Agressie?
Interessante mail, want tijdens het lezen kreeg ik al het vermoeden dat hier iets heel anders aan de hand was dan agressie.
Varkens zijn namelijk prooidieren - en vluchten dus in plaats van aan te vallen. Wilde zwijnen kunnen soms mensen aanvallen als ze biggen hebben en zich bedreigd voelen, en soms ook huisvarkens in uitzonderlijke gevallen.
Bijvoorbeeld mijn Maximiliaan, die op Het Beloofde Varkensland terecht kwam, nadat hij opzettelijk was mishandeld door een groep studenten. Daar komt bij dat hij hier als ongecastreerde beer voor het eerst van z'n leven vrouwtjesvarkens rook.
De combinatie van zijn opgelopen trauma en zijn op hol geslagen hormonen maakte hem wild en hij probeerde mij aan te vallen.
Het is allemaal goed gekomen. En Miss Universe was wel fel tegen vreemden toen haar Zwarte Prins geboren was, maar dat was meer dreigen dan echt aanvallen.

Blijdschap!
Hier moest dus iets anders aan de hand zijn. Telefoonnummer gevraagd en gebeld. 'Is het je eerste varken?' was mijn eerste vraag.
Dat bleek zo te zijn. Niet helemaal verstandig dus om dan meteen met een drachtige zeug te beginnen, als je nog geen kennis hebt van het enorme scala aan verschillende gedragingen van varkens. En een drachtig varken heeft - net als mensen - last van verschillende stemmingen. Moeilijk in te schatten dus als je het varken daarvoor nog niet kende.
Maar na wat doorvragen was het 'probleem' snel opgelost. Bessie kwam uit een vrij kleine behuizing met een geringe uitloop.
Nu beschikt ze ineens over een weitje van 2000 vierkante meter. Dus wat deed ze tijdens die bewuste 'aanval'?
Bessie ging op dat moment helemaal uit haar dak van blijdschap! Ze besefte ineens wat een ruimte en vrijheid ze had, maakte een sprint en wist van gekkigheid niet hoe hard ze moest rennen. Daar blafte ze luid bij, want ze was helemaal door het dolle heen.

Een gelukkig varken...
Mijn vermoeden was dus juist. Varkens kunnen ineens vanuit het niks luid gaan blaffen en enorm hard rennen. Als je dan toevallig in de buurt staat, en niet bekend met varkens, kun je daar erg van schrikken. Het heeft dus niks met agressie of aanvallen te maken, maar alles met uitbundige blijdschap.
En omdat varkens van nature slechte ogen hebben, stormen ze een kant uit en kan het lijken of ze het op jou gemunt hebben.
De arme mevrouw die in paniek over het stroomdraad sprong, kan dus weer gerust ademhalen.
Er is niks aan de hand. Integendeel. Ze heeft te maken met een heel gelukkig varken. Ze zou haar varken nog gelukkiger kunnen maken door keihard met haar mee te rennen en de blijdschap te delen. Eens kijken wie er harder kan. Ik denk haar Bessie...

Straks biggen en wat daar allemaal bij komt kijken...
Bessie gaat straks een stel prachtige biggen op de wereld zetten. De bedoeling is dat die anderhalf jaar blijven leven en dan naar de slacht gaan.
De beertjes worden niet gecastreerd (bravo!) maar wat dat voor consequenties heeft als die broers en zussen allemaal bij elkaar blijven, daar heb ik haar al vast voorzichtig op gewezen...

We houden contact...
Daar had ze nog niet over nagedacht. We hebben afgesproken dat we af en toe contact zullen houden, en wie weet ga ik ze opzoeken, al is Duitsland niet direkt naast de deur. Maar het is de moeite waard om haar te begeleiden in haar nieuwe status van varkensboerin...

Dafne Westerhof
www.hetbeloofdevarkensland.nl