Gisterenavond heb ik naar twee programma's op tv gekeken, die me het gevoel van voyeurisme gaven. Allemaal wilden ze dat wel zelf want anders was er geen programma over gemaakt. Bij gebrek aan wat beters ben ik blijven kijken naar de natuur in het 'Hoge Noorden' en 'Terug naar een sportkamp in de jeugd'. Onbevredigend zijn zo'n programma's voor mij, ze brengen niks bij aan een verbetering van de kwaliteit van mijn leven. Ik heb ook niet de behoefte om de gedachten van mijn medemens van naaldje tot draadje te willen weten en kennen. Aangezien het toch 'Mardi Gras' was heb ik dan maar wat troost gezocht in zoetigheden. Uitspattingen, vraatzucht bijna, vooraleer ik aan de vasten moet beginnen. De tiramisu's gingen vlot naar binnen en vanaf vandaag kan ik aan de verleidingen weerstaan aangezien ik bijna alle lekkernijen al naar binnen gewerkt heb. De kasten zijn, op enkele droge koeken na, bijna leeg. Vette Dinsdag is het sluitstuk van de week, dat alle wintervoorraad, vroeger en nu soms nog, werd opgebruikt. De kuur van 40 dagen eens een matig leven te leiden zijn al eeuwenoud en beschreven in het Oude Testament. Ook in het Nieuwe Testament, met de beschrijving van het 40 daagse verblijf van Jezus in de woestijn, daarmee de nood aantonend, om eens per jaar, een sobere periode in te lassen. Dat is al eens gunstig voor het inwendige van de mens. De katholieken laten iedereen zelf uitmaken wat 'hun' vasten of versterving is vb minder alcohol verbruiken, de sociale media minderen. Alleen op vrijdag, sterfdag van Jezus, een beetje veggie doen, bv vlees te laten of iets minder eten. Bij de moslims zijn er in de ramadan, de na te leven voorschriften.Tot vandaag zijn er feesten te vinden die het einde van het katholieke liturgische jaar afsluiten. Tot Pasen, de Verrijzenis van Jezus, een nieuwe lente, een jaar aankondigd met verse oogst en heerlijkheden. Vandaag begint/ begon de vasten met een 'assekruisje' op het voorhoofd en de woorden: "gedenk mens, dat je stof bent en tot stof zult weerkeren". Onze hoogmoed als mens laten varen, ons laten beseffen dat onze tijd op deze planeet gelimiteerd is. Al zo dikwijls is de foto van 'The Pale Blue Dot' een troost. De miljarden en miljarden stofjes, te zien in het oneindige heelal, zijn al de mensen die hier al geweest zijn en nu op verkenning in het eindeloze heelal zweven en zwerven. Het zien van de nietigheid van de 'stip' waarop we nú leven, is telkens een moment van bezinning. Carl Sagan (1934-1996) heeft daar een mooi boek over geschreven en ik heb dat al vele malen genoemd. Op deze "dag van de vriendelijkheid", eens extra aardig zijn voor de medemens, alles dooen met een goede bedoeling, wil ik een citaat van een andere Sagan gebruiken. Françoise Sagan (1934-2004) schrijfster en regisseuse, met haar echte naam Quoirez: Liefhebben is niet alleen graag mogen. Het is vooral een kwestie van begrijpen.
|