Waarom lees ik zo graag mijn krant? Wel iedere dag lees ik er een klein of groot item waar ik nog altijd verbaasd van kan zijn. De vindingrijkheid van het menselijke ras is bijna onnavolgbaar, al zijn er sommige dieren die er ook verstand van hebben. Maar zij hebben niet het brein, het vernuft, de kennis om elkaar den duvel aan te doen of elkaar in de luren te leggen. Akkoord, als twee honden vechten om een been loopt de derde er mee heen, maar dat is niet de slimmigheid en de sluwheid die ik bedoel. Als ik spreek over kopiëren, nep, frauduleuze producten, na-aperij, spionage van goederen diensten en artikelen, denkt men in de eerste plaats altijd aan de Aziatische mens. Weinig origineel in iets nieuws te bedenken maar fantastische krakken en namakers van allerhande goederen die goed in de markt liggen. Meestal wel met minderwaardige grondstoffen. Maar dat deert de consumptie gerichte mens van het Westen niet. Een goedkoop hebbedingetje is wat telt. Ik zag mooie bloemen in de krant staan, 2 gelijke potten rode chrysanten. Ik ben geen fan van die bloemen omdat ze voor mij teveel geassocieerd zijn met herdenken, verdriet en het bezoek op 1 november. Maar ik wilde wel weten waarom die foto's van die planten nu al in de krant stonden. Vergeet onze Gele mens, maar ga eens richting Noorden. Een Nederlandse florist heeft stiekem de stekjes en zaadjes van de mooiste Vlaamse chrysanten opgekweekt. Zonder de bedenker van die kleur en dat bloemblaadje, ervoor te erkennen. De uitleg: dat moet per toeval en per ongeluk gebeurd zijn dat die stekjes zoveel dezelfde bloemen gaven. Met weinig inspanning proberen stiekem de vruchten van de andere plukken en er veel lof en geld proberen voor te krijgen. In Nederland noemt deze soort, Thompson. De originelen in Vlaanderen, Mefisto. Niet zo vlug meer richting Oosten wijzen, Men wil in onze wereld ook robotten introduceren voor alles. Maar die bloemen, dat zou een robot niet kunnen bewerkstelligen. Geen verbeelding genoeg om situaties naar hun hand te zetten of nieuwe producten te kopiëren of te creëeren. Ik ben van die zijde nog lang niet met de ondergang bedreigd.
Maar ik las ook een groot verdriet in zwanenland. Niet voor niets gebruikt men deze sierlijke dieren voor huwelijkse trouw. Ze blijven, zolang ze leven, hun partner trouw. Maar nu was het graag zien zo heftig, de drang zo groot, dat vrouwtje zwaan haar leven ervoor heeft gelaten. Hij hield iets te lang haar zwanenhals onder water om zijn liefdesdaad te kunnen beëindigen. Dat is ook graag zien, het met de dood bekopen. Geen eieren, geen zwaantjes, jammer, jammer!
|