Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
13-11-2009
Wasberen
HET LEVEN IS EEN GESCHENK, MAAR VELEN WETEN HET NIET. ******
12 november, 21:31
Het was al langer bekend dat wasberen intelligente dieren zijn, maar in de wachtrij voor een bus lijken ze toch niet thuis te horen.
De 'gemaskerde' roofdieren troepen bijna dagelijks samen voor een bus van lijn 18 in San Francisco om een hapje te eten. De chauffeur heeft er namelijk een gewoonte van gemaakt om aan het einde van zijn dienst voedsel achter te laten aan de halte van het Legion of Honourmuseum.
Eten
Wasberen komen voor in grote delen van Amerika en Noord-Europa. Ze doorzoeken regelmatig woningen en proberen op alle mogelijke manieren voedsel buit te maken.
Vorige maand werd een bejaarde vrouw uit Florida meermaals gebeten door wasberen, nadat ze probeerde om de dieren te achtervolgen. Specialisten waarschuwen bovendien voor hondsdolheid en een parasitaire worm.
Honden die op jonge leeftijd nooit rood vlees te eten hebben gekregen dit later ook moeilijk zullen accepteren. Dit komt omdat in de inprentingsfase ( 4 tot 7 weken ) alles wordt geprogrammeerd wat ze hun later leven meedragen en zullen accepteren als "normaal"
Pups die zich in de vegetatieve fase verkeren ( 1ste en 2de week) zich steeds voortkruipen in kringvormige patronen en niet in rechte lijn? Dit is een natuurlijk beschermingsmaatregel zodat ze niet te ver van het nest weg kunnen geraken en met een cirkelvormige beweging meer kans hebben om terug in het nest te geraken eens ze verdwaald zijn.
Pasgeboren Pupjes steeds "melktrappelen" om de tepel van de moeder te stimuleren. Daarbij gaan ze afwisselnd met de linker en de rechterpoot in de omgeving van de tepel duwen. Dit gedrag is trouwens de voorloper van het latere "pootjes geven".
Dat een hond niet zoals de mens zijn onderkaak naar voor kan brengen? Hij kan die alleen op en neer bewegen . Net voldoende om met zijn voorste snijtanden de vlooien uit zijn vacht te halen door zijn hele vacht zorgvuldig te beknabbelen.
Alle hondenbaasjes moeten vroeg of laat afscheid nemen van hun vriend.
Andere mensen begrijpen niet altijd hoe dat voelt. Sommigen zeggen "het is maar een hond". Maar alleen hondenliefhebbers begrijpen dat de pijn en het verdriet dat we voelen echt en diepgaand is.Het gaat hier niet enkel om het verlies van een hond maar ook om het verlies van gezelschap, comfort, veiligheid, en liefde...die de pijn veroorzaken. Er bestaan dan ook nogal wat mythes over dit rouwproces.
Mythe: Mensen die intens verdriet ervaren bij het overlijden van hun hond zijn zonderlingen. Waarheid : Je bent heel normaal en gezond als je dit ervaart. Mensen die deze sterke gevoelens hebben zijn in staat om zich zeer intens te binden en emotie te beleven. Het is dus eerder iets om fier op te zijn dan je erover te schamen.
Mythe: Het verlies van een hond is onbenullig als je het vergelijkt met het verlies van een menselijk leven. Het rouwen om een hond doet afbreuk aan de waarde die we hechten aan menselijk leven. Waarheid: Het verliezen van een geliefd huisdier kan emotioneel even significant zijn als het verlies van een hechte menselijke vriendschap. Je kan van dieren en mensen houden zonder enig verschil.
Mythe:Het is het beste om je verloren huisdier zo snel mogelijk te vervangen door een nieuw om zo de pijn te verzachten. Waarheid: Een gestorven hond kan nooit "vervangen" worden. Elke hond is verschillend en heeft een apparte persoonlijkheid. Daardoor is de natuurlijke binding met elke hond anders. Daarom is het belangrijk eerst het verlies van je hond te verwerken alvorens een nieuwe aan te schaffen.
Mythe: Je moet alleen rouwen. Dan alleen toon je dat je sterk en en onafhankelijk bent. Je hoeft anderen niet op te zadelen met jou problemen. Waarheid: Rouwende mensen kunnen meer rekenen op begrip, zorg en empathy door anderen als ze hun verdriet tonen. Doch is het aangeraden selectief te zijn bij het kiezen van je vertrouwelingen omdat nog steeds heel veel mensen het verlies van een hond niet au serieu nemen.
Mythe:Je moet je er gewoon over zetten ! Waarheid: Als mensen dit tegen jou zeggen gaan ze uit van de van de foute consumptie dat je je rouwperiode alleen maar kan afsluiten als je enkel de plezante momenten met je hond in gedachten houdt. Niet iedereen kan echter de zaken zo snel van zich afzetten. Je kan enkel maar met plezier terugdenken aan de mooie momenten als je ze kan afzetten tov andereminder aangename momenten om zo het contrast te ervaren.
Mythe: Je bent een egoïst als je je hond laat inslapen! Waarheid: Euthanasie kan de meest medelevende en humane manier zijn om een einde te maken aan het lijden van een hond of de verminderde levenskwaliteit. Het zou zeer zelfzuchtig zijn om dit lijden onnodig te verlengen door het dier in leven te houden.
Mythe:De beste manier om ermee om te gaan is je verdriet te verbergen en te verdringen. Je kan het best bezig blijven om zo het gebeuren weg te werken en niet te dubben over je probleem. Waarheid: Verdriet gaat niet zomaar weg. Het kan misschien onopgelost verdwijnen om daarna steevast terug te komen en je te blijven achtervolgen.Het is beter de waarheid te accepteren en het een plaats te geven . Alleen dan kan het verlies van je hond verwerkt worden.
Mythe: Tijd heelt alle wonden. Geef het genoeg tijd en je zal zien dat je niet zo erg moet tillen aan het verleis van je hond. Waarheid: Tijd alleen heelt de wonden NIET. Het is wat je doet in die tijd dat bepalend zal zijn..
Mythe: De beste manier om het verlies van een hond te voorkomen is om nooit geen hond meer aan te schaffen. Waarheid: Dit is niet echt de oplossing. Alhoewel er een prijskaartje hangt aan het liefhebben van je hond , is het ongeloofelijk moedig een nieuwe hond aan te schaffen. Het brengt hoop en positieve ellementen in je rouwproces.
Mythe: Kinderen kunnen beter omgaan met het verleis van hun hond. Ze zullen deze ervaring niet verder meedragen in hun verdere leven. Waarheid: Kinderen kunnen even sterke gevoelens hebben bij het verlies van hun hond. Praat erover en laat hun aan het woord.
Mythe:Het is beter om kinderen het schokkend nieuws over de dood van hun hond te ontzeggen en hun hiermee niet te confronteren. Waarheid: Als je de schokkende waarheid niet vertelt aan je kinderen zal dit hen nog meer verdriet bezorgen. Ze zullen zich wellicht nog meer schuldig voelen omdat hun hond "hen verliet".
Mythe: Honden rouwen niet om hun roedelgenoten. Waarheid: Sommige honden ontwikkelen heel sterke banden met andere huisdieren en roedelgenoten. Ze zullen dan ook rouwsignalen vertonen net zoals mensen dat doen.
Mythe: Het is niet nodig om stap voor stap aan de rouwemoties te werken om alles te verwerken. Waarheid: Rouwen is een lang en complex proces. Je moet het gehele proces doorlopen en elk onderdeeltje heeft zijn nut. Dus neem er je tijd voor. Vraag je af wat je kan verwachten, wat de volgende stappen zijn, maar het belangrijkste van allemaal: "Waarom voel ik mij zo?" Vaak kom je dan tot de conclusie dat alles te maken had met de mooie band die je met je hond had opgebouwd. Koesteren dus...
Met de intrigerende titel: Wat als de hoofdrolspelers van de klimaatverandering .. koeien, varkens en kippen zijn? werd onlangs een stuk gepubliceerd in World Watch (uitgave van het World Watch Institute, november/december 2009). Het is geschreven door de onderzoekers Robert Goodland en Jeff Anhang. Zij komen met het bijna ongelofelijke nieuws dat de bijdrage van vlees en zuivel aan het mondiale klimaatprobleem niet 18% is, maar wel 51%! Als dat echt zo is, dan zou het noodzakelijk zijn flink het mes in die sector te zetten, en natuurlijk ook in onze consumptie.
Goodland en Anhang hebben eerder onderzoek op dit gebied kritisch bekeken en ontdekten dat er diverse onderdelen van de ketens van vlees en zuivel over het hoofd zijn gezien en dat andere aspecten nog ondergewaardeerd zijn. Bijvoorbeeld de uitademing van methaan door de beesten blijkt een grote factor te zijn. Maar ook zaken als de koeling van de producten, de extra energie voor de bereiding van vlees en het medicijngebruik voor de dieren, waren aanvankelijk niet meegeteld. De onderzoekers komen tot de conclusie dat alle koeien, varkens en kippen samen voor meer dan de helft verantwoordelijk zijn van de klimaatverandering!
Meer argumenten Al zeker 35 jaar zijn er in Nederland en wereldwijd acties rond de consumptie van (te) veel vlees, onder andere door De Kleine Aarde, Lekker/Wakker Dier en Milieudefensie. Naast de argumenten dierenwelzijn en gezondheid speelden vooral de eiwitverliezen, het wereldvoedselvraagstuk en de miljoenen hectares veevoer in ontwikkelingslanden (ten koste van oerwoud) daarbij een belangrijke rol. Later kwamen daar de waterverspilling en -vervuiling, de mestoverschotten en de klimaatgassen bij, met name methaan, dat een extra groot effect heeft op de klimaatverandering, wel 23 tot 25 keer sterker dan CO2.
In 2006 bracht de FAO (de Food and Agriculture Organization van de Verenigde Naties) het rapport Livestocks Long Shadow uit dat opzien baarde. Daarin werd uiteengezet dat de productie van vlees en zuivel op aarde verantwoordelijk is voor 18% van de versnelde klimaatverandering. Die 18% is al veel, zeker als je het vergelijkt met de bijdrage van het verkeer, namelijk 13.5%. De film Meat the Truth van Marianne Thieme is geheel gebaseerd op dat rapport. In de film wordt de nadruk gelegd op vlees, waardoor de spotlights niet op zuivelproducten gericht werden, terwijl we daar meer kilos van consumeren dan van vlees. Vooral kaas heeft een relatief grote voetafdruk.
Mede door alle commotie rond de genoemde film, werden er verwoede pogingen gedaan af te dingen op die 18% en voor de Nederlandse situatie kwam een onderzoeker enkele procenten lager uit. Maar de essentie van het FAO-rapport is overeind gebleven. Mede daardoor roepen ook steeds meer politieke partijen en grote organisaties, zoals Oxfam/Novib en het Wereld Natuur Fonds, op minder dierlijke producten te gebruiken.
Geen dure infrastructuur Ook op de 51% uit dit nieuwe onderzoek zal ongetwijfeld afgedongen worden. De belangen zijn groot, en het is voor velen geen prettig nieuws. Maar al zou het 45% zijn, of 40%, dan nog vraagt dit onderdeel van het klimaatprobleem toch veel meer aandacht dan tot nu toe het geval is. En naast vlees gaat het dus uitdrukkelijk ook over zuivel; dat wordt nog te vaak vergeten! Er zal een nationaal en lokaal voedselbeleid gevoerd moeten worden, met dalende vlees- en zuivelbudgetten per persoon. Een halvering van de vlees- en zuivel-consumptie zou in Europa in principe geen probleem zijn qua gezondheid, zelfs integendeel: van beide eten we nu ruwweg 50% te veel. En voor deze verandering is geen dure infrastructuur nodig; wel heel goede communicatie, samen met bijvoorbeeld de supermarken. Want, net zoals met wind- en zonne-energie het geval is, liggen de oplossingen gelukkig al op de plank, en in dit geval in de schappen van de biologische winkels en de supermarkten. De laatste jaren zijn er vele lekkere plantaardige vervangers voor vlees op de markt gekomen, en vele recepten doen de ronde waarin je het vlees niet meer mist.
Klimaat-chaos Er is haast geboden. De klimaatveranderingen gaan (veel) sneller dan zelfs de klimaatdeskundigen hebben kunnen voorzien. Al vele klimaatrampen vinden plaats. Daarom wordt tegenwoordig in plaats van klimaatverandering de term klimaat-chaos gebruikt. Zie bijvoorbeeld de orkanen, stormen en overstromingen die de laatste maanden de Filipijnen teisterden. Samen met andere dramas vallen er nu gemiddeld al 300.000 doden per jaar door de chaos die het veranderde klimaat veroorzaakt, zoals via een rapport van het Global Humanitarian Forum bekend werd. En per jaar is er nu gemiddeld $125 miljard schade, oplopend naar gemiddeld $325 miljard schade per jaar in 2030.
De twee onderzoekers van het artikel in World Watch - Robert Goodland en Jeff Anhang zijn niet de eerste de besten. Beiden zijn milieukundigen, de eerste was voorheen en de tweede is nu nog verbonden aan de World Bank Group.
Het artikel ''Livestock and Climate Change. What if the key actors in climate change are ... cows, pigs and chickens? is te vinden op: www.worldwatch.org > in World Watch Magazine.
door Hans van Zoolingen. vrijdag 06 november 2009 | 06:52 | Laatst bijgewerkt op: vrijdag 06 november 2009 | 12:32
Foto: StockXchng
Wanneer jou als dierenarts om advies wordt gevraagd in een bepaalde kwestie en je verhaal verschilt wezenlijk van hetgeen je jaren daarvoor verkondigd hebt, dan is dat nou niet bepaald vertrouwenwekkend.
Het is daarnaast natuurlijk ook verwarrend voor een diereneigenaar, maar ja, sommige inzichten veranderen nou eenmaal naarmate we meer kennis opgedaan hebben over bepaalde zaken. Neem nou de simpele vraag: op welke leeftijd kan ik het beste mijn hond laten steriliseren?
Toen ik net in de praktijk werkzaam was, luidde het credo: na de eerste loopsheid. Achteraf bezien was dit zo gek nog niet. Echter, na een aantal jaren veranderde dit advies. Bij honden, zo werd er verteld, die gesteriliseerd worden voor de eerste loopsheid, zouden op latere leeftijd nooit mammatumoren ontstaan. Eigenlijk te mooi om waar te zijn.
Over de nadelen van een vroege sterilisatie werd amper gesproken. En die zijn er wel degelijk, zoals iets meer kans op het ontstaan van incontinentie, vooral bij bepaalde rassen, of de kans op het veranderen van de vachtstructuur. Voor wat betreft het ontstaan van kwaadaardige mammatumoren, wordt nu een leeftijdsgrens van 2,5 jaar leeftijd aangehouden. Voor die leeftijd steriliseren verlaagt het risico op het ontstaan hiervan, waarbij nog wel geldt dat hoe vroeger gesteriliseerd wordt, hoe lager het risico wordt. Als de hond eenmaal ouder is dan 2,5 jaar, dan is er in dat opzicht niets meer te winnen.
Helpt het dan wel om een hond te steriliseren die, al dan niet kwaadaardige, gezwelletjes in de melkklieren heeft? Tot voor kort beantwoordden we die vraag altijd met een volmondig 'ja'. Wat blijkt nu? Als het om recidieven of uitzaaiingen gaat, helpt het sowieso niet. Het overgrote deel van deze tumoren blijkt ongevoelig te zijn voor hormonen, dus ook voor eventuele invloeden van de hormonen die door de eierstokken geproduceerd worden.
Dat is ook de reden waarom een hormonale therapie, zoals die bij de mens wel wordt toegepast, bij een hond niet zinvol is. Als het niet om kwaadaardige maar om goedaardige gezwelletjes gaat, zou het mogelijk wel kunnen schelen, althans, als het om een dier gaat dat jonger is dan 7,5 jaar. Bij een dier dat ouder is, heeft dit geen zin meer.
Dat betekent dus voor een hond van pakweg 5 jaar, dat je eerst pathologisch onderzoek zou moeten doen om te bepalen of sterilisatie nog enig nut heeft als het gaat om het tegengaan van melkkliertumoren.
Verwarrend verhaal? Eigenlijk wel, en, wanneer doe je het goed? Vijf maanden geleden zou ik een 3,5 jarige hond steriliseren. Bij het openen van de buik trof ik een grote tumor van de eierstok aan met uitzaaiingen door de hele buik.
Uitzonderlijk, dat zeker, maar hoe je het ook wendt of keert, het had voorkomen kunnen worden.
Niet elke huiskat valt even groot of klein uit, maar de kat Charlie uit het Zeeuwse Tholen is wel erg groot geworden. Zo groot zelfs dat de tweejarige kater er een prijs mee in de wacht sleepte. Hij werd recentelijk tot Groot Internationaal Kampioen uitgeroepen. Charlie is een Maine Coon , een Amerikaans kattenras waarvan de vertegenwoordigers het formaat van een gangbare huiskat ruimschoots overschrijden. De Maine Coon is afkomstig uit New England en komt in het noordoosten van de Verenigde Staten al eeuwenlang voor als fenotype. Er zijn veel verhalen over de oorsprong van dit ras. Een populair onzinverhaal is dat de Maine Coon een kruising zou zijn tussen een lynx en een wasbeer . Een ander, veel romantischer alternatief, is het relaas over kapitein Samuel Clough uit Maine, de Franse Koningin Marie-Antoinette en haar katten. Er zijn documenten bewaard gebleven die suggereren tijdens de Franse Revolutie de kapitein meegewerkt zou hebben aan het smeden van complotten om de koningin naar de Verenigde Staten te krijgen. Er waren zes koninklijke langharige katten op het schip, die na de dood van Marie-Antoinette in Maine zouden zijn gebleven en door sommigen worden gezien als voorouders van de Maine Coon. In werkelijkheid is de Maine Coon voortgekomen uit een kruising tussen langharige katten en kortharige katten die ook genen voor lang haar met zich meedroegen. Europese kolonisten brachten deze kruisbestuiving teweeg en de natuur deed de rest. Het soms barre klimaat in het winterse New England maakte van lang haar namelijk een voordeel.
De Franse Hangoor ook wel de Buldog onder de konijnen genoemd. Een Fransehangoor is niet te vergelijken met een klein konijn, bij de Franse Hangoor is alles veel groter en forser.
Het is als ras een verschrikkelijk fijn huisdier, zeker voor mensen die geen hond of kat willen hebben. De Franse Hangoor is een lief en aanhankelijk dier, over de bol aaien is een liefhebberij van de Franse Hangoor. Land van herkomst is natuurlijk Frankrijk.
In Nederland werd dit ras erkend in 1907 en is sinds die tijd niet meer weg te denken. De Franse Hangoor is een van de oudste hangoor rassen in Nederland. De Franse Hangoor geniet al jaren grote belangstelling het ras heeft iets dat erg aanslaat bij groot en klein. In het bijzonder zijn er natuurlijk de karakter eigenschappen zoals hun makheid en aanhankelijkheid ze zijn erg aaibaar. En dan is er natuurlijk hun uitstraling van hun machtige kop en forse postuur.
Dit ras is de laatste jaren op een hoog peil gekomen, zeker als we vergelijken met andere Europese landen. Dat hebben we te danken aan een goed stel fokkers maar ook zeker aan de keurmeesters van de speciaalclub. Wat te denken aan de wam vorming en de verandering aan type en bouw. De fokkers hebben de laatste 50 jaar hard gewerkt om de Franse Hangoor te verbeteren en met een maximum gewicht van 6,5 kg heeft de speciaalclub een stap in de goede richting gezet om de Franse Hangoor op een hoog peil te brengen.
Verkorte omschrijving ras standaard
Type en bouw: Het lichaam is stevig, gedrongen en massief. De benen zijn grof, dik, kort en gespierd.
Gewicht: Het gewicht bedraagt 5 tot 6,5 kg.
Pels: De beharing is dicht, zacht en glanzend, heeft veel onder wol en de pels is iets langer als dan bij andere grote rassen.
Kop: De kop is sterk ontwikkeld, breed tussen de ogen, sterk ontwikkelde wangen brede snuit. Het neusbeen is sterk gebogen.
Oren: De oren zijn dik, breed en stevig en aan het eind lepel- vormig afgerond. De oren hangen met de schaalopening naar de kop gekeerd loodrecht naar beneden.
Kleuren: Konijngrijs, IJzergrauw, Blauwgrijs, Blauwgrauw, Zwart, Blauw, Madagascar, Isabella, Chinchilla en Wit. De kleur wit met rode of blauwe ogen. Verder zijn al de hier boven genoemde kleuren ook in bont erkend.
Franse hangoren worden niet zo oud als een ander konijn, een Franse hangoor wordt gemiddeld 4 à 5 jaar oud, uitzonderingen daar gelaten.
di 10/11/2009 - 12:24Een 17-jarige Canadese tiener heeft waarschijnlijk de meest spannende nacht van zijn leven tot nu toe achter de rug. Gisteren werd hij gered van een drijvende ijsschots in de Noordelijk IJszee. Hij was daar vast komen te zitten met een ijsbeermoeder en haar twee jongen.
De tiener was samen met een oudere vriend gaan jagen nabij Coral Harbor, een afgelegen en verlaten gebied in het noordwesten van Canada. Nadat een van hun sneeuwscooters het had begeven, trok de jongen er alleen op uit om hulp te zoeken. Hij raakte echter geïsoleerd toen de ijsschots waarop hij rondliep, afbrak in de Noordelijke IJszee.
Op die ijsschots bleek hij het gezelschap te hebben van een volwassen vrouwtjesijsbeer met twee jongen. De jongen, die gewapend was, heeft naar eigen zeggen de grote ijsbeer uit zelfverdediging moeten doodschieten.
De tiener bracht een nacht en een dag door in temperaturen van -20 graden voordat hij eindelijk door een helikopter gelokaliseerd en gered kon worden. De ijsschots was ondertussen al 45 kilometer in open zee gedreven.
Na zijn redding werd hij overgebracht naar het ziekenhuis, waar hij behandeld werd voor onderkoelingsverschijnselen.
mailgroep huisdieren
Met de intrigerende titel: Wat als de hoofdrolspelers van de klimaatverandering
.. koeien, varkens en kippen zijn? werd onlangs een stuk gepubliceerd in World Watch (uitgave van het World Watch Institute, november/december 2009). Het is geschreven door de onderzoekers Robert Goodland en Jeff Anhang. Zij komen met het bijna ongelofelijke nieuws dat de bijdrage van vlees en zuivel aan het mondiale klimaatprobleem niet 18% is, maar wel 51%! Als dat echt zo is, dan zou het noodzakelijk zijn flink het mes in die sector te zetten, en natuurlijk ook in onze consumptie.
Niet elke huiskat valt even groot of klein uit, maar de kat Charlie uit het Zeeuwse Tholen is wel erg groot geworden. Zo groot zelfs dat de tweejarige kater er een prijs mee in de wacht sleepte. Hij werd recentelijk tot Groot Internationaal Kampioen uitgeroepen. Charlie is een 
