Ik kan niet anders dan de titel 'slaven' bedenken als ik lees wat er nu in Noord Korea verordonneerd wordt. Naar aanleiding van de herdenking van het tienjarig overlijden van 'de geliefde leider' Kim Jong-il (1942?-2011) is er het bevel gekomen van die levende 'grote leider', een 10-daagse nationale rouwperiode in te voeren. Met dien verstande dat er vandaag niets mag gedaan worden en al zeker geen boodschappen. De volgende 9 dagen mag er niet gelachen en niet gedronken (alcohol) worden, ook zijn alle vrijetijdsbestedingen uit den boze. Wie hier tegen zondigt of er niet droevig en triestig genoeg uitziet, krijgt het etiket 'ideologische crimineel' als beschuldiging, wordt opgepakt om vervolgens in het grote 'niks' te verdwijnen. Het is toch wel een heel bijzonder land, dat door economische crisissen gaat en hongersnoden kent door tegenvallende oogsten. Bij hoog en bij laag beweert de leider alles onder controle te hebben en te kunnen oplossen. Zelfs voor de 'honger' heeft Kim Jong-un een oplossing uitgedokterd: zwarte zwanen fokkerijen". Hij beweert dat het vlees van deze zeer grote vogels, medicinale eigenschappen hebben. Ze zitten vol proteïne, hebben immunoglobine, linolzuur en stoffen met anti-kankereigenschappen. Met al die positiviteit is het een goede en gezonde hongerstiller die, om een of andere reden, onbekend is in het Westen en de rest van de wereld. Maar ook hier, kan muziek  de pijn voor al de gewone Noord Koreanen verzachten . Ze ondergaan alles lijdzaam, zwijgzaam en gedwongen. Er is maar één compositie die in aanmerking komt om hen te eren en een hart onder de riem te steken: Het Slavenkoor uit de opera "Nabucco" van Guiseppe Verdi (1813-1901). Er is natuurlijk de klassieke uitvoering in het operagebouw, de speciale uitvoeringen zoals bv van Pavarotti en Zucchero " Va pensiero".  Ik vond zelfs een carnavaleske uitvoering door het Nijmeegse Dweilorkest 't Assekruus. Zij presenteerden met veel bombarie en zonder tekst dit "Slavenkoor". Er zijn ook de charme- en schlagerzangers die er mee op de hitlijsten kwamen. Zoals Freddy Breck (1942-2008): Überall auf der Welt. Maar deze zanger had ook nog een andere mooie meezinger: Rote Rosen. Mijn hond was niet gediend van de uitvoering die ik ten gehore bracht en jankte mee, terwijl hij ondertussen meelijwekkend naar mij zat te kijken. Maar ja, ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is, nietwaar?

Nr 107: twee vliegen in één klap slaan = twee zaken die men in één moeite kan afdoen. Dat dacht ik vandaag te doen. Ik las dat de laatste C130's hun 'zwanenzang' oftewel hun 'Farewell Flight' in formatie van 3, zouden vliegen boven Oostende, Lombardsiijde en Koksijde om vervolgens weer vaste grond in Melsbroek op te zoeken. Ik moest postzegels halen, kaartjes posten en de werken aan het strand opvolgen terwijl ik die laatste sierlijke groteske vogels zou zien overvliegen. Door het mistige weer is van het vliegend spektakel niks in huis gekomen en moest ik gewoon maar de boodschappen doen zoals ik al beschreven heb. Spijtig, ik denk dat ik iets ontroerends gemist heb! Tot morgen