Niets is zo plezant als op zaterdag de krant uit de brievenbus te halen. Ik verheug me telkens weer op het dik pak papier dat ik naar binnen kan brengen. Een ruwe schatting van tijd: gegarandeerd weer uren leesplezier en 4 blz puzzelpret. De schatkamer aan informatie open maken, is toch zo een blij moment. Toch wil ik dat systematisch doen en bij de frontpagina beginnen. Dat doet me al watertanden voor wat ik allemaal aan leuks ga lezen. Maar ik heb discipline en wacht tot ik aan de betreffende pagina van interesse kom. Want ik hou van dat geritsel van papier. Ik wil ook zorgen dat de pagina's mooi blijven. De krant moet tenslotte 2 dagen meegaan. Ik wil ook niet lezen in een verfromfraaid stuk papier. Het minste is toch dat men respect heeft voor journalisten en columnisten die er aan gewerkt hebben. Ik zou geen genoegen kunnen nemen met enkel een digitale krant, turen naar een schermpje, enkel aanklikken wat men wil lezen en bij manier van schrijven "de doodgewone dingen van het leven overslaan". Mijn krant moet, bij wijze van spreken, even mooi in de papierbak komen als ze van de persen is gerold. Ondertussen wil ik niet aan de boom denken die voor al die rubrieken is moeten sneuvelen. Maar ik heb ook al eens opgevangen dat er gebruik gemaakt is van synthetisch papier. Soit, ik wil een papieren krant hebben.

Delia Owens is een  70 jarige biologe die haar eerste roman/thriller heeft geschreven en gepubliceerd. Chapeau. "Daar waar de rivierkreeften zingen" is de titel en volgens de recensie, het lezen waard.

De aankondiging van de grote tentoonstelling van "Van Eyck" in het MSK van Gent. Een waarlijk interessant artikel. Reporter Tommy Huyghebaert heeft de route van alle werken in die in Gent te bezichtigen zijn, gereconstrueerd. Daarbij geeft hij nog eens een internetadres voor mensen zoals ik, die de tentoonstelling niet gaan bekijken: closertovaneyck.be.. Het is een enorm gedetailleerde revue van deze expo dat hij heeft neergepend, met bijhorende foto's. Het meest in het oog springend is de craquelé van de doeken als er op ingezoemd is. De barstjes en scheurtjes die ontstaan door veroudering van de verf. Je kan dat ook zeggen van een rijpere huid, zoals de mijne. Maar voor de mensen zijn dat dan rimpeltjes  waar men fier over mag zijn.

En tot slot, vandaag is de dag van de vettige snack, bouletten met friet