Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
02-11-2008
Roodborst en andere 'ijsvogels'
Gerrit Jansen: Roodborst en andere ijsvogels
vrijdag 31 oktober 2008 | 08:29 | Laatst bijgewerkt op: zaterdag 01 november 2008 | 11:44
IJsvogel. foto Otto Faulhaber
Voor de meeste tuinliefhebbers is de roodborst een wintervogel. Alleen in grote tuinen zien we hem ook in de zomer. Zelfs in hartje winter prevelen zowel man als vrouw hun liedje. Dit is bittere noodzaak, want in die tijd verdragen zij elkaar niet.
Ik heb iets tegen verkleinwoordjes. Er zitten in onze tuin dan ook geen musjes, meesjes of vinkjes maar gewoon huismussen, koolmezen en vinken.
Toch zeg ik liever roodborstje dan winterkoninkje en dat heeft duidelijk niet met het formaat te maken.
Een winterkoning gedraagt zich in de winter, in ieder geval vocaal, als een kerel: enorm wat kan dat beestje een stem opzetten. Beestje, daar heb je het weer.
Het roodborstje daarentegen, ook een winterzanger, prevelt heel zacht, maar o zo muzikaal zijn maar ook haar liedje.
Het zoetgevooisde geklets van dit familielid van de nachtegaal is niet alleen aan de man voorbehouden. In oktober als alle andere vogels zo'n beetje zwijgen, zingen zowel man als vrouw roodborst volop. Mannetjes en vrouwtjes leven dan solitair en zijn gedurende de winter elkaars concurrenten. Niet alleen 's morgens vroeg, ook bij het vallen van de schemer kan men in deze tijd van het jaar genieten van de zang. Hoge fluittonen schieten uit het lieflijke gemurmel omhoog. Thijsse beschrijft in 'Het vogeljaar' de zang van de roodborst heel treffend: 'Het lijken vuurpijlen van vreugde, opstijgend uit een zee van tevredenheid.' Een roodborst straalt inderdaad tevredenheid uit. Het vogeltje boeit niet alleen door kleur en gedrag. Het grote gitzwarte oog is meer dan imponerend.
De Engelsen gaan met hun vriendschap voor het roodborstje heel ver. Geen kerstkaart zonder 'robin' daarginds. Geen wintervertelsel of er komt een robijntje in voor. In Engeland is kraaloog een echte standvogel. Zomer en winter kun je hetzelfde individu in dezelfde tuin aantreffen. Onze roodborstjes zijn echter trekvogels. De meeste tuinen krijgen de roodborst alleen in de winter op bezoek. In grotere meer parkachtige tuinen kan men hem gedurende het gehele jaar aantreffen. Ringonderzoek heeft aangetoond dat dit meestal niet dezelfde exemplaren zijn. Een onbekend aantal trekt in het najaar weg naar Zuid-Frankrijk en het Iberisch schiereiland. Noordelijke vogels, voor ons de winterroodborsten, nemen hun plaatsen in. Zij zijn lang niet zo schuw als de roodborsten die bij ons hun jongen grootbrengen.
Dat voor de meeste mensen het roodborstje een wintervogel is, bevestigt Hans Dorrestijn nog eens in zijn 'Dorrestijns Vogelgids'. Hij beschrijft een roodborst die met veel plezier met zijn ijle pootjes schaatsbewegingen maakt over een bosvennetje bij de Planken Wambuis. Wel anderhalve meter schaatste het robijntje over de ijsvloer en aan de finish keek kraaloog volgens de schrijver verrukt om zich heen als of hij een prestatie van formaat had geleverd. Ik heb wel meer vogels zien schaatsen; nou ja schaatsen, eigenlijk sleetje rijden. Wat te denken van de eend of de meerkoet die komt aanvliegen en een tiental meter voor het wak op het ijs landt en dan als een pinguïn verder glijdt. Van ijsplezier is volgens mij echter geen sprake.
Roodborstjes hebben weinig met de winter op. Dat geldt voor de meeste kleine vogels, zij hebben gezien hun relatief grote lichaamsoppervlak meer problemen met de warmtehuishouding dan de grotere vogels. Kleine vogels hebben weinig massa; veel van de bij de verbranding vrijgekomen warmte raken ze door het relatief grote huidoppervlak snel kwijt. Ze moeten dan ook veel eten of snel de bolvorm aannemen, waarmee ze het contactvlak met de buitentemperatuur verkleinen. Maar dan zitten ze wel stil en blijft er weinig tijd over om te foerageren. Anders dan de namen doen vermoeden, hebben winterkoning en ijsvogel ook weinig met de winter op. Beide soorten zijn bij ons standvogelvogel. Ze trekken voor de winter niet weg naar gebieden die aangenamer zijn wat temperatuur en voedsel betreft. Dit blijven brengt risico's met zich mee. In strenge winters worden de populaties van deze twee 'kou- kleumen' gedecimeerd.
Roodborsten zijn uitermate nieuwsgierig. Met wat afval van tafel, wat meelwormen of universeelvoer uit de dierenwinkel is het vogeltje heel tam te maken. Pas wel op met de meelwormen. De roodborst is er verzot op en kent geen grenzen. Meelwormen laxeren enorm en dat kan de dood van de vogel tot gevolg hebben.
Onze winterroodborst komt me zingend tegemoet, wanneer ik in de tuin wat blad weghark. Als ik hem een kleine regenworm toegooi, gaat hij er met korte pasjes op af. Even draait hij het hoofd schuin en kijkt met een groot donker kraaloog naar de kronkelende worm. Dan pakt hij de pier in de snavel; schudt hem even heen en weer en werkt hem naar binnen. Even later vliegt hij in de meidoornhaag. Hoge fluittonen schieten uit het lieflijke gemurmel omhoog. Niet vreemd dat hij het tot de nationale vogel van Engeland heeft weten te brengen.
Wist je dat een hond geen verkoudheid kan krijgen?
Wist je dat een hond geen verkoudheid kan krijgen?
Op de vraag of je hond jouw verkoudheid kan overkrijgen is het antwoord eigenlijk heel kort. Nee. Honden worden niet besmet door de virussen die bij de mens verkoudheid kunnen veroorzaken. Je hond kan wel een infectie krijgen die het strottenhoofd, de luchtpijp en de bronchiën kan aantasten.
Als de bovenste luchtwegen worden geïnfecteerd kan de hond gaan hoesten en niezen. Hoesten is op zich helemaal niet erg. Hoesten is een natuurlijke reflex om de luchtwegen vrij te maken.
Als je hond een druipneus heeft en veel en abnormaal hoest neem dan meteen contact op met de dierenarts.
Andere 'menselijke' ziektes kan een hond eventueel wel overkrijgen. Bijvoorbeeld infectieziektes zoals tuberculose. De hond kan ook streptokokkeninfectie meedragen zonder zichtbare symptomen.
Ook als er iemand in het gezin last heeft van roodvonk, acute gewrichtsreumatiek, ontstoken amandelen of door pneumokokken veroorzaakte longontsteking moet je ervoor zorgen dat de hond ook een antibioticakuur krijgt.
Wist je dat een huisdier mogelijk helpt tegen buikgriep?
Wist je dat een huisdier mogelijk helpt tegen buikgriep?
Het hebben van een hond of kat als huisdier kan jonge kinderen mogelijk beschermen tegen het krijgen van milde infecties van de maag, gewoonlijk buikgriep genoemd. Dit constateert J. Heyworth (University of Western Australia, Crawley) in het vakblad Epidemiology and Infections op basis van een onderzoek onder 965 kinderen in de leeftijd van 4 tot 6 jaar. Onder kinderen met een hond of kat kwam buikgriep 30 procent minder voor. Tot nu toe werden honden en katten altijd gezien als de bron van micro-organismen die buikgriep veroorzaken. Voortdurend contact hiermee leidt waarschijnlijk tot immuniteit voor deze ziekteverwekkers, oppert Heyworth.
In de rijke Californische provincie Santa Barbara, belanden de eens vertroetelde mini-honden in toenemende mate in dierenasielen. Sommige eigenaren kunnen het zich niet langer veroorloven om de dieren te houden.
Drie dierasielen in Santa Barbara huisvesten een overschot aan verlaten chihuahuas. Zoveel zelfs dat de managers van de dierasielen de ¨adopteer-een- chihuahua¨ campagne organiseerden. Gedurende de campagne, wordt bij elke geadopteerde chihuahua een roze draagtas mee die met zwart nepbont is afgezet.
Meer dan 100 van de energievolle huisdieren werden ter adoptie aangeboden. Hoewel er met vlagen belangstelling was, wachten 75 dieren nog steeds op een nieuw huis, zei Animal Services directeur Jan Glick.
De meeste chihuahuas zijn naar dierasielen gebracht als zwervertjes of werden afgegeven door eigenaren die verhuisden of ze niet langer konden betalen, zei Glick. Hoge rentes, extreme hypotheken, toenemende kosten van diervoeding en dierenartskosten heeft de populariteit van de eens hippe hond verminderd, zeggen woordvoerders van de dierasielen. ¨Mensen ontdekken dat ze de diervoeding niet meer kunnen betalen, of verliezen hun huis en moeten hun dieren achterlaten,¨ zei Glick.
Peggy Langle, directeur van de Santa Barbara Humane Society, vertelde over andere hondentrends die ze in voorgaande jaren zag. ¨Na de remake in 1996 van 101 dalmatiërs hadden dierasielen een tijdje een overschot aan dalmatiërs¨. Chihuahuas kwamen in 2001 in de mode nadat de film Legally Blonde uitkwam. Reese Witherspoon speelt hierin een leeghoofd uit Beverly Hills die haar chihuahua meeneemt naar Harvard Law School. Paris Hilton gaf daar een impuls aan de trend door haar eigen chihuahuas in Louis Vuitton tassen mee te dragen.
Chihuahuas kunnen ¨fel en scherp¨ zijn volgens Langle, maar ze zijn ook heel geschikt als waakhond en kunnen zelfs in kleine appartementen goed worden gehouden. Het ras komt oorspronkelijk uit Mexico en is met gemiddeld 3 kilo een van de kleinste hondenrassen. ¨We hebben er tonnen van,¨ zei Langle. Na een pauze voegde ze toe: ¨maak daar maar ponden van.¨
Als je zelf een hond hebt, zal je het wel weten: een hond voelt perfect aan wanneer zijn baasje blij is of triest. Onderzoek wees uit dat honden dat zowaar op dezelfde manier detecteren als wij. Ze hebben een gave om ons gemoed te lezen op ons gelaat. Ze ontwikkelden dat 'zintuig' door duizenden generaties heen om een onverwachte trap van een boos baasje te vermijden.
Slimme beesten die honden. Ze bekijken het menselijke gelaat op een andere manier dan alle andere waarnemingen die ze doen. Gevoelens als woede, plezier en angst zijn veel duidelijker te zien op de rechterkant van ons gezicht dan op de linkerkant en dat kunnen honden onderscheiden, wezen de tests uit. (hlnsydney/kh)
Zie je ze daar al staan of zie je die mensen al over het vliegveld lopen ...
Ontsnapte poedel zorgt voor ophef op vliegveld
Een ontsnapte poedel heeft zaterdag en zondag op de luchthaven van Boston voor de nodige opschudding gezorgd. Politie, brandweer en grondpersoneel hebben zeventien uur achter het beestje aangezeten en ten minste acht vluchten hebben vertraging opgelopen.
Poedelteefje Coochy wist kort na de landing zaterdagavond op het vliegveld te ontsnappen en rende de start- en landingsbanen op. Toen Coochy zondagmiddag eindelijk gevangen werd, was ze bang, moe en hongerig. Na een kort onderzoek door een dierenarts werd ze herenigd met haar baasje. (novum/odbs)
De Schotse diereninspectie is moeten uitrukken voor een verwaarloosde hond met een sigaret in zijn bek. Althans, dat dachten ze, want toen een inspecteur aankwam bleek het om een... ordinair tuinbeeldje te gaan. De 'tip' kwam van een verstrooide voorbijganger, die ook aanstoot nam aan de lege voedselkom voor zijn neus en de leiband waarmee hij aan een hek vastgebonden lag.
"Het beeldje ziet er wel realistisch uit, maar dit is toch om je te bescheuren", beseft 'baasje' Anne Wright uit Blantyre. "Ik kan er echt niet bij dat iemand denkt dat ik een hond zou verwaarlozen. Ik heb niet eens zo'n beest, enkel een kat."
Anne kocht het beeldje drie jaar geleden toen ze het zag voorbijflitsen op een shopkanaal. Nadat de hond een oor verloren had, verhuisde het beeldje van het salonraam naar de tuin. Met dit hilarisch gevolg... (svm)
Vier extra raven in de Londense Tower moeten de financiële crisis in Engeland een halt toeroepen. 350 jaar geleden sprak koning Charles II immers een vloek uit: als er niet de hele tijd minstens zes raven aanwezig zijn, zou het land en de koninklijke familie ten prooi vallen aan rampen. Tot nu toe hielden de grote bazen een vogel achter de hand als 'luxe-invaller', maar de dalende geldkoersen dwingen de verantwoordelijken tot hardere maatregelen.
Twee van de extra vogels, Gundolf en Hugine, hebben intussen hun quarantaineperiode van vier weken achter de rug. De twee andere komen volgende week de rangen versterken. "Ik geloof in de vloek", aldus de 64-jarige ravenexpert Derrick Coyle. "Als er ooit minder dan zes exemplaren rondvliegen, zal de 'Tower' instorten en het land grote rampspoed ondervinden. Met de vier nieuwkomers erbij voelen we ons toch weer wat veiliger." (svm)
Er leven momenteel in Groot-Brittannië meer ratten dan mensen. De redenen: de inwoners gooien te veel voedsel weg en steeds meer steden besparen op de huisvuilophaling. Dat meldt de Daily Mirror.
65 tot 80 miljoen Het verdelgingsbedrijf Rentokil raamt het aantal ratten op 65 tot 80 miljoen. Daartegenover staan 60 miljoen inwoners.
De rattenplaag is het grootst in York. Daar is de populatie in één jaar met 208 procent gestegen. In Carlisle steeg het aantal ratten met 142 procent.
Epidemie "Indien de mensen zo veel voedsel blijven weggooien, stevenen we af op een epidemie", zegt Peter Crowden van de National Pest Technicians Association. "Nu het huisvuil op vele plaatsen pas om de veertien dagen wordt opgehaald, moeten de mensen zorgzamer met het eten omsrpingen. Door voedsel op de composthoop of gewoon weg te gooien, creëren we meer broedplaatsen voor ratten en bijgevolg meer infectiehaarden" (eb)
SAO PAOLO - Meer dan 370 Magelhaenpinguïns die op mysterieuze wijze op de stranden van het noordoosten van Brazilië aanspoelden zijn terug thuis. De dieren werden met een vliegtuig van de luchtmacht naar het zuiden gevlogen en daar losgelaten bij de koudere wateren waar normaal verblijven.
De afgelopen maanden spoelden zo'n duizend pinguïns aan op de Braziliaanse noordoostkust. Zeker twintig procent stierf en de rest was zo uitgeput dat zij niet uit zichzelf terug in zee raakten. Zaterdag werden ze met een vliegtuig teruggevlogen.
Magelhaenpinguïns leven in grote kolonies in het zuiden van Argentinië en Chili. Tussen maart en september migreren ze naar het noorden tot het zuidwesten van Brazilië. Waarom de aangespoelde groep zo ver in het noorden belandde, is niet bekend.
jns (ap) (NB)
Pinguïns (met een "klik" op de blauwe woorden, krijg je nog meer info)
Pinguïns zijn een orde van niet-vliegende vogels die alleen voorkomen op het zuidelijk halfrond . De pinguïns behoren tot de familie van de Spheniscidae, orde Sphenisciformes, klasse Aves (vogels). De naam "pinguïn", die waarschijnlijk komt van het Keltischepen gwyn (witte kop), werd oorspronkelijk gebruikt voor de reuzenalk , de inmiddels uitgestorven tegenhanger van de pinguïn op het noordelijk halfrond .
Verwantschap
Met het DNA-onderzoek van Hackett et al. (2008) is de positie van deze vogels binnen de Neoaves wat duidelijker geworden. Zij zijn waarschijnlijk verwant aan de zeeduikers en de albatrossen en stormvogels en onderdeel van een veel grotere groep die men wel de 'watervogels' noemt.
Ze vangen hun voedsel, voornamelijk vissen en schaaldieren , onder water. Hiertoe zijn hun vleugels zwemorganen geworden en ze vliegen als het ware in het water. Daarbij kunnen zij lang onder water blijven.
Jonge Afrikaanse pinguïns.
Broeden en huizen
De meeste pinguïnsoorten nestelen in gaten of holen om zich zo in enige mate tegen de zon te beschermen en verbeteren dit met takjes en ander restmateriaal (Spheniscus en Eudyptula ) of bouwen een nest van stenen (Pygoscelis ) die ze in hun omgeving vinden en ze leggen meestal 2 (maximaal 3) eieren. De beide ouders lossen elkaar af bij het broeden. Terwijl de ene het ei bebroedt, trekt de andere naar zee om zich te voeden. Zodra het jong is uitgekomen, lossen de ouders elkaar op dezelfde manier af om het jong te voeden.
Enkel de grootste soort (Aptenodytes ) maakt geen nest maar broedt het enige ei uit op hun poten onder een beschermende huidplooi van de buik. Bij de keizerspinguïn broedt alleen het mannetje het ei uit, tijdens de ijzige zuidelijke winter (juli-aug) bij temperaturen van -70 °C en kouder terwijl het vrouwtje naar zee teruggaat om te eten.
De waggelende loop van een pinguïn wordt veroorzaakt door het feit dat het dier eigenlijk op zijn hurken loopt. Het heupgewricht bevindt zich laag bij de grond en het kniegewricht een stuk hoger.
De gemiddelde levensverwachting van een pinguïn schommelt rond de 20 jaar, hoewel ze in gevangenschap aanzienlijk ouder kunnen worden.
De meest noordelijke pinguïnsoort is de Galapagospinguïn die op de nabij de evenaar liggende Galápagos-eilanden leven. Waarschijnlijk zijn voorouders daar gekomen via de Humboldtstroom die koud water uit het Zuidpoolgebied aanvoert.
Een pinguïn wordt vaak gezien als een grappig dier, vanwege hun vreemde manier bij het lopen, ze waggelen. Het zal dan ook niet vreemd zijn dat men een pinguïn als logo kiest. Ook zijn er enkele tekenfilms met pinguïns verschenen.
Britse dierenartsen slaan massaal alarm: ongeveer de helft van de honden en een derde van de katten in het koninkrijk is te dik. De meeste baasjes merken echter zelf niet dat hun liefste viervoeter te veel vet om de benen heeft, meldde dierenartsenvereniging PDSA vandaag.
Slechts een vijfde van de katteneigenaars weet dat zijn huisdier een gewichtsprobleem heeft. Bij de hondeneigenaars is het probleem slechts bij een derde bekend.
Dierenarts Sean Wensley raadt de diereneigenaars aan om zelf het gewicht van hun dier te controleren. Als je de ruggengraat en de ribben van het dier niet meer kan voelen, is de viervoeter te dik. (dpa/ka)
Chinees herenigd met hond nadat hij auto niet meer vond
Chinees herenigd met hond nadat hij auto niet meer vond
Een Chinese gepensioneerde man is na een maand opnieuw herenigd met zijn geliefde hond. De man had zijn auto geparkeerd en was zijn hond vergeten in het voertuig. De garage was zijn wagen komen ophalen voor reparatie, maar de bejaarde Chinees kon zich de naam en het adres van de garage niet meer herinneren.
Plaatsgebrek De eigenaar van de garage had de auto wegens plaatsgebrek aan een winkelcentrum geparkeerd omdat de 80-jarige maar niet om zijn voertuig kwam. "Ik kon de auto niet eeuwig in mijn garage laten staan. Zoveel plaats is er gewoon niet." Lokale handelaars hebben ervoor gezorgd dat de hond het avontuur overleefde door hem af en toe eten te geven door een openstaand raam.
Sterke geur Pas nadat de geur uit de wagen zo sterk werd, hebben de handelaars het slot geforceerd om het dier te bevrijden. Op de autopapieren vonden ze de naam van de eigenaar. De man was dolgelukkig toen hij hoorde dat zijn hond nog in leven was.
Levensgezel Hij verklaarde dat hij de hele maand door de stad had gedoold om zijn auto te vinden. "Elke morgen stond ik op en ging ik zoeken, de auto betekent niets voor mij, maar mijn hond is mijn levensgezel", aldus de man. (adv)
Hond riskeert leven om katjes te redden Uitgegeven: 26 oktober 2008 12:18 Laatst gewijzigd: 26 oktober 2008 15:07
SYDNEY - Een hond in de Australische stad Melbourne heeft met gevaar voor eigen leven vier katjes gered in een huis waar brand was uitgebroken. Dat hebben reddingswerkers in Melbourne zondag gezegd.
De brandweer vond de terriër Leo naast een nest jonge poesjes. Hij weigerde het huis te verlaten ondanks de dichte rook, aldus de brandweerlieden die hem vonden. "Leo wilde de katjes niet alleen laten en het kostte bijna zijn leven", aldus de brandweercommandant.
Reddingswerkers gaven Leo extra zuurstof en een hartmassage om hem weer op de been te helpen. Ook de poesjes hebben het avontuur overleefd. De brandweer heeft de terriër inmiddels een nieuwe naam gegeven: Smokey.
Lichtgevende kat gecreëerd voor genetisch onderzoek
Lichtgevende kat gecreëerd voor genetisch onderzoek Uitgegeven: 24 oktober 2008 11:02 Laatst gewijzigd: 24 oktober 2008 12:32
AMSTERDAM - Amerikaanse wetenschappers hebben doormiddel van genetische manipulatie een groen fluorescerende kat gecreëerd. Het experiment moet bewijzen dat gentherapie veilig kan worden gebruikt bij de behandeling van erfelijke ziektes.
De kat met de naam 'Mr Green Genes' is geboren in het Audubon Nature Institute in New Orleans. Onderzoekers hebben voor de geboorte van het dier een fluorescerend gen van kwallen toegevoegd aan zijn DNA, zodat sommige delen van zijn lichaam nu groen oplichten in het donker.
Bij daglicht ziet de kat er exact hetzelfde uit als zijn soortgenoten die niet genetisch gemanipuleerd zijn. Het dier is volgens de wetenschappers volledig gezond en het experiment lijkt daarmee geslaagd.
Onschadelijk
"We wilden zeker weten dat we veilig een gen konden injecteren in een levende cel om het zich daarna te laten vermenigvuldigen", zegt hoofdonderzoeker Betsy Dresser op de website van de Amerikaanse nieuwszender MSNBC . " Het groen fluorescerende gen hebben we toegevoegd om te kunnen controleren of de techniek succesvol was. Het is totaal onschadelijk voor het dier."
Op het eerste gezicht geven alleen de neus ogen en oren van de kat licht. Maar volgens Dresser komt dat door de vacht van het dier. "Als je zijn vacht zou wegscheren, zou zijn hele lichaam oplichten."
Mensen
Het experiment met de kat kan volgens de onderzoekers mogelijk ooit leiden tot genetische behandelingen voor mensen met erfelijke ziektes. Dresser kan zelfs al een voorbeeld geven.
"Gezonde mensen hebben genen die insuline produceren. Als we die ooit kunnen injecteren bij mensen met suikerziekte, dan kunnen we hen genezen."
Oktober: het is de maand van de bijzondere vogels.
Bericht uitgegeven door Vogelbescherming Nederland op zondag 26 oktober 2008
Oktober: het is de maand van de bijzondere vogels. Veel vogels zijn massaal op trek en daardoor belandt er weleens een vreemde eend in de bijt in ons land. Dus wie goed op let, weet soms letterlijk niet wat hij ziet vliegen!
Tijdens de internationale vogelteldag begin oktober viel het al op: er werden veel bijzondere vogels waargenomen. Zo noteerden de vogelaars verschillende beflijsters, barmsijzen, oeverpiepers, duinpiepers en wintertalingen. Maar ook eind oktober kan de liefhebber nog uitgebreid zijn hart op halen.
Een snelle blik op www.waarneming.nl geeft meer duidelijkheid. Hier vullen vogelaars (en andere natuurliefhebbers) in welk dier ze waar en wanneer gezien hebben. De afgelopen dagen zaten daar weer een paar opvallende waarnemingen bij: roze spreeuw, notenkraker, ruigpootbuizerd, cettis zanger en bladkoning. Allemaal soorten die je niet dagelijks voorbij ziet vliegen.
Oktober is dan ook dé maand waarin vogels op reis zijn. Van het koude noorden trekken ze naar het zonnige zuiden. Voor de een is dat het uiterste puntje in Zuidelijk Afrika, andere vogels uit het noorden blijven graag in ons land plakken. Zolang het hier maar niet vriest, tenminste.
Nederland speelt een cruciale rol in deze vogeltrek. Vogels volgen in principe een vaste route op weg naar het zuiden. Omdat ze niet graag over grote watervlakten vliegen, maar de kustlijn wel een prima routeplanner is, komen de meeste soorten uit IJsland, Groenland en Siberië over ons land heen. Daarnaast heeft Nederland twee fantastische wegrestaurants: de Waddenzee en de Zeeuwse Delta. In deze twee bijzondere natuurgebieden kunnen de vogels even bijkomen van de honderden kilometers die ze al in de vleugels hebben. Ze vinden er voedsel om aan te sterken voor de volgende etappe en rusten uit voor wat komen gaat. Geen wonder dus dat trekvogels graag ons land aan doen.
Tekst: Marieke Dijksman, Vogelbescherming Nederland Foto: Martin Hierck
mailgroep huisdieren
Een snelle blik op www.waarneming.nl geeft meer duidelijkheid. Hier vullen vogelaars (en andere natuurliefhebbers) in welk dier ze waar en wanneer gezien hebben. De afgelopen dagen zaten daar weer een paar opvallende waarnemingen bij: roze spreeuw, notenkraker, ruigpootbuizerd, cettis zanger en bladkoning. Allemaal soorten die je niet dagelijks voorbij ziet vliegen. 
