Ik heb veel gepraat deze week en heb er een schorre stem en zere keel van gekregen. Ik heb veel gewandeld deze week en heb er stijve knoken van gekregen. Ik heb veel gewerkt deze week en ben er een beetje moe van geworden. Conclusie: vandaag moet ik een welverdiende rustdag inlassen met als motto "laisser-faire, laisser-passer". Dat zal een heel aangename dag worden met neuzen in alle wiki's  (wiki is Hawaïaans voor snel) die me ten dienste staan zoals daar zijn: wikipedia-kids-how-loc-quote-woordenboek en nog zoveel meer. Een Belg leverde zijn bijdrage aan het systeem van Wikipedia zonder het ooit geweten te hebben. Met name Paul Otlet*(1868-1944), bibliograaf en pacifist die een universeel systeem van classificatie introduceerde, een documentering van menselijke kennis dat voor iedereen toegankelijk moest zijn. In mijn lijstjes zal ik ook eens kijken en denken "waar ken ik die/dat van?". Want dat moet gezegd zijn, op 73 jaar tijd is er heel wat gepasseerd en opgeslagen op mijn harde schijf. Flarden komen er af en toe eens te voorschijn bij een naam, een titel, een voorval. Tenslotte kan men niet van alles de finesse en inhoud onthouden. Ik heb een selectief geheugen en probeer alleen belangrijke dingen goed te onthouden en voor het dagdagelijks leven is dat al meer dan genoeg. Als ik weet hoe een patat tot friet te verwerken en hoelang een eitje moet koken voor lopend of hard te  zijn, kom ik al een heel eind. Maar niets is meer enerverender dan niet te weten waar ik die naam of voorval van herken en dan biedt internet de oplossing voor alle onwetendheden en vergetelheden van het moment. Het begon met het citaat dat ik las: "in de kunst is schoonheid vaak niets anders dan schakmat gezette lelijkheid". Opgetekend door Jean Rostand (1894-1977). Rostand, Rostand, Rostand...waar ken ik die van? Maar natuurlijk, son père Edmond (1868-1918) a écrit het toneelstuk "Cyrano de Bergerac". De liefde die dit historische personage voelde voor Roxanne, doet me denken aan het mooie liedje van Wim De Craene (1950-1990) "Rosanne". Hij had nog veel meer mooie liederen zoals: "Tim", "Breek uit jezelf" en ook "Mensen van achttien". Een andere zanger met een echt internationaal repertoire is Paul Anka. Een ouderdomsdeken te noemen met onvergetelijke songs als, "Diana", "Put your head on my shoulders", "Eso Beso", "Hello Jim" en de titelsong van de film "The Longest Day" waarin hijzelf ook acteerde. Dat zijn allemaal jaren zestig deuntjes, maar nog mooi genoeg om naar te luisteren. Ik ben vandaag op weg naar het schrijven zoveel tegengekomen dat ik een hartverscheurende selectie moest maken over de onderwerpen. Hetgeen ik vandaag links liet liggen daar schrijf ik volgend jaar wel op 30/07 over.

*Eduard Otlet (1842-1907), senator en ondernemer kocht in 1887, een ongerept duinengebied van 65 ha. De nieuwe badplaats moest een concurent vormen met Oostende en een mondaine stad worden. Zijn zonen Paul en Maurice (1869-1924) ontwikkelden het gebied en brachten het onder in de vennootschap 'La Westendaise' en lieten ook de tramlijn Oostende- Middelkerke tot Westende komen. De elitaire kustgemeente werd tijdens WO I volledig vernield. Westende-Bad, Westende Dorp zijn gefusioneerd met Middelkerke en konden ook de hoogbouw niet vermijden.