Dag schatjes allemaal, verwarm jullie maar gerust aan elkaar, want het is een heuse vriesnacht geweest. De pannenkoeken van O.L.Vrouw Lichtmis alleen zullen niet voldoende zijn om het warm te krijgen maar zullen wel smaken. Althans, voor degenen die zijn panneke bovenhaalt, wat bloem, vanillesuiker, melk en eieren samenklutst en in wat boter het deeg bakt. Ik heb er geen zin in, het zal voor een andere keer zijn. En met dat stralend blauwe weer zijn er veel wandelaars op pad.  Zeker de senioren waarvan er velen een caddy met bankje erop hebben, in plaats van een wandelstok. Soms zijn ze ook met een poussette of charette op schok, niet voor hun kleinkinderen te transporteren, maar hun viervoeter groot of klein. Ik denk dan, 'ocharme die beestjes' maar misschien is het uit voorzorg om als jagger niet omver getrokken te worden door een speelse hond en pardoes op de stenen te belanden. Mijn beestje ligt zolang ik aan het typen ben mooi aan mijn voeten uit te rusten van zijn balspel. Gisterenavond heb ik een stuk van Eurosong bekeken en ik vond het een schelle en lawaaierige boel. 'Red Sebastian' zal ons land vertegenwoordigen in Bazel/Zwitserland met "Strobe Lights", wat een flikkerlicht van een zaklamp is en best irriterend kan zijn. Ik vind het geen hoogvlieger en denk niet dat het zal winnen al hoop ik dat ik verkeerd ben. Was het de beste van de 8 kandidaten? Er kon me eigenlijk geen enkele bekoren al was Lenn wel een knappe gast met the good looks van de familie Neefs maar niet de stem. De andere uitkomst van 'veel noten op hun zang' is er ook gekomen vooraleer de koning 'stop it' riep naar Bart. Nu is het nog evnetjes wachten op de namen van de excellenties. Welke verrassingen zullen er nu nog komen? Dat zal geen 200 dagen duren. Dat Bart, toch premier gaat worden en geen burgemeesterschap verkiest, is verbazend. Temeer omdat zijn vervangster, de echtgenote van de kamervoorzitter, zwanger is en het dus maar een paar maanden kan waarnemen. Weeral uitkijken naar de verrassing die daar zal uitvloeien in Antwerpen. Vandaag geen filosofische gezegdes, in het weekend is er maar één gedachte voor de twee dagen en die is gisteren al aan bod gekomen. Klara heeft het over Amber Meulenijzer, een jonge geluidskunstenares, onbekend voor mij, maar zeker gekend in de Limburgse gemeente Pelt. Tot morgen