Ik voer mijn hond twee handjes,
twee handjes tweemaal daags.
Ik zie een hond, vier pootjes,
daar tussen heel iets zwaars.

Hoe zal dat nu toch komen,
ik begrijp niet hoe dat kan?
Hij krijgt echt nooit iets anders,
behoudens 's avonds dan.

Dan krijgt hij slechts een koekje,
en ook een van mijn man.
En 's morgens zijn beschuitje,
waar hij niet buiten kan.

Dat is echt traditie, bij heel het gezin bekend.
Ach, dat is een keer per dag, dat hij wordt verwend.
Soms zijn er misverstanden, dan had hij al gehad.
En krijgt hij per ongeluk nog een, o die schat.

Het lopen gaat wat moeilijk, maar ja hij is al vier.
Daarom heb ik het ingekort, ik loop nog een kwartier.
Dat hijgen wat hij altijd doet, hoe zou dat nu toch komen?
Een kennis legde mij laatst uit: 'het zit in de hormonen'.

Mijn dierenarts verklaarde 'geef uitsluitend brokken'.
En u begrijpt, bij zo'n sadist ben ik direct vertrokken.
Nu ben ik bij een dierenarts met echt begrip voor het leven,
Die heeft mij voor slechts honderd piek dieetvoer meegegeven.