De zin van kwispelstaarten

Het is een goed teken als een hond met zijn staart kwispelt. Maar volgens een Italiaans onderzoeksteam zit het genuanceerder in elkaar dan dat. Een hond kwispelt naar rechts als hij iets of iemand bekends ziet, zoals zijn baasje. Als de staart naar links beweegt, ontwaart de hond doorgaans iets dat hij liever niet wil zien.

Bij het zien van een kat, is er amper gekwispel, maar toch nog naar rechts. Bij een vervaarlijke Mechelse scheper kwispelt een hond naar links.

26/03/2007 © Copyright De Standaard

Honden kwispelen niet zomaar
 
Dat het een goed teken is wanneer honden met hun staart kwispelen, is algemeen bekend. Maar volgens de Sunday Telegraph is daarbij vooral belangrijk in welke richting de staart zich bij het kwispelen beweegt. Een hond kwispelt naar rechts als hij iets of iemand bekends ziet, zoals zijn baasje. Als de staart naar links beweegt, ontwaart de hond doorgaans iets dat hij liever niet wil zien.

30 honden onderzocht
Professor Giorgio Vallortigara van de universiteit in het Italiaanse Triëste en twee collega's van de universiteit van Bari onderzochten dertig honden - reuen en teefjes - van verschillende rassen die allemaal gehoorzaamheidslessen hadden gevolgd. Ze confronteerden elke hond met de baas, met een onbekend mens, met een Mechelse scheper en met een kat. In elk van die gevallen werden de reacties vastgelegd op video.

Links of rechts
Wanneer een mens binnenkwam, ging de staart onveranderlijk naar rechts, hoewel de onbekende iets minder gekwispel veroorzaakte dan de eigenaar. Bij het zien van de kat bewoog de staart nauwelijks nog, maar nog altijd in rechtse richting. De grote, gevaarlijk uitziende scheper daarentegen leidde tot staartbewegingen naar links.

Hersenhelft
Volgens de onderzoekers onderstrepen hun bevindingen de verschillen tussen de linker- en de rechterhersenhelft, want ook bij mensen worden sterke bewegingen in de linkerhersenhelft, die de rechterkant van het lichaam beheerst, geassocieerd met een zonnig karakter. Ze zijn er dan ook van overtuigd dat de ontdekking kan helpen bij het peilen naar de gemoedstoestand van een dier.

Subtiel
Maar als leek is het onmogelijk om te zien hoe honden op iemands aanwezigheid reageren. De staartbewegingen zijn zo subtiel dat er videobeelden nodig zijn om ze vast te stellen.

25/03/2007 ©Copyright Het Laatste Nieuws

Ereli en Knudde