De witte Herder
Foto Witte Herder Ora die met Jo De Smedt op avontuur de bergen in trok. Klik hier om meer te lezen
Het is duidelijk dat de Witte Herder familie is van de Duitse Herder. Men weet dat het een directe afstammeling is, maar de preciese herkomst van de Witte herder is eigenlijk onbekend.
Als je in de geschiedenis van dit ras duikt dan kom je de verhalen tegen zoals die van de adelijke familie von Habsburg die pure lijnen witte Herders honden fokte. Dit deden ze vooral omdat ze zo goed pasten bij de witte Lipizzaner paarden die de koninklijke koets voorttrokken. Maar er zijn mensen die dit verhaal eerder als een leuke anekdote zien, dan op waarheid gegrond. Ze verwijzen liever naar honden zoals Grieff die zowel gekleurde als Witte Herdershonden voortbracht.
Von Stephanitz kocht een kleinzoon (Horand) van deze bijzondere herder en besloot een rasstandaard op te zetten voor de Duitse Herder. In 1899 werd zijn hond Horand de eerste geregistreerde Duitse Herder. In Europa kwam er op een gegeven ogenblik een verbod op het fokken van Witte Herders. Witte Herders werden daarom doorverkocht naar het buitenland.
De Amerikaanse Ann Tracy besloot met deze witte pups een eigen bloedlijn op te zetten. In de tachtiger jaren werd de pup weer populair in Europa en zo kwam de hond terug bij verschillende Europese fokkers.
Het is te begrijpen dat de fokkers deze hond inschreven als Amerikaans-Canadese Witte herder, maar later kreeg deze herder Zwitserse Witte Herder als officiële naam omdat aangenomen werd dat deze Herder daar oorspronkelijk vandaan kwam.
Even kort wat meer informatie over de Witte Herder
De Witte Herder is een oplettende hond die heel wakker is, lief voor zijn gezin, vooral voor de kinderen, opgewekt en heel leergierig. Hij is krachtig gespierd heeft staande, rechthoekige oren, een middelzwaar beendergestel met een vloeiende belijning.
Reutjes worden tussen de 60 en 66 cm groot en wegen 30-40kg. Teefjes zijn 44-61 cm en wegen 25-35kg.
Lezers van het Hondentips Magazine over de Witte Herder.
Wij hebben thuis een witte herder, en ik vind het super dat hier wat extra info over dit ras staat.
'Ons Fien' is een superzachte hond. Ze is onderdanig naar ons toe (luistert meestal op het 1ste woord). Ze heeft een zachte aanpak nodig en is heel slim. Op de hondenschool was ze onmiddellijk weg met de meeste oefeningen. Ze is nu 1,5 jaar en wel nog enorm speels (apporteren doet ze het liefst van al en ze wordt dit nooit moe!:-).
Fien heeft veel beweging nodig, maar wanneer ze binnen komt weet ze wel dat ze moet rustig zijn. Ze is enorm lief tegenover ons en de mensen die ze kent, maar met vreemde mensen gaat het minder goed. Ze heeft veel tijd nodig en wanneer het voor haar te snel gaat, waarschuwt ze met luid geblaf.
Met andere honden lukt het al helemaal niet! Ik zelf steek dit op het feit dat ze als pup een paar keer 'aangevallen' is door onze jack russel.
Ook tijdens het wandelen is ze twee keer aangevallen door loslopende honden!
Met onze jack is het ondertussen goed gekomen, ze zijn goede vriendjes (en ook onze poes ziet ze doodgraag, maar wel enkel onze poes :-)
Van andere honden is ze bang.
Dit vertaalt zich echter in 'agressief' gedrag (haar recht, blaffen, grollen) naar andere honden tijdens wandelingen.
Dit is het enige minpuntje, maar heeft elke hond dit niet?! :-) Het is echt een superlieve hond, met een klein hartje. Ze doet zich soms stoerder voor dan ze is. (Hondentips-magazine)
|