We krijgen leuke maar winderige nazomerdagen. Ook weeral droge dagen, want de regen is ver boven de oceaan te vinden en laat ons rechts liggen. Is dat een goede zaak? Is er al voldoende vocht in de grond om volgend jaar alles weer te doen groeien en bloeien? In ieder geval heb ik deze zomer toch een paar slachtoffers in de tuin gehad omwille van de lange droge periode. Met duur kraantjeswater kon ik het afsterven van sommige planten niet tegengaan. Blijkbaar is er wel terug voldoende water in de grachten en beken want de landbouwers mogen terug water oppompen voor akkers, velden en vee. Maar hoelang gaat het hier nog duren vooraleer dat men hier de veestapel moet omswitchen naar dieren die minder water nodig hebben om te overleven? In Kenia is men al volop bezig de koeien te vervangen door dromedarissen en kamelen omdat die veel minder water nodig hebben en niet zo afhankelijk zijn van mals gras voor hun voeding. Een melkkoe heeft gemiddeld 5-150l water nodig, afhankelijk van leeftijd, melkproductie en het voer dat ze krijgt. Een kameel/dromedaris kan dagen zonder water leven, wel tot 2 weken. Maar als hij dan water kan drinken slaagt hij erin binnen de kortste tijd wel + 100l water op te slaan. Zijn melkproductie ligt dan ook aanzienlijk lager dan bij de koe, 5-6l ↔ 20-30l bij de koe. De productie komt ook alleen maar op gang na het spenen van het kalf en wel iedere dag. Zouden een andere veestapel een oplossing zijn om het methaan en stikstof uit de lucht te halen en om mindere productie van broeikasgassen te hebben? Maar alle herbivoren, koeien, geiten, schapen, kangoeroes, runderen enz. veroorzaken door hun 'boeren en scheten', dus omwille van hun plantaardige voeding en vertering, die gassen. Die woestijndieren zorgen dus niet voor mindere uitstoot wel voor minder verbruik van water bij droogte. Een vraagje dat zomaar opkomt: zijn vegetariërs en veganisten dan ook herbivoren die kwalijke gassen de lucht insturen en bijdragen aan het broeikaseffect? Enfin, ik noem mezelf een omnivoor, vandaag een carnivoor morgen een vegetariër en de dag erna een veganiste om daarna van voor af aan weer te beginnen. Enfin, niemand ligt precies nog wakker van de opwarming van de aarde, wel van de 'drones' die ons rustig luchtruim komen verstoren en niemand die weet waar ze vandaan komen, waar ze naartoe gaan en waarom ze over ons land vliegen. Ik heb ze in ieder geval nog niet gespot. Tot morgen
Een herfstdagje om buiten te zitten. Een zachte zuidenwind brengt aangename temperaturen. Met 12°C mag ik niet klagen in deze tijd van het jaar en dat brengt nog veel leven in en voor de bladloze struiken en bomen. Ik heb zelfs nog 4 bloemekes staan aan mijn aardbeiplant, maar daar zullen geen bessen meer van komen. Maar ook de azalea's en de rodondendron bloeien voor de 2e keer. In mijn tuin is het zowat iedere dag een ander volkje dat zich te goed komt doen aan de verschillende lekkernijen die mijn tuin te bieden heeft voor het vliegend volkje. Vandaag zijn de merels hier massaal aanwezig. Ondertussen kunnen de bouwvakkers rustig verder werken aan de gebouwen die op de lege plekken moeten komen. Vanuit mijn venster zie ik 3 gigantische kranen staan om weer hoge appartementsblokken te zetten. En toch zullen ook die weer verkocht en bevolkt geraken. Het zijn niet alleen de senioren die hier aan de kust willen wonen of verblijven. Ook is er de tendens van de werkende mens, om ook in het binnenland op een appartement te wonen en in het weekend naar hun tuin aan zee te gaan. Een grote tuin met veel water en waar niet moet gesnoeid worden of gras moet afgereden worden. Vandaar op zondagavond ook de files op de E40, want de werkende mens moet op maandagochtend weer present zijn op zijn werk met een nieuwe adem na een buitenweekendje.
Er is weinig te melden op het politieke schouwtoneel. Men is nog aan het uitzoeken welke belastingen er moeten geheven worden en op wat. De index staat ter discussie en de BTW-tarieven. Voor de rest hoor en lees ik weer veel over onzinnige geweldaden op straat, stations en veel intrafamiliaal geweld. In wat voor een wereld leven we? Een vraag die niet alleen vandaag gesteld is of wordt. Ook Voltaire (1694-1778) zag in zijn tijd een sombere realiteit en dat daardoor stelde hij zich de vraag in 1759, in zijn boek "Candide": 'Als dit de best mogelijke wereld is, hoe zijn de andere?'. Tot morgen
Ik start weer op een nieuwe bladzijde. Dat doe ik trouwens iedere week, opnieuw beginnen. En ieder week is er iets nieuws te beleven en dat is altijd het grote vraagteken van wat me nu weer zal verrassen. Het is vandaag wel de feestdag van Sint Hubertus (655-727). Als liefhebber van het jagen op herten, trok hij erop uit om te jagen met zijn honden en wel op Goede Vrijdag van het jaar 683, wat toen not done was en bestempeld werd als een oneerbiedige activiteit. Toen hij een groot hert zag, dat hij bijna zeker kon raken, draaide het hert zich plots om en tussen zijn gewei verscheen er een lichtend kruis. Gedaan met de jacht en geen hertenvlees om te eten. Hij werd bisschop van Luik, zijn vrouw Floribanne overleed bij de geboorte van hun zoon Floribertus, die hem na zijn overlijden opvolgde als bisschop. Omdat hij ook eens een man had genezen van de hondsdolheid is er ieder jaar een viering waar men gezegend brood, hubertusbrood, aan de honden geeft. Ik heb geen gezegend brood maar ieder jaar is er de inenting bij de veterinair, tegen allerlei plagen en ziektes juist zoals bij de mensen voor griep, covid ieder jaar en nog vele andere zoals tetanos, difterie, kinkhoest om de 10 jaar. De Heilige Hubertus verleende zijn naam aan kapellekes, kerken en dierenverenigingen. Vooral de jacht en jagers en de hondenverenigingen vieren deze dag van hun beschermheilige. Vandaag een extra snoepje voor mijn huisgenoot.
Geen groot nieuws te vermelden want alle beleidsmakers zijn nog maar pas terug in het land en hebben nog niet veel werk kunnen verzetten. Alleen de Minister van Defensie wordt wel beziggehouden met al die onbekende drones die boven de militaire basissen en dus over het ganse Belgische grondgebied vliegen. Ik zou ze bijna UFO's noemen: unidentified flying objects. Tot morgen
De laatste dag van het novemberverlof voor de scholieren en zal iedereen wel plezieren. De zon schijnt, een flauwe bries, en een doenbare temperatuur. Ik ben ook bijna hersteld van de symptomen en nasleep van mijn vaccinaties. Nog een beetje hoofdpijn en een stijve bovenarm langs de rechtse kant. Dat leed doorsta ik ± gelaten om niet ziek te worden als covid en griep de bevolking in zijn greep houdt. Gisteren was er dus het grote schouwtoneel in Egypte waar de heersers van ons land moesten bij aanwezig zijn. Een museum met een Belgisch tintje want gebouwd door een Belgische ondernemer. Een gebouw groter dan het Louvre en hoger dan een kerk, om al de Egyptische schatten van weleer tentoon te stellen. Ik zou kunnen stellen dat al die landen rond de Middellandse Zee veel te vroeg in de geschiedenis hun grootsheid kenden. Want sindsdien is er niet veel meer gebeurt en leven ze van de bezichtiging van het rijke verleden door horden toeristen met hun spendeergedrag, die het gewone leven verstorren. Speciale egards krijgt onze Vorst vandaag, door een privé rondleiding in dat gigantische complex. Dat als erkenning en dank voor wat zijn overgrootmoeder Elisabeth presteerde en deed, en het respect waarmee ze met de gevonden artefacten is omgegaan bij de opening van de graven. Zelf is hij en zijn gezin ook wel een egyptofiel* te noemen, gezien de talrijke bezoeken aan de piramiden van hemzelf en zijn gezinsleden.
Ik denk niet dat er vandaag nog iets speciaals te vermelden valt. Natuurlijk denk ik aan 'alle zielen' levenden en doden op deze dag, en is het een zondag. Verwendag vandaag? Nee, wel voor de hond die een extra varkensoor krijgt om op te peuzelen. Tot morgen
*woord maak ik nu, want het bestaat niet, wel egyptologie-deskundige
Vandaag herdenk ik al degenen aan wie ik dagelijks denk maar ook al degenen die ik af en toe vergeet of aan mijn aandacht ontsnappen. Het is Allerheiligen en de meeste mensen waar ik liefdevolle herinneringen aan heb, waren 'Mijn Heiligen'. Door aan hen allemaal te denken geef ik hen het 'eeuwige leven'. Dood is men pas als je in geen enkele herinnering voortleeft. Toch zal ook dàt zieltje rondzweven in het oneindige heelal. Het kerkhof bezoeken is moeilijk, de afstand is té groot geworden om erheen te rijden, zeker nu ik gisteren mijn corona-en griepspuit heb gekregen en mijn armen een beetje stijf zijn en pijn doen. Straks nog een dafalganneke nemen, dan is het ergste leed voor deze herfst-en winterperiode weeral geleden. En met deze eerste november komen we ook weeral dichter bij 2026. Nog 60 dagen en het jaareinde is er weer. Er verandert dan weer een cijfertje bij mijn leeftijd, maar niet getreurd, "Jong blijven kun je op elke leeftijd", een citaat van H du Vernas. Wie dat ook mag zijn, die deze prachtige zin neerpende.
De begrotingsonderhandelingen laten maar op zich wachten. Het ultimatum van dinsdag zal waarschijnlijk niet gehaald worden want onze Premier zal dan nog een beetje last hebben van een jetlagske. Het is belangrijk dat hij aanwezig is op het wereldtoneel, meer bepaald bij de opening van het 'Grand Egyptian Museum' in Kaïro. Dat is een eenmalige gebeuren, waar je als gewone sterveling niet bij aanwezig kan zijn, maar als Eerste Minister, wel. Aangezien hij een historicus is, is zijn aanwezigheid belangrijk, ook om zijn eigen kennis en vaardigheden op vlak van geschiedenis, aan te vullen. Misschien zal hij ons in het vervolg overweldigen met 'hiërogliefen' die nog een stuk ouder zijn dan de Latijnse citaten waar hij zo graag mee uitpakt. Allemaal te vinden in de prismaboekjes die je bij De Slegte kan op de kop tikken. De bekendste samenvoeger van latijnse spreuken en citaten is Gerardus Johannes Marinus, GJM Bartelink (1924-2024). Er is ook nog een ander boekje: "Verba Volant- Scripta manent" en 300 andere citaten die de tand des tijds hebben doorstaan. Je vind er gezegdes en uitdrukkingen in, met verklaring, bij welke gelegenheid te citeren en wie ze noteerde. De bekendste uitspraak is "Carpe Diem" uit een gedicht van Horatius (65vC-8vC), oftewel in het Vlaams: "pluk de dag". Wat dus zoveel wil zeggen als 'het heden volledig te benutten'. En that's just what I am going to do. Tot morgen
Aardverschuiving in Engeland!!. Niet veroorzaakt door natuurverschijnselen maar door het menselijke gedrag van een kaste die nog altijd denkt boven de moraal en wetten van een land te staan. Een prins die nooit meer de voorrechten van een prins zal kennen, hebben of beroep op kunnen doen, maar nu een man met een familienaam zoals alle gewone burgers. Mr Mountbatten-Windsor heeft geen priveleges meer en moet zich gedragen zoals elke rechtgeaarde burger in het Koninkrijk van Charles III en Camilla. Dat is zowat de zwaarste straf die een lid van de Koninklijke familie over het kanaal, kan krijgen. Daarbij moet hij ook nog op de huurmarkt een huis gaan zoeken en een inkomen naast zijn pensioen als officier. Hoe moet hij dat zien te verdienen zonder diploma? Zijn naam is bezoedeld en hij zal samen met zijn ex 'Fergie' in alle anonimiteit, verstoken van luxe, invitaties en grandeur, moeten verder leven op een plek die zijn broer hem zal aanwijzen en nog welwillend, voor de kosten zal instaan. Mammy moet dit gelukkig niet meer meemaken van haar lievelingszoon. Tot daar de koninklijke en prinselijke perikelen van overzee.
Voor degenen die het nog niet zouden weten, vanavond is het Halloween. Een raar gebruik, sinds enkele jaren overgewaaid vanuit The States. Met horror outfits en uitgeholde pompoen van kaarsjes voorzien trekt men van deur tot deur om de mensen te doen schrikken op de avond vóór de christelijke dodenherdenkingsdag van 1 november. Langs de ene kant zou ik zeggen, dit is geen verkwisting van een groente die welig tiert en extreme vormen en gewichten kan aannemen, langs de andere kant vind ik dit een onzinnig gebruik om op die manier een schrikaanjagende gedachtenis te maken van onze dierbare doden. Ik moet niks weten van heksen en andere occulte zaken die mensen schrik aanjagen. Ik gebruik liever de pompoenen voor een soep en in andere gerechten dan ze te gebruiken in groentencorso's of andere optochten die weer overal opduiken in plaats van de processies van vroeger. Het volksvermaak blijft maar onder andere namen en invullingen. Brood en spelen, voedsel en vermaak, moet er het hele jaar door gegeven worden om het volk rustig, blij en tevreden te houden. Omdat onze politieke leiders zo graag met Latijnse uitdrukkingen spreken: panem et circenses, zei de Romeinse dichter Juvenalis (60-140 nC). Tot daar de pompoenen.
En mijn dierbare vriend, ook een Queen-fanaat herinnerde me eraan, dat de 6 minuten durende song "Bohemian Rhapsodie", 50 jaar geleden als single werd uitgebracht terwijl het al te horen was op de plaat "A night at the Opera". Een iconisch nummer van een iconische band en een iconisch zanger en schrijver. Sinds de release staat dit nummer jaarlijks in de top 100 hitlijsten bijna overal ter wereld. Het zal een Queen-dag worden om me moed te geven mijn vaccinaties op te halen. Toen het stormde heb ik het afgebeld, de 2e poging om me in te enten zal wel lukken, deze namiddag. Tot morgen
Ik heb 'vrij'!!!. De poetshulp komt niet vandaag en dan neem ik natuurlijk ook vrijaf en zet de kuisbeurt 'on hold'. En een geluk, de zon schijnt, zonder wind vandaag. Het is een zachte najaarsdag waar ik volop van zal genieten. Niet alleen ik, ook die kleine 2 gram wegende en 5cm grote kwikstaartjes en winterkoninkjes vliegen heen en weer om de laatste besjes van de struiken en bomen te plukken. Straks een extra dagje nog genieten op mijn bank met een boekje in mijn hoekje. Dat zijn momenten waarop ik me gezegend prijs. Misschien dat ik straks ook boodschappen ga doen. Vakantieperiode, marktdag en zonnig weer, dan blijven de mensen meestal weg uit de supermarkten en is het rustig om te winkelen en mijn voorraad in te slaan.
Weinig nieuws komt er van door wind en regen geteisterde Jamaica. Alle communicatie middelen zullen nog in panne liggen en de contacten met de buitenwereld zullen nog niet hersteld zijn. In Nederland zijn er bij de verkiezingen terug aardverschuivingen in het politieke landschap. Grosso modo kan men stellen dat de 76% van de stemgerechtigden, tegen haat en negativisme hebben gestemd. Wilders is niet langer de grote triomfator maar moet zijn trots wat inslikken. Zijn uitspraak 'dan hebben ze maar iets meer honger in Afrika' zal daar wel niet vreemd aan zijn. Ook daar zullen weer palavers aan te pas komen om een regering op poten te zetten. Na de gezellige babbel van Trump met Xi, heeft China toch weer bekomen dat er versoepelde invoerrechten op hun producten komen die ze naar de USA brengen. Voor de rest blijft er wel een wedijver bestaan over de nucleaire testen. Ze willen alle 3, USA, China, Rusland, eens uitproberen in hoeverre installaties werken en tot wat ze in staat zijn. Ik krijg daar toch bange gevoelens van, want in hoeverre zijn die 3 heersers nog 'men sano in corpore sano'? 'een gezonde geest in een gezond lichaam'?. Ik heb gisteren dan eindelijk eens gekeken naar " de slimste mens" omdat er soms wat meewarigheid is met Felix. Men weet geen blijf met deze uitzonderlijke autist, weet ook niet in welke categorie men hem moet klasseren want een allesweter die geen enkel diploma, specialiteit of werk heeft, bonjourt alle intellectuelen zomaar zonder verpinken naar huis. Haalt alle kennis die hij vergaard heeft uit soapseries, documentaires op tv, enz. Geen enkele kennis die hij bezit haalt hij uit een gestructureerde les of richting. Hij vertoont een beetje het 'savantsyndroom', 'splintervaardigheden', Hij is niet zoals fictieve "Rain Man" de fantastische film uit 1988 met Tom Cruis en Dustin Hoffman of de fictieve "Forest Gump" film uit 1986 met Tom Hanks. In ieder geval is het voor veel mensen een leerschool om kennis te maken met het 'autisme' dat zo veel opduikt voornamelijk bij kinderen van 'nu' en wat het inhoudt. Tot morgen
Ik hoorde gisteren wijze woorden van Zr Ida, een kloosterlinge van 91 jaar, op de vraag van Annemie of ze gelukkig was met haar hoge leeftijd: "als je graag oud wordt, moet je ook graag oud zijn". Ik zal dit antwoord in gedachten houden. Het was een nieuwe serie over kloostergemeenschappen die ik bekeek op VRT 1 "In Hemelsnaam". Geen sensatiezucht ditmaal, maar het leven van Trapistinnen in Brecht, die hun gemeenschap altijd maar zien verkleinen en verouderen en in een gigantisch groot klooster leven met 22 'maagden'. Het gebed en de liefde voor de Heer volstaan niet om oplossingen te vinden voor het gebruik van al die grote zalen zonder af te breken wat overbodig is. Wordt vervolgd, net zoals het Gaza Bestand, dat het nog geen 14 dagen uithield. Stel je voor dat Mr Bles daar de 'Nobelprijs voor Vrede' had gekregen!!!. Het was zelfs een blamage geweest voor het eerbiedwaardige Instituut, dat zelfs vóór de uitreiking van het diploma en uitkering van het geldbedrag, die 'vrede' niet bestond en het moest veranderd worden in 'prijs van oorlog'. Voor de rest heb ik niet zo heel veel nieuws te melden. Het meeste hoort men op radio/tv en leest men in de kranten of op het internet. Bij mij gebeurt er ook niet zo heel veel dat ik er bladzijden mee kan volschrijven. Ik heb tenslotte maar een gewoon klein huishouden bestaande uit 1 en nog een halve erbij. Ik kreeg wel bericht dat ik me terug mag aanmelden voor mijn vaccinaties op vrijdag. That's all folks for today. Tot morgen
Het minste wat je kan zeggen van de maand oktober is dat het een maand was met verrassingen, ontboezemingen en onthullingen. Een familielid bij bij de Coburgs en bij de cabaretier en stand-up comedian Alex, zelfs 2 zussen. Net zoals in Groot Brittanië een prins stof deed opwaaien met zijn onprinselijke houding en affaires, valt er hier ook weer een misbruik van een tienermeisje uit de lucht, bevestigd door een aantal tienerzangeresjes die bij dezelfde manager, identieke feiten overkwamen. Het trieste aan het verhaal was, de jarenlange aflossing van schulden aan de belastingen wegens niet aangeven van de inkomsten die ze nooit ontvangen had. De boekskes zullen de komende dagen weer bol staan van de verhalen en de naam van de snoodaard, die wegens verjaring van de feiten niet meer voor de rechter kan verschijnen. Men kan gerust zeggen dat door de mondigheid van de mensen, de #MeToo organisatie, men in ons land toch dergelijke uitspattingen en ongewenste intimiteiten, aan de grote klok kan hangen en gerechtigheid kan eisen.
De wind is nog altijd goed voelbaar aanwezig evenals de grijze luchten en af en toe een druppeltje regen. Het is niet meer die snijdende koude wind van gisteren. Ditmaal brengt hij wat zachtere temperaturen 12°C. Ik moet zeggen dat zelfs de hond niet erg scheutig is om buiten te lopen. Zijn flappies worden achter zijn kop geduwd, hij moet wat inspanningen leveren om vooruit te komen en te springen. Bovenal, ik zit niet zoveel buiten en hij mankeert mijn zachte schoot om er eens op te zitten. Want dat is een non-activiteit die alleen maar buiten gebeurt als ik in mijn zeteltje zit: schootje zitten en in slaap vallen.We klagen dan wel eens van regen en wind, maar dat is hier niks in vergelijking met wat de Jamaicanen te wachten staan als orkaan Melissa, een categorie 5, traag maar zeker over hun eiland trekt: massa's regen en windsnelheden tot 300km/u. Velen zullen misschien het liedje zingen "Jamaica Farewell" van Harry Belafonte (1927-2023) omdat ze het eiland zullen verlaten, gebruik maken van hun Engelse identiteit omdat ze tot het Britse Gemenebest behoren en niet terugkeren naar hun geboortegrond. Ze zullen de grote groep Jamaicanen in de diaspora zoals USA, Canada en UK, vervoegen. Gelukkig en hopelijk nooit, zullen we hier orkanen kennen van dergelijk formaat en blijft het bij gewone stormen in onze contreien die meestal niet levensbedreigend zijn, enkel materiële schade veroorzaken, wat natuurlijk ook niet plezant is.Tot morgen
Ik kan niet ontkennen dat de herfst in het land is. Overal vliegen de bladen van de bomen en verspreiden zich langs alle kanten. Ik heb hier nog nooit bladeren moeten verwijderen op de gazon of op mijn padjes, de wind is in deze periode van het jaar, meestal sterk genoeg om al dat dooie materiaal langs de vier windstreken te doen wegvliegen. Hetgeen blijft liggen, laat ik liggen want dat is voedsel dat de bodem met de planten erin, kan gebruiken. Ik moet me nu ook niet moe maken als de natuur het beter kan dan ik met een bladblazer of een hark in mijn hand. En gisteren begon er een nieuwe reeks van eigen bodem op VRT1, "This is not a murder mystery", een verhaal over belangrijke schilders (Margritte, Dali,....) die elkaar ontmoeten en beter leren kennen in een landhuis op 'den buiten' vooraleer hun gezamlijke expositie in Engeland zal plaatsvinden. Wat ik ervan vond? Ewel, ik heb de eerste aflevering niet volledig uitgekeken. Verspringen van tijd, terugblikken enz verward mij altijd. Ik moet nog 5 afleveringen wachten vooraleer de samenhang en de oorzaak van dit 'niet-moord' spel me duidelijk zal worden. Op de koop toe volgt er nog eens een documentaire, eveneens gespreid over 6 afleveringen over de echtheid van deze ontmoetingen en onderlinge verhoudingen van de personnages in real life. Er is een verhaal dat gepresenteerd wordt in stukken dat aan de feiten voorafging, de daden zelf en het vervolg voor de betrokkenen en de oplossing voor het verdacht overlijden dat dan wel niet verdacht zal blijken te zijn. Wat me wel bekoorde was het prachtige decor, maar daar blijf ik niet voor aan de buis gekluisterd. Enfin, eventjes geswitched naar "Expeditie Patagonië" een land in Zuid-Amerika. Uitgezonden op Play 4 of hoe die zender tegenwoordig ook mag noemen. Weer 8 BV's hebben ze gevonden die deze tocht met een rugzak wil maken, in een gebied waar er binnen het uur een afwisseling kan zijn van blauwe luchten, regen, sneeuw en windvlagen. Eigenlijk een weertje een beetje zoals in onze gewesten maar dan duizenden kilometers van hier in een ongerept gebied, wat hier dan natuurlijk niet te vinden is. Een expeditieleider, survival-en outdoorspecialisten vergezellen deze neofieten in het ontdekken van nieuwe gebieden. Plus natuurlijk nog een heleboel mensen die alles op pelicule vastleggen. Was er eerst een ontdekkingsreis in het koude Groenland, daarna in de hitte van de Namibische woestijn, dan krijgen deze 8 trekkers nu een allegaartje voorgeschoteld van extreme natuurverschijnselen. De kijkers krijgen dan verslag van al hun capriolen en wie bestand is tegen extreme uitdagingen. Ik neem de serie op, zodat, als ik me verveel naar die verhalen kan kijken en luisteren. Misschien leer ik dan hoe ik met dergelijk weer, dat er hier nu al enkele dagen is, ook hier kan omgaan. Tot morgen
'Dag van de Stilte' maar dat zal niet gebeuren. De hevige en luidruchtige wind blaast recht uit het zeegat naar mijn huis toe. Daarmee worden de regenwolken richting binnenland verdreven en zo krijgt de zon volop kans om te gloriëren en een warmte te sturen die alleen maar achter glas voelbaar is. 't Is me gelijk hoe ik die zonnestralen voel, de zon schijnt en dat is het voornaamste. Het zal voor de vakantiegangers een winderige bedoening worden, waar de kinderen best wel van kunnen genieten door van de gevaarlijke klifs af te springen of te glijden. Als ze al op het strand geraken, met de hevige wind die hen terug richting Dijk zal duwen. Vandaag is er ook de jaarlijkse duinenwandeling met de Lagotto Romangnolo honden. Nochtans had ik graag de wandeling met alle 'lagottobaasjes' in Oostduinkerke willen meedoen, maar ik ga mezelf niet nodeloos vermoeien door 6 km over bergske en dalleke in de zanderige wind te lopen.
Goed nieuws is er dat het weer winteruur is geworden. Ik heb nog een paar klokken die handmatig moeten gecorrigeerd worden en daar heb ik dan ook wat werk mee. Op het nieuwsfront is het noppes en maar goed ook. Als er al nieuws is, is het meestal weinig opbeurend en dat verpest dan een zonnige dag. Maar de vrienden hebben me gisteren mijn bibliotheek weer wat uitgebreid en dat is voor de winter goed nieuws. Het nieuwste boek van Johan Op De Beeck "De aanslag op Napoleon" maar voornamelijk wat boeken over de legendarische 'Sissi'. Romans en waarheidsgetrouwe verhalen vanuit verschillende oogpunten. Gelukkig voor al de prinsessen van tegenwoordig dat ze kans krijgen, zij het in beperkte mate, hun levensgezel te kiezen. Waren vroeger de meisjes van koninklijke huize meestal strategische giften, dan hebben ze nu toch de gelegenheid om hun eigen interesses te ontwikkelen, een studie aan te vatten, een man van hun leeftijd te kiezen. Maar toen, tot het midden van de 20e eeuw, waren de meisjes amper uit de luiers toen ze aan een oudere man werden gekoppeld, hun huis en familie moesten verlaten en aan de grillen van de nieuwe familie te moeten voldoen. In het Westen, is die praktijk gelukkig uitgeroeid maar in Afrika, delen van Europa, Azië, is dat nog een gangbare praktijk om meisjes als pasmunt te gebruiken, en familie-oorlogen als men de regels en beloftes niet nakomt. Sinds Eva in de appel beet, hebben de meisjes en vrouwen het zwaar te verduren gekregen.Tot zover mijn zondagse nieuwsbericht. Tot morgen
Mijn krant was nipt geen volledige papier maché geworden! Benjamin is niet zinnens met de noorderzon te verdwijnen. Priemende regendruppels en helse wind zijn nog altijd aanwezig in het weerbeeld. Af en toe heb ik zo'n nacht dat ik al de verlichte cijfertjes van de wekker zie passeren. Ik maak me daar niet druk om, want de nacht nadien slaap ik zoals een roosje. Dat heb ik vorige nacht ook weer ondervonden. Maar het was heel moeilijk om uit mijn warme bed te komen deze morgen. Zeker als ik dan de grijze lucht opmerkte en de bomen hoorde zwiepen en de regendruppels tegen het venster hoorde kletteren. De gazet is nog volop aan het drogen, dus ben ik maar aan mijn pupiter gaan zitten om mijn eerste gedachten al te noteren. Er is toch geen nieuws op begrotingsvlak. Enkel hebben ze zichzelf een ultimatum opgelegd om de uitgaven voor 2026 op een rijtje te krijgen. Ik denk 6 november. Ze zijn toch weer al een hele tijd aan het palaveren en hun spelletje van 'ja-nee-ja-nee' aan het spelen. Kleine kinderen van verschillende gezindte die hun gelijk willen krijgen in grote en kleine discussies en niet denken aan de mensen die met hun beslissingen moeten leven. Enfin, ik zal wel zien wat er uit de bus komt, eens de hoge omes hun Allerheiligenverlof achter de rug is, want ze hebben eerst rust en ontspanning nodig na het tot niets leidende nachtelijk werk. Voor de rest zal er niet veel te beleven vallen op deze triest uitziende zaterdag. Het zal ofwel een tv-dag worden, een boekdag of een puzzeldag. Zoals het nu is, heb ik geen goesting om naar de kliffen op het strand te gaan kijken of om de omstuimige zee te zien. Horen doe ik ze toch, als ik in mijn voordeur ga staan. Eerst een goed ontbijt nemen en wat koffie drinken om goed wakker te worden. Tot morgen
Ik heb gisteren mijn consultatie moeten afbellen. De vaccinaties zullen op een ander moment moeten gegeven worden. Het was echt niet te doen om me op straat te begeven. Zelfs uit mijn straatje komen om de grote baan over te steken was een hele heksentoer en dus heb ik me maar terug naar het veilige oord, mijn thuishaven, begeven. Spijtig natuurlijk, maar een valpartij had erger geweest. Maar gans de nacht heeft de wind nog lelijk huisgehouden en ervoor gezorgd dat mijn nachtrust gehalveerd werd. De wind geeft nu nog altijd van jetje, maar ik kan al zonder omvallen buiten komen. De hond heeft in de halkast geslapen met een kussen boven zijn kop zodat hij het gekletter van de persiennelatten niet hoorde. Zo, de eerste storm van deze herfst/winter hebben we gehad, zonder schade.
Het is niet omdat je citaten van Seneca (± 4vC-65nC), Cicero (106vC-43vC) en Caesar (100vC-44vC) kunt ten gehore brengen in het Latijn, dat je zoals je verre voorgangers ook een groot staatsman en redenaar bent. De begroting!!!. Nog niet gemaakt. En welk duiveltje komt weer zijn kopke opsteken bij veel Vlaamse federale ministers? Het zijn de Walen die de grootste nood hebben aan onze belastinggelden en dat moet besproken worden. Het communautaire randje komt weer naar boven als iets niet lukt. Dat is de simpelste uitleg, Calimero spelen, kop in het zand steken en anderen de schuld geven. En eerlijk gezegd, op Vlaams niveau is het ook geen hip hip hoera en daar spelen de Walen niet in mee. Zal de regering vallen? Ik denk het niet. Iedereen is gehecht aan zijn postje en een afgang is toch maar zielig als men eerst iedereen als minderwaardige staatslieden heeft gekarakteriseerd omdat men het zelf beter zou doen. Nog wat geduld voor de Belgische burger.
Heuglijk nieuws om de broeikasgassen terug te dringen. Methaan houdt de warmte vast en vandaar dat het één van de elementen is, die de broeikasgassen veroorzaakt. nog wel geproduceert door menselijke activiteiten zoals de veeteelt. Kort gezegd, de boerderijdieren boeren en protten té veel en zo komt dat gas in onze koepel terecht. Op zijn manier zorgt dat weer voor klimaatverandering en opwarming van onze aarde. Al onze dieren vernietigen? Natuurlijk is dat geen optie, men moet er enkel voor kunnen zorgen dat de koeien en geiten minder gas uitstoten. Dat zou natuurlijk kunnen door ander voedsel voor deze dieren te voorzien maar dat is geen simpele opgave. Beter is, zoals men nu in Schotland doet, niet alleen via voedsel te werken maar ook de genetica te laten meespelen. Er zijn rassen die van nature minder uitstoten en die zou men dan via DNA onderzoek laten bevruchten door stieren die ook al veel minder methaan uitstoot geven. Selectie!. Op die manier heeft men al 2% koeien die minder protten en boeren in dat mmoie deel van Groot Brittanië. Uiteindelijk zou door deze selectie, na verloop van jaren, het methaanprobleem in de veeteelt, kunnen opgelost geraken. Tot morgen
Ik zit een beetje in een tweespalt: moet ik mijn afspraak om 16u cancellen of laten doorgaan? Het is echt wel vervelend want mijn afspraak is bij de huisarts om 4u deze namiddag tijdens het hoogtepunt van storm Benjamin. Ik moet daar echt wel te voet naar toe want dat is ocharme 2 straten verder maar in een straatje dat op de Dijk uitkomt en dus de volle wind kan vatten. Uitstellen? Ik heb wel graag mijn vaccinaties, die zijn wel belangrijk. Ik wil het schema van de dokter niet overhoop gooien want ik ben niet de enige met een uitnodiging op zak. Dikke muts, sjaal, regenkledij en op hoop van zegen zal ik me er straks wel doorheen ploeteren. Dat is eigenlijk wel een weer met een beauty-kantje: je wordt gezandstraald en dat zal me straks wel een mooie gezonde huid geven waar alle schadelijke stoffen van verwijderd zijn en me een gezonde blos zullen geven. Laat me hopen dat mijn gewicht en beenderen wel bestand zijn tegen een luchtverplaatsing van méér dan 100km/u. De trams zullen wel niet rijden, dat gebeurt zeker als er zo'n felle windstoten komen. Vervangbussen worden dan ingelegd die wat meer bestand zijn tegen stormweer. Wat is er verder voor nieuws? Niets, alles is gebleven zoals het gisteren was zowel gemeentelijk, provinciaal, nationaal als internationaal vlak. Hoe het interstellair veranderd is, weet ik niet. Ik heb geen telescoop en heb ook geen goesting om aan waarnemingen te gaan doen in één van onze 6 sterrenwachten. Dit was dus een kort blogje op deze stormy day. Tot morgen
Het is terug knus, gezellig en vooral 'warm' in mijn huis. De loodgieter heeft werkelijk zijn best gedaan om me niet in de kou te laten zitten. Niettegenstaande het buiten npg niet echt fris te noemen is, is er 's avonds toch al wat kilte die best met de chauffage verdreven wordt. Voor een paar jaar weer gerust!. Gisteren werd dan met veel bombarie oud Frans president, Nicolas Sarkozy naar de gevangenis overgebracht. Vijf jaar cel staat hem te wchten, in eenzame opsluiting in een kamertje van 11m². Dat voor geldelijk gesjoemel tijdens zijn verkiezing voor president. Is dat een rechtvaardige straf voor dergelijk misdrijf? Dat is een oeverloze discussie als men daar over wil beginnen, zijn mening te uiten. Is er ook weer gesjoemel met 's lands begroting? Vanavond nog eens een marathonzitting om dat op orde te brengen. Maar het gaat niet meer om 10 miljard euro om 's lands begroting in evenwicht te brengen, maar slechts om 6 miljard en dat zou de klus moeten vereenvoudigen. Ik weet niet waar al dat hokus pokus gedoe vandaan komt maar eer ik een 'koperen 5 cent' vind, moet ik toch al heel wat kilometers hebben afgelegd op het strand. Ik zou toch wel eens willen weten hoe het komt dat die regeringsleden zó gemakkelijk miljarden vinden, want die truc wil ik ook wel kennen om mijn buidel te spijzen. Dat zullen ze de gewone Belg wel niet vertellen. Enig pluspunt: misschien dat er wat mindere nieuwe belastingen of btw verhogingen op ons afkomt. Hier vond men onze vroegere premier niet echt bekwaam meer om ons land te leiden, maar wereldwijd apprecieert men De Croo wel voor kunde en kennis om een departement van de United Nations te leiden. Niet alleen dat, hij wordt ruimschoots geldelijk vergoed en dat zal wel tot enig tandengeknars geleid hebben in de politieke wereld van ons land. Uitgemaakt voor slecht beleid en nu op een hoger schavotje geplaatst in de wereld, die hem de nodige egards zullen opleveren en rijkdom. Hij wordt verantwoordelijke en grote chef voor het 'Ontwikkelingsprogramma' van de UN. Proficiat.
Het is mogelijk dat morgenvroeg al de eerste herfststorm op ons afkomt. Ik doe seffens de toer eens van mijn huis om te zien of alles vaststaat dat moet vast staan om geen ongelukken of materiële schade te hebben. Natuurlijk kan de wind pal naast ons landje passeren en alleen maar een straffe zucht zijn, maar hij kan ook met een snelheid van 100km over de kust scheren. Eén voordeel: het zou overdag gebeuren en dat is minder angstaanjagend dan in de donkerte. Voilà, dat is het voor vandaag en weet ook dat er nog maar 70 dagen zijn tot 2026. Tot morgen
Ik ben heel tevreden met het weer vandaag. Achter het glas is het warm en aangenaam vertoeven omdat de zon schijnt. De wind die af en toe wat snelheid heeft, maakt me niet uit. Ik zit nog altijd zonder chauffage want wisselstukken heeft geen enkele zelfstandige nog in huis. De modellen veranderen te rap en de camions zijn de rijdende magazijnen geworden. Wanneer die bij de loodgieter gaat arriveren met het wisselstuk, nodig om mijn centrale verwarming terug aan de praat te krijgen, is giswerk. Hopelijk toch vóór het einde van de week want dan zou het gevoelig frisser worden. Ik kan wel leven en bewegen met 2 truien, maar 3 lagen zou mijn bewegingsvrijheid toch beperken. Fingers cross, dat het vandaag gerepareerd wordt.
We wonen niet in Afrika of Amerika waar men over eindeloze vlaktes buiten de steden en gemeenten beschikt om de doden te begraven. Was vroeger een veld rond de kerk voldoende om een laatste rustplaats te voorzien voor de doden, dan is dat nu al lang geen optie meer. De dodenakkers verdwijnen naar de buitenranden van steden en gemeenten. Men voorziet er ook columbaria om de mensen die gecremeerd werden en van wie de restanten in een urne werden gedaan, ook een plaats te geven in de bewoonde wereld. Men wil nog altijd een beeltenis en een plaats hebben om eens naar die 'laatste rustplaats' van onze dierbaren te gaan. Gaat dat allemaal verdwijnen? Men introduceert nu de "resomator". Een kist, waarin de dode een 'aquamatie' krijgt of een 'waterbegraving' en later als afvalwater geloosd wordt. Het is niet meer 'tot stof zal je weerkeren' maar tot 'water' en zullen alle Latijnse teksten bij een 'requiemmis' moeten aangepast worden. Natuurlijk als er al een eucharistieviering zou zijn, vóór of na de waterbehandeling. Als ik zo lees wat er allemaal moet uitgefilterd worden bij de behandeling van een menselijk wezen, is dat geen simpele 'eventjes in warm water dompelen en koken'. Alle hormonen, antibiotica, bestralingsstoffen, pijnstillers...moeten er kunnen uit verwijderd worden vooraleer een mens via riool, beken en rivieren in de zee mag belanden. Gaan we nog in zee durven stappen? Natuurlijk wel, er liggen miljoenen mensen te verteren die er beland zijn na de schepen die met man en muis vergingen. Nochtans zou men denken van 'pekelen' is een bewaarmethode, maar dat geldt niet voor het menselijk lichaam. Ik weet nu echt heel zeker dat mijn angst voor te verdrinken in water geen illussie meer is. Ik ben als 4-5 jarige eens ontkomen aan de verdrinkingsdood in een gracht en als jonge tiener terug boven water kunnen komen bij een verkeerd duik. Maar verdrinken zullen we precies hoe dan ook doen. Gelukkig eens men aflijvig is.
Ik heb geen klagen meer van de krantenbezorging, alleen zat er een enigszins vochtige krant in de bus.Tot morgen
Week 43 met regen en wind op komst. Nu als voorproefje een luchtverplaatsing van 50km/u. Ik zit nu in een kamer van mijn huis, waar ik zeker de loodgieter hoor aankomen, nl de keuken. Het is nog altijd wat frisjes in mijn huis en het warm water is ook nog niet beschikbaar. Hij komt vandaag alles herstellen, maar alleen God weet wanneer. Het grote nieuws kwam natuurlijk van de diefstal, op klaarlichte dag, van de juwelen uit het Louvre. Tja, als er zo maar een liftladder klaar staat om te bespringen, zijn er altijd snoodaards die die kans grijpen om zichzelf kostbare en anders ongrijpbare spullen, toe te eigenen. De kroon van keizerin Eugénie (1826-1920), laatste keizerin van Frankrijk, bleef lichtelijk beschadigd op haar plaats staan in de vitrine. Maar andere dure diamanten, edelstenen en parels, kortom dure parures, konden meegegrist worden. Onverkoopbaar? Men haalt gewoon de stenen en parels uit hun zetting en gaat ermee de markt af dweilen. Gegadigden voor dergelijke kleinoden vindt men altijd en overal. Ander nieuws vond ik in het woord van de Kamervoorzitter. We zitten, door gebrek aan de begrotingsakkoorden in een 'crisette'. Ik vind dat werkelijk een vernuftig woord uitgevonden door een 'Vlaming' pur sang, die omwille van zijn tweetalige job, moet zorgen dat de andere landgenoten hem ook verstaan. Hij had natuurlijk kunnen spreken over een 'kleine noodsituatie' of een 'verstoring van het normale functioneren van het kabinet van de eerste minister', enz. Maar nee, hij was de andertalige landgenoten ter wille. Nochtans zie ik op een foto onze premier zijn duim opsteken naar de camera, dat alles in orde is. Wie moet ik geloven? De tijd zal het weeral uitwijzen. En over de politiek in Middelkerke wil ik niet uitweiden/uitwijden. De 2 haantjes die regeren een 20.000 tal landgenoten, zijn wakker geschoten en vallen elkaar in hun pluimen aan. Vanavond is er gemeenteraad en krijgt sowieso een vervolg. Op kleine schaal regeren is even moeilijk als op grote schaal met dezelfde onderwerpen als discussiepunten. bon, ik ga nog even van de zonnestralen genieten vooraleer de regenwolken hier arriveren. Ik mag dat Franse woord gebruiken want onze zuiderburen stuurt de regen naar hier. Tot morgen
De tweede dag van dit herfstweekend begint in mineur: de chauffage is uitgevallen en de loodgieter komt pas morgen. Als vooruitziende vrouw heb ik me wel veel fleece hoodies aangeschaft in september, zodat ik me wel warm kan houden. Misschien schijnt later op de dag zelfs de zon en dan zal ik wel geen kou meer hebben. Het is de eerste keer dat het voorvalt maar alles moet eens de eerste keer zijn. Ik heb ook bij nazicht van mijn blog van gisteren gezien dat ik het boek van Vic de Donder niet vermeld had, wat in de vriendenkring tot discussies en anekdotes leidde: "Kom eens naar mijn kamer". Dan heb ik dat mankement ook weer aangevuld en ga ik verder met het nieuws van de dag, dat eigenlijk weer niet te bespreken valt omdat er niks nieuws is dat wereldschokkend kan zijn. In de hogere kringen zal wel een bommeke ontploft zijn, dat meedeelt, dat aan alle strapatsen van hoge adellijke heren en dames door de vingers zien, voorgoed voorbij is. Gedrag dat niet door de beugel kan moet evengoed gestraft worden op dezelfde manier als jan-en-alleman. Een titel of massa's geld hebben, garandeert geen vrijgeleide meer bij asociaal gedrag, baldadigheden, verkrachtingen, pedofilie. En zo gebeurt het dus dat een nobele prins geen moederhand meer boven zijn hoofd heeft dat met liefde alles door de vingers ziet en de kosten van zijn liederlijk leven betaalt. Weg titels, onderscheidingen, decoraties, weg koninklijke familie. Vanaf nu een leven in anonimiteit zonder grandeur voor prins Andrew. Prins zal hij blijven want hij is als prins geboren en dat kan men hem niet ontzeggen. Het is niet zoals hier dat er plots twee nieuwe leden bij de koninklijke familie komen. De ene kreeg toch nog 'prinses' voor haar naam want haar vader was een koning, de andere moet het met 'niks' stellen en blijft gewoon wie hij is, een zoon van een glamourgirl en een prins. Het is maar best dat al die priveleges van de old rich and the old famous, verdwijnen oftewel van de 'oude adel en oud geld'. Is dat een overwinning? Het zijn nu de miljonairs en de biljonairs die de voordelen van vroeger willen hebben en op hun strepen staan overal met de nodige egards erkent te worden. Zij zijn het nu die het plebs van loon en werk voorzien, en dat moet ook met uiterlijke schijn erkent worden. Men kan zeggen: een verschuiving van de werkgevers (van adel naar selfmade men) en werknemers. De bazen willen hoe dan ook met de nodige plichtplegingen ontvangen worden. Is altijd geweest en zal altijd zo blijven. Tot morgen
Dag één van het weekend. Een opdrogend windje uit het oosten en nog aangename temperaturen. Ik heb gisteren ook nog iets bijgeleerd. In plaats van zware verdoving in te nemen bij een migraine opstoot, zou er een alterntief zijn en noemt een 'Mac Migraine', een bliksken cola en een portie friet. Allemaal goed en wel om dat als middel tegen die verdoemde hoofdpijn in te nemen maar dan moet je eerst nog uit je ogen kunnen zien en op je voeten kunnen staan en buiten gaan. Dat is onmogelijk als ik zo'n migraine aanval heb. Er is niemand in de buurt die ik dan naar een frietkot kan sturen. Ik blijf ondanks die smakelijke vettige snack, maar gebruik maken van mijn voorgeschreven pillen en rust nemen in een donkere kamer. De dag erna zal ik me wel voorzien van een 'Mac Migraine' in plaats van een 'Bicky' om de naweeën van die aanval niet te voelen. De laatste tijd werd me dikwijls gevraagd of ik naar het VTM programma "De Nonnen" kijk of gekeken heb. Net zoals ik niet gekeken heb naar "Godvergeten" op de VRT laat ik ook ditmaal deze docu links liggen. Was het ene over de misbruiken van de mannelijke bedienaars van de erediensten, dan komen nu de wonden bloot te liggen die de gesluierde vrouwen van de Kerk de meisjes aandeden. Van mijn 3e levensjaar tot mijn 18e, heb ik bij kloosterzusters verbleven, als externe of interne leerlinge van hun scholen. Ik heb kennis gemaakt met 3 verschillende kloosterorden en een 4e omdat bij mijn eerste werkgever er ook nonnen waren die de plak zwaaiden in de directiebureaus of op de verpleegdiensten. Buiten de censuur die ik meemaakte op de boeken die ik las en de geopende enveloppen om mijn brieven te lezen of binnenkomende post gelezen te hebben, heb ik geen nadelige invloeden ondervonden om onder hun hoede mijn kinder-en tienerjaren te hebben doorgebracht. Dat wil niet zeggen dat het niet gebeurde wat men in die documentaires laat horen en zien. Een eerste maal dat er onder de vrienden over hun collegetijd gesproken werd, was toen het boek van Vic de Donder (1939-2015) verscheen in 1986. Het waren vooral de vrienden die op internaat waren geweest bij de jezuieten, broeders en pastoors, die er veel over te vertellen hadden. Later kwamen al die andere misbruiken te voorschijn en hopelijk worden die echt wel gestraft en niet zoals de bisschop in een klooster gestoken waar hij nog altijd als een vrij man kan rondlopen en zijn staatswedde krijgt. Over hetgeen de nonnen de meisjes aandeden kan ik geen verhalen vertellen. Ik vermoed dat zoiets wel zal voorgekomen zijn bij weesmeisjes die aan hun willekeur werden overgedragen of de kinderen die hun zwangerschap moesten verbergen. Sommigen van die kloosterzusters zijn niet uit vrije wil gekomen, maar verplicht geplaatst door familie die besliste over hun toekomst. Frustraties alom bij die vrouwen. Daarmee wil ik ze niet vrijpleiten van de baldadigheden tegenover kinderen aan hun zorg toevertrouwd. Tot morgen
Het lijkt erop een alledaagse dag, of liever vrijdag, te worden. De grootsprakerigheid van Trump is ook weer aanwezig. Eigenlijk bijna iedere dag weet die man iets te zeggen dat hem in the picture plaatst. Vooral dan uitspraken over buitenlandse aangelegeheden en leiders. Ondertussen bloeit en groeit de censuur en de verzuring in zijn eigen land, maar dat laat hem onverschillig, zolang iedereen die het voor het zeggen heeft in zijn land (zoals rechters) naar zijn pijpen dansen. En dat doen ze ook. Iedereen heeft schrik opzij gezet te worden en zijn postje te verliezen. Hier zitten we met een regering en een premier die niet weet van welk hout pijlen te maken om een evenwicht in 's lands financiën te krijgen. Eveneens is dat het geval voor Vlaanderen. De NVA kopstukken van de regeringen hullen zich in zwijgzaamheid en onzichtbaarheid tenzij ze weer een of ander exotisch land gaan bezoeken. Merkwaardig toch, de grote roepers op de oppositiebanken zijn hun stem en tong verloren sinds ze minister werden en alles kunnen regelen. Enfin, de nevelen die het weer brengt zullen ook hun hersenen vertroebelen en een laksheid veroorzaken. Ze nemen dan maar de kortste weg om de begroting in evenwicht te brengen, belastingen zoeken waar ze niet meer te vinden zijn, bij het gewone kapitaal van de gewone mensen en niet bij het groot kapitaal waar ze zelf ondertussen deel van uitmaken via allerlei slinkse wegen en inkomsten. Ik moet ophouden om daarover te zeuren, pas bij de volgende verkiezingen kan er iets veranderd worden en dat is niet voor morgen. Verder ben ik wel eens nieuwsgierig wie het roer in de VLD in handen gaat krijgen. Ik denk niet dat er een verrassing uit de bus zal komen, de clan De Gucht is ook al sterk genoeg geworden binnen het partij-apparaat. Voor de rest blijft Hamas en Gaza de gemoederen beroeren en zo rap zal dat, ondanks het gejuich van Mr Orange, geen witte vlag opleveren. Oekraïne blijft om oorlogswapens smeken en bedelen bij de geallieerden. Trump kan daar ook nog een stokje in de weg leggen, als hij weer liefdevolle gesprekken met Poetin zal aangaan. Ondertussen kijk ik wel, door het grijs en de nattigheid door, naar de kleine vogeltjes die beschutting zoeken in de tuin en de besjes verorberen die nog aan de struiken hangen. Zo dierbare en hopelijk allemaal gezonde mensen, mijn blog voor de vrijdag zit erop. Ik ga nu mijn slaapplaats eens goed onderhanden nemen. Matras omdraaien, nieuwe beschermer op bed leggen, de winterkant van het dekbed op leggen, de flanellen lakens uit de kast halen om tussen mij en het dekbed te leggen. Dan is alles klaar om de frissere nachten aan te kunnen. Ik heb me ook warme cosy avondkledij aangeschaft die eventueel als winterpyjama dienst kan doen bij extreem minimum temperaturen. Ik heb geen bijslaper, want de hond en ik, hebben ieder een eigen slaaplaats. Zo hoort dat ook. Tot morgen
