|
De laatste dag van het novemberverlof voor de scholieren en zal iedereen wel plezieren. De zon schijnt, een flauwe bries, en een doenbare temperatuur. Ik ben ook bijna hersteld van de symptomen en nasleep van mijn vaccinaties. Nog een beetje hoofdpijn en een stijve bovenarm langs de rechtse kant. Dat leed doorsta ik ± gelaten om niet ziek te worden als covid en griep de bevolking in zijn greep houdt. Gisteren was er dus het grote schouwtoneel in Egypte waar de heersers van ons land moesten bij aanwezig zijn. Een museum met een Belgisch tintje want gebouwd door een Belgische ondernemer. Een gebouw groter dan het Louvre en hoger dan een kerk, om al de Egyptische schatten van weleer tentoon te stellen. Ik zou kunnen stellen dat al die landen rond de Middellandse Zee veel te vroeg in de geschiedenis hun grootsheid kenden. Want sindsdien is er niet veel meer gebeurt en leven ze van de bezichtiging van het rijke verleden door horden toeristen met hun spendeergedrag, die het gewone leven verstorren. Speciale egards krijgt onze Vorst vandaag, door een privé rondleiding in dat gigantische complex. Dat als erkenning en dank voor wat zijn overgrootmoeder Elisabeth presteerde en deed, en het respect waarmee ze met de gevonden artefacten is omgegaan bij de opening van de graven. Zelf is hij en zijn gezin ook wel een egyptofiel* te noemen, gezien de talrijke bezoeken aan de piramiden van hemzelf en zijn gezinsleden.
Ik denk niet dat er vandaag nog iets speciaals te vermelden valt. Natuurlijk denk ik aan 'alle zielen' levenden en doden op deze dag, en is het een zondag. Verwendag vandaag? Nee, wel voor de hond die een extra varkensoor krijgt om op te peuzelen. Tot morgen
*woord maak ik nu, want het bestaat niet, wel egyptologie-deskundige
|
