Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
29-08-2009
Vechtende hond bijt eigen baasje
Vechtende hond bijt eigen baasje
Agressief huisdier afgemaakt na incident
MECHELEN - Opschudding dinsdagavond in de Sint-Katelijnestraat. Twee honden waren in een flat beginnen vechten. Toen hun baasje hen uit elkaar wilde halen, kreeg de vrouw een beet in haar hand. De hond werd afgemaakt.
De feiten speelden zich af in een flat in de Sint-Katelijnestraat. 'In de woning waren meerdere honden aanwezig', zegt Maurice Dommicent van de Mechelse politie. 'Eén daarvan is een American Stafford, de andere een kruising van een Stafford met een Jack Russell. Eén van die twee dieren hadden de bewoners onlangs van iemand overgenomen.'
'Aanvankelijk hielden de bewoners de twee dieren gescheiden, maar in de loop van de vooravond besloten ze om de honden in één ruimte los te laten. Dat liep onmiddellijk uit de hand en de honden vlogen op elkaar af. Ze begonnen fel te vechten en te bijten. De 19-jarige bewoonster van het appartement probeerde de dieren uit elkaar te halen, maar kreeg een flinke beet in haar hand van één van de honden.'
De bewoners liepen daarop naar buiten en verwittigden onmiddellijk de politie. De hondenbrigade van de Mechelse politie rukte uit. 'Op het ogenblik dat we toekwamen, waren de twee honden nog steeds aan het vechten', zegt Dommicent. 'Onze mensen hebben hun speciale pakken aangetrokken om de vechtende honden uit elkaar te halen en naar de kooien in de politiewagen te begeleiden.'
Uit voorzorg werd de Sint-Katelijnestraat afgesloten, maar het vangen van de dieren verliep vrij vlot. Beide honden werden naar een dierenarts overgebracht. 'In samenspraak met de eigenaars werd besloten om de meest agressieve hond af te maken. De dierenarts heeft het dier laten inslapen', aldus nog Dommicent. 'De aangevallen hond werd door de dokter verzorgd. Hij had enkele serieuze beten gekregen.'
Het 19-jarige baasje werd voor verzorging aan haar hand naar het ziekenhuis overgebracht. De vrouw mocht de spoedafdeling daarna alweer verlaten.
'Het had erger kunnen zijn, maar ik heb toch heel wat pijn in mijn hand', reageerde ze. Voorts wilde het koppel niets kwijt over de gebeurtenissen in hun appartement.
Bron : Het Nieuwsblad.be
Het is natuurlijk wel zo dat je nooit mag proberen om vechtende honden uit elkaar te halen, het dier weet niet dat het zijn baasje bijt op die moment.
Amerikanen in Colorado komen wel eens vaker een beer tegen. De dieren maken wel eens een uitstapje in villawijken zoals deze beer. Hij had kinderen zien skaten op een ramp en kwam een kijkje nemen maar het beestje raakte niet meer uit de ramp.
Hij werd pas 's ochtends opgemerkt en toen werden reddingswerkers verwittigd. Ze wisten niet meteen wat ze zouden doen. De beer verdoven of hem een kans geven om zelf uit de put te kruipen. Ze gaven de tweede optie een kans en plaatsen een ladder in de ramp. De beer aarzelde even maar ondernam dan toch een poging. Even later kroop hij op de ladder de ramp uit tot grote opluchting van de mannen van het Snowmass Park. (hlnsydney)
Gelezen in het laatste nieuws van vandaag Colombine
Onder het wateroppervlak van het Sea Life aquarium van Londen klinken zwoele soulklanken van Barry White en Marvyn Gaye. Het is het laatste middel om Zorro, een zesjarige zebrahaai, te laten paren met zijn tankgenote. Dat meldt het Algemeen Dagblad.
Platonisch Zorro werd op Valentijnsdag verscheept naar Londen om samen met de eenzame vrouwtjeshaai Mazawabee voor nakomelingen te zorgen. De verwachtingen waren hooggespannen, maar tot nu toe is de relatie strikt platonisch.
De haaienexperts van het aquarium proberen nu met Barry White's 'Baby We Better Try To Get It Together' en met Marvin Gaye's 'Let's Get It On' het een en ander in beweging te krijgen.
Ladykiller "Zorro heeft een reputatie een 'ladykiller' te zijn en Mazawabee is al heel enkele jaren vrijgezel, dus we dachten echt dat ze snel zouden paren", zegt Paul Hale van Sea Life Londen. "Het is nu echter al maanden na de eerste ontmoeting. Er zijn wel al enkele toenaderingspogingen geweest van Zorro, maar we hadden al lang enkele 'hardere' acties verwacht".
"Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat vissen niet alleen muziek kunnen horen, maar het ook appreciëren. We hopen nu hartstocht op te wekken met ouderwetse lovesongs." (eb)
ZOETERMEER - Honden met zwembandjes om de pootjes, spartelend in het water: het gebeurt niet zo vaak. Vijf vragen aan Miranda Heidendaal, locatiemanager van Aquapark Keerpunt in Zoetermeer.
1 Wat gaat er voor geks gebeuren in Aquapark Keerpunt?
In ons buitenbad houden we aanstaande zondag een zwemuurtje voor honden. De poorten van het bad gaan van 17.00 tot 18.00 uur open, speciaal voor honden en hun baasjes. Het is een idee dat we zes jaar geleden een keer in het Keerpunt hebben uitgevoerd en nu weer.
2 Is het niet vies?
Als je er tussen staat wel, maar dat is niet de bedoeling. Omdat het zondag de laatste dag is dat het buitenbad open is, is het niet zo erg. Als de honden na het uurtje zwemmen het water uit zijn, dan gaan wij onze filters aanzetten om het water te reinigen. We laten dan het water een meter in het bad staan, omdat een zwembad nog wel tegendruk nodig heeft. De honden zijn dus de laatste bezoekers van dit seizoen. Volgend jaar zal er pas weer iemand zwemmen in dit bad.
3 En elke hond mag komen, ongeacht bijvoorbeeld vlooien?
Nou, als er een eigenaar komt met een hond die klitten heeft of rare kleuren in het haar, dan gaan we wel vragen of het wel goed zit. In principe nemen we geen voorzorgsmaatregelen.
4 Staan er veel honden of baasjes te springen om dit initiatief?
Eerlijk gezegd heb ik nog geen idee. Maar dit moet wel een begin zijn voor de komende jaren. Het lijkt mij geweldig om het ieder jaar te doen. Dat zal altijd in het buitenbad plaatshebben, want als je het binnen doet, dan moeten we overdreven veel reinigen en wordt het te duur.
5 Bent u zondag, met eventueel een of meerdere viervoeters, ook van de partij?
Zeker. Ik neem denk ik een van mijn twee honden mee. Dan kan hij lekker een uurtje vrij zwemmen, want daar komt het wel op neer. Bandjes hoeft hij niet om, hij mag wat mij betreft lekker kopje duikelen. Leuke traktatie toch?
Combinatie van klonen en IVF kan zware aandoeningen helpen voorkomen
JETTE - De geboorte van een aapje uit twee moeders en één vader kan een doorbraak betekenen in het voorkomen van zware erfelijke aandoeningen. Aan het UZ van Jette, dat aan de wereldtop staat inzake in-vitrofertilisatie, wordt enthousiast gereageerd.
'Mooi werk', zegt dr. Hilde Van de Velde van het UZ Brussel over de nieuwe techniek die Amerikaanse wetenschappers met succes toepasten. Door de combinatie van klonen en in-vitrofertilisatie kunnen zware spierziekten, vormen van diabetes en blindheid worden voorkomen.
Dr. Shoukhrat Mitalipov van het onderzoekscentrum van apen in Beaverton (Oregon) beschrijft in het vakblad Nature wat hij deed en waarom (zie ook grafiek ). Van moederaap A nam hij een eicel waarvan hij alleen de kern, met daarin de chromosomen, overhield. Die kern plantte hij over in een eicel van moederaap B waaruit vooraf de eigen kern was verwijderd. Vervolgens werd de gekloonde eicel bevrucht met sperma van vader A en werd het embryo teruggezet in de baarmoeder van moeder A of van een draagmoeder.
Waarom? Onze erfelijke eigenschappen, en dus ook eventuele genetische zieken, zitten vooral geconcentreerd in de chromosomen van de celkern. Zeer ten dele zitten ze ook in de mitochondriën. Dat zijn zeer kleine onderdelen van een cel, waarin zuurstof en voedsel worden omgezet in energie, die de cel en uiteindelijk het hele organisme aandrijft.
Die mitochondriale genen kunnen ook defecten vertonen die aanleiding geven tot zowat 50 doorgaans zware afwijkingen. Deze ziekten worden alleen door de moeder overgedragen, niet door de vader: in een eicel zitten wel mitochondriën, in een veel kleinere spermacel niet. Dr.Mitalipov gooide de erfelijk belaste mitochondriën van moeder A weg en verving ze door de gezonde mitochondriën van moeder B. Het resultaat is een kerngezonde baby met alle uiterlijke kenmerken van moeder A.
Mitalipov zette 15 embryo's terug bij 9 draagmoeders. Dat leverde drie zwangerschappen op met vier gezonde aapjes als gevolg: de tweeling Mito en Tracker plus Spindler en Spindy. De resultaten zijn sterk vergelijkbaar met in-vitrofertilisatie bij mensen. Wellicht kan de techniek over twee jaar op mensen worden toegepast.
Dr. Hilde Van de Velde van het UZ in Jette zou er zeker gebruik van maken als ze overtuigd is van de veiligheid van de techniek. 'Want nu hebben we nog maar één gebrekkige oplossing om die erfelijke ziekten te voorkomen. Vóór het terugplanten van een in vitro bevruchte eicel kijken we na of de mitochondriën erfelijk belast zijn. Een zeer moeilijke diagnose. Bovendien is de uitkomst onzeker. Alles hangt af van hoeveel mitochondriën defect zijn. Want die vreselijke ziekten zetten zich maar door bij een welbepaalde, hoge drempel. Dus biedt zo'n diagnose van een bevruchte eicel geen volledige zekerheid. Deze nieuwe techniek kennelijk wel.'
Dan blijft nog de ethische vraag. Want de vier aapjes hebben elk twee moeders. Dr. Van de Velde: 'Als zo'n aapje een moederschapstest ondergaat, zou het aan moeder A worden toegewezen. Want zo'n test kijkt alleen naar de genen in de kern. De ethische bezwaren vervallen als we hiermee werkelijk zeer zware ziekten kunnen voorkomen. In Jette overwogen we eerder al deze weg te bewandelen. En na deze hoopgevende resultaten zullen we dat zeker opnieuw overwegen.'
Moeder Natuur grossiert in list en bedrog, en de griffel gaat dit keer naar de ringslangplatstaart, een giftige zeeslang uit onder meer de Indische oceaan. Hij heeft zijn staart vermomd als kop, en veinst zo gif voor twee te hebben. Zijn belagers, haaien en sommige vogels, benaderen hem dus altijd verkeerd.
De zeeslang, tot een meter lang, geeft zich bloot op zoek naar voedsel tussen het koraal. Bioloog Arne Rasmussen volgde er een en werd daarbij afgeleid door een andere slang. Toen hij zich weer omdraaide, keek hij niet tegen de staart maar tegen de kop van de slang aan. Diens staart zocht nu tussen het koraal, maar dat bleek even later toch de kop. Rasmussen & co bestudeerden andere exemplaren en ontdekten de wonderlijke gelijkenis: beide uiteinden worden getekend door een geel hoefijzer, met daarachter een brede zwarte band, breder dan de donkere strepen over de rest van het lijf. En de slang wiegt met zijn staart als met zijn kop.
Ook Darwin schudde zijn hoofd om de snavel van de toekan. Waarom zo overdreven: een seksueel ornament, een pikhouweel om vruchten te oogsten? Nee hoor, vermoeden biologen nu: de toekan gebruikt zijn snavel als radiator, om warmte te lozen als hij het te heet krijgt. Zijn snavel, een derde tot de helft van zijn lichaamslengte, is niet geïsoleerd door veren maar wel rijk voorzien van bloedvaatjes. Een prima plek om warmte eruit te laten waaien.
Braziliaanse biologen brachten de ventilatie van de toekan in beeld met warmtecameras. Hij ventileert heel precies: als zijn temperatuur iets stijgt, bijvoorbeeld tijdens het vliegen, dan warmt eerst een stukje snavel bij de ogen op. Het raam gaat vast op een kiertje. Schroefden de biologen de temperatuur in het lab hoog op, dan begon de hele snavel te gloeien, en gooide de toekan de boel wijd open. Daalde het kwik tot amper 10 graden, dan deed de toekan zijn snavel thermisch helemaal dicht.
Etenstijd: poes laat het onder luid gespin weten, maar het klinkt toch minder tevreden dan anders. Het lijkt wel een soort bedelspinnen, zeggen kattenhouders. Zij smelten bij zoveel smart, en haasten zich wat aan het lijden te doen. Het is poes weer gelukt. Troost u, biologen laten in Current Biology zien dat vrijwel iedereen, met of zonder kat, door dit klaaglijke knorren de zorg in zich voelt opborrelen. Er zit iets dwingends in wat om spoed vraagt, in tegenstelling tot het gespin door de dag heen.
De biologen analyseerden de akoestische eigenschappen en ontdekten dat het hongerige dier knorretjes met een hogere frequentie in zijn oproep doet. Die pieken verdwijnen na het eten, het kattengespin gaat dan weer in frequentie omlaag en verliest zijn smartelijke toon. Dat bleek toen de onderzoekers de hogere frequenties eruit wisten en de smeekbede toen aan kattenhouders en kattenleken lieten horen: zij ervoeren er geen gebedel meer in.
Waarom de hond/kat niet van tafel mee mag eten en waarom wisselen van voeding niet zo gezond is.
Waarom de hond/kat niet van tafel mee mag eten en waarom wisselen van voeding niet zo gezond is.
Wij mensen hebben totaal andere voedingsbehoeften, een ander spijsverteringsstelsel, een andere darmflora e.d. dan onze huisdieren en daar zijn velen zich eigenlijk niet van bewust. Hieronder vindt u een tabel met de voornaamste verschillen. Om de consequenties van deze verschillen iets duidelijker te maken, even dit een voorbeeld dat u zeker niet onbekend zal zijn:
U gaat op vakantie naar een tropisch land, eet er de heerlijke locale voeding... resultaat: "tourista" de bekende reizigersdiarree. Hoe komt dit nu: om de voeding te verteren hebben uw darmen bepaalde bacteriën nodig (de darmflora), maar in België is de voeding anders samengesteld dan in bv. Tunesië, dus u heeft andere bacteriën nodig. Uw darmflora "herkent" de voeding niet en verteert die dus onvoldoende. Gevolg: diarree. Na een tijdje stopt de diarree ook spontaan omdat de darmflora zich zal aanpassen aan het aangeboden voedsel.
Dus meteen is één ding al duidelijk: veranderen van voeding moet heel geleidelijk gebeuren zodat de darmflora de tijd heeft zich aan te passen.
Maar zich baserend op de tabel hieronder komen we ook nog tot een tweede conclusie: de kat/hond heeft zowiezo veel minder bacteriën in de darm, dus kan zich minder snel aanpassen aan een voedingswissel. (7 à 14 dagen zijn essentieel).
Het veel kortere spijsverteringskanaal wijst erop dat het dier in meerdere mate is aangewezen op eiwitten als voedingsbron. Om koolhydraten (brood, rijst, aardappelen e.d.)te verteren zijn langere darmen en een langere transit tijd nodig. Het is dus heel belangrijk dat die verhoudingen (eiwit/vetten/koolhydraten)gerespecteerd worden, vandaar dat mensenvoer niet geschikt is voor uw huisdier.
Mens
Hond
Kat
Behoefte op volwassen leeftijd aan :
Koolhydraten
60-65%
miniem
miniem
Eiwit
8-12%
20-40%
25-40%
Vet
25-30%
10-65%
15-45%
Alles eter
Semi-vleeseter
Vleeseter
Duur voedsel-transport
30uur-5dagen
12-30 uur
12-24 uur
Verhouding Gewicht spijsvertorg/Totaal gewicht
11 %
2,7 à 7 %
2,8 à 3,5 %
Lang darmstelsel = aangepast aan de vertering van koolhydraten.
Kort darmstelsel = aangepast aan de vertering van eiwitten
Dichtheid darmflora In aantal bacteriën/gr Die bacteriën zorgen voor de vertering
10.000.000
10.000
10.000
Daarenboven zijn er nog volgende essentiële verschillen:
een dier slikt zijn voeding door zonder het te "proeven", dus het hoeft helemaal geen variatie. Het is zelfs zo dat als de vorm van de korrels bijvoorbeeld verandert maar voor de rest de samenstelling identiek blijft sommige dieren deze niet meer zullen willen eten.
de spijsvertering verloopt snel en de voor vleeseters ongeschikte voedingsmiddelen worden in grote hoeveelheden afgescheiden. Een uitgebreid en gevarieerd menu samenstellen is dus zinloos, een groot deel eindigt toch in de kattenbak of op de hondenweide, zonder dat uw dier het geproefd heeft. Het is wel zo dat de geur uw dier wel beïnvloedt of hij iets al dan niet lekker vindt. Een zoute smaak schijnen veel dieren ook wel te waarderen maar dat dit helemaal niet zo gezond is behoeft geen betoog. Net als kinderen die dol zijn op bv chips weet een dier ook niet wat goed voor hem is en u moet hem dus in bescherming nemen.
de mens heeft verteringsenzymen in het speeksel, de kat en de hond niet, tevens slikt hij grote brokken ineens door die aldus de maag bereiken. Dus de vertering in de maag en de darm is een veel zwaardere klus dan bij de mens. Conclusie: het vooral niet nog lastiger maken!
katten hebben veel meer arginine nodig dan honden, en zeker dan mensen, juist omdat het zo'n grote vleeseters zijn.
katten hebben meer vit. B nodig
kat en hond hebben geen vit C nodig en dit in tegenstelling tot de mens en bv de cavia.
katten hebben taurine en arachidon zuur nodig.
zowel kat en hond hebben andere calcium fosfor verhoudingen nodig dan wij mensen, bij hen is 1.2:1 à 1.4:1 optimaal
...deze opsomming is niet compleet en dient enkel ter verduidelijking van de verschillen qua voedingsbehoeften tussen mens en viervoeter
Met dank aan Arlette Strubbe, assistente en voedingsdeskundige in Dierenkliniek VvD.
Een kat maakt haar houding tegenover anderen duidelijk met behulp van haar silhouet, staart, oren en ogen. Al haar buien en volgende handelingen zijn hieruit af te lezen.
Als de kat een normale houding heeft, zal haar staart horizontaal tot lichtjes hangend zijn, en hij zal amper bewegen. Haar kop is dan het hoogste punt en de haren liggen overal glad. Haar oren zijn gespitst en de ogen opmerkzaam geopend.
Deze houding verandert ze niet als ze iets tegenkomt wat ze helemaal niet interessant vindt. Als ze een bekende tegenkomt die ze aardig vindt, zal ze haar staart verticaal de hoogte in doen als begroeting. Ook versnelt ze haar stap en zoekt ze kort lichaamscontact.
Bij iemand die ze nog niet kent, maar die haar ook niet bedreigend lijkt, zal ze haar staart tot een S krullen en het puntje zal trillen. Ook vergroten haar pupillen en haar oren zijn strak op de vreemde gericht.
Als ze vijanden tegenkomt zal je kat zich zo groot mogelijk maken. Dit kan ze doen door haar rug te bollen, door haar staart- en rugharen overeind te zetten of door op de toppen van haar tenen te gaan lopen. Wanneer de kat een aanval plant of er een verwacht zal ze haar ogen, sluiten en haar oorschelpen plat langs haar kop leggen. Een laatste waarschuwing voor haar tegenstander is dat ze zich zijwaarts laat vallen; dan heeft ze haar klauwen vrij en kan ze toeslaan.
Vocale taal
Onder elkaar gebruiken katten niet vaak vocale taal, alleen tijdens de bronstijd, de paring en het moederschap speelt de stem een rol. Het geluid van een kat wordt gevarieerder en expressiever naarmate ze meer gesteld raakt op de mens.
In totaal zijn bij katten 16 verschillende geluidspatronen vastgesteld, die deels met gesloten bek, deels stemloos met geopende bek en deels stemhebbend met open bek voortgebracht worden.
Katten gaan blazen ter bescherming tegenover een vijand of als afschrikking tegenover een rivaal of opdringerige soortgenoot. Bedelen, klagen, zeuren en vragen doen zowel oude als jonge katten melodisch met hun klassieke gemiauw of met een variatie erop.
Brabbelen, murmelen en kirren doen katten om een partner te versieren of om de kinderen gerust te stellen als ze gevaar ruiken. Katten gaan snorren tegenover mensen om hen aan te zetten tot aaien.
Slapen
De kat slaapt het meest van alle zoogdieren, namelijk tot 20 uur per dag. Dit verschilt wel per leeftijd. Pasgeboren en oude katten slapen 20 uur per dag, maar bij de leeftijden daartussen slapen ze minder. De actieve perioden zijn het grootst bij krolse, geslachtsrijpe katten.
Van deze 20 uur zijn er echter maar maximaal 4 uur waarbij de kat ook echt in diepe slaap is. In de andere 16 uur blijft een deel van hun zintuigen altijd actief. Je kunt aan de houding van je kat wel zien of hij echt slaapt op rust. Als je kat in diepe slaap is ligt hij vaak op zijn poten en in een u-vorm. Als je kat rust zijn zijn poten vrij zodat hij gelijk weer kan opstaan als er iets mis is.
Na elke lange slaapfase rekt en strekt een kat zich om haar spieren weer soepel te maken en weer fut in haar lichaam te brengen. Ze staat geleidelijk op, maakt een kattenrug, strekt dan de voorpoten zo ver ze kan voor zich uit, maakt daarna dezelfde beweging met haar achterpoten, krult haar staart tot een dubbele S en schudt zich eventjes.
Wassen
Er zijn maar weinig dieren die zich zo grondig en hygiënisch wassen als een kat. Gemiddeld wast een kat zich namelijk tien keer per dag. Hiervan gebeurt het minstens twee keer echt grondig, en vaak volgens een vast patroon.
Een kat gaat er rechtop bij zitten, likt eerst de hals en de borst en reinigt daarna de voorbenen. Dan maakt ze haar voorpoten nat, zodat ze daarmee haar ogen, neus en wangen kan schoonmaken. Dan maakt ze haar voorpoten nog een keer nat en wast ze haar voorhoofd en oren. Daarna zijn de schouders en de rug aan de beurt.
Als dit klaar is gaat de kat op haar zij liggen en wast ze haar buik en daarna haar staart. Hierna zijn haar achterpoten en kont aan de beurt, deze krijgen extra aandacht.
Op warme dagen wassen katten zich ook vaker dan normaal, dit doet ze dan zodat de vochtige haren voor een beetje afkoeling zorgen met behulp van verdamping. Katten hebben namelijk geen zweetklieren en kunnen overtollige lichaamswarmte niet verliezen door te zweten.
Vriendschappen De mens kan een kat niet alles geven wat ze nodig heeft, een kat heeft ook behoefte aan soortgenootjes. Voor katten die alleen binnenshuis leven is het goed om een soortgenoot te hebben. Het is dan het beste om tegelijk twee jonge katten in huis te halen, het liefst uit hetzelfde nest. Die blijven dan vaak de rest van hun leven onafscheidelijk. Als je een kat hebt die al heel erg lang alleen is, is het waarschijnlijk niet zon goed idee om er ineens een andere kat bij te halen.
Vaak wordt gezegd dat honden en katten niet goed met elkaar overweg kunnen. Eigenlijks slaat dit nergens op, want uit ervaring is gebleken dat deze twee het juist uitstekend met elkaar kunnen vinden. Vooral als ze tegelijk in een gezin komen en al van jongs af aan samen optrekken kunnen ze onafscheidelijk worden. Als ze al volwassen zijn en dan nog bij elkaar komen wordt het lastiger, maar dan nog is het niet onmogelijk, zolang ze allebei maar de mogelijkheid hebben om elkaar uit de weg te gaan.
Grotere dieren zijn voor katten geen probleem, vaak besteed de kat daar geen aandacht aan. Dieren die net zo groot zijn als de kat zelf vormen een grotere bedreiging. De kans is dan ook kleiner dat de kat met die dieren bevriend zal raken.
Een volwassen kat zal een kleiner dier vaak als prooi zien, om daarmee bevriend te raken wordt dus moeilijk. Als een kat als kitten bij zo'n dier groeit is er wel de mogelijkheid dat de kat het dier als lid van de familie accepteert.
Katten zien de mens als een vriend, tenminste, als ze goed behandeld worden natuurlijk. Als de kat opgroeit zonder moeder, gaat hij de mens als vervanger accepteren. Als je kat als kitten zijn babydagen bij de mens doorbrengt, zal hij al gauw vertrouwd raken met je geur, je uiterlijk en je geluiden.
Als een kat de eerste 2 maanden niet in aanraking komt met mensen zal het iets langer duren voordat je kat went, maar uiteindelijk zal de kat de aandacht van de mens niet meer kunnen weerstaan.
Wanneer een kat na de eerste 4 maanden van zijn leven nog niet in aanraking met mensen is geweest, wordt hij als niet meer plaatsbaar beschouwd. Ze zullen waarschijnlijk schuw en halfwild blijven en in paniek raken als ze op de arm genomen worden.
BREDA - Dierenarts John Thielen uit Breda vindt het de hoogste tijd voor een waarschuwing: "Slakkengif is levensgevaarlijk voor honden en katten." Deze week stierf een van Thielens patiënten, een 6,5 jaar oude Duitse herder, die enkele uren daarvoor ernstig ziek was geworden na een avondwandeling met zijn baas.
Niet alleen Thielen pleit voor oplettendheid, ook andere dierenartsenpraktijken waarschuwen voor de risico's van de stof metaldehyde die in sommige merken slakkengif voorkomt.
Thielen heeft het sterke vermoeden dat het middel metaldehyde, bestanddeel van sommige soorten slakkengif en dat tevens in aanmaakblokjes zit, het dier fataal is geworden. De dierenarts zegt dat hij jaarlijks vier tot vijf sterfgevallen door metaldehyde in zijn praktijk heeft. En steeds in dit seizoen, als mensen gif tegen slakken gaan strooien en de barbecue veelvuldig gebruikt wordt.
"Als ik in de krant weer zo'n bericht lees dat er ergens een kattenhater of hondenmepper actief is, heb ik mijn bedenkingen. Ik denk dat het vaker de gifkorrels zijn dan de mens die de dieren fataal worden." Honden en katten vinden metaldehyde heerlijk, weet Thielen. Maar snel nadat ze het binnen hebben gekregen, treden ziekteverschijnselen op. "Eerst zie je dat het huisdier in paniek raakt. Dan gaat hij braken, krijgt diarree en hij wordt steeds suffer."
Andere verschijnselen: een epileptische aanval, samentrekken van de spieren, rode in plaats van roze slijmvliezen en een hoog oplopende lichaamstemperatuur."
Een antigif bestaat niet. Als de arts er snel bij is, kan de maag van het dier leeggepompt worden. Het hangt ook van de ingenomen hoeveelheid af hoe ernstig de gevolgen zijn. Thielen: " Veel mensen weten niet dat slakkengif dodelijk is en ik wil daar voor waarschuwen. Kijk op de verpakking of er metaldehyde in zit."
Alleenstaande bejaarden kunnen baat hebben bij een nieuwe vorm van "gezelschapsdier", zo blijkt uit een rapport van de Britse Royal Academy of Engineering. "Robotkatten" kunnen in zo'n situatie op verschillende vlakken nuttig zijn.In het rapport wordt onderstreept dat dergelijke "autonome huisdieren" zowel voor het vaak broodnodige gezelschap als voor medische en praktische ondersteuning kunnen zorgen. Daarenboven kunnen ze worden voorzien van sensoren waardoor ze als brandalarm kunnen dienen of een waarschuwingslichtje doen branden als er wordt gebeld of als de telefoon gaat. Volgens professor Will Stewart van de universiteit van Southampton, die meewerkte aan het rapport, "zijn de mogelijkheden van een dergelijke aanpak niet beperkt door de technologie, maar tot dusver wel door een gebrek aan belangstelling. Vanzelfsprekend gaat het hier niet om een volledig alternatief voor een kind dat regelmatig op bezoek komt, want voortdurende aandacht blijft het ideaal. Maar dat is in de praktijk moeilijk te realiseren." (BEH)
AMSTERDAM - Britse wetenschappers hebben op de Filippijnen een vleesetende plant ontdekt die hele ratten opeet.
De plant lokt de knaagdieren in zijn 'mond' waar de beestjes verteerd worden door enzymen. De plant is groen en rood en kan tot een meter dertig groot worden. Volgens wetenschappers is het de grootste vleesetende plant ter wereld. Het is een wonder dat hij nu pas ontdekt is, aldus botanist Stewart McPherson in The Sun.
McPherson en zijn team ontdekten de plant al in 2007 maar maakten het bestaan van de plant nu pas bekend in hun onderzoek.
David Attenborough
De wetenschappers noemden de plant naar Sir David Attenborough, een bekende Britse televisiemaker die veel bekroonde natuurdocumentaires gemaakt heeft. Attenborough liet de krant weten zeer vereerd te zijn.
Kijk hier voor een filmpje van de plant die een ratje verorbert.
Als soorten buiten hun natuurlijk leefgebied toch grond onder de voeten krijgen, ontpoppen ze zich soms tot ferme lastpakken voor de inheemse biodiversiteit. Zit ook daar Darwin voor iets tussen?
Ik ga op reis en ik neem mee een beetje biodiversiteit. Zolang de mens op aarde rondtrekt, zeult hij bewust - en vooral ook onbewust - dieren en planten met zich mee. Buiten hun natuurlijke verspreidingsgebied bakken de meeste soorten er niet veel van. Soms krijgen ze in vreemd gebied welvaste voet en blijven ze bescheiden aanwezig. Slechts in hooguit enkele procenten lukt de vestiging erg goed en verspreiden ze zich. Uitheemse soorten kunnen zich dan zelfs tot heuse plagen ontpoppen. Dat levert problemen op voor de inheemse biodiversiteit, maar soms ook voor landbouw of voor het beheer van waterlopen.
Internationale experts beschouwen de invloed van uitheemse biodiversiteit wereldwijd als een van de belangrijkste bedreigingen van de inheemse biodiversiteit. Waarom zijn soorten buiten hun natuurlijke verspreidingsgebied vaker lastpakken dan binnen hun areaal? Spelen ook hier evolutionaire veranderingen een rol? En op welke wijze maken ze het overleven van inheemse biodiversiteit moeilijk tot onmogelijk?
Nijlganzen en canadaganzen, halsbandparkieten, Amerikaanse stierkikkers, Aziatische lieveheersbeestjes, Amerikaanse vogelkers, Braziliaanse waternavel, Aziatische korfmossels en Kaspische slijkgarnalen. Een kleine greep uit het groeiende assortiment uitheemse biodiversiteit dat ook in België meer dan goed gedijt. Bovendien neemt het probleem de jongste jaren fors toe. De globalisering van onze economie is daar niet vreemd aan. Uitheemse plantensoorten maken ondertussen in meerdere landen al twintig procent of meer van de flora uit. Zaden reizen gemakkelijk mee. Maar ook het ballastwater van schepen brengt waterdieren en -planten van en naar alle uithoeken van de wereld.
Een van de schadelijkste soorten wereldwijd voor inheemse biodiversiteit is de rat. Die reisde met schepen mee naar vele eilanden. Eilandsoorten bleken niet opgewassen tegen deze allesetende rover. Eilanden rattenvrij houden is geen sinecure. Maar de uitheemse impact kan ook uit heel andere hoek komen. Zo zetten uitheemse regenwormen de bodemstructuur en ondergroei van Noord-Amerikaanse bossen op zijn kop. Dat maakt het voor enkele andere uitheemse planten bovendien gemakkelijker om die bossen binnen te dringen en in te palmen. Inheemse planten en dieren betalen het gelag.
Ingevoerde soorten kunnen geruime tijd bescheiden aanwezig zijn en dan plots in een hogere versnelling schakelen om hun omgeving in te palmen. Recente studies tonen dat dat gepaard gaat met snelle evolutionaire veranderingen. Uitheemse soorten veranderen in het nieuwe milieu van gedrag en bouw. Dat is bijvoorbeeld aangetoond voor Europese spreeuwen en fruitvliegen in Noord-Amerika.
In 1935 werd in Australië een giftige paddensoort ('cane toad') ingevoerd. Tientallen soorten inheemse slangen zagen de pad als een lekkernij, maar bezweken telkens door het gif. Dat heeft een flinke ravage veroorzaakt. Toch hoeft men een evolutionaire tegenzet vanuit de inheemse fauna niet uit te sluiten. Zwarte Australische slangen uit populaties met die giftige pad ontwikkelden resistentie na amper 23generaties. Een snelle tegenreactie lukt evenwel niet altijd. De introductie van de nijlbaars in het Victoriameer deed honderden inheemse vissoorten verdwijnen.
Uitheemse soorten kunnen ook op subtiele, maar tegelijk drastische wijze toeslaan, door kruising met inheemse soorten. Dan zitten natuurbeschermers helemaal met de handen in het haar.
Het leven op aarde ondergaat een stevige transformatie. Natuurlijke grenzen of barrières waren van oudsher belangrijk voor het ontstaan en de handhaving van biodiversiteit. De menselijke bedrijvigheid doetsteeds meer soorten die natuurlijke grenzen overschrijden. Het op grote schaal mengen van voorheen gescheiden levensvormen is in belangrijke mate onomkeerbaar en leidt tot minder biodiversiteit.
Hans Van Dyck is hoogleraar gedragsbiologie en natuurbehoud aan de Université Catholique de Louvain (UCL). In deze zomerserie kijkt hij naar onze biodiversiteit door de bril van Darwin.
17/08 In Costa Rica is een man er in geslaagd een hechte band te ontwikkelen met een krokodil.
Visser Chito vond de vijf meter lange krokodil Pocho 20 jaar geleden. Het dier had een schotwonde. De man nam de krokodil mee naar huis en verzorgde het dier. "Ik bleef bij hem slapen toen hij ziek was. Ik wilde hem laten voelen dat niet alle mensen slecht zijn."
Knuffel
De 52-jarige man kan op openvallende monden rekenen wanneer hij voor de ogen van toeschouwers het water instapt voor een knuffel met het 444 kilo zware dier.
"Pocho is mijn beste vriend. Dat is heel gevaarlijk, maar we hebben een goede relatie. Hij kijkt me aan, maar zal niet aanvallen. Het is uitgesloten dat anderen met mij het water ingaan. Het is enkel hij en ik."
Chito vraagt de toeschouwers maar een paar dollar voor zijn adembenemende show. "Ik wil Pocho niet uitbuiten of als een slaaf behandelen."
Wetenschappers zijn bezorgd over insectenverdrijvende middelen op basis van DEET na een onderzoek naar de toxiticiteit ervan bij dieren.
Velen zullen er de afgelopen weken mee in contact gekomen zijn tijdens de vakantie: muggenzalf op basis van DEET. Toch niet zo een onschuldig product, zo blijkt nu.
Een studie bij dieren, die in het magazine BioMed Central Biology werd gepubliceerd, toont aan dat DEET eenzelfde effect zou hebben als de verlammende zenuwgassen uit de oorlogsindustrie.
Eerst werd gedacht dat het product de geurzin van insecten blokkeert, waardoor zij niet meer konden worden aangetrokken door de huid van de mens. Uit het onderzoek blijkt echter dat dit niet correct is, maar dat DEET het zenuwstelsel van de mug aanvalt, wat bij hoge concentraties zelfs tot de dood van het insect kan leiden.
Leger
Wetenschappers vrezen dat hetzelfde mechanisme wel eens schadelijk zou kunnen zijn bij de mens. Ze waarschuwen echter dat de bevindingen bij dieren niet zomaar te vertalen zijn naar de mens.
DEET (N,N-diethyl-meta-toluamide) werd in 1946 ontwikkeld door het Amerikaanse leger en wordt al jaren gebruikt in allerlei zalfjes en sprays tegen muggen en andere insecten. Zo'n 200 miljoen mensen gebruiken elk jaar insectenbestrijders op basis van DEET.
De experts raden aan om de DEET-producten enkel aan te brengen op de onbedekte huid en niet op wondjes of geïrriteerde huid.
Hondeneigenaars zijn er al langer van overtuigd: hun harige viervoeter is niet (altijd) zo dom als hij er uit ziet. Maar hun trouwe viervoeter kan slimmer zijn dan zij hebben gedacht: sommige hondenrassen slagen erin een basisvorm van rekenen en taalbegrip onder de poot te krijgen.
De Bulldog is één van de domste honden. FOTO AFP
Dat maakt een slimme hond even slim of zelfs slimmer dan je tweejarige. Maar niet elke hond is even slim. Border collies zijn de allerslimste, Afghaanse honden de domste.
,,De gemiddelde hond heeft een taalkundige ontwikkeling van een menselijke tweejarige. Dat wil zeggen dat ze zo'n 165 woorden, gebaren en signalen kunnen begrijpen", legt de Canadese hondenexpert Stanley Coren uit. ,,De top-20 procent van de honden kunnen tot 250 woorden en gebaren leren en begrijpen. Dat is hetzelfde niveau als een kleuter van 2,5."
Coren analyseerde studies over de intelligentie van honden en ontdekte dat honden tot vier of vijf kunnen tellen en eenvoudige fouten in rekensommen kunnen opmerken. Om dit te testen werd de honden geleerd te kijken naar hoe een snoepje en daarna nog een verdween achter een scherm.
Daarna werd het scherm opgeheven, waardoor de snoepjes weer zichtbaar werden. Als er een snoepje te veel of te weinig lag, keken de honden langer alsof ze in de war waren. ,,Dat bewijst dat honden weten dat één plus één twee is, en niet één of drie", concludeert Coren.
De slimste honden:
1) Border collie 2) Poedel 3) Duitse herder 4) Golden retriever 5) Doberman 6) Shetland herdershond 7) Labrador retriever 8) vlinderhond of Epagneul nain continental 9) Rottweiler 10) Australische veedrijvershond
In de Amerikaanse hoofdstad Washington D.C. wenden huisdierenbezitters zich niet meer automatisch tot de dierenarts als hun hond of kat iets mankeert. Steeds meer mensen kiezen namelijk voor acupunctuur. Deze behandelmethode zou een positieve uitwerking hebben op honden of katten met artritis, zenuwpijn of constipatie. Hondenbezitster Cyndee Clay geeft aan dat ze eerst nogal sceptisch was. Artritis en beschadigde zenuwen in de ruggengraat hadden tot gevolg dat onze hond Maddie met veel pijn te kampen had en haar achterpoten maar moeilijk kon gebruiken. Ze moest al maanden steroïden slikken om de pijn te verminderen en een operatie lag in het verschiet. Vrienden wezen ons echter op de heilzame werking van acupunctuur. Ik had mijn twijfels over de werkzaamheid van deze behandelmethode, maar besloot het toch maar te proberen. Acupunctuur is geen instant wondermiddel, maar lijkt desondanks haar vruchten af te werpen. Maddie is sterker geworden, loopt al een stuk beter en heeft bovendien nauwelijks nog pillen nodig, zegt Clay. Het lijkt er dus op dat acupunctuur uitkomst kan bieden voor huisdieren met bepaalde gezondheidsproblemen. De kosten zijn afhankelijk van de duur en aard van de behandeling.
De natuurorganisatie deed de oproep zondag in het radioprogramma Vroege Vogels. Trichomonas, ofwel het geel, veroorzaakt een geelkleurig abces in de keelholte, waarna de vogels stikken of verhongeren.
De ziekte wordt verspreid via de bek van de dieren en dus vormen voeder- en drinkbakken een bron van infectie. De afgelopen week werden in totaal ruim tweehonderd verdachte vogels gemeld, die vrijwel zeker aan de ziekte overleden zijn.
Ze worden vooral gevonden in Overijssel en Gelderland. Maar de ziekte zich inmiddels over het hele land verspreid, met uitzondering van Zeeland en de Waddeneilanden. Vooral groenlingen, merels en Turkse tortels zijn op dit moment het slachtoffer. In Duitsland kwamen al tienduizenden vogels om.
De Vogelbescherming, die advies in won bij onderzoeksinstituut Alterra van de Wageningen Universiteit, zegt dat in de herfst als het kouder wordt de besmettingen zullen afnemen. Dan kan ook weer voedsel en water worden gegeven. Nu hebben vogels voldoende voedsel en drinken in de natuur.
De Thaise jonge olifant Plai Peh wordt eindelijk geholpen aan zijn ontstoken voet. Het kalf, dat al twee jaar met een gezwollen voet rondloopt, wordt behandeld in het Lampang olifantenziekenhuis. De in het Khao Ang Rue Nai wildlife sanctuary woonachtige Plai Peh raakte met zijn voet bekneld in een val, die was geplaatst door een jager. Zijn voet liep daarbij een infectie op, die voor een grote zwelling heeft gezorgd.
De olifant wordt overgebracht naar een ziekenhuis, waar hij behandeld wordt aan de voet. De behandeling wordt mogelijk gemaakt door donaties die zijn gedaan aan Khunying Wannee Vidhayasirinun, een organisatie die zich inzet voor hulp aan wilde dieren die in Thailand leven.
Deze indrukwekkende foto's tonen het moment waarop een arend een zwaan in haar vlucht onderschept. De zwaan liet zich verrassen toen ze over een rivier vloog in het Canadese Terrace.
De enorme arend, met een spanwijdte van twee meter, landt bovenop de zwaan, maar lost zijn prooi na een gevecht van 5 seconden. De zwaan slaagt erin te ontsnappen en maakt een duikvlucht naar de oever om zich daar tussen de bomen te verschuilen.
De foto's werden genomen door een amateurfotograaf. De 41-jarige moeder van twee kinderen zag de zwaan over de rivier vliegen toen de arend aanviel.
PHILADELPHIA - Eén van de grootste mysteries van de biologie is ontrafeld: waarom staan flamingo's zo graag op één poot? Twee wetenschappers hebben Caribische flamingo's in gevangenschap uitgebreid bestudeerd en menen dat ze eindelijk het sluitende antwoord hebben gevonden op de vraag die biologen al jaren bezighoudt. Flamingo's staan op één poot om hun lichaamstemperatuur te regelen.
FOTO EPA
Matthew Anderson en Sarah Williams, vergelijkingspsychologen aan de universiteit van Philadelphia, bestudeerden in de eerste plaats of flamingo's taken bij voorkeur met één bepaalde kant van hun lichaam uitvoeren, zoals mensen rechts- of linkshandig zijn. Ze stelden vast dat flamingo's hun hoofd liefst laten rusten aan één kant van hun lichaam. Bovendien bleken vogels die hun hoofd aan de linkerzijde van hun lichaam laten rusten, agressiever te zijn tegenover soortgenoten. Het duo zag ook dat flamingo's geen voorkeur hebben op welke poot ze gaan staan.
Daarna onderzochten Anderson en Williams of de houding op één poot de dieren helpt de vermoeidheid in hun poten te verminderen of de dieren in staat stelt sneller op te vliegen bij dreigend gevaar. Dat bleek niet het geval te zijn. De onderzoekers stelden wel vast dat de dieren liever op één poot staan in water dan op de grond. "Gezien water meer lichaamswarmte opneemt, denken we dat ze op één poot staan om hun lichaamstemperatuur te regelen. Als ze beide poten in het water houden, verliezen ze te veel lichaamswarmte. Onze resultaten leveren het definitieve bewijs dat thermoregulatie de voornaamste functie is van hun houding", aldus Anderson. Flamingo's wisselen dan ook vaak van poot om te vermijden dat één poot te koud zou worden.
Aangenomen wordt dat andere vogels die ook vaak op één poot staan, zoals reigers, ooievaars en eenden, dat om dezelfde reden doen. (HLN.be)
Wie eens andere huisdieren wil zien, kan het laatste weekeinde van augustus terecht op de schapen- en geitenhappening in Lebbeke. Ik denk dat het de moeite meer dan waard is !
Schapen en geitenhappening VHGS zaterdag 29 augustus & zondag 30 augustus 2009
In de loop van de komende dagen zullen we meer informatie over ons Clubkampioenschap op onze website plaatsen. Nog even geduld dus !
Hieronder vind je de linken naar alle documenten met meer uitleg over onze schapen- en geitenhappening.
Uitnodiging schapen- en geitenhappening
Tentoonstelling bijzondere schapen- of geitenrassen
Vogels beschouwen honden als natuurlijke vijanden.
De hond uitlaten kan gevolgen hebben voor het vogelbestand. Uit onderzoek blijkt dat honden tot 41 procent van het vogelbestand wegjagen. Volgens de Australische onderzoekers beschouwen vogels, honden als natuurlijke vijanden en potentiële predatoren. De studie verschijnt in het wetenschappelijke vakblad Royal Society journal Biology Letters. Charity Birdlife International neemt het besluit ernstig en wil dat de langetermijneffecten van de aanwezigheid van honden in vogelgebieden, onderzocht wordt, meldt de BBC.
De onderzoekers lieten eerst baasjes met honden aan de leiband, wandelen. Twintig seconden later volgde een observator en die telde de zichtbare en hoorbare vogels. Een controlegroep van wandelaars zonder honden legde hetzelfde traject af. "We waren versteld van het resultaat en de impact van de honden. Het verschil tussen de wandelaars met en zonder honden was aanzienlijk", aldus Banks.
Het onderzoeksteam stelde vast dat het aantal vogels met 41 procent gedaald was en het verschil in soorten met 35 procent. Dezelfde resultaten werden opgetekend in gebieden waar honden en wandelaars verboden zijn, wat er volgens de onderzoekers duidelijk op wijst dat vogels helemaal niet wennen aan de aanwezigheid van honden.
Ze kwamen ook tot de vaststelling dat wandelaars zonder hond, een negatieve invloed hadden op de aanwezigheid van het aantal vogels, zij het beperkt. Anderzijds hadden twee wandelaars in het bijzijn van een hond geen grotere impact. Het aantal wandelaars met een hond maakt geen wezenlijk verschil, wel de aanwezigheid van een hond. "Het is duidelijk dat vogels een aversie hebben van honden. Ze zien honden als potentiële predators", aldus Banks.
Het onderzoeksteam wil nu nagaan hoe lang de vogels wegblijven. De onderzoeker zegt dat de resultaten van het onderzoek zinvol zijn voor natuurbehoud en hoewel de studie uitgevoerd in Australië werd, gaan de resultaten ook op voor de rest van de wereld. "We hopen dat de informatie ook van nut kan zijn bij het nemen beslissingen of zones al dan niet toegankelijk moeten zijn voor mensen met of zonder honden", weet Banks.
Martin Fowlie van Birdlife International zegt dat de studie een bevestiging is van wat natuuractivisten al langer wisten. "Het resultaat is niet verrassend, we weten al langer dat honden een impact hebben op het vogelbestand. Het interessante is wel dat het nu ook kwantitatief bewezen is. Het zou nu vooral interessant zijn om vast te stellen hoe lang de vogels wegblijven: een paar minuten, uren of dagen", besluit Fowlie. (hln)
08:58 Eekhoorntjes zetten het meestal op een hard lopen als er mensen in de buurt komen. Maar je hebt natuurlijk ook uitzonderingen...
Melissa Brandts en haar echtgenoot genoten van een ontspannen dagje aan een Canadees meer. Ze besloten een foto te nemen ter eeuwige herinnering.
"We zetten de camera op een rots en schakelden de zelfontspanner aan", aldus Brandts. "Plots dook de nieuwsgierige eekhoorn op voor de lens. We hebben er dagen om gelachen."
In Baileux, een gemeente tussen Couvin en Chimay, is dinsdagnacht een groep van 58 ooievaars neergestreken. Deze uitzonderlijk grote groep trekvogels komt waarschijnlijk uit Oost-Europa en is op weg naar het zuiden. (belga/dea)
Een soort is een verzameling van gelijkaardige exemplaren. Maar er zijn ook betekenisvolle verschillen binnen een soort, wist Darwin. Hoe variabel is het gedrag van een wilde soort? Leggen we die variatie onbewust aan banden als we bedreigde soorten in gevangenschap kweken om ze te redden?
Temperament of persoonlijkheid lijkt iets typisch voor mensen. Voer voor psychologen, denk je dan. Maar hondenliefhebbers praten ook over het 'karakter' van hun hond. En ook zoobewakers ervaren dat twee exemplaren van eenzelfde soort erg anders kunnen reageren.
Hoe zit dat met het temperament van wilde dieren? Hoe variabel is het gedrag van een soort, en wat betekent dat voor het kweken van wilde dieren in gevangenschap? Kweekprogramma's zijn bedoeld om bedreigde soorten overeind te houden.
Maar verandert het gedrag van wilde dieren in gevangenschap? En wat zijn de gevolgen wanneer ze opnieuw in de natuur worden losgelaten?
De jongste jaren nam onze kennis over het temperament van wilde dieren fors toe. Zo is er veel bekend over het temperament van de koolmees. Als wilde koolmezen in een testkooi in het laboratorium worden gebracht, verschillen ze in hun gedrag. Sommige individuen trekken meteen nieuwsgierig rond in die nieuwe, onbekende omgeving. Andere mezen blijven als genageld op een stokje zitten.
Die verschillen tussen individuele mezen blijken consistent onder verschillende tests. Bovendien blijkt de mate waarin mezen exploratief gedrag vertonen overerfbaar te zijn. Variatie en overerfbaarheid zijn twee noodzakelijke ingrediënten voor evolutie via selectie, zo leerde Darwin.
Maar net zoals bij de menselijke psychologie, blijken er ook bij mezen verbanden te bestaan tussen verschillende gedragskenmerken. Meer exploratieve mezen zijn ook agressiever tegen soortgenoten en hebben een grotere neiging om zich verder van hun geboorteplaats te vestigen. Een natuurlijke populatie van koolmezen herbergt een divers pakket aan gedragstypes of temperamenten. Het natuurlijk milieu is variabel en soms doet het ene type het beter, dan weer een ander. Bij voedselschaarste heeft een agressief type een betere overleving, maar wanneer er overvloed is, blijkt agressie net minder succesvol.
Koolmezen zijn geen buitenbeentjes. Gelijkaardige resultaten worden geboekt voor een groeiende collectie van dieren; van stekelbaarsjes en andere vissen tot marmotten, jachtluipaarden en zelfs spinnen en insecten.
En wat met bedreigde soorten? Sommige bedreigde soorten zijn ondertussen talrijker in dierentuinen dan in de vrije natuur. Alser voldoende exemplaren gekweekt zijn, kunnen ze opnieuw vrijgelaten worden. Die strategie geldt niet alleen voor okapi's, bonobo's en andere exotische dieren. Ook dichter bij huis zoeken natuurbeschermers soms heil in die laatste noodmaatregel. België en Nederland werken bijvoorbeeld samen om de laatste populaties van de wilde hamster te versterken door gekweekte exemplaren los te laten.
In gevangenschap kan er onbewust selectie optreden voor bepaalde gedragsvarianten. Rustige, weinig agressieve exemplaren overleven beter in kooien dan exemplaren met een meer 'zuiders temperament'. Na enkele generaties in gevangenschap kan het gedrag van een soort in zekere mate verschillen van dat van een wilde populatie. Maar agressie en exploratief gedrag zijn vaak belangrijke troeven voor een leven in de vrije natuur. Het succes van herintroductieprogramma's met gekweekte dieren heeft dan ook minder succes dan programma's met dieren die in het wild werden gevangen.
Kweekprogramma's blijven een moeizame manier om soorten te beschermen. Soms is het de laatste mogelijkheid om een soort te reanimeren. Moderne inzichten van de evolutiebiologie en het gedragsonderzoek helpen om de efficiëntie van die aanpak op te krikken. Maar zulke intensieve zorgen zijn enkel haalbaar voor een beperkt aantal favoriete soorten. Een ruimer gamma van weinig populaire soorten zou evenzeer aan het infuus moeten. Een soort-per-soort aanpak is onvoldoende om de biodiversiteit uit haar crisis te halen. Intensieve zorgen zijn uiteraard nuttig, maar ze vervangen geenszins een breed gezondheidsbeleid voor onze biodiversiteit.
Hans Van Dyck is hoogleraar gedragsbiologie en natuurbehoud aan de Université Catholique de Louvain (UCL). In deze zomerserie kijkt hij naar onze biodiversiteit door de bril van Darwin.
BRUSSEL - Esopus' fabel over de dorstige kraai is uit het leven gegrepen.
In de fabel 'De dorstige kraai' van de Griekse dichter Esopus stuit een kraai die al dagen niet meer gedronken heeft, op een kan met water. De hals daarvan is echter te smal voor zijn kop en het water in de kan staat laag, dus drinken kan de kraai niet. Tot hij een stapel steentjes ziet, die hij een voor een in de kan begint te gooien. Het water stijgt, zodat de slimme vogel alsnog zijn dorst kan lessen.
In de natuur heeft niemand het kraaien ooit zien doen, maar dat het intellect van deze dieren geen fabeltje is, heeft een experiment met een verwante vogelsoort bewezen. Roeken, vogels uit de familie van de kraaiachtigen, halen een worm uit een reageerbuis door op een vergelijkbaar slimme manier te redeneren, melden Engelse psychologen van de universiteiten van Londen en Cambridge in Current Biology .
Christopher Bird (nomen est omen) en Nathan Emery vonden het 'niet ethisch' om vogels voor de wetenschap te laten verdorsten. In plaats daarvan bedachten ze een experiment dat aardig in de buurt komt van de uitdaging uit Esopus' fabel. Ze gaven vier roeken elk een reageerbuis met daarin de larven van de wasmot - het favoriete snoep van de vogelsoort - drijvend op een bodempje water, nét buiten bereik van de roekensnavels. In video-opnamen van het experiment is te zien hoe de vogels hun kop schudden en de worm langszij en van bovenaf bekijken, 'als om het probleem in te schatten', aldus Emery tegenover de nieuwssite ScienceNow .
Vervolgens legden de onderzoekers een stapeltje keien van ongelijke grootte naast de buizen. Het duurde niet lang voor alle vier de roeken die in de reageerbuis begonnen te stapelen, waardoor het water steeg en ze de worm te pakken kregen (dat die eraan ging in het experiment vonden de onderzoekers kennelijk wél ethisch door de beugel kunnen).
De vier roeken kregen al snel in de gaten dat de worm het snelst binnen bereik kwam als ze allereerst de grote stenen in de buis deden - en allevier voegden ze heel efficiënt niet méér stenen toe dan nodig was om het water net voldoende hoog te doen stijgen, melden de onderzoekers.
Bijzonder aan de studie is dat roeken in het wild geen gereedschap gebruiken. Ze kunnen het trucje dus niet van hun ouders hebben geleerd. Toch vonden ze in het experiment allemaal vrijwel meteen de juiste oplossing, zodat ze er ook niet door stom geluk kunnen zijn opgekomen. Kennelijk beschikken de dieren over een aangeboren vorm van gezond verstand - een eigenschap die tot dusver alleen aan mensen en mensapen was toegeschreven.
Met hun vermogen om praktische problemen op te lossen 'wanneer die zich stellen', onderschrijven roeken overigens heel mooi de moraal van Esopus' verhaal: de noodzaak is de moeder van de uitvinding.
Intensieve visvangst doet de visbestanden kelderen. Maar is het alleen een probleem van aantallen, of veranderen visvangst en jacht ook de eigenschappen van wilde dieren?
Visbestanden in de immense oceaan zijn zo gigantisch groot dat we ze onmogelijk kunnen laten crashen door visvangst. Dat geloofden althans vissers en beleidsmakers tot voor kort. Maar ze hadden het mis. De bestanden van enkele commercieel belangrijke vissoorten zijn spectaculair gekrompen. Er zijn niet alleen veel minder exemplaren van kabeljauw en co. Forse kleppers, zoals op de vergeelde plaatjes van midden vorige eeuw, vangt men nu niet meer. Niet alleen de aantallen vissen, ook de vissen zelf blijken te krimpen.
Hoe kan dat? Verandering in de omgeving kan de selectiedruk veranderen, zo wist Darwin. Intensieve visvangst verandert voor de vissen de spelregels om te overleven.
Visvangst doet de sterfte vooral bij de grote exemplaren toenemen. Kleintjes geraken door de mazen van het net, of worden teruggegooid. Als dat selectieve regime blijft voortduren, worden kleine exemplaren die snel geslachtsrijp zijn, bevoordeeld tegenover grote exemplaren die traag groeien.
Die kenmerken zijn overerfbaar. Het aandeel grote volwassen vissen in de populatie neemt generatie na generatie af. Dat is slecht nieuws, niet het minst voor de vissers. En het probleem is nóg complexer.
De grootte van een vis staat niet los van zijn vruchtbaarheid. Kleine exemplaren leggen minder eieren dan grote exemplaren. Intensieve visvangst heeft dus minder vruchtbare vissen als gevolg.
De gevolgen voor de populatie blijven niet uit, zo leert ons de goed gedocumenteerde crash van de Atlantische kabeljauw in de Canadese wateren. De vissen reageren op de selectieve impact van de visserij, maar werken zich als populatie flink in nesten.
Kunnen selectie en aanpassing dan tot uitsterven leiden? Theoretische modellen laten daar geen twijfel over bestaan. Empirisch zijn er nog maar weinig tests, maar het voorbeeld van de kabeljauw is erg suggestief.
Aan de Noorse kust worden kabeljauwen ook in baaien gekweekt. Netten verhinderen dat ze het ruime sop kiezen. Kwekers kunnen dan grote en snelgroeiende varianten bevoordelen. Maar de eitjes en het zaad komen wel tot bij de wilde kabeljauwen. Dat leidt tot kruising met wilde types. Recent onderzoek toont dat hybriden slecht aangepast zijn aan de spelregels van de vrije zee met visvangst. Deze vorm van aquacultuur veroorzaakt bijkomende druk op de wilde populaties.
Beperkt deze evolutie zich tot de zeevisserij, of kan ook jacht op het land tot het veranderen van soorten leiden? Zeer zeker. Neem bijvoorbeeld de mamushi-slang in Japan. In sommige populaties wordt die slang hevig bejaagd, terwijl dat niet zo is in andere gebieden. Wat blijkt nu? Slangen in bejaagde gebieden zijn kleiner en hebben zelfs minder wervels dan in niet bejaagde gebieden. Grote slangen sneuvelen immers vaker dan kleine. Maar ook hun gedrag verandert. Slangen in gebieden waar gejaagd wordt, zijn schuwer.
Er zijn nog voorbeelden. Hoewel vaak wordt gedacht dat jagers een willekeurige steekproef van het wild doden, blijkt dat niet altijd zo te zijn. Zo'n selectie kan leiden tot evolutionaire veranderingen binnen de populatie. Zo werd bijvoorbeeld een invloed van jacht op de genetische variatie van het edelhert en de vos vastgesteld.
De mens is uitgegroeid tot een belangrijke factor voor de evolutie van soorten. Hij zette van oudsher de eigenschappen van dieren en planten naar zijn hand. Huisdieren, fruit- en landbouwgewassen veranderde hij door artificiële selectie. (Domesticatie en veredeling van soorten vormden trouwens een fascinerende inspiratiebron voor Darwin om evolutie via selectie te begrijpen.) Intensieve visserij en jacht zorgen dus ook voor evolutionaire veranderingen van de kenmerken van wilde soorten. Die veranderingen zijn evenwel onbedoeld en vaak zelfs ongewenst, zoals bij het kleiner worden van de kabeljauw.
Evolutie door de mens blijkt bovendien allesbehalve een traag proces te zijn. Enkele decennia of soms jaren volstaan om sommige soorten ingrijpend te veranderen. Het is Darwin op speed. Wie aan verstandig vis- en wildbeheer wil doen, heeft het best een grondige notie van evolutiebiologie.
Hans Van Dyck is hoogleraar gedragsbiologie en natuurbehoud aan de Université Catholique de Louvain (UCL). In deze zomerserie kijkt hij naar onze biodiversiteit door de bril van Darwin.
Dus dit is de situatie. Je toert door Mexico, in je huurwagen, genietend van het uitzicht. Plots stel je vast dat je moet tanken en je stopt aan een benzinestation om bij te tanken, als je plots dit uit de garage ziet komen
Je denkt bij jezelf( in t Amerikaanders) ,W T F.CK Dan draait het beest zich plots om en kijkt naar u .
Vruchtbaar en duur superschaap Tophill Joe overleden
Vruchtbaar en duur superschaap Tophill Joe overleden
9/08 Tophill Joe, het duurste schaap van Groot-Brittannië, is niet meer. "We zullen hem missen", aldus de eigenaar.
De ram was niet alleen duur, maar ook erg vruchtbaar. In totaal verwerkte hij meer dan duizend lammmeren, die omgerekend zo'n miljoen euro opbrachten.
Tophill Joe is wellicht overleden aan de gevolgen van de aanhoudende hitte. "Hij was nog tot op het einde actief", weet de eigenaar.
Zes jaar geleden werd de ram voor 150.000 euro verkocht. Het beest was naar verluidt zoveel geld waard omwille van zijn mooie schedel en poten. Zijn wol was ook van de beste kwaliteit.
Een openluchtzwembad voor honden heeft in deze warme dagen voor een enorme toeloop gezorgd in Rome. Dat bericht de Romeinse krant La Repubblica.
Halve meter diep Aan de Tiber nabij de Milvische brug (Ponte Milvio) kunnen de dieren in een zwembad van 50 centimeter diep afkoeling zoeken, een douche nemen, spelen en eten krijgen. Voor de baasjes of bazinnetjes staan ondertussen ligstoelen en een aperitief ter beschikking.
Succes Na een maand hebben al 2.700 honden gespeeld in het bad aan de rand van het historische centrum van de Italiaanse hoofdstad. Voor honden moet een toegangsprijs betaald worden, hun eigenaars mogen gratis binnen. (dpa/sam)
Jullie dachten dat ik er niet meer was hè, mis hoor. 'k Heb zoveel werk gehad de laatste tijd om mijn kennissenkring te vergroten. Alleen die dikke witte mamapoes daar is dus niks mee aan te vangen. Alsekik wil spelen dan rent die als een gekke den boom in zò hoog dat ik daar niet meer bij geraak. Maar ja, da's ook een spelleke hè, 't duurt alleen niet lang. Maar weten jullie nog die grote poes met die ijzeren schoenen, dat is nu mijn vriendje geworden hoor. 't Is ne lieve maar wel ne viezerik. Ik maak ik altijd een schoon putteke om mijn "dingeske" in te doen en dan doen ik dat mooi toe. Die grote poes die maakt van die grote bollen en plof alles op de grond. Een echte viespeuk. 'k Heb al geprobeerd om hem dat voor te doen, maar die snapt er niks van. En die grote bollen die krijg ik niet in de grond zenne. Ge moet dat zien !!! Niet te doen. 't Zijn hier allemaal van die raar gevallen. D'er lopen er hier rond met pluimen, die doen niks anders dan puttekes maken en dan leggen die daar niks in zenne, die laten ook alles vallen waar ze staan, maar die maken ook van die grote bollen en die pakken vrouwke en 't baaske weg, dat van den ene laten ze liggen en dat van die andere steken ze in de ijskast ... ik bennekik hier den enige properen in dat huis. Allee, 'k ga nog eens op witte mamapoezenjacht. Die zal dat toch ook wel eens leren zeker dat het leuk is om met mij te spelen ? Allemaal goe zot hier, maar ze wel allemaal lief hoor !
Wereldberoemde koala Sam lijdt aan dodelijke ziekte
Wereldberoemde koala Sam lijdt aan dodelijke ziekte
Sam werd wereldberoemd toen ze tijdens de vreselijke bosbrandentragedie van een flesje water van brandweerman David Tree dronk.
De koala herstelde snel van haar verbrande pootjes, maar sukkelt nu met cystes op haar urinewegen en geslachtsorganen.
Koala Sam werd begin dit jaar wereldberoemd door de enorm vertederende beelden van een brandweerman die haar tijdens de verschrikkelijke bosbranden in Australië van een flesje water deed drinken. Nu is het leven van de vrouwelijke koala Sam weer in gevaar, door een levensbedreigende ziekte. Later deze week wordt de beroemdste koala aller tijden geopereerd. De halve wereld bidt dat alles goed komt.
Verbrande pootjes De alles verwoestende 'Victorian Bushfires' gingen de geschiedenis in als de grootste ramp in de Australische geschiedenis met minstens 173 doden. Toch waren er ook lichtpunten aan de ramp: de grote solidariteit onder de Australiërs om de getroffen gezinnen te helpen en dan was er ook dat hartverwarmende beeld van een wijfjeskoala die de bosbranden overleefd had. Dolblij lurkte ze temidden van verschroeide bossen aan een flesje water van brandweerman David Tree. In een speciaal opvangcentrum herstelde Sam heel snel, want haar pootjes waren verbrand. Maandenlang ging alles goed, maar nu heeft Sam een levensbedreigende ontsteking op haar urinewegen en geslachtorganen.
Blindheid Omdat de ziekte (chlamydia met een geleerde term, een soort infectie) op termijn onvruchtbaarheid, verstoppingen in de urinewegen en zelfs blindheid kan veroorzaken, wordt Sam deze week nog geopereerd om de cystes die haar leven bedreigen weg te nemen. De ziekte komt veel voor bij koala's. Vaccinaties in het verleden bleken vruchteloos. Naar schatting de helft van alle koala's is besmet, zodat de ziekte deze unieke eucalyptusblaadjes verslindende soort zelfs zou kunnen uitroeien.
Hartverscheurend In het 'Southern Ash Wildlife Shelter' zijn ze er het hart van in. "Sam was echt goed aan het herstellen", zegt woordvoerder Nic Pullen. "Haar brandwonden waren geheeld en ze had zelfs al een sterk moederinstinct ontwikkeld: ze ontfermde zich over enkele koalaweesjes (joey's zoals de Aussies baby's van koala's en kangoeoroes noemen). Dat ze nu moet herstellen van cystes door chlamydia is hartverscheurend voor iedereen die bij haar opvang betrokken is. (kh)
In de Ayios Georgios-zoo op het eiland Cyprus is een uiterst zeldzame albino kangoeroe geboren. De witte kangoeroe (eigenlijk een wallabie, de kleinste soort kangoeroes) huppelt voorlopig nog wat onwenning tussen zijn gekleurde soortgenoten. Het beestje werd twee maanden geleden al geboren, maar kroop pas vorige week uit de buidel van zijn moeder. Het geslacht van de witte wallabie moet nog bepaald worden.
Een inwoonster van Boncelles, een deelgemeente van Seraing, gebruikt menselijk haar om everzwijnen weg te houden uit haar tuin. Ze verspreidt het haar in de hagen. Everzwijnen hebben immers een hekel aan menselijke geuren.
Pierre Luxen, specialist aan de ULB, bevestigt in La Meuse dat het systeem kan werken. Ook jagers en landbouwers kennen de truc. Volgens Luxen is succes evenwel niet gegarandeerd en moeten de haren regelmatig "ververst" worden. (belga/mvdb)
Een 26-jarige Chinese duikster dankt haar leven aan een walvis. Yang Yun nam deel aan een wedstrijd waarbij ze zo diep mogelijk in een aquarium met ijskoud water moest duiken en daar zo lang mogelijk blijven. Ze kreeg erge krampen en kon niet meer naar boven zwemmen.
'Ik zonk verder weg en begon te stikken. Ik dacht dat ik doodging', vertelde ze achteraf. Maar plots was er Mila, de beloegawalvis, die gemerkt had dat de vrouw in moeilijkheden zat. Mila nam het been van de vrouw in de bek en duwde haar naar boven.
'Weinigen kunnen zoiets zeggen, maar ik heb mijn leven te danken aan die walvis', zegt Yang Yun.
Bijna elke bloem vormt wel stuifmeel en zoete nectar. Veel soorten bloemen trekken door een bijzondere bouw hun eigen klanten aan. Niet alleen vlinders en bijen, maar ook hommels, vliegen, sommige soorten kevers enz. Een feest om naar te kijken en een heel goede reden om extra veel vlinderlokkende planten in uw tuin te zetten. Puur natuur! Met als extra voordeel dat het ook vaak planten zijn die heerlijk geuren. Daarmee (en met hun bloemkleuren) lokken ze immers hun bestuivers. Er zijn vlindersoorten, zoals de Atalanta, die verzot zijn op het zoete sap uit rijpe vruchten. Wie zon vlinder eenmaal het sap uit een overrijpe druif heeft zien drinken, vergeet dat nooit meer. Dat is echt natuur in de tuin.
De vlinderstruik (Buddleja davidii) staat aan de top van het lijstje vlinderplanten, en er zijn er veel meer.
In de natuur zijn heel wat planten uitgesproken vlinder- en bijenplanten. Een deel ervan kan zonder meer in tuinen worden toegepast. Om er een aantal te noemen:
Dit zijn echte inheemse planten, maar hun gekweekte soortgenoten zijn vaak net zo vlinder- en bijvriendelijk.
Een vaak geziene dagvlinder eind juli is het bonte zandoogje
Een paar heel vlindervriendelijke siertuinplanten
Aan de top van het lijstje staat natuurlijk de echte vlinderstruik (Buddleja davidii ) met zn grote trossen bloemen in augustus aan de einden van de twijgen. Prachtplanten zijn het. Snoei ze ieder voorjaar kort en ze houden maat. Ze vormen dan zelfs meer bloeitakken.
De roze zonnehoeden (Echinacea purpurea ) met hun bolle, oranjebruine hart zijn in juli-september ook zulke vlindertrekkers. Tijdens zonnig weer is het aantal vliegbewegingen bij de struiken stukken groter dan op Schiphol in het hoogseizoen. Bij de kogeldistels (Echinops ) is het dan zo mogelijk zelfs nog drukker, maar dan vooral met hommels.
Dagpauwoog op een witte Echinaceae
In augustus-september fungeert de hemelsleutel (Sedumspectabile ) met zijn dikke lilaroze, witte of zelfs donkerrode (Septemberglut) bloemschermen als grand café voor massas vlinders, die bijna dronken worden van de zoete nectar uit de bloemen. Salie (Salvia ) noemden we al. Dat zijn toppers op bijen- en hommelgebied, de gekweekte cultivars net zo als de echte wilde soorten. De bloemen hebben een speciale bestuivingsinrichting die helemaal op hommels en bijen is afgestemd. Het is nog steeds een raadsel hoe de natuur dat voor elkaar krijgt. Asters, vooral de lage kussenasters (Aster Dumosus Groep) zijn planten die tijdens de bloei (augustus-oktober) overdekt kunnen zijn met bloemen én met vlinders. Als laatste (maar er zijn er veel meer) noemen we de bergamotplant (Monarda ) u weet wel, de plant die de smaak aan Earl Grey-thee geeft. Ook daar zijn vlinders en bijen gek op als de planten bloeien (juli-augustus). U ziet, het is echt niet moeilijk om van uw tuin een echte vlinder- of bijentuin te maken.
mailgroep huisdieren
.gif)
.gif)
Alleenstaande bejaarden kunnen baat hebben bij een nieuwe vorm van "gezelschapsdier", zo blijkt uit een rapport van de Britse Royal Academy of Engineering. "Robotkatten" kunnen in zo'n situatie op verschillende vlakken nuttig zijn.In het rapport wordt onderstreept dat dergelijke "autonome huisdieren" zowel voor het vaak broodnodige gezelschap als voor medische en praktische ondersteuning kunnen zorgen. Daarenboven kunnen ze worden voorzien van sensoren waardoor ze als brandalarm kunnen dienen of een waarschuwingslichtje doen branden als er wordt gebeld of als de telefoon gaat. Volgens professor Will Stewart van de universiteit van Southampton, die meewerkte aan het rapport, "zijn de mogelijkheden van een dergelijke aanpak niet beperkt door de technologie, maar tot dusver wel door een gebrek aan belangstelling. Vanzelfsprekend gaat het hier niet om een volledig alternatief voor een kind dat regelmatig op bezoek komt, want voortdurende aandacht blijft het ideaal. Maar dat is in de praktijk moeilijk te realiseren." (BEH)![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00650/vleesetendeplant_650132d.jpg"," "," ",199,134); "javascript:fotovenster(\"http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00650/vleesetendeplant_650132d.jpg\",\" \",\" \",199,134);")
