gisteren voetbal; vandaag een run; twee totaal verschillende dingen, verschillende werelden; in niets met elkaar te vergelijken; alhoewel je zou denken, voetballers moeten ook lopen; is inderdaad zo; het verschil zal dan wel zitten in het feit dat runners niet hoeven te voetballen; het was laat gisteravond; of beter, vannacht; te laat; toch als je alsnog een run wil doen op zondag; geen gewone run dit keer; een trail; voor een keer dat er een geprogrammeerd stond op een halfuurtje rijden; kon ik eigenlijk niet laten liggen; het weer was een tweede meevallende factor; en misschien ook het feit dat ik nog steeds zonder televisie zit; alhoewel, dit laatste begint me minder en minder te ergeren; heel lang gaan ze niet meer mogen wachten om dit 'probleem' op te lossen of ik ben er helemaal van afgekickt
nog even getwijfeld maar dan toch kordaat beslist; zakje klaarmaken en wegwezen; de afstand; dat leek me een iets moeilijker knoop om door te hakken; maar daar speelden onder meer de starturen van de verschillende afstanden een doorslaggevende rol; de maximale afstand ging van start om 12 uur; dat zou nipt worden; maar eerlijk is eerlijk; die afstand (32 km) leek mij toch te zwaar; zeker gezien de toch wel lamentabele voorbereiding van de laatste maanden; de 22,5 km zou starten om 13 uur; die afstand moest ik aankunnen; ik maakte mezelf wijs dat ik het rustig aan kon doen; dat niks hoefde; is natuurlijk ook zo; al kan dat tijdens een run natuurlijk wel even anders uitdraaien; tja, heel lang moest ik niet meer nadenken; dit zou het worden; perfect startuur voor mij en hopelijk ook perfecte afstand; maar dat laatste toch met enig voorbehoud; maar we gingen het er op wagen; op goed geluk zeg maar
mooi op tijd aan de pereboomse steenweg aangekomen; de omgeving wat verkend, me ingeschreven en nog net de 32 km van start zien gaan; ik had dus nog een uurtje om me voor te bereiden op wat komen zou; nog een rijsttaartje eten (vroeger was dat voer voor wielrenners, weet niet of ze dat nu nog naar binnen spelen); in ieder geval, het smaakte; net voor de start kregen we nog enkele interessante raadgevingen mee van de organisatie; de voornaamste was misschien wel 'als je de pijlen nauwgezet volgt kan je niet verloren lopen'; en wat toch ook interessant was om te weten: na een vijftal kilometer zouden we een kreek moeten dwarsen en daarvoor hadden we een vlot ter beschikking; een probleempje, er kunnen maximum een achttal lopers tegelijk de oversteek doen zei men
ok met deze gegevens gingen we dan maar van start; niet zo'n overweldigende opkomst voor deze afstand; we konden dus van in den beginne vrank en vrij lopen; de start van zo'n trail is toch ook wat anders dan bij een gewone run; veel gemoedelijker; minder gejaagd; we gaan hier wel even onder weg zijn; dus we hebben nog wel even de tijd om aan onze aankomst te denken; natuurlijk zijn er altijd wel enkele dapperen die direct een redelijk tempo halen; maar die liet ik dus maar lopen; maar daarna kwam het goed; in die zin dat ik met een trio kon meelopen; en ik had direct het gevoel, dit tempo zit lekker; dit moet ik kunnen aanhouden; als er zich niks onverwachts voordoet natuurlijk
met ons viertal liepen we dus die eerste kilometers; over een gevarieerd parcours; belangrijk, er stond wel wat wind; dus het lopen in het groepje had zijn voordelen; temeer elkeen wel zijn deel van het werk wou doen; leuk zoiets; na enige tijd, en na even op mijn horloge te hebben gekeken, begon ik mij wel af te vragen waar dat vlot bleef; voor zover ik het begrepen had was dat rond kilometer vijf; het bleek zich dus in werkelijkheid rond kilometer zeven te bevinden; we waren net op enkele lopers voor ons aan het naderen maar kwamen toch iets te laat op het cruciale punt; het vlot was vertrokken en we moesten dus even wachten; zo'n anderhalve minuut; de oversteek verliep prima en we konden weer aanzetten; altijd even moeilijk om terug wat in het tempo te geraken; en onze voorlopers waren ondertussen vanzelfsprekend het gezicht en de pijp uit
maar niet getreurd; we hadden het lekker gezellig met ons kaartgroepje van vier; en een volgend referentiepunt was niet ver weg; kilometer twaalf zou dat worden; daar was er bevoorrading; het parcours bleef leuk en afwisselend; eventjes een draad overhuppelen; nou huppelen is wat mij betreft wat veel gezegd; moest even een gaatje laten; even op achtervolgen aangewezen; maar de gelederen sloten zich opnieuw en weldra waren we over halfweg en aan de bevoorrading; een noodzakelijk kwaad zo'n bevoorrading; zo zie ik dat; het is noodzakelijk maar ik hou dat rustpunt liefst zo kort mogelijk; kwestie van terug op gang te geraken; ik had dat destijds ook al bij het lopen van een marathon; niet te lang stilstaan voor mij; dus even wat cola naar binnen gewerkt en ik was weg; het leek mij dat ik hier mijn medelopers wat had verrast want niemand volgde direct en toen ik even keek waar ze bleven zag ik toch een gat van... een honderd meter; maar ik wou het tempo van voorheen zo vlug mogelijk terugvinden dus ik mocht en kon helaas niet wachten; ze zouden wel terugkomen dacht ik zo
maar enkele kilometers verder was er nog steeds niemand; voor mij had ik gelukkig wel beweging; met name de lopers van de 32 kwamen op hetzelfde traject terecht om die laatste kilometers af te leggen; mooi voor mij natuurlijk; minder mooi voor die atleten die toen toch al om en bij de vijfentwintig kilometer in de benen hadden; het leven is niet altijd eerlijk; maar dat wisten we al lang; ik kon dus regelmatig iemand zien lopen en voorbij steken; even gesalueerd en die mensen wat moed ingesproken en dan maar verder; stilaan kwam ik aan kilometer twintig
een cruciaal punt is dit natuurlijk in een wedstrijd van 22,5 kilometer; hier had ik zekerheid dat ik het ging redden; nu kon het niet meer fout gaan; ik mocht het tempo zelfs iets strakker aanhouden; kon dat nog dan; eigenlijk wel; de benen begon vermoeid aan te voelen maar niet in die mate dat ik niet vooruit kwam; en natuurlijk was het ook niet onbelangrijk dat er in die laatste kilometers geen noemenswaaridge hindernissen meer lagen; en dat had ik daarnet wel nog gehad met boomstammen waar we over moesten klauteren (in mijn geval toch)
de laatste kilometer dan; ik dacht nog even aan de atleten die voor de bevoorrading bij mij liepen; niemand meer gezien daarna; ik dacht dan maar, nu komen ze ook niet meer terug; even de klok in het oog gehouden en gezien dan 1.45 niet zou lukken; maar toch nog even doorgezet om zo'n goed mogelijke eindtijd neer te zetten; en eigenlijk verrassend fris geëindigd; al is dat laatste nogal relatief natuurlijk
de cijfers dan nog eens overlopen: eindtijd zelf afgeklokt 1:47:46 - 4.49/km - 1603 kcal - 143 gemiddelde hartslag - 179 maximale hartslag - 174 pasfrequentie - 130/12 bpm - K1 4.49 - K2 4.44 - K3 4.43 - K4 4.40 - K5 4.39 - K6 4.27 - K7 6.17 - K8 4.41 - K9 4.39 - K10 5.04 - K11 4.38 - K12 5.07 - K13 4.38 - K14 4.50 - K15 4.47 - K16 4.31 - K17 4.42 - K18 5.16 - K19 4.56 - K20 5.00 - K21 4.34 - K22 4.22 - K0,34 1.31
de commentaren na de wedstrijd; ook altijd interessant natuurlijk; iemand zat langs de kant aan de aankomst; met bebloede tenen; zag er niet echt goed uit; hoe die man de 22 uitgelopen had is mij een raadsel; chapeau daarvoor; had wel met splinternieuwe schoenen gelopen; zoals hij zelf zei, normaal mag dit geen probleem wezen; maar ik heb het nog nooit gedurfd; even inlopen en uittesten lijkt me toch aangewezen; en na hetgeen ik nu gezien heb nog meer
voor de rest bijna eensluidend positieve commentaren; prachig en pittig parcours; goed bewegwijzerd; mooie stukken natuur, goede organisatie; ruime parking die ook nog eens dichtbij is; goede douches, leuke goodiebag (met zelfs een moerbeeks streekbiertje 't moerken); een event dat allicht nog zal groeien
enkele specifieke reacties ook; op een trail komt een ander publiek af dan op een gewone stratenloop; die persoon vond dat het toch wat meer lopers waren die bewuster bezig zijn met lopen en met sport in het algemeen; moet misschien ook wel want een trail is toch wat zwaarder dan een gewone run; en gelukkig lag het er nog kurkdroog bij; indien het anders was geweest zou het toch nog stukken moeilijker zijn geweest; maar anderzijds dacht ik dan maar aan mijn eigenste voorbereiding van gisteravond; zo bewust was die nu ook weer niet
een andere atleet zei dat zijn trails er meestal waren van 45 à 75 km (!) en dat dit dus voor hem eerder een sprinttrail was; de organisatie zou immers overwegen om er nog een iets langere afstand aan toe te voegen dus voor die persoon zou dit dus wel mogen; enkele lopers van de zwalmstreek zouden dit ook zien zitten want zij hadden de 'trail du diable au sukre' in ELLEZELLES in de benen; en dat is er ene van 60 km op een heuvelachtig parcours; en die heuvels zijn er natuurlijk in de voormalige suikergemeente en verre omstreken niet; maar wat mij betreft, zeker zwaar genoeg hoor
Bijlagen:
krekentrailmoerbekew.JPG (326 KB)
07-10-2018, 00:00
Geschreven door dirk
 Reageren (0)
|
