Mijn werkdag begint, al is het een zondag, als ik mijn laptop aanzet en van weetje naar weetje ga. Een nacht gehad met regen die met bakken uit de lucht viel. Gelukkig was dat echt nodig om de gevolgen en bewijzen van een regelrechte halsmisdaad weg te spoelen. Gisteren is er een moord gepleegd op een vogel, die daarna half verscheurd werd door een sperwer? een grijze, rosse of zwarte kat? of nog een ander dier? Maar het bloed en de pluimen waren de stille getuigen van het vreselijke gebeuren. De buurvrouw heeft de restanten van de ekster in een zak gedaan. Ik durf geen kadavers op te pakken noch met een handschoen, noch met een schup. Ik hoor jullie al zeggen: dat noemt zich verpleegster. Wel, omdat ik in de zorg wilde werken, maar niet bestand was tegen de aanblik van lijden en dood, heb ik vroedvrouw gestudeerd. De kans om in contact te komen met verdriet om ziekte en levenseinde is vele malen kleiner in een moederhuis dan in een hospitaal. Maar om terug te komen op het vreselijke lot van de 'pica pica', was de regen welkom om alle gevolgen van die vreselijke misdaad weg te spoelen. Woeffie kan zo tussen de regenbuien door weer dartelen in de tuin. Vandaar de volgende filosofische vragen. Als dieren geluid maken, hebben ze dan ook taal? Hebben dieren ook landen? Hebben dieren ook vragen? Kunnen dieren tellen? Kunnen dieren zich vervelen? Moet een vriend altijd een mens zijn? Mijn laatste vraag vandaag, omdat ik er nu mee zit door al die vorige vragen: hoe ontstaat een slappe lach?

Terug naar het schilderij dat te bewonderen valt in de Sint Baafskathedraal in Gent. Een schilderij ook met planten, bloemen en bomen, overgoten met symboliek die de christelijke religie overnam van de Grieken, Romeinen, Kelten en nog veel meer volken uit de oudheid. Ik geef enkel de betekenis die de Gebroeders kenden in 1432. Vandaag nr 25, leverbloempje, hepatica nobilis, zo genoemd omdat het blad de vorm van een lever heeft. Het is de vroegst bloeiende bosplant. Het staat symbool voor vertrouwen en zijn herfstbladeren zijn een zinnebeeld voor melancholie. Nr 26, blauwe iris. Zo dikwijls te zien in de handen van Maria, de moeder van Jezus. Straalt vertrouwen, optimisme, wijsheid, waardering uit. Is het symbool van, 'ik heb een boodschap voor jou', maar ook van kracht en koningschap. Te zien in de banier van verschillende landen. Het is een verwijzing naar de 'Drievuldigheid' want 3 bloembladen zijn naar de aarde gericht, drie naar de hemel. Nr 27, laurier. Een laurierkrans op het hoofd van de overwinnaar. Symbool voor roem en eerbetoon, ook van kuisheid. De boom zelf is symbool van welzijn, goddeloosheid en verraad. In bloei: trouweloos. Het blad symbool van 'ik verander pas als ik dood ben'.

Ik ben niet blij met een Belgische zege. Het joch had al een hoge eigendunk. Hij zal nu wel uit zijn voegen barsten voor een heel jaar! Ik maak op een zondag het Vlaamse woord van de dag klaar: patattenstoemp. Tot morgen