Nadat één van de betere zielen in dit tranendal mijn pc weer op orde gezet heeft kan ik weer deftig typen. Hoe dikwijls sakker ik niet dat iedereen teveel op internet of gsm zit? Wel, nu ikzelf een paar serieuze pannes achter de rug heb, weet ik hoezeer dit alles toch ook mijn leven beheerst. Ik gebruik het zoals elkeen, voor alles. Schrijven, opzoeken, lezen, kijken, contacten, oefeningen,....Dus gemaakt! En mijn leven is weerom een stuk eenvoudiger geworden. Alleen elenctriek en internet mag niet uitvallen.

Deze morgen was er weer die oorverdovende stilte waar ik toch moet aan wennen. Hoe graag ik de rust en kalmte ook opzoek in een normaal leven, voelt dit niet gezond aan. Zelfs de mezen zijn van slag en laten hun bollen voor wat ze zijn! Wandelen op den dijk is ook al zoiets onwezenlijks. De strandcabines zijn geplaatst, de strandbars in opbouw, maar de zitbanken zijn aaneengesnoerd met nadarafsluitingen ervoor. En de enkele wandelaars gaan mijlenver uit elkaar hun gangetje.

Een groot lichtpunt is de zon! Die schijnt volop en geeft me een schoonmaakziekte; ramen lappen! Nu zie ik pas dat al mijn vensters smerig zijn, door alle ellende die ze de voorbije weken hebben moeten doorstaan. Hoe mooi het weer buiten ook is, als ik binnen alleen maar een nevel zie, is dat ook niet plezant. Het is wat frisjes om in de tuin bezig te zijn. Het is binnen dat ik moet genieten van de zonnestralen. Want de ramen moeten proper zijn vandaag. Deze avond weer een enorm leuke passage van het ISS. Mooi om te volgen. Enkele minuten naar het westen kijken, eerst Venus in al haar glorie zien en dan het ruimtestation zien voorbij zoeven.

Ik heb eens gezapt, om eens een ander beeld te krijgen of iets nieuws te ontdekken. Ik kwam uit bij de zender 'die je dag kleurt' op het moment van hun kookprogramma. Eens gezien en dat zal bij eenmaal blijven. Een jonge kok, met weinig respect voor voedsel en eten, graag een circusact maakt met zijn potten, pannen, messen en zeer graag diep in de cameralens kijkt, hoeft voor mij geen gerechten tevoorschijn te toveren. Ik hou het bij mijne "dagelijkse kost".

Veel nieuws valt er niet meer te rapen, noch te horen, noch te zien, noch te lezen. De kranten worden dunner en dunner, en behandelen alleen maar het nieuws dat ons aan ons huis kluistert. De wetten van de natuur zijn streng en niet te negeren. Alhoewel we als mens, ons soms God wanen en alles aankunnen en beheersen. Verkeerd gedacht, mensen.