Er is geen mooiere tekst gezongen dan het lied van Gerard Cox (1940-2025) over een prachtige zomer die gedaan is en wacht op de herfst die begint: "'t Is weer voorbij die mooie zomer. Die zomer begon zowat in mei. Ah, je dacht dat er geen einde aan zou komen. Maar  voor je het weet is heel die zomer al weer lang voorbij". En ja, de herfst is al in het land. We voelen de winderige restanten van 'storm Amy' die in Groot Britannië en Denemarken lelijk heeft huisgehouden. De bomen en struiken zullen rap kaal zijn met die straffe windstoten, want veel bladeren hangen al dood aan de takken. En zo komen we weer in een ander seizoen terecht, die misschien nog een paar 'indian summers' kan leveren. Niet getreurd, gisteren kreeg ik een prachtige bloemekee toegestuurd om me een prettige zondag te wensen, en 'één fietswiel'om deze week als een acrobaat in te fietsen. Altijd leuke prentkaarten van Rud en Eddy. 

Sport, muziek, theater, tentoonstellingen, festivals, al het amusement dat er op de wereld bestaat, heeft niks met politiek vandoen. Dat zijn nu eenmaal talenten die sommige mensen hebben om anderen te plezieren en te entertainen. Ik ga me niet uitspreken over Gaza, Israël, Palestina, Oekraïne of over andere conflicten overal ter wereld. Als de gewone burger zich moet uitspreken over al die kwesties en zich ontevreden toont door protestmarsen en opstootjes te organiseren over welke beslissing dan ook waar jan-modaal niet mee akkord gaat, moet er geen amusement meer plaatsvinden voor de gewone mens. Het zijn maar enkelen die aan de onderhandelingstafels zitten en beslissen wie er recht en onrecht wordt aangedaan. De dieperliggende oorzaken of gevolgen worden niet openbaar gemaakt en daar heeft de gewone sterveling geen weet van noch het mediacircus dat er omheen zwermt en denkt dat ze de wijsheid in pacht hebben. Natuurlijk weten de journalisten veel, maar nooit het essentiële want ze zitten niet aan de onderhandelingstafels of in de achteraf kamertjes. Ze zullen ook zelden de politieke arena's betreden, want dan kunnen ze geen kritiek meer spuien over genomen beslissingen van de ministers en regeringsleden. En 'Arizona' en de Vlaamse regering heeft ook last van die belangrijke politieke issues. Ze willen de wereld mee regeren en zijn constant in een ander land te vinden, waar ze zogenaamd oplossingen vinden voor de problemen in ons land of waar ze hun zegje op het wereldtoneel willen placeren. Ik denk dat er door het beleid in ons land ook veel slachtoffers zullen vallen en gaan we de toer op zoals de USA: alleen de rijken kunnen zich permitteren ziek te worden of thuis te blijven. De zieken en werklozen worden massaal geviseerd. Ik ga niet zeggen dat er soms geen profetariaat mee gemoeid is, maar iedereen, zelfs 100.000 over dezelfde kam scheren, is een democratie onwaardig. Tot morgen