|
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Hieronder vind je wat meer info over Syringomyelia.
Ken je iemand met een hondje dat opvallend veel krabt aan één zijde? Zeg het verder!
Syringomyelia is een vaak voorkomende aandoening bij Cavalier King Charles Spaniels. Het probleem ontstaat door een in aanleg te klein achterhoofdsbeen en daardoor een te klein achterhoofdsgat. Dit heet de Chiari malformatie of misvorming.
Dit betekent dat de schedelholte achter in de kop te klein is en dat de vloeistof die hersenen en ruggenmerg omspoelt niet vrij kan circuleren. Deze vloeistof wordt in het ruggenmerg geperst waardoor een holte ontstaat en dit wordt syringomyelie genoemd.
De holtevorming in het ruggenmerg veroorzaakt beschadigingen waardoor typische verschijnselen ontstaan. Het meest voorkomend is krabben aan één kant, maar het kan beiderzijds voorkomen. Er zijn hierbij geen afwijkingen aan huid of oor. Aangedane honden zijn tevens gevoelig aan kop, nek en voorpoten en gillen vaak van de pijn zonder duidelijke reden. De pijn kan samenhangen met de houding van de kop en sommigen honden eten en slapen bij voorkeur met de kop omhoog. Sommige ernstig aangedane jonge honden ontwikkelen een nek skiliose, dit is een kronkel in de ruggengraat. Tenslotte krijgen ernstig aangedane honden een waggelende gang met de achterpoten en of zwakte van de voorpoten. Doofheid komt vaak voor en wordt veroorzaakt door vloeistof in het middenoor.
Beide sexen en alle kleurtypes zijn aangedaan. De verschijnselen ontstaan meestal vanaf de leeftijd van een halfjaar. Veel honden leiden een relatief normaal leven, maar sommige honden verslechteren toenemend en worden rond middelbare leeftijd geëuthaniseerd.
Er bestaan dus duidelijk verschillende graden van ernst van de aandoening. Bij andere rassen komt de aandoening soms ook voor zoals bij King Charles Spaniels, Yorkshire terriers en Malteser terriers.
De enige zekere manier om de diagnose syringomyelie en misvorming van het achterhoofdsgat vast te stellen, is door middel van een MRI scan. MRI is Magnetic Resonance Imaging.
Ik dacht altijd dat het een ckc spaniel ziekte was..
De King Charles Spaniel en Syringomyelia
Dit stukje heb ik geschreven voor het weblog van de rasvereniging, gelukkig zijn ze nu bezig goede maatregelen te treffen.
Omdat ik mijn King Charles Spaniel Ollie na een vreselijke ziekte-periode heb moeten laten inslapen ten gevolge van syringomyelia, wil ik op dit blog aandacht geven aan het bestaan van deze ziekte bij de King Charles Spaniel. Tot een paar maanden geleden was ik namelijk nog in de veronderstelling dat deze ziekte bij de King Charles Spaniel niet voorkwam. Ook weten de meeste dierenartsen nog weinig van deze ziekte en om deze redenen is de diagnose bij Ollie te laat gesteld en is de behandeling ook nog eens helemaal verkeerd verlopen. Hierdoor heeft Ollie onnodig veel moeten lijden. Om dit leed in de toekomst te voorkomen, wil ik ervoor pleiten dat syringomyelia als mogelijke ziekte wordt opgenomen in de gezondheidsinformatie over het ras. Daarnaast vind ik ook dat er binnen de fokkerij meer preventieve maatregelen genomen zouden moeten worden. En uiteraard is het ook van belang dat dierenartsen en andere professionals uit de hondenwereld meer over deze ziekte te weten komen, zodat de begeleiding zo optimaal mogelijk kan verlopen.
Wat is syringomyelia?
Om te beginnen is het een verschrikkelijke rotziekte. Bij de mens staat deze ziekte bekend als één van de meest pijnlijke aandoeningen die er is. De ziekte ontstaat doordat het achterste deel van de schedel te klein is en het achterhoofdsgat te groot, hierdoor puilt een deel van de kleine hersenen uit in het achterhoofdsgat. Het ruggenmerg begint bij het achterhoofdsgat en hier ontstaat een blokkade. Dit uit zich in een verstoring van de normale beweging van het hersenvocht en abnormale drukverhoudingen binnen en rondom het ruggenmerg in de nek. Uiteindelijk ontstaan hierdoor holtes in het ruggenmerg die kunnen lijden tot een aantal vreemde en pijnlijke symptomen.
Wat zijn de symptomen van de ziekte?
Het meest belangrijke en steeds terugkomende symptoom van syringomyelia is pijn. Deze is moeilijk te lokaliseren en omdat de pijn vaak wisselend optreedt, wordt deze vaak gemist door zowel eigenaar als dierenarts. Om het iets makkelijker te maken pijn vast te stellen bij uw hond, hieronder een aantal voorbeelden van hoe de pijn zich kan uiten:
- na springen of beweging met het hoofd tussen de beide voorpoten op de grond gaan liggen,
- plotseling schreeuwen of gillen,
- een zacht piepgeluid bij de ademhaling,
- kreunen,
- verlaagde motivatie voor activiteiten waar de hond vroeger wel zin in had. Mijn hond wilde op een gegeven moment helemaal niet meer wandelen,
- vermoeidheid,
- met het hoofd in een ongewone (vaak opgeheven) positie slapen,
- gewone aanrakingen als pijnlijk ervaren (vermijdingsgedrag bij begroeten), de hond vindt het vaak niet fijn om op bepaalde plaatsen van het lichaam aangeraakt te worden en de hond laat bijv. borstelen of een halsband niet toe,
- krabben (vaak tijdens het lopen en meestal aan 1 zijde),
- een scoliose of hernia-achtig beeld,
- irritatie, een slecht humeur,
- rusteloosheid en veel van ligplaats veranderen. Vaak wil de hond koel gaan liggen omdat dit verlichting geeft,
- er is vaak sprake van aangezichtspijn die de hond uit door met het gezicht overal langs te willen wrijven. Dit kan zijn langs een stoel, maar ze kunnen ook gaan rollen in hun mand of op het grasveld,
- veel gapen,
- smakken met de mond,
- schudden met het hoofd,
- onzeker gedrag, lichaamstaal van een hond die met een stroomband wordt getraind,
- een droevige gezichtsuitdrukking,
- spanning of agressie bij ontmoeting met (onstuimige) honden.
Naast de pijnklachten kunnen er ook neurologische verschijnselen ontstaan zoals een krachtvermindering in de poten, afname van spierweefsel en verlamming van de achterhand. Evenwichtsverlies, omvallen, wegglijden van poten en scheefstand van de kop worden ook gezien.
Nogmaals, het is heel erg moeilijk om de ziekte vast te stellen. Mede doordat veel van de pijnuitingen zoals het krabben en rollen in de mand ook als normaal gedrag gelden en mede doordat de pijn wisselend op kan treden. Er kunnen perioden zijn dat de hond nergens last van lijkt te hebben en ineens kan er een periode zijn dat de hond zich raar gedraagt. En om het nog ingewikkelder te maken, laat lang niet iedere hond alle symptomen van de ziekte zien en wisselt het ziektebeeld dus per individu. Hierdoor vergis je je als eigenaar al snel en denk je dat de hond een tijdelijk huid- of oorprobleem heeft gehad. Vooral als de ziekte in een beginstadium verkeert, denk je aan onschuldige zaken. Zeker als er daarna weer een periode komt dat je niets aan de hond merkt. Jammer genoeg heb ik aan den lijve mogen ondervinden dat wanneer de ziekte in een zwaar stadium verkeert, het duidelijk is dat er iets goed mis is met je hond. Alleen wat?
Om te voorkomen dat de ziekte zo uit de hand loopt als bij Ollie het geval is geweest, is het van belang tijdig vast te stellen dat er sprake is van syringomyelia. Des te eerder de behandeling begint, des te meer kans de ziekte in toom te houden. Op dit moment kan er in Nederland alleen met medicijnen behandeld worden. In het buitenland worden ook operaties uitgevoerd, maar deze zijn erg zwaar voor de hond en het resultaat is niet altijd even succesvol. De behandeling met medicijnen is moeilijke materie, zorg er daarom voor dat je naar een dierenarts gaat die veel ervaring heeft met deze ziekte. Het is namelijk van belang dat de dierenarts zoveel ervaring heeft dat hij of zij kan beoordelen of de medicijnen wel genoeg aanslaan en of de hond nog wel een hondwaardig leven heeft. Het toekomstbeeld van een hond met syringomyelia is niet erg rooskleurig, de ziekte gaat nooit helemaal weg en de meeste honden worden op een te jonge leeftijd ingeslapen ten gevolge van de ziekte.
Bij welke rassen komt de ziekte voor?
Na het lezen van de omschrijving van deze ziekte, komt u dit verhaal misschien bekend voor. Op het moment is er namelijk veel aandacht voor het optreden van deze ziekte bij de Cavalier King Charles Spaniel. Maar bij nader onderzoek blijkt dat er veel meer rassen zijn waarbij deze ziekte voorkomt, zoals de King Charles Spaniel. Overige rassen zijn:
- Yorkshire Terrier,
- Brusselse Griffon,
- Malteser ,
- Chihuahua,
- Dwergteckel,
- Bichon Frisé,
- Mopshond,
- Shih Tzu,
- Staffordshire Bull Terrier,
- Pekingees,
- Franse Bulldog,
- Japanse Spaniel,
- Boston Terriër,
- Jack Russell Terriër,
- Toypoedel en dwergpoedel,
- Dwergkeeshond,
- Dwergpinscher.
En natuurlijk bij kruisingen van 1 of meer van deze rassen. Denk hierbij ook aan de boomer kruisingen!!! De Boomers zijn vaak vaak Shih Tzu x Malthezer of Jack russel kruisingen. De Boomer is geen ras.
En er zijn ook een aantal katten waarbij de ziekte is vastgesteld.
Hoe kun je de ziekte vaststellen?
De ziekte kun je alleen door middel van een MRI-scan vaststellen. Gelukkig is er in Best een dierenartsenpraktijk waar je tegen een gereduceerd tarief kunt scannen op syringomyelia. De honden krijgen een roesje omdat ze helemaal stil moeten blijven liggen in de MRI-scan. Daarom worden de honden eerst op hun algemene gezondheid gecheckt. De scan duurt maar 25 minuten en daarna krijg je direct de uitslag.
Voor meer info:
http://www.dierenkli.../mri.html#cm_sm
Jammer genoeg ben ik met Ollie in een veel te laat stadium op dit adres aangekomen. Mijn eigen dierenarts wilde de medicijnen te lang testen, terwijl er te weinig resultaat te zien was. Dierenarts Erik Noorman van de praktijk in Best is naast het maken en beoordelen van de MRIs erg thuis in alle materie rondom syringomyelia. Hij werkt hierbij met een internationaal protocol waardoor er meer duidelijkheid is over wat je mag verwachten van de medicijnen. In het geval van Ollie had dit betekend dat we de medicijnen maar 1 week hadden hoeven testen. Met de minimale verbeteringen die bij Ollie te zien waren, was hij dan na die week al ingeslapen. Dit had Ollie veel onnodig leed bespaard.
Natuurlijk worden niet alle honden met syringomyelia gelijk ingeslapen. Het MRI-beeld van Ollie was erg dramatisch en dierenarts Noorman kon met behulp van dit beeld duidelijk zien dat hij erg veel pijn moest hebben. Inmiddels had Ollie al allerlei zware pijnstillers voor mensen geprobeerd, op het laatst zelfs morfine en ook daar kwam de pijn dwars doorheen. Gelukkig zijn er gradaties in de ziekte en het verloop en daarom zijn er gelukkig ook honden die ondanks deze ziekte een redelijk normaal leven kunnen leiden.
Het gekke is dat Ollie totdat hij 7 jaar oud was geen klachten had. Na deze leeftijd begon hij wat te klungelen, hij werd moe en kreeg steeds meer tegenzin voor zijn dagelijkse wandelingen. De dierenarts dacht destijds dat dit kwam door een hartprobleem dat hij net had ontwikkeld. Ik vond het erg vervelend dat hij een hartprobleem had gekregen, want op 6-jarige leeftijd heb ik hem als dekreu ingezet en hieruit is een nest van 6 pups geboren. Ten tijde van de dekking was ik in de veronderstelling dat Ollie een gezonde hond was, maar nu ik weet dat hij naast die lekkende hartklep ook nog syringomyelia onder de leden heeft gehad, vind ik het verschrikkelijk dat dit nest er is gekomen.
We hebben zelf ook een pup uit dit nest in huis genomen, een reutje wat nu 6,5 jaar oud is. Hij heet Sergio en is altijd een erg vrolijk en aanhankelijk manneke geweest. Het ironische is dat hij de laatste maanden ook wat moe werd en ook tegenzin begon te ontwikkelen voor zijn wandelingen terwijl hij anders altijd vooraan stond. Toen Ollie erg ziek was, begon hij ineens met zijn kop te schudden. Eerst dacht ik nog dat ik spoken zag, omdat Ollie zo ziek was, maar inmiddels zijn er nog wat rare symptomen bijgekomen en ben ik erg bang dat hij ook syringomyelia heeft. We laten 7 januari van Sergio ook een MRI-scan maken. Ik zal jullie op de hoogte houden van de uitslag. En ook over de symptomen bij Ollie en Sergio wil ik nog wat meer schrijven op dit blog.
Voor meer info:
|
mailgroep huisdieren
