De dag is weeral meer dan halfweg. Een beetje méér dan gewoon huishouden doen en de tijd vliegt zo voorbij. Het moment van uitrusten na gedane arbeid is al aangebroken. Den divan komt weeral van pas om me in neer te vleien. Samen met de hond zitten we dan in spanning te kijken naar de rit en den arrivee van een etappe in de Tour de France. Supporteren kan ik terug doen want er is altijd een Belg die meerijdt in de voorste linies. Altijd plezant als een landgenoot ons landje sportief en positief weer eens in the picture plaaatst. Het is ook weer uitkijken naar de krapatsen van Wout Van Aert, die na zijn tegenslag in 2019, al prachtige prestaties heeft neergezet. Een prachtig atleet, maar er zijn meer Belgen die meerijden die, die naam waardig zijn. De aankomst ligt op de top van een berg, dus allen die meerijden moeten hun beste beentje voorzetten om een goed resultaat te hebben en niet buiten tijd aan te komen. Genieten van sportieve prestaties vanuit mijn luie zetel!

Het professioneel stutten is nog altijd niet gebeurt. Ik hou mijn hart vast, en hoop dat alles op zijn plaats blijft, zelfs mijn amateuristische in elkaar gestoken steunen, want de wind steekt weer een tandje bij. Tot morgen