.

Rowan Atkinson

De ‘blogbink’ van Huismusje

Ik nam een verse kop koffie, vervolgens mijn adresboekje en de telefoon.

“Mijn carrosserie heeft een groot nazicht nodig” mompelde ik tegen mijne zilveren terwijl ik vanmorgen de krant naar hem toe schoof.
“Wablieft?” vroeg hij.
Hij moet dringend zijn oren eens laten nakijken, ik denk dat hij doof wordt.
“Ge moet dringend uw oren laten nakijken, ik denk dat ge doof wordt” zei ik dus vriendelijk terug. Vanachter de krant hoorde ik hem iets stilletjes terugmompelen.

Eerst belde ik tandarts Juffrouw Hyperspraak op.

Mijn Verloren Maandag worstenbrood, of liever de worst, veroorzaakte gisteren weer een barst in wat nog overblijft van -‘de tand van één miljoen’ -(oude belgische franken natuurlijk).
Gelukkig had ik geen pijn want haar collega had het destijds toch klaargespeeld op de tandzenuw te killen en dit ondanks mijn kromme tandwortels.

(Trouwe lezers herinneren zich waarschijnlijk het tandverhaal, dus ik ga er niet verder op in).

Juffrouw Hyperspraak wist onmiddellijk wie ik was. Lag het nu aan mijn bizarre familienaam of aan mijn veelvuldige pijnlijke bezoeken, ik weet het niet, maar ze herinnerde zich de hele tandaffaire en offreerde mij een afspraak op 25 januari.
Ik zei weifelend : “Euh...da’s wel nog lang hé juffrouw, tegen dan heb ik nog enkel vulling over vrees ik”.
Ze antwoordde: “Ja mevrouwtje ik weet het maar we zijn écht écht écht volledig volgeboekt tot dan maar als het nu écht écht écht te erg wordt en ge kunt het niet meer houden van de pijn dan belt ge maar hé en dan hebt ge misschien geluk want dan heeft er misschien iemand afgebeld en dan kunnen we u ertussen nemen ge ziet maar hé maar ik zal het voorlopig op de 25^ste  schrijven is’t goed jazeker?”.

Tegen zo’n aanval van verbale ochtend diarree was ik niet opgewassen, er werkten op dat ogenblik nog maar enkele hersencellen bij mij, dus ik ging akkoord.

Hopelijk houdt de tand

nog even moedig stand

(even een poëtische aanval)

Vervolgens belde ik mijn gynaecoloog. Ik wist begot niet meer wanneer ik mijn laatste uitstrijkje of mammografie had laten nemen. Mijn korte termijn geheugen laat het tegenwoordig flink afweten.
Een bekende Antwerpse prof. heeft ooit Debby en Nancy ( mijn mammaria’s ) tot ‘risico-gevallen’ gebombardeerd, dus ik moet op regelmatige tijdstippen alles goed laten nakijken.

‘Tring tring’....mijn gynaecoloog nam op.

“Dokter mag ik u aub vragen om even in uw computer te kijken of ik niet terug op controle moet komen” vroeg ik heel braaf en beleefd.
Mijn agenda van vorig jaar staat zo propvol dat ik niets meer terugvind, trouwens het is veel gemakkelijker als hij even zijn computer checkt.
“Ik ben niet thuis mevrouwtje, kunt ge morgen eens terugbellen en dan zal ik het u weten te zeggen” was zijn antwoord.
Ventje legde de krant neer en vroeg : “Lopen die dokters tegenwoordig niet allemaal met een laptop rond?” waarbij ik hem eraan herinnerde dat ik met een gynaecoloog sprak,  die op dat ogenblik waarschijnlijk met zijn hoofd ergens tussen de benen van één of andere dame hing op een verlostafel.

Nu ik toch bezig ben ga ik straks ook naar de huisarts om te vragen of hij me wil doorverwijzen naar de specialist om eventueel terug een scan te nemen van mijn pijnlijke zeurende Herniaretta.
Twintig euro (of is't al meer?) voor een doorverwijs briefje, erg hé?  
Maar ik zal van de gelegenheid profiteren om hem mij een cortisone spuitje te laten zetten in mijn pijnlijke Keltische-klauw-bobbeltjes. Als hij dan nog mijn bloeddruk meet dan heeft hij zijn centjes verdiend.

Voorlopig zijn, zo meen ik toch, al mijn andere lichaamsonderdelen nog in vrij goede staat.

Naar de cardioloog durf ik voorlopig nog niet bellen want ik weet al wat hij gaat zeggen : “afvallen kindje, afvallen....zoveel vet is slecht voor uwen tikker” : dus zijn honorarium, dat ook niet mals is, zal ik nog eventjes uitsparen.

08-01-2008 om 12:56 geschreven door BOJAKO  

Laat ze op 't nieuws maar zeggen wat ze willen, hier in Antwerpen is't vandaag "VERLOREN MAANDAG" en dan zingen wij uit volle borst :

Yummy Yummy Yummy
I've got this in my tummy....

07-01-2008 om 15:15 geschreven door BOJAKO  

Sean Connery 
( mijn BLOG-BINK)

Menslievendeugd, er gebeurt zoveel op één week dat ik het bijna niet meer kan volgen.
De eerste grote schok die ik te verwerken kreeg was het overlijden van geriater Dokter Le Compte, achtenzeventig jaar geleden geboren in Aalst. Ik krijg hoe langer hoe meer de indruk dat de stad Aalst een heel vruchtbare bodem is voor bekende vlamingen.
Louis Paul Boon, Valerius de Sadeleer, Priester Daens ... om er maar een paar op te noemen.
Ik geloofde die dokter Le Compte en slikte trouw een halve kilo vitamines elke dag,  in de hoop om net zoals hij ‘minstens’ duizend jaar oud te worden.
Ik heb ze daarnet allemaal de vuilbak ingekieperd.
Mijn onwrikbaar geloof in ‘geleerde’ mannen davert nu op zijn grondvestingen.

Mag ik dan Professor Piet Hoebeke wel geloven, (de Penisdokter cfr. Humo) die beweert dat tachtig jaar geleden de gemiddelde penis twee centimeter langer was????
Nu zou de gemiddele lengte van een mannelijke penis in erectie twaalf centimeter lang zijn, dat betekent dat tachtig jaar geleden een gemiddelde penis veertien centimer lang was.   Twee centimer minder !!!Een gemiddelde vagina is volgens diezelfde dokter negen centimer diep!  
Naar mijn mening is de vagina niet gekrompen, want de dokter vermeldt dit niet in het artikel.  Héél bizar!
Toen ik gisteren aan mijne zilveren voorstelde om dit allemaal eens op te meten kreeg hij bijna een beroerte!
“Begint weer niet hé” zei hij,  terwijl hij ziedend wegliep.
Ik begrijp hem niet!  Ik spreek toch niet over S.....X
Wat is er nu mis met een beetje wetenschappelijk onderzoek à la maison? Ik kom tenslotte uit een generatie waar men amper wist wat een vagina of penis was.
Veertig jaar geleden zou ik de twee woorden nog niet hebben durven uitspreken laat staan opschrijven.
Maar ik heb hem beloofd dat ik niet meer over S....X  zou schrijven, dus sta me toe dat ik het onderwerp vanaf nu wetenschappelijk probeer te benaderen,  want het blijft me intrigeren.

Volgens Professor Penis zijn de zes eerste centimers bij een vrouw het gevoeligst ( hij als man kan hier natuurlijk als ervaringsdeskundige over meespreken nietwaar), maar hij heeft natuurlijk volkomen gelijk wanneer hij zegt dat in die eerste zes centimeter de clitoris, de kleine schaamlippen en de eventuele “ G-spot “ te vinden zijn.
De man zal tijdens zijn studies wel anatomie als vak gekregen hebben veronderstel ik.
Maar, en hier volgt een héél wijze pseudo-wetenschappelijke benadering die ik met Professor Penis deel.... hij vraagt zich net zoals ik af of die beruchte G-spot zich niet in de hersenen van de man bevinden.
Hier ben ik het dus volmondig eens met Professor Penis.
Jullie hebben geen idee hoe lang ik al 'vruchteloos' op zoek ben naar die verdomde, beruchte G-spot.
Gelukkig weet ik het nu eindelijk te vinden. Het zit in het hoofd van mijne zilveren, wie had dat nu ooit gedacht!
Gaat die verschieten als ik bij een eventuele volgend nachtelijk onderonsje op zijn hoofd begin te timmeren ter bereiking van de ultieme climax?!

Als ik dan ook lees dat Professor Penis niet enkel de clitoris een belangrijk onderdeel vindt van het sexueel genot, maar ook de kleine schaamlippen, dan stel ik me wel serieus vragen bij de nieuwe babe-trend; namelijk ‘labiaplasty’ ofwel : plastische chirurgie om de kleine schaamlippen te verwijderen om een blijvende baby (babe) vagina-look te behouden.
Na de pijnlijke wax ontharing zag men bij de babes die vreselijke ondingen hangen en die moesten dan ook maar best verwijderd worden.
Met schaamhaar en hangschaamlipjes kom je dus niet in een mannenblad of op een babe-blog!

Enfin, genoeg daarover anders krijg ik weer last met mijne zilveren. Ik besef dat ik me nu al op een zeer dunne grenslijn waag.  Seffens legt hij nog een link tussen het woord vagina en S....X.

Goed, om het met de woorden van Monty Python te zeggen:
‘and now for something completely different’

We hebben deze week de beruchte Soldentocht overleefd, naar mijn mening is dit nog erger dan de dodentocht van Bornem.
Ik ben blijkbaar de enige vrouw die een man heeft die dolgraag winkelt.
Sacha van Wielde schreef in de Frut op 4 januari dat de ‘zeer zelfzekere man’ zonder schroom lingerie in de winkel kiest en samen met zijn vrouwtje lustig rondneust tussen de prachtige strings en BH’s.
Ik heb dus ook een zeer zelfzekere man, want hij doet niet liever dan in zo’n mooie lingeriewinkel rondneuzen en hij dwingt me om de ene prachtige BH na de andere te passen.
Een ware pijniging voor een vrouw zoals ik die graag een wit katoenen marcelleke en een lekkerzittend wit katoenen onderbroekje draagt.
Van die strings die voortdurend tussen je billen kruipen krijg ik de williewobbels.

Enfin, ik heb mijn woord gehouden aan mijne zilveren.

Als het woord penis of vagina hier vandaag geschreven werd, dan was dit  enkel omwille van wetenschappelijke of medische redenen.

Verder wil ik graag vanaf vandaag een knappe ’BLOG-BINK' op mijn blogje zetten.
Het moet niet altijd iets lekker of mooi voor de mannen zijn, wij de senior-dames mogen tenslotte ook laten zien wie of wat wij aantrekkelijk vinden.
Hotlips had me naar aanleiding van het S...X-taboe stukje al gezegd dat zij Neil Diamond een knappe verschijning vindt.

Dames .... zend me per mail een foto van jullie droom ‘bink’ met een woordje uitleg en ik plaats hem op mijn blog.
Gelieve wel te noteren dat geen enkele ‘bink’ onder de vijftig toegelaten is.
Wij dames zijn tenslotte geen cradle-snatchers nietwaar?! (a cradle-snatcher (British & Australian, humorous) someone who has a romantic or sexual relationship with a much younger partner. *



*Indien mijn vertaalhulpje hierboven niet werkt:

-cradle : wieg
-snatcher: grijper
-someone who has a romantic or sexual relationship with a much younger     partner : iemand die een romantische of sexuele relatie heeft met een veel jongere partner.

06-01-2008 om 13:29 geschreven door BOJAKO  

Ge kunt niet geloven hoezeer ik gisteren tegen mijn zin naar de Solden gesleurd werd.
Om me te pijnigen insisteerde mijne zilveren dat ik een nieuwe printer zou kopen.
Hebben jullie enig besef hoe groot die nieuwe Saturn winkel op de A12 wel is?    Kies daar maar eens een printer!
Ik zag van het bos de bomen niet meer.   TWEE uur lang werd ik rond de printer rayon meegesleurd tot ik uiteindelijk bezweek en toegaf.
Een bekwame, lieve, behulpzame, verkoper van Saturn kreeg medelijden met me en snelde me ter hulp .... hij overtuigde uiteindelijk mijne zilveren om te beslissen en ....het werd een Canon.
God zegen die jongen zijn katoenen sokskes! (tussen ons gezegd en gezwegen ... het was dan nog geen solden artikel  ).

Alsof dit nog niet genoeg straf was stond Mister Silver erop dat ik een USB stick zou kopen van acht megabits (vraag me niet wat ik hiermee moet aanvangen?!)   Ik heb het later maar in een gatje van mijne nieuwe laptop gestoken, dan was ik daar al vanaf.

Vervolgens drong hij aan dat ik hem vergezelde naar een nabij gelegen Taverne en ik moest en zou van hem een Gordon Finest Gold drinken, enfin ’t was nog erger, ik moest er nog een tweede nemen. Vreselijk!

Vanmorgen, alhoewel dat hij weet dat ik deze namiddag een blogmeeting heb met mijn trouwe blogvrienden, had hij me nog steeds niet vergeven en stond hij erop dat ik die verdomde printer ook nog installeerde vooraleer ik mezelf mocht optutten.

Lieve lezers, ik heb hier al de hele ochtend gezwoegd en gezweet om het ding aan te praat te krijgen terwijl monsieur Argent naast mij staat te commanderen.
Omdat de hele installatie van de eerste keer gelukt was en omdat het eerste afgeprintte resultaat naar zijn zin was, kreeg ik vanaf nu opschorting van verdere straffen, maar enkel met de belofte dat ik NOOIT OFTE NIMMER nog over SEX zou schrijven op mijn blog.

Ik heb dit héél deemoedig beloofd (maar hij heeft niet gezien dat ik mijn tenen gekruist hield terwijl ik dit zei).

Nu moet ik mij in ijltempo klaarmaken, want met mijn dikbetraande ogen kan ik me straks op de blogmeeting écht niet vertonen, hier zullen kilo's schmink voor nodig zijn, ik hoop maar dat mijn vrienden niet schrikken.
De zweepslagen op mijn rug (van deze nacht) zal ik moedig verstoppen onder mijn Marcelleke.

04-01-2008 om 11:31 geschreven door BOJAKO  

Als extra straf word ik vandaag door de zilveren volledig tegen mijn wil in meegesleurd door hem naar de Solden!


Of ... hoe een vrouw 'onder de sloef' lijden kan

03-01-2008 om 10:53 geschreven door BOJAKO  

Ons madam ligt momenteel volledig strijk in de zetel met een ijszakje op haar hoofd, een fles bruiswater naast haar en een paar Dafalgans in haar maag.
Ik had er toch wat medelijden mee en heb er daarnet nog een deken over gelegd, maar haar voeten blootgelaten

Ze wil ook nooit naar mij luisteren! Ik had haar nog zo uitdrukkelijk gezegd dat ze niet moest proberen om ons mannen te volgen bij het verzetten van onze gewone aantal Duvels, maar nee, ons madam is een geëmancipeerde feministe van het eerste uur en haar lever heeft het,  zoals voorspeld,  veel sneller begeven dan die van ons.
‘ joh de mannen! ‘

Ik heb het haar al met hand en tand proberen uit te leggen dat het nu wetenschappelijk bewezen is dat mannen en vrouwen niet hetzelfde zijn, maar wil ze toegeven ... nee hoor!
Ja zie, nu moet ze daar dan maar voor boeten nietwaar. ’t Zal haar leren om niet naar mij te luisteren.

Trouwens ze verdient de pijn van die kater nadat ze mij zo belachelijk gemaakt heeft hier op haar blog.

“Ja maar shoeke, dat ging toch niet over u, dat ging over seniorensex, een hypothetische senior van ongeveer zestig jaar oud” : zei ze met een geniepige glimlach.
“Pffft....leg het nu maar uit, God en klein Pierke zullen toch denken dat het over mij gaat, ik durf mijne kop niet meer buitensteken” heb ik haar boos geantwoord.

Laat mij hier dus nu voor de buitenwereld even alles rechtzetten: het enige wat die vent met mij gemeen heeft is :
- het geruite boxer shortje !

Het weze hier dus genoteerd :

• Ik heb nog al mijn haar, weliswaar grijs
• Ik heb nog enkele tanden die van mezelf zijn en de valse leg ik ’s nacht niet in een potteke
• Ik ben nog zo rank en slank als de dag toen we trouwden
• Ik ben zo fit als een paard
• Ik heb nog nooit of vanzeleven een Viagra pil geslikt

Ons madam daarentegen : - nu ze slaapt zal ik haar boekje eens lekker opendoen:

Is helemaal de vrouw die ze in haar vorig stukje beschreef!

Hahahahahahah... benieuwd hoe ze hier op zal reageren als ze straks op haar blog komt lezen.

Wie klappen uitdeelt moet ze kunnen incasseren ook nietwaar?!

(Ik zal voor dit stukje wel een week op de zetel moeten slapen beneden, maar ik heb het er voor over...)

De sexy zilveren surfer!

02-01-2008 om 13:23 geschreven door BOJAKO  

een zestigjarige ex-babe

Als deze titel u niet meteen bij de keel grijpt dan weet ik het ook niet meer hoor.
Die titels bedenken zijn soms moeilijker dan de tekst zelf.

Hoe kom ik in hemelsnaam nu weer op dit onderwerp? Wel, ik zit het mezelf ook af te vragen.
Het werd hoog tijd om hier nog eens een ‘bedenking’ neer te pennen want anders moet ik van categorie verhuizen naar de afdeling : dagboek zonder bedenkingen.

Bovendien, waar denkt een oudere vrouw aan als ze ’s avond niet onmiddellijk inslaapt?

Gisteren dacht ik aan mannen: meer bepaald aan sex bij oudere mannen.  Ze praten en denken er voortdurend aan, maar hoe is het écht gesteld met het sexleven van de senior?

Gisteren was ik voor het slapengaan, na het lezen bij blog Keukenweetjes ook eens even gaan kijken bij Opapat, numéro uno van Sennet.
Dat zette me aan het denken.   Niet enkel bij hem, maar bij veel heren blogs staan vooral heel jonge ‘babes’ in de belangstelling.
Is dit enkel dromen of ‘wishful thinking’ vroeg ik me dan af.

Bij een ‘senior’ stel ik me iemand voor die de gemiddelde leeftijd van zestig bereikt heeft, jullie waarschijnlijk ook.

Stel je nu even voor - een man van zestig die zit te dromen en te kwijlen bij het bekijken van een bijna naakt kind dat zijn kleindochter zou kunnen zijn ... hm....en nog eens hm.....
’t ja dames de kijkcijfers liegen er niet om...de naakte babe blog staat op nummer één,   Opapat weet als geen ander blijkbaar wat zijn broeder senioren willen zien!

Vervolgens vroeg ik me af : kijken wij dames ook zo naar jongens-babes van twintig?
Bjeuch... ik spreek voor mezelf, maar ik, nee hoor!    Ik mag er niet aan denken.   Mijn kleinzoon in mijn bed ....bwaa, geef mij maar een lekkere, overrijpe zestiger.
Zijn er vrouwelijke senioren met een jonge mannen babe blog?  Misschien wel, ik ben er nog niet over gestruikeld.

Vervolgens dacht ik : als onze zestigers kwijlen bij het bekijken van twintigjarige babes, hoe en wat denken ze dan over hun échte zestigjarige bed-babe, hun eega, partner, echtgenote ....?
Mijn spiegelbeeld doemde voor mijn ogen op en ik neuriede zacht het liedje : ....’t is nie mier wat gewest is en ’t zal nooit nie mer wurre wat et waàààas ....” .
Alles wat vroeger fier en pront stond, hangt er nu verlebberd en verdrietig bij, zelfs mijn arme oogleden.

Maar ja, genoeg gezeverd, hoe zit het nu met die senioren-sex, hoor ik jullie al roepen.
Geduld, ik kom, maar het duurt een beetje langer! Zelfs mijn hersenen functioneren niet langer zoals vroeger in warp speed.

’t Ja die sex hé .... wordt daar een stukske over gelogen en gestoeft aan de toog dames en heren, ge houdt het niet voor mogelijk.

Ik kan me bv. niet voorstellen dat een zestiger de keuken binnenkomt, met een zwier alles van tafel veegt en daar als een briesende stier zijn zestigjarige vrouw verwent zoals een twintiger in volle glorie.
De meeste zestigjarige vrouwen die ik ken, indien dit wonder boven wonder toch zou gebeuren, zouden geknakt van die tafel afkruipen, als ze er ooit al op geraakten natuurlijk.

Als ik zie hoeveel spam mails ik binnenkrijg voor Viagra ed., dan kan ik me voorstellen dat er een heel grote vraag naar is. 
Met andere woorden, héél veel zestigjarige mannen verkeren ook niet meer in optimale gezondheid.
Velen hebben last van hun prostaat. Bij andere zijn hun kniekes versleten of hun rug of hun tikkertje.
Bij nog anderen hangt hun gereedschap mooi verborgen onder hun horeca buikje, en bij velen is het (voortgaande op de viagra reklame) : ik wil wel maar ik kan niet meer ....maar dàt zullen ze aan de toog natuurlijk niet toegeven.

Laten we even terugkeren naar de eventuele sex-scène: hij heeft op TV die avond naar Sexectera gekeken, vervolgens voor het slapengaan de babes op het blog van Opapat bekeken en een slapend deel van zijn hersenen werd terug even wakker.
Spijtig genoeg zijn het enkel de hersenen die wakker worden, want de signalen worden niet meer zo snel naar zijn onderste regionen doorgeseind.
Hij neemt dus voor alle veiligheid dan maar een Viagra pilletje,  want zijn (vul hier je eigen koosnaampje in) wil de laatste tijd niet meer zo goed meewerken.
Voor de pijn in zijn kniekes en zijn rug heeft hij een extra dosis Dafalgan Codeïne genomen en voor alle zekerheid nog een hartpilletje en allez dan maar, ook een extra pilleke voor zijn hoge bloeddruk.

Aha....’Hij’ staat eindelijk paraat.
Hij neemt snel een douche, kwakt een flinke scheut lekker ruikende aftershave over zijn mannelijk torso, doet zijn blitse schots geruite boxershortaan, een fris T shirtje erover en hij vergeet zijn sokken niet uit te doen, want na veertig jaar weet hij eindelijk dat vrouwen niet kicken op mannen in onderbroeken met sokken aan.

De tafelscène ziet onze zestigjarige niet zo onmiddellijk meer zitten, alhoewel staande voor hem misschien nog de gemakkelijkste houding is gezien de toestand van zijn kniekes.

Zijn zestigjarige eega, die niet van gisteren is, voelt op dit moment zijn vibraties door het ganse huis trillen en vangt zijn feromoon-signalen op.
Ze zijn tenslotte al veel jaren samen.
Vermits haar knoken ook geen twintig meer zijn kiest ze snel voor de zachtste ondergrond.
Ze twijfelt nog even tussen de zetel of het echtelijk bed. Ze mag niet te lang twijfelen want anders is de Viagra pil uitgewerkt, ze snelt dus zo vlug haar pijnlijke rug het toelaat naar hun echtelijk bed.

Dilemma één: als ze haar BH uitdoet dan hangen haar borsten tot aan haar navel.
Dilemma twee: als ze haar nachtjapon uitdoet ziet hij al haar vetkwabben en hangbuik.
Dilemma drie: haar vals gebit doet pijn en het glas staat te lonken, maar dan ziet ze er helemaal niet meer uit.
Dilemma vier : ze neemt snel een glijmiddel, want sinds de menopauze heeft ze veel last van vaginale droogte.

Ze hoort hem puffend de trap opklimmen.

Ze knijpt haar wangetjes rood en zuigt ze inwaarts à la Marlène Dietrich en zet een Brigitte Bardot pruilmondje, trekt haar dubbel kinnetje op, zuigt haar buik in en drukt met haar armen haar boezem in een wat deftigte pose.

Hij, el macho, staat in de deuropening van de slaapkamer net hetzelfde te doen.
Hij durft amper te praten omdat anders zijn buik terug uitpuilt. Ook hij heeft voor deze gelegenheid zijn tanden maar ingehouden.
Hij is even besluitloos: hij wil het bed wel als een jonge twintiger induiken, maar weet dat dit heel nare gevolgen kan hebben voor zijn beschadigde knoken.
Hij zet zich dan maar neer op het bed en vraagt met zwoele, donkere, mannelijke stem “ ikke vanboven of gij schatje? - terwijl hij vurig hoopt dat zij ‘vanboven’ zal kiezen want de Dafalgan werkt nog niet optimaal.

Zij daarentegen weet dat indien ze ‘de bovenpositie’ inneemt ze er nog slechter uitziet, ze heeft namelijk ooit - op aanraden van een TV serie ‘The golden girls’ - een spiegel op de grond gelegd en is daarover gaan hangen om haar gezicht te bekijken en ze is tot vandaag nog niet bekomen van de schok.
Ze verkiest daarom zonder te twijfelen om vanonder te blijven liggen, wat trouwens nog het beste uitkomt voor haar pijnlijke rug.

Uiteindelijk duikt hij onder de lakens en knuffelt lekker dicht tegen haar aan in een zijdelingse positie, wat voor hen allebei nog het beste uitkomt.
Hij streelt teder door haar grijze permanent krulletjes en dan over haar vele lachrimpeltjes en zijn hand zakt neerwaarts af, vruchteloos op zoek naar haar borsten .
Ze besluit om hem te helpen en vist haar borsten vanonder haar oksels uit en maneuvreert ze terug op de juiste plaats.
Ze streelt teder zijn nog resterende grijze lokken, zijn gerimpeld, gegroefd gelaat en woelt met haar vingers door de vijf nog resterende grijze borstharen op zijn hangborstjes.
Haar hand glijdt vervolgens zachtjes neerwaarts over zijn horeca buikje richting Viagra pil.

Hij doet met een zalige zucht zijn ogen toe en droomt van Sexectera op de TV en de knappe twintigjarige babes op blog numero uno van Sennet en zij ... zij droomt van Sean Connery.....achtenzeventig jaar oud en nog ongelooflijk knap en sexy!

01-01-2008 om 00:00 geschreven door BOJAKO  

tot aan het bittere eind ...
seffens hop naar het volgend feestje!
maar eerst even bekomen

31-12-2007 om 00:00 geschreven door BOJAKO  

Zoals elk jaar ben ik al begonnen
 met veel te veel te eten
en veel te veel te drinken,
maar volgend jaar wordt er hier terug geschreven,
zeker weten!  hik ...
pardon
allemaal een héél fijn eindejaar
en nog een beter nieuwe jaar!

30-12-2007 om 00:00 geschreven door BOJAKO  

Fris en monter – bij manier van spreken toch – zit ik hier vandaag voor mijn peeceeke, even tijd nemen om mijn dagboek wat bij te werken.
Vandaag toch best eventjes mijn lever wat laten rusten vooraleer we met het feesten herbeginnen.
Onder de kerstboom lagen stapels pakjes: van ventje heb ik een heleboel attributen gekregen om er in te steken (in de peecee of course, tch tch ), nu moet ik nog enkel uitdokteren waarvoor ze dienen en dan kan ik er misschien wat mee spelen.
Mijn voetjes zitten lekker snug en warm in mijn nieuwe winter Crocs - zie prentje hierboven-  (Myette ... rap naar de winkel meisje!)
Gisteren heb ik al naar mijn Shrek 3 video gekeken en mijn hartje klopte weer wat sneller voor die lieve grote, groene loebas en zijn Fiona’ke. Ach ...niet zo heel diep in mij zit nog altijd een kind dat in sprookjes blijft geloven.
Het boek : De weg naar Mekka van Jan Leyers ligt uitnodigend naar me te lonken op de kast ... mijn ventje en mijn kinderen hebben me weer serieus verwend.
Er waren nog zo veel ander cadeautjes onder de kerstboom, veel te veel om op te noemen.
Voor Seppe was het de eerste ‘bewuste’ kerstmis en zijn oooooohhhhh’s en aaaaahhhh’s waren aanbiddelijk.
Na het openmaken van de pakjes was het dan tijd voor ons traditioneel kerstdiner.
Fons van blog http://blog.seniorennet.be/keukenweetjes/ was de dag ervoor mijn redder in nood toen ik even strop zat met de bereiding van mijn kroketjes.
Vol goede moed was ik begonnen aan de bereiding en toen begon ik te twijfelen... moesten de tikkeneikes er nu geheel in of enkel de dooiers, moest er nu melk in of niet... mijn kookboeken (en ik heb er veel) gaven allemaal een andere versie.
Moeder maakte vroeger elke Kerstmis zelf haar kroketjes en ik wou dit nu ook eens doen.   Ik wist nog dat er één ding was dat er nooit in mocht, maar ik was niet meer zeker wat.
Op het blog van de Fons stond het klaar en duidelijk : géén melk en ook geen eiwit, enkel de dooiers en bovendien spaarzaam omspringen met de boter.

Ze zijn goed gelukt Fons, nogmaals bedankt hoor, ook voor je mailtje!

Toen de kinderen en kleinkinderen later op de avond vertrokken was het alsof er in ons huis een bom geëxplodeerd was.
Ventje en ik lagen compleet uitgeteld in de zetel.
Onze afspraak is altijd : ik bereid het eten en ventje doet de afwas en de opruim.
Met dit bedoel ik wel de afwas nà het eten, want alles wat ik gebruikt heb bij het koken was ik zelf af en ik laat de keuken proper achter.

“k ’shal morgen wel alles doen shenne” murmelde mijne zilveren terwijl hij knikkebollend in de zetel zat met een scheefhangend fleske Duvel in zijn hand. (Nadorst waarschijnlijk ).
Goede naarstige huisvrouwtjes denken nu waarschijnlijk : jaja ....en dan heeft ons Bo maar alles zelf opgeruimd zeker?
Mis poes ... Bo heeft netjes alles laten staan en heeft voor de elfendertigste keer zitten lachen met de late kerstfilm ‘National Lampoon Christmas’ en is daarna in haar, nog steeds torenhoge, reserve-tram gekropen, de rommel en afwas volledig negerend.

Ons Bo kent die truukjes van haar loze Harry....

De zilveren is de volgende ochtend dan maar heel moedig begonnen aan zijn enorme taak!
Hij zei tegen mij met zijn armen in de afwasbak: “ ’t was gisteren plezant en het eten was heel lekker shoeke, bedankt zenne.” en ik antwoordde rondkijkend :  "oooohhhh....en ’t is hier nu allemaal zo mooi proper en opgeruimd, ook bedankt zenne shoeke’. "
’t Is maar hoe ge overeenkomt in ’t leven nietwaar?
Kerstdag werden we uitgenodig bij zoon 1 en zijn vrouwtje.  Lekker mee aanschuiven met de beentjes onder tafel.
Gisterenavond belde onze jongste : “ mama hebben jullie morgen iets te doen ?” en ik vroeg : “waarom zoeteke?” en hij zei : “wel, ik zit alleen met de twee kindjes en ik dacht, misschien kunnen we naar u komen” waarop ik natuurlijk antwoordde: “maar zeker ventje, kom maar af!” en ik riep tegen mijne zilveren : “joehoe ....laat alle veiligheidshekjes maar staan hoor, onze Seppe en zijn zus komen morgen op bezoek....”

Lea en Ludovicus,  mijn innige deelneming bij het verlies van uw moeder en schoonmoeder.

Pazke : hartelijk gefeliciteerd met uw kerst-kleindochtertje Maura!

26-12-2007 om 11:09 geschreven door BOJAKO  

Het feestje hier gisterenavond was héél plezant, en het feestje seffens bij zoon 1 belooft ook weer heel plezant te worden.  
Indien er enkele hersencellen al dit gefeest overleven,  dan volgt er vanaf morgen terug tekst zoals het hoort in een dagboek categorie  
thalig kerthsfeeth....

25-12-2007 om 15:19 geschreven door BOJAKO  

23-12-2007 om 05:34 geschreven door BOJAKO  

23-12-2007 om 05:17 geschreven door BOJAKO  

21-12-2007 om 18:35 geschreven door BOJAKO  

21-12-2007 om 00:00 geschreven door BOJAKO  

De kinderarts is geweest en de bloedonderzoeken wijzen geen ernstige aandoeningen aan zoals ITP of menigokokken en de petechia (vlekjes) zijn nu bijna verdwenen.
De koorts is gezakt en Seppe mag terug naar huis verder uitzieken nu het gevaar geweken is.
Ventje is daarstraks zoon 2  en Seppe gaan afhalen in het kinderziekenhuis en morgen komt hij naar ons.
Vanaf zaterdag hebben zijn mama en papa vakantie.
Oef ... moesten al mijn haren al niet grijs zijn, dan had ik er nu serieus wat bijgekregen. 
In het ziekenhuis dachten ze al dat zoon 2 er werkte omdat ze hem het voorbije jaar daar al zoveel gezien hadden.
Laat ons hopen dat het nu een heel lange tijd goed gaat.
Seppe heeft het record van zijn papa gebroken, vijf ziekenhuis opnames sinds zijn geboorte,  bij zijn papa was het op die leeftijd drie.

20-12-2007 om 15:56 geschreven door BOJAKO  

Daarnet even met zoon 2 gebeld in het ziekenhuis.
Gisterenavond had Seppe nog vrij hoge koorts maar de petechia vlekjes waren gelukkig niet toegenomen. 
Er werd een flinke oorontsteking vastgesteld, maar het waren vooral de petechia vlekjes die onrustwekkend waren en waarom hij diende opgenomen te worden.  
Bij een eerste bloedonderzoek was het aantal bloedplaatjes nog normaal, maar gisteren werd nogmaals bloed afgenomen en het is nu wachten op deze uitslag.

Zodra de kinderarts is langsgeweest zal zoon 2 ons terug iets laten weten.

20-12-2007 om 08:42 geschreven door BOJAKO  

Onze lieve kleine (b)engel werd gisteren avond weer opgenomen in het ziekenhuis.
Vol spanning wachten we weer de bloedonderzoeken af. 
Hij had hoge koorts en weer van die rare vlekjes. 
ITP spookt nu altijd door ons hoofd.
Zoon 2 heeft beloofd om me zo snel mogelijk iets te laten weten.

19-12-2007 om 10:58 geschreven door BOJAKO  

Het is nu aftellen geblazen naar Kerstmis.
De leuke, traditionele, nostalgische, anticiperende spanning stijgt met de dag.   Onze kerstboom staat er in al zijn pracht en praal en werd door kleinzonen uitgeroepen tot de mooiste kerstboom aller tijden.
Onze straat wordt nu 's avonds grotendeels stralend verlicht door onze kerstverlichting en die van onze buren.  Nu nog luidsprekers met kerstmuziek en het kan niet meer stuk!

De meeste geschenken zijn aangekocht, de meeste kerstkaartjes zijn verstuurd (Titipoes krijgt er geen omdat ze het zelf gevraagd heeft ) en mijn menu is samengesteld voor Kerstavond. De lijst met de ingrediënten is geschreven, nu hoeven we nog slechts de aankopen te doen en het koken wordt natuurlijk pas op het laatste ogenblik gedaan, alles moet vers zijn.
Ik heb een hekel aan traiteurs sinds ik er ooit bij een geholpen heb tijdens de feestdagen.  Ik wil jullie feestdagen niet vergallen door hierover details te vertellen.

En nu : "de onverwoestbare tomaten  na minstens drie maanden - UIT- de ijskast."  
Ze beginnen nu wel lichte tekenen van verval te vertonen, de linkse krijgt rimpeltjes en de rechtse krijgt vanboven aan zijn steeltje een zwart-grijze verkleuring.  Ik denk dat hun dagen bijna geteld zijn.

Slechts twee heb ik er kunnen redden uit de groencontainer nadat mijn halve trouwboek zich met mijn experiment bemoeid had. Eén tomaat heeft er het leven bij gelaten.   Hij kreeg een grote verschrompelde, vergeten rode biet op zich en was dermate gekneusd dat hij niet meer fotografisch geschikt werd bevonden.  R.I.P. lieve tomaat.

Eigenlijk zijn de tomaten een beetje zoals onze huidige Paus Benny. Ik las vanmorgen in de Frut dat regisseur Franco Zeffirelli dringend aan zijn imago gaat werken (die van de paus natuurlijk, niet die van hem).

Quote GVA:

De paus heeft geen "gelukkig imago", zegt Zeffirelli.  Het is een moeilijke taak om een televisiegenieke paus als Johannes Paulus II op te volgen, voegt hij eraan toe. Benedictus (80) "komt koud over" en dat past niet bij zijn omgeving.
Zeffirelli vindt dat de kledinglijn van de in 2005 verkozen Duitse paus aan herziening toe is. De 84-jarige regisseur noemt de gewaden van de paus "te weelderig en opzichtig". De kleding moet de "eenvoud en ingetogenheid weerspiegelen die gezien wordt in andere echelons van de kerk", meent de 84-jarige mannetjesmaker. Unquote.

Ach, met de kleding van die lieve man is niets mis, hij kan er ook niets aan doen dat hij geboren werd met het smoeleke dat hij heeft.  Het zijn vooral de ogen!
Spijtig genoeg straalt hij een meer duivelse blik uit dat een hemelse.

Enfin, het moeten niet altijd de dames zijn die een mooi, hoog babe gehalte hoeven te hebben om een hoge functie te kunnen bekleden. Het werd hoge tijd dat het imago van mannen ook eens onder de loupe werd gelegd.   We zullen maar zwijgen over Guy Verhofstadt en Jean Luc Dehaene zeker?

17-12-2007 om 11:48 geschreven door BOJAKO  

17-12-2007 om 00:00 geschreven door BOJAKO