|
Mijn blog kan dienen om gelukkige momenten te delen. Zoals vandaag, de verjaardag van mijn zoon, 51 lentes jong. Het is mooi weer en dat is altijd plezant op een feestmoment. Maar mijn blog kan ook soelaas bieden op triestiger momenten. En vandaag liggen blijdschap en verdriet weer eens dicht bij elkaar. Mijn, neef Eddy, leeftijdsgenoot, wordt vandaag begraven. Onze jeugd hebben we gedeeld, veel prachtige, plezante, leuke en fantastische momenten hebben we gekend. Ons 'bobonne' trok met haar 6 kleinkinderen tijdens iedere vakantie naar het 'Zilverstrand'(niet verwarren met het Zilvermeer) in Mol en later naar een natuur/chaletpark met zwemvijver in Schilde. Laat me stellen, dat zijn heengaan wel met verdriet gepaard gaat, maar zijn levenslijdenweg zou niemand willen meemaken. Nu is hij terug herenigd met de enige vrouw die voor hem van belang was, Greet.
Voor de rest is er vandaag weer eens gevloekt: geen krant!!!. Het is echt niet meer om er bij te lachen. Ik heb wel vauchers maar daar betaal ik niet voor en dan moet ik me verplaatsen. In die drukte heb ik er trouwens geen goesting, om naar de krantenwinkel af te zakken. Mijn abonnement is voor de verandering weer eens met een dag verlengd. Zo word ik weer eens verstoken van het sappige nieuws en beoordeling dat de verslaggevers schrijven, nadat er een nieuw programma vertoond werd, waar ik geen goesting voor heb om naar te kijken. Ook het sportnieuws mankeer ik weer met de uitleg van eenieder die verloren heeft, waarom dat zo maar kon: Brecel, Evenepoel en de voetbalploegen. Ik krijg natuurlijk wel een digitale krant, maar niet het geritsel van bladzijden omslaan en de spellekes met bic in te vullen. Ik zal me echt tevreden moeten stellen met buiten een boek te lezen om mijn leeshonger te stillen. En verder te wachten tot ik om 19u30 de puzzelbladzijde van het Nieuwsblad krijg toegestuurd. Tot morgen
|
