Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
28-12-2008
Gedichtje/liedje (Okidoki)
Edde ni gezien,vous n'avez pas vu? Mijn klein hondje is perdu! Tis gaan lopen dans la rue,met een stertje aan zen qu. Edde ni gezien, vous n'avez pas vu? Mijn klein hondje is perdu!!
Waarschijnlijk komt er volgend jaar een nieuw apparaat op de markt waarmee je je paard of pony in de gaten kunt houden. Het apparaat draagt de naam TRAAKit en moet worden vastgemaakt aan een singel of halster. Via het tracksysteem kan je de coördinaten van je omheining instellen. Zodra je paard of pony buiten de omheining stapt, word je gewaarschuwd via de telefoon of computer.
Uitvinder David Clayton bracht afgelopen maand een soortgelijk apparaat op de markt voor andere waardevolle bezittingen, zoals iPods of televisies. Volgens hem zal er veel vraag zijn naar dit apparaat, omdat er tegenwoordig steeds meer paarden worden gestolen of uitbreken en daarbij om het leven komen. ,,We streven ernaar om voor de lente de TRAAKit voor paarden te ontwikkelen. Het apparaat moet sterk genoeg zijn om tegen het ruwe spelen van de dieren te kunnen. Ook rollen in de modder moet geen probleem zijn.
De batterij van de TRAAKit gaat langer dan een maand mee, waardoor de kosten naast de aanschaf uiteindelijk zullen meevallen. Het apparaat gaat ongeveer 250 pond (256 euro) kosten.
De Shire is oorspronkelijk afkomstig uit Engeland en is een directe afstammeling van van het paard dat, toen Julius Caesar er aankwam, zijn aandacht ving door de efficiëntie in de hulp die het bood aan de Engelse voorvaderen in de oorlog. Deze paarden ontwikkelden verder tot ¨the great horse¨ dat rond 120 verder verfijnd werd door de import van Vlaamse en Nederlandse paarden van groot formaat, en het is deze mengeling van een 800 jaar geleden, die het ras de nodige verfijning en betere beweegbaarheid gaven.
Gedurende de regeerperiode van Henry VIII (1509 - 1547), werd er speciale aandacht gevestigd op het kweken van sterke paarden, en er werden verschillende wetten opgesteld met dit in gedachte. In 1535 en 1541 werden wetten gemaakt die het kweken met paarden onder de 15 handen (152,4 cm) verboden, en ook alle uitvoer van deze paarden.
Oorlog was de erfenis en de rol van de Shires. Maar zo bruikbaar als hij was in de oorlog, nog bruikbaarder was hij in vredestijd. Tijden de jaren 1800 verschoof het doel van de Shire naar landbouw en commercie. Deze maakten, in een land dat beide heel serieus nam, de Shire tot niets minder dan een nationale schat. Grote Shire ruinen verplaatsten de meeste handelswaren van deze handelsnatie van de haven en door de steden. Over slecht verharde en moeilijk begaanbare wegen werd gewicht verplaatst door gewicht. Er was tientallen jaren lang een grote vraag naar grote massieve paarden met enorme spierkracht. Beide kwaliteiten waren noodzakelijk om de handelswaar rond te brengen. Het was een situatie voor de kwekers van Engeland waar ze bekend voor staan. Wat voor dier ze nodig hadden, ontwikkelden ze.
De noden van het rijk en de tijd vroeg voor een groot paard, met enorme kracht en gedweeheid. En de kwekers en boeren van Engeland reageerden met een van hun beste levende creaties: Het Shire paard.
Tijdens de eerste en tweede wereldoorlog, werd de Shire terug gebruikt als oorlogspaard, nu om de zware artillerie te trekken in afschuwelijke omstandigheden.
Na de eerste Wereldoorlog begon het aantal Shires te dalen, maar langzaam. Het gebruik van tractors en vrachtwagens startte dit, maar deze mechanisatie was in die tijd niet efficiënt en te duur voor de meeste mensen gedurende de grote Depressie. De Shire kon standhouden tot het begin van de Tweede Wereldoorlog, die het einde van het paardentijdperk bracht. Eten was nodig in grotere hoeveelheden en de mechanisatie in de vorm van tractors en vrachtwagens, die steeds sneller en efficiënter werden. Na de tweede wereldoorlog werd de daling steeds duidelijker, in 2003 werden er nog slechts 150 merries geboren. Deskundigen kondigen aan dat dit wel eens niet genoeg zou kunnen zijn om de merries die sterven van ouderdom te vervangen. Het enige goede nieuws voor de Shire is dat hoewel het aantal in Engeland daalt, er al 20 jaar een goede markt is voor uitvoer naar Europa en Amerika. Dit betekent dat er wereldwijd nog redelijk wat genetisch materiaal is.
Uiterlijk
Het eerste dat opvalt is de enorme grootte van de Shire in combinatie met de karakteristieke lange vetlokken aan zijn benen. Het is een enorm trekpaard. Het hoofd is groot met een breed voorhoofd en een ramsneus. De ogen zijn eveneens groot en hebben een goedmoedige uitdrukking. Verder hebben Shires alle uiterlijke eigenschappen van een koudbloedpaard, maar dan sterk vergroot; de hals is behoorlijk lang en gaat over in steil aflopende schouders die tamelijk breed zijn voor een gareel (halsjuk van het trekdier). De gemiddelde kofferomvang varieert van 1,80 tot 2,40 m. De borstkas is breed en krachtig. Dit alles getuigt van een optimale conditie. Kenmerkend is verder een korte, sterke rug met gespierde lendenen en een breed, gespierd kruis. De enorme achterhand is bepalend voor de krachtige bouw en het grote gewicht. Dit zijn belangrijke eigenschappen van dit trekpaard.
De benen zijn hard en goedgevormd. De botomvang ligt tussen de 28 en 30 cm. Het behang op de onderbenen is weelderig en moet steil en zijdeachtig zijn. Heel voornaam bij een trekpaard zijn de spronggewrichten en de hoeven. Deze laatste moeten open, stevig en heel goed gevormd zijn met voldoende lange koten. De spronggewrichten dienen groot en vlak te zijn en moeten van achteren gezien dicht bij elkaar in een juiste hoek staan, voor een zo groot mogelijk hefvermogen. De Shire is met zijn stokhoogte van gemiddeld 1,80 m het grootste trekpaard ter wereld. De stokmaat van de Shire moet tenminste 1,72 m zijn. Het gewicht van deze enorme kolos ligt rond de 1.200 kilogram.
Van kleur is het ideaal voor een Shire zwart met 4 witte sokken, maar ook bruin en schimmel komen vaak voor.
Een volwassen Shire is in staat om 5 ton te trekken.
Karakter
De Shire is over het algemeen een erg rustig paard. Ze zijn erg vriendelijk en ook zeer leergierig. In het rijden zijn de Shire's vaak actief en levendig. Ook hebben deze paarden een groot uithoudingsvermogen. Door hun karakter worden ze ook wel ¨gentle giants¨ genoemd, en ze zijn zo zachtaardig dat zelfs een klein kind met dit paard kan omgaan.
Gebruik
Tegenwoordig worden Shires meestal gebruikt voor shows, maar ook voor dressuur en endurance. Ze zijn ideale familiepaarden, met name vanwege hun uitmuntende karakter. Ze zijn bij uitstek geschikt voor de koets en tevens wordt er veel op deze vriendelijke paarden gereden. Voor springen is het paard echter te zwaar gebouwd, een klein sprongetje kan wel.
Ook maakt de Shire opmars als brouwerijpaard en in de bosbouw worden ze steeds meer gebruikt als milieuvriendelijke vervanging van machines.
Onderhoud
De Shire is heel gemakkelijk om te onderhouden. Ondanks ze zo groot zijn, zijn ze tevreden met heel karig voedsel. Zoals veel koudbloeden zijn Shires gevoelig voor eiwitten. Een volwassen Shire heeft daarom voldoende aan 1 kg voer. In de winter worden ze het best bijgevoerd met hooi en niet met voordroog, aangezien dit meer eiwitten bevatten.
Ook een van de meest opvallende eigenschappen van de Shire vraagt regelmatig onderhoud: de sokken. Deze dienen netjes gehouden te worden zodat zaken als mok geen kans krijgen.
In de Amerikaanse staat Pennsylvania hebben de autoriteiten drie jonge katten met piercings in de oren, nek en staart weggehaald bij een gezin. Er werd ook een hond met gepiercete oren aangetroffen.
Volgens Carol Morrison van een lokale vereniging tegen dierenleed werden de gepiercete kittens op het internet verkocht als "gothic katten". Het was een internetgebruiker die melding maakte van de praktijken, waarna de verantwoordelijken konden opgespoord worden.
"Dit is een primeur", aldus Morrison. Het is niet te geloven dat iemand dit jonge katjes zou aandoen. Je mag trouwens geen dieren verkopen op eBay. De vrouw die de katjes wilde verkopen, vond het zelf een geweldig idee om de dieren te piercen."
Mogelijk wordt er klacht ingediend tegen de vrouw. De katten zullen door een dierenarts onderzocht worden alvorens beslist wordt of ze geadopteerd kunnen worden.
De paling dreigt te verdwijnen, omdat de vissen minder vet worden dan vroeger. Dat blijkt uit onderzoek van Vlaamse en Nederlandse wetenschappers.
De terugval van het aantal palingen in de Lage Landen is spectaculair, zeggen de wetenschappers in het nieuwe nummer van Eos-magazine. Terwijl er in de jaren 1970 in het voorjaar nog meer dan vijfhonderd kilo glasaaltjes (jonge palingen) de IJzer in zwommen, is dat vandaag gereduceerd tot minder dan een kilo. Soortgelijke dalende trends doen zich in heel Europa voor.
Minder vet
De palingen hebben minder vet dan vroeger volgens de onderzoekers. Uit de analyse blijkt dat palingen in de jaren 1980-1990 beduidend vetter waren dan vandaag. "In Vlaanderen daalde het vetgehalte van 20 naar 12 procent. In Nederland van 21 naar 13 procent", zegt onderzoeker Claude Belpaire. "Dat zijn echter gemiddeldes. Palingen uit de Maas, gevangen in Eijsden bevatten nog maar 6 procent vet."
Voortplanting
En dat is een ramp voor de paling, want uit onderzoek aan de Universiteit van Leiden blijkt dat een gemiddelde paling van een halve kilo ruim 13 procent vet nodig heeft voor zijn reis naar de Sargassozee. In deze zee, op 6.000 kilometer van de Europese kust, paait de paling. Daarna sterft hij en zetten de larven koers naar Europa waar ze de rivieren opzwemmen om daar tot volwassen palingen uit te groeien en op hun beurt naar de Sargassozee te trekken.
"Vandaag hebben alleen grote palingen met een hoog vetgehalte nog reductiepotentieel", zegt Belpaire. En ook bij deze dieren is dat zelfs beperkt. "Als er geen gerichte maatregelen komen, is de paling ten dode opgeschreven.
Visverbod
Het dalende vetgehalte heeft verschillende oorzaken. Giftige stoffen blijken een invloed uit te oefenen op het vetmetabolisme van sommige vissen. Vooral hooggechloreerde pcb's en DDT zorgen ervoor dat ze meer energie verbruiken. Ook palingziektes, de slechte waterkwaliteit, migratiebelemmeringen zoals stuwen, de klimaatverandering en uiteraard ook de visserij vormen een bedreiging voor de paling.
Doortastende beperking in de visserij is volgens de onderzoeker de snelste en efficiëntste manier om de paling te redden. Nederland plant alvast een palingvisverbod in september en oktober 2009.
De onderzoekers raden bovendien af om geregeld wilde paling te eten. Uit hun onderzoek blijkt dat de Vlaamse en Nederlandse palingen vol zware metalen, pesticiden, pcb's, dioxines en andere giftige stoffen zitten. In veel gevallen worden de consumptienormen ver overschreden.
Een paar waar of niet waartjes volgens een dierenarts.
Een paar waar of niet waartjes volgens een dierenarts.
Een hondenjas is onzin. Waar of niet waar? WAAR Dierenarts Reinier Logcher: "Honden hebben geen last van de kou, zulke jasjes zijn echt onzin. Een gewoon behaarde, gezonde hond die buiten in beweging is, heeft echt geen kleding nodig. En bij beweging hoef je nog niet eens aan rennen te denken, gewoon lopen is genoeg. Als een hond bibbert, wil dat niet zeggen dat hij koud is. Veel honden trillen gewoon van de opwinding. Als je een hond toch een jas aantrekt, vormt hij geen wintervacht, waardoor zijn natuurlijke bescherming tegen de kou wegvalt."
Een hond mag sneeuw eten. Waar of niet waar? WAAR Logcher: "Honden vinden sneeuw vaak heerlijk. Ik gooi zelf altijd sneeuwballen naar mijn hond, die hapt hij uit de lucht en eet hij op. Pas wel op dat een hond niet heel veel sneeuw eet. Daarvan kan hij diarree krijgen."
Een paardendeken moet wel. Waar of niet waar? NIET WAAR Logcher: "Een paard voelt zich bij temperaturen tussen min tien graden en tien graden Celsius net zo als een mens zonder kleren bij dertig graden Celsius. Een paardendeken is dus echt niet nodig! Zo'n deken is alleen functioneel voor de paarden die voor de sport worden gebruikt. Een deken remt de haargroei, waardoor paarden in wedstrijden minder zweten. Wat ook niet nodig is, is om een zwetend paard direct een deken over te gooien. Laat het paard gewoon rustig uitstappen tot hij niet meer zweet. Een droog paard kan áltijd naar buiten."
Een konijn hoort 's winters binnen. Waar of niet waar? NIET WAAR Logcher: "Konijnen hebben er zelfs nog geen probleem mee als het dertig graden vriest. Zolang ze binnenhok hebben waar ze uit de tocht zitten en voldoende water, is er niets aan de hand."
Pekel is link spul. Waar of niet waar? WAAR Logcher: "Honden kunnen eczeem op hun voetzolen krijgen door pekel. Dat brandt en doet echt zeer. Spoel de hondenpootjes direct bij thuiskomst af en maak de poten met een handdoek schoon. Voor honden die echte ontstekingen hebben, zijn er speciale hondenschoentjes. Vaak vindt een hond dat nog wel prettig ook. Langharige honden hebben nog wel eens last van plakkende sneeuw tussen hun tenen. Knip het haar tussen de tenen kort af, dan blijft de sneeuw niet plakken."
Poes mag mee-eten met kerst. Waar of niet waar? NIET WAAR Logcher: "Je moet dieren nooit menseneten geven. Geef een poes gewoon kattenvoer en een hond gewoon hondenvoer. Ook één keer mee laten eten met kerst is slecht. Het eten is te gekruid, te vet, en gewoon verkeerd van samenstelling. Waar je helemaal mee moet oppassen zijn botjes van kip en kalkoen. Die kunnen splinteren en het dier van binnen verwonden. Elk jaar krijgen we wel een paar van die gevallen binnen in onze praktijk. Let ook op dat de hond geen kerstkransjes uit de boom hapt. Honden kunnen heel ziek worden van chocola en dood gaan."
'Belangrijkste is elke dag water'
Het verhaal van dierenarts Reinier Logcher is duidelijk: huisdieren in Nederland redden zich prima in de winter. Jassen, dassen, mutsen en dekens zijn fratsen waar geen dier op zit te wachten. Mits de dierenliefhebber zorgt voor een aantal essentiële dingen.
- Het belangrijkste is water. "Alle dieren moeten iedere dag water hebben", benadrukt Logcher. "In de wei is in de winter vaak geen water voorradig, drinkflesjes voor paarden vriezen dicht. Water geven hoort gewoon bij de dagelijkse verzorging van dieren. Tegenwoordig zijn er wel steeds meer hulpmiddelen in de handel. Er zijn verwarmde leidingen in paarden stallen en een soort elektrische dekentjes die voorkomen dat het water in drinkapparaten bevriest."
- Even schaars als water is voedsel. "Vaak is er geen gras in de wei. Voer de dieren dus altijd bij", adviseert Logcher eenvoudig.
- Het derde punt van aandacht - of het nou om konijnen of geiten gaat - is dat het dier een schuilplek heeft. "Dat hoeft echt geen volledig vorstvrije plek te zijn, want van vorst hebben de dieren niet zo veel last. Maar ze moeten wel een plek hebben waar ze beschutting vinden voor wind en regen, want daarmee hebben ze vaak meer moeite dan met kou."
- Het laatste advies betreft vuurwerk. "Er wordt al volop vuurwerk afgestoken. Houd honden in deze tijd van het jaar altijd aangelijnd, ook als ze goed tegen vuurwerk kunnen. Als er vlak naast hen vuurwerk ontploft, kunnen ze toch in paniek raken en zo de weg op rennen en onder een auto komen."
Wij gaan allemaal lekker feesten en smikkelen, maar zeker onze diertjes niet vergeten, en ook niet wat met deze dagen niet zo goed is voor hen.
Kerstversiering gevaarlijk voor huisdieren
Kerstbomen, kerstplanten en de risico's voor onze huisdieren
Typische kerstsierplanten zijn maretak en hulst. Maar opgelet, de bessen van beide plantensoorten zijn giftig. De symptomen van vergiftiging zijn speekselvloed, diarree, braken en zenuwstoornissen. Bovendien leidt maretak ook tot hartstoornissen. Als het dier een hoge dosis heeft ingenomen en niet snel behandeld wordt, kan dit de dood tot gevolg hebben.
Kerstster (poinsettia) is een giftige plant en irriteert het spijsverteringskanaal van het dier en bij langdurig contact ook huid en slijmvliezen. Neem geen risico en houd deze plant goed buiten bereik van uw . Heeft hij er toch van gegeten, geef hem dan onmiddellijk veel water en norit en ga daarna meteen naar de dierenarts.
Met kerstbomen moeten we voorzichtig zijn. De naalden bevatten veel giftige stoffen. Zet daarom de etensbak niet te dicht bij de kerstboom en laat knaagdieren niet aan de stam knagen.
In engelenhaar zit glasvezel, dus hang dat niet of heel hoog in de boom.
Kerstballen en andere versierselen zijn vaak een uitdaging voor de hond of kat. Wees voorzichtig, een verwonding is zo gebeurd!
Hang kerstboomversierselen van chocolade ook hoog in de boom. Chocolade is puur vergif voor de hond.
Gebrekkige communicatie met huisdier kan dramatisch aflopen
Gebrekkige communicatie met huisdier kan dramatisch aflopen
'Mensen proberen vaak over de telefoon een diagnose te krijgen van het gezondheidsprobleem van hun huisdier', zegt dierenarts Rob Lückerath. 'Let daar echter mee op. Onlangs werd ik op een dramatische manier geconfronteerd met de gevolgen van een gebrek aan informatie en communicatie.'
Vorig weekend kreeg Rob Lückerath een hond binnen in een vergevorderd stadium van ondervoeding. 'De eigenaar had zijn dierenarts gebeld met de melding dat zijn dier zich wat slapjes voelde. Of er geen middeltjes waren tegen de buikkrampen? Op basis van die informatie had de dierenarts wat advies gegeven. 's Anderendaags bleek de toestand niet verbeterd en belde de hondenbezitter opnieuw de dierenarts met de vraag of er niet ook een pil mocht worden gegeven. Uiteindelijk ging het zo bergaf met het dier dat de eigenaar naar de spoeddienst is gekomen met de hond. Bleek dat die een groot bot had ingeslikt dat klem zat in de darm. Het beestje heeft het niet gehaald.'
'Je als dierenliefhebber informeren, is natuurlijk prima', verzekert dokter Rob. 'Ook het internet is een heel goede bron. Maar je moet er wel voorzichtig mee omgaan. Zo kreeg ik ooit een vrouw in de praktijk bij wier kat aids was vastgesteld. De ziekte is, zoals bij de mens, ongeneeslijk. De dame kwam mij echter vertellen dat ze op het internet de oplossing had gevonden. Oplichterij natuurlijk. Gelukkig hebben we de vrouw daarvan kunnen overtuigen. We hebben samen een behandelplan opgesteld en het dier heeft nog een aantal jaren kunnen leven.'
'Beide verhalen maken duidelijk dat je niet alles via de telefoon of het internet kan oplossen. Bij de minste twijfel moet je naar je dierenarts, zoveel is zeker.' (rbm)
mailgroep huisdieren
