|
De zwoele nachten zijn verdwenen omdat we langs de koude kant van een gigantisch hoge drukgebied liggen met koude noordoostenwind als gevolg. Frisse nachten zijn wel oké om te slapen, maar de nachtkledij is dan van een andere soort dan tijdens de hete dagen. Mijn broer noemt dergelijke kledij: mannen op een afstand houden. Nu hebben we volgens de Nederlandse meteorologen te maken met een 'droogteput'. Dat alles heeft te maken met verandering van het klimaat en de ligging van onze goede oude 'straalstroom'. Die kronkelt té veel in hoogtes en laagtes. En als je als land in een dal of een top van de straalstroom zit, zit je ofwel ofwel langs de droge kant ofwel langs de natte kant. Of omgekeerd. Meteorologie is nooit één van mijn sterkste kanten geweest, en alles moet tegenwooordig een naam krijgen. Enfin, ik heb terug mijn fleeceke en sokken boven gehaald om toch weer een warmer gevoel te krijgen tot de zon me weer zal verwarmen. Ondertussen zal ik mijn roman van Pauline Slot verder verslinden: "Dood van een thrillerschrijfster". Laat de omkadering van dit boek nu toch wel juist een Grieks eiland zijn waar ik een fantastische tijd heb beleefd en de cultuur van de oudheid kon opsnuiven. Van bij de eerste bladzijde was ik verbaasd dat dit verhaal zich afspeeld op het eiland Evia meer bepaald in het dorp Eriteria. Ook ik nam ooit de overzetboot om naar Athene op uitstap te gaan met het openbaar vervoer. De uitbater van het B&B was zo vriendelijk om ons een papiertje te geven met de busnummers erop en de vragen die we eventueel moesten laten zien aan de chauffeurs om op de juiste bus terecht te komen. Mijn vriendin noch ik spraken geen gebenedijd woord Grieks, oud of nieuw en met een woordenboekske in de hand geraak je ook niet ver. Toen waren er geen gsm's noch Wikipedia en translaters voorhanden. Nu lees ik een beetje, door de belevenissen van een ander, hetgeen ik zowat meemaakte, voelde en ervaarde bij dit wondermooi stukje Griekenland, zonder de moord als spektakel. Ik stel vast dat de betovering en ban van dat eiland nog altijd een indruk op mij maakt. Het is ook plezant om op goed vallend uit, 20 jaar terug gekatapulteerd te worden. Mijn e-reader bevat alles wat een lezershart kan wensen, ook verrassingen van inhoud incluis. Mijn huis is gekuist, mijn krant bijna volledig gelezen en dan zet ik me met mijn boekske in een hoekske, maar binnenshuis dit keer. Tot morgen
|
