Wat zal de dag weer brengen? Na dit schrijfsel is het boodschappen doen om de mondvoorraad aan te vullen. Aangezien ik gisteren gedaan heb wat ik me voorgenomen had te doen, snoeien van de kleine haagjes, zit ik nu met 2 stijve en pijnlijke armen. Ik ben ook niet veel meer gewoon en al zeker geen zware arbeid met een mechanisch machien in mijn armen. Vandaag zal ik verder lezen in de turf van Bart Van Loo, "Napoleon". Dat is een boek dat ik gisteren begonnen ben. Bart is een schrijver die nooit verveeld om te lezen, goede zinsconstructies, goede woorden, met een humoristische inslag, goede verhalen en op waarheid gestoelde vertellingen. Een ideaal boek om op een e-reader te hebben, want in papier wegen zijn boeken nogal zwaar. Ik kan gerust buiten zitten, er is geen wind, een fletse zon, veel grijs, maar geen regen. De gaura's en de geraniums zal ik deze avond weer water moeten geven of ze komen van dorst om. Een plant die sterft van honger en dorst is niet zo erg als de hongersnood in de Gazastreek, waar kinderen en ouderen het slachtoffer zijn van de wanbedeling en het laten rotten van het voedsel. Misschien komt er een einde aan dat zinloze geweld als de 'Staat Palestina' wordt erkend. Dat had in 1948 moeten gebeuren en is nog altijd niet gelukt. Eens de Palestijnse Staat door iedereen erkend is kan de binnenlandse oorlog beginnen tussen de 11 politieke partijen, waarvan Hamas en de PLO/Fatah, de biezonderste zijn. Want wie zal president worden in deze nieuwe staat? Zou er eindelijk eens rust kunnen komen in die landen van het Midden Oosten, waar melk en honing volop aanwezig zijn? Ik heb verder niet veel te vertellen . Tot morgen
|