Ik zal vandaag met mijnen parlé beginnen zoals ik al zo dikwijls heb gedaan, met een muziekje. De schorre stem en het trompetgeschal in het liedje "Born to Run" van Bruce Springsteen maken me direct klaarwakker. Iets in mij zorgt ervoor dat ik op die beat moet meezingen. Met als enige toehoorder mijn hond, kan het geen kwaad dat mijn noten af en toe vals klinken. Ik zing dan wel dat ik geboren ben om te lopen maar dat is geenszins het geval. Eigenlijk haat ik een beetje lopen en joggen. Me in het zweet werken om iets vlugger bij het punt B te geraken, spreekt me niet aan. Ik ben iemand van de rustige aanpak. Maar toch zing ik graag dat 'ik loop'. Misleiding, iedereen laten denken dat ik zéér sportief ben. Zo heeft Mr President ook zijn aanhang bekomen. Iets beweren en het voorhouden als de werkelijkheid terwijl het een grove leugen is. Raaskallen met kleine berichtjes. Gewoon spreken, ne gewone 'parlé' is niet besteed aan deze man. Ik hoorde nù pas van de microblogsite 'Parler'. Voor mij betekent het nog altijd Frans voor 'spreken'. Parler-vrai, zeggen waar het op staat, zijn ongezouten mening geven is moeilijk in het Amerika van nu. Vier jaar al weet de wereld dat er een onbekwame man aan het roer staat van die grote natie en geen enkele Amerikaan durft rechtuit zijn mening zeggen. De schrik in het Republikeinse kamp voor stemmenverlies bij de volgende stembusgang is een democratie onwaardig. Liever hebben ze een egoïst als bestuurder en aanbidden ze het geld dat hij in hun laadjes brengt dan luidop zeggen dat hij moet opkrassen. Hopelijk verloopt de overdracht op 20 januari goed nu zijn duimen en vingers zijn lam gelegd. Niet aan denken, maar wel eens stilstaan bij 3 mensen die op deze dag, in verschillende jaren, verdwenen en me veel plezier bezorgden. Eerst herdenk ik Agatha Christie (1890-1976), schrijfster van ontelbare lichtverteerbare thrillers. Met haar belangrijkste personages Hercule Poirot en Miss Marple. Van jongsaf heb ik er ontelbare uren leesplezier bij gehad. Later al de films die ik regelmatig nog eens bekijk. Een volgende in het rijtje is Maurice Gibb (1949-2003). Samen met zijn tweelingbroer Robin (1949-2012) en andere broer Barry (°1946), vormden ze de leden van rockgroep The Bee Gees. Met "Massachusetts" in 1967 en de soundtrack van de discofilm "Saturday Night Fever" uit 1977, behoren ze met hun falsetstemmen tot de top van de bekendste popgroepen. En dan, vóór er sprake was van de " The Sound Of Music", film uit 1965, waren er al films over deze zingende familie. "De Familie von Trapp" en "De familie Von Trapp in Amerika" releasedatum 1956-57, geen musical en iets minder geromantiseerd dan de Amerikaanse versie. Hoofdrolspeelster was een indrukwekkende Ruth Leuwerik (1924-2013). Ik was vrij jong toen mijn moeder me meetrok naar de cinema om deze films te bekijken. Samen met de Sissi-films maakten ze een enorme indruk op mij. Na de autokeuring weet ik wat doen; films bekijken en muziek beluisteren. Een gezonde bezigheid op een grijze natte dag.
|