Paleontologen hebben veel moeite gedaan om de evolutie van het paard van Eohippus tot Equus te achterhalen en over het geheel genomen is men het eens over de belangrijkste conclusies. Er is ook veel onderzoek gedaan naar de directe voorouders van het huispaard en naar de wilde vormen die betrokken waren bij de ontwikkelingen na het ontstaan van Equus. Op dit laatste punt zijn de geleerden het verre van eens. Veel problemen zijn ontstaan doordat wetenschappers verschillende namen gaven aan wat waarschijnlijk dezelfde diersoort was, en doordat er strijdige opvattingen over belangrijke punten zijn ontwikkeld.

De grove Poitevin met zijn grote hoeven, dikke vacht en lange haren aan zijn onderbenen kan worden beschouwd als de moderne equivalent van het woudpaard.	Het enige van de drie 'primitieve' stampaarden dat nog voorkomt in zijn oorspronkelijke vorm, is het przewalskipaard van de steppen in Centraal-Azië, dat in 1879 door kolonel Nikolai Przewalski werd ontdekt.	De tarpan is waarschijnlijk in zijn oorspronkelijke vorm blijven bestaan tot in de 19de eeuw, toen er nog wilde kudden over de steppen van Oost-Europa trokken. Hij had grote invloed op de lichte paardenrassen.

Tegenwoordig is er steeds meer aanhang voor de theorie dat het moderne paard afstamt van drie primitieve typen, waarvan er één tot op de dag van vandaag is blijven bestaan. Tijdens en direct na de Ijstijden bestonden er vele vormen van Equus, waarvan de onderlinge verschillen waren veroorzaakt door de omstandigheden waarin zij leefden. Het lijkt nu aannemelijk om de basis van het huispaard te zoeken bij het woudpaard , het przewalskipaard en de lichtere en fijne gebouwde tarpan , die door profesoor J. Cossar Ewart uit Edinburgh een 'hoogvlaktepaard' is genoemd en door professor J.U. Duerst uit Bern een 'woestijnpaard'.Eenvoudig gezegd kunnen de huidige zware paardenrassen in verband worden gebracht met het woudpaard, in aanmerking genomen dat er enige kruising heeft plaatsgevonden met het przewalskipaard, gevolgd door aanpassingen aan de leefomstandigheden en het menselijke ingrijpen. De tegenwoordige lichte paardenrassen kunnen worden toegeschreven aan de tarpan en het przewalskipaard, kruisingen daartussen en verdere afleidingen daarvan

Ereli    en Knudde