En kijk, ik stap vandaag het tweede semester van 2022 binnen met de zon aan mijn zijde. Ik kan zeggen 'de toekomst lacht me toe'. En het moet goed weer zijn vandaag want het spreekwoord zegt: is de eerste juli regenachtig, gans de maand is twijfelachtig. 'Dag van de Komkommer' ingevoerd door het GroentenFruitBureau wil deze waterachtige groenten eens positief onder de aandacht brengen in de 'komkomertijd'. In deze tijd van het jaar, nu die groenten van eigen bodem het lekkerste zijn, brengt men ze alleen in verband met 'geen nieuws' of 'flutnieuws'. Een tijd van verhaaltjes die anders in de schuiven blijven liggen of een tijd van de herhalingen en wissewasjes allerhande. Een komkommer is niet alleen kommer en kwel en dat wil een dag als vandaag eens benadrukken. Alleen waren er vandaag nogal wat verslaggevingen die toch weer tot nadenken stemmen. Zeker als het voedsel betreft. Nog maar net is de fabriek die chocoladen eitjes met speeltjes erin, proper gemaakt en gedesinfecteerd, of er is een volgende salmonella-uitbraak in de grootste chaocoladefabriek ter wereld, vastgesteld. En die levert de pure klompen chocolade aan de vele fabrieken waar dan pralines, repen en andere chocoladen lekkernijen vervaardigd worden. Mondialisering van het eten, is een zegen voor de multinationals en eigenaars, maar niet meer voor de kleine gebruiker. Een ander hot item dat gisteren van de persen rolde is de inseminatie van talrijke vrouwen met donorzaad van een vertrouwenspersoon zijnde de arts die hen begeleide bij IVF. In Nederland heeft men al een 5-tal artsen opgespoord die zich schuldig maakten aan uitbreiding van hun nageslacht via weerloze en wanhopige vrouwen. Waarschijnlik zal het ook hier niet bij die ene dokter blijven die misbruik maakte van het vertrouwen dat velen in hen stelden. En ook de dokters en nog vele andere zelfstandigen worden verplicht om een 'kaske' in huis te hebben zodat de zieke en consument electronisch kan betalen. Het cash is op zijn retour zeker door corona. Die pandemie doet ons al 2 jaar voorzichtig zijn met het aanraken van papieren geld en munten. Dan las ik ook de ergernissen die de buren van de 'padel' velden ervaren. Het lawaai dat de sportievelingen op het terrein produceren, verstoort de rust van de sportievelingen in de zetel. Een rechter sprak een vonnis uit dat de thuisblijvers het voordeel gaf. Ik zou eerlijk gezegd ook niet naast die kooien willen leven en wonen met een constant geluid van ballen die tegen de wanden terechtkomen en het geroep van de spelers. En dan nu het speelgoed nr 12: een klater, rammelaar, teerlingtopje of teerlingtolletje. Een rammelaar is nog het enige speelgoed dat ik ken en dat aan een baby gegeven wordt om wat geluidjes te maken als hij zijn armpjes beweegt. De andere twee zullen ook wel lawaai maken. En nu ga ik luisteren naar het lawaai van de Tour Karavaan, want Le Grand Départ is op komst. Hopelijk met winst voor een Vlaming, die krijgt dan meteen 'the yellow jersey'. Tot morgen
|