Het is net of ik op deze zonovergoten dag in "de tuin van Eden" leef of beter gekend als het "Aards Paradijs". Niet omdat het nu het meest fleuruge seizoen is maar omdat het zo vredig buiten is. Natuurlijk sinds Eva in een vrucht beet van de boom van 'kennis van goed en kwaad', zijnde een appel, en Adam verleidde hetzelfde te doen, is er regelmatig slecht nieuws te horen en te zien. Hun straf was zwaar, ze voelden zich naakt en schaamden zich ervoor, ze moesten werken om voedsel te bemachtigen, de kinderen zouden met zware pijnen geboren worden. Samen met hun kroost werden ze van de 'tuin' verdreven omdat er ook de 'levensboom' met zijn vruchten stond. Daar mochten ze van God absoluut niet van eten omdat ze dan het 'eeuwige leven' zouden hebben. Dat moesten ze verdienen door hun voorbeeldig gedrag dat hen dan naar de hemel zou voeren. We zijn met zovele miljarden mensen op de aardbol dat er af en toe wel wat slechte dingen moeten en kunnen gebeuren. Kaïn en Abel, twee van de kids van Adam en Eva gaven, van bij het begin, al het slechte voorbeeld: hebzucht en moord. Van hun 3e kind weten we dat het 'Seth' noemde en de voorvader van Noach is met zijn beroemde Ark en zijn 2 muggen. De zondagmorgen sluit ik af met een liedje van Toon Hermans (1916-2000). "De appels op de tafelsprei". Eén van de refreintjes gaat zo: "vier maten winter, vier maten warm, vier maten rijk zijn, vier maten arm, vier maten mistig en vier maten blauw, dat is mijn liedje voor jou". Met dat liedje gedenk ik wat mensen die Toon en zijn repertoire enorm graag beluisterden, maar ook 'de appel' verdient een lied want 'an apple a day keeps the doctor away'. Tot morgen
|