Mijn krant was nipt geen volledige papier maché geworden! Benjamin is niet zinnens met de noorderzon te verdwijnen. Priemende regendruppels en helse wind zijn nog altijd aanwezig in het weerbeeld. Af en toe heb ik zo'n nacht dat ik al de verlichte cijfertjes van de wekker zie passeren. Ik maak me daar niet druk om, want de nacht nadien slaap ik zoals een roosje. Dat heb ik vorige nacht ook weer ondervonden. Maar het was heel moeilijk om uit mijn warme bed te komen deze morgen. Zeker als ik dan de grijze lucht opmerkte en de bomen hoorde zwiepen en de regendruppels tegen het venster hoorde kletteren. De gazet is nog volop aan het drogen, dus ben ik maar aan mijn pupiter gaan zitten om mijn eerste gedachten al te noteren. Er is toch geen nieuws op begrotingsvlak. Enkel hebben ze zichzelf een ultimatum opgelegd om de uitgaven voor 2026 op een rijtje te krijgen. Ik denk 6 november. Ze zijn toch weer al een hele tijd aan het palaveren en hun spelletje van 'ja-nee-ja-nee' aan het spelen. Kleine kinderen van verschillende gezindte die hun gelijk willen krijgen in grote en kleine discussies en niet denken aan de mensen die met hun beslissingen moeten leven. Enfin, ik zal wel zien wat er uit de bus komt, eens de hoge omes hun Allerheiligenverlof achter de rug is, want ze hebben eerst rust en ontspanning nodig na het tot niets leidende nachtelijk werk. Voor de rest zal er niet veel te beleven vallen op deze triest uitziende zaterdag. Het zal ofwel een tv-dag worden, een boekdag of een puzzeldag. Zoals het nu is, heb ik geen goesting om naar de kliffen op het strand te gaan kijken of om de omstuimige zee te zien. Horen doe ik ze toch, als ik in mijn voordeur ga staan. Eerst een goed ontbijt nemen en wat koffie drinken om goed wakker te worden. Tot morgen