwang in 2005 met Snuppy, de hond die tot zijn ontslag leidde bij de universiteit van Seoel.
Een Zuid-Koreaans team zegt zeventien klonen te hebben geproduceerd van een Tibetaanse dog, een bedreigde hondensoort die populair is in China. Het team, dat wordt geleid door de van zijn voetstuk gevallen stamcelonderzoeker Hwang Woo-suk, kloonde de hond op verzoek van de Chinese Academie van Wetenschappen.
De honden werden in april geboren, meldt het bedrijf van Hwang, Sooam Biotech. Onafhankelijk DNA-onderzoek zou hebben bevestigd dat de zeventien honden klonen zijn van een en dezelfde Tibetaanse dog. Het bedrijf dat dit onderzoek uitvoerde liet weten dat de onderzochte DNA-monsters overeenkwamen, maar dat het niet weet of de monsters afkomstig waren van gekloonde honden of van de 'moeder'.
In 2005 kloonde Hwang, die toen nog voor de Universiteit van Seoul werkte, als eerste ter wereld een hond. In datzelfde jaar moest hij ontslag nemen bij de universiteit, toen bleek dat hij ten onrechte had beweerd dat hij menselijke embryonale stamcellen had gekloond. (novum/odbs)
over de witte neushoorn: goed en minder goed nieuws
ap
Noordelijke witte neushoorn bijna uitgestorven
GLAND - De noordelijke witte neushoorn uit Midden-Afrika is waarschijnlijk uitgestorven. De laatste vier in het wild levende exemplaren van deze zeldzame ondersoort zijn al sinds augustus 2006 niet meer gezien.
De vier leefden in het Congolese reservaat Garamba. Dat heeft Martin Brooks van de Internationale Unie voor Natuurbehoud (IUCN) gezegd.
Beter nieuws is er over de andere neushoornsoorten. De populatie zuidelijke witte neushoorns, die in verschillende landen van zuidelijk Afrika leven, is sinds 2005 gegroeid van 14.540 tot 17.480, en de populatie zwarte neushoorns van 3730 tot 4180.
Denken dat het wel goed zit met de neushoorn zou fout zijn, want de neushoorn blijft een zeer bedreigde soort, zegt Richard Emslie, de neushoornspecialist van de IUCN. Vooral stroperij en burgeroorlogen vormen een bedreiging. De hoorns van de neushoorn zijn gewild als trofee en ingrediënt voor traditionele medicijnen.
Alles over de Antwerpse Zoo in het FelixArchief (Martina1)
Alles over de Antwerpse Zoo in het FelixArchief
(Belga)
di 17/06/08 15:45 - Dierenliefhebbers, of mensen die erg geïnteresseerd zijn in de Antwerpse Zoo, kunnen voortaan de nodige informatie opzoeken van thuis uit.
Het rijke archief van de Zoo, dat teruggaat tot de oprichting in 1843, is overgedragen aan het FelixArchief, het digitale archief van de stad Antwerpen.
Het archief bestaat uit foto's, dossiers over het bestuur en de samenwerking met andere dierentuinen, maar ook uit documenten over het verwerven van nieuwe diersoorten, hun verzorging en heel wat tekeningen.
De samenwerking met het FelixArchief heeft enerzijds als voordeel dat de archieven in optimale omstandigheden kunnen worden bewaard. Anderzijds wordt het nu raadpleegbaar voor iedereen.
Op de website kunnen geïnteresseerden de inventarisnummers opzoeken van de stukken die hen interesseren. Ze kunnen die dan reserveren of in de leeszaal opvragen.
Nog tot eind juni loopt ook een kleine tentoonstelling van enkele pronkstukken uit het archief van de Zoo in het FelixArchief.
Habitat panda's in China grotendeels verwoest (Martina1)
Habitat panda's in China grotendeels verwoest
Zeker tachtig procent van het leefgebied van de reuzenpanda in de Chinese provincie Sichuan is door de aardbeving van vorige maand verwoest of ernstig beschadigd. Dat heeft een medewerker van het Chinese bureau voor bosbeheer dinsdag gezegd.
In China, waar de reuzenpanda geldt als nationaal symbool, leven naar schatting 1600 exemplaren in het wild, voor het merendeel in Sichuan en het aangrenzende Shaanxi. Omdat bepaalde afgelegen leefgebieden sinds de aardbeving onbereikbaar zijn, is de schade onder de pandapopulatie nog niet duidelijk.
Panda gestorven Het populaire natuurreservaat Wolong, waar 64 panda's verbleven, is net als ruim veertig andere reservaten sinds de beving voor publiek gesloten. In Wolong kwam een panda om het leven.
In totaal verwoestte de aardbeving 820 duizend hectare natuurgebied. De schade aan de bosbouw bedraagt meer dan twee miljard euro en 232 werknemers in de boswachterij en het bosbeheer kwamen om het leven. (novum/ap/jv)
Península Valdés werd uitgeroepen tot Werelderfgoed vanwege de uitzonderlijke ecologische waarde.
Van september tot april is Punta Tombo de thuishaven van een half miljoen pinguïns.
In Punta Cantor ligt een kolonie zeeleeuwen op het strand te genieten van de zon.
In Punta Loma kan je een duik maken tussen de zeeleeuwen. De dieren zijn niet agressief, en komen nieuwsgierig naar je kijken.
Een van de hoogtepunten van een rondreis door Argentinië is het stuk Atlantische kust tussen Península Valdés en Punta Tombo. De twee schiereilanden vormen de natuurlijke habitat van zeeolifanten, orka's, walvissen en dolfijnen die je kan observeren vanop het strand of de boot. Je wandelt er tussen honderdduizenden pinguïns en speelt onder water met de zeeleeuwen. Een unieke, ervaring die een onuitwisbare indruk nalaat.
Puerto Madryn ligt 1.400 km onder Buenos Aires. Het is een aangename badplaats met een groot strand, restaurants en veel leven. Toch blijven de meeste mensen niet lang hangen. Rond de stad liggen namelijk een paar uitzonderlijke parken waar zeezoogdieren en pinguïns de grote attractie zijn. Zeventig kilometer noordwaarts ligt Península Valdés. Het schiereiland is uitgeroepen tot Werelderfgoed vanwege de ecologische waarde. Elk jaar komen hier 13.000 zeezoogdieren om zich voort te planten en hun kroost groot te brengen. De minibus rijdt door de dorre, vlakke steppe. Het landschap is eentonig, maar het groepje toeristen waar we deel van uitmaken, staart uit het raam. Plots wordt er een gil geslaakt: iemand heeft iets zien bewegen. Tussen de lage struiken rent een piche, een soort gordeldier. Uitstappen is verboden, dus rijdt de bus langzaam verder tot het dier verdwenen is. Wat verder is het een kudde schichtige guanaco's die voor animositeit zorg. De kleine lama's houden een veilige afstand van de weg. Net als we ons afvragen of we ook een rhea te zien zullen krijgen, komt die kleine struisvogel struik tevoorschijn.
Boerende olifanten Iedereen lijkt al voldaan, maar het hoogtepunt moet nog komen. Aan Punta Norte stappen we uit en wandelen door de duinen tot het uitkijkpunt. Onder ons ligt het strand vol zeeolifanten. Gefascineerd luisteren we naar de boerende geluiden die ze maken. De mannetjes wegen 5 ton en zijn 5 meter lang. Om zeker te zijn dat niemand zijn territorium zal inpikken, wijkt een stier soms maanden niet van zijn plaats. De vetreserve helpt hem door die vastentijd. Tegen aanvallende orka's kan de stier niets beginnen. Tijdens het broedseizoen zwemmen die tot aan de kust om zich dan op het strand te gooien en een jong mee te grissen.
Albatrossen Van het noordelijke punt rijden we verder tot Punta Cantor. Golven, zand en zeewier hebben hier een kleurrijk decor gevormd waarin een kolonie zeeleeuwen ligt te zonnebaden terwijl albatrossen door de lucht zweven. Puerto Pirámides is de laatste halte vandaag. Hier varen de boten uit om walvissen te spotten. Het rustige water van de Golfo Nuevo is een paar maand per jaar het thuis van 600 bultrugwalvissen. Ze brengen hun jongen groot, springen uit het water en glijden onder de boot door, soms zo dichtbij dat je ze bijna kan aanraken. Maar we hebben pech. De wind staat zo strak dat de boten niet uitvaren. Een dag later staat er een duik tussen de zeeleeuwen op het programma. Vanop het strand van Puerto Madryn varen we naar het reservaat van Punta Loma. De laatste meters worden we vergezeld van een paar dieren die zich van de rotsen laten glijden en rond de boot zwemmen. In het kielzog van instructeur Patricio laten we ons aan het touw zeven meter naar beneden zakken. Drie kwartier lang zijn we te gast in het rijk van de zeeleeuwen. Vrouwtjes en jongen dartelen om ons heen, knabbelen aan onze zwemvliezen en komen vlak bij ons hangen. Ze blazen belletjes alsof ze ons willen imiteren. Na een tijdje komt een mannetje zijn harem controleren, maar als hij ziet dat zijn kroost niet in gevaar is, keert hij terug. Als het tijd is om terug naar de oppervlakte te gaan, komen de dieren nog mee naar boven alsof ze ons willen uitwuiven.
Bekvechten Een laatste uitstap brengt ons naar de grootste kolonie pinguïns van Zuid-Amerika, op ongeveer 180 km ten zuiden van Puerto Madryn. Het reservaat van Punta Tombo is 3 km bij 600 meter groot en op die oppervlakte leven tussen september en april een half miljoen Magellaanse pinguïns. Bezoekers moeten op de paden blijven en mogen de dieren niet aanraken, maar die regels gelden niet voor de elegante vogels. Ze lopen voor en achter ons en steken het weggetje over. Als ik door de knieën ga om een exemplaar beter te bekijken, begint hij in mijn broek te bijten. Het wordt helemaal onwezenlijk als we bij het strand komen. Duizenden pinguïns lopen over een zandweg af en aan naar het strand. Het lijken minimensjes die allemaal hetzelfde badkostuum hebben aangetrokken. Op het uiterste punt van het wandelpad zetten we ons neer op een steen tussen de dieren. De jongen zijn net uit het ei gekomen en de ouders houden de wacht. Ze zien er een beetje potsierlijk uit, zoals ze stokstijf voor zich uit staren. Rondom ons worden nesten bijgewerkt, jongen gevoed en de term bekvechten wordt plots heel letterlijk. Hun doen en laten houdt ons drie uur lang in de greep. Geen film die dit kan evenaren!
Praktisch Hoe erheen: Iberia vliegt dagelijks naar Buenos Aires, met een tussenstop in Madrid. Totale vliegtijd: 14,5 uur. Ook Alitalia en Air France vliegen naar Buenos Aires. Beste periode: Zomer hier is winter in Argentinië. Gemiddelde temperatuur zomer 20 graden, winter 10 graden. Zeeleeuwen, zeeolifanten en dolfijnen: het hele jaar door. Pinguïns: september tot april. Orka's: februari-april en september-oktober. Walvissen: mei-december. Excursies: de Flamenco Tour is een prima keuze voor de excursie naar Península Valdés. Een dagtrip kost 190 ARS, voor een boottocht (walvissen) betaal je 75 ARS extra ( http://www.flamencotour.com ). Voor onze duikexcursie deden wij een beroep op Aquatours. Om te mogen duiken met de zeeleeuwen moet je een gecertificeerd duiker zijn. Wie dat niet is, kan hier een duikbrevet halen (3 tot 5 dagen) of snorkelen tussen de dieren. Voor een duik tussen de zeeleeuwen betaal je 450 ARS. http://www.aquatours.com.ar Verblijf: BEST tours organiseert rondreizen door Argentinië waarbij ook Península Valdés op het programma staat. Gegarandeerde vertrekdata en Nederlandstalige begeleiding (behalve in Patagonië). Vanaf 2.690 euro per persoon voor 22 dagen met vluchten, transport, logies, ontbijt en een deel van de excursies. http://www.besttours.be of via de reisagent. Documenten: internationaal paspoort. Gezondheid: geen inentingen nodig. Reisapotheek. Tijd: (onze)winter -3 of -4 uur, (onze)zomer -5 uur. Munt: Argentijnse peso (ARS). 1 euro is ± 4,9 ARS. Info:http://www.enjoy-patagonia.org en http://www.madryn.gov.ar/turismo
IJsberen zetten voet aan land op IJsland (Martina1)
17/06IJsberen zetten voet aan land op IJsland
Voor de tweede keer in twee weken tijd is er een ijsbeer gesignaleerd in het noorden van IJsland. Beide poolberen hebben daarvoor een trip door het water moeten afleggen van honderden kilometers. De ijsbeer die twee weken terug werd gespot, werd door de plaatselijke politie afgemaakt.
Het komt zelden voor dat ijsberen voet aan wal zetten in IJsland. Dat het nu twee maal in twee weken tijd gebeurt is des te opmerkelijker. De autoriteiten vermoeden dat de beer die twee weken terug werd opgemerkt, een trip van 300 km had afgelegd vanuit Groenland of van een ver afgelegen Arctische ijsblok.
De politie besliste om de ijsbeer af te schieten omdat hij een gevaar zou vormen voor de plaatselijke bevolking. Aanvankelijk wilden ze de ijsbeer nog vangen en terug naar Groenland brengen, maar toen hij in de mist dreigde te verdwijnen werd toch maar het zekere voor het onzekere genomen.
IJsberen werden recent nog op de lijst van beschermde diersoorten geplaatst, omdat zijn habitat steeds meer bedreigd wordt door het smelten van de ijskappen.
Volgens Amerikaanse wetenschappers zou tegen 2050 twee derde van de huidige 25.000 ijsberen uitgestorven zijn.
Wat is er bekend van de rangorde bij de kat? De ene onderzoeker zegt soms iets heel anders dan de andere. Maar als u om u heen kijkt, naar katten in een huiselijke situatie, herkent u vast veel in de volgende onderzoeksuitkomsten.
De onderzoeksuitkomsten.
Hoe hoger de rang, hoe meer gedreigd wordt met aanvallen en hoe meer verdedigend gedrag vertoond wordt door de lagere in rang. Hoe hoger de rang, hoe vaker deze kat sociaal likgedrag vertoont en hoe meer deze sociaal gesnuffel en sociaal gewrijf ontvangt. De kat met hogere rang spendeert meer tijd op de grond en minder in de hoogte. Des te verder de rangen uiteen liggen, des te minder verkeren deze katten in elkaars nabijheid. De katten met hogere rang hebben eerder de neiging om aan te komen, terwijl de katten met lagere rang de neiging hebben gewicht te verliezen. Deze gegevens suggereren dat het concept van dominantie toegepast kan worden op een groep katten.
De ontwikkeling van rangorde kan afhangen van:
1.het aantal dieren dat innabijheid leeft van elkaar (dichtheid)
2.het karakter van het individuele dier, waarvan de mate van socialisatie de voornaamste factor is
3.de indeling van de groepsruimte, of de dieren de mogelijkheid hebben om elkaar te mijden
4.de leeftijd van de katten.
Als de basale sociale unit in katachtigen de moeder-jong relatie is, kan men stellen dat katten gedragsmatige elementen gebruiken uit deze basisrelatie als cement voor relaties bij volwassenheid. Hieruit voortvloeiend kan dan weer gesteld worden dat sociaal likken een gedrag is dat stressniveaus reguleert tussen katten in omstandigheden waar zich een spanning tussen katten op kan bouwen, zoals onder niet-natuurlijke omstandigheden. (In een huiselijke situatie).
Jaloezie en rangorde. Voor zover mij heden bekend is jaloezie niet aangetoond bij de kat, maar wie herkent het niet? Bij mij thuis is het net zo, dat als ik een poes een knuffel wil geven, dat er een ander aankomt op een manier van: he, he, wacht eens even, ik eerst . sht, mauw, wegwezen jij, ik ga knuffelen met ons baasje! Zo herkenbaar, maar de interpretatie van dit gedrag is toch individueel. Jaloezie bestaat, maar de interpretatie van dit kattengedrag wordt gedaan door mensen. En niet alle mensen geven dezelfde interpretatie aan het gedrag dat ze waarnemen. De een zou misschien zeggen: die kat is agressief, een ander zou zeggen: die kat loopt te klieren, en een derde zou wellicht zeggen: mijn kat is jaloers.
Toch heeft de waargenomen jaloezie vast te maken met de rangorde. Een kat wenst nu eenmaal in rangvolgorde benaderd te worden. De rangorde is echter een kaartspel, het wordt almaar opnieuw verdeeld en opnieuw geschud. Er is dus weinig echt duidelijk voor ons mensen over de rangorde van de katten bij u thuis.
Toch zijn de volgende criteria wel degelijk van belang in de ogen van de kat: dikte (voor poezen), het hebben van kittens, en bij katers speelt dominantie ook een rol. Opvallend is echter dat voor poezen het dik zijn en het hebben van kittens betekent dat die poes op dat moment even hoger in rang staat dan de andere poezen. Een poes met kittens doet ook haar best om voor de kittens een goed territorium te bevechten, waar voedsel (en respect) in overvloed aanwezig zijn.
Dus de katten die het hoogst in rang zijn, zijn op de grond te vinden. Daar waar normaliter ook het meeste voedsel te vinden is. De katten die lager in rang zijn, vind je dus op hogere plekken: de tafel, de trap, hogere etages. Het is dus eigenlijk zeer eenvoudig om te bestuderen welke kat op welk moment het hoogst in rang is. Dit varieert meestal niet per dag, maar per periode. Een kat die niet lekker in zijn vel zit, doet het lastig als hoogste in rang. Ook een dunne of bejaarde kat zal niet altijd hoogst in rang zijn. Katten kijken naar elkaar door kattenogen. Dat is voor de mens lastig, daarom worden er onderzoeken gedaan naar katten. Helaas voor de katten in laboratoria, worden onderzoeken ook daar gedaan. Soms gaat het dan om afgedankte katten, die al eerder voor neurologische research waren gebruikt.
Toch is observatie heel erg handig. Als u goed leert observeren, zult u bijv. bij ziekte eerder naar de dierenarts kunnen gaan, waardoor wellicht uw kat minder lang ziek hoeft te zijn. Observeren kun je leren. Diverse kattenverenigingen zijn bezig met het opzetten van een cursus. Het kattenwelzijn zal verbeteren als mensen meer kennis hebben over hun kat en deze ook in de praktijk kunnen brengen.
Het leukste aan onderzoeken is dat je gewoon thuis bij je katten kunt gaan kijken of je er wat in herkent. Ik ben altijd benieuwd naar herkenning van de onderzoeksresultaten, maar ook naar het niet herkennen er van. Katten zijn per slot van rekening niet voor niets katten, ze blijven je altijd verbazen!
Reacties hierop zijn van harte welkom. Herkent u dit juist wel of juist absoluut niet bij uw kat? Reageer!
Blindengeleidehond leidt baasje vaart in (Martina1)
Blindengeleidehond leidt baasje vaart in
(archieffoto)
Een blindengeleidehond heeft in Nederland haar baasje letterlijk op het verkeerde been gezet. Uschi wandelde in Utrecht met Joke Smits de Leidsche Rijn in. Gelukkig voor de vrouw sprong een voorbijganger onmiddellijk het water in om haar te redden.
Even buiten functie Smits gaf Uschi de lange lijn en dat betekent voor een blindengeleidehond dat hij even "buiten functie is", schrijft het Algemeen Dagblad. De vrouw dacht dat haar hond een plekje aan het zoeken was om even te plassen. Tastend met haar stok ging ze achter haar lieveling aan maar waar bleef nu het groenstrookje waarop ze haar hond vaker uitlaat? In plaats van gras voelde Smits aangestampt zand en beton. Daarachter zou vast de afstap naar het gras zijn. Ze maande Uschi aan om te gaan plassen maar de hond bleef staan. Smits zette dan maar zelf een pas vooruit in de overtuiging dat haar hond zou volgen. Het volgende wat ze hoorde was een plons.
Uit het water gehaald Een jongeman zag wat er gebeurde en haalde de vrouw uit het water. "Manoeuvrerend langs fietsen en winkelwagentjes wist hij me naar een lager deel van de kademuur te loodsen. Zonder zijn hulp was ik er nooit uitgekomen." Aan de waterkant werd Smits door omstanders opgevangen met handdoeken. (vsv)
Massale bijensterfte bij Zandhovense imkers (Martina1)
Massale bijensterfte bij Zandhovense imkers
di 17/06/08 10:53 - Zes bijenkwekers in Zandhoven hebben te kampen met massale bijensterfte. Wellicht hebben de diertjes nectar gehaald op een bespoten aspergeveld in de buurt.
Werkbijen halen al enkele dagen dode bijen uit de bijenkasten.
"Bij de ergst getroffen imker is twee derde van de populatie gestorven", zegt collega Marc Hofmans.
De imkers vragen dat boeren en particulieren bij de gemeente navragen of er imkers in de buurt wonen. "Er zijn ook verschillende pesticiden die hommel- en bijvriendelijk zijn."
Kinderen willen handleiding bij huisdier (Martina1)
Kinderen willen handleiding bij huisdier
Acht op de tien kinderen willen dat mensen die een dier aanschaffen een gebruiksaanwijzing krijgen. Dat meldt de Dierenbescherming op basis van onderzoek onder tweehonderd kinderen tussen de 8 en 12 jaar oud. Een grote meerderheid van 85 procent is tegen dierproeven.
Dierentraining Twee op de drie kinderen nemen bij een ramp thuis eerder hun huisdier mee dan foto's, mobiele telefoon of computer. De helft vindt dat mensen die een dier kopen eerst een dierentraining moeten volgen. Bij driekwart van de kinderen heeft een dier uit een asiel de voorkeur boven een beest uit de winkel.
Scharrelvlees Dertig procent van de ondervraagden wil zakgeld inleveren voor het helpen van mishandelde dieren. Vier procent wil wel een bijdrage leveren aan de huishoudpot voor bijvoorbeeld duurder, diervriendelijker scharrelvlees.
"Prachtig" De Dierenbescherming, die het onderzoek liet uitvoeren naar aanleiding van het vijftienjarige bestaan van jeugdafdeling Kids for Animals, is blij met de uitkomsten van het onderzoek onder kinderen. "Het is prachtig om te zien hoe kinderen betrokkenheid laten zien bij dierenwelzijn", zegt directeur Frank Dales. "Dat kinderen dieren leuk vinden en ze graag in hun buurt hebben wisten we wel, maar dat ze daarnaast ook nadenken en zelfs duidelijke meningen hebben over welzijn van dieren is hoopgevend. De maatschappelijke toename van aandacht voor dieren gaat niet ongemerkt aan hen voorbij." (novum/jv)
Natuurpunt wil meer kikkers in tuinvijvers (Martina1)
Natuurpunt wil meer kikkers in tuinvijvers
Natuurpunt organiseert op 17 en 18 mei haar eerste tuinvijverweekend. Met de campagne "Kijk, een kikker!" wil de organisatie de dramatische vermindering van salamanders en kikkers in Vlaanderen onderstrepen. Eveneens beklemtoont ze de ecologische meerwaarde die tuinvijvers en tuinen bieden.
Fel afgenomen Uit een recente studie, uitgevoerd in West-Vlaanderen, blijkt dat een algemene soort als de kleine watersalamander de voorbije 25 jaar met 75 procent is afgenomen. In de polders is het nog erger gesteld met een afname van 90 procent op de vroegere vindplaatsen. De bruine kikker, de groene kikker en de alpenwatersalamander ondergaan hetzelfde lot. Natuurpunt vreest dat het onderzoek in andere provincies gelijkaardige resultaten oplevert.
Waterkwaliteit vaak optimaal Komend weekend nodigt de organisatie de eigenaars van een tuinvijver uit om te kijken welke amfibieën er bij hen nog voorkomen. Vaak is de waterkwaliteit in de tuinvijvers optimaal waardoor ze de ideale habitat voor de beestjes vormen. Bovendien bieden de waterplanten schuilmogelijkheden en zijn ze de ideale plaats voor salamanders om eitjes af te zetten. Het enige minpunt is dat de eitjes door vissen opgegeten kunnen worden.
Helpen overleven Volgens Natuurpunt kan ieders tuin de amfibieën ook helpen te overleven. Een rommelhoekje, een composthoop of gestapeld hout zijn geschikte voedsel-en schuilplaatsen. (belga/tdb)
Vleermuizen krijgen bescherming in mergelgrotten Riemst (Martina1)
Vleermuizen krijgen bescherming in mergelgrotten Riemst
Voortaan zal er een actieve bescherming van vleermuizen zijn en wordt er een samenwerking op poten gezet rond de mergelgroeves in Riemst. In dat kader tekenen Het Agentschap voor Natuur en Bos, de gemeente Riemst, de vzw Natuurpunt, de Vleermuizenwerkgroep van Natuurpunt, de Studiegroep Onderaardse Kalksteengroeven en de vzw Hulpdienst Groeven vrijdag een protocol tot samenwerking. Dat gebeurt om 14.00 uur aan de Lacroixgroeve in de deelgemeente Zichen.
Overwinteringsplaats Het protocol kadert in het Life-project BatAction. Dat is een door Europa gesubsidieerd project ter bescherming van vleermuizen. Europa trekt 950.000 euro uit voor de bescherming van de Vlaamse vleermuis. Met het protocol maken alle gebruikers van de groeves ook afspraken om actief mee te werken aan een internationale bescherming van vleermuizen.
De mergelgroeves in Riemst zijn een van de voornaamste overwinteringsplaatsen voor vleermuizen in West-Europa en hebben daarnaast ook een cultuurhistorische waarde. De groeves zijn tevens afgebakend als habitatrichtlijngebied voor vleermuizen.
Schild In het kader van het project zullen de mergelgroeves op het grondgebied van Riemst nog verbeterd worden als overwinteringsplaats voor vleermuizen door de ingangen in te richten en omgevingswerken uit te voeren, zo laat het gemeentebestuur van Riemst vandaag weten. Een andere actie in het kader van het Life-project is een vleermuisvriendelijk schild. Het eerste dergelijke schild zal morgen officieel onthuld worden aan de Lacroixgroeve. Dat gebeurt door administrateur-generaal Marleen Evenepoel van het Agentschap voor Natuur en Bos.
Na het officiële gedeelte wordt de pers uitzonderlijk in de mogelijkheid gesteld om te filmen en om foto's te nemen in de mergelgroeven. Daar overwinteren momenteel enkele honderden vleermuizen. (belga/sd)
Jonge vogels die hun ouders verloren hebben, kunnen vanaf nu muziekles krijgen van de Britse dierenbeschermingsorganisatie Rspca. Met behulp van cd's waarop vogelgeluiden staan, leren de vogels zingen zoals ze gebekt zijn.
Een onderzoek naar vogels in gevangenschap bracht aan het licht dat cd's met vogelgeluiden de dieren een duwtje in de rug geeft om het tot een goede zanger te schoppen. Dat kan van pas komen wanneer ze worden vrijgelaten.
Het gekwetter van een vogel is voor het dier namelijk essentieel om een territorium af te bakenen en te verdedigen. Bovendien is het gezang onontbeerlijk bij de zoektocht naar een partner.
Kinderen krijgen bescherming tegen agressieve buizerd (Martina1)
Kinderen krijgen bescherming tegen agressieve buizerd
Voor kinderen uit het Friese dorp Oldelamer is de film 'The Birds' van Alfred Hitchcock niet langer meer pure fictie. Een schooltje uit het Nederlandse dorp wordt al even geteisterd door een agressieve buizerd.
De buizerd heeft op de weg naast de school haar nest met pasgeboren jongen. Om die te beschermen tegen de luidruchtige kinderen voert ze soms schijnaanvallen uit.
De situatie is al een paar keer uit de hand gelopen en heeft zelfs al tot gewonden geleid. Een meisje dat angstig wegliep, viel en brak haar arm. Sommige kinderen werden zelfs zo bang dat ze uit voorzorg stokken meenamen naar school om zich te verweren tegen een mogelijke aanval van de roofvogel.
Op vraag van bezorgde ouders werden werknemers van de Werkgroep Roofvogels Westellingwerf ingeschakeld om de kinderen voortaan gerust te stellen en te verdedigen tegen mogelijke nieuwe schijnaanvallen.
Vermoedelijk zullen de kinderen weldra verlost zijn van de vliegende boosdoener. Binnen een weekje zouden de buizerdjongen moet uitvliegen en van dan af zal het gevaar geweken zijn.
Hond gekloond om kanker bij mensen te ruiken (Martina1)
Hond gekloond om kanker bij mensen te ruiken
Wetenschappers denken dat honden kankercellen kunnen ruiken. Hierdoor zou bij mensen in een vroeg stadium kanker kunnen gedetecteerd worden uit bijvoorbeeld de adem of uit urinestalen.
Een zwarte labrador retriever - de foto toont een maar niet het exemplaar - met extra scherpe neus is in Korea gekloond. Het Japans bedrijf dat hiertoe opdracht gaf, wil zo het onderzoek van en met deregelijke honden promoten. De puppies van de labrador retriever zijn te koop voor 300.000 euro. Ze moesten gekloond worden omdat de moeder, een speciaal op kankercellen getrainde hond, door een ziekte niet meer in staat was zelf puppies te baren.
Speciale geur
Kankercellen zouden een speciale geur verspreiden die niet aanwezig is in gezonde cellen. Honden zouden die geur theoretisch gezien moeten kunnen opsnuiven en zo een heel vroeg signaal van kanker geven. Ondermeer long-, borst- en prostaatkanker zouden op deze manier ontdekt kunnen worden.
Lekker likken en knabbelen Liefde in het dierenrijk
Liefde is het beste medicijn. Therapeuten zijn overtuigd van de positieve invloed van de aanwezigheid van een dier. Heel wat mensen houden van dieren maar kennen dieren ook iets als liefde? Voor de mens en voor elkaar? Aan onze dierendokter Rob Lückerath de vraag of en hoe dieren elkaar hun genegenheid kunnen tonen.
Als dieren lief zijn voor en met elkaar, is dat dan niet enkel met het oog op de voortplanting?
Rob Lückerath: 'Nee, als dieren liefde en genegenheid kennen is die niet alleen gericht op de paring. Wel is het zo dat dieren elkaar duidelijk maken dat ze een partner zoeken en hun best doen om een geschikte soortgenoot te lokken. Dat doen ze door te zingen, door stoer gedrag te vertonen, cadeautjes aan te bieden. Dieren willen zich voortplanten en de soort in stand houden.'
'In de natuur zien we dat apen elkaar vlooien. Paarden knabbelen in elkaars nek. In de nek zit namelijk een grote zenuwknoop die de hartslag kan vertragen. Ruiters maken daar overigens ook gebruik van wanneer ze hun paard willen geruststellen. Konijnen likken elkaar, katten likken jongen en adopteren ook kittens van andere moeders.'
'Pleegouders komen ook voor bij andere diersoorten, zoals koeien. Een koe kan tot drie tot vijf kalveren van andere koeien verzorgen. De mens gebruikt deze vorm van genegenheid om embryo's van dure topkoeien in commercieel gezien inferieure koeien te plaatsen. Deze draagmoeders beschouwen het jong als van zichzelf. Al die dieren doen al die dingen dat om te tonen dat ze elkaar nodig hebben en bij elkaar horen.'
Hoe functioneert dat vlooien bij apen?
'Wanneer je apen bestudeert, zie je dat het vlooien als sociaal bindmiddel dient. Apen gaan elkaar vlooien als ze elkaar aardig vinden. Wanneer er ruzie dreigt, trachten ze dat op te lossen door de agressor over de vacht te strijken. Als het gevecht toch door is gegaan dan wordt de beëindiging bezegeld met een vlooibeurt. Het strelen door de haren wordt bij de mens ook als geruststellend ervaren. Vandaar dat veel kinderen bij de kapper in slaap vallen. Dit is vergelijkbaar met het strelen van de manen.'
Hoe zit het bij paarden, hoe tonen die hun genegenheid?
'Als je een kudde paarden observeert, merk je hoe ze elkaars gezelschap op prijs tellen. De liefde van paarden voor andere paarden wordt niet alleen ingegeven door eigenbelang. Ze hebben een sterke band met hun kuddegenoten en roskammen elkaar met hun tanden. Ze zwiepen om beurt met hun staart de vliegen van elkaars hoofd en doen zelfs spelletjes.'
Is het geknabbel en geflikflooi alleen vanuit sociaal oogpunt te verklaren?
'Het vlooien en het knabbelen is ook functioneel bij het oplossen van parasitaire problemen. Een ander iets goeds doen, schenkt vreugde maar beschermt ook tegen eenzaamheid
Hongersnood onder ooievaars in Duitsland (Martina1)
Hongersnood onder ooievaars in Duitsland
16-06-2008
Ooievaars gooien hun hongerige kuikens uit het nest. Door droogte in het oosten van Duitsland is een voedseltekort ontstaan voor de ooievaars.
Dit werd maandag meegedeeld door een Duitse natuurbeschermingsbond in Vetschau in de deelstaat Brandenburg.
Het voedsel van een ooievaarsfamilie bestaat uit ongeveer drie kilo aan regenwormen, slakken of amfibieën per dag. Deze beestjes zijn door de aanhoudende droogte moeilijker te vinden, zo gaan regenwormen dieper de grond in. Hierdoor kunnen ooievaars niks anders doen dan het aantal jongen verminderen. De zwaksten worden daarbij als eerste opgeofferd.
De savannah kat, een kruising tussen de Afrikaanse Servalkat en de huiskat.
Australische wildonderzoekers hebben de regering dringend verzocht om de import van hybride 'superkatten' in Australië te verbieden. De federale regering van Australië ligt onder vuur nadat vorige week bekend raakte dat savannah katten, die twee keer zo groot zijn als gewone huiskatten, geïmporteerd worden door dierenwinkels. De savannah kat is een kruising tussen de Afrikaanse Servalkat en de huiskat. Australische wetenschappers waarschuwen dat deze katten een gevaar vormen voor de inheemse buideldieren, zoals de bandicoots (buidelknaagdier), de bettongs (mini kangoeroes) en de possums (buidelratten). Deze dieren zouden immers straks op het menu staan van de halfwilde savannah katten. Tot nu toe worden vrijwel alle inheemse Australische dieren bedreigd door hun geïmporteerde soortgenoten. De savanah kat vormt hier dus geen uitzondering op.
Hond van hotelmiljardair onterfd door kleinkinderen (Martine)
Hond van hotelmiljardair onterfd door kleinkinderen
"Trouble", het vroegere schoothondje van de Amerikaanse miljardair Leona Helmsley, moet afzien van een groot deel van zijn erfenis van twaalf miljoen dollar (7,7 miljoen euro). De negenjarige witte maltezer kan/moet de rest van zijn leven met twee miljoen dollar (ongeveer 1,3 miljoen euro) toekomen. Dat besloot een rechter in Manhattan.
Geestelijk niet in orde Hoteleigenares Helmsley overleed in augstus 2007 op 87-jarige leeftijd. Het grootste deel van haar vermogen van vier miljard dollar (ruim 2,58 miljard euro) ging naar haar stichting. Helmsley stond door haar arrogante gedrag bekend als de gemene koningin. Twee van haar vier kleinkinderen, aan wie ze geen cent naliet, hebben het testament aangevochten. Zij argumenteerden dat hun grootmoeder geestelijk niet in orde was, ook niet toen zij haar volledig bezit aan haar hond naliet.
Graf bezoeken Nu krijgt de 40-jarige Craig Panzirer vier miljoen dollar (ongeveer 2,5 miljoen euro) en de 37-jarige Meegan Panzirer twee miljoen dollar (ongeveer 1,3 miljoen euro). De andere kleinkinderen hebben vijf miljoen dollar (ongeveer 3,2 miljoen euro) geërfd. Ze moeten in ruil daarvoor wel het graf van hun vader, de enige zoon van Helmsley, minstens eenmaal per jaar bezoeken en moeten dat bewijzen door hun handtekening te plaatsen in een gastenboek.
Genoeg voor tien jaar De hond leeft in Florida bij de zaakvoerder van een Helmsley-hotel. Deze bevestigde dat Trouble niet in de problemen komt. "Twee miljoen dollar is voldoende om het onderhoud en de gezondheid van Trouble voor meer dan tien jaar te betalen". Trouble heeft jaarlijks 100.000 dollar (ruim 64.650 euro) nodig voor zijn bewaking, 8.000 dollar (ruim 5.000 euro) voor zijn lichaamsverzorging en 18.000 dollar (ongeveer 11.640 euro) voor zijn medische verzorging. (dpa/gb)
Elke gift aan het IFAW is een bijdrage aan de totale missie van het IFAW. Uw giften worden aangewend voor de hulp aan dieren die het zwaarst te lijden hebben.
Ons online donatiesysteem is veilig en gewaarborgd. Het verwerken van online donaties is goedkoper, er gaat dus meer geld naar het beschermen van dieren. Mocht u liever telefonisch of schriftelijk willen doneren, klik dan hier voor onze adresgegevens.
Om zeker te zijn dat u in het vervolg onze e-mailberichten blijft ontvangen, kunt u het e-mailadres marcel@ifaw1.org aan uw Contactpersonen toevoegen. Gebruikt u een spam-filter, wijs dan de status 'veilig' toe aan dit adres. Dit is zeker van belang indien u een e-mailadres van Hotmail, AOL, MSN of Yahoo heeft. We ontvangen nl.
IFAW 2008 www.ifaw.nl Javastraat 56, 2586 AR Den Haag Nederland
De panda's in het door de aardbeving getroffen Chinese Wolong Natuurpark krijgen therapie om over hun trauma heen te komen.
Schrik erin De beschermde dieren aten na de zware beving niet meer en bleven stil zitten. Als een vrachtwagen langsreed, sloegen ze van schrik op hol.
Aaien en fluisteren Verzorgers begonnen met het aaien van de panda's om ze te kalmeren. Ook fluisterden zij zachtjes tegen de dieren in de hoop ze gerust te stellen. Die techniek lijkt te werken, want de 47 panda's eten weer en spelen als voorheen, schrijft de Amerikaanse krant The Washington Post.
De therapie werd door de verzorgers eerder toegepast tijdens medische onderzoeken van de panda's. Ook toen bleek de stress door de aandacht af te nemen.
De aardbeving van vorige maand kostte ruim 69.000 mensen en één panda het leven. (anp/mvl)
Een poes in China heeft naast haar vier katjes ook de zorg over een rat op zich genomen. Sinds de borelingen vier weken geleden ter wereld kwamen, is ook de rat niet meer van haar zijde geweken. En wonder boven wonder: het olijke knaagdier werd meteen geadopteerd in de kattenfamilie.
Het 81-jarige baasje van de poezen kon amper zijn ogen geloven. "In het begin dacht ik dat ik verkeerd gekeken had, dus nam ik er een zaklantaarn bij. Maar mijn ogen bedrogen me allerminst", aldus Sun Shujun. "Het moedergevoel heeft het hier duidelijk gehaald van het jachtinstinct, want normaal gezien was die rat een vogel voor de kat."
Nog opmerkelijker: de poes behandelt haar nieuwste telg precies hetzelfde als haar eigen kleintjes en ze mogen zelfs met elkaar spelen. Of hoe het dierenrijk eens te meer het goede voorbeeld geeft aan het mensdom... (svm)
De vossen vallen niet alleen onze kippen op het platteland lastig, maar wagen zich nu ook al in de steden:
De vossen vallen niet alleen onze kippen op het platteland lastig, maar wagen zich nu ook al in de steden:
"Mag ik de zonnecrème even?"
"Mag ik de zonnecrème even?" Het lijkt een logisch verzoek als u deze vos aan het 'werk' ziet. Alsof het hem allemaal niet kan schelen, ligt hij op zijn dooie gemakje op een tuinstoel zonnestralen te absorberen. Na zijn ochtenddutje slenterde hij als een Homer Simpson in zijn beste dagen rustig terug naar zijn hol.
De zonneklopper werd in Zuid-Londen op camera vastgelegd door de 33-jarige personeelsassistente Heather Kelso. "Het was 7.30 uur 's morgens. Hij moet daar zeker een kwartier tot twintig minuten gelegen hebben, net een mens."
Op hun gemak in de stadsjungle Deze vos is een van de tienduizenden die de Britse dorpen en steden 'gekoloniseerd' hebben. 's Nachts komen ze tevoorschijn en sluipen ze doorheen de straten en achtertuintjes, alsof ze al eeuwen hun weg kennen in de stadsjungle. Toch is het nog maar een fenomeen van de laatste jaren.
"Stadsvossen vormen haast een diersoort op zichzelf", weet Sara Cowen van het natuurfonds. "Ze zijn het zo gewend geraakt om dicht bij de mensen te wonen dat ze zich er thuisvoelen. Daardoor ontstaat de indruk dat het tamme dieren geworden zijn, maar ze zijn wel degelijk nog steeds wild." Wat een hondenleven!(svm)
Ronde viskommen blijven te koop in de Nederlandse dierenwinkels. De kwestie leefde bij onze noorderburen nadat een Tilburgs ziekenhuis vissen in bokalen verhuurde, met het doel het de patiënten naar hun zin te maken. Voor drie dagen viskomplezier betaalt de Hollander 4,50 euro, voor drie weken of langer moet 25 euro afgedokt worden.
De Nederlandse Partij van de Dieren had echter morele bezwaren bij deze maatregel. Zulke bokalen hebben volgens hen nadelige effecten op de gezondheid van de goudvissen. Door de kleine oppervlakte komt immers maar weinig water met de lucht in contact en wordt minder zuurstof 'uitgewisseld'. Volgens de vereniging van dierenwinkels lost zo'n verbod op visbokalen het probleem echter niet op en de minister van Landbouw Gerda Verburg volgt hen nu in deze denkwijze. (novum/svm)
BOUW: Matig gestrekt type met een goed gevulde voor- en achterhand.
KOP: De Rex heeft een krachtig ontwikkelde kop met sterk ontwikkelde wangen.
OREN: De oren bezitten een stevige van structuur met een lengte tussen de 11 en 13 cm.
POTEN: De poten zijn kort en stevig.
VACHT: De Rex is een kortharig ras waarbij de vacht van de kortharige rassen wordt op gelijke wijze beoordeeld als die van normaal rassen, natuurlijk met in achtname van de bijzondere raseigenschappen. De vacht staat bijna loodrecht op de huid. De beharing is mede dank zij een rijke onderwol zeer dicht en volkomen gelijkmatig en voelt fluweelachtig aan. De vacht heeft een lengte van ongeveer 15 tot 18 mm.
KLEUR: Konijngrijs, Zwart, Bruin, Blauw, Geel, Oranje, Madagascar, Gouwenaar, Donker sepia bruin marter, Midden sepia bruin marter , Donkerblauw marter, Midden blauw marter, Wit met rode en blauwe ogen, Chinchilla en luchs.ook met Dalmatiner tekening (in de kleuren zwart, bruin, blauw alsmede in driekleur zwart) , Rustekening (in de kleuren zwart, blauw en bruin), Castor (beverkleur) en Opaal.
GEWICHT: Een Rex heeft een gewicht van 3 tot 4 kilo. (dierenrassen.nl)
Weet u hoe u uw (huis)dier het best kunt laten wennen aan reizen, wagen/reisziekte kunt voorkomen en verminderen? In de bijlage vindt u hier meer informatie over samen met een beschrijving over de natuurlijke 1e hulpkit voor op reis.
De voorbije 200 jaar is de haaienpopulatie in de Middellandse Zee drastisch gedaald. Sommige soorten zijn zelfs met 99 procent afgenomen, voornamelijk als gevolg van de visserij. Dat blijkt uit een studie van het Lenfest Ocean Program, dat woensdag is gepubliceerd
Wetenschappers onderzochten de populatie van een vijftal haaiensoorten in de Middellandse Zee. Daaruit blijkt dat die soorten op uitsterven staan. De studie komt er enkele weken na het bericht dat de helft van de oceanische haaien met uitsterven zijn bedreigd.
Zo is de populatie van hamerhaaien de voorbije 200 jaar met meer dan 99,99 procent gedaald. De dieren zouden al rond de jaren 1900 grotendeels verdwenen zijn. De blauwe haai en de makreelhaaien zijn ook zo goed als uitgestorven. De voshaai wordt af en toe nog eens gevangen bij de tonijnvangst, maar ook deze soort is afgenomen met meer dan 99,99 procent.
Haaien komen veel in visnetten terecht als bijvangst. Omdat de dieren pas laat volwassen zijn en zich traag voortplanten, neemt de omvang van hun populatie snel af. Haaien worden bovendien gevangen voor menselijke consumptie zoals voor haaienvinnensoep, een delicatesse in de oosterse keuken.
In totaal leven er 47 verschillende haaiensoorten in de Middellandse zee, waarvan 20 gevaarlijke roofdieren.
Volgens de onderzoekers zou de daling van de haaienpopulatie grote veranderingen van het ecologisch systeem kunnen veroorzaken. Zo zou de stijgende hoeveelheid kwallen in de oceanen gedeeltelijk te verklaren zijn door het verdwijnen van roofdieren zoals haaien.
De eikenprocessierups komt oorspronkelijk uit Midden en Zuid-Europa. De eikenprocessierups(vlinder) heeft zich, vermoedelijk onder invloed van klimaatsverandering, ook in ons land weten te vestigen. Droge winters zorgen voor gemakkelijkere overwintering van de eitjes en de droge, warme zomers stimuleren de ontwikkeling van de rupsen. Sinds enkele jaren ontwikkelen de rupsen zich in Nederland en Vlaanderen zich regelmatig in zulke grote hoeveelheden dat van een plaag kan worden gesproken. Kaal gevreten eikenbomen en ernstige jeukhinder bij spelende kinderen of omwonenden zijn de meest bekende gevolgen.
Hoe herken je de processierups (vlinder)? De jonge, kleine rupsen zijn oranje als ze vanaf eind april uit hun overwinterde eitjes komen. Na de derde vervelling krijgen de rupsen de donkere brandharen op de rug, waardoor ze er grijsgrauw uitzien met lichtgekleurde zijden. De volgroeide rupsen zijn tot 3,5 cm lang. De rupsen vervellen tot zes keer vooraleer zich in een cocon te gaan verpoppen. Na het verpoppen verschijnen dan de eikenprocessierupsvlinders. Dat zijn onopvallende grijze nachtvlinders die op hun beurt op het einde van de zomer eitjes leggen in de toppen van eiken.
De eikenprocessierupsen leven in groepen bij elkaar en maken op de stammen of dikkere takken grote nesten. Meestal bevinden deze rupsennesten zich dan aan de zonnige zuidkant van de eikenbomen. De nesten bestaan uit dichte spinsels van vervellingshuidjes, met brandharen en hun uitwerpselen. Vanuit hun nest gaan de rupsen s nachts in rijen achter elkaar of 'in processie' op zoek naar voedsel: de eikenbladeren. Soms met bijna kaalgevreten eikenbomen tot gevolg.
De processierupsen hebben een grijsgrauwe kleur met lichtgekleurde zijden en zijn getooid met lange haren. In mei, juni en juli kunnen ze worden waargenomen. Vaak worden ze pas opgemerkt, als ze de bomen gedeeltelijk kaal hebben gevreten. Eikenbomen (vooral inlandse, soms ook Amerikaanse eiken) genieten hun voorkeur. Bij gebrek aan voedsel nemen ze ook genoegen met de bladeren van andere boomsoorten zoals de beuk en de berk. De rups verdwijnt met de verpopping. Vanaf dit ogenblik is het gevaar geweken. De volwassen nachtvlinder is onopvallend grijs. Hij verschijnt vanaf eind juli en kan tot eind augustus voorkomen.
Welke problemen veroorzaken de rupsen?
De brandharen van de rups vormen voor de mens een gevaar voor de gezondheid. De haren zijn 0,2 tot 0,3 millimeter lang. Een volgroeide rups bevat ongeveer 700.000 kleine brandhaartjes. De pijlvormige brandharen worden bij ongewenste aanrakingen als afweermiddel actief afgeschoten door de rups. Tevens kunnen de haren vanuit de nesten passief met de wind worden meegevoerd of door trillingen van verkeer vrijkomen en verder verspreid worden.
Na direct contact met de brandharen ontstaat er binnen de 8 uur een rode pijnlijke huiduitslag met hevige jeuk. Deze kenmerkt zich door bultjes, pukkeltjes of met vochtgevulde blaasjes die kunnen gaan ontsteken. Vaak ontstaan deze reacties op de onbedekte huid, maar door versleping of open wrijven van bijvoorbeeld zweet kan dit ook plaatsvinden op de bedekte huid. Als er brandharen in de ogen terechtkomen, kunnen zij binnen 1 tot 4 uur een heftige reactie geven van het oogbindvlies en/of hoornvlies met zwelling, roodheid en jeuk en in sommige gevallen met ontstekingen. Na inademing kunnen brandharen ook irritatie of ontsteking geven van het slijmvlies van de bovenste luchtwegen (neus, keel en bovenste gedeelte luchtpijp). De klachten lijken op een neusverkoudheid. Tevens kunnen mensen ook klagen over pijn in de keel en eventuele slikstoornissen, in sommige gevallen is er sprake van kortademigheid. Daarnaast kunnen er zich algemene klachten voordoen, zoals braken, duizeligheid, koorts... Grote groepen processierupsen kunnen eikenbomen volledig kaal eten. Toch ondervinden gezonde bomen weinig hinder van een eenmalig bladverlies. Meestal krijgen de eikenbomen nog dezelfde zomer of het volgende jaar opnieuw bladeren omdat de rupsen de bladknoppen niet opeten. Wie ooit in aanraking kwam met de processierups, zal zich waarschijnlijk de hevige jeukhinder nog wel herinneren. De lange haren, die de rupsen bij verstoring loslaten, kunnen bovendien in het lichaam tot ernstige ontstekingen of astmatische reacties leiden! Ze bevatten immers mierenzuur en zijn voorzien van een weerhaakje.
Contact met de huid De netelharen dringen in de opperhuid met mogelijk een ernstige ontsteking tot gevolg. Binnen acht uur na het contact met de haren verschijnt huiduitslag die met hevige jeuk gepaard gaat. De uitslag verdwijnt vanzelf binnen twee weken. Problemen door de netelharen van de processierups kunnen optreden zonder dat er rechtstreeks contact met de rupsen geweest is. De haartjes kunnen meegevoerd worden door de wind en zo ook in kleding terechtkomen. Ze kunnen verwijderd worden door de kleren grondig te spoelen.
Contact met de ogen Als de haartjes in aanraking komen met het oogwit, kunnen ze een acute ontsteking veroorzaken. Dringen ze nog dieper in het oog binnen, dan kunnen ze een chronische oogontsteking met een soort knobbelvorming teweegbrengen. Omdat er dan al maanden verstreken kunnen zijn, wordt het verband niet meer gelegd. Enkel met een operatieve ingreep kunnen de haartjes dan nog verwijderd worden.
De bovenste luchtwegen Bij inademing kunnen slikstoornissen, ontsteking van de neusslijmvliezen en ademhalingsstoornissen optreden. Raadpleeg in geval van twijfel een arts!
Ook dieren, met name honden, kunnen last hebben van de brandharen van de rups. Honden lopen voornamelijk risico als ze in de wegbermen aan nesten snuffelen of deze in hun bek nemen. Voor koeien en paarden geldt dat voorkomen moet worden dat zij met nesten in aanraking kunnen komen. Paarden lijken gevoeliger voor de eikenprocessierups dan andere dieren. Daarnaast kunnen klachten optreden als bijvoorbeeld vee graast onder aangetaste bomen of als gras of hooi afkomstig uit de directe nabijheid van aangetaste eiken als veevoeder gebruikt wordt.
Wat doen bij overlast van eikenprocessierupsen?
Waarschuw het gemeentebestuur of brandweerdienst, deze mensen zijn gespecialiseerd in het bestrijden en verwijderen van deze gevaarlijke nesten. Zij zullen passende maatregelen treffen of de verantwoordelijke diensten op de hoogte stellen. Het is mogelijk dat een gemeentelijk reglement beschrijft hoe, waar en wanneer de rupsen bestreden moeten worden. De meest doeltreffende methode bestaat uit het wegbranden of opzuigen van de rupsen en hun nesten, liefst vroeg in het seizoen wanneer de brandharen nog niet ontwikkeld zijn.
Voorkom elk rechtstreeks contact met de rupsen en maak ook je kinderen attent. Verder ook aanraking vermijden met (oude) brandharen en vervellingshuiden die nog in de oude spinselnesten zitten. De brandharen blijven namelijk irritaties veroorzaken tot vijf a acht jaar na het afsterven van de rupsen..
Wat u vooral niet moet doen?
De rupsen aanraken en zelf trachten te bestrijden. Gebruik zeker geen insecticiden want de irriterende haren blijven nog lang actief en deze middelen kunnen schadelijk zijn voor de mens en het milieu.
Wegspuiten met bijvoorbeeld een hogedrukreiniger mag je zeker niet doen. De haren en de rupsen kunnen dan immers via de lucht verspreid geraken.
Plaats uw tent niet direct onder bomen, waarin de eikenprocessierups aanwezig is. De kans is anders groot dat uw tent besmet raakt.
De was buiten hangen in de directe omgeving van eikenprocessierupsen is eveneens niet aangewezen, de kans bestaat dat uw was besmet raakt met de irriterende brandharen.
Buiten geteelde groenten in een besmet gebied, kun je voorzichtig oogsten en vervolgens goed afspoelen. Bevinden de oogstbare eetbare gewassen zich echter in de onmiddellijke nabijheid van met eikenprocessierupsen bevolkte bomen, dan kan het oogsten wel problemen opleveren omdat de gewassen besmet kunnen zijn met de al dan niet passief uitgevallen brandharen.
Picknicken onder bomen met eikenprocessierupsen is zeker af te raden.
Indien je regelmatig in een dreef met besmette bomen moet fietsen kun je best voor minimale bedekking van armen, benen en nek zorgen. Wanneer mogelijk kun je zelfs best een alternatieve fietsroute nemen.
Tot slot: Schiet nooit in paniek als er rupsen in je omgeving zitten. Je gezond verstand en voorzichtige aanpak kunnen veel hinder voorkomen.
Hoe voorkom je ongemakken?
Vermijd elk contact met de rupsen
Draag kledij die hals, armen en benen bedekt en ga niet op de grond zitten.
Na aanraking van rupsen of haren mag je niet krabben of wrijven, maar wel de huid en ogen goed wassen of spoelen met water.
Hoe lok je vlinders naar je tuin? Met de juiste planten zorg je ervoor dat vlinders in jouw tuin op bezoek komen. Bepaalde planten kiezen vlinders uit om eitjes op te leggen, van andere planten houden ze vanwege de voeding die ze bieden in de vorm van nectar. Ook fruit is een geschikt lokmiddel, vooral de overrijpe stukken die al van de boom zijn gevallen.
Lokken met nectar
Vlinders hebben een erg sterke reukzin. Het aroma van een vlinderstruik of een andere plant waar ze dol op zijn ruiken ze al op kilometers afstand. Heb jij er een in de tuin staan, dan krijg je ze gegarandeerd op bezoek in de tuin.
Bloemen die vlinders lokken
De vlinderstruik of buddleja is niet de enige plant die vlinders lokt. Hieronder presenteren we je een lijst met planten die vlinders aantrekken. Deze lijst is zeker niet volledig, wel zet hij je goed op weg om je tuin vlindervriendelijk in te richten. Keuze genoeg dus op het vlak van planten, zowel in vorm, als in grootte en qua kleurenpalet.
Alant
Aster
Bergamotplant
Blauwe kogeldistel
Bordersalvia
Braamstruik
Buddleja (beter bekend onder de naam vlinderstruik)
Duifkruid
Fijnstraal
Gewone hemelsleutel
Grote hemelsleutel
Guldenroede
Hebe
Ijzerhard
Jakobskruid
Klein hoefblad (speciaal voor voorjaarsvlinders)
Koninginnekruid
Korenbloem
Lavendel
Leverkruid
Narcissen
Rudbeckia
Scheefbloem
Sedum
Seringen
Sierkers
Sieruien
Slangenkruid
Steentijm
Struikheide
Struikklimop
Tijm
Veldsalie
Vuurdoorn
Watermunt
Rode zonnehoed...
Lokken met fruit
Niet alleen bloemen van bepaalde planten lokken vlinders. Ook overrijp of rottend fruit trekt hen aan. Vooral het overrijpe sap bekoort de sierlijke fladderaars. Heb je in je tuin fruitbomen staan? Gevallen vruchten zijn erg aantrekkelijk voor vlinders, bijvoorbeeld appels of druiven. Deze laatste trekken vooral atalantas aan. Jammer genoeg brengt dergelijk fruit ook wespen met zich mee.
Planten voor rupsen
Vlinders naar je tuin lokken staat niet garant voor een groter nageslacht in je tuin. Als je een mooie vlindertuin wil hebben, moet je vooral bevruchte vrouwtjesvlinders aantrekken die eitjes leggen. De rupsen die uit deze eitjes komen, houden doorgaans van andere plantensoorten dan de feitelijke vlinders.
Op welke planten leven rupsen van de vlinder? Jammer genoeg vooral op een plant waar wij niet van houden, met name brandnetels. Vlinders in spe eten vaak slechts één soort plant; dit is de zogenaamde waardplant. Enkele voorbeelden:
Brandnetels - atalantas, dagpauwogen, landkaartjes, kleine vosjes en gehakkelde aurelias
Grassen- zandoogjes, dikkopjes, heivlinders en koevinkjes
Hulst- boomblauwtjes
Judaspenning- oranjetipjes
Kruisbloemigen- koolwitjes
Look-zonder-look- oranjetipjes
Peen - koninginnepages
Pinksterbloemen- oranjetipjes
Viooltjes- parelmoervlinders
Vuilbomen- citroenvlinders, boomblauwtjes
Zomereik- eikenpages
Wil je dus één bepaald soort vlinders aantrekken? Zoek dan in een vlinderboek op welke (waard)planten dat soort rupsen of vlinders lokken.
Tips
Plaats vlinderplanten verspreid in de tuin. Dat staat garant voor vlinders in de hele tuin.
Plaats bij kleine vlinderplanten wel enkele planten bij elkaar.
Vlinderplanten kunnen ook in een grote pot op het terras of het balkon geplaatst worden.
Vlinderplanten hebben een grote diversiteit in kleuren en groottes. Voor elk wat wils dus!
Kwelders, zandstranden, duinen, wadden...de Waddenzee, de Zeeuwse delta en de Noordzee behoren tot onze belangrijkste natuurgebieden. Gebieden met zulke hoge natuurwaarden en belangen voor vogels, dat Nederland er een internationale verantwoordelijkheid voor draagt. Het zijn cruciale leefgebieden van drieëntwintig geselecteerde aandachtsoorten die karakteristiek zijn voor het kustlandschap. De meeste daarvan zijn bedreigd en staan op de Rode Lijst van Nederlandse broedvogels. Ze vertegenwoordigen een breed scala aan leefgebieden en ecologische eisen voor een gezonde duin- en kustnatuur.
Zandplaten, pioniervegetaties en ondieptes
Als broedgebied van groot belang voor: kluut, bontbekplevier, strandplevier, zwartkopmeeuw, lachstern, grote stern, visdief, noordse stern en dwergstern.
Kleine eilanden
Als broedgebied van groot belang voor: middelste zaagbek, eidereend, kluut, bontbekplevier, strandplevier, zwartkopmeeuw, lachstern, grote stern, visdief, noordse stern en dwergstern. In iets mindere mate van belang voor lepelaar en tureluur.
Primair duin/open stuivend duin
Als broedgebied van groot belang voor: griel en tapuit. In iets mindere mate van belang voor lepelaar en zwartkopmeeuw.
Kwelders en ondieptes
Als broedgebied van groot belang voor: kluut, bontbekplevier, bonte strandloper, tureluur, zwartkopmeeuw, lachstern en visdief. In iets mindere mate van belang voor kleine zilverreiger, lepelaar en middelste zaagbek.
Vochtige duinvalleien
Als broedgebied van groot belang voor: blauwe kiekendief, grauwe kiekendief, velduil, paapje en grauwe klauwier. In iets mindere mate van belang voor kleine zilverreiger en lepelaar.
Noordzee
Als voedselgebied van groot belang voor: grote stern, visdief en noordse stern. In iets mindere mate van belang voor middelste zaagbek, eidereend en dwergstern.
Struweel
Als broedgebied van groot belang voor: nachtegaal. In iets mindere mate van belang voor blauwe kiekendief.
Waddenzee/Delta estuaria
Als voedselgebied van groot belang voor: kleine zilverreiger, lepelaar, middelste zaagbek, eidereend, kluut, bontbekplevier, strandplevier, tureluur, grote stern, visdief, noordse stern en dwergstern. In iets mindere mate van belang voor bonte strandloper en zwartkopmeeuw.
Agrarisch gebied
Als voedselgebied van groot belang voor: lepelaar, zwartkopmeeuw, lachstern, visdief, tureluur, blauwe kiekendief, grauwe kiekendief, velduil, paapje, en grauwe klauwier.
De naam van de boerenzwaluw verraadt de bijzondere band die deze vogel met de mens heeft. De nesten van de boerenzwaluw worden namelijk bij voorkeur gemaakt in boeren schuren, loodsen en dergelijke. Van april tot oktober verblijven deze trekvogels in Nederland, de winter wordt in Afrika doorgebracht. Eén zwaluw mag dan nog geen zomer maken, een hele groep zwaluwen die uit Afrika terugkomt doet bij menigeen de voorjaarskriebels ontstaan. Boerenzwaluwen zijn echte luchtacrobaten: het is bekend dat een mannetje meer succes heeft bij de vrouwtjes naarmate zijn staartpunten langer zijn. Waarschijnlijk zijn mannetjes met lange staarten wendbaarder en daardoor in staat meer insecten te vangen. Dat heeft natuurlijk grote voordelen bij het grootbrengen van jongen.
Status:
Broedvogel
Trek/stand/winter:
Trekvogel
Trend en aantal:
Het is zeer moeilijk een betrouwbaar beeld te geven van de stand van de boerenzwaluwen, en de ontwikkelingen die deze soort doormaken. De voorkeur van boerenzwaluwen voor gebouwen als melkveestallen, manegegebouwen en dergelijke maken dat de soort bij reguliere vogeltellingen nauwelijks wordt geteld. Door veranderingen in de bedrijfsvoering bij veel boerderijen is de boerenzwaluw in West-Europa teruggelopen. Sinds de jaren negentig lijkt de populatie in ons land redelijk stabiel. Volgens een ruwe schatting broeden er in Nederland zo'n 100.000 tot 200.000 paren boerenzwaluwen.
Wilt u meer weten over de aantalsontwikkeling of de verspreiding van deze soort? Kijk dan hier bij SOVON Vogelonderzoek Nederland.
Foerageer- en broedbiotoop:
De boerenzwaluw zoekt zijn voedsel in de lucht: het bestaat uit enorme hoeveelheden kleine vliegende insecten welke in volle vlucht verzameld worden. De boerenzwaluw broedt in open schuren en onder brede dakoverstekken, onder bruggen en incidenteel ook op andere beschutte plaatsen. Ook komt de boerenzwaluw veel voor in de omgeving van water, waar de zwaluwen rakelings overheen scheren om muggen te verzamelen.
Giraffen betrekken Egyptische Tempel in Zoo (Martina1)
Giraffen betrekken Egyptische Tempel in Zoo
(VRT)
za 14/06/08 15:40 - De Zoo van Antwerpen heeft twee nieuwe giraffen verwelkomd. Moeder Dana en jong Sallagh nemen hun intrek in de Egyptische tempel.
Het koppel giraffen komt over vanuit Belfast, in Ierland. Volgens de Zoo verteerden ze de bootreis zonder problemen.
Het grote publiek zal wel nog even moeten wachten vooraleer ze een glimp van de nieuwkomers kunnen opvangen. Eerst moeten Dana en Sallagh een beetje wennen aan hun nieuwe onderkomen, daarna verkennen ze de omgeving.
Dinsdag nog werden vijf giraffen van de Antwerpse Zoo overgebracht naar het dierenpark Planckendael.
De dierenvrienden hebben steun gevonden bij Lijst De Decker. Maandag 16.6 vanaf 18.45 u betogen we voor het Stadhuis met volksvertegenwoordiger Rob van de Velde. Hij zal een klachtenbundel overhandigen aan de Adviesraad voor Dierenwelzijn.
U kan ook verkleed komen bvb in een hond, of een plakkaat maken met een van de volgende teksten: Al 30 jaar!Hoe lang nog ?Hoeveel nog ?Waarom ? Wat begint met een schreeuw mag niet eindigen in stilte. Hondenverdriet dat ziet men niet of maakt u zelf een tekst ?
Indien u als vereniging of hondenschool komt, kan u dan een wimpel, vlag, spandoek of plakkaat meebrengen met het logo of de naam van uw vereniging. Kan u uw logo doormailen. Het zal geplaatst worden onder het persbericht na de zin : Wij steunen deze actie.
Persbericht :
FOD Volksgezondheid liegtover het dierenasiel te Kontich en de Stad Antwerpen loopt hopeloos achter de feiten
De heropening van het dierenasiel te Kontich lokt de nodige reacties uit. Kamerlid Rob Van de Velde bond gisteren de kat de bel terug aan en staat versteld van de reacties van Dr Van Tilburgh van de FOD Volksgezondheid.
"Uit de reacties van Dr. Van Tilburgh van FOD Volksgezondheid valt duidelijk af te leiden dat het FOD Volksgezondheid vooral bezorgd is over de positie van Dr. De Belder en niet om de werking van het KMDA te Kontich en nog minder om het welzijn van de binnengebrachte dieren" stelt Kamerlid Rob Van de Velde. Het onder de mat schuiven van fotomateriaal en de vele klachten en getuigenissen doet velen de wenkbrauwen fronsen.
"En de FOD Volksgezondheid liegt daarenboven. Dr. Kurt Zaman, inspecteur dierenwelzijn en medewerker van Dr Van Tilburgh, is op vraag van de medewerkers van het asiel te Kontich meerdere malen rechtstreeks tussengekomen. Zaman heeft bijvoorbeeld Dr De Belder verplicht om de waakhond met het gezwel aan het achterste onmiddellijk te opereren, wat dan nog anderhalve week op zich heeft laten wachten." De verklaringen, foto's en tussenkomsten van FOD zelf, maken samen meer dan voldoende bewijsmateriaal uit om het asiel onmiddellijk te sluiten. Onbegrijpelijk dat dit dan ook niet gebeurt vraagt Van de Velde zich af. Woensdag a.s. zal het Kamerlid hierover aan Minister Onkelinkx de nodige vragen stellen.
"Daarenboven bewijzen de afwijkende statistieken duidelijk dat de strategie van Dr De Belder er vooral op gericht was de dieren te laten creperen in plaats van ze te euthanaseren. In Kontich stierven 4x meer honden en 2x meer katten een natuurlijke dood in vergelijking met de 87 andere erkende asielcentra. Het is dan ook niet te verwonderen dat in vergelijking met de andere centra er zo weinig euthanasie gepleegd werd. Niet uit dierenliefde, maar uit pure gierigheid."
Maandagavond beraadt de Adviesraad Dierenwelzijn van de Stad Antwerpen zich over de beheersovereenkomst met KMDA. Hopelijk zal daar het gezond verstand het halen en wordt elke verdere cent subsidie aan KMDA geweigerd. Uit vertrouwelijke documenten van het stadsbestuur die Van de Velde kon inkijken blijkt dat ook de Stad niet vrij is van zonden. "De Stad wilde eerder in 2006 het contract openbreken en een stadscommissaris aanstellen, maar was te laat omdat het over een driejarig opzegbare overeenkomst gaat" zegt Van de Velde.
"Daarnaast heeft de Stad zich laten ringeloren door eind 2007 tweemaal 40.000 euro niet geoorloofde subsidies uit te betalen over de jaren 2006 en 2007. Contractueel had dit niet nodig geweest en bovendien wordt er geen enkele verantwoording aan KMDA gevraagd in verband met de aanwending van de subsidie. Om de hypocrisie compleet te maken heeft de stadsontvanger nu (in 2008) gevraagd om te onderhandelen met KMDA over welke verantwoordingsstukken voor de verkregen subsidie uit 2006 en 2007 moeten binnengebracht worden. Lijkt dat niet erg op manipulatie?"
Voor meer info:Rob Van de Velde volksvertegenwoordiger 0473 480 179
Hoe warmer, hoe beter. Niet zo voor de hond. Onze viervoeter kan maar beperkt de lichaamshitte kwijt en is meestal niet zo opgezet met zwoele temperaturen. Nieuw in het hondenassortiment zijn de vestjes, tops, matten en bandana's, gevuld met koelkristallen. Je dompelt het 1 minuut onder koud water en laat het even drogen in de zon tot het water er niet meer op ligt. Het vestje blijft dan drie tot zeven dagen superkoel en kan weer nat worden gemaakt als het nodig blijkt.
Hawaïprint Omdat honden steeds modebewuster door het leven mogen wandelen, kunnen hippe viervoeters kiezen uit kleurige Cocojer koelvesten, allemaal uitgevoerd in frisse Hawaï prints. Het 'coole' vest kost 58,50 euro en is online te bestellen op www.boedoe.nl . (lvl)
Een poes in China heeft naast haar vier katjes ook de zorg over een rat op zich genomen. Sinds de borelingen vier weken geleden ter wereld kwamen, is ook de rat niet meer van haar zijde geweken. En wonder boven wonder: het olijke knaagdier werd meteen geadopteerd in de kattenfamilie.
Het 81-jarige baasje van de poezen kon amper zijn ogen geloven. "In het begin dacht ik dat ik verkeerd gekeken had, dus nam ik er een zaklantaarn bij. Maar mijn ogen bedrogen me allerminst", aldus Sun Shujun. "Het moedergevoel heeft het hier duidelijk gehaald van het jachtinstinct, want normaal gezien was die rat een vogel voor de kat."
Nog opmerkelijker: de poes behandelt haar nieuwste telg precies hetzelfde als haar eigen kleintjes en ze mogen zelfs met elkaar spelen. Of hoe het dierenrijk eens te meer het goede voorbeeld geeft aan het mensdom... (svm)
De kosten die baasjes maken voor hun hond, lopen op tot meer dan 12.500 euro per hondenleven. Een poes valt iets minder duur uit, maar kost toch ook nog meer dan 10.000 euro.
De Britse krant The Independent maakte de rekening van een huisdier naar aanleiding van de stijgende levensduurte. Daar worden huisdieren in Groot-Brittannië steeds meer het slachtoffer van: vorig jaar steeg het aantal huisdieren dat werd achtergelaten met 27 procent in vergelijking met het jaar daarvoor. Voor dit jaar is er geen verbetering in zicht. Steeds meer Britse diereneigenaars proberen ook de dierenartskosten terug te dringen. Daardoor worden zieke dieren niet alleen minder goed verzorgd, tegelijkertijd worden ze minder gesteriliseerd of gecastreerd, met ongewilde kleine katjes of puppies tot gevolg.
Ook in ons land worden steeds meer dieren verwaarloosd. Vorige donderdag berichtte Het Nieuwsblad nog dat de inspectie Dierenwelzijn in de eerste helft van dit jaar al dubbel zoveel dieren in nood in beslag moest nemen.
Wat kost een huisdier eigenlijk aan zijn baasje? The Independent maakte de berekening en plakt een vrij accurate prijs op de totale verzorgingskosten. De krant baseert zich daarvoor op de gemiddelde levensverwachting, de gemiddelde hoeveelheid voeding die een dier nodig heeft, de kostprijs van een dierenhotel of de kosten van een dierenarts per jaar.
Volgens die berekening bedraagt de kostprijs van een hond die gemiddeld twaalf jaar leeft 12.514 euro. Katten leven gemiddeld twee jaar langer, maar kosten in totaal minder dan honden: 10.690 euro.
Een konijn ten slotte leeft gemiddeld tien jaar en kost zo in totaal 4.169 euro. Met een slang ben je misschien nog het beste af. Voor de verzorging - waaronder muizen als voedsel - moet je 7.620 euro op tafel leggen. Maar die reptielen gaan wel gemiddeld 25 jaar mee. (erd)
Zopas gelezen in het snelnieuws van het Nieuwsblad (Colombine)
Zopas gelezen in het snelnieuws van het Nieuwsblad
In het Italiaanse Toscane hebben wetenschappers een reebok met een hoorn op zijn voorhoofd ontdekt. Het gaat om een jong dier van ongeveer tien maanden oud dat sinds kort in een natuuroase bij Prato leeft. Dat berichtte de Italiaanse krant La Repubblica.
"Het is het eerste bewijs, dat de legendarische eenhoorn echt kan bestaan hebben", verklaarde Gilberto Tozzi, directeur het Centrum voor Natuurwetenschappen in Prato, niet zonder trots.
Waarschijnlijk werden in het verleden al herten, reeën of andere dieren met een gelijkaardige morfologische anomalie gezien.
Geïnteresseerden kunnen de eenhoornige ree zelf in het natuurpark bewonderen. "Men moet weliswaar geduld hebben", aldus Tozzi. "Het dier is zich immers bewust van zijn uniekheid en toont zich niet zo vaak".
In de mythologie is de eenhoorn een paardachtig, meestal wit en soms ook vleugelachtig fabeldier, met een hoorn op het voorhoofd.
De meest verloren van alle dagen is de dag waarop men niet heeft gelachen.
In Roemenië hebben drie hongerige beren een restaurant 'overvallen'. Een moederbeer en haar twee welpen wandelden de zaak in Sinaia binnen en bezorgden klanten de schrik van hun leven.
De beren trokken zich weinig aan van de heisa en namen gewoon plaats aan tafel. Toen ze het eten van de borden hadden opgepeuzeld, brachten ze een bezoekje aan de keuken. Ze verlieten het restaurant voor de politie en de dierenbescherming arriveerden. Niemand raakte gewond.
Volgens een klant is het niet ongewoon dat beren 's nachts uit het bos komen om eten te zoeken in vuilnisbakken in het dorp. Een dergelijk voorval was echter ongezien. (sam)
Een reuzenpad heeft meer dan een half uur in de maag van een hond overleefd. De hond braakte het beestje uit en het diertje sprong kwakend verder.
Giftig voor honden Bella was aan het spelen in de tuin in het Australische Blakewell toen de viervoeter de kikker inslikte. "Ik ging de hond eten geven en merkte de pad op. Al etende slikte Bella het beestje in", vertelt Jackson Crews. Crews belde onmiddellijk de dierenkliniek. "Ze gaven Bella een middeltje om te kotsen en dat deed ze onmiddellijk. Alleen kwam er geen pad uit haar muil. Ze kreeg toen een spuitje en pas dan gaf ze de pad over." De dierendokters hebben de reuzenpad geadopteerd en Spew genoemd. Volgens de veeartsen heeft Bella geluk gehad omdat een reuzenpad giftig kan zijn voor een hond. Volgens haar baasje was haar gulzigheid haar redding. "Ze heeft het beestje in een keer ingeslikt en dat was haar redding!" (vsv) (HLN)
Zo trouw als Harry Potter zijn sneeuwuiltje Hedwig verzorgde, zo slecht gaan sommige Britse Potter-fans om met hun uilen. De Potter-lezers dumpen hun uilen omdat de vogels thuis niet te verzorgen zijn.
De eigenares van een dierenopvangcentrum in Flintshire, in het noorden van Wales, schat dat zeker de helft van de 36 uilen in het centrum is achtergelaten door kinderen die niet met hun eigen Hedwig overweg konden. Uilen zijn niet geschikt als huisdier voor jonge kinderen en hebben veel zorg nodig, benadrukte ze tegen de Britse omroep BBC. (lb)
In de Nederlandse provincie Zeeland zijn een 36-jarige automobilist uit Tholen en zijn passagier gisteravond met de schrik vrijgekomen nadat hun voertuig in brand vloog.
De bestuurder reed achter een 35-jarige provinciegenoot uit Middelburg, toen die plotseling remde voor overstekende jonge eendjes.
Door de aanrijding vloog de achterste auto in brand, hij brandde helemaal uit. De eendjes bereikten veilig de overkant. (novum/sam)
wo 11/06/08 15:27 - In Toscane in Italië hebben wetenschappers een "eenhoorn" ontdekt. Het gaat echter niet om een paard maar om een reebok met één hoorn op zijn voorhoofd.
Het gaat om een jong dier van ongeveer tien maanden oud dat sinds kort in een natuurpark bij Prato leeft.
"Het is het eerste bewijs, dat de legendarische eenhoorn echt kan bestaan hebben", zo zei Gilberto Tozzi, de directeur het Centrum voor Natuurwetenschappen in Prato, niet zonder trots.
(AP)
Waarschijnlijk werden in het verleden al herten, reeën of andere dieren met een gelijkaardige afwijking gezien en mogelijk hebben die aanleiding gegeven tot het ontstaan van de legende van de eenhoorn.
Geïnteresseerden kunnen de eenhoornige ree zelf in het natuurpark bewonderen. "Men moet weliswaar geduld hebben", aldus Tozzi. "Het dier is zich immers bewust van zijn uniekheid en toont zich niet zo vaak".
In de mythologie is de eenhoorn een paardachtig, meestal wit fabeldier, met één hoorn
Honderden slakken hebben een kettingbotsing veroorzaakt in Duitsland. Er warer zes wagens bij de crash op de B14 nabij Stuttgart betrokken. Er vielen geen menselijke slachtoffers. Dierlijke des te meer.
Spekglad De platgereden slakken maakten het wegdek zo glad als ijs waardoor de auto's begonnen te slippen en op elkaar inreden. Politie en hulpdiensten moesten de weg verscheidene uren aflsuiten om de vermorzelde en nog levende diertjes van de baan te schrapen.
Klimaatverandering Natuurdeskundigen denken dat de klimaatverandering aan de basis ligt van de massale slakkenmigratie. De dieren zouden op zoek zijn naar een meer geschikte habitat. (eb)
Ik voer mijn hond twee handjes, twee handjes tweemaal daags. Ik zie een hond, vier pootjes, daar tussen heel iets zwaars.
Hoe zal dat nu toch komen, ik begrijp niet hoe dat kan? Hij krijgt echt nooit iets anders, behoudens 's avonds dan.
Dan krijgt hij slechts een koekje, en ook een van mijn man. En 's morgens zijn beschuitje, waar hij niet buiten kan.
Dat is echt traditie, bij heel het gezin bekend. Ach, dat is een keer per dag, dat hij wordt verwend. Soms zijn er misverstanden, dan had hij al gehad. En krijgt hij per ongeluk nog een, o die schat.
Het lopen gaat wat moeilijk, maar ja hij is al vier. Daarom heb ik het ingekort, ik loop nog een kwartier. Dat hijgen wat hij altijd doet, hoe zou dat nu toch komen? Een kennis legde mij laatst uit: 'het zit in de hormonen'.
Mijn dierenarts verklaarde 'geef uitsluitend brokken'. En u begrijpt, bij zo'n sadist ben ik direct vertrokken. Nu ben ik bij een dierenarts met echt begrip voor het leven, Die heeft mij voor slechts honderd piek dieetvoer meegegeven.
Boomkap gestopt om nestbouw niet te hinderen (Martina1)
Boomkap gestopt om nestbouw niet te hinderen
ma 09/06/08 18:25 - Op verzoek van de Koninklijke Belgische liga voor de bescherming van vogels (LRBPO) heeft de gemeente Ukkel de kap van een rij elzen op de Messidorlaan stopgezet.
Volgens de vereniging hield het kappen geen rekening met de periode van nestbouw van vogels. Bovendien voorziet de Brusselse wetgeving de bescherming van wilde vogels en van hun nesten.
Op vraag van de gemeente was een privébedrijf begonnen 19 elzen op rij om te kappen. Zes van de bomen werden al gekapt.
Op vraag van de vogelbescherming zette de gemeente het project tijdelijk stop zodat de vogels in de resterende dertien elzen hun jongen kunnen grootbrengen.
Op 1 juli a.s. vindt er in Brussel een grootse demonstratie plaats voor een Europees handelsverbod in zeehondenproducten.
Vele organisaties uit heel Europa komen samen om de Europese Commissie op te roepen om een handelsverbod in te stellen.
Komt u ook?
Locatie : Brussel, België (details volgen) Wanneer : dinsdag 1 juli a.s. Hoe laat : s middags, exacte tijd volgt
Als u ook komt, stuurt u dan een email naar inactie@ifaw.org . Geeft u uw naam, adres, telefoonnummer en emailadres aan ons door. U ontvangt van ons bericht met alle details.
Bij genoeg aanmeldingen verzorgen wij busvervoer van en naar Brussel.
Elke gift aan het IFAW is een bijdrage aan de totale missie van het IFAW. Uw giften worden aangewend voor de hulp aan dieren die het zwaarst te lijden hebben.
Ons online donatiesysteem is veilig en gewaarborgd. Het verwerken van online donaties is goedkoper, er gaat dus meer geld naar het beschermen van dieren. Mocht u liever telefonisch of schriftelijk willen doneren, klik dan hier voor onze adresgegevens.
IFAW 2008 www.ifaw.nl Javastraat 56, 2586 AR Den Haag Nederland
Kwispelstaartend kijkt Flip zijn baasje aan. Als Erna Aarsen (52) de hulphond instructies geeft, gaat hij meteen aan het werk. Middels een touwtje aan het handvat trekt hij de koelkastdeur open, neemt een flesje water in zijn bek, duwt de koelkast weer dicht en legt het flesje op het tafeltje van Erna's rolstoel neer. Flip blijft paraat: 'kan ik verder nog iets voor u doen?'
Natuurlijk vertelde Erna al door de telefoon wat Flip voor haar doet. Maar een hulphond in actie zien overtreft het gesproken woord moeiteloos. Zonder hapering, met volle overgave en altijd kwispelend, staat Flip zijn baasje bij in alles wat in zijn vermogen ligt. ,,En dat 24 uur per dag. Flip heeft geen CAO'', lacht Erna.
In 1990 belandde Erna in een rolstoel. Zij heeft sclerodermie, een progressieve reumatische vaatziekte. Maar de oud-kleuterleidster is niet het type dat het hoofd laat hangen. Haar ogen stralen en kwinkslagen zijn nooit veel woorden weg. Hobby's heeft ze te over. Ze is actief op het internet en doet aan rolstoeldansen. Wat haar naast een enorme behendigheid met de rolstoel ook nationale rolstoeldanstitels opleverde.
Flip is haar tweede hulphond. Hij zorgt dat thuiszorg slechts eenmaal per dag nodig is. Verder kan Flip, een kruising tussen de zachtaardige Golden Retriever en de werklustige Labrador, het zelf wel af. Erna: ,,Wat ik niet kan, kan Flip. En samen kunnen we alles.''
Flip pakt spullen uit de koelkast, doet de waterkraan open en dicht, opent de prullenbak, sluit het raam, doet Erna's jas uit, trekt het toilet door, doet boodschappen in het karretje en rekent zelfs af. Dat wil zeggen, hij geeft de portemonnee aan het kassameisje. 's Nachts draait hij Erna driemaal om in haar bed. Dat was hem overdag geleerd, zodat Flip 's nachts eerst niet wakker te krijgen was. Maar hij leerde snel. ,,Voorheen moest ik daar hulp voor bellen. Flip draait mij nu uit zichzelf om een, drie en vijf uur in de nacht om. Hij pakt mijn schouder en rolt me om. Die tijden zitten in zijn systeem. Als de klok verspringt is hij even van slag, maar de juiste tijden heeft hij zo weer te pakken.''
Nu de zomer in aantocht is, duiken ze weer op, de beruchte blauw-groene 'strontvliegen'. Ze ruimen uitwerpselen van katten, honden en kippen op maar voelen zich ook thuis op vieze achterwerken van andere dieren zoals schapen, kippen, konijnen. Opgepast dus voor de vlieg.
Deze week kreeg dierenarts Rob Lückerath weer te maken met een aantal konijnen met 'de vlieg' of madenziekte (myasis). De dieren willen niet meer eten en zijn niet meer fit. Ze blijven gewoon liggen. De oorzaak van het probleem moet worden gezocht aan de achterkant van het dier: er zitten maden in de 'poep'. Het komt ook voor bij andere dieren zoals het schaap of de Newfoundlander. Ook in wonden van paarden kunnen vliegenmaden veel schade aanrichten.
Waar komen die maden vandaan?
Rob Lückerath: 'Huidmaden zijn afkomstig van de blauwgroene bromvlieg (lucilia sericata). De vliegperiode loopt, bij normale luchtvochtigheid, van april tot oktober. De meeste problemen doen zich voor in juli en augustus. Volwassen vrouwelijke vliegen kunnen overal op een schaap, lam, hond, kat of konijn eieren leggen. Binnen enkele uren ontstaan uit deze eitjes larven (maden). Deze larven vervellen twee keer en vreten zich een weg door de huid heen. De eieren worden vaak bij warm, vochtig weer in kleine pakketjes van ongeveer 20 stuks afgezet. Het vreetfestijn begint al 4 uur na het leggen van de eitjes. Na 24 uur treden al erge huidbeschadigingen op. De maden voeden zich niet alleen met weefselvocht maar ook met het onderliggende weefsel.'
'Aardig om te weten in dat verband is dat in de Eerste Wereldoorlog de maden werden gebruikt om rot vlees weg te eten. Op het moment dat de patiënt begon te kermen, wisten de dokters dat het gezonde vlees was bereikt en de wonde schoon was. In de hedendaagse chirurgie wordt de methode nog steeds gebruikt maar dan met steriele maden.'
'Door de schade van de eerste maden worden nieuwe vliegen aangetrokken. De dieren beginnen zich te likken en aan de wonde te bijten met als gevolg dat er nog meer weefselschade optreedt. Binnen vijf dagen na het deponeren van de eerste eieren kan al sterfte optreden.'
Kunnen alle dieren getroffen worden?
'Het probleem doet zich bij alle dieren voor maar het meest bij schapen, lammeren, konijnen en dieren met een dikke vacht. Katten verstoppen zich eerst een tijdje. Dit is een groot probleem want meestal hebben de maden zich dan al een fiks stuk in de huid gevreten, soms zo erg dat het diertje niet meer op de achterpoten kan steunen. Veelal volgt euthanasie. Bij honden wordt de Newfoundlander het vaakst getroffen.'
Hoe kunnen we de madenziekte voorkomen?
'Mijn advies is: controleer je dier regelmatig vooral rond de kont en de achterhand. Houd het hok schoon en zo reukloos mogelijk. Bij schapen kan een extra scheerbeurt het risico verkleinen. Vieze wol en urine in de wol trekken de vlieg immers aan.'
'Bij dieren met lange staarten, die een met mest besmeurde achterhand hebben, moet men extra opletten. Preventie van diarree door een goede ontworming en juiste voeding is belangrijk. De dieren kunnen natuurlijk ook preventief behandeld worden. Er zijn middelen om bij schapen op de wol te doen om te voorkomen dat de eitjes zich verder kunnen ontwikkelen. Raadpleeg daarvoor uw dierenarts.'
ROTTERDAM - In Australië is een fossiel gevonden van een vis met een embryo aan een navelstreng in de buik. Het is met afstand het oudst bekende levendbarende dier ooit.
BIOLOGIE
De Australische ontdekkers zelf noemen hun vondst 'de oudste moeder ooit'. In het blad Nature beschrijven ze het gefossiliseerde wijfje van een 380 miljoen jaar oude pantservis, die in haar buik een embryo draagt aan een haarfijne navelstreng. Het zachte materiaal versteende onder uitzonderlijke omstandigheden. De vis, een nieuwe soort, is met afstand het oudst bekende dier waarvan aangetoond is dat die levende jongen baarde.
Australische paleontologen graven al tientallen jaren in de Gogo-rifformatie in het noordwesten van het land. Ooit was dit een koraalrif voor de kust van het oercontinent Gondwana. De koraalsoorten bestaan echter al lang niet meer, net als de meeste van de vissen die er zwommen.
De nu beschreven moedervis, Materpiscis attenboroughi gedoopt ter ere van natuurfilmer David Attenborough, hoort bij zo'n uitgestorven groep. Ze was, net als de meeste vissen in het Devoon, een pantservis: vooral haar kop was bedekt met benige platen. Pantservissen kwamen in het Devoon in alle soorten en maten voor, maar stierven aan het eind van het tijdperk uit.
Hoe de pantservissen zich evolutionair verhouden tot de haaien en roggen, die in het Devoon ook floreerden en waarvan de meerderheid ook levende jongen baart, is voer voor discussie onder biologen. Naast Materpiscis en haar jong, werden in het gebied twee verwante pantservissen (Austroptyctodus gardinderi) gevonden die eveneens embryo's dragen. De Australiërs zelf oordelen dat het levend baren bij haaien en pantservissen onafhankelijk ontwikkeld is.
Afgezien van die discussie is het bijzonder dat weefsels als een navelstreng en de fragiele beenderen van het embryo bewaard zijn gebleven. De Gogo-formatie staat erom bekend - eerder werden er al het oudste spier- en zenuwweefsel opgegraven.
De navelstreng van Materpiscis is ongeveer een centimeter lang; de draaiing is te zien, evenals een kanaal voor een bloedvat. De onderzoekers, van het Museum Victoria in Melbourne, beschrijven hoe ze het fossiel twee maanden lang in korte etappes in een azijnbad wasten om het kalksteen op te lossen. Toevallig merkten ze daarbij het skelet van het embryo op in de buikholte. Toen de Australiërs daarop naar hun bestaande fossielenvoorraad keken, ontdekten ze nog drie embryo's bij de Austroptyctodus -vissen. De visjes kunnen geen ingeslikte soortgenoten zijn, betogen zij - anders waren de fijne botjes wel gebroken bij het happen.
In deze aflevering van Who's afraid of green (AVRO) gaat Alex muskusratten vangen! (Nee, niet met een fluitje). Die zou hier bij ons aan de oevers van de Dijle ook wel eens mogen langskomen.....
Mieren kunnen afstanden precies uitrekenen met hun poten. Op deze manier kunnen mieren altijd hun nest feilloos terugvinden.
Dat blijkt uit een onderzoek van de universiteit van het Duitse Ulm en de universiteit van Zürich in Zwitserland. De resultaten zijn gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Science.
Lichtinval Mieren staan erom bekend dat ze de weg naar hun nest altijd feilloos terug weten te vinden. Om hun richting te bepalen kijken ze naar de lucht en maken ze gebruik van de lichtinval. Maar hoe ze de afstand berekenen was tot nu toe altijd een mysterie voor wetenschappers. Het nieuwe onderzoek toont aan dat de mieren daarvoor gebruik maken van een soort ingebouwde stappenteller.
Door deze twee technieken te combineren, kunnen bijvoorbeeld woestijnmieren enorme afstanden door de Sahara afleggen, zonder dat ze de weg terug naar hun nest kwijtraken. Voor de richting kijken ze naar de lucht, voor de afstand tellen ze hun stappen. Op die manier hoeven ze niet hun eigen spoor terug te volgen, maar kunnen ze een snellere route nemen zodra ze terug willen naar het nest.
Poten Bij het tellen van de stappen is de lengte van de pootjes van cruciaal belang. De onderzoekers voerden een test uit met een groep mieren. De beestjes moesten door een tunnel lopen om bij wat voedsel te komen. Zodra ze de hapjes hadden bereikt, werden hun pootjes ofwel verlengd door ze op een soort steltjes te zetten, ofwel verkort door ze gedeeltelijk te amputeren.
Vervolgens moesten de beestjes terug naar hun nest. Wat bleek? De mieren met langere poten liepen hun nest steevast voorbij, terwijl de mieren van wie de pootjes waren verkort de terugtocht juist te vroeg staakten. Mieren die zowel de heen- als de terugweg met kortere of langere poten moesten afleggen, konden de afstanden wel accuraat berekenen en vonden het nest gemakkelijk terug. Dit wijst erop dat de mieren hun stappen tellen.
Duizend stappen Als de mieren duizend stappen moeten doen om bij het voedsel te komen, nemen ze natuurlijk aan dat ze ook weer duizend stappen moeten zetten om terug bij het nest te zetten. Maar als hun poten in de tussentijd korter of langer zijn geworden, dan klopt dat dus niet meer en komen de diertjes er niet meer uit. De wetenschappers willen nog nader onderzoeken hoe dit komt.
Domme vliegen leven langer dan hun meer intelligente soortgenoten. Dat komt omdat ze hun hersenen niet zo moeten inspannen. Tot die conclusie kwamen wetenschappers van de universiteit van Lausanne nadat ze intelligente vliegen hadden gekweekt. De dommere vliegen leefden 80 tot 85 dagen, terwijl de slimmeriken slechts 50 tot 60 dagen rond zoemden.
Intelligente vliegen Wetenschappers Tadeusz Kawecki en Joep Burger deelden hun proefvliegen in twee groepen op: de ene groep bleef in natuurlijke toestand, de andere groep werd geconditioneerd om een bepaalde geur met een bepaald soort voedsel te associëren. Ook schokken in het laboratorium werden met een bepaalde geur geassocieerd. De onderzoekers hadden 30 tot 40 generaties vliegen nodig om intelligentere vliegen te kweken.
Sneller oud De wetenschappers verklaarden het onderscheid in levensduur tussen beide groepen op basis van het energieverbruik in de hersenen. Hiervoor zou zoveel energie nodig zijn dat vliegen er sneller door verouderen. Het energieverbruik in de hersenen van levende wezens bedraagt 20 tot 25% van hun totale energieverbruik. Dieren die een minder veeleisend brein hebben, verouderen minder snel en leven langer, aldus de wetenschappers. (dpa/gb)