Omdat ik nog geen vers nieuws van gisteren gelezen heb, begin ik alvast met mijn relaas op hetgeen er deze week aan de zijkant is geschoven. Een opmerkelijk bericht over de nieuwste telg van de Coburgen, prinses Delphine van Saksen-Coburg (°1968). Als Jonkvrouw kon ze bogen op verschillende achternamen van moeder en surplus-papa, maar niets is belangrijker dan als een prinses gefêteerd te worden. Het UZ Gent besloot het "Fonds prinses Delphine van Saksen-Coburg" op te richten. Doel: kunst en cultuur bij personeel en patiënt brengen, een digitale culturele jukebox creeëren en met een soort roomservice, een portie kunst en cultuur aan bed brengen, want 'kunst' kan therapeutisch werken. Als meest kunstzinnige lid van de 'royal family' en zelf kunstenares was ze de aangwezen persoon om ere-voorzitter en ambassadrice van het project te worden. Ze moet er geen cent insteken alleen af en toe eens opdraven. Hopelijk spreekt ze ondertussen al een woordje Nederlands en laat ze het Engels achterwege. Een grote retrospectieve van haar werken behoort nu ook tot de mogelijkheden. Bij het zien van de kunstwerkjes in een traumatische omgeving, zal het misschien veel kindjes aanzetten om artistiek bezig te zijn met nat papier.
Anatole France (1844-1924) alias Jacques A.F. Thibault is interessant voor zijn citaten. Hij was lid van de prestigieuze Académie Française en won de Nobelprijs litératuur in 1921. Het juryrapport: 'als erkenning voor zijn briljante literaire verwezenlijkingen, nobele stijl, diepgewortelde menselijke sympathie en echt Gallische temperament'. Ondanks het lovende rapport van het Nobelprijscomité, werden zijn werken op de 'index' (afgeschaft in 1966) van de Katholieke Kerk gezet als 'verfoeilijke lectuur'. Hij vond het ontzeggen van plezier, een zonde. Zoals blijkt uit volgende uitspraken: het Christendom heeft veel voor de liefde gedaan door er een zonde van te maken, of, van alle seksuele afwijkingen is kuisheid de grootste zonde, of, Heilige Moeder van God, jij die zwanger werd zonder zonde, schenk mij de genade om te zondigen zonder zwanger te worden. To the point zijn ook volgende gezegdes: het ligt in de menselijke natuur om verstandig te denken en idioot te handelen, of, wanneer de wetten rechtvaardig zijn zullen de mensen rechtvaardig zijn, of, de boeken die iedereen bewondert zijn de boeken die niemand leest.
Als een dierbaar persoon overlijdt, is het soms moeilijk woorden te vinden. Een overlijdensbericht van decoratrice Frida Burssens Tatu, reikte me de hand. Voor haar in memoriam stond er:" ik bied je Blauwe Rozen aan, rozen van december". Een blauwe roos staat symbool voor de hemelse liefde, de goddelijke liefde, een gevoel van in vervoering te zijn, een intense spirituele beleving, wat de dood toch is. Ik wil mijn herdenking uitspreken met woorden van Anatole France: "niet meer in staat om langer te leven, was ze bereidt te gaan kijken of God het verdient te worden gekend". Een requiem van Mozart horen, dat ze ontelbare malen zelf gezongen heeft, zou hier op zijn plaats zijn.
|