Ondanks de mooie woorden van weerman/vrouw, dat het zacht is voor de tijd van het jaar, word ik van mijn stokken geblazen door een gure wind. Mijn neus blijft nog net aan mijn gezicht plakken als ik mijn hoofd buiten de deur steek. Het is ronduit koud. Maar ik denk aan iets goeds, plezants, of lekkers. Vandaag aan de restanten van een vroege ijskerststronk en het verhaal van de chokotoff. Een snoepje van de Olifantenchocolade, in productie sinds 1934, harde donkere chokoladelaag en binnenin caramel die goed aan de tanden blijft kleven. De zwarte wikkel bevat soms een gouden streepje. Dàt papiertje mag opgestuurd worden naar de fabriek en in ruil voor dat lijntje, krijg je een zak vol lekkers. Zo'n lijn werd er niet speciaal op aangebracht, wat men soms dacht, maar is gewoon een merkteken van het einde van de rol verpakkingspapier. Toch leuk om een streepje te zoeken om het verorberen van suiker te rechtvaardigen. De volgende keer, bij mijn gehate winkelbezoek, zal ik een zak vol chokoladecaramels mee brengen. Maar dat is 'entre parenthèses'. Op deze grijze dag sta ik liever eens stil bij 2 verjaardagen. Ludwig van Beethoven ( 1770-1827) zou vandaag 250 kaarsjes mogen uitblazen. Dat zijn er wel heel veel en ik ga dat niet voor deze mooie man doen. Wat ik wel zal doen is vandaag zijn 'Negende Symphonie' opnieuw beluisteren, dat is al ettelijke jaren geleden. Het blijft een lust voor het oor te luisteren naar deze tijdloze muziek. Ondertussen denk ik dan aan vrouwen die belangrijk waren voor onze vrouwelijke bewustwording. Zij deden baanbrekend werk waar nu de hedendaagse meisjes en vrouwen de vruchten van plukken. Isabelle Gatti de Gamond (1839-1905) stichtte scholen voor meisjes, omdat ze onderwijs belangrijk vond voor de emancipatie van de vrouw. Isala van Diest (1842-1916) één van de 1e vrouwelijke artsen in ons land. Voor de uitoefening van haar beroep als vrouw, was het Koninklijk Besluit van 24/11/1884 nodig. En vandaag herdenken we de verjaardag van Marie Popelin (1846-1913) bij leven goed om 174 kaarsjes uit te blazen. Als leerkracht begonnen aan de meisjesshool van Gatti, start ze op 37 jarige leeftijd haar rechtenstudie. In 1888 krijgt ze als eerste Belgische vrouw toegang tot de Balie van Brussel, maar geen toestemming om het beroep van advokaat uit te oefenen. Daarvoor moest er eerst een K.B. komen om de Vrije Beroepen van vrouwen te regelen. Men wilde geen 'Femmes Savantes' die door hun 'studie' dreigden hun 'vrouwelijkheid' te verliezen!. Maar haar zaak kwam voor in Cassatie. Dat proces kreeg enorm veel aandacht in binnen-en buitenland. De aanzet voor het feminisme in België. Ze stichtte in 1892 de Belgische Liga voor Vrouwenrechten en in 1905 de Internationale Raad voor Vrouwen, voorloper van de nog altijd bestaande Nationale Vrouwenraad. De beeltenis van Isala en Marie prijken op de muntstukken van 2€. Het zijn allen vrouwen uit de begoede burgerij die de financiële middelen hadden en ouders, die niet enkel hun zonen stimuleerden om studies aan te vatten maar ook hun dochters. God zij dank dat er dergelijke ouders geweest zijn!!!
|