"konijn in de nacht"

Wij hebben een ontzettend lief konijn. Nooit agressief. Altijd (nou ja, vaak) bereid om je te komen begroeten. We zijn dan ook heel blij met hem, vooral mijn man, die eigenlijk zijn moeder is. Hij heeft met hem rondgesjouwd toen hij klein was, hem gerustgesteld enzovoort en toen heeft het beestje hem als zijn moeder geadopteerd. Hij likt het gezicht van mijn man met van verrukking half gesloten oogjes, oneindig lang...ik krijg ook wel eens een paar slordige likjes als mijn man niet in de buurt is, nou ja...ik ben kennelijk de vader en vaders, die lik je niet zo als moeders... Gisternacht kon ik niet slapen en ik ging naar beneden. Pim, het konijn, was ook wakker en ik ging hem even gedag zeggen. "Weet je", zei hij, "ik wou je al een tijdje wat vragen..." "K.k.k.kan jij praten?", stotterde ik. "Soms...", gaf Pim toe, "maar luister nou...ik heb het hier best naar mijn zin...pap is natuurlijk geweldig en smaakt altijd naar meer...jij kan er ook mee door..." "O...dank je" mompelde ik..."Graag gedaan", ging Pim verder, "maar nou even wat anders...dat castreren...dáár ben ik niet zo blij mee...moest dat nou?" Ik ging er eens voor zitten, nam hem op schoot en vertelde dat ik er lang over getwijfeld had, maar dat hij op een gegeven moment overal ging plassen...ook op de bank... "Ok", zei hij, "daar kan ik inkomen...nou ja, ik wilde het gewoon weten...en dat plassen...doe ik nu toch netjes op de bak?" "Je bent een wereldkonijn"zei ik en knuffelde hem eens stevig. Hij liet het zich welgevallen en gaf mij voor de verandering eens een fikse schoonmaakbeurt. "Zo", zei hij..."je ruikt niet meer zo mensig, en nu naar bed, vort!" Ik gehoorzaamde meteen en na elkaar welterusten gewenst te hebben, zette ik hem weer in zijn kooi en ging zelf naar boven. Vanmorgen toen ik beneden kwam, ging ik op mijn knieën bij de kooi zitten. "Hoi Pim", begroette ik hem en hij ging tegen het gaas opstaan en likte mijn vingers. "Zeg je niks meer?", vroeg ik en hij keek me aan zoals een gewoon konijn dat doet en ging nog even door met likken. Geen geluid kwam d'r uit. Had ik alles gedroomd? Ik keek hem nog even aan en het was net of hij knipoogde...
www.basicpublishing.nl)
|