Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
AMSTERDAM - Veel vakantiegangers worden op hun vakantiebestemming geconfronteerd met zwerfdieren. Soms wordt besloten een zwerf- of asieldier mee te nemen naar Nederland of België om het dier bij ons een fijner dierenleven als huisgenoot te geven. Het is begrijpelijk dat het leed van zwerf- en asieldieren veel mensen raakt. Desondanks raden diverse partijen uit de gezelschapsdierenbranche het meebrengen van zwerf- en asieldieren uit vakantielanden naar Nederland of België ten zeerste af.
De eerste reden hiervoor is dat dieren die afkomstig zijn uit het buitenland vaak infecties bij zich dragen die gevaarlijk zijn voor mens én huisdier. Voorbeelden van dergelijke ziekten bij honden zijn babesiose en ehrlichiose. Deze ziekten worden overgebracht door teken die tegenwoordig ook in Nederland en België voorkomen, waardoor verspreiding van de ziekte ook hier kan plaatsvinden. Om import van dergelijke ziekten, en verdere verspreiding te voorkomen, is het belangrijk dat de dieren vrij zijn van deze ziekten voordat ze mee komen. In de meeste gevallen wordt dit niet gecontroleerd. Wordt bij thuiskomst duidelijk dat het dier drager is van de infectie, dan kan het heel lastig zijn om het weer beter te maken.
Ziektes
Een tweede reden is dat sommige ziekten van dieren op mensen worden overgedragen. Deze ziekten worden ook wel zoönosen genoemd. Een bekend voorbeeld is hondsdolheid, ook voor mensen een potentieel dodelijke ziekte. In 2007 werd in België hondsdolheid vastgesteld bij een jonge hond die ingevoerd zou zijn vanuit Marokko en niet gevaccineerd en gechipt was. In 2008 werd in Frankrijk hondsdolheid vastgesteld bij een hond die eveneens afkomstig was uit Marokko. Dat hondsdolheid een actuele bedreigende ziekte is blijkt wel uit het feit dat op 25 april 2008 in het Verenigd Koninkrijk een pup is overleden aan deze ziekte. De pup maakte onderdeel uit van een nest pups dat door een stichting uit Sri-Lanka was geïmporteerd. Men heeft de overige pups inmiddels laten inslapen en de verzorgers staan onder medische behandeling. Een ander voorbeeld is echinococcose. Zoönosen zijn niet altijd direct herkenbaar. En dat kan een onaangename verrassing voor zijn nieuwe houder betekenen.
Gesocialiseerd
De derde reden waarom het meebrengen van (zwerf- en asiel-)dieren uit vakantielanden met klem wordt afgeraden is dat veel van deze dieren slecht gesocialiseerd zijn. Eenmaal bij ons blijken ze dan bijvoorbeeld onzindelijk te zijn, slecht te luisteren of angstig gedrag te vertonen. Deze dieren worden daarom dikwijls al korte tijd na terugkomst in Nederland of België naar een asiel gebracht. Het zwerf- of asieldier dat met goede bedoelingen werd meegenomen vanaf de vakantiebestemming naar huis, werd thuisgekomen dus niet die gezellige huisgenoot die men voor ogen had.
Situatie
De vierde reden is dat het weghalen van honden uit een slechte situatie, de situatie zelf niet oplost. Zolang de honden ter plekke zich blijven voortplanten, en de plaatselijke bevolking de honden niet verzorgt, zullen er altijd verwaarloosde zwerfhonden worden aangetroffen op deze locaties. Ten slotte zijn de diverse partijen uit de gezelschapsdierenbranche van mening dat het redden van zielige honden geen goede reden is om een hond te nemen. Deze impulsaanschaf valt niet onder het door hen voorgestane verantwoord hondenbezit. Verantwoord hondenbezit wil onder andere zeggen dat goed over de aanschaf van de hond wordt nagedacht, dat de aspirant-hondenbezitter zich bewust is van zijn/haar verantwoordelijkheden en dat op basis van deugdelijke informatie een hond wordt uitgezocht die bij de gezinssituatie past. Het advies is dus: Neem geen zwerf- en asieldieren uit het buitenland mee naar huis! Als men toch iets wil doen voor zwerf- of asieldieren uit het buitenland, dan kan men bijvoorbeeld geld of voeding schenken aan een dierenbeschermingsorganisatie ter plaatse. Deze organisaties maken gebruik van castratieprogrammas, waardoor de problematiek ter plaatse wordt aangepakt. Dit gezamenlijke advies met betrekking tot het meebrengen van nieuwe huisdieren uit vakantielanden wordt gegeven door het Landelijk InformatieCentrum Gezelschapsdieren (LICG), Dibevo, Dierenbescherming, Faculteit Diergeneeskunde (Universiteit Utrecht), Hondenbescherming, Koninklijke Nederlandse Maatschappij voor Diergeneeskunde, Platform Verantwoord Huisdierenbezit, Raad van Beheer op Kynologisch Gebied in Nederland en SAVAB-Flanders (Small Animal Veterinary Association Belgium).
De resusapen zijn zo dik dat ze nog amper kunnen bewegen.
De resusapen van het Ohama-direnpark in het Japanse Sakai zijn te dik. En geen klein beetje. De bezoekers geven hen veel te veel voedsel. Gevolg: vijftien van de vijftig exemplaren worstelen met zwaar overgewicht. Evolueren we naar een nieuwe soort? De hangbuikaap?
Een resusaap weegt normaal tussen 5 en 11 kilo. De kleppers in Sakai halen makkelijk 15 kilogram of meer. De zwaarste jongen weegt inmiddels al 29 kilogram, droog gewogen.
'Verboden te voederen' De dieren worden van langsom meer lusteloos en kunnen nog amper bewegen. Er wordt overwogen de primaten op dieet te zetten en meer te laten bewegen. De directie van het park heeft inmiddels al etteleijke bordjes 'verboden de dieren te voederen' gehangen voor het verblijf van de Macaca mulatta. (eb)
ik hoorde een paar kippen zeggen wij hebben slaap 'dus wij gaan fout knorden toen twee dikke biggen het moet niet leggen zijn maar liggen o nee riep toen een derde zwijn van liggen kan geen sprake zijn want kippen in een kippenhok die slapen zittend op een stok en rinkeld s'morgens vroeg de wekker voelt elke kip zich weer lekker kiplekker en da is het dan om zo te zeggen een mooi moment om te gaan leggen
Voor het eerst slapende walvissen gefilmd (Martina1)
Voor het eerst slapende walvissen gefilmd
Wetenschappers hebben nabij Chili voor het eerst slapende walvissen aangetroffen. De potvissen sliepen verticaal, met de muil naar boven.
Tot nu werd aangenomen dat walvissen maar met één hersenhelft tegelijk slapen. Eén oog zou open blijven, mogelijk om attent te blijven voor gevaar.
De Schot Patrick Miller ontdekte voor de kust van Chili echter een groep van diep slapende potvissen die met de bek omhoog verticaal in zee dreef. Af en toe dreven ze naar boven om wat lucht te happen. Het team kon de potvissen minutenlang van zeer nabij filmen, wat erop wijst dat hun beide ogen gesloten waren.
Volgens de universiteit van Sint- Andrews waren de dieren in hun REM-slaap, wat het perspectief schept dat potvissen kunnen dromen. Potvissen slapen overigens maar 7% van hun leven, mensen slapen een derde van hun leven.
Honden nieuw wapen in strijd tegen piraterij (Martina1)
Honden nieuw wapen in strijd tegen piraterij
za 03/05/08 - Er is een nieuw wapen in de strijd tegen de piraterij. In de Verenigde Staten zijn honden opgeleid die illegale dvd's en cd's kunnen opsporen. De honden, twee labradors, zijn erin getraind het polycarbonaat dat in cd's en dvd's zit te ruiken.
Ze kunnen niet het onderscheid maken tussen legale en illegale cd's of dvd's, maar ze kunnen wel cd's en dvd's opsporen die verborgen zitten in grote containers en zo de grens overgesmokkeld worden.
De honden zijn zo goed dat een Maleisische piraat een prijs op hun kop gezet heeft. Hij looft tienduizenden euro's uit voor wie hen ombrengt.
In Maleisië werden dankzij de honden al tientallen piraten opgepakt. Bij 35 acties kwamen daar 2 miljoen illegale schijfjes aan het licht.
De Maleisische autoriteiten hebben nu zelf ook een eenheid opgericht die werkt met honden die polycarbonaat kunnen opsporen.
Kastanjebruine ogen Met die verleidelijke blik dat ik hem nooit kan weerstaan Hij is spontaan en eerlijk soms een beetje ondeugend Maar toch zo lief Elke wens lees ik in zijn ogen Aan zijn trouw, hoef ik niet te twijfelen Alles zal hij doen om mij te behagen Krijgen we toch eens ruzie is hij altijd vergevingsgezind Zijn grappige manier van doen verovert ieders hart Dagelijks fluister ik het in zijn oor schrijven kan ik het hem niet want hij kan niet lezen "Ik hou van je "
Een wandeling, een knuffel, jouw mandje naast ons bed, wij koffie, jij het koekje, de bank door jou bezet.
Jij hoort bij ons leven, dat gaat nooit voorbij, want in ons hoofd en in ons hart, blijf jij er altijd bij.
Anke Janssen uit Bree mag zich de eerste eigenaar van een gps-hond noemen. De 22-jarige stadhuisbediende heeft een visuele handicap waardoor ze het zonder oriëntatievermogen moet stellen.
Anke heeft een visuele handicap, CVI genoemd. Het lijkt alsof ze door een smalle koker kijkt. Toch is er niks mis met haar ogen. Het heeft met mijn hersenen te maken. Kort na mijn geboorte heb ik een hersenbloeding gehad. Daardoor lijd ik aan een soort van hersenblindheid. Als ik tegenover iemand zit, zie ik alleen zijn gezicht. Als ik de rest wil bekijken, moet ik mijn hoofd bewegen en stukje per stukje de persoon scannen.
Gevolg is dat Anke totaal geen overzicht heeft van wat zich rondom haar afspeelt. Daar komt nog bij dat ze ook geen oriëntatievermogen heeft. Ik kan geen routes onthouden, en begrippen als links, rechts, onder en boven kan ik geen betekenis geven. Wanneer ik in een niet-vertrouwde omgeving ben, word ik snel bang omdat ik gemakkelijk ergens tegenaan bots.
Tot haar oogarts Ann Buyck van het Antwerpse Middelheimziekenhuis twee jaar geleden opperde dat een speciaal getrainde hond haar meer vrijheid en zelfvertrouwen zou kunnen geven. Zij kwam op het idee om het dier een aantal trajecten aan te leren die ik vaak gebruik.
Die zijn Anke en Tibe én hondenbegeleidster Marianne De Schuyter momenteel druk aan het inoefenen. Labrador en baasje kunnen ondertussen al drie routes lopen.
Er bestaan veel verhalen over zeemonsters. Er zijn zeedieren die men heel goed voor een zeemonster heeft kunnen aangezien. Stel je voor: een inktvis van 10 meter met 20 meter lange armen...
Verhalen over Zeemonsters
In de afgelopen eeuwen zijn er veel verhalen geweest over zeemonsters. Zeelieden vertellen over reusachtige en gevaarlijke zeemonsters die in de zeeën zouden voorkomen. Deze lijken uiteindelijk nooit te zijn gevonden. Toch zijn er enige dieren die vandaag in de oceanen rond zwemmen, waarvan gedacht wordt dat zeelieden ze voor een monster hebben kunnen aangezien. Dat is een mogelijke verklaring voor het bestaan van verhalen over zeemonsters.
Architeuthis dux
Zo is er de Architeuthis dux. Dat is een reuzeninktvis of reuzenpijlinktvisdie een geschatte maximale lichaamslengte heeft van 10 meter. Met zijn 2 lange armen erbij gerekend is hij meer dan 20 meter lang. Afgezien van de mens is de architeuthis samen met de orka is één van de weinige vijanden van een volwassen walvis. De architeuthis kan een walvis omarmen en wurgen. Er zijn verhalen bekend over een architeuthis die een schip op deze manier heeft aangevallen. De architeuthis kan een staalkabel doormidden knakken met zijn scherpe bek. Dit reusachtige roofdier wordt door zijn grootste vijand de walvis als lekkernij beschouwd. Er bestaan mythes over een zeemonster dat kraken genoemd wordt. De architeuthis kan de oorsprong van deze mythes zijn.
Zeekrokodil
Een ander dier is de zeekrokodil die in Zuid-Oost-Azië en ten noorden van Australië leeft. Van deze soort wordt gezegd dat hij 12 meter lang kan worden. Er zijn recent niet zulke grote exemplaren aangetroffen, maar wel één van ruim 8 meter. Hij kan zowel in zout als zoet water leven. Ook op het land kan hij goed uit de voeten. Een krokodil van 8 meter is een behoorlijk groot beest dat met recht een monster genoemd kan worden.
Wetenschappelijke discussie
Er is altijd een grote discussie over de werkelijke maximale afmetingen van deze dieren. Bij de architeuthis komt dat bijvoorbeeld omdat er weinig exemplaren zijn aangetroffen. Ze leven voornamelijk op kilometers diepte, waar duikers en duikboten moeilijk kunnen komen. De grootste ooit had een lichaam van 18.5 meter en 10 meter lange armen. Deze is in 1880 aangespoeld in Nieuw Zeeland. Het was een vrouwtje en de mannetjes architeuthis worden meestal enkele meters groter. Alleen deze wordt door de officiële wetenschap niet meegerekend omdat er geen bewijs meer voor is. Maar recent zijn alleen kleinere van ongeveer 7 meter gezien en zelfs gefotografeerd door Japanse wetenschappers. In het Natural History Museum in London ligt een architeuthis van 8 meter 62 tentoongesteld. Bovendien hebben Nieuw-Zeelandse vissers een Kolossale Inktvis in februari 2007 rond Antarctica aan de haak geslagen. Deze was 10 meter lang en 450 kilo zwaar. Dat maakt de kolossale inktvis tot het grootste ongewervelde dier waarvan wetenschappelijke melding is gemaakt.
De grootte van zeemonsters
Het feit dat er een inktvis met een lengte van 10 meter is aangetroffen, betekent niet dat dat de grootste inktvis is die er bestaat, want er kunnen nog grotere zijn die we niet hebben gezien. Wetenschappers maken een inschatting hoe groot de inktvis maximaal kan worden. Ook wordt dit gedaan naar aanleiding van restanten inktvis die in de buik van een op het strand aangespoelde walvis is aangetroffen. In het geval van zeekrokodillen zijn er zandafdrukken gevonden die duiden op het bestaan van grotere exemplaren dan tot nu toe waargenomen.
Jagen
Het is bekend dat zeekrokodillen tijdens hun leven doorgroeien tot op hoge leeftijd.. Ze worden tenminste 70 jaar, misschien wel 100. Doordat ze gewild zijn bij jagers halen ze hun maximumleeftijd wellicht niet meer. Dat kan een reden zijn waarom er recent niet meer exemplaren van 12 meter zijn gevonden.
Sterke verhalen
De zeelieden hebben de naam sterke verhalen te vertellen. De dieren die ze onderweg zagen waren compleet nieuw voor hen en de thuisblijvers. Een beschrijving geven aan anderen is dan niet gemakkelijk. Daarbij komt dat ze meestal een gedeelte van het dier zagen; de rest is onder water. Als hun verhalen over deze twee zeemonsters zouden gaan dan hebben ze echter niet veel overdreven, want het lijken net zeemonsters. De architeuthis heeft twee ogen met een diameter van meer dan 30 centimeter! Het lijkt me onvermijdelijk dat als die je aankijken je daar behoorlijk van schrikt. Wanneer hij vervolgens met zijn 10 meter lange armen je boot in een wurggreep neemt, kun je gerust van een zeemonster spreken. Een ontmoeting met een krokodil van 12 meter is ook al geen pretje. Zelfs als hij maar 8 meter was, dan zou je nog schrikken. De conclusie is dat het bestaan van onder meer de architeuthis en de zeekrokodil een mogelijke verklaring voor het bestaan van verhalen over zeemonsters is. (dier-en natuur.infonu.nl)
Gezonde voeding voor kieskeurige katten (Martina1)
Gezonde voeding voor kieskeurige katten
Een lezer roept de hulp van dierenarts Rob Lückerath in. 'Onze kater, nu negen jaar oud, heeft een probleem met zijn voeding. Of we hem nu merkproducten of voeding uit de Aldi geven, na een zekere tijd verdraagt hij het eten niet meer en braakt het uit. Hij is nochtans speels en ziet er niet ziek uit, wat kan de oorzaak zijn?'
Voeding is voor een dier erg belangrijk. Als een dier correct wordt gevoed kan dat veel problemen voorkomen. Mensen denken dat een poes elke dag iets anders moet eten maar dat is niet correct. In de natuur gebeurt dat ook niet. Papa leeuw stuurt zijn harem eropuit om een prooi te vangen. Komen zijn dames thuis met
een waterbuffel, dan zegt hij ook niet: 'Dat heb ik gisteren ook al gegeten, ga eens een antilope vangen'. Het is beter bij dezelfde voeding te blijven als je poes zich daar goed bij voelt.
Welke problemen kunnen er ontstaan door verkeerde voeding?
Dierenarts Rob: 'Goede voeding voorkomt dat een poes te dik wordt, en dus kans heeft om suikerziekte te krijgen, en remt ook verouderingsproces af. In het geval van katten moet goede voeding ook voorkomen dat er steentjes in de blaas ontstaan.'
'Het eerste wat de mensen opmerken zijn de verteringsproblemen. De kat braakt de voeding uit. Mensen geven vaak die voeding aan de poes die zij het lekkerste vindt. Dit betekent echter niet dat dit ook de goede voeding is. Vergelijk het met een kind dat ook snoep zal verkiezen boven fruit als je het laat kiezen.'
'De ingrediënten van voeding zijn van groot belang. Het lichaam moet in feite alles kunnen gebruiken. Wanneer een dier diarree krijgt van voeding is het evident dat het niet de juiste voeding is. Maar ook de hoeveelheid normale ontlasting geeft een indicatie. Brokjes zijn beter voor de tanden en de vertering dan zachte voeding.
Geeft een glanzende pels niet aan dat het dier gezond is?
'Zeker weten, de toevoer van vitamines en sporenelementen is belangrijk. Zo versterkt zink de opperhuid en is vitamine A belangrijk voor de talgproductie.'
Steentjes in de blaas bij katten, hoe kunnen we die voorkomen?
'Ik hamer er keer op keer op dat mensen problemen beter voorkomen. Het aantal katten dat op de operatietafel moet voor steentjes in de blaas is niet gering.'
'Katten moeten behalve juist eten ook voldoende drinken. Ze zijn echter heel kieskeurig. Een uitkomst is de zogenaamde drinkbron. Daar kun je vers water in doen, desnoods flessenwater, dat continu wordt gefilterd en gekoeld zodat het altijd vers is en de poes blijft drinken. Ook voor honden is dit in de zomer ideaal.'
Mogen we onze kat ook melk te drinken geven?
'Het is een misverstand dat poezen melk drinken. Enkel jonge dieren kunnen goed melk verteren. Op oudere leeftijd is de kans groot dat ze van melk diarree krijgen.'
Braken katten hun voeding niet uit om haarballen kwijt te geraken?
'Een gezonde kat onderhoudt haar eigen vacht door ze dagelijks schoon te likken. Hierdoor kunnen haarballen ontstaan. In de natuur eten katten gras om de haarballen op te braken. De langharige rassen moet je bij de vachtverzorging een handje helpen door ze regelmatig te borstelen. Doe je dit niet, dan gaat de vacht klitten en stikt de onderliggende huid.'
"Mijn hele leven wil ik poezen om me heen, dan ben ik nooit zo helemaal alleen, en als ik 's avonds thuiskom, als is 't midden in de nacht, dan is er altijd iets dat op me wacht, een iets dat staat te spinnen en dat warm is en dat leeft, geen mens ter wereld kan je zo volledig voor je winnen, want mensen kunnen niet spinnen...... Annie M.G. Smidt
Tyrannosaurus is wel degelijk voorvader van de vogels (Martina1)
Tyrannosaurus is wel degelijk voorvader van de vogels
De Tyrannosaurus rex is de voorvader van de vogels zoals we die nu kennen. Dat wordt bevestigd in een studie die het wetenschappelijke blad Science vandaag publiceert. De onderzoekers hebben het skelet van de dinosaurus bestudeerd en concluderen daaruit dat de vogels rechtstreeks afstammen van de prehistorische vleeseter. Dat werd al een aantal jaren vermoed, maar kon nooit bewezen worden.
De wetenschappers vergeleken de proteïnen van een 68 miljoen jaar oud skelet met die van 21 moderne vogelsoorten. De moleculaire analyse toonde een treffende overeenkomst met kippen, struisvogels en - in mindere mate - krokodillen. De Amerikanen bewezen op dezelfde manier dat de olifant afstamt van de mammoet. (belga/kh)
Een polygame haan uit Marum, Bezat een uitgebreide harem. Van Exotisch tot heel gewoon, Hij vond al zijn kippetjes schoon.
Zo was er de bruine uit Barneveld, Waar hij zeer op was gesteld. En de gezoomde sabelpoot, Een lekker stuk, zeg maar stoot.
Ook de excentrieke zijdehoen, Kon voor niemand onder te doen. Dan is er nog de hen uit Assendelft, Ach, ik vergeet zowat d'andere helft.
Groningse meeuwen, Friese krielen, Soorten waarop haantjes vielen. Lakenvelders, Javaanse kuiven, Ons haantje zal ze wel bestuiven.
De baardkuifhoen, ook een soort, Dat ons haantje zeer bekoort. Leghorns, de bruine en de witte, Laat hij ook niet in hun ééntje zitten.
Hennen met dure Franse namen, Lopen met gewone kippen samen. Tenslotte nog de Twent en Brakel, Dat is tesamen een luid gekakel.
De hennen lopen vrolijk door elkaar, Soms vergezeld van 'n kinderschaar. Daartussen stapt het haantje fier en kwik, Zegt tots: Noem mij maar haantje pik.
deze wereld is geschapen voor de mens en voor het dier voor de vogels en de apen die willen leven met plezier van een muisje tot konijn allemaal hebben ze recht om op deze wereld te zijn
nimmer mag een dier nog sterven voor een proef of voor zijn vacht en helemaal niet onnodig voor de jacht soms met al die ziektes in ons mooie land loopt het weleens een beetje uit de hand dat dieren die niet ziek zijn,maar toevallig eenden zijn toch maar moeten doodgaan,dat doet mijn hart veel pijn
zal het dan ooit zover nog komen.dat ook de mens moet sterven omdat hij van een zieke soortgenoot een virus zou kunnen erven??????
Zes soorten vleermuizen geteld in de Efteling (Martina1)
Zes soorten vleermuizen geteld in de Efteling
De Efteling, het attractiepark net over de Nederlandse grens, is niet alleen de thuisbasis van Roodkapje en Assepoester, maar ook van zes soorten vleermuizen. De nachtdiertjes houden zich het liefst schuil in de omgeving van het Volk van Laaf en het Spookslot, meldt Efteling vrijdag in een persbericht.
De Efteling onderzoekt regelmatig de fauna in het attractiepark. Daarbij worden telkens heel wat verschillende vogelsoorten gespot, waaronder de grauwe vliegenvanger, een bedreigde vogelsoort in Nederland, en het goudhaantje, de kleinste broedvogel in Nederland.
Recent werden ook enkele nieuwe soorten vleermuizen geteld in het park, waarmee het totaal aantal soorten op zes komt. Om de vleermuizen een schuilplaats te bieden, heeft de Efteling 41 vleermuiskasten geplaatst.
Pinguïn Pierre, met zwempak, en biologe Pam Schaller.
Trots als een... pinguïn.
Er werden tal van modellen gemaakt van de wetsuit.
Pierre was beschaamd om z'n kaalheid.
Pinguïn Pierre moet zich niet langer schamen voor zijn bloot achterwerk. Biologen van de California Academy of Sciences hebben immers een zwempak gemaakt voor de arme stakker. Dat meldt NBC.
Beschaamd Pierre, een Afrikaanse pinguïn van 25 jaar, was de jongste tijd zwaar kaal aan het worden. Gevolg was, dat het dier het constant koud had en niet meer in de waterbak van het biologisch centrum in San Francisco durfde te springen. Bovendien leek het ook alsof Pierre erg beschaamd was over z'n blote kontje.
Rillingen "Hij stond constant te rillen", zegt biologe Pam Schaller die zich over het dier ontfermde. Een lamp bleek niet afdoende om de pinguïn warm te houden. "Waarom dan geen wetsuit laten maken?", dacht Schaller.
Zorgeloze oude dag Een uitdaging die het personeel van het gespecialiseerde bedrijf Oceanic Worldwide met beide handen aangreep. "We stelden alles in het werk om Pierre te helpen", zegt marketingman Teo Tertel van Oceanic Worldwide. "Deze pinguïnsoort wordt gemiddeld 20 jaar oud en Pierre is al 25. We hebben er voor gezorgd dat hij een zorgeloze oude dag kan slijten".
Aanvaard Na talrijke pasbeurten heeft Pierre nu zijn zwempak dat op z'n rug dichtgemaakt wordt met Velcro. Z'n vinnen passen netjes in twee uitsnijdingen. De vrees bestond dat het dier zou verstoten worden door z'n soortgenoten omwille van z'n vreemde 'look', maar dat blijkt niet het geval te zijn.
Pierre draagt z'n pak nu zes weken en sindsdien is hij aardig bijgekomen. Ook verliest hij geen veren meer en duikt hij weer vrolijk in de watertank. (eb)
mailgroep huisdieren
![](javascript:fotovenster("http://www.telegraaf.nl/multimedia/archive/00176/SX00240_9_176389d.jpg"," "," ",150,200); "javascript:fotovenster(\"http://www.telegraaf.nl/multimedia/archive/00176/SX00240_9_176389d.jpg\",\" \",\" \",150,200);")
