Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
14-08-2008
Dagboek van Poessietje [dag 3-avond] (JeeCee)
Hallo Dierenvrienden,
Klinkt mooi hè, dat komt van dien dikken, ach, 'k ga hem bazeke noemen. 't Is ne lieve en dat vrouwke ook. 't Valt mee ik doekik een dutteke waar ik wil en wanneer ik wil, niemand zegt daar wat van, af en toe is er wel den enen of den anderen die met mij wil spelen als ik mijn dutteke doe, maar ja .... Alleen die kleinen TV met knopkes voor dat hebbe ze niet graag dat ik daar op zit. Als dat alles is .....
Ik ben efkes serieus geschrokken daarstraks. Ze pakken mij daar op en zetten mij terug in dat gevangeniske waar ik hiermee terechtgekomen ben. Ik dacht van aï,aï, die doen mij weg. Onderweg ikke maar mekkeren, want 't was ongeveer dezelfde weg terug zoals ik gekomen was. Deze keer met 't vrouwke. Ze pakken mij daar in mijn gevangeniske uit dien auto ....
't Eerste dat kik daar zie tussen mijn traliekes door is een enorm beest, 10 keer groter dan mijn moeke en die witte moeke-tang van mijn nieuw huis !! Ik dacht van ja, ik ben bij die Inge, die paardendokter met die reuzespuiten. En daar dat reuzenbeest nog neven, woef kwam daar uit, en ikke direct mijne grote rug opgezet, die is verschoten sè .... maar ik vond dat helemaal niet leuk.
Die Inge dat viel nogal mee, (haha, die grote woef naast mij had van de schrik op de vloer geplast-bangerik), ik bennekik een grote poes van 3 maanden en ik hebbekik van niks schrik. Ingetje heeft mij zachtjes onderzocht, eigenlijk lekker bepoteld, en dan heb ik het niet gezien, maar een prikske heb ik gevoeld, niet zoiets dat ze in paarden steken, zenne. Die Inge die heeft dat verschil gezien, oef .... En nu zittekik lekker door het venster te kijken op de papierstapel van mijn baaske, tussen de PC's en de back-up schijven. Eigenlijk mag dat niet, maar hij zegt er toch niks van, als ge wat ziekskes zijt dan moogde zowat alles. Wacht maar tot ik beter ben, als dat spuitje haar werk doet, dan vecht ik met alle poezen uit de geburen en ik eet al dat dikkenekke eten van dat witte moekepoes op, nà.
Tot morgen, 't is 't hopen dat dromen geen bedrog zijn.