De huisarts, niet echt thuis in de diergeneeskunde, denkt even na en zegt dan dat het geen kwaad kan om het dier ongeveer een uur voor vertrek een half aspirientje te geven. "Dat werkt bij mensen ook prima om wat rustiger te worden."

Na een paar dagen komt de dokter toevallig een dierenarts tegen. De huisarts grapt dat hij tegenwoordig ook geneesmiddelen voorschrijft voor dieren en vertelt over het voorval.

De dierenarts reageert onthutst. "Dat meen je toch niet echt he? Aspirine heeft op katten een tegenovergesteld effect. In plaats van rustig worden, zal hij de tent afbreken."

Na een paar weken komt de bejaarde vrouw weer op het spreekuur bij de huisarts. Nog voor de huisarts zijn verontschuldigingen kan aanbieden, zegt de bejaarde dame:

"Dokter, ik heb uw advies opgevolgd en ik ben zo blij dat ik mijn kat een pilletje heb gegeven. Hij was nu al amper te houden. Ik moet er niet aan denken hoe hij zich gedragen zou hebben als hij geen rustgevend pilletje had gekregen."

Waar of niet waar?
Van broodje aap-verhalen wordt vaak gezegd dat ze een morele waarschuwing in zich meedragen. Hoewel bovenstaand verhaal hoogstwaarschijnlijk niet waar is, zit er een belangrijke boodschap in die wel op feiten berust: lang niet alle medicijnen die goed zijn voor mensen, zijn ook goed voor dieren.