liefste jeff je bent een hele knappe en niemand zal je appe- len voor citroenen verkopen nu je er een jaartje bijtelt ben je weer wat meer mijn echte vent en als je voetbal of monopoly wilt spelen roep je me dan even ?
maar als je bang bent leg dan je hand in mijn hand als je moe bent kruip dan dicht tegen me aan en als je verdrietig bent laat me dan je tranen strelen... om onze warmte in twee te delen
Zo... we zijn terug van zeven dagen druiven plukken in de champagne (negen dagen onderweg) . Samen met een vijftigtal vrienden en vriendinnen trokken we de heuvels in om er de witte (chardonnay) en de blauwe (pinot noir en pinot meunier) in de mandjes te plukken. Het weer viel erg goed mee : we hebben slechts 1 voormiddag regen gehad en de temperatuur lag steeds rond de twintig graden. Eigenlijk is die pluk voor ons iets onmisbaars geworden : het zenuwachtig gedoe in het dorp Damery en omstreken, het samen aan tafel gaan en 's avonds met een lekker glas Casters de nacht in. Ondertussen zijn de t-shirts, die elk jaar meegaan weer gewassen door vrouwlief en in de pluk-doos gestopt voor het volgend jaar. Niet dat we elkaar een jaar lang niet zullen zien, want voor Nieuwjaar wordt er nog een samenkomst gepland. Ik ga nu een dutje doen... want de nachten in Frankrijk zijn toch kort ! Achteraf bekeken ...
Morgen is het dan zo ver : met pak en zak vertrekken we naar de heerlijke champagnestreek om er gedurende 7 dagen druiven te plukken. Met vrienden en vriendinnen die elkaar elk jaar terug zien wordt die toch zware karwei er heel wat lichter op. Ons adres : familie Casters in Damery... Gaat er bij u ook een lichtje branden, want hun overlekkere champagne is bij veel Vlamingen gekend ? www.champagne-casters.com
ver weg langs kroegen en kathedralen trekt de stad de rolluiken naar omhoog het gevaar ligt nonchalant met de ellebogen op de straatstenen wachtend op de eerste knal...
hier kruipt gesponnen uit de mist en flarden van zon de stilte uit het dal langgerekt geeuwend over de rug van de morgen de velden in ...
woorden groeien traag en breken zuur op tegen het feestgedruis van gisteravond toch zuigt het lappendeken met stippen van wit, geel, rood en blauw de gekromde lijven naar de grond grijpgrage handen gaan met scherpe tanden op zoek naar druiven in de ochtendkou...
tergend langzaam heft sepember haar rokken op de zon breekt middendoor en schrijft geschiedenis op ons gezicht de dag weegt zwaar op de aarde teistert elke vezel, elk gewricht en niemand verstaat waarom men lacht met zeven meter kiekendraad...
maar onze champagne zal gebrevetteerd worden als "half sap, half zweet" en zoals ge weet verspreid worden op grote schaal laat ons fier en dankbaar zijn en knielen op onze ruggen ...
Dag... wie en waar je ook bent, van harte welkom. Hoe het verder moet met deze blog, is voor mij ook nog een beetje koffiedik kijken: af en toe zal ik wel iets schrijven wat ik zo vrij ben onder "gedichten" te rangschikken, 's anderendaags moet er me misschien iets van het hart en waarschijnlijk loop ik regelmatig te pronken met mijn twee kleinzoontjes. Een foto van het net geplukt ( of zelf gemaakt ) met wat commentaar kan er ook nog bij en niet te vergeten een impressie van de druivenpluk in de champagne-streek, want dat is mijn jaarlijkse Parijs- Dakar. Hopelijk komen we elkaar regelmatig tegen op dit kleine scherm ... ergens langs de rand van de tijd...
