Het is een beetje een kale tuin geworden nu alle kapotte planten en dode takken verdwenen zijn. Dit is een goede periode om dat te doen, zodat de rest van de struiken voldoende licht en lucht krijgen. Gelukkig heb ik nog wat groenblijvende struiken en bomen, die toch een beetje kleur geven op deze mistige dag. Het zal na nieuwjaar zijn vooraleer de nieuwe aanplant zal komen en mijn schommel zal dan ook  wel gearriveerd zijn. Deze week moet ik wel kiezen wat ik wil: een echte echte schommel of een schommelzitbank. Dat laatste zou niet onverstandig zijn gezien mijn leeftijd en ik wil niet van mijn plankske glijden en op het harde gras terechtkomen moest ik een draaiinske krijgen.Het voordeel van een schommelbank is ook dat er af en toe eens een vriend(in) mee kan schommelen maar zeker en vast is er plaats om mijn hond naast mij mee te laten genieten van die mijmermomenten terwijl ik wat in de lucht over en weer ga. Ik zal een paar mensen raadplegen vooraleer mijn bestelling door te geven.

Wat is er verder voor nieuws op onze aardbol. Altijd hetzelfde, wat ik niet meer ga herhalen. Maar Trump heeft toch weer wat gevonden om zich te ergeren over het bestuur van zijn voorganger. De officiële documenten werden tijdens het beleid van Biden geschreven in "Calibri" omdat het een schrijftype was dat toegankelijker en leesbaarder was voor iedereen en zeker voor mensen met een leesbeperking. Mr Bles vindt dat zoiets te weinig doet denken aan professionaliteit van de documenten en bepaalt dat er nu "Tmes new Roman" moet gebruikt worden. De wereld moet naar zijn soms onzinnige goesting draaien. Dat Melania soms met een masker van malcontenment rondloopt, een zuur gezicht laat zien en haar ogen achter een zonnebril steekt, verbaast me niks. Voor een immigrante is vrijheid, rijkdom en luxe waarschijnlijk zeer belangrijk. Voor alle zekerheid,  bezegelt met een zoon als pand voor haar leven met die vent vol eigenaardigheden.

"Geloof is weten dat je nooit alleen bent, zelfs als je alleen bent" is een Chinees gezegde dat onze Sint van de dag ook al moet gekend hebben: Daniël de Pilaarheilige (409-493). Deze man heeft 33 jaar van zijn leven op een plateau geleefd bovenop een pilaar aangebracht. Zelfs koningen en keizers moesten via de ladder naar hem klimmen om hem te begroeten. Vanuit zijn spreekgestoelte sprak hij de mensen toe, luisterde naar hen en bad voor hen. Slechts eenmaal zou hij in al die jaren terug naar de begane grond gekomen zijn en wel om de Bisschop van Constantinopel te steunen in zijn strijd tegen de ketters van het monofysitisme. Het zal wel een troep rond zijn zuil geweest zijn tenzij de katholieke gemeenschap alles daar beneden netjes en keurig onderhielden. Deze Daniël is niet degene die beschreven wordt in het Oude Testament, in het 'Bijbelboek Daniël'. Die werd in de leeuwenkuil gegooid omdat hij tot God bleef bidden. Maar een Engel Gods bewaakte hem, zodat hij het er alsnog levend van afbracht. Tot morgen